Леѵі́тъ 15
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων | 1И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю и҆ а҆арѡ́нꙋ, гл҃ѧ: |
| 2Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς Ἀνδρὶ ἀνδρί, ᾧ ἐὰν γένηται ῥύσις ἐκ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἡ ῥύσις αὐτοῦ ἀκάθαρτός ἐστιν. | 2глаго́ли сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ и҆ рече́ши къ ни̑мъ: мꙋ́жꙋ, мꙋ́жꙋ, є҆мꙋ́же а҆́ще бꙋ́детъ и҆злїѧ́нїе ѿ тѣ́ла є҆гѡ̀, и҆злїѧ́нїе є҆гѡ̀ нечи́сто є҆́сть. |
| 3καὶ οὗτος ὁ νόμος τῆς ἀκαθαρσίας αὐτοῦ· ῥέων γόνον ἐκ σώματος αὐτοῦ ἐκ τῆς ῥύσεως, ἧς συνέστηκεν τὸ σῶμα αὐτοῦ διὰ τῆς ῥύσεως, αὕτη ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐν αὐτῷ· πᾶσαι αἱ ἡμέραι ῥύσεως σώματος αὐτοῦ, ᾗ συνέστηκεν τὸ σῶμα αὐτοῦ διὰ τῆς ῥύσεως, ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐστιν. | 3И҆ се́й зако́нъ нечистоты̀ є҆гѡ̀: и҆злива́ѧй сѣ́мѧ и҆з̾ тѣ́ла своегѡ̀, ѿ и҆злїѧ́нїѧ, и҆́мже соста́влено є҆́сть тѣ́ло є҆гѡ̀ и҆злїѧ́нїемъ, сїѧ̀ нечистота̀ є҆гѡ̀ въ не́мъ: всѧ̑ дни̑ и҆злїѧ́нїѧ тѣ́ла є҆гѡ̀, и҆́мже соста́влено тѣ́ло є҆гѡ̀ и҆злїѧ́нїемъ є҆гѡ̀, нечистота̀ є҆гѡ̀ є҆́сть: |
| 4πᾶσα κοίτη, ἐφ᾿ ᾗ ἐὰν κοιμηθῇ ἐπ᾿ αὐτῆς ὁ γονορρυής, ἀκάθαρτός ἐστιν, καὶ πᾶν σκεῦος, ἐφ᾿ ὃ ἐὰν καθίσῃ ἐπ᾿ αὐτὸ ὁ γονορρυής, ἀκάθαρτον ἔσται. | 4всѧ́ко ло́же, на не́мже а҆́ще лѧ́жетъ и҆злива́ѧй сѣ́мѧ, нечи́сто є҆́сть: и҆ всѧ́къ сосꙋ́дъ, на не́мже а҆́ще сѧ́детъ верхꙋ̀ є҆гѡ̀ и҆злива́ѧй сѣ́мѧ, нечи́стъ бꙋ́детъ: |
| 5καὶ ἄνθρωπος, ὃς ἂν ἅψηται τῆς κοίτης αὐτοῦ, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας· | 5и҆ человѣ́къ, и҆́же а҆́ще прико́снетсѧ ло́жа є҆гѡ̀, да и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ да ѡ҆мы́етъ тѣ́ло своѐ водо́ю, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера: |
| 6καὶ ὁ καθήμενος ἐπὶ τοῦ σκεύους, ἐφ᾿ ὃ ἐὰν καθίσῃ ὁ γονορρυής, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας· | 6и҆ сѣдѧ́й на сосꙋ́дѣ, на не́мже а҆́ще сѧ́детъ верхꙋ̀ є҆гѡ̀ и҆злива́ѧй сѣ́мѧ, да и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ да ѡ҆мы́етсѧ водо́ю, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера: |
| 7καὶ ὁ ἁπτόμενος τοῦ χρωτὸς τοῦ γονορρυοῦς πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας. | 7и҆ прикоснꙋ́выйсѧ къ пло́ти и҆злива́ющагѡ сѣ́мѧ да и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ да ѡ҆мы́етсѧ водо́ю, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера. |
| 8ἐὰν δὲ προσσιελίσῃ ὁ γονορρυὴς ἐπὶ τὸν καθαρόν, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας. | 8А҆́ще же плю́нетъ и҆злива́ѧй сѣ́мѧ на чи́стаго, да и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ да и҆змы́етсѧ водо́ю, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера: |
| 9καὶ πᾶν ἐπίσαγμα ὄνου, ἐφ᾿ ὃ ἂν ἐπιβῇ ἐπ᾿ αὐτὸ ὁ γονορρυής, ἀκάθαρτον ἔσται ἕως ἑσπέρας. | 9и҆ всѧ́ко сѣдло̀ ѻ҆́слее, на не́же а҆́ще всѧ́детъ верхꙋ̀ є҆гѡ̀ и҆злива́ѧй сѣ́мѧ, нечи́сто бꙋ́детъ до ве́чера: |
| 10καὶ πᾶς ὁ ἁπτόμενος ὅσα ἐὰν ᾖ ὑποκάτω αὐτοῦ, ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας· καὶ ὁ αἴρων αὐτὰ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας. | 10и҆ всѧ́къ прикоснꙋ́выйсѧ всѣ̑мъ, ꙗ҆̀же сꙋ́ть под̾ ни́мъ, нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера: и҆ взе́млѧй ѧ҆̀ да и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ ѡ҆мы́етсѧ водо́ю, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера: |
| 11καὶ ὅσων ἐὰν ἅψηται ὁ γονορρυὴς καὶ τὰς χεῖρας οὐ νένιπται, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σῶμα ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας. | 11и҆ є҆ли̑кимъ а҆́ще ко́снетсѧ и҆злива́ѧй сѣ́мѧ и҆ рꙋ́къ свои́хъ не ѡ҆мы́етъ водо́ю, да и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ ѡ҆мы́етъ тѣ́ло водо́ю, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера: |
| 12καὶ σκεῦος ὀστράκινον, οὗ ἂν ἅψηται ὁ γονορρυής, συντριβήσεται· καὶ σκεῦος ξύλινον νιφήσεται ὕδατι καὶ καθαρὸν ἔσται.– | 12и҆ сосꙋ́дъ гли́нѧнъ, є҆мꙋ́же а҆́ще прико́снетсѧ и҆злива́ѧй сѣ́мѧ, да разбїе́тсѧ: а҆ сосꙋ́дъ древѧ́ный да и҆змы́етсѧ водо́ю, и҆ чи́стъ бꙋ́детъ. |
| 13ἐὰν δὲ καθαρισθῇ ὁ γονορρυὴς ἐκ τῆς ῥύσεως αὐτοῦ, καὶ ἐξαριθμήσεται αὐτῷ ἑπτὰ ἡμέρας εἰς τὸν καθαρισμὸν καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται τὸ σῶμα ὕδατι καὶ καθαρὸς ἔσται. | 13А҆́ще же ѡ҆чи́ститсѧ и҆злива́ѧй сѣ́мѧ ѿ и҆злїѧ́нїѧ своегѡ̀, и҆ и҆счи́слитъ себѣ̀ се́дмь дні́й на ѡ҆чище́нїе своѐ, и҆ и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ ѡ҆мы́етъ тѣ́ло своѐ водо́ю живо́ю, и҆ чи́стъ бꙋ́детъ: |
| 14καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ λήμψεται ἑαυτῷ δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν καὶ οἴσει αὐτὰ ἔναντι κυρίου ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ δώσει αὐτὰ τῷ ἱερεῖ· | 14и҆ въ де́нь ѻ҆смы́й да во́зметъ себѣ̀ два̀ гѡ́рличища и҆лѝ два̀ птєнца̀ голꙋби̑на, и҆ да принесе́тъ ѧ҆̀ пред̾ гдⷭ҇а къ две́ремъ ски́нїи свидѣ́нїѧ, и҆ да́стъ ѧ҆̀ жерцꙋ̀: |
| 15καὶ ποιήσει αὐτὰ ὁ ἱερεύς, μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου ἀπὸ τῆς ῥύσεως αὐτοῦ. | 15и҆ сотвори́тъ ѧ҆̀ жре́цъ є҆ди́нъ грѣха̀ ра́ди, и҆ дрꙋгі́й во всесожже́нїе: и҆ да помо́литсѧ ѡ҆ не́мъ жре́цъ пред̾ гдⷭ҇емъ ѡ҆ и҆злїѧ́нїи є҆гѡ̀. |
| 16Καὶ ἄνθρωπος, ᾧ ἐὰν ἐξέλθῃ ἐξ αὐτοῦ κοίτη σπέρματος, καὶ λούσεται ὕδατι πᾶν τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας· | 16И҆ человѣ́къ, є҆мꙋ́же а҆́ще и҆зы́детъ ѿ ло́жа є҆гѡ̀ сѣ́мѧ, и҆ да ѡ҆мы́етъ водо́ю всѐ тѣ́ло своѐ, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера: |
| 17καὶ πᾶν ἱμάτιον καὶ πᾶν δέρμα, ἐφ᾿ ὃ ἐὰν ᾖ ἐπ᾿ αὐτὸ κοίτη σπέρματος, καὶ πλυθήσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτον ἔσται ἕως ἑσπέρας. | 17и҆ всѧ́ка ри́за и҆ всѧ́ка ко́жа, на не́йже а҆́ще бꙋ́детъ ло́же сѣ́менное, да и҆змы́етсѧ водо́ю, и҆ нечиста̀ бꙋ́детъ до ве́чера. |
| 18καὶ γυνή, ἐὰν κοιμηθῇ ἀνὴρ μετ᾿ αὐτῆς κοίτην σπέρματος, καὶ λούσονται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοι ἔσονται ἕως ἑσπέρας. | 18И҆ а҆́ще лѧ́жетъ мꙋ́жъ съ жено́ю свое́ю на ло́жи сѣ́мене, да и҆змы́ютсѧ водо́ю, и҆ нечи̑сты бꙋ́дꙋтъ до ве́чера. |
| 19Καὶ γυνή, ἥτις ἐὰν ᾖ ῥέουσα αἵματι, ἔσται ἡ ῥύσις αὐτῆς ἐν τῷ σώματι αὐτῆς, ἑπτὰ ἡμέρας ἔσται ἐν τῇ ἀφέδρῳ αὐτῆς· πᾶς ὁ ἁπτόμενος αὐτῆς ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας, | 19И҆ жена̀ ꙗ҆́же а҆́ще бꙋ́детъ кро́вь точа́щи, и҆ бꙋ́детъ тече́нїе є҆ѧ̀ въ тѣлесѝ є҆ѧ̀, се́дмь дні́й да бꙋ́детъ въ скве́рнѣ свое́й: и҆ всѧ́къ прикаса́ѧйсѧ є҆́й нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера: |
| 20καὶ πᾶν, ἐφ᾿ ὃ ἂν κοιτάζηται ἐπ᾿ αὐτὸ ἐν τῇ ἀφέδρῳ αὐτῆς, ἀκάθαρτον ἔσται, καὶ πᾶν, ἐφ᾿ ὃ ἂν ἐπικαθίσῃ ἐπ᾿ αὐτό, ἀκάθαρτον ἔσται. | 20и҆ всѐ, на не́мже а҆́ще сѣди́тъ въ тече́нїи свое́мъ, нечи́сто бꙋ́детъ, и҆ всѧ́ко, на не́же а҆́ще присѧ́детъ( ѻ҆на̀) , нечи́сто бꙋ́детъ: |
| 21καὶ πᾶς, ὃς ἐὰν ἅψηται τῆς κοίτης αὐτῆς, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας. | 21и҆ всѧ́къ, и҆́же а҆́ще прико́снетсѧ ло́жа є҆ѧ̀, да и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ да и҆змы́етъ водо́ю тѣ́ло своѐ, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера: |
| 22καὶ πᾶς ὁ ἁπτόμενος παντὸς σκεύους, οὗ ἐὰν καθίσῃ ἐπ᾿ αὐτό, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας. | 22и҆ всѧ́къ прикаса́ѧйсѧ всѧ́комꙋ сосꙋ́дꙋ, на не́мже а҆́ще сѧ́детъ, да и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ да и҆змы́етсѧ водо́ю, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера: |
| 23ἐὰν δὲ ἐν τῇ κοίτῃ αὐτῆς οὔσης ἢ ἐπὶ τοῦ σκεύους, οὗ ἐὰν καθίσῃ ἐπ᾿ αὐτῷ, ἐν τῷ ἅπτεσθαι αὐτὸν αὐτῆς, ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας. | 23а҆́ще же на ло́жи є҆́й сꙋ́щей, и҆лѝ на сосꙋ́дѣ, на не́мже а҆́ще сѧ́детъ( ѻ҆на̀) , є҆гда̀ прико́снетсѧ кто̀ є҆́й, нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера. |
| 24ἐὰν δὲ κοίτῃ τις κοιμηθῇ μετ᾿ αὐτῆς καὶ γένηται ἡ ἀκαθαρσία αὐτῆς ἐπ᾿ αὐτῷ, καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας, καὶ πᾶσα κοίτη, ἐφ᾿ ᾗ ἂν κοιμηθῇ ἐπ᾿ αὐτῆς, ἀκάθαρτος ἔσται. | 24А҆́ще же кто̀ бꙋ́детъ на ло́жи съ не́ю, и҆ бꙋ́детъ нечистота̀ є҆ѧ̀ на не́мъ, нечи́стъ бꙋ́детъ се́дмь дні́й: и҆ всѧ́ко ло́же, на не́мже а҆́ще лѧ́жетъ, нечи́сто бꙋ́детъ. |
| 25Καὶ γυνή, ἐὰν ῥέῃ ῥύσει αἵματος ἡμέρας πλείους οὐκ ἐν καιρῷ τῆς ἀφέδρου αὐτῆς, ἐὰν καὶ ῥέῃ μετὰ τὴν ἄφεδρον αὐτῆς, πᾶσαι αἱ ἡμέραι ῥύσεως ἀκαθαρσίας αὐτῆς καθάπερ αἱ ἡμέραι τῆς ἀφέδρου, ἀκάθαρτος ἔσται. | 25И҆ жена̀ а҆́ще то́читъ тече́нїе кро́ве дни̑ мнѡ́ги, не во вре́мѧ скве́рны є҆ѧ̀, а҆́ще и҆ тече́тъ по ѡ҆скверне́нїи є҆ѧ̀, всѧ̑ дни̑ тече́нїѧ нечистоты̀ є҆ѧ̀, ꙗ҆́коже дни̑ скве́рны є҆ѧ̀, нечиста̀ бꙋ́детъ: |
| 26καὶ πᾶσαν κοίτην, ἐφ᾿ ἣν ἂν κοιμηθῇ ἐπ᾿ αὐτῆς πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ῥύσεως, κατὰ τὴν κοίτην τῆς ἀφέδρου ἔσται αὐτῇ, καὶ πᾶν σκεῦος, ἐφ᾿ ὃ ἐὰν καθίσῃ ἐπ᾿ αὐτό, ἀκάθαρτον ἔσται κατὰ τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς ἀφέδρου. | 26и҆ всѧ́ко ло́же, на не́мже а҆́ще лѧ́жетъ всѧ̑ дни̑ тече́нїѧ є҆ѧ̀, по ло́жи скве́рны є҆ѧ̀ бꙋ́детъ є҆́й: и҆ всѧ́къ сосꙋ́дъ, на не́мже а҆́ще сѧ́детъ, нечи́стъ бꙋ́детъ по нечистотѣ̀ скве́рны є҆ѧ̀: |
| 27πᾶς ὁ ἁπτόμενος αὐτῆς ἀκάθαρτος ἔσται καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σῶμα ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας. | 27и҆ всѧ́къ прикаса́ѧйсѧ є҆́й нечи́стъ бꙋ́детъ, да и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ ѡ҆мы́етъ водо́ю тѣ́ло своѐ, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера. |
| 28ἐὰν δὲ καθαρισθῇ ἀπὸ τῆς ῥύσεως, καὶ ἐξαριθμήσεται αὐτῇ ἑπτὰ ἡμέρας καὶ μετὰ ταῦτα καθαρισθήσεται. | 28А҆́ще же ѡ҆чи́ститсѧ ѿ тече́нїѧ своегѡ̀, да сочте́тъ себѣ̀ се́дмь дні́й, и҆ по си́хъ чиста̀ бꙋ́детъ: |
| 29καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ λήμψεται αὐτῇ δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν καὶ οἴσει αὐτὰ πρὸς τὸν ἱερέα ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, | 29и҆ во ѻ҆смы́й де́нь да во́зметъ себѣ̀ два̀ гѡ́рличища и҆лѝ два̀ птєнца̀ голꙋби̑на, и҆ принесе́тъ ѧ҆̀ къ жерцꙋ̀ къ две́ремъ ски́нїи свидѣ́нїѧ, |
| 30καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὴν μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ τὴν μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτῆς ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου ἀπὸ ῥύσεως ἀκαθαρσίας αὐτῆς. | 30и҆ да сотвори́тъ жре́цъ, є҆ди́нъ грѣха̀ ра́ди и҆ дрꙋгі́й во всесожже́нїе, и҆ да помо́литсѧ ѡ҆ не́й жре́цъ пред̾ гдⷭ҇емъ ѡ҆ тече́нїи нечистоты̀ є҆ѧ̀. |
| 31Καὶ εὐλαβεῖς ποιήσετε τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν αὐτῶν, καὶ οὐκ ἀποθανοῦνται διὰ τὴν ἀκαθαρσίαν αὐτῶν ἐν τῷ μιαίνειν αὐτοὺς τὴν σκηνήν μου τὴν ἐν αὐτοῖς.– | 31И҆ благоговѣ̑йны сотвори́те сы́ны і҆и҃лєвы ѿ нечисто́тъ и҆́хъ: и҆ да не ᲂу҆́мрꙋтъ нечистоты̀ ра́ди своеѧ̀, внегда̀ ѡ҆скверни́ти и҆̀мъ ски́нїю мою̀ ꙗ҆́же въ ни́хъ. |
| 32οὗτος ὁ νόμος τοῦ γονορρυοῦς καὶ ἐάν τινι ἐξέλθῃ ἐξ αὐτοῦ κοίτη σπέρματος ὥστε μιανθῆναι ἐν αὐτῇ | 32Се́й зако́нъ и҆злива́ющемꙋ сѣ́мѧ, и҆ а҆́ще комꙋ̀ и҆зы́детъ и҆з̾ негѡ̀ ло́же сѣ́менное, ꙗ҆́коже ѡ҆скверни́тисѧ въ не́мъ, |
| 33καὶ τῇ αἱμορροούσῃ ἐν τῇ ἀφέδρῳ αὐτῆς καὶ ὁ γονορρυὴς ἐν τῇ ῥύσει αὐτοῦ, τῷ ἄρσενι ἢ τῇ θηλείᾳ, καὶ τῷ ἀνδρί, ὃς ἂν κοιμηθῇ μετὰ ἀποκαθημένης. | 33и҆ точа́щей кро́вь въ скве́рнѣ свое́й, и҆ и҆злива́ющемꙋ сѣ́мѧ во и҆злїѧ́нїи свое́мъ мꙋ́жескꙋ по́лꙋ и҆лѝ же́нскꙋ, и҆ мꙋ́жꙋ, и҆́же а҆́ще поспи́тъ со скверна́вою. |