Леѵі́тъ 20

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 1И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
2Καὶ τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λαλήσεις Ἐάν τις ἀπὸ τῶν υἱῶν Ισραηλ ἀπὸ τῶν προσγεγενημένων προσηλύτων ἐν Ισραηλ, ὃς ἂν δῷ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ ἄρχοντι, θανάτῳ θανατούσθω· τὸ ἔθνος τὸ ἐπὶ τῆς γῆς λιθοβολήσουσιν αὐτὸν ἐν λίθοις. 2рцы̀ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, глаго́лѧ: а҆́ще кто̀ ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, и҆лѝ ѿ прибы́вшихъ прише́льцєвъ во і҆и҃ли, и҆́же а҆́ще да́стъ ѿ сѣ́мене своегѡ̀ моло́хꙋ, сме́ртїю да ᲂу҆́мретъ: лю́дїе землѝ да побїю́тъ є҆го̀ ка́менїемъ:
3καὶ ἐγὼ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον καὶ ἀπολῶ αὐτὸν ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ὅτι τοῦ σπέρματος αὐτοῦ ἔδωκεν ἄρχοντι, ἵνα μιάνῃ τὰ ἅγιά μου καὶ βεβηλώσῃ τὸ ὄνομα τῶν ἡγιασμένων μοι. 3и҆ а҆́зъ ᲂу҆твержꙋ̀ лицѐ моѐ на человѣ́ка того̀ и҆ погꙋблю̀ є҆го̀ ѿ люді́й є҆гѡ̀, ꙗ҆́кѡ ѿ сѣ́мене своегѡ̀ дадѐ моло́хꙋ, да ѡ҆скверни́тъ ст҃ы́ню мою̀ и҆ ѡ҆скверни́тъ и҆́мѧ ѡ҆сщ҃е́нныхъ мнѣ̀.
4ἐὰν δὲ ὑπερόψει ὑπερίδωσιν οἱ αὐτόχθονες τῆς γῆς τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου ἐν τῷ δοῦναι αὐτὸν τοῦ σπέρματος αὐτοῦ ἄρχοντι τοῦ μὴ ἀποκτεῖναι αὐτόν, 4А҆́ще же презрѣ́нїемъ пре́зрѧтъ тꙋзе́мцы землѝ ѻ҆чи́ма свои́ма ѿ человѣ́ка тогѡ̀, внегда̀ да́ти є҆мꙋ̀ ѿ сѣ́мене своегѡ̀ моло́хꙋ, є҆́же не ᲂу҆би́ти є҆го̀:
5καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον καὶ τὴν συγγένειαν αὐτοῦ καὶ ἀπολῶ αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς ὁμονοοῦντας αὐτῷ ὥστε ἐκπορνεύειν αὐτὸν εἰς τοὺς ἄρχοντας ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῶν. 5и҆ ᲂу҆твержꙋ̀ лицѐ моѐ на человѣ́ка того̀ и҆ на сро́дники є҆гѡ̀, и҆ погꙋблю̀ є҆го̀ и҆ всѣ́хъ є҆диномы́слѧщихъ съ ни́мъ, є҆́же соблꙋжда́ти є҆мꙋ̀ со і҆́дѡлы ѿ люді́й свои́хъ.
6καὶ ψυχή, ἐὰν ἐπακολουθήσῃ ἐγγαστριμύθοις ἐπαοιδοῖς ὥστε ἐκπορνεῦσαι ὀπίσω αὐτῶν, ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἐκείνην καὶ ἀπολῶ αὐτὴν ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. 6И҆ дꙋша̀ ꙗ҆́же а҆́ще послѣ́дꙋетъ ᲂу҆трѡ́бнымъ ба́снемъ и҆лѝ волхвѡ́мъ, ꙗ҆́кѡ соблꙋди́ти в̾слѣ́дъ и҆́хъ, ᲂу҆твержꙋ̀ лицѐ моѐ на дꙋ́шꙋ тꙋ̀ и҆ погꙋблю̀ ю҆̀ ѿ люді́й є҆ѧ̀.
7καὶ ἔσεσθε ἅγιοι, ὅτι ἅγιος ἐγὼ κύριος θεὸς ὑμῶν· 7И҆ бꙋ́дете свѧ́ти, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ ст҃ъ гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ.
8καὶ φυλάξεσθε τὰ προστάγματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά· ἐγὼ κύριος ἁγιάζων ὑμᾶς. 8И҆ сохрани́те повелѣ̑нїѧ моѧ̑ и҆ сотвори́те ѧ҆̀: а҆́зъ гдⷭ҇ь ѡ҆сщ҃а́ѧй ва́съ.
9ἄνθρωπος ἄνθρωπος, ὃς ἂν κακῶς εἴπῃ τὸν πατέρα αὐτοῦ τὴν μητέρα αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθω· πατέρα αὐτοῦ μητέρα αὐτοῦ κακῶς εἶπεν, ἔνοχος ἔσται. 9Человѣ́къ человѣ́къ, и҆́же а҆́ще ѕло̀ рече́тъ ѻ҆тцꙋ̀ своемꙋ̀ и҆лѝ ма́тери свое́й, сме́ртїю да ᲂу҆́мретъ: ѻ҆тцꙋ̀ своемꙋ̀ и҆лѝ ма́тери свое́й ѕлѣ̀ речѐ, пови́ненъ бꙋ́детъ.
10ἄνθρωπος, ὃς ἂν μοιχεύσηται γυναῖκα ἀνδρὸς ὃς ἂν μοιχεύσηται γυναῖκα τοῦ πλησίον, θανάτῳ θανατούσθωσαν μοιχεύων καὶ μοιχευομένη. 10Человѣ́къ человѣ́къ, и҆́же а҆́ще прелюбы̀ содѣ́етъ съ мꙋ́жнею жено́ю, и҆лѝ кто̀ прелюбы̀ содѣ́етъ съ жено́ю бли́жнѧгѡ своегѡ̀, сме́ртїю да ᲂу҆́мрꙋтъ прелюбодѣ́й и҆ прелюбодѣ́йца.
11ἐάν τις κοιμηθῇ μετὰ γυναικὸς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἀσχημοσύνην τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν, θανάτῳ θανατούσθωσαν ἀμφότεροι, ἔνοχοί εἰσιν. 11И҆ и҆́же а҆́ще пребꙋ́детъ съ жено́ю ѻ҆тца̀ своегѡ̀, срамотꙋ̀ ѻ҆тца̀ своегѡ̀ ѿкры́лъ є҆́сть, сме́ртїю да ᲂу҆́мрꙋтъ ѻ҆́ба, пови́нни сꙋ́ть.
12καὶ ἐάν τις κοιμηθῇ μετὰ νύμφης αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθωσαν ἀμφότεροι· ἠσεβήκασιν γάρ, ἔνοχοί εἰσιν. 12И҆ а҆́ще кто̀ бꙋ́детъ съ невѣ́сткою свое́ю, сме́ртїю да ᲂу҆́мрꙋтъ ѻ҆́ба, нече́ствоваша бо, пови́нни сꙋ́ть.
13καὶ ὃς ἂν κοιμηθῇ μετὰ ἄρσενος κοίτην γυναικός, βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι· θανατούσθωσαν, ἔνοχοί εἰσιν. 13И҆ а҆́ще кто̀ бꙋ́детъ съ мꙋ́жескимъ по́ломъ ло́жемъ же́нскимъ, гнꙋ́сность сотвори́ша ѻ҆́ба, сме́ртїю да ᲂу҆́мрꙋтъ, пови́нни сꙋ́ть.
14ὃς ἐὰν λάβῃ γυναῖκα καὶ τὴν μητέρα αὐτῆς, ἀνόμημά ἐστιν· ἐν πυρὶ κατακαύσουσιν αὐτὸν καὶ αὐτάς, καὶ οὐκ ἔσται ἀνομία ἐν ὑμῖν. 14И҆́же а҆́ще по́йметъ женꙋ̀ и҆ ма́терь є҆ѧ̀, беззако́нїе є҆́сть, ѻ҆гне́мъ да сожгꙋ́тъ є҆го̀ и҆ ѡ҆́ныѧ, и҆ не бꙋ́детъ беззако́нїе въ ва́съ.
15καὶ ὃς ἂν δῷ κοιτασίαν αὐτοῦ ἐν τετράποδι, θανάτῳ θανατούσθω, καὶ τὸ τετράπουν ἀποκτενεῖτε. 15И҆ и҆́же а҆́ще да́стъ ло́же своѐ четвероно́жномꙋ, сме́ртїю да ᲂу҆́мретъ, четвероно́жное же ᲂу҆бїе́те.
16καὶ γυνή, ἥτις προσελεύσεται πρὸς πᾶν κτῆνος βιβασθῆναι αὐτὴν ὑπ᾿ αὐτοῦ, ἀποκτενεῖτε τὴν γυναῖκα καὶ τὸ κτῆνος· θανάτῳ θανατούσθωσαν, ἔνοχοί εἰσιν. 16И҆ жена̀ ꙗ҆́же а҆́ще пристꙋ́питъ ко всѧ́комꙋ скотꙋ̀, є҆́же бы́ти съ ни́мъ, да ᲂу҆бїе́те женꙋ̀ и҆ ско́тъ, сме́ртїю да ᲂу҆́мрꙋтъ, пови́нни сꙋ́ть.
17ὃς ἐὰν λάβῃ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ ἐκ πατρὸς αὐτοῦ ἐκ μητρὸς αὐτοῦ καὶ ἴδῃ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆς καὶ αὕτη ἴδῃ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτοῦ, ὄνειδός ἐστιν, ἐξολεθρευθήσονται ἐνώπιον υἱῶν γένους αὐτῶν· ἀσχημοσύνην ἀδελφῆς αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν, ἁμαρτίαν κομιοῦνται. 17И҆́же а҆́ще по́йметъ сестрꙋ̀ свою̀ ѿ ѻ҆тца̀ своегѡ̀ и҆лѝ ѿ ма́тере своеѧ̀, и҆ ᲂу҆ви́дитъ срамотꙋ̀ є҆ѧ̀, и҆ ѻ҆на̀ ᲂу҆ви́дитъ срамотꙋ̀ є҆гѡ̀, ᲂу҆кори́зна є҆́сть, да потребѧ́тсѧ пред̾ сы̑ны ро́да и҆́хъ: срамотꙋ̀ сестры̀ своеѧ̀ ѿкры̀, грѣ́хъ прїи́мꙋтъ.
18καὶ ἀνήρ, ὃς ἂν κοιμηθῇ μετὰ γυναικὸς ἀποκαθημένης καὶ ἀποκαλύψῃ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆς, τὴν πηγὴν αὐτῆς ἀπεκάλυψεν, καὶ αὕτη ἀπεκάλυψεν τὴν ῥύσιν τοῦ αἵματος αὐτῆς· ἐξολεθρευθήσονται ἀμφότεροι ἐκ τοῦ γένους αὐτῶν. 18И҆ мꙋ́жъ и҆́же бꙋ́детъ съ жено́ю скверна́вою и҆ ѿкры́етъ срамотꙋ̀ є҆ѧ̀, тече́нїе є҆ѧ̀ ѿкры̀, и҆ ѻ҆на̀ ѿкры̀ тече́нїе кро́ве своеѧ̀, да потребѧ́тсѧ ѻ҆́ба ѿ ро́да и҆́хъ.
19καὶ ἀσχημοσύνην ἀδελφῆς πατρός σου καὶ ἀδελφῆς μητρός σου οὐκ ἀποκαλύψεις· τὴν γὰρ οἰκειότητα ἀπεκάλυψεν, ἁμαρτίαν ἀποίσονται. 19И҆ срамотꙋ̀ сестры̀ ѻ҆тца̀ твоегѡ̀ и҆ сестры̀ ма́тере твоеѧ̀ да не ѿкры́еши: ᲂу҆́жичество бо ѿкры̀, грѣ́хъ понесꙋ́тъ.
20ὃς ἂν κοιμηθῇ μετὰ τῆς συγγενοῦς αὐτοῦ, ἀσχημοσύνην τῆς συγγενείας αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν· ἄτεκνοι ἀποθανοῦνται. 20И҆́же а҆́ще бꙋ́детъ со сро́дницею свое́ю, срамотꙋ̀ сродства̀ своегѡ̀ ѿкры̀, безча́дни и҆́змрꙋтъ.
21ὃς ἂν λάβῃ τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, ἀκαθαρσία ἐστίν· ἀσχημοσύνην τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν, ἄτεκνοι ἀποθανοῦνται. 21И҆ человѣ́къ и҆́же а҆́ще по́йметъ женꙋ̀ бра́та своегѡ̀, нечистота̀ є҆́сть: срамотꙋ̀ бра́та своегѡ̀ ѿкры́лъ є҆́сть, безча́дни и҆́змрꙋтъ.
22Καὶ φυλάξασθε πάντα τὰ προστάγματά μου καὶ τὰ κρίματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά, καὶ οὐ μὴ προσοχθίσῃ ὑμῖν γῆ, εἰς ἣν ἐγὼ εἰσάγω ὑμᾶς ἐκεῖ κατοικεῖν ἐπ᾿ αὐτῆς. 22И҆ сохрани́те всѧ̑ повелѣ̑нїѧ моѧ̑ и҆ всѧ̑ сꙋдьбы̑ моѧ̑ и҆ сотвори́те ѧ҆̀, и҆ не вознегодꙋ́етъ на ва́съ землѧ̀, въ ню́же а҆́зъ введꙋ́ вы та́мѡ всели́тисѧ на не́й.
23καὶ οὐχὶ πορεύεσθε τοῖς νομίμοις τῶν ἐθνῶν, οὓς ἐξαποστέλλω ἀφ᾿ ὑμῶν· ὅτι ταῦτα πάντα ἐποίησαν, καὶ ἐβδελυξάμην αὐτούς. 23И҆ не ходи́те въ зако́ны ꙗ҆зы́чєскїѧ, и҆̀хже а҆́зъ и҆згоню̀ ѿ ва́съ: ꙗ҆́кѡ сїѧ̑ всѧ̑ сотвори́ша, и҆ возгнꙋша́хсѧ и҆́ми.
24καὶ εἶπα ὑμῖν Ὑμεῖς κληρονομήσατε τὴν γῆν αὐτῶν, καὶ ἐγὼ δώσω ὑμῖν αὐτὴν ἐν κτήσει, γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι· ἐγὼ κύριος θεὸς ὑμῶν, ὃς διώρισα ὑμᾶς ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν. 24И҆ рѣ́хъ къ ва́мъ: вы̀ наслѣ́дите зе́млю и҆́хъ, и҆ а҆́зъ да́мъ ва́мъ ю҆̀ въ притѧжа́нїе, зе́млю текꙋ́щꙋю ме́домъ и҆ млеко́мъ, а҆́зъ гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ, ѿлꙋчи́вый ва́съ ѿ всѣ́хъ ꙗ҆зы̑къ.
25καὶ ἀφοριεῖτε αὐτοὺς ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν τῶν καθαρῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν τῶν ἀκαθάρτων καὶ ἀνὰ μέσον τῶν πετεινῶν τῶν καθαρῶν καὶ τῶν ἀκαθάρτων καὶ οὐ βδελύξετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν ἐν τοῖς κτήνεσιν καὶ ἐν τοῖς πετεινοῖς καὶ ἐν πᾶσιν τοῖς ἑρπετοῖς τῆς γῆς, ἐγὼ ἀφώρισα ὑμῖν ἐν ἀκαθαρσίᾳ. 25И҆ ѿлꙋчи́те себѣ̀ междꙋ̀ скѡты̀ чи́стыми и҆ междꙋ̀ скѡты̀ нечи́стыми, и҆ междꙋ̀ пти́цами чи́стыми и҆ нечи́стыми: и҆ не ѡ҆сквернитѐ дꙋ́шъ ва́шихъ въ скотѣ́хъ и҆ въ пти́цахъ и҆ во всѣ́хъ гадѣ́хъ земны́хъ, ꙗ҆̀же а҆́зъ ѿлꙋчи́хъ ва́мъ въ нечистотѣ̀,
26καὶ ἔσεσθέ μοι ἅγιοι, ὅτι ἐγὼ ἅγιος κύριος θεὸς ὑμῶν ἀφορίσας ὑμᾶς ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν εἶναι ἐμοί. 26и҆ бꙋ́дете мѝ свѧ́ти, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ ст҃ъ є҆́смь гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ, ѿлꙋчи́вый ва́съ ѿ всѣ́хъ ꙗ҆зы̑къ бы́ти мои́ми.
27Καὶ ἀνὴρ γυνή, ὃς ἂν γένηται αὐτῶν ἐγγαστρίμυθος ἐπαοιδός, θανάτῳ θανατούσθωσαν ἀμφότεροι· λίθοις λιθοβολήσατε αὐτούς, ἔνοχοί εἰσιν. 27И҆ мꙋ́жъ и҆лѝ жена̀ и҆́же а҆́ще бꙋ́детъ ѿ ни́хъ чревоба́сникъ и҆лѝ волше́бникъ, сме́ртїю да ᲂу҆́мрꙋтъ ѻ҆́ба: ка́менїемъ да побїе́те и҆̀хъ, пови́нни сꙋ́ть.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms