Леѵі́тъ 17

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 1И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
2Λάλησον πρὸς Ααρων καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Τοῦτο τὸ ῥῆμα, ἐνετείλατο κύριος λέγων 2глаго́ли а҆арѡ́нꙋ и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀ и҆ ко всѣ̑мъ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, и҆ рече́ши къ ни̑мъ: сїѐ сло́во є҆́же заповѣ́да гдⷭ҇ь, гл҃ѧ:
3Ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν υἱῶν Ισραηλ τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν, ὃς ἂν σφάξῃ μόσχον πρόβατον αἶγα ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ ὃς ἂν σφάξῃ ἔξω τῆς παρεμβολῆς 3человѣ́къ человѣ́къ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ и҆лѝ ѿ прише́лєцъ, и҆̀же прилежа́тъ въ ва́съ, и҆́же а҆́ще зако́летъ тельца̀ и҆лѝ ѻ҆́вцꙋ и҆лѝ ко́зꙋ въ полцѣ̀, и҆ и҆́же а҆́ще зако́летъ внѣ̀ полка̀
4καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ ὥστε ποιῆσαι αὐτὸ εἰς ὁλοκαύτωμα σωτήριον κυρίῳ δεκτὸν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας, καὶ ὃς ἂν σφάξῃ ἔξω καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ αὐτὸ ὥστε μὴ προσενέγκαι δῶρον κυρίῳ ἀπέναντι τῆς σκηνῆς κυρίου, καὶ λογισθήσεται τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ αἷμα· αἷμα ἐξέχεεν, ἐξολεθρευθήσεται ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς· 4и҆ пред̾ двє́ри ски́нїи свидѣ́нїѧ не принесе́тъ, ꙗ҆́коже сотвори́ти є҆̀ во всесожже́нїе и҆лѝ спасе́нїе гдⷭ҇ꙋ прїѧ́тно, въ воню̀ благово́нїѧ: и҆ и҆́же а҆́ще зако́летъ внѣ̀ и҆ пред̾ двє́ри ски́нїи свидѣ́нїѧ не принесе́тъ є҆гѡ̀, ꙗ҆́кѡ принестѝ да́ръ гдⷭ҇ꙋ пред̾ ски́нїю гдⷭ҇ню: и҆ вмѣни́тсѧ человѣ́кꙋ томꙋ̀ кро́вь: кро́вь пролїѧ́лъ, да потреби́тсѧ дꙋша̀ ѻ҆́на ѿ люді́й свои́хъ:
5ὅπως ἀναφέρωσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὰς θυσίας αὐτῶν, ὅσας ἂν αὐτοὶ σφάξουσιν ἐν τοῖς πεδίοις, καὶ οἴσουσιν τῷ κυρίῳ ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου πρὸς τὸν ἱερέα καὶ θύσουσιν θυσίαν σωτηρίου τῷ κυρίῳ αὐτά· 5ꙗ҆́кѡ да принесꙋ́тъ сы́нове і҆и҃лєвы жє́ртвы своѧ̑, є҆ли̑ки а҆́ще сі́и зако́лютъ на по́ли, и҆ да принесꙋ́тъ ѧ҆̀ ко гдⷭ҇ꙋ къ две́ремъ ски́нїи свидѣ́нїѧ къ жерцꙋ̀, и҆ пожрꙋ́тъ ѧ҆̀ въ же́ртвꙋ спасе́нїѧ гдⷭ҇ꙋ.
6καὶ προσχεεῖ ἱερεὺς τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ ἀπέναντι κυρίου παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἀνοίσει τὸ στέαρ εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ· 6И҆ да возлїе́тъ жре́цъ кро́вь на ѻ҆лта́рь ѡ҆́крестъ пред̾ гдⷭ҇емъ ᲂу҆ две́рїй ски́нїи свидѣ́нїѧ: и҆ да вознесе́тъ тꙋ́къ въ воню̀ благоꙋха́нїѧ гдⷭ҇ꙋ:
7καὶ οὐ θύσουσιν ἔτι τὰς θυσίας αὐτῶν τοῖς ματαίοις, οἷς αὐτοὶ ἐκπορνεύουσιν ὀπίσω αὐτῶν· νόμιμον αἰώνιον ἔσται ὑμῖν εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν. 7и҆ да не пожрꙋ́тъ ктомꙋ̀ же́ртвъ свои́хъ сꙋ́єтнымъ, и҆̀мже са́ми блꙋдодѣ́йствꙋютъ в̾слѣ́дъ и҆́хъ: зако́нное вѣ́чное бꙋ́детъ ва́мъ въ ро́ды ва́шѧ.
8Καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν, ὃς ἂν ποιήσῃ ὁλοκαύτωμα θυσίαν 8И҆ рече́ши къ ни̑мъ: человѣ́къ человѣ́къ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ и҆лѝ ѿ сынѡ́въ прише́льцѡвъ прилежа́щихъ въ ва́съ, и҆́же а҆́ще сотвори́тъ всесожже́нїе и҆лѝ же́ртвꙋ,
9καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ ποιῆσαι αὐτὸ τῷ κυρίῳ, ἐξολεθρευθήσεται ἄνθρωπος ἐκεῖνος ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. 9и҆ къ две́ремъ ски́нїи свидѣ́нїѧ не принесе́тъ сотвори́ти є҆̀ гдⷭ҇еви, потреби́тсѧ дꙋша̀ та̀ ѿ люді́й свои́хъ.
10Καὶ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν υἱῶν Ισραηλ τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν, ὃς ἂν φάγῃ πᾶν αἷμα, καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν ψυχὴν τὴν ἔσθουσαν τὸ αἷμα καὶ ἀπολῶ αὐτὴν ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. 10И҆ человѣ́къ человѣ́къ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ и҆лѝ ѿ прише́лєцъ прилежа́щихъ въ ва́съ, и҆́же а҆́ще ꙗ҆́стъ всѧ́кꙋю кро́вь, и҆ ᲂу҆твержꙋ̀ лицѐ моѐ на дꙋ́шꙋ ꙗ҆дꙋ́щꙋю кро́вь, и҆ погꙋблю̀ ю҆̀ ѿ люді́й свои́хъ:
11 γὰρ ψυχὴ πάσης σαρκὸς αἷμα αὐτοῦ ἐστιν, καὶ ἐγὼ δέδωκα αὐτὸ ὑμῖν ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἐξιλάσκεσθαι περὶ τῶν ψυχῶν ὑμῶν· τὸ γὰρ αἷμα αὐτοῦ ἀντὶ τῆς ψυχῆς ἐξιλάσεται. 11занѐ дꙋша̀ всѧ́кїѧ пло́ти кро́вь є҆гѡ̀ є҆́сть, и҆ а҆́зъ да́хъ ю҆̀ ва́мъ ᲂу҆ ѻ҆лтарѧ̀ ᲂу҆молѧ́ти ѡ҆ дꙋша́хъ ва́шихъ: кро́вь бо є҆гѡ̀ вмѣ́стѡ дꙋшѝ ᲂу҆мо́литъ.
12διὰ τοῦτο εἴρηκα τοῖς υἱοῖς Ισραηλ Πᾶσα ψυχὴ ἐξ ὑμῶν οὐ φάγεται αἷμα, καὶ προσήλυτος προσκείμενος ἐν ὑμῖν οὐ φάγεται αἷμα. 12Сегѡ̀ ра́ди реко́хъ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ: всѧ́ка дꙋша̀ ѿ ва́съ да не снѣ́стъ кро́ве, и҆ пришле́цъ прилежа́щїй въ ва́съ да не снѣ́стъ кро́ве.
13καὶ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν, ὃς ἂν θηρεύσῃ θήρευμα θηρίον πετεινόν, ἔσθεται, καὶ ἐκχεεῖ τὸ αἷμα καὶ καλύψει αὐτὸ τῇ γῇ· 13И҆ человѣ́къ человѣ́къ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ и҆лѝ ѿ пришлє́цъ прилежа́щихъ въ ва́съ, и҆́же а҆́ще ᲂу҆ло́витъ лови́твꙋ ѕвѣ́рѧ и҆лѝ пти́цꙋ, є҆́же ꙗ҆́стсѧ: пролїе́тъ кро́вь є҆ѧ̀, и҆ покры́етъ ю҆̀ земле́ю:
14 γὰρ ψυχὴ πάσης σαρκὸς αἷμα αὐτοῦ ἐστιν, καὶ εἶπα τοῖς υἱοῖς Ισραηλ Αἷμα πάσης σαρκὸς οὐ φάγεσθε, ὅτι ψυχὴ πάσης σαρκὸς αἷμα αὐτοῦ ἐστιν· πᾶς ἔσθων αὐτὸ ἐξολεθρευθήσεται. 14дꙋша́ бо всѧ́кїѧ пло́ти кро́вь є҆гѡ̀ є҆́сть. И҆ реко́хъ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ: кро́ве всѧ́кїѧ пло́ти да не снѣ́сте, ꙗ҆́кѡ дꙋша̀ всѧ́кїѧ пло́ти кро́вь є҆гѡ̀ є҆́сть: всѧ́къ ꙗ҆ды́й ю҆̀ потреби́тсѧ:
15Καὶ πᾶσα ψυχή, ἥτις φάγεται θνησιμαῖον θηριάλωτον ἐν τοῖς αὐτόχθοσιν ἐν τοῖς προσηλύτοις, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ καθαρὸς ἔσται· 15и҆ всѧ́ка дꙋша̀ ꙗ҆́же ꙗ҆́стъ мертвечи́нꙋ и҆лѝ ѕвѣроѧ́динꙋ, ѿ тꙋзе́мєцъ и҆лѝ ѿ прише́лєцъ, да и҆спере́тъ ри̑зы своѧ̑ и҆ да ѡ҆мы́етъ тѣ́ло водо́ю, и҆ нечи́стъ бꙋ́детъ до ве́чера, по се́мъ же чи́стъ бꙋ́детъ:
16ἐὰν δὲ μὴ πλύνῃ τὰ ἱμάτια καὶ τὸ σῶμα μὴ λούσηται ὕδατι, καὶ λήμψεται ἀνόμημα αὐτοῦ. 16а҆́ще же не и҆спере́тъ ри́зъ свои́хъ, ни ѡ҆мы́етъ тѣ́ла водо́ю, то̀ прїи́метъ беззако́нїе своѐ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms