Леѵі́тъ 22

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 1И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
2Εἰπὸν Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ καὶ προσεχέτωσαν ἀπὸ τῶν ἁγίων τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ οὐ βεβηλώσουσιν τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου, ὅσα αὐτοὶ ἁγιάζουσίν μοι· ἐγὼ κύριος. 2рцы̀ а҆арѡ́нꙋ и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀, да внима́ютъ ѿ ст҃ы́нь сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, и҆ да не ѡ҆сквернѧ́тъ и҆́мене ст҃а́гѡ моегѡ̀, є҆ли̑ка ѻ҆нѝ ѡ҆свѧща́ютъ мѝ: а҆́зъ гдⷭ҇ь.
3εἰπὸν αὐτοῖς Εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν πᾶς ἄνθρωπος, ὃς ἂν προσέλθῃ ἀπὸ παντὸς τοῦ σπέρματος ὑμῶν πρὸς τὰ ἅγια, ὅσα ἂν ἁγιάζωσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τῷ κυρίῳ, καὶ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐπ᾿ αὐτῷ, ἐξολεθρευθήσεται ψυχὴ ἐκείνη ἀπ᾿ ἐμοῦ· ἐγὼ κύριος θεὸς ὑμῶν. 3Рцы̀ и҆̀мъ: въ ро́ды ва́шѧ всѧ́къ человѣ́къ, и҆́же а҆́ще пристꙋ́питъ ѿ всѧ́кагѡ сѣ́мене ва́шегѡ ко ст҃ы̑мъ, є҆ли̑ка а҆́ще ѡ҆свѧтѧ́тъ сы́нове і҆и҃лєвы гдⷭ҇ꙋ, и҆ нечистота̀ є҆гѡ̀ на не́мъ бꙋ́детъ, потреби́тсѧ дꙋша̀ ѻ҆́наѧ ѿ менє̀: а҆́зъ гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ.
4καὶ ἄνθρωπος ἐκ τοῦ σπέρματος Ααρων τοῦ ἱερέως καὶ οὗτος λεπρᾷ γονορρυής, τῶν ἁγίων οὐκ ἔδεται, ἕως ἂν καθαρισθῇ· καὶ ἁπτόμενος πάσης ἀκαθαρσίας ψυχῆς ἄνθρωπος, ἂν ἐξέλθῃ ἐξ αὐτοῦ κοίτη σπέρματος, 4И҆ человѣ́къ ѿ сѣ́мене а҆арѡ́на жерца̀, и҆ се́й прокаже́нъ, и҆лѝ сѣ́мѧ и҆злива́етъ, ѿ ст҃ы́хъ да не снѣ́стъ, до́ндеже ѡ҆чи́ститсѧ: и҆ прикаса́ѧйсѧ всѧ́кой нечистотѣ̀ дꙋшѝ, и҆лѝ человѣ́къ, є҆мꙋ́же а҆́ще и҆зы́детъ ѿ є҆гѡ̀ ло́жа сѣ́мѧ,
5 ὅστις ἂν ἅψηται παντὸς ἑρπετοῦ ἀκαθάρτου, μιανεῖ αὐτόν, ἐπ᾿ ἀνθρώπῳ, ἐν μιανεῖ αὐτὸν κατὰ πᾶσαν ἀκαθαρσίαν αὐτοῦ, 5и҆лѝ и҆́же а҆́ще прико́снетсѧ всѧ́комꙋ га́дꙋ нечи́стꙋ, и҆́же ѡ҆скверни́тъ є҆го̀, и҆лѝ человѣ́кꙋ, и҆́же ѡ҆скверни́тъ є҆го̀, по всѧ́кой нечистотѣ̀ є҆гѡ̀:
6ψυχή, ἥτις ἂν ἅψηται αὐτῶν, ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας· οὐκ ἔδεται ἀπὸ τῶν ἁγίων, ἐὰν μὴ λούσηται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι· 6дꙋша̀, ꙗ҆́же а҆́ще прико́снетсѧ и҆́хъ, нечиста̀ бꙋ́детъ до ве́чера: да не снѣ́стъ ѿ ст҃ы́хъ, а҆́ще не ѡ҆мы́етъ тѣ́ла своегѡ̀ водо́ю,
7καὶ δύῃ ἥλιος, καὶ καθαρὸς ἔσται καὶ τότε φάγεται τῶν ἁγίων, ὅτι ἄρτος ἐστὶν αὐτοῦ. 7и҆ за́йдетъ со́лнце, и҆ чи́стъ бꙋ́детъ: и҆ тогда̀ да снѣ́стъ ѿ ст҃ы́хъ, ꙗ҆́кѡ хлѣ́бъ є҆гѡ̀ є҆́сть.
8θνησιμαῖον καὶ θηριάλωτον οὐ φάγεται μιανθῆναι αὐτὸν ἐν αὐτοῖς· ἐγὼ κύριος. 8Мертвечи́ны и҆ ѕвѣроѧ́дины да не снѣ́стъ, є҆́же ѡ҆скверни́тисѧ є҆мꙋ̀ въ ни́хъ: а҆́зъ гдⷭ҇ь.
9καὶ φυλάξονται τὰ φυλάγματά μου, ἵνα μὴ λάβωσιν δι᾿ αὐτὰ ἁμαρτίαν καὶ ἀποθάνωσιν δι᾿ αὐτά, ἐὰν βεβηλώσωσιν αὐτά· ἐγὼ κύριος θεὸς ἁγιάζων αὐτούς.– 9И҆ да сохранѧ́тъ повелѣ̑нїѧ моѧ̑, да не прїи́мꙋтъ си́хъ ра́ди грѣха̀, и҆ и҆́змрꙋтъ за ни́хъ, а҆́ще ѡ҆сквернѧ́тъ и҆̀хъ: а҆́зъ гдⷭ҇ь бг҃ъ ѡ҆сщ҃а́ѧй и҆̀хъ.
10καὶ πᾶς ἀλλογενὴς οὐ φάγεται ἅγια· πάροικος ἱερέως μισθωτὸς οὐ φάγεται ἅγια. 10И҆ всѧ́къ и҆ноплеме́нникъ да не снѣ́стъ ст҃ы́нь: присе́льникъ і҆ере́евъ и҆лѝ нае́мникъ да не снѣ́стъ ст҃ы́нь.
11ἐὰν δὲ ἱερεὺς κτήσηται ψυχὴν ἔγκτητον ἀργυρίου, οὗτος φάγεται ἐκ τῶν ἄρτων αὐτοῦ· καὶ οἱ οἰκογενεῖς αὐτοῦ, καὶ οὗτοι φάγονται τῶν ἄρτων αὐτοῦ. 11А҆́ще же жре́цъ пристѧ́жетъ дꙋ́шꙋ пристѧжа́нꙋю сребро́мъ, сїѧ̀ да снѣ́стъ хлѣ́бы є҆гѡ̀: и҆ домоча́дцы є҆гѡ̀, и҆ сі́и да снѣдѧ́тъ хлѣ́бы є҆гѡ̀.
12καὶ θυγάτηρ ἀνθρώπου ἱερέως ἐὰν γένηται ἀνδρὶ ἀλλογενεῖ, αὐτὴ τῶν ἀπαρχῶν τῶν ἁγίων οὐ φάγεται. 12И҆ дще́рь человѣ́ка жерца̀, а҆́ще посѧ́гнетъ за мꙋ́жа и҆ноплеме́нника, сїѧ̀ ѿ нача́ткѡвъ ст҃ы́хъ да не снѣ́стъ.
13καὶ θυγάτηρ ἱερέως ἐὰν γένηται χήρα ἐκβεβλημένη, σπέρμα δὲ μὴ ἦν αὐτῇ, ἐπαναστρέψει ἐπὶ τὸν οἶκον τὸν πατρικὸν κατὰ τὴν νεότητα αὐτῆς· ἀπὸ τῶν ἄρτων τοῦ πατρὸς αὐτῆς φάγεται. καὶ πᾶς ἀλλογενὴς οὐ φάγεται ἀπ᾿ αὐτῶν. 13И҆ дще́рь жерца̀ а҆́ще бꙋ́детъ вдова̀ и҆лѝ ѿпꙋще́на, плода́ же не бꙋ́детъ є҆́й, возврати́тсѧ въ до́мъ ѻ҆тца̀ своегѡ̀, по ю҆́ности свое́й, ѿ хлѣ́бѡвъ ѻ҆тца̀ своегѡ̀ да снѣ́стъ: всѧ́къ же и҆ноплеме́нникъ да не снѣ́стъ ѿ ни́хъ.
14καὶ ἄνθρωπος, ὃς ἂν φάγῃ ἅγια κατὰ ἄγνοιαν, καὶ προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον αὐτοῦ ἐπ᾿ αὐτὸ καὶ δώσει τῷ ἱερεῖ τὸ ἅγιον. 14И҆ человѣ́къ, и҆́же а҆́ще ꙗ҆́стъ ст҃а̑ѧ по невѣ́дѣнїю, и҆ да приложи́тъ пѧ́тꙋю свою̀ ча́сть ко и҆́стомꙋ, и҆ да да́стъ сїѐ жерцꙋ̀ ст҃о́е.
15καὶ οὐ βεβηλώσουσιν τὰ ἅγια τῶν υἱῶν Ισραηλ, αὐτοὶ ἀφαιροῦσιν τῷ κυρίῳ, 15И҆ да не ѡ҆сквернѧ́тъ ст҃ы́нь сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, и҆̀хже ѻ҆нѝ ѿдѣлѧ́ютъ гдⷭ҇ꙋ:
16καὶ ἐπάξουσιν ἐφ᾿ ἑαυτοὺς ἀνομίαν πλημμελείας ἐν τῷ ἐσθίειν αὐτοὺς τὰ ἅγια αὐτῶν· ὅτι ἐγὼ κύριος ἁγιάζων αὐτούς. 16и҆ да не наведꙋ́тъ на себѐ беззако́нїе престꙋпле́нїѧ, внегда̀ ꙗ҆́сти и҆̀мъ ст҃ы́ню и҆́хъ, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь ѡ҆сщ҃а́ѧй и҆̀хъ.
17Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 17И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
18Λάλησον Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ καὶ πάσῃ συναγωγῇ Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἀπὸ τῶν υἱῶν Ισραηλ τῶν υἱῶν τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων πρὸς αὐτοὺς ἐν Ισραηλ, ὃς ἂν προσενέγκῃ τὰ δῶρα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν ὁμολογίαν αὐτῶν κατὰ πᾶσαν αἵρεσιν αὐτῶν, ὅσα ἂν προσενέγκωσιν τῷ θεῷ εἰς ὁλοκαύτωμα, 18глаго́ли а҆арѡ́нꙋ и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀ и҆ всемꙋ̀ со́нмꙋ і҆и҃левꙋ и҆ рече́ши къ ни̑мъ: человѣ́къ человѣ́къ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, и҆лѝ ѿ пришлє́цъ прилежа́щихъ къ ни̑мъ во і҆и҃ли, и҆́же а҆́ще принесе́тъ да́ры своѧ̑ по всѧ́комꙋ и҆сповѣ́данїю своемꙋ̀, и҆лѝ по всѧ́комꙋ и҆зволе́нїю своемꙋ̀, є҆ли̑ка а҆́ще принесꙋ́тъ гдⷭ҇ꙋ на всесожже́нїе,
19δεκτὰ ὑμῖν ἄμωμα ἄρσενα ἐκ τῶν βουκολίων καὶ ἐκ τῶν προβάτων καὶ ἐκ τῶν αἰγῶν. 19прїѧ̑тны ва́мъ непорѡ́чны мꙋ́жескъ по́лъ ѿ ста́дъ волѡ́въ, и҆лѝ ѿ ѻ҆ве́цъ и҆ ѿ ко́зъ:
20πάντα, ὅσα ἂν ἔχῃ μῶμον ἐν αὐτῷ, οὐ προσάξουσιν κυρίῳ, διότι οὐ δεκτὸν ἔσται ὑμῖν. 20всѣ́хъ, є҆ли̑ка а҆́ще и҆́мꙋтъ поро́къ на себѣ̀, да не принесꙋ́тъ гдⷭ҇ꙋ, поне́же непрїѧ́тно бꙋ́детъ ва́мъ.
21καὶ ἄνθρωπος, ὃς ἂν προσενέγκῃ θυσίαν σωτηρίου τῷ κυρίῳ διαστείλας εὐχὴν κατὰ αἵρεσιν ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑμῶν ἐκ τῶν βουκολίων ἐκ τῶν προβάτων, ἄμωμον ἔσται εἰς δεκτόν, πᾶς μῶμος οὐκ ἔσται ἐν αὐτῷ. 21И҆ человѣ́къ и҆́же а҆́ще принесе́тъ же́ртвꙋ спⷭ҇нїѧ гдⷭ҇ꙋ, ѿлꙋчи́въ ѡ҆бѣ́тъ и҆лѝ по и҆зволе́нїю, и҆лѝ въ пра́здники ва́шѧ, ѿ ста́дъ волѡ́въ и҆лѝ ѿ ѻ҆ве́цъ, непоро́чно да бꙋ́детъ въ прїѧ́тїе, всѧ́къ поро́къ да не бꙋ́детъ на не́мъ:
22τυφλὸν συντετριμμένον γλωσσότμητον μυρμηκιῶντα ψωραγριῶντα λιχῆνας ἔχοντα, οὐ προσάξουσιν ταῦτα τῷ κυρίῳ, καὶ εἰς κάρπωσιν οὐ δώσετε ἀπ᾿ αὐτῶν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ. 22слѣ́по, и҆лѝ сокрꙋше́но, и҆лѝ ѧ҆зы́къ ᲂу҆рѣ́занъ и҆мꙋ́що, и҆лѝ черви́во, и҆лѝ кра́стово, и҆лѝ лиша́во, да не принесꙋ́тъ тѣ́хъ гдⷭ҇ꙋ, и҆ въ же́ртвꙋ не дади́те ѿ ни́хъ на ѻ҆лта́рь гдⷭ҇еви:
23καὶ μόσχον πρόβατον ὠτότμητον κολοβόκερκον, σφάγια ποιήσεις αὐτὰ σεαυτῷ, εἰς δὲ εὐχήν σου οὐ δεχθήσεται. 23и҆ тельца̀ и҆лѝ ѻ҆́вцꙋ ᲂу҆хорѣ́знꙋ, и҆лѝ безхво́стнꙋ, въ заколе́нїе сотвори́ши ѧ҆̀ себѣ̀( по и҆зволе́нїю) , въ ѡ҆бѣ́тъ же тво́й да не прїи́метсѧ:
24θλαδίαν καὶ ἐκτεθλιμμένον καὶ ἐκτομίαν καὶ ἀπεσπασμένον, οὐ προσάξεις αὐτὰ τῷ κυρίῳ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς ὑμῶν οὐ ποιήσετε. 24є҆мꙋ́же сꙋ́ть ꙗ҆́тра сокрꙋшє́на, и҆ є҆мꙋ́же разда́влєна, и҆ и҆зрѣ̑зана, и҆ и҆сто́ржєна, да не принесе́те си́хъ гдⷭ҇ꙋ, и҆ въ землѝ ва́шей да не сотвори́те.
25καὶ ἐκ χειρὸς ἀλλογενοῦς οὐ προσοίσετε τὰ δῶρα τοῦ θεοῦ ὑμῶν ἀπὸ πάντων τούτων, ὅτι φθάρματά ἐστιν ἐν αὐτοῖς, μῶμος ἐν αὐτοῖς, οὐ δεχθήσεται ταῦτα ὑμῖν. 25И҆ ѿ рꙋкѝ и҆ноплеме́нника да не принесе́те дарѡ́въ бг҃ꙋ ва́шемꙋ ѿ всѣ́хъ си́хъ, ꙗ҆́кѡ вреждє́нїѧ сꙋ́ть на ни́хъ, поро́къ на ни́хъ, не прїи́мꙋтсѧ сїѧ̑ ѿ ва́съ.
26Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 26И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
27Μόσχον πρόβατον αἶγα, ὡς ἂν τεχθῇ, καὶ ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας ὑπὸ τὴν μητέρα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ καὶ ἐπέκεινα δεχθήσεται εἰς δῶρα, κάρπωμα κυρίῳ. 27теле́цъ, и҆лѝ ѻ҆вча̀, и҆лѝ козлѧ̀, є҆гда̀ роди́тсѧ, да бꙋ́детъ се́дмь дні́й под̾ ма́терїю свое́ю, въ де́нь же ѻ҆смы́й и҆ да́лѣе принесе́тсѧ въ да́ръ, прино́съ гдⷭ҇ꙋ:
28καὶ μόσχον πρόβατον, αὐτὴν καὶ τὰ παιδία αὐτῆς οὐ σφάξεις ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. 28и҆ тельца̀ и҆ ѻ҆вча́те вкꙋ́пѣ съ ма́терїю да не зако́лете въ є҆ди́нъ де́нь.
29ἐὰν δὲ θύσῃς θυσίαν εὐχὴν χαρμοσύνης κυρίῳ, εἰς δεκτὸν ὑμῖν θύσετε αὐτό· 29А҆́ще же пожре́ши же́ртвꙋ ѡ҆бѣ́тъ ра́дованїѧ гдⷭ҇еви, прїѧ́тнѡ ва́мъ пожри́те є҆̀:
30αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ βρωθήσεται, οὐκ ἀπολείψετε ἀπὸ τῶν κρεῶν εἰς τὸ πρωί· ἐγώ εἰμι κύριος. 30сїѧ̀ въ то́йже де́нь да снѣ́стсѧ, да не ѡ҆ста́вите ѿ мѧ́съ на ᲂу҆́трїе: а҆́зъ є҆́смь гдⷭ҇ь.
31Καὶ φυλάξετε τὰς ἐντολάς μου καὶ ποιήσετε αὐτάς. 31И҆ сохрани́те за́пѡвѣди моѧ̑ и҆ сотвори́те ѧ҆̀: а҆́зъ гдⷭ҇ь:
32καὶ οὐ βεβηλώσετε τὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου, καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν Ισραηλ· ἐγὼ κύριος ἁγιάζων ὑμᾶς 32и҆ не ѡ҆скверни́те и҆́мене ст҃а́гѡ, и҆ ѡ҆сщ҃ꙋ́сѧ посредѣ̀ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ: а҆́зъ гдⷭ҇ь ѡ҆сщ҃а́ѧй ва́съ,
33 ἐξαγαγὼν ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου ὥστε εἶναι ὑμῶν θεός, ἐγὼ κύριος. 33и҆зведы́й вы̀ и҆з̾ землѝ є҆гѵ́петскїѧ, ꙗ҆́кѡ бы́ти ва́мъ въ бг҃а: а҆́зъ гдⷭ҇ь.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms