Леѵі́тъ 21
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων Εἰπὸν τοῖς ἱερεῦσιν τοῖς υἱοῖς Ααρων καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Ἐν ταῖς ψυχαῖς οὐ μιανθήσονται ἐν τῷ ἔθνει αὐτῶν | 1И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ: рцы̀ жерцє́мъ сынѡ́мъ а҆арѡ̑нимъ, и҆ рече́ши и҆̀мъ: над̾ дꙋша́ми да не ѡ҆сквернѧ́тсѧ въ ꙗ҆зы́цѣ свое́мъ, |
| 2ἀλλ᾿ ἢ ἐν τῷ οἰκείῳ τῷ ἔγγιστα αὐτῶν, ἐπὶ πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ υἱοῖς καὶ θυγατράσιν, ἐπ᾿ ἀδελφῷ | 2но ра́звѣ въ домꙋ̀ бли́жнѧгѡ своегѡ̀, над̾ ѻ҆тце́мъ и҆ ма́терїю, и҆ сына́ми и҆ дще́рьми, над̾ бра́томъ |
| 3καὶ ἐπ᾿ ἀδελφῇ παρθένῳ τῇ ἐγγιζούσῃ αὐτῷ τῇ μὴ ἐκδεδομένῃ ἀνδρί, ἐπὶ τούτοις μιανθήσεται. | 3и҆ над̾ сестро́ю свое́ю дѣ́вою, ꙗ҆́же є҆́сть бли́жнѧѧ є҆мꙋ̀, не дана̀ мꙋ́жꙋ, над̾ си́ми да ѡ҆сквернѧ́тсѧ: |
| 4οὐ μιανθήσεται ἐξάπινα ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ εἰς βεβήλωσιν αὐτοῦ. | 4да не ѡ҆скверни́тсѧ внеза́пꙋ въ лю́дехъ свои́хъ, во ѡ҆скверне́нїе своѐ. |
| 5καὶ φαλάκρωμα οὐ ξυρηθήσεσθε τὴν κεφαλὴν ἐπὶ νεκρῷ καὶ τὴν ὄψιν τοῦ πώγωνος οὐ ξυρήσονται καὶ ἐπὶ τὰς σάρκας αὐτῶν οὐ κατατεμοῦσιν ἐντομίδας. | 5И҆ да не ѡ҆брі́ете главы̀ по ме́ртвѣмъ, и҆ ѡ҆бли́чїѧ брады̀ да не ѡ҆брі́ютъ, и҆ на пло́техъ свои́хъ да не сотворѧ́тъ ꙗ҆́звъ: |
| 6ἅγιοι ἔσονται τῷ θεῷ αὐτῶν καὶ οὐ βεβηλώσουσιν τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ αὐτῶν· τὰς γὰρ θυσίας κυρίου δῶρα τοῦ θεοῦ αὐτῶν αὐτοὶ προσφέρουσιν καὶ ἔσονται ἅγιοι. | 6свѧ́ти да бꙋ́дꙋтъ бг҃ꙋ своемꙋ̀ и҆ не ѡ҆сквернѧ́тъ и҆́мене бг҃а своегѡ̀: жє́ртвы бо гдⷭ҇ни да́ры бг҃а своегѡ̀ са́ми прино́сѧтъ, и҆ бꙋ́дꙋтъ свѧ́ти. |
| 7γυναῖκα πόρνην καὶ βεβηλωμένην οὐ λήμψονται καὶ γυναῖκα ἐκβεβλημένην ἀπὸ ἀνδρὸς αὐτῆς· ἅγιός ἐστιν τῷ κυρίῳ θεῷ αὐτοῦ. | 7Жены̀ блꙋдни́цы и҆ ѡ҆скверне́ны да не по́ймꙋтъ, и҆ жены̀ и҆згна́ныѧ ѿ мꙋ́жа є҆ѧ̀ да не по́ймꙋтъ: ꙗ҆́кѡ свѧ́ти сꙋ́ть гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ своемꙋ̀: |
| 8καὶ ἁγιάσει αὐτόν, τὰ δῶρα κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν οὗτος προσφέρει· ἅγιος ἔσται, ὅτι ἅγιος ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτούς. | 8и҆ да ѡ҆свѧти́ши є҆го̀: да́ры гдⷭ҇а бг҃а ва́шегѡ се́й прино́ситъ, свѧ́тъ бꙋ́детъ: ꙗ҆́кѡ ст҃ъ а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ ѡ҆сщ҃а́ѧ и҆̀хъ. |
| 9καὶ θυγάτηρ ἀνθρώπου ἱερέως ἐὰν βεβηλωθῇ τοῦ ἐκπορνεῦσαι, τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς αὐτῆς αὐτὴ βεβηλοῖ· ἐπὶ πυρὸς κατακαυθήσεται. | 9И҆ дще́рь человѣ́ка жерца̀ а҆́ще ѡ҆скверни́тсѧ, є҆́же соблꙋди́ти, и҆́мѧ ѻ҆тца̀ своегѡ̀ сїѧ̀ ѡ҆сквернѧ́етъ: ѻ҆гне́мъ да сожже́тсѧ. |
| 10Καὶ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ, τοῦ ἐπικεχυμένου ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ ἐλαίου τοῦ χριστοῦ καὶ τετελειωμένου ἐνδύσασθαι τὰ ἱμάτια, τὴν κεφαλὴν οὐκ ἀποκιδαρώσει καὶ τὰ ἱμάτια οὐ διαρρήξει | 10И҆ жре́цъ вели́кїй ѿ бра́тїй свои́хъ, є҆мꙋ́же возлїѧ́нъ на главꙋ̀ є҆ле́й пома́занїѧ, и҆ соверше́нный, є҆́же ѡ҆блачи́тисѧ въ ри̑зы, главы̀ да не ѿкры́етъ, и҆ ри̑зъ свои́хъ да не раздере́тъ, |
| 11καὶ ἐπὶ πάσῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐκ εἰσελεύσεται, ἐπὶ πατρὶ αὐτοῦ οὐδὲ ἐπὶ μητρὶ αὐτοῦ οὐ μιανθήσεται· | 11и҆ ко всѧ́кой дꙋшѝ ᲂу҆ме́ршей да не прїи́детъ: над̾ ѻ҆тце́мъ свои́мъ и҆ над̾ ма́терїю свое́ю да не ѡ҆скверни́тсѧ, |
| 12καὶ ἐκ τῶν ἁγίων οὐκ ἐξελεύσεται καὶ οὐ βεβηλώσει τὸ ἡγιασμένον τοῦ θεοῦ αὐτοῦ, ὅτι τὸ ἅγιον ἔλαιον τὸ χριστὸν τοῦ θεοῦ ἐπ᾿ αὐτῷ· ἐγὼ κύριος. | 12и҆ ѿ ст҃ы́хъ да не и҆зы́детъ, и҆ да не ѡ҆скверни́тъ и҆́мене ст҃а́гѡ бг҃а своегѡ̀, ꙗ҆́кѡ ст҃ы́й є҆ле́й пома́занїѧ бг҃а є҆гѡ̀ на не́мъ: а҆́зъ гдⷭ҇ь. |
| 13οὗτος γυναῖκα παρθένον ἐκ τοῦ γένους αὐτοῦ λήμψεται· | 13Се́й въ женꙋ̀ дѣ́вꙋ ѿ ро́да своегѡ̀ да по́йметъ: |
| 14χήραν δὲ καὶ ἐκβεβλημένην καὶ βεβηλωμένην καὶ πόρνην, ταύτας οὐ λήμψεται, ἀλλ᾿ ἢ παρθένον ἐκ τοῦ γένους αὐτοῦ λήμψεται γυναῖκα· | 14вдови́цы же и҆ и҆згна́ныѧ, и҆ ѡ҆скверне́ныѧ и҆ блꙋдни́цы, си́хъ да не по́йметъ: но дѣви́цꙋ ѿ пле́мене своегѡ̀ да по́йметъ въ женꙋ̀: |
| 15καὶ οὐ βεβηλώσει τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ· ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτόν. | 15и҆ да не ѡ҆скверни́тъ сѣ́мене своегѡ̀ въ лю́дехъ свои́хъ: а҆́зъ гдⷭ҇ь бг҃ъ ѡ҆сщ҃а́ѧй є҆го̀. |
| 16Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων | 16И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ: |
| 17Εἰπὸν Ααρων Ἄνθρωπος ἐκ τοῦ γένους σου εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν, τίνι ἐὰν ᾖ ἐν αὐτῷ μῶμος, οὐ προσελεύσεται προσφέρειν τὰ δῶρα τοῦ θεοῦ αὐτοῦ. | 17рцы̀ ко а҆арѡ́нꙋ, глаго́лѧ: человѣ́къ ѿ ро́да твоегѡ̀ въ ро́дѣхъ ва́шихъ, а҆́ще ко́емꙋ бꙋ́детъ на не́мъ поро́къ, да не пристꙋ́питъ приноси́ти да́ры бг҃а своегѡ̀: |
| 18πᾶς ἄνθρωπος, ᾧ ἂν ᾖ ἐν αὐτῷ μῶμος, οὐ προσελεύσεται, ἄνθρωπος χωλὸς ἢ τυφλὸς ἢ κολοβόρριν ἢ ὠτότμητος | 18всѧ́къ человѣ́къ, є҆мꙋ́же а҆́ще бꙋ́детъ на не́мъ поро́къ, да не пристꙋ́питъ: человѣ́къ слѣ́пъ, и҆лѝ хро́мъ, и҆лѝ корно́сый, и҆лѝ ᲂу҆хорѣ́занъ, |
| 19ἢ ἄνθρωπος, ᾧ ἐστιν ἐν αὐτῷ σύντριμμα χειρὸς ἢ σύντριμμα ποδός, | 19и҆лѝ человѣ́къ, є҆мꙋ́же є҆́сть сокрꙋше́нїе рꙋкѝ и҆лѝ сокрꙋше́нїе ногѝ, |
| 20ἢ κυρτὸς ἢ ἔφηλος ἢ πτίλος τοὺς ὀφθαλμοὺς ἢ ἄνθρωπος, ᾧ ἂν ᾖ ἐν αὐτῷ ψώρα ἀγρία ἢ λιχήν, ἢ μόνορχις, | 20и҆лѝ горба́тъ, и҆лѝ гноеточи́въ ѻ҆чи́ма, и҆лѝ бѣльмоѻ́ченъ, и҆лѝ человѣ́къ, на не́мже сꙋ́ть кра̑сты ди̑вїѧ, и҆лѝ лишаи̑, и҆лѝ є҆диноѧ́трный: |
| 21πᾶς, ᾧ ἐστιν ἐν αὐτῷ μῶμος, ἐκ τοῦ σπέρματος Ααρων τοῦ ἱερέως, οὐκ ἐγγιεῖ τοῦ προσενεγκεῖν τὰς θυσίας τῷ θεῷ σου· ὅτι μῶμος ἐν αὐτῷ, τὰ δῶρα τοῦ θεοῦ οὐ προσελεύσεται προσενεγκεῖν. | 21всѧ́къ, є҆мꙋ́же а҆́ще бꙋ́детъ на не́мъ поро́къ ѿ сѣ́мене а҆арѡ́на жерца̀, да не пристꙋ́питъ принестѝ же́ртвъ бг҃ꙋ твоемꙋ̀, занѐ поро́къ на не́мъ: дарѡ́въ бж҃їихъ да не пристꙋ́питъ приноси́ти: |
| 22τὰ δῶρα τοῦ θεοῦ τὰ ἅγια τῶν ἁγίων καὶ ἀπὸ τῶν ἁγίων φάγεται· | 22да́ры бг҃а своегѡ̀ ст҃а̑ѧ ст҃ы́хъ, и҆ ѿ ст҃ы́хъ да снѣ́стъ: |
| 23πλὴν πρὸς τὸ καταπέτασμα οὐ προσελεύσεται καὶ πρὸς τὸ θυσιαστήριον οὐκ ἐγγιεῖ, ὅτι μῶμον ἔχει· καὶ οὐ βεβηλώσει τὸ ἅγιον τοῦ θεοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτούς. | 23ѻ҆ба́че къ завѣ́сѣ да не пристꙋ́питъ, и҆ ко ѻ҆лтарю̀ да не прибли́житсѧ, ꙗ҆́кѡ поро́къ и҆́мать: и҆ да не ѡ҆скверни́тъ свѧти́лища бг҃а своегѡ̀, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь ѡ҆сщ҃а́ѧй и҆̀хъ. |
| 24καὶ ἐλάλησεν Μωϋσῆς πρὸς Ααρων καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ. | 24И҆ глаго́ла мѡѷсе́й ко а҆арѡ́нꙋ и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀, и҆ ко всѣ̑мъ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ. |