в҃ ца́рствъ 3

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐγένετο πόλεμος ἐπὶ πολὺ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Σαουλ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Δαυιδ· καὶ οἶκος Δαυιδ ἐπορεύετο καὶ ἐκραταιοῦτο, καὶ οἶκος Σαουλ ἐπορεύετο καὶ ἠσθένει. 1И҆ бы́сть бра́нь на мно́го междꙋ̀ до́момъ саꙋ́лимъ и҆ междꙋ̀ до́момъ даві́довымъ, и҆ до́мъ даві́довъ возвыша́шесѧ и҆ ᲂу҆крѣплѧ́шесѧ, до́мъ же саꙋ́ль и҆дѧ́ше и҆ и҆знемога́ше.
2Καὶ ἐτέχθησαν τῷ Δαυιδ υἱοὶ ἐν Χεβρων, καὶ ἦν πρωτότοκος αὐτοῦ Αμνων τῆς Αχινοομ τῆς Ιεζραηλίτιδος, 2И҆ роди́шасѧ даві́дꙋ въ хеврѡ́нѣ сынѡ́въ ше́сть: и҆ бѣ̀ перворо́дный є҆мꙋ̀ а҆мнѡ́нъ ѿ а҆хїнаа́мы і҆езраилі́тыни,
3καὶ δεύτερος αὐτοῦ Δαλουια τῆς Αβιγαιας τῆς Καρμηλίας, καὶ τρίτος Αβεσσαλωμ υἱὸς Μααχα θυγατρὸς Θολμι βασιλέως Γεσιρ, 3и҆ вторы́й є҆мꙋ̀ сы́нъ далꙋі́а ѿ а҆вїге́и карми́льскїѧ, и҆ тре́тїй а҆вессалѡ́мъ сы́нъ маа́хи дще́ре ѳолмі̀ царѧ̀ гессі́рска,
4καὶ τέταρτος Ορνια υἱὸς Φεγγιθ, καὶ πέμπτος Σαβατια τῆς Αβιταλ, 4четве́ртый а҆дѡ́нїа сы́нъ а҆ггі́ѳы, и҆ пѧ́тый сафаті́а ѿ а҆вїта́лы,
5καὶ ἕκτος Ιεθερααμ τῆς Αιγλα γυναικὸς Δαυιδ· οὗτοι ἐτέχθησαν τῷ Δαυιδ ἐν Χεβρων. 5и҆ шесты́й і҆еѳераа́мъ ѿ є҆́глы жены̀ даві́довы: сі́и роди́шасѧ даві́дꙋ въ хеврѡ́нѣ.
6Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι τὸν πόλεμον ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Σαουλ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Δαυιδ καὶ Αβεννηρ ἦν κρατῶν τοῦ οἴκου Σαουλ. 6И҆ бы́сть внегда̀ бы́ти бра́ни междꙋ̀ до́момъ саꙋ́лимъ и҆ междꙋ̀ до́момъ даві́довымъ, и҆ бѧ́ше а҆вени́ръ держа̀ до́мъ саꙋ́ловъ.
7καὶ τῷ Σαουλ παλλακὴ Ρεσφα θυγάτηρ Ιαλ· καὶ εἶπεν Μεμφιβοσθε υἱὸς Σαουλ πρὸς Αβεννηρ Τί ὅτι εἰσῆλθες πρὸς τὴν παλλακὴν τοῦ πατρός μου; 7И҆ саꙋ́лова подло́жница бѣ̀, є҆́йже бѣ̀ и҆́мѧ ресфа̀, дще́рь і҆ѡ́лѧ. И҆ вни́де къ не́й а҆вени́ръ, и҆ речѐ і҆евосѳе́й сы́нъ саꙋ́ль ко а҆вени́рꙋ: что̀ ꙗ҆́кѡ вше́лъ є҆сѝ къ подло́жницѣ ѻ҆тца̀ моегѡ̀;
8καὶ ἐθυμώθη σφόδρα Αβεννηρ περὶ τοῦ λόγου Μεμφιβοσθε, καὶ εἶπεν Αβεννηρ πρὸς αὐτόν Μὴ κεφαλὴ κυνὸς ἐγώ εἰμι; ἐποίησα ἔλεος σήμερον μετὰ τοῦ οἴκου Σαουλ τοῦ πατρός σου καὶ περὶ ἀδελφῶν καὶ γνωρίμων καὶ οὐκ ηὐτομόλησα εἰς τὸν οἶκον Δαυιδ· καὶ ἐπιζητεῖς ἐπ᾿ ἐμὲ ὑπὲρ ἀδικίας γυναικὸς σήμερον; 8И҆ разгнѣ́васѧ ѕѣлѡ̀ а҆вени́ръ ѡ҆ словесѝ се́мъ на і҆евосѳе́а и҆ речѐ є҆мꙋ̀ а҆вени́ръ: є҆да̀ пе́сїѧ глава̀ є҆́смь а҆́зъ; сотвори́хъ дне́сь ми́лость до́мꙋ саꙋ́ла ѻ҆тца̀ твоегѡ̀ и҆ бра́тїи и҆ зна́ємымъ, и҆ не ѿстꙋпи́хъ въ до́мъ даві́довъ, и҆ и҆́щеши на мнѣ̀ ты̀ ѡ҆ непра́вдѣ жены̀ дне́сь;
9τάδε ποιήσαι θεὸς τῷ Αβεννηρ καὶ τάδε προσθείη αὐτῷ, ὅτι καθὼς ὤμοσεν κύριος τῷ Δαυιδ, ὅτι οὕτως ποιήσω αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ 9сїѧ̑ да сотвори́тъ бг҃ъ а҆вени́рꙋ и҆ сїѧ̑ да приложи́тъ є҆мꙋ̀, занѐ ꙗ҆́коже клѧ́тсѧ гдⷭ҇ь даві́дꙋ, та́кѡ сотворю̀ є҆мꙋ̀ въ се́й де́нь,
10περιελεῖν τὴν βασιλείαν ἀπὸ τοῦ οἴκου Σαουλ καὶ τοῦ ἀναστῆσαι τὸν θρόνον Δαυιδ ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἐπὶ τὸν Ιουδαν ἀπὸ Δαν ἕως Βηρσαβεε. 10є҆́же ѿѧ́ти ца́рство ѿ до́мꙋ саꙋ́лѧ и҆ воздви́гнꙋти престо́лъ даві́довъ во і҆и҃ли и҆ во і҆ꙋ́дѣ ѿ да́на да́же до вирсаві́и.
11καὶ οὐκ ἠδυνάσθη ἔτι Μεμφιβοσθε ἀποκριθῆναι τῷ Αβεννηρ ῥῆμα ἀπὸ τοῦ φοβεῖσθαι αὐτόν. 11И҆ не возмо́же ктомꙋ̀ і҆евосѳе́й ѿвѣща́ти а҆вени́рꙋ словесѐ ѿ боѧ́зни, ꙗ҆́же къ немꙋ̀.
12Καὶ ἀπέστειλεν Αβεννηρ ἀγγέλους πρὸς Δαυιδ εἰς Θαιλαμ, οὗ ἦν παραχρῆμα, λέγων Διάθου διαθήκην σου μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ ἰδοὺ χείρ μου μετὰ σοῦ τοῦ ἐπιστρέψαι πρὸς σὲ πάντα τὸν οἶκον Ισραηλ. 12И҆ посла̀ а҆вени́ръ къ даві́дꙋ послы̀ въ ѳела́мъ{ во и҆ны́хъ: хеврѡ́нъ.}, и҆дѣ́же бѣ̀, а҆́бїе, глаго́лѧ: положѝ завѣ́тъ тво́й со мно́ю, и҆ сѐ, рꙋка̀ моѧ̀ съ тобо́ю, є҆́же возврати́ти мѝ къ тебѣ̀ ве́сь до́мъ і҆и҃левъ.
13καὶ εἶπεν Δαυιδ Ἐγὼ καλῶς διαθήσομαι πρὸς σὲ διαθήκην, πλὴν λόγον ἕνα ἐγὼ αἰτοῦμαι παρὰ σοῦ λέγων Οὐκ ὄψει τὸ πρόσωπόν μου, ἐὰν μὴ ἀγάγῃς τὴν Μελχολ θυγατέρα Σαουλ παραγινομένου σου ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου. 13И҆ речѐ даві́дъ: до́брѣ, а҆́зъ положꙋ̀ съ тобо́ю завѣ́тъ, то́кмѡ словесѐ є҆ди́нагѡ прошꙋ̀ ᲂу҆ тебє̀, глаго́лѧ: не и҆́маши ви́дѣти лица̀ моегѡ̀, а҆́ще не приведе́ши мелхо́лы дще́ре саꙋ́ли, приходѧ́щꙋ тѝ ви́дѣти лицѐ моѐ.
14καὶ ἐξαπέστειλεν Δαυιδ πρὸς Μεμφιβοσθε υἱὸν Σαουλ ἀγγέλους λέγων Ἀπόδος μοι τὴν γυναῖκά μου τὴν Μελχολ, ἣν ἔλαβον ἐν ἑκατὸν ἀκροβυστίαις ἀλλοφύλων. 14И҆ посла̀ даві́дъ ко і҆евосѳе́ю сы́нꙋ саꙋ́лю вѣ́стники, глаго́лѧ: ѿда́ждь мнѣ̀ женꙋ̀ мою̀ мелхо́лꙋ, ю҆́же взѧ́хъ за сто̀ неѡбрѣ́занїй и҆ноплеме́нничихъ.
15καὶ ἀπέστειλεν Μεμφιβοσθε καὶ ἔλαβεν αὐτὴν παρὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς, παρὰ Φαλτιηλ υἱοῦ Σελλης. 15И҆ посла̀ і҆евосѳе́й, и҆ взѧ́тъ ю҆̀ ѿ мꙋ́жа є҆ѧ̀ ѿ фалтїи́ла сы́на селли́мова.
16καὶ ἐπορεύετο ἀνὴρ αὐτῆς μετ᾿ αὐτῆς κλαίων ὀπίσω αὐτῆς ἕως Βαρακιμ· καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Αβεννηρ Πορεύου ἀνάστρεφε· καὶ ἀνέστρεψεν.– 16И҆ и҆дѧ́ше мꙋ́жъ є҆ѧ̀ съ не́ю пла́часѧ да́же до варакі́ма. И҆ речѐ къ немꙋ̀ а҆вени́ръ: и҆дѝ, возврати́сѧ. И҆ возврати́сѧ.
17καὶ εἶπεν Αβεννηρ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους Ισραηλ λέγων Ἐχθὲς καὶ τρίτην ἐζητεῖτε τὸν Δαυιδ βασιλεύειν ἐφ᾿ ὑμῶν· 17И҆ речѐ а҆вени́ръ къ старѣ́йшинамъ і҆и҃лєвымъ, глаго́лѧ: вчера̀ и҆ тре́тїѧгѡ днѐ и҆ска́сте даві́да, да ца́рствꙋетъ над̾ ва́ми:
18καὶ νῦν ποιήσατε, ὅτι κύριος ἐλάλησεν περὶ Δαυιδ λέγων Ἐν χειρὶ τοῦ δούλου μου Δαυιδ σώσω τὸν Ισραηλ ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν. 18и҆ нн҃ѣ сотвори́те, ꙗ҆́коже гдⷭ҇ь гл҃а ѡ҆ даві́дѣ, гл҃ѧ: рꙋко́ю раба̀ моегѡ̀ даві́да сп҃сꙋ̀ лю́ди моѧ̑ і҆и҃лѧ ѿ рꙋкѝ и҆ноплеме́нничи и҆ ѿ рꙋкѝ всѣ́хъ врагѡ́въ и҆́хъ.
19καὶ ἐλάλησεν Αβεννηρ ἐν τοῖς ὠσὶν Βενιαμιν. καὶ ἐπορεύθη Αβεννηρ τοῦ λαλῆσαι εἰς τὰ ὦτα τοῦ Δαυιδ εἰς Χεβρων πάντα, ὅσα ἤρεσεν ἐν ὀφθαλμοῖς Ισραηλ καὶ ἐν ὀφθαλμοῖς παντὸς οἴκου Βενιαμιν. 19И҆ глаго́ла а҆вени́ръ во ᲂу҆́шы венїамі́нꙋ: и҆ и҆́де а҆вени́ръ глаго́лати во ᲂу҆́шы даві́дѡвы въ хеврѡ́нъ всѧ̑, є҆ли̑ка ᲂу҆гѡ́дна бѣ́ша пред̾ ѻ҆чи́ма і҆и҃левыма и҆ пред̾ ѻ҆чи́ма всегѡ̀ до́мꙋ венїамі́нѧ.
20Καὶ ἦλθεν Αβεννηρ πρὸς Δαυιδ εἰς Χεβρων καὶ μετ᾿ αὐτοῦ εἴκοσι ἄνδρες. καὶ ἐποίησεν Δαυιδ τῷ Αβεννηρ καὶ τοῖς ἀνδράσιν τοῖς μετ᾿ αὐτοῦ πότον. 20И҆ прїи́де а҆вени́ръ къ даві́дꙋ въ хеврѡ́нъ, и҆ съ ни́мъ два́десѧть мꙋже́й. И҆ сотворѝ даві́дъ пи́ръ а҆вени́рꙋ и҆ мꙋжє́мъ є҆гѡ̀ и҆̀же съ ни́мъ.
21καὶ εἶπεν Αβεννηρ πρὸς Δαυιδ Ἀναστήσομαι δὴ καὶ πορεύσομαι καὶ συναθροίσω πρὸς κύριόν μου τὸν βασιλέα πάντα Ισραηλ καὶ διαθήσομαι μετὰ σοῦ διαθήκην, καὶ βασιλεύσεις ἐπὶ πᾶσιν, οἷς ἐπιθυμεῖ ψυχή σου. καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ τὸν Αβεννηρ, καὶ ἐπορεύθη ἐν εἰρήνῃ.– 21И҆ речѐ а҆вени́ръ къ даві́дꙋ: воста́нꙋ нн҃ѣ и҆ пойдꙋ̀ и҆ соберꙋ̀ къ господи́нꙋ моемꙋ̀ царю̀ всего̀ і҆и҃лѧ, и҆ положꙋ̀ съ ни́мъ завѣ́тъ, и҆ ца́рствовати и҆́маши всѣ́ми, и҆́хже жела́етъ дꙋша̀ твоѧ̀. И҆ посла̀ даві́дъ а҆вени́ра, и҆ и҆́де съ ми́ромъ.
22καὶ ἰδοὺ οἱ παῖδες Δαυιδ καὶ Ιωαβ παρεγίνοντο ἐκ τῆς ἐξοδίας καὶ σκῦλα πολλὰ ἔφερον μετ᾿ αὐτῶν· καὶ Αβεννηρ οὐκ ἦν μετὰ Δαυιδ εἰς Χεβρων, ὅτι ἀπεστάλκει αὐτὸν καὶ ἀπεληλύθει ἐν εἰρήνῃ. 22И҆ сѐ, ѻ҆́троцы даві́дѡвы и҆ і҆ѡа́въ и҆дѧ́хꙋ ѿ и҆схо́да и҆ коры́сть мно́гꙋ несѧ́хꙋ съ собо́ю, и҆ а҆вени́ръ ᲂу҆жѐ не бѣ̀ съ даві́домъ въ хеврѡ́нѣ, ꙗ҆́кѡ ѿсла́нъ бѧ́ше, и҆ ѿи́де съ ми́ромъ.
23καὶ Ιωαβ καὶ πᾶσα στρατιὰ αὐτοῦ ἤχθησαν, καὶ ἀπηγγέλη τῷ Ιωαβ λέγοντες Ἥκει Αβεννηρ υἱὸς Νηρ πρὸς Δαυιδ, καὶ ἀπέσταλκεν αὐτὸν καὶ ἀπῆλθεν ἐν εἰρήνῃ. 23І҆ѡа́въ же и҆ всѐ во́инство є҆гѡ̀ прїи́де: и҆ возвѣсти́ша і҆ѡа́вꙋ, глаго́люще: прихожда́ше а҆вени́ръ сы́нъ ни́ровъ къ даві́дꙋ, и҆ ѿсла̀ є҆го̀, и҆ ѿи́де съ ми́ромъ.
24καὶ εἰσῆλθεν Ιωαβ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἶπεν Τί τοῦτο ἐποίησας; ἰδοὺ ἦλθεν Αβεννηρ πρὸς σέ, καὶ ἵνα τί ἐξαπέσταλκας αὐτὸν καὶ ἀπελήλυθεν ἐν εἰρήνῃ; 24И҆ вни́де і҆ѡа́въ къ царю̀ и҆ речѐ: что̀ сїѐ сотвори́лъ є҆сѝ; сѐ, прихожда́ше а҆вени́ръ къ тебѣ̀, и҆ почто̀ ѿпꙋсти́лъ є҆сѝ є҆го̀, и҆ ѿи́де съ ми́ромъ;
25 οὐκ οἶδας τὴν κακίαν Αβεννηρ υἱοῦ Νηρ, ὅτι ἀπατῆσαί σε παρεγένετο καὶ γνῶναι τὴν ἔξοδόν σου καὶ τὴν εἴσοδόν σου καὶ γνῶναι ἅπαντα, ὅσα σὺ ποιεῖς; 25и҆лѝ не вѣ́си ѕло́бы а҆вени́ра сы́на ни́рова, ꙗ҆́кѡ слꙋка́вствовати къ тебѣ̀ прїи́де, и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ти и҆схо́дъ тво́й и҆ вхо́дъ тво́й, и҆ ᲂу҆вѣ́дати всѧ̑ є҆ли̑ка твори́ши ты̀;
26καὶ ἀνέστρεψεν Ιωαβ ἀπὸ τοῦ Δαυιδ καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους ὀπίσω Αβεννηρ, καὶ ἐπιστρέφουσιν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ φρέατος τοῦ Σειραμ· καὶ Δαυιδ οὐκ ᾔδει. 26И҆ возврати́сѧ і҆ѡа́въ ѿ даві́да, и҆ посла̀ послы̀ в̾слѣ́дъ а҆вени́ра, и҆ возврати́ша є҆го̀ ѿ кла́дѧзѧ сеїра́мска: даві́дъ же не вѣ́дѧше.
27καὶ ἐπέστρεψεν Αβεννηρ εἰς Χεβρων, καὶ ἐξέκλινεν αὐτὸν Ιωαβ ἐκ πλαγίων τῆς πύλης λαλῆσαι πρὸς αὐτὸν ἐνεδρεύων καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν ἐκεῖ ἐπὶ τὴν ψόαν, καὶ ἀπέθανεν ἐν τῷ αἵματι Ασαηλ τοῦ ἀδελφοῦ Ιωαβ. 27И҆ возвратѝ а҆вени́ра въ хеврѡ́нъ, и҆ совратѝ є҆го̀ і҆ѡа́въ на странꙋ̀ ѿ вра́тъ глаго́лати къ немꙋ̀ лꙋка́внѡ: и҆ ᲂу҆да́ри є҆го̀ въ лѧ́двїѧ, и҆ ᲂу҆́мре въ кро́ви а҆саи́ла бра́та і҆ѡа́влѧ.
28Καὶ ἤκουσεν Δαυιδ μετὰ ταῦτα καὶ εἶπεν Ἀθῷός εἰμι ἐγὼ καὶ βασιλεία μου ἀπὸ κυρίου ἕως αἰῶνος ἀπὸ τῶν αἱμάτων Αβεννηρ υἱοῦ Νηρ· 28И҆ ᲂу҆слы́ша даві́дъ по си́хъ и҆ речѐ: чи́стъ є҆́смь а҆́зъ и҆ ца́рство моѐ ѿ гдⷭ҇а и҆ ѿнн҃ѣ и҆ до вѣ́ка ѿ кро́ве а҆вени́ра сы́на ни́рова:
29καταντησάτωσαν ἐπὶ κεφαλὴν Ιωαβ καὶ ἐπὶ πάντα τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ μὴ ἐκλίποι ἐκ τοῦ οἴκου Ιωαβ γονορρυὴς καὶ λεπρὸς καὶ κρατῶν σκυτάλης καὶ πίπτων ἐν ῥομφαίᾳ καὶ ἐλασσούμενος ἄρτοις. 29да сни́детъ на главꙋ̀ і҆ѡа́влю и҆ на ве́сь до́мъ ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, и҆ да не ѡ҆скꙋдѣ́етъ ѿ до́мꙋ і҆ѡа́влѧ и҆злива́ѧй сѣ́мѧ, и҆ прокаже́нный, и҆ держа́йсѧ жезла̀, и҆ па́даѧй ѻ҆рꙋ́жїемъ, и҆ ᲂу҆ма́ленный хлѣ́бами.
30Ιωαβ δὲ καὶ Αβεσσα ἀδελφὸς αὐτοῦ διεπαρετηροῦντο τὸν Αβεννηρ ἀνθ᾿ ὧν ἐθανάτωσεν τὸν Ασαηλ τὸν ἀδελφὸν αὐτῶν ἐν Γαβαων ἐν τῷ πολέμῳ.– 30І҆ѡа́въ же и҆ а҆ве́сса бра́тъ є҆гѡ̀ наблюда́хꙋ а҆вени́ра, поне́же ᲂу҆бѝ а҆саи́ла бра́та и҆́хъ въ гаваѡ́нѣ на бра́ни.
31καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς Ιωαβ καὶ πρὸς πάντα τὸν λαὸν τὸν μετ᾿ αὐτοῦ Διαρρήξατε τὰ ἱμάτια ὑμῶν καὶ περιζώσασθε σάκκους καὶ κόπτεσθε ἔμπροσθεν Αβεννηρ· καὶ βασιλεὺς Δαυιδ ἐπορεύετο ὀπίσω τῆς κλίνης. 31И҆ речѐ даві́дъ ко і҆ѡа́вꙋ и҆ ко всѣ̑мъ лю́демъ є҆гѡ̀: раздери́те ри̑зы ва́шѧ и҆ препоѧ́шитесѧ вре́тищы, и҆ рыда́йте ѡ҆ а҆вени́рѣ. Са́мъ же ца́рь даві́дъ и҆дѧ́ше в̾слѣ́дъ ѻ҆дра̀.
32καὶ θάπτουσιν τὸν Αβεννηρ εἰς Χεβρων· καὶ ἦρεν βασιλεὺς τὴν φωνὴν αὐτοῦ καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ τοῦ τάφου αὐτοῦ, καὶ ἔκλαυσεν πᾶς λαὸς ἐπὶ Αβεννηρ. 32И҆ погребо́ша а҆вени́ра въ хеврѡ́нѣ. И҆ воздви́же ца́рь гла́съ сво́й и҆ пла́касѧ над̾ гро́бомъ є҆гѡ̀, и҆ всѝ лю́дїе пла́каша ѡ҆ а҆вени́рѣ.
33καὶ ἐθρήνησεν βασιλεὺς ἐπὶ Αβεννηρ καὶ εἶπεν Εἰ κατὰ τὸν θάνατον Ναβαλ ἀποθανεῖται Αβεννηρ; 33И҆ пла́касѧ ца́рь над̾ а҆вени́ромъ и҆ речѐ: є҆да̀ сме́ртїю нава́ла{ Є҆вр. реч.: славе́н. т.: безꙋ́мнагѡ.} ᲂу҆́мре а҆вени́ръ;
34αἱ χεῖρές σου οὐκ ἐδέθησαν, οἱ πόδες σου οὐκ ἐν πέδαις· οὐ προσήγαγεν ὡς Ναβαλ, ἐνώπιον υἱῶν ἀδικίας ἔπεσας. καὶ συνήχθη πᾶς λαὸς τοῦ κλαῦσαι αὐτόν. 34рꙋ́цѣ твоѝ не свѧ̑заны, но́зѣ твоѝ не во ѡ҆ко́вахъ: не пристꙋпи́лъ є҆сѝ ꙗ҆́коже нава́лъ, пред̾ сынмѝ непра́вды па́лъ є҆сѝ. И҆ собра́шасѧ всѝ лю́дїе пла́катисѧ є҆гѡ̀,
35καὶ ἦλθεν πᾶς λαὸς περιδειπνῆσαι τὸν Δαυιδ ἄρτοις ἔτι οὔσης ἡμέρας, καὶ ὤμοσεν Δαυιδ λέγων Τάδε ποιήσαι μοι θεὸς καὶ τάδε προσθείη, ὅτι ἐὰν μὴ δύῃ ἥλιος, οὐ μὴ γεύσωμαι ἄρτου ἀπὸ παντός τινος. 35и҆ прїидо́ша всѝ лю́дїе предложи́ти даві́дꙋ ꙗ҆́сти хлѣ́бы є҆щѐ сꙋ́щꙋ днѝ. И҆ клѧ́тсѧ даві́дъ, глаго́лѧ: сїѧ̑ да сотвори́тъ мѝ бг҃ъ и҆ сїѧ̑ да приложи́тъ, ꙗ҆́кѡ а҆́ще не за́йдетъ со́лнце, не и҆́мамъ вкꙋси́ти хлѣ́ба ни и҆но́гѡ чегѡ̀.
36καὶ ἔγνω πᾶς λαός, καὶ ἤρεσεν ἐνώπιον αὐτῶν πάντα, ὅσα ἐποίησεν βασιλεὺς ἐνώπιον τοῦ λαοῦ. 36И҆ позна́ша всѝ лю́дїе, и҆ ᲂу҆гѡ́дна бы́ша пред̾ ни́ми всѧ̑, є҆ли̑ка сотворѝ ца́рь пред̾ людьмѝ.
37καὶ ἔγνω πᾶς λαὸς καὶ πᾶς Ισραηλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὅτι οὐκ ἐγένετο παρὰ τοῦ βασιλέως θανατῶσαι τὸν Αβεννηρ υἱὸν Νηρ. 37И҆ разꙋмѣ́ша всѝ лю́дїе и҆ ве́сь і҆и҃ль въ то́й де́нь, ꙗ҆́кѡ не бы́сть ѿ царѧ̀ ᲂу҆бі́йства а҆вени́рꙋ сы́нꙋ ни́ровꙋ.
38καὶ εἶπεν βασιλεὺς πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ Οὐκ οἴδατε ὅτι ἡγούμενος μέγας πέπτωκεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐν τῷ Ισραηλ; 38И҆ речѐ ца́рь ѻ҆трокѡ́мъ свои̑мъ: не вѣ́сте ли, ꙗ҆́кѡ властели́нъ вели́къ падѐ въ се́й де́нь во і҆и҃ли;
39καὶ ὅτι ἐγώ εἰμι σήμερον συγγενὴς καὶ καθεσταμένος ὑπὸ βασιλέως, οἱ δὲ ἄνδρες οὗτοι υἱοὶ Σαρουιας σκληρότεροί μού εἰσιν· ἀνταποδῷ κύριος τῷ ποιοῦντι πονηρὰ κατὰ τὴν κακίαν αὐτοῦ. 39и҆ ꙗ҆́кѡ а҆́зъ є҆́смь бли́жнїй дне́сь и҆ возста́вленъ въ царѧ̀; мꙋ́жїе же сі́и сы́нове сарꙋ̑ины жесточа́йшїи менє̀ сꙋ́ть: да возда́стъ гдⷭ҇ь творѧ́щемꙋ лꙋка̑внаѧ по ѕло́бѣ є҆гѡ̀.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms