в҃ ца́рствъ 1
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Σαουλ καὶ Δαυιδ ἀνέστρεψεν τύπτων τὸν Αμαληκ, καὶ ἐκάθισεν Δαυιδ ἐν Σεκελακ ἡμέρας δύο. | 1И҆ бы́сть є҆гда̀ ᲂу҆́мре саꙋ́лъ, и҆ даві́дъ возврати́сѧ побѣди́въ а҆мали́ка, и҆ пребы́сть даві́дъ въ секела́зѣ дни̑ два̀. |
| 2καὶ ἐγενήθη τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἦλθεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς ἐκ τοῦ λαοῦ Σαουλ, καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ διερρωγότα, καὶ γῆ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἰσελθεῖν αὐτὸν πρὸς Δαυιδ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ. | 2И҆ бы́сть въ тре́тїй де́нь, и҆ сѐ, мꙋ́жъ прїи́де ѿ полка̀ люді́й саꙋ́ловыхъ, ри̑зы же є҆гѡ̀( бѧ́хꙋ) раздра̑ны, и҆ пе́рсть на главѣ̀ є҆гѡ̀: и҆ бы́сть є҆гда̀ вни́де къ даві́дꙋ( ѻ҆́трокъ) , и҆ па́дъ на землѝ поклони́сѧ є҆мꙋ̀. |
| 3καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυιδ Πόθεν σὺ παραγίνῃ; καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Ἐκ τῆς παρεμβολῆς Ισραηλ ἐγὼ διασέσῳσμαι. | 3И҆ речѐ є҆мꙋ̀ даві́дъ: ѿкꙋ́дꙋ ты̀ прише́лъ є҆сѝ; И҆ речѐ є҆мꙋ̀: ѿ полка̀ і҆и҃лева а҆́зъ и҆збѣго́хъ. |
| 4καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυιδ Τίς ὁ λόγος οὗτος; ἀπάγγειλόν μοι. καὶ εἶπεν ὅτι Ἔφυγεν ὁ λαὸς ἐκ τοῦ πολέμου, καὶ πεπτώκασι πολλοὶ ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ ἀπέθανον· καὶ ἀπέθανεν καὶ Σαουλ, καὶ Ιωναθαν ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀπέθανεν. | 4И҆ речѐ є҆мꙋ̀ даві́дъ: что̀ сло́во сїѐ; возвѣсти́ ми. И҆ речѐ: ꙗ҆́кѡ побѣго́ша лю́дїе ѿ бра́ни, и҆ падо́ша мно́зи ѿ люді́й, и҆ и҆змро́ша, и҆ саꙋ́лъ и҆ і҆ѡнаѳа́нъ сы́нъ є҆гѡ̀ ᲂу҆́мре. |
| 5καὶ εἶπεν Δαυιδ τῷ παιδαρίῳ τῷ ἀπαγγέλλοντι αὐτῷ Πῶς οἶδας ὅτι τέθνηκεν Σαουλ καὶ Ιωναθαν ὁ υἱὸς αὐτοῦ; | 5И҆ речѐ даві́дъ ѻ҆́трокꙋ возвѣсти́вшемꙋ є҆мꙋ̀: ка́кѡ зна́еши, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆́мре саꙋ́лъ и҆ і҆ѡнаѳа́нъ сы́нъ є҆гѡ̀; |
| 6καὶ εἶπεν τὸ παιδάριον τὸ ἀπαγγέλλον αὐτῷ Περιπτώματι περιέπεσον ἐν τῷ ὄρει τῷ Γελβουε, καὶ ἰδοὺ Σαουλ ἐπεστήρικτο ἐπὶ τὸ δόρυ αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ τὰ ἅρματα καὶ οἱ ἱππάρχαι συνῆψαν αὐτῷ. | 6И҆ речѐ ѻ҆́трокъ возвѣща́ѧй є҆мꙋ̀: по слꙋ́чаю прїидо́хъ въ го́рꙋ гелвꙋ́йскꙋю, и҆ сѐ, саꙋ́лъ напада́ше на копїѐ своѐ, и҆ сѐ, колєсни́цы и҆ вельмѡ́жи собра́шасѧ на́нь: |
| 7καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὰ ὀπίσω αὐτοῦ καὶ εἶδέν με καὶ ἐκάλεσέν με, καὶ εἶπα Ἰδοὺ ἐγώ. | 7и҆ ѡ҆бозрѣ́сѧ вспѧ́ть( саꙋ́лъ) , и҆ ви́дѣ мѧ̀, и҆ призва́ мѧ, и҆ рѣ́хъ: сѐ, а҆́зъ: |
| 8καὶ εἶπέν μοι Τίς εἶ σύ; καὶ εἶπα Αμαληκίτης ἐγώ εἰμι. | 8и҆ рече́ ми: кто̀ ты̀ є҆сѝ; и҆ рѣ́хъ: а҆маликі́тинъ є҆́смь а҆́зъ: |
| 9καὶ εἶπεν πρός με Στῆθι δὴ ἐπάνω μου καὶ θανάτωσόν με, ὅτι κατέσχεν με σκότος δεινόν, ὅτι πᾶσα ἡ ψυχή μου ἐν ἐμοί. | 9и҆ рече́ ми: прїидѝ ᲂу҆̀бо на мѧ̀ и҆ ᲂу҆бі́й мѧ̀, ꙗ҆́кѡ ѡ҆б̾ѧ́тъ мѧ̀ тьма̀ лю́таѧ, ꙗ҆́кѡ є҆щѐ дꙋша̀ моѧ̀ во мнѣ̀: |
| 10καὶ ἐπέστην ἐπ᾿ αὐτὸν καὶ ἐθανάτωσα αὐτόν, ὅτι ᾔδειν ὅτι οὐ ζήσεται μετὰ τὸ πεσεῖν αὐτόν· καὶ ἔλαβον τὸ βασίλειον τὸ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ τὸν χλιδῶνα τὸν ἐπὶ τοῦ βραχίονος αὐτοῦ καὶ ἐνήνοχα αὐτὰ τῷ κυρίῳ μου ὧδε. | 10и҆ ста́хъ над̾ ни́мъ, и҆ ᲂу҆би́хъ є҆го̀: вѣ́дѣхъ бо, ꙗ҆́кѡ не бꙋ́детъ жи́въ по паде́нїи свое́мъ: и҆ взѧ́въ вѣне́цъ ца́рскїй, и҆́же бѣ̀ на главѣ̀ є҆гѡ̀, и҆ нара́мницꙋ, ꙗ҆́же бѣ̀ на плєщꙋ̀ є҆гѡ̀, и҆ принесо́хъ сїѧ̑ къ господи́нꙋ моемꙋ̀ сѣ́мѡ. |
| 11καὶ ἐκράτησεν Δαυιδ τῶν ἱματίων αὐτοῦ καὶ διέρρηξεν αὐτά, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν. | 11И҆ є҆́мьсѧ даві́дъ за ри̑зы своѧ̑, и҆ раздра̀ ѧ҆̀, и҆ всѝ мꙋ́жїе и҆̀же съ ни́мъ раздра́ша ри̑зы своѧ̑, |
| 12καὶ ἐκόψαντο καὶ ἔκλαυσαν καὶ ἐνήστευσαν ἕως δείλης ἐπὶ Σαουλ καὶ ἐπὶ Ιωναθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὸν λαὸν Ιουδα καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον Ισραηλ, ὅτι ἐπλήγησαν ἐν ῥομφαίᾳ. | 12и҆ рыда́ша и҆ пла́кашасѧ, и҆ пости́шасѧ до ве́чера ѡ҆ саꙋ́лѣ, и҆ ѡ҆ і҆ѡнаѳа́нѣ сы́нѣ є҆гѡ̀, и҆ ѡ҆ лю́дехъ і҆ꙋ́диныхъ и҆ ѡ҆ до́мѣ і҆и҃левѣ, ꙗ҆́кѡ и҆збїе́ни бы́ша мече́мъ. |
| 13καὶ εἶπεν Δαυιδ τῷ παιδαρίῳ τῷ ἀπαγγέλλοντι αὐτῷ Πόθεν εἶ σύ; καὶ εἶπεν Υἱὸς ἀνδρὸς παροίκου Αμαληκίτου ἐγώ εἰμι. | 13И҆ речѐ даві́дъ ѻ҆́трокꙋ возвѣсти́вшемꙋ є҆мꙋ̀: ѿкꙋ́дꙋ ты̀ є҆сѝ; И҆ речѐ: сы́нъ мꙋ́жа прише́льца а҆маликі́тина є҆́смь а҆́зъ. |
| 14καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυιδ Πῶς οὐκ ἐφοβήθης ἐπενεγκεῖν χεῖρά σου διαφθεῖραι τὸν χριστὸν κυρίου; | 14И҆ речѐ є҆мꙋ̀ даві́дъ: ка́кѡ не ᲂу҆боѧ́лсѧ є҆сѝ воздви́гнꙋти рꙋ́кꙋ твою̀ погꙋби́ти хрїста̀ гдⷭ҇нѧ; |
| 15καὶ ἐκάλεσεν Δαυιδ ἓν τῶν παιδαρίων αὐτοῦ καὶ εἶπεν Προσελθὼν ἀπάντησον αὐτῷ· καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, καὶ ἀπέθανεν. | 15И҆ призва̀ даві́дъ є҆ди́наго ѿ ѻ҆́трѡкъ свои́хъ и҆ речѐ: и҆дѝ, ᲂу҆бі́й є҆го̀. И҆ ᲂу҆бѝ є҆го̀, и҆ ᲂу҆́мре. |
| 16καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς αὐτόν Τὸ αἷμά σου ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου, ὅτι τὸ στόμα σου ἀπεκρίθη κατὰ σοῦ λέγων ὅτι Ἐγὼ ἐθανάτωσα τὸν χριστὸν κυρίου. | 16И҆ речѐ є҆мꙋ̀ даві́дъ: кро́вь твоѧ̀ на главѣ̀ твое́й, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆ста̀ твоѧ̑ на тѧ̀ возвѣща́ша, глаго́люще: ꙗ҆́кѡ а҆́зъ ᲂу҆би́хъ хрїста̀ гдⷭ҇нѧ. |
| 17Καὶ ἐθρήνησεν Δαυιδ τὸν θρῆνον τοῦτον ἐπὶ Σαουλ καὶ ἐπὶ Ιωναθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ | 17И҆ пла́касѧ даві́дъ пла́чемъ си́мъ ѡ҆ саꙋ́лѣ и҆ ѡ҆ і҆ѡнаѳа́нѣ сы́нѣ є҆гѡ̀, |
| 18καὶ εἶπεν τοῦ διδάξαι τοὺς υἱοὺς Ιουδα– ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ βιβλίου τοῦ εὐθοῦς– | 18и҆ речѐ є҆́же наꙋчи́ти сы́ны і҆ꙋ̑дины стрѣлѧ́нїю. Сѐ напи́сано въ кни́зѣ првⷣнагѡ. |
| 19Στήλωσον, Ισραηλ, ὑπὲρ τῶν τεθνηκότων ἐπὶ τὰ ὕψη σου τραυματιῶν· πῶς ἔπεσαν δυνατοί. | 19И҆ речѐ: воздви́гни сто́лпъ, і҆и҃лю, над̾ ᲂу҆ме́ршими на высо́кихъ твои́хъ ꙗ҆́звеными: ка́кѡ падо́ша си́льнїи; |
| 20μὴ ἀναγγείλητε ἐν Γεθ καὶ μὴ εὐαγγελίσησθε ἐν ταῖς ἐξόδοις Ἀσκαλῶνος, μήποτε εὐφρανθῶσιν θυγατέρες ἀλλοφύλων, μήποτε ἀγαλλιάσωνται θυγατέρες τῶν ἀπεριτμήτων. | 20не возвѣща́йте въ ге́ѳѣ, нижѐ повѣ́дайте на и҆схо́дищихъ а҆скалѡ́нихъ, да не возвеселѧ́тсѧ дщє́ри и҆ноплемє́нничи, ни да возра́дꙋютсѧ дщє́ри неѡбрѣ́занныхъ. |
| 21ὄρη τὰ ἐν Γελβουε, μὴ καταβῇ δρόσος καὶ μὴ ὑετὸς ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ ἀγροὶ ἀπαρχῶν, ὅτι ἐκεῖ προσωχθίσθη θυρεὸς δυνατῶν, θυρεὸς Σαουλ οὐκ ἐχρίσθη ἐν ἐλαίῳ. | 21Го́ры гелвꙋ̑йскїѧ, да не сни́детъ роса̀ нижѐ до́ждь на ва́съ: и҆ се́ла нача́ткѡвъ( жи́тныхъ) , ꙗ҆́кѡ та́мѡ пове́рженъ бы́сть щи́тъ си́льныхъ: щи́тъ саꙋ́ловъ не бы́сть пома́занъ є҆ле́емъ: |
| 22ἀφ᾿ αἵματος τραυματιῶν, ἀπὸ στέατος δυνατῶν τόξον Ιωναθαν οὐκ ἀπεστράφη κενὸν εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ ῥομφαία Σαουλ οὐκ ἀνέκαμψεν κενή. | 22ѿ кро́ве ꙗ҆́звеныхъ и҆ ѿ тꙋ́ка си́льныхъ лꙋ́къ і҆ѡнаѳа́новъ не возврати́сѧ то́щь вспѧ́ть, и҆ ме́чь саꙋ́ловъ не возврати́сѧ то́щь: |
| 23Σαουλ καὶ Ιωναθαν, οἱ ἠγαπημένοι καὶ ὡραῖοι, οὐ διακεχωρισμένοι, εὐπρεπεῖς ἐν τῇ ζωῇ αὐτῶν καὶ ἐν τῷ θανάτῳ αὐτῶν οὐ διεχωρίσθησαν, ὑπὲρ ἀετοὺς κοῦφοι καὶ ὑπὲρ λέοντας ἐκραταιώθησαν. | 23саꙋ́лъ и҆ і҆ѡнаѳа́нъ возлю́бленнїи и҆ прекра́снїи неразлꙋ́чни, благолѣ́пни въ животѣ̀ свое́мъ, и҆ въ сме́рти свое́й не разлꙋчи́шасѧ: па́че ѻ҆рлѡ́въ ле́гцы и҆ па́че львѡ́въ крѣ́пцы: |
| 24θυγατέρες Ισραηλ, ἐπὶ Σαουλ κλαύσατε τὸν ἐνδιδύσκοντα ὑμᾶς κόκκινα μετὰ κόσμου ὑμῶν, τὸν ἀναφέροντα κόσμον χρυσοῦν ἐπὶ τὰ ἐνδύματα ὑμῶν. | 24пла́чите по саꙋ́лѣ, дщє́ри і҆и҃лєвы, и҆́же ва́съ ѡ҆блача́ше въ червлєни́цы со ᲂу҆краше́нїемъ ва́шимъ, и҆ возлага́ше ᲂу҆краше́нїе зла́то на ри̑зы ва́шѧ: |
| 25πῶς ἔπεσαν δυνατοὶ ἐν μέσῳ τοῦ πολέμου· Ιωναθαν ἐπὶ τὰ ὕψη σου τραυματίας. | 25ка́кѡ падо́ша си́льнїи посредѣ̀ бра́ни; і҆ѡнаѳа́не, до сме́рти на высо́кихъ твои́хъ ꙗ҆́звенъ є҆сѝ: |
| 26ἀλγῶ ἐπὶ σοί, ἄδελφέ μου Ιωναθαν· ὡραιώθης μοι σφόδρα, ἐθαυμαστώθη ἡ ἀγάπησίς σου ἐμοὶ ὑπὲρ ἀγάπησιν γυναικῶν. | 26болѣ́знꙋю ѡ҆ тебѣ̀, бра́те мо́й і҆ѡнаѳа́не, кра́сный мѝ ѕѣлѡ̀, ᲂу҆диви́сѧ любо́вь твоѧ̀ ѿ менє̀ па́че любвѐ же́нскїѧ: |
| 27πῶς ἔπεσαν δυνατοὶ καὶ ἀπώλοντο σκεύη πολεμικά. | 27ка́кѡ падо́ша си́льнїи, и҆ погибо́ша ѻ҆рꙋ̑жїѧ бра̑ннаѧ; |