Чи́сла 5

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 1И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
2Πρόσταξον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐξαποστειλάτωσαν ἐκ τῆς παρεμβολῆς πάντα λεπρὸν καὶ πάντα γονορρυῆ καὶ πάντα ἀκάθαρτον ἐπὶ ψυχῇ· 2повелѝ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, и҆ да и҆зго́нѧтъ и҆з̾ полка̀ всѧ́каго прокаже́ннаго, и҆ всѧ́каго пролива́ющаго сѣ́мѧ, и҆ всѧ́каго нечи́стаго дꙋше́ю:
3ἀπὸ ἀρσενικοῦ ἕως θηλυκοῦ ἐξαποστείλατε ἔξω τῆς παρεμβολῆς, καὶ οὐ μὴ μιανοῦσιν τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν, ἐν οἷς ἐγὼ καταγίνομαι ἐν αὐτοῖς. 3ѿ мꙋ́жеска по́лꙋ до же́нска, и҆згони́те внѣ̀ полка̀, и҆ да не ѡ҆сквернѧ́тъ полкѡ́въ свои́хъ, въ ни́хже а҆́зъ пребыва́ю.
4καὶ ἐποίησαν οὕτως οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ ἐξαπέστειλαν αὐτοὺς ἔξω τῆς παρεμβολῆς· καθὰ ἐλάλησεν κύριος τῷ Μωυσῇ, οὕτως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ. 4И҆ сотвори́ша сы́нове і҆и҃лєвы та́кѡ, и҆ и҆згна́ша и҆̀хъ внѣ̀ полка̀: ꙗ҆́коже гл҃а гдⷭ҇ь мѡѷсе́ю, та́кѡ сотвори́ша сы́нове і҆и҃лєвы.
5Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 5И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
6Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λέγων Ἀνὴρ γυνή, ὅστις ἐὰν ποιήσῃ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἀνθρωπίνων καὶ παριδὼν παρίδῃ καὶ πλημμελήσῃ ψυχὴ ἐκείνη, 6рцы̀ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, глаго́лѧ: мꙋ́жъ и҆лѝ жена̀, и҆́же а҆́ще сотвори́тъ ѿ всѣ́хъ грѣхѡ́въ человѣ́ческихъ и҆ презира́ѧ пре́зритъ гдⷭ҇а, и҆ престꙋ́питъ дꙋша̀ ѻ҆́на:
7ἐξαγορεύσει τὴν ἁμαρτίαν, ἣν ἐποίησεν, καὶ ἀποδώσει τὴν πλημμέλειαν τὸ κεφάλαιον καὶ τὸ ἐπίπεμπτον αὐτοῦ προσθήσει ἐπ᾿ αὐτὸ καὶ ἀποδώσει, τίνι ἐπλημμέλησεν αὐτῷ. 7да и҆сповѣ́сть грѣ́хъ, є҆го́же сотворѝ, и҆ да ѿда́стъ престꙋпле́нїе и҆́стое, и҆ пѧ́тꙋю ча́сть є҆гѡ̀ да приложи́тъ къ томꙋ̀, и҆ да ѿда́стъ, є҆мꙋ́же согрѣшѝ.
8ἐὰν δὲ μὴ τῷ ἀνθρώπῳ ἀγχιστεύων ὥστε ἀποδοῦναι αὐτῷ τὸ πλημμέλημα πρὸς αὐτόν, τὸ πλημμέλημα τὸ ἀποδιδόμενον κυρίῳ τῷ ἱερεῖ ἔσται πλὴν τοῦ κριοῦ τοῦ ἱλασμοῦ, δι᾿ οὗ ἐξιλάσεται ἐν αὐτῷ περὶ αὐτοῦ. 8А҆́ще же нѣ́сть человѣ́кꙋ ᲂу҆́жика, ꙗ҆́кѡ ѿда́ти є҆мꙋ̀ престꙋпле́нїе, престꙋпле́нїе ѿдае́мое гдⷭ҇ꙋ, жерцꙋ̀ да бꙋ́детъ, кромѣ̀ ѻ҆вна̀ ѡ҆чище́нїѧ, и҆́мже помо́литсѧ ѡ҆ не́мъ.
9καὶ πᾶσα ἀπαρχὴ κατὰ πάντα τὰ ἁγιαζόμενα ἐν υἱοῖς Ισραηλ, ὅσα ἂν προσφέρωσιν τῷ κυρίῳ τῷ ἱερεῖ, αὐτῷ ἔσται. 9И҆ всѧ́къ нача́токъ, и҆ всѧ̑ ѡ҆свѧща́ємаѧ въ сынѣ́хъ і҆и҃левыхъ, є҆ли̑ка а҆́ще прино́сѧтъ гдⷭ҇ꙋ, жерцꙋ̀ самомꙋ̀ да бꙋ́дꙋтъ:
10καὶ ἑκάστου τὰ ἡγιασμένα αὐτοῦ ἔσται· ἀνὴρ ὃς ἐὰν δῷ τῷ ἱερεῖ, αὐτῷ ἔσται. 10и҆ коегѡ́ждо ѡ҆свѧщє́наѧ, томꙋ̀ да бꙋ́дꙋтъ и҆ мꙋ́жъ а҆́ще да́стъ жерцꙋ̀, томꙋ̀ да бꙋ́детъ.
11Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 11И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
12Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Ἀνδρὸς ἀνδρὸς ἐὰν παραβῇ γυνὴ αὐτοῦ καὶ παρίδῃ αὐτὸν ὑπεριδοῦσα 12глаго́ли сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ и҆ рече́ши къ ни̑мъ: мꙋ́жа, мꙋ́жа а҆́ще престꙋ́питъ жена̀ є҆гѡ̀, и҆ презира́ющи пре́зритъ є҆го̀,
13καὶ κοιμηθῇ τις μετ᾿ αὐτῆς κοίτην σπέρματος καὶ λάθῃ ἐξ ὀφθαλμῶν τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς καὶ κρύψῃ, αὐτὴ δὲ μεμιαμμένη καὶ μάρτυς μὴ ἦν μετ᾿ αὐτῆς καὶ αὐτὴ μὴ συνειλημμένη, 13и҆ бꙋ́детъ кто̀ съ не́ю ло́жемъ сѣ́мене, и҆ ᲂу҆таи́тсѧ ѿ ѻ҆́чїю мꙋ́жа є҆ѧ̀, и҆ ᲂу҆кры́етсѧ, ѻ҆на́ же бꙋ́детъ ѡ҆скверне́на, и҆ свидѣ́телѧ не бꙋ́детъ на ню̀ и҆ сїѧ̀ нѣ́сть ꙗ҆́та,
14καὶ ἐπέλθῃ αὐτῷ πνεῦμα ζηλώσεως καὶ ζηλώσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, αὐτὴ δὲ μεμίανται, ἐπέλθῃ αὐτῷ πνεῦμα ζηλώσεως καὶ ζηλώσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, αὐτὴ δὲ μὴ μεμιαμμένη, 14и҆ прїи́детъ на него̀ дꙋ́хъ ревнова́нїѧ, и҆ возревнꙋ́етъ къ женѣ̀ свое́й, ѻ҆на́ же ѡ҆скверне́на є҆́сть, и҆лѝ прїи́детъ є҆мꙋ̀ дꙋ́хъ ревнова́нїѧ, и҆ возревнꙋ́етъ къ женѣ̀ свое́й, ѻ҆на́ же не бꙋ́детъ ѡ҆скверне́на,
15καὶ ἄξει ἄνθρωπος τὴν γυναῖκα αὐτοῦ πρὸς τὸν ἱερέα καὶ προσοίσει τὸ δῶρον περὶ αὐτῆς τὸ δέκατον τοῦ οιφι ἄλευρον κρίθινον, οὐκ ἐπιχεεῖ ἐπ᾿ αὐτὸ ἔλαιον οὐδὲ ἐπιθήσει ἐπ᾿ αὐτὸ λίβανον, ἔστιν γὰρ θυσία ζηλοτυπίας, θυσία μνημοσύνου ἀναμιμνήσκουσα ἁμαρτίαν. 15и҆ да приведе́тъ мꙋ́жъ женꙋ̀ свою̀ къ жерцꙋ̀, и҆ да принесе́тъ да́ръ за ню̀, десѧ́тꙋю ча́сть мѣ́ры є҆́фї мꙋкѝ ꙗ҆́чныѧ: да не возлїе́тъ на ню̀ є҆ле́а, нижѐ да возложи́тъ на ню̀ лїва́на: же́ртва бо ревнова́нїѧ є҆́сть, же́ртва па́мѧти воспомина́ющаѧ грѣ́хъ.
16καὶ προσάξει αὐτὴν ἱερεὺς καὶ στήσει αὐτὴν ἔναντι κυρίου, 16И҆ приведе́тъ ю҆̀ жре́цъ и҆ поста́витъ ю҆̀ пред̾ гдⷭ҇емъ:
17καὶ λήμψεται ἱερεὺς ὕδωρ καθαρὸν ζῶν ἐν ἀγγείῳ ὀστρακίνῳ καὶ τῆς γῆς τῆς οὔσης ἐπὶ τοῦ ἐδάφους τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ λαβὼν ἱερεὺς ἐμβαλεῖ εἰς τὸ ὕδωρ, 17и҆ да во́зметъ жре́цъ во́дꙋ жи́вꙋ чи́стꙋ въ сосꙋ́дѣ гли́нѧнѣ, и҆ ѿ пе́рсти на землѝ сꙋ́щїѧ ᲂу҆ ски́нїи свидѣ́нїѧ, и҆ взе́мъ жре́цъ да всы́плетъ въ во́дꙋ:
18καὶ στήσει ἱερεὺς τὴν γυναῖκα ἔναντι κυρίου καὶ ἀποκαλύψει τὴν κεφαλὴν τῆς γυναικὸς καὶ δώσει ἐπὶ τὰς χεῖρας αὐτῆς τὴν θυσίαν τοῦ μνημοσύνου, τὴν θυσίαν τῆς ζηλοτυπίας, ἐν δὲ τῇ χειρὶ τοῦ ἱερέως ἔσται τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου τούτου. 18и҆ да поста́витъ жре́цъ женꙋ̀ пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ да ѿкры́етъ главꙋ̀ женѣ̀, и҆ да да́стъ въ рꙋ́цѣ є҆ѧ̀ же́ртвꙋ па́мѧти, же́ртвꙋ ревнова́нїѧ: въ рꙋцѣ́ же жерца̀ да бꙋ́детъ вода̀ ѡ҆бличе́нїѧ клѧ́твеннаѧ сїѧ̀.
19καὶ ὁρκιεῖ αὐτὴν ἱερεὺς καὶ ἐρεῖ τῇ γυναικί Εἰ μὴ κεκοίμηταί τις μετὰ σοῦ, εἰ μὴ παραβέβηκας μιανθῆναι ὑπὸ τὸν ἄνδρα τὸν σεαυτῆς, ἀθῴα ἴσθι ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου τούτου· 19И҆ да заклене́тъ ю҆̀ жре́цъ и҆ рече́тъ женѣ̀: а҆́ще никто́же бы́сть съ тобо́ю, и҆ нѣ́си престꙋпи́ла ѡ҆скверни́тисѧ под̾ мꙋ́жемъ твои́мъ, неви́нна бꙋ́ди ѿ воды̀ ѡ҆бличе́нїѧ клѧ́твенныѧ сеѧ̀:
20εἰ δὲ σὺ παραβέβηκας ὑπ᾿ ἀνδρὸς οὖσα μεμίανσαι καὶ ἔδωκέν τις τὴν κοίτην αὐτοῦ ἐν σοὶ πλὴν τοῦ ἀνδρός σου. 20а҆́ще же престꙋпи́ла є҆сѝ, мꙋжа́та сꙋ́щи, и҆лѝ ѡ҆скверне́на є҆сѝ, и҆ дадѐ кто̀ тебѣ̀ ло́же своѐ, кромѣ̀ мꙋ́жа твоегѡ̀.
21καὶ ὁρκιεῖ ἱερεὺς τὴν γυναῖκα ἐν τοῖς ὅρκοις τῆς ἀρᾶς ταύτης, καὶ ἐρεῖ ἱερεὺς τῇ γυναικί Δῴη κύριός σε ἐν ἀρᾷ καὶ ἐνόρκιον ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου ἐν τῷ δοῦναι κύριον τὸν μηρόν σου διαπεπτωκότα καὶ τὴν κοιλίαν σου πεπρησμένην, 21И҆ заклене́тъ жре́цъ женꙋ̀ клѧ́твами клѧ́твы сеѧ̀, и҆ рече́тъ жре́цъ женѣ̀: да да́стъ тѧ̀ гдⷭ҇ь въ клѧ́твꙋ и҆ проклѧ́тїе средѝ люді́й твои́хъ, внегда̀ да́ти гдⷭ҇ꙋ стегнꙋ̀ твоемꙋ̀ ѿпа́сти и҆ чре́вꙋ твоемꙋ̀ разсѣ́стисѧ:
22καὶ εἰσελεύσεται τὸ ὕδωρ τὸ ἐπικαταρώμενον τοῦτο εἰς τὴν κοιλίαν σου πρῆσαι γαστέρα καὶ διαπεσεῖν μηρόν σου. καὶ ἐρεῖ γυνή Γένοιτο, γένοιτο. 22и҆ вни́детъ вода̀ клѧ́твеннаѧ сїѧ̀ во чре́во твоѐ, є҆́же расто́ргнꙋти ᲂу҆тро́бꙋ твою̀, и҆ ѿпа́сти стегнꙋ̀ твоемꙋ̀. И҆ ѿвѣща́етъ жена̀: бꙋ́ди, бꙋ́ди.
23καὶ γράψει ἱερεὺς τὰς ἀρὰς ταύτας εἰς βιβλίον καὶ ἐξαλείψει εἰς τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου 23И҆ да напи́шетъ жре́цъ клѧ̑твы сїѧ̑ въ кни́зѣ, и҆ и҆згла́дитъ въ водѣ̀ ѡ҆бличе́нїѧ клѧ́твеннагѡ:
24καὶ ποτιεῖ τὴν γυναῖκα τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου, καὶ εἰσελεύσεται εἰς αὐτὴν τὸ ὕδωρ τὸ ἐπικαταρώμενον τοῦ ἐλεγμοῦ. 24и҆ напои́тъ женꙋ̀ водо́ю ѡ҆бличе́нїѧ клѧ́твенною, и҆ вни́детъ въ ню̀ вода̀ клѧ́твеннаѧ ѡ҆бличе́нїѧ.
25καὶ λήμψεται ἱερεὺς ἐκ χειρὸς τῆς γυναικὸς τὴν θυσίαν τῆς ζηλοτυπίας καὶ ἐπιθήσει τὴν θυσίαν ἔναντι κυρίου καὶ προσοίσει αὐτὴν πρὸς τὸ θυσιαστήριον, 25И҆ да во́зметъ жре́цъ ѿ рꙋкѝ же́нски же́ртвꙋ ревнова́нїѧ, и҆ да возложи́тъ же́ртвꙋ пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ да принесе́тъ ю҆̀ ко ѻ҆лтарю̀:
26καὶ δράξεται ἱερεὺς ἀπὸ τῆς θυσίας τὸ μνημόσυνον αὐτῆς καὶ ἀνοίσει αὐτὸ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ μετὰ ταῦτα ποτιεῖ τὴν γυναῖκα τὸ ὕδωρ. 26и҆ да во́зметъ жре́цъ го́рстїю ѿ же́ртвы па́мѧть є҆ѧ̀, и҆ да принесе́тъ ю҆̀ на ѻ҆лта́рь, и҆ по се́мъ напои́тъ водо́ю женꙋ̀:
27καὶ ἔσται ἐὰν μεμιαμμένη καὶ λήθῃ λάθῃ τὸν ἄνδρα αὐτῆς, καὶ εἰσελεύσεται εἰς αὐτὴν τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τὸ ἐπικαταρώμενον, καὶ πρησθήσεται τὴν κοιλίαν, καὶ διαπεσεῖται μηρὸς αὐτῆς, καὶ ἔσται γυνὴ εἰς ἀρὰν ἐν τῷ λαῷ αὐτῆς· 27и҆ бꙋ́детъ а҆́ще є҆́сть ѡ҆скверне́на, и҆ а҆́ще ᲂу҆тае́нїемъ ᲂу҆таи́сѧ ѿ мꙋ́жа своегѡ̀, и҆ вни́детъ въ ню̀ вода̀ клѧ́твеннаѧ ѡ҆бличе́нїѧ, и҆ надме́тъ чре́во є҆ѧ̀, и҆ ѿпаде́тъ стегно̀ є҆ѧ̀, и҆ бꙋ́детъ жена̀ въ проклѧ́тїе въ лю́дехъ свои́хъ:
28ἐὰν δὲ μὴ μιανθῇ γυνὴ καὶ καθαρὰ , καὶ ἀθῴα ἔσται καὶ ἐκσπερματιεῖ σπέρμα.– 28а҆́ще же не бꙋ́детъ ѡ҆скверне́на жена̀, и҆ чиста̀ є҆́сть, и҆ неви́нна бꙋ́детъ, и҆ пло́дствовати бꙋ́детъ сѣ́мѧ.
29οὗτος νόμος τῆς ζηλοτυπίας, ἐὰν παραβῇ γυνὴ ὑπ᾿ ἀνδρὸς οὖσα καὶ μιανθῇ· 29Се́й зако́нъ ревнова́нїѧ, комꙋ́- либо а҆́ще престꙋ́питъ жена̀, мꙋжа́та сꙋ́щи, и҆ ѡ҆скверни́тсѧ:
30 ἄνθρωπος, ἐὰν ἐπέλθῃ ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα ζηλώσεως καὶ ζηλώσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ στήσει τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἔναντι κυρίου, καὶ ποιήσει αὐτῇ ἱερεὺς πάντα τὸν νόμον τοῦτον· 30и҆лѝ человѣ́къ, є҆мꙋ́же а҆́ще на́йдетъ на́нь дꙋ́хъ ревнова́нїѧ, и҆ возревнꙋ́етъ къ женѣ̀ свое́й, и҆ поста́витъ женꙋ̀ свою̀ пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ да сотвори́тъ є҆́й жре́цъ ве́сь зако́нъ се́й:
31καὶ ἀθῷος ἔσται ἄνθρωπος ἀπὸ ἁμαρτίας, καὶ γυνὴ ἐκείνη λήμψεται τὴν ἁμαρτίαν αὐτῆς. 31и҆ чи́стъ бꙋ́детъ человѣ́къ ѿ грѣха̀, и҆ жена̀ та̀ во́зметъ грѣ́хъ сво́й.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms