Леѵі́тъ 7
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ οὗτος ὁ νόμος τοῦ κριοῦ τοῦ περὶ τῆς πλημμελείας· ἅγια ἁγίων ἐστίν. | 1И҆ се́й зако́нъ ѻ҆вна̀ и҆́же ѡ҆ престꙋпле́нїи: ст҃а̑ѧ ст҃ы́хъ сꙋ́ть: |
| 2ἐν τόπῳ, οὗ σφάζουσιν τὸ ὁλοκαύτωμα, σφάξουσιν τὸν κριὸν τῆς πλημμελείας ἔναντι κυρίου, καὶ τὸ αἷμα προσχεεῖ ἐπὶ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου κύκλῳ. | 2на мѣ́стѣ, на не́мже закала́ютъ всесожже́нїе, да зако́лютъ ѻ҆вна̀ и҆́же ѡ҆ престꙋпле́нїи пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ кро́вь да пролїю́тъ на стѡѧ́ла ѻ҆лтарѧ̀ ѡ҆́крестъ: |
| 3καὶ πᾶν τὸ στέαρ αὐτοῦ προσοίσει ἀπ᾿ αὐτοῦ, καὶ τὴν ὀσφὺν καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὰ ἐνδόσθια καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶν ἐνδοσθίων | 3и҆ ве́сь тꙋ́къ є҆гѡ̀ да принесе́тъ ѿ негѡ̀, и҆ чре́сла, и҆ ве́сь тꙋ́къ покрыва́ющїй ᲂу҆тро́бꙋ, и҆ ве́сь тꙋ́къ и҆́же на ᲂу҆тро́бѣ, |
| 4καὶ τοὺς δύο νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ᾿ αὐτῶν τὸ ἐπὶ τῶν μηρίων καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ τοῦ ἥπατος[ σὺν τοῖς νεφροῖς περιελεῖ αὐτά] , | 4и҆ ѻ҆́бѣ пѡ́чки, и҆ тꙋ́къ и҆́же на ни́хъ, и҆́же на сте́гнахъ, и҆ препо́нкꙋ, ꙗ҆́же на пе́чени, съ по́чками да ѿи́метъ ѧ҆̀: |
| 5καὶ ἀνοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κάρπωμα τῷ κυρίῳ· περὶ πλημμελείας ἐστίν. | 5и҆ вознесе́тъ ѧ҆̀ жре́цъ на ѻ҆лта́рь, прино́съ въ воню̀ благово́нїѧ гдⷭ҇ꙋ: ѡ҆ престꙋпле́нїи( бо) є҆́сть: |
| 6πᾶς ἄρσην ἐκ τῶν ἱερέων ἔδεται αὐτά, ἐν τόπῳ ἁγίῳ ἔδονται αὐτά· ἅγια ἁγίων ἐστίν. | 6всѧ́къ мꙋ́жескъ по́лъ ѿ жрє́цъ да снѣ́стъ ѧ҆̀, на мѣ́стѣ ст҃ѣ да снѣдѧ́тъ ѧ҆̀: ст҃а̑ѧ ст҃ы́хъ сꙋ́ть: |
| 7ὥσπερ τὸ περὶ τῆς ἁμαρτίας, οὕτω καὶ τὸ τῆς πλημμελείας, νόμος εἷς αὐτῶν· ὁ ἱερεύς, ὅστις ἐξιλάσεται ἐν αὐτῷ, αὐτῷ ἔσται. | 7ꙗ҆́коже грѣха̀ ра́ди, та́кѡ и҆ престꙋпле́нїѧ ра́ди, зако́нъ є҆ди́нъ и҆́хъ: жре́цъ и҆́же помо́литсѧ ѡ҆ не́мъ, є҆мꙋ̀ да бꙋ́детъ: |
| 8καὶ ὁ ἱερεὺς ὁ προσάγων ὁλοκαύτωμα ἀνθρώπου, τὸ δέρμα τῆς ὁλοκαυτώσεως, ἧς αὐτὸς προσφέρει, αὐτῷ ἔσται. | 8и҆ жре́цъ приносѧ́й всесожже́нїе человѣ́чо, ко́жа всесожже́нїѧ, є҆́же прино́ситъ ѻ҆́нъ, є҆мꙋ̀ да бꙋ́детъ: |
| 9καὶ πᾶσα θυσία, ἥτις ποιηθήσεται ἐν τῷ κλιβάνῳ, καὶ πᾶσα, ἥτις ποιηθήσεται ἐπ᾿ ἐσχάρας ἢ ἐπὶ τηγάνου, τοῦ ἱερέως τοῦ προσφέροντος αὐτήν, αὐτῷ ἔσται. | 9и҆ всѧ́ка же́ртва, ꙗ҆́же сотвори́тсѧ въ пещѝ, и҆ всѧ́ка, ꙗ҆́же сотвори́тсѧ на ѻ҆гни́щи, и҆лѝ на сковрадѣ̀, жерцꙋ̀, и҆́же прино́ситъ ю҆̀, томꙋ̀ да бꙋ́детъ: |
| 10καὶ πᾶσα θυσία ἀναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ καὶ μὴ ἀναπεποιημένη πᾶσι τοῖς υἱοῖς Ααρων ἔσται, ἑκάστῳ τὸ ἴσον. | 10и҆ всѧ́ка же́ртва спрѧ́жена съ є҆ле́емъ, и҆ ꙗ҆́же не спрѧ́жена, всѣ̑мъ сынѡ́мъ а҆арѡ̑нимъ комꙋ́ждо ра́внѡ да бꙋ́детъ. |
| 11Οὗτος ὁ νόμος θυσίας σωτηρίου, ἣν προσοίσουσιν κυρίῳ. | 11Се́й зако́нъ же́ртвы спасе́нїѧ, ю҆́же принесꙋ́тъ гдⷭ҇ꙋ: |
| 12ἐὰν μὲν περὶ αἰνέσεως προσφέρῃ αὐτήν, καὶ προσοίσει ἐπὶ τῆς θυσίας τῆς αἰνέσεως ἄρτους ἐκ σεμιδάλεως ἀναπεποιημένους ἐν ἐλαίῳ, λάγανα ἄζυμα διακεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ σεμίδαλιν πεφυραμένην ἐν ἐλαίῳ· | 12а҆́ще ᲂу҆́бѡ похвале́нїѧ ра́ди принесе́тъ ю҆̀, и҆ принесе́тъ на же́ртвꙋ хвале́нїѧ хлѣ́бы ѿ мꙋкѝ пшени́чны прѧ́жєны въ є҆ле́и, и҆ ѡ҆прѣсно́ки пома̑заны є҆ле́емъ, и҆ мꙋкꙋ̀ пшени́чнꙋ смѣ́шенꙋ съ є҆ле́емъ: |
| 13ἐπ᾿ ἄρτοις ζυμίταις προσοίσει τὰ δῶρα αὐτοῦ ἐπὶ θυσίᾳ αἰνέσεως σωτηρίου. | 13съ хлѣ̑бы ква́сными да принесе́тъ да́ръ сво́й на же́ртвꙋ хвале́нїѧ спаси́тельнагѡ: |
| 14καὶ προσάξει ἓν ἀπὸ πάντων τῶν δώρων αὐτοῦ ἀφαίρεμα κυρίῳ· τῷ ἱερεῖ τῷ προσχέοντι τὸ αἷμα τοῦ σωτηρίου, αὐτῷ ἔσται. | 14и҆ да принесе́тъ є҆ди́нъ ѿ всѣ́хъ дарѡ́въ свои́хъ ᲂу҆ча́стїе гдⷭ҇ꙋ: жерцꙋ̀ возлива́ющемꙋ кро́вь же́ртвы спасе́нїѧ, томꙋ̀ да бꙋ́детъ: |
| 15καὶ τὰ κρέα θυσίας αἰνέσεως σωτηρίου αὐτῷ ἔσται καὶ ἐν ᾗ ἡμέρᾳ δωρεῖται, βρωθήσεται· οὐ καταλείψουσιν ἀπ᾿ αὐτοῦ εἰς τὸ πρωί. | 15и҆ мѧса̀ же́ртвы хвале́нїѧ спаси́тельнагѡ томꙋ̀ да бꙋ́дꙋтъ, и҆ во́ньже де́нь принесꙋ́тсѧ, да снѣдѧ́тсѧ: да не ѡ҆ста́вѧтъ ѿ негѡ̀ на ᲂу҆́трїе: |
| 16κἂν εὐχή, ἢ ἑκούσιον θυσιάζῃ τὸ δῶρον αὐτοῦ, ᾗ ἂν ἡμέρᾳ προσαγάγῃ τὴν θυσίαν αὐτοῦ, βρωθήσεται καὶ τῇ αὔριον· | 16и҆ а҆́ще ѡ҆бѣ́тъ бꙋ́детъ, и҆лѝ во́льный пожре́тъ да́ръ сво́й, во́ньже а҆́ще де́нь же́ртвꙋ свою̀ принесе́тъ, да снѣ́стсѧ, и҆ на ᲂу҆́трїе: |
| 17καὶ τὸ καταλειφθὲν ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆς θυσίας ἕως ἡμέρας τρίτης ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται. | 17и҆ ѡ҆ста́вшеесѧ ѿ мѧ́съ же́ртвы до днѐ тре́тїѧгѡ на ѻ҆гнѝ да сожже́тсѧ: |
| 18ἐὰν δὲ φαγὼν φάγῃ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, οὐ δεχθήσεται αὐτῷ τῷ προσφέροντι αὐτό, οὐ λογισθήσεται αὐτῷ, μίασμά ἐστιν· ἡ δὲ ψυχή, ἥτις ἐὰν φάγῃ ἀπ᾿ αὐτοῦ, τὴν ἁμαρτίαν λήμψεται. | 18а҆́ще же ꙗ҆ды́й снѣ́стъ ѿ мѧ́съ въ де́нь тре́тїй, не прїи́метсѧ приносѧ́щемꙋ ю҆̀, нижѐ вмѣни́тсѧ є҆мꙋ̀: ѡ҆скверне́нїе є҆́сть: дꙋша́ же, ꙗ҆́же а҆́ще снѣ́стъ ѿ ни́хъ, грѣ́хъ прїи́метъ: |
| 19καὶ κρέα, ὅσα ἂν ἅψηται παντὸς ἀκαθάρτου, οὐ βρωθήσεται, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται. πᾶς καθαρὸς φάγεται κρέα. | 19и҆ мѧса̀, ꙗ҆̀же а҆́ще прико́снꙋтсѧ всѧ́комꙋ нечи́стꙋ, да не снѣдѧ́тсѧ, на ѻ҆гнѝ да сожгꙋ́тсѧ: всѧ́къ чи́стый да снѣ́стъ мѧса̀: |
| 20ἡ δὲ ψυχή, ἥτις ἐὰν φάγῃ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου, ὅ ἐστιν κυρίου, καὶ ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐπ᾿ αὐτοῦ, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. | 20дꙋша́ же, ꙗ҆́же а҆́ще снѣ́стъ ѿ мѧ́съ же́ртвы спасе́нїѧ, ꙗ҆́же є҆́сть гдⷭ҇ꙋ, и҆ нечистота̀ є҆гѡ̀ на не́мъ, поги́бнетъ дꙋша̀ ѻ҆́на ѿ люді́й свои́хъ: |
| 21καὶ ψυχή, ἣ ἂν ἅψηται παντὸς πράγματος ἀκαθάρτου ἢ ἀπὸ ἀκαθαρσίας ἀνθρώπου ἢ τῶν τετραπόδων τῶν ἀκαθάρτων ἢ παντὸς βδελύγματος ἀκαθάρτου καὶ φάγῃ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου, ὅ ἐστιν κυρίου, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. | 21и҆ дꙋша̀, ꙗ҆́же а҆́ще прико́снетсѧ всѧ́кой ве́щи нечи́стѣй, и҆лѝ ѿ нечистоты̀ человѣ̑чи и҆лѝ ѿ четвероно́гихъ нечи́стыхъ, и҆лѝ всѧ́кой ме́рзости нечи́стѣй, и҆ снѣ́стъ ѿ мѧ́съ же́ртвы спасе́нїѧ, ꙗ҆́же є҆́сть гдⷭ҇нѧ, поги́бнетъ дꙋша̀ та̀ ѿ люді́й свои́хъ. |
| 22Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων | 22И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ: |
| 23Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λέγων Πᾶν στέαρ βοῶν καὶ προβάτων καὶ αἰγῶν οὐκ ἔδεσθε. | 23рцы̀ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, глаго́лѧ: всѧ́кагѡ тꙋ́ка говѧ́жа и҆ ѻ҆́вча и҆ ко́зїѧ да не снѣ́сте: |
| 24καὶ στέαρ θνησιμαίων καὶ θηριάλωτον ποιηθήσεται εἰς πᾶν ἔργον καὶ εἰς βρῶσιν οὐ βρωθήσεται. | 24и҆ тꙋ́къ мертвечи́ненъ и҆ ѕвѣроѧ́дный да сотвори́тсѧ на всѧ́ко дѣ́ло, въ ꙗ҆де́нїи же да не снѣ́стсѧ: |
| 25πᾶς ὁ ἔσθων στέαρ ἀπὸ τῶν κτηνῶν, ὧν προσάξει αὐτῶν κάρπωμα κυρίῳ, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπὸ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. | 25всѧ́къ ꙗ҆ды́й тꙋ́къ ѿ скотѡ́въ, ѿ ни́хже принесе́тъ да́ръ гдⷭ҇ꙋ, поги́бнетъ дꙋша̀ та̀ ѿ люді́й свои́хъ: |
| 26πᾶν αἷμα οὐκ ἔδεσθε ἐν πάσῃ τῇ κατοικίᾳ ὑμῶν ἀπό τε τῶν πετεινῶν καὶ ἀπὸ τῶν κτηνῶν. | 26всѧ́кїѧ кро́ве да не снѣ́сте во всѣ́хъ селе́нїихъ ва́шихъ и҆ ѿ скотѡ́въ и҆ ѿ пти́цъ: |
| 27πᾶσα ψυχή, ἣ ἄν φάγῃ αἷμα, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπὸ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. | 27всѧ́ка дꙋша̀, ꙗ҆́же а҆́ще снѣ́стъ кро́вь, поги́бнетъ дꙋша̀ та̀ ѿ люді́й свои́хъ. |
| 28Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων | 28И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ: |
| 29Καὶ τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λαλήσεις λέγων Ὁ προσφέρων θυσίαν σωτηρίου κυρίῳ οἴσει τὸ δῶρον αὐτοῦ κυρίῳ ἀπὸ τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου. | 29и҆ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ рече́ши, глаго́лѧ: приносѧ́й же́ртвꙋ спасе́нїѧ гдⷭ҇ꙋ да принесе́тъ да́ръ сво́й гдⷭ҇ꙋ, и҆ ѿ же́ртвы спасе́нїѧ: |
| 30αἱ χεῖρες αὐτοῦ προσοίσουσιν τὰ καρπώματα κυρίῳ· τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατος, προσοίσει αὐτὰ ὥστε ἐπιθεῖναι δόμα ἔναντι κυρίου. | 30рꙋ́цѣ є҆гѡ̀ да принесꙋ́тъ прино́съ гдⷭ҇ꙋ: тꙋ́къ и҆́же на грꙋ́дехъ, и҆ препо́нкꙋ пе́чени да принесе́тъ ѧ҆̀, ꙗ҆́коже возложи́ти да́ръ пред̾ гдⷭ҇а: |
| 31καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς τὸ στέαρ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ἔσται τὸ στηθύνιον Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ. | 31и҆ да вознесе́тъ жре́цъ тꙋ́къ и҆́же на грꙋ́дехъ, на ѻ҆лта́рь, и҆ грꙋ̑ди да бꙋ́дꙋтъ а҆арѡ́нꙋ и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀, |
| 32καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιὸν δώσετε ἀφαίρεμα τῷ ἱερεῖ ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου ὑμῶν· | 32и҆ ра́мо десно́е да да́стсѧ ᲂу҆ча́стїе жерцꙋ̀ ѿ же́ртвъ спасе́нїѧ ва́шегѡ: |
| 33ὁ προσφέρων τὸ αἷμα τοῦ σωτηρίου καὶ τὸ στέαρ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ααρων, αὐτῷ ἔσται ὁ βραχίων ὁ δεξιὸς ἐν μερίδι. | 33приносѧ́щемꙋ кро́вь спасе́нїѧ и҆ тꙋ́къ ѿ сынѡ́въ а҆арѡ́новыхъ, томꙋ̀ да бꙋ́детъ ра́мо десно́е во ᲂу҆ча́стїе: |
| 34τὸ γὰρ στηθύνιον τοῦ ἐπιθέματος καὶ τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματος εἴληφα παρὰ τῶν υἱῶν Ισραηλ ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου ὑμῶν καὶ ἔδωκα αὐτὰ Ααρων τῷ ἱερεῖ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ νόμιμον αἰώνιον παρὰ τῶν υἱῶν Ισραηλ. | 34грꙋ́дь бо возложе́нїѧ и҆ ра́мо ᲂу҆ча́стїѧ взѧ́хъ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ ѿ же́ртвъ спасе́нїѧ ва́шегѡ, и҆ да́хъ ѧ҆̀ а҆арѡ́нꙋ жерцꙋ̀ и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀, зако́ннѡ вѣ́чнѡ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ. |
| 35Αὕτη ἡ χρῖσις Ααρων καὶ ἡ χρῖσις τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρπωμάτων κυρίου ἐν ᾗ ἡμέρᾳ προσηγάγετο αὐτοὺς τοῦ ἱερατεύειν τῷ κυρίῳ, | 35Сїѐ пома́занїе а҆арѡ́не и҆ пома́занїе сынѡ́въ є҆гѡ̀ ѿ прино́сѡвъ гдⷭ҇нихъ, во́ньже де́нь приведѐ ѧ҆̀ жре́ти гдⷭ҇ꙋ: |
| 36καθὰ ἐνετείλατο κύριος δοῦναι αὐτοῖς ᾗ ἡμέρᾳ ἔχρισεν αὐτούς, παρὰ τῶν υἱῶν Ισραηλ· νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν. | 36ꙗ҆́коже заповѣ́да гдⷭ҇ь да́ти и҆̀мъ, во́ньже де́нь пома́за ѧ҆̀ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ: зако́ннѡ вѣ́чнѡ въ ро́ды и҆́хъ. |
| 37οὗτος ὁ νόμος τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυσίας καὶ περὶ ἁμαρτίας καὶ τῆς πλημμελείας καὶ τῆς τελειώσεως καὶ τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου, | 37Се́й зако́нъ всесожже́нїй и҆ же́ртвы, и҆ ѡ҆ грѣсѣ̀ и҆ ѡ҆ престꙋпле́нїи, и҆ соверше́нїи и҆ же́ртвѣ спасе́нїѧ: |
| 38ὃν τρόπον ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ ἐν τῷ ὄρει Σινα ᾗ ἡμέρᾳ ἐνετείλατο τοῖς υἱοῖς Ισραηλ προσφέρειν τὰ δῶρα αὐτῶν ἔναντι κυρίου ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινα. | 38ꙗ҆́коже заповѣ́да гдⷭ҇ь мѡѷсе́ю на горѣ̀ сїна́йстѣй, во́ньже де́нь заповѣ́да сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ приноси́ти да́ры своѧ̑ пред̾ гдⷭ҇а, въ пꙋсты́ни сїна́йстѣй. |