Чи́сла 22
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἀπάραντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ παρενέβαλον ἐπὶ δυσμῶν Μωαβ παρὰ τὸν Ιορδάνην κατὰ Ιεριχω. | 1И҆ воздви́гшесѧ сы́нове і҆и҃льтестїи, ѡ҆полчи́шасѧ на за́пады мѡа́ва ᲂу҆ і҆ѻрда́на ко і҆ерїхѡ́нꙋ. |
| 2Καὶ ἰδὼν Βαλακ υἱὸς Σεπφωρ πάντα, ὅσα ἐποίησεν Ισραηλ τῷ Αμορραίῳ, | 2И҆ ви́дѣвъ вала́къ сы́нъ сепфѡ́ровъ всѧ̑, є҆ли̑ка сотворѝ і҆и҃ль а҆морре́ю, |
| 3καὶ ἐφοβήθη Μωαβ τὸν λαὸν σφόδρα, ὅτι πολλοὶ ἦσαν, καὶ προσώχθισεν Μωαβ ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ισραηλ. | 3и҆ ᲂу҆боѧ́сѧ мѡа́въ люді́й ѕѣлѡ̀, ꙗ҆́кѡ мно́зи бѧ́хꙋ, и҆ ѡ҆скорбѣ̀ мѡа́въ ѿ лица̀ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, |
| 4καὶ εἶπεν Μωαβ τῇ γερουσίᾳ Μαδιαμ Νῦν ἐκλείξει ἡ συναγωγὴ αὕτη πάντας τοὺς κύκλῳ ἡμῶν, ὡς ἐκλείξαι ὁ μόσχος τὰ χλωρὰ ἐκ τοῦ πεδίου. καὶ Βαλακ υἱὸς Σεπφωρ βασιλεὺς Μωαβ ἦν κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον. | 4и҆ речѐ мѡа́въ старѣ́йшинамъ мадїа̑млимъ: нн҃ѣ потреби́тъ со́нмъ се́й всѣ́хъ, и҆̀же ѡ҆́крестъ на́съ, ꙗ҆́коже потреблѧ́етъ теле́цъ ѕла́къ на по́ли. И҆ вала́къ, сы́нъ сепфѡ́ровъ, бѧ́ше ца́рь мѡа́вль въ то̀ вре́мѧ, |
| 5καὶ ἀπέστειλεν πρέσβεις πρὸς Βαλααμ υἱὸν Βεωρ Φαθουρα, ὅ ἐστιν ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ γῆς υἱῶν λαοῦ αὐτοῦ, καλέσαι αὐτὸν λέγων Ἰδοὺ λαὸς ἐξελήλυθεν ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἰδοὺ κατεκάλυψεν τὴν ὄψιν τῆς γῆς καὶ οὗτος ἐγκάθηται ἐχόμενός μου· | 5и҆ посла̀ послы̀ къ валаа́мꙋ, сы́нꙋ веѡ́ровꙋ, во фаѳꙋ́рꙋ ꙗ҆́же є҆́сть ᲂу҆ рѣкѝ землѝ сынѡ́въ люді́й є҆гѡ̀, призва́ти є҆го̀, глаго́лѧ: сѐ, лю́дїе и҆зыдо́ша и҆з̾ є҆гѵ́пта, и҆ сѐ, покры́ша лицѐ землѝ, и҆ сі́и сѣдѧ́тъ при ѡ҆держа́нїи мое́мъ: |
| 6καὶ νῦν δεῦρο ἄρασαί μοι τὸν λαὸν τοῦτον, ὅτι ἰσχύει οὗτος ἢ ἡμεῖς· ἐὰν δυνώμεθα πατάξαι ἐξ αὐτῶν, καὶ ἐκβαλῶ αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς· ὅτι οἶδα οὓς ἐὰν εὐλογήσῃς σύ, εὐλόγηνται, καὶ οὓς ἐὰν καταράσῃ σύ, κεκατήρανται. | 6и҆ нн҃ѣ прїидѝ, прокленѝ мнѣ̀ лю́ди сїѧ̑, поне́же крѣ́пльшїи сꙋ́ть па́че на́съ, а҆́ще возмо́жемъ си́хъ и҆зби́ти, и҆ и҆зженꙋ̀ и҆̀хъ и҆з̾ землѝ: ꙗ҆́кѡ вѣ́мъ, и҆̀хже а҆́ще благослови́ши ты̀, благослове́ни сꙋ́ть, и҆ и҆̀хже а҆́ще проклене́ши ты̀, про́клѧти. |
| 7καὶ ἐπορεύθη ἡ γερουσία Μωαβ καὶ ἡ γερουσία Μαδιαμ, καὶ τὰ μαντεῖα ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν, καὶ ἦλθον πρὸς Βαλααμ καὶ εἶπαν αὐτῷ τὰ ῥήματα Βαλακ. | 7И҆ и҆до́ша старѣ̑йшины мѡа̑вли и҆ старѣ̑йшины мадїа̑мли, и҆ волхвова̑нїѧ въ рꙋка́хъ и҆́хъ: и҆ прїидо́ша къ валаа́мꙋ и҆ глаго́лаша є҆мꙋ̀ словеса̀ вала́кѡва. |
| 8καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Καταλύσατε αὐτοῦ τὴν νύκτα, καὶ ἀποκριθήσομαι ὑμῖν πράγματα, ἃ ἐὰν λαλήσῃ κύριος πρός με· καὶ κατέμειναν οἱ ἄρχοντες Μωαβ παρὰ Βαλααμ. | 8И҆ речѐ къ ни̑мъ: препочі́йте здѣ̀ но́щь( сїю̀) , и҆ ѿвѣща́ю ва́мъ дѣѧ̑нїѧ, ꙗ҆̀же а҆́ще возгл҃етъ гдⷭ҇ь ко мнѣ̀. И҆ пребы́ша кнѧ̑зи мѡа̑вли ᲂу҆ валаа́ма. |
| 9καὶ ἦλθεν ὁ θεὸς πρὸς Βαλααμ καὶ εἶπεν αὐτῷ Τί οἱ ἄνθρωποι οὗτοι παρὰ σοί; | 9И҆ прїи́де бг҃ъ къ валаа́мꙋ и҆ речѐ є҆мꙋ̀: что̀ человѣ́цы сі́и ᲂу҆ тебє̀; |
| 10καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς τὸν θεόν Βαλακ υἱὸς Σεπφωρ βασιλεὺς Μωαβ ἀπέστειλεν αὐτοὺς πρός με λέγων | 10И҆ речѐ валаа́мъ къ бг҃ꙋ: вала́къ сы́нъ сепфѡ́ровъ, ца́рь мѡа́вль, посла̀ и҆̀хъ ко мнѣ̀, глаго́лѧ: |
| 11Ἰδοὺ λαὸς ἐξελήλυθεν ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἰδοὺ κεκάλυφεν τὴν ὄψιν τῆς γῆς καὶ οὗτος ἐγκάθηται ἐχόμενός μου· καὶ νῦν δεῦρο ἄρασαί μοι αὐτόν, εἰ ἄρα δυνήσομαι πατάξαι αὐτὸν καὶ ἐκβαλῶ αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς. | 11сѐ, лю́дїе и҆зыдо́ша и҆з̾ є҆гѵ́пта и҆ покры́ша лицѐ землѝ, и҆ сі́и сѣдѧ́тъ при ѡ҆держа́нїи мое́мъ: и҆ нн҃ѣ прїидѝ, проклени́ ми и҆̀хъ, не́гли возмогꙋ̀ и҆зби́ти и҆̀хъ и҆ и҆згна́ти ѧ҆̀ ѿ землѝ. |
| 12καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Βαλααμ Οὐ πορεύσῃ μετ᾿ αὐτῶν οὐδὲ καταράσῃ τὸν λαόν· ἔστιν γὰρ εὐλογημένος. | 12И҆ речѐ бг҃ъ къ валаа́мꙋ: да не и҆́деши съ ни́ми, нижѐ да клене́ши люді́й: сꙋ́ть бо бл҃гослове́ни. |
| 13καὶ ἀναστὰς Βαλααμ τὸ πρωῒ εἶπεν τοῖς ἄρχουσιν Βαλακ Ἀποτρέχετε πρὸς τὸν κύριον ὑμῶν· οὐκ ἀφίησίν με ὁ θεὸς πορεύεσθαι μεθ᾿ ὑμῶν. | 13И҆ воста́въ валаа́мъ заꙋ́тра, речѐ кнѧзє́мъ вала́кѡвымъ: возврати́тесѧ къ господи́нꙋ своемꙋ̀: не попꙋща́етъ мѝ бг҃ъ и҆тѝ съ ва́ми. |
| 14καὶ ἀναστάντες οἱ ἄρχοντες Μωαβ ἦλθον πρὸς Βαλακ καὶ εἶπαν Οὐ θέλει Βαλααμ πορευθῆναι μεθ᾿ ἡμῶν. | 14И҆ воста́вше кнѧ̑зи мѡа̑вли прїидо́ша къ вала́кꙋ и҆ реко́ша є҆мꙋ̀: не хо́щетъ валаа́мъ прїитѝ съ на́ми. |
| 15Καὶ προσέθετο Βαλακ ἔτι ἀποστεῖλαι ἄρχοντας πλείους καὶ ἐντιμοτέρους τούτων. | 15И҆ приложѝ вала́къ є҆щѐ посла́ти кнѧ̑зи мно́жайшїи и҆ честнѣ́йшїи си́хъ. |
| 16καὶ ἦλθον πρὸς Βαλααμ καὶ λέγουσιν αὐτῷ Τάδε λέγει Βαλακ ὁ τοῦ Σεπφωρ Ἀξιῶ σε, μὴ ὀκνήσῃς ἐλθεῖν πρός με· | 16И҆ прїидо́ша къ валаа́мꙋ и҆ глаго́лаша є҆мꙋ̀: сїѧ̑ глаго́летъ вала́къ, сы́нъ сепфѡ́ровъ: молю́ тѧ, не ѡ҆блѣни́сѧ прїитѝ ко мнѣ̀: |
| 17ἐντίμως γὰρ τιμήσω σε, καὶ ὅσα ἐὰν εἴπῃς, ποιήσω σοι· καὶ δεῦρο ἐπικατάρασαί μοι τὸν λαὸν τοῦτον. | 17че́стнѣ бо тѧ̀ почтꙋ̀, и҆ всѧ̑, є҆ли̑ка а҆́ще рече́ши мѝ, сотворю̀ тебѣ̀: и҆ прїидѝ, и҆ проклени́ ми лю́ди сїѧ̑. |
| 18καὶ ἀπεκρίθη Βαλααμ καὶ εἶπεν τοῖς ἄρχουσιν Βαλακ Ἐὰν δῷ μοι Βαλακ πλήρη τὸν οἶκον αὐτοῦ ἀργυρίου καὶ χρυσίου, οὐ δυνήσομαι παραβῆναι τὸ ῥῆμα κυρίου τοῦ θεοῦ ποιῆσαι αὐτὸ μικρὸν ἢ μέγα ἐν τῇ διανοίᾳ μου· | 18И҆ ѿвѣща̀ валаа́мъ и҆ речѐ кнѧзє́мъ вала́кѡвымъ: а҆́ще мѝ да́стъ вала́къ по́лнꙋ хра́минꙋ свою̀ зла́та и҆ сребра̀, не могꙋ̀ престꙋпи́ти сло́ва гдⷭ҇а бг҃а, є҆́же сотвори́ти то̀ ма́ло и҆лѝ вели́ко въ ра́зꙋмѣ мое́мъ: |
| 19καὶ νῦν ὑπομείνατε αὐτοῦ καὶ ὑμεῖς τὴν νύκτα ταύτην, καὶ γνώσομαι, τί προσθήσει κύριος λαλῆσαι πρός με. | 19и҆ нн҃ѣ потерпи́те здѣ̀ и҆ вы̀ но́щь сїю̀, и҆ ᲂу҆вѣ́мъ, что̀ приложи́тъ гдⷭ҇ь гл҃ати ко мнѣ̀. |
| 20καὶ ἦλθεν ὁ θεὸς πρὸς Βαλααμ νυκτὸς καὶ εἶπεν αὐτῷ Εἰ καλέσαι σε πάρεισιν οἱ ἄνθρωποι οὗτοι, ἀναστὰς ἀκολούθησον αὐτοῖς· ἀλλὰ τὸ ῥῆμα, ὃ ἂν λαλήσω πρὸς σέ, τοῦτο ποιήσεις. | 20И҆ прїи́де бг҃ъ къ валаа́мꙋ но́щїю и҆ речѐ є҆мꙋ̀: а҆́ще зва́ти тѧ̀ прїидо́ша человѣ́цы сі́и, воста́въ и҆дѝ в̾слѣ́дъ и҆́хъ, но сло́во, є҆́же а҆́ще рекꙋ̀ тебѣ̀, то̀ да сотвори́ши. |
| 21καὶ ἀναστὰς Βαλααμ τὸ πρωῒ ἐπέσαξεν τὴν ὄνον αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθη μετὰ τῶν ἀρχόντων Μωαβ.– | 21И҆ воста́въ валаа́мъ заꙋ́тра, ѡ҆сѣдла̀ ѻ҆слѧ̀ своѐ и҆ и҆́де со кнѧ̑зи мѡа̑вли. |
| 22καὶ ὠργίσθη θυμῷ ὁ θεὸς ὅτι ἐπορεύθη αὐτός, καὶ ἀνέστη ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ ἐνδιαβάλλειν αὐτόν, καὶ αὐτὸς ἐπιβεβήκει ἐπὶ τῆς ὄνου αὐτοῦ, καὶ δύο παῖδες αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ. | 22И҆ разгнѣ́васѧ ꙗ҆́ростїю бг҃ъ, ꙗ҆́кѡ и҆́де се́й: и҆ воста̀ а҆́гг҃лъ бж҃їй препѧ́ти є҆мꙋ̀ на пꙋтѝ. Се́й же сѣдѧ́ше на ѻ҆слѧ́ти свое́мъ и҆ два̀ раба̑ є҆гѡ̀ съ ни́мъ. |
| 23καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν ἄγγελον τοῦ θεοῦ ἀνθεστηκότα ἐν τῇ ὁδῷ καὶ τὴν ῥομφαίαν ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἐξέκλινεν ἡ ὄνος ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ ἐπορεύετο εἰς τὸ πεδίον· καὶ ἐπάταξεν τὴν ὄνον τῇ ῥάβδῳ τοῦ εὐθῦναι αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ. | 23И҆ ᲂу҆зрѣ́въ ѻ҆се́лъ а҆́гг҃ла бж҃їѧ сꙋпроти́въ стоѧ́ща на пꙋтѝ, и҆ ме́чь и҆звлече́нъ въ рꙋцѣ̀ є҆гѡ̀, и҆ соврати́сѧ ѻ҆се́лъ съ пꙋтѝ и҆ и҆дѧ́ше на по́ле: и҆ бїѧ́ше( валаа́мъ) ѻ҆слѧ̀ жезло́мъ свои́мъ, є҆́же напра́вити є҆̀ на пꙋ́ть: |
| 24καὶ ἔστη ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ ἐν ταῖς αὔλαξιν τῶν ἀμπέλων, φραγμὸς ἐντεῦθεν καὶ φραγμὸς ἐντεῦθεν· | 24и҆ ста̀ а҆́гг҃лъ бж҃їй на брозда́хъ вїногра́дныхъ: ѡ҆гражде́нїе ѿсю́дꙋ, и҆ ѡ҆гражде́нїе ѿѻнꙋ́дꙋ: |
| 25καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν ἄγγελον τοῦ θεοῦ προσέθλιψεν ἑαυτὴν πρὸς τὸν τοῖχον καὶ ἀπέθλιψεν τὸν πόδα Βαλααμ· καὶ προσέθετο ἔτι μαστίξαι αὐτήν. | 25и҆ ᲂу҆зрѣ́въ ѻ҆се́лъ а҆́гг҃ла бж҃їѧ, приложи́сѧ ко ѡ҆гра́дѣ и҆ прижмѐ но́гꙋ валаа́мꙋ ко ѡ҆гра́дѣ, и҆ приложѝ є҆щѐ би́ти є҆го̀: |
| 26καὶ προσέθετο ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ καὶ ἀπελθὼν ὑπέστη ἐν τόπῳ στενῷ, εἰς ὃν οὐκ ἦν ἐκκλῖναι δεξιὰν οὐδὲ ἀριστεράν. | 26и҆ приложѝ а҆́гг҃лъ бж҃їй, и҆ ше́дъ ст҃а̀ въ мѣ́стѣ ᲂу҆́зкомъ, въ не́мже не бѧ́ше ᲂу҆клони́тисѧ ни на де́сно, ни на лѣ́во: |
| 27καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν ἄγγελον τοῦ θεοῦ συνεκάθισεν ὑποκάτω Βαλααμ· καὶ ἐθυμώθη Βαλααμ καὶ ἔτυπτεν τὴν ὄνον τῇ ῥάβδῳ. | 27и҆ ви́дѧ ѻ҆слѧ̀ а҆́гг҃ла бж҃їѧ, падѐ под̾ валаа́момъ: и҆ разгнѣ́васѧ валаа́мъ, и҆ бїѧ́ше ѻ҆слѧ̀ жезло́мъ. |
| 28καὶ ἤνοιξεν ὁ θεὸς τὸ στόμα τῆς ὄνου, καὶ λέγει τῷ Βαλααμ Τί ἐποίησά σοι ὅτι πέπαικάς με τοῦτο τρίτον; | 28И҆ ѿве́рзе бг҃ъ ᲂу҆ста̀ ѻ҆слѧ́ти, и҆ речѐ валаа́мꙋ: что̀ сотвори́хъ тебѣ̀, ꙗ҆́кѡ сѐ, въ тре́тїе бїе́ши мѧ̀; |
| 29καὶ εἶπεν Βαλααμ τῇ ὄνῳ Ὅτι ἐμπέπαιχάς μοι· καὶ εἰ εἶχον μάχαιραν ἐν τῇ χειρί μου, ἤδη ἂν ἐξεκέντησά σε. | 29И҆ речѐ валаа́мъ ѻ҆слѧ́ти: ꙗ҆́кѡ порꙋга́лосѧ мѝ є҆сѝ: и҆ а҆́ще бы́хъ ме́чь и҆мѣ́лъ въ рꙋкꙋ̀ моє́ю, пробо́лъ бы́хъ тѧ̀. |
| 30καὶ λέγει ἡ ὄνος τῷ Βαλααμ Οὐκ ἐγὼ ἡ ὄνος σου, ἐφ᾿ ἧς ἐπέβαινες ἀπὸ νεότητός σου ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας; μὴ ὑπεροράσει ὑπεριδοῦσα ἐποίησά σοι οὕτως; ὁ δὲ εἶπεν Οὐχί. | 30И҆ речѐ ѻ҆слѧ̀ валаа́мꙋ: не а҆́зъ ли ѻ҆сли́ца твоѧ̀, на не́йже ты̀ ѣ҆́здиши ѿ ю҆́ности своеѧ̀ до дне́шнѧгѡ днѐ; є҆да̀ презо́рствомъ презрѣ́вши сотвори́хъ тебѣ̀ сїѐ; Ѻ҆́нъ же речѐ: нѝ. |
| 31ἀπεκάλυψεν δὲ ὁ θεὸς τοὺς ὀφθαλμοὺς Βαλααμ, καὶ ὁρᾷ τὸν ἄγγελον κυρίου ἀνθεστηκότα ἐν τῇ ὁδῷ καὶ τὴν μάχαιραν ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ κύψας προσεκύνησεν τῷ προσώπῳ αὐτοῦ. | 31Ѿве́рзе же бг҃ъ ѻ҆́чи валаа́мꙋ, и҆ ᲂу҆зрѣ̀ а҆́гг҃ла бж҃їѧ противостоѧ́ща на пꙋтѝ, и҆ ме́чь и҆звлече́нъ въ рꙋцѣ̀ є҆гѡ̀: и҆ приклони́всѧ поклони́сѧ є҆мꙋ̀ лице́мъ свои́мъ. |
| 32καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ Διὰ τί ἐπάταξας τὴν ὄνον σου τοῦτο τρίτον; καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐξῆλθον εἰς διαβολήν σου, ὅτι οὐκ ἀστεία ἡ ὁδός σου ἐναντίον μου. | 32И҆ речѐ є҆мꙋ̀ а҆́гг҃лъ бж҃їй: почто̀ бїе́ши ѻ҆слѧ̀ твоѐ сїѐ въ тре́тїе; и҆ сѐ, а҆́зъ прїидо́хъ на препѧ́тїе твоѐ, ꙗ҆́кѡ непрїѧ́тенъ пꙋ́ть тво́й предо мно́ю: и҆ ви́дѧ мѧ̀ ѻ҆сли́ца, соврати́сѧ ѿ менє̀ сѐ тре́тїе: |
| 33καὶ ἰδοῦσά με ἡ ὄνος ἐξέκλινεν ἀπ᾿ ἐμοῦ τρίτον τοῦτο· καὶ εἰ μὴ ἐξέκλινεν, νῦν οὖν σὲ μὲν ἀπέκτεινα, ἐκείνην δὲ περιεποιησάμην. | 33и҆ а҆́ще бы не ᲂу҆клони́ласѧ ѿ менє̀, нн҃ѣ тѧ̀ ᲂу҆̀бо ᲂу҆би́лъ бы́хъ, сїю́ же сохрани́лъ бы́хъ. |
| 34καὶ εἶπεν Βαλααμ τῷ ἀγγέλῳ κυρίου Ἡμάρτηκα, οὐ γὰρ ἠπιστάμην ὅτι σύ μοι ἀνθέστηκας ἐν τῇ ὁδῷ εἰς συνάντησιν· καὶ νῦν εἰ μή σοι ἀρέσκει, ἀποστραφήσομαι. | 34И҆ речѐ валаа́мъ ко а҆́гг҃лꙋ гдⷭ҇ню: согрѣши́хъ, не вѣ́дѣхъ бо, ꙗ҆́кѡ ты̀ мнѣ̀ противостоѧ́лъ є҆сѝ на пꙋтѝ: и҆ нн҃ѣ а҆́ще тебѣ̀ не ᲂу҆го́дно, возвращꙋ́сѧ. |
| 35καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ πρὸς Βαλααμ Συμπορεύθητι μετὰ τῶν ἀνθρώπων· πλὴν τὸ ῥῆμα, ὃ ἐὰν εἴπω πρὸς σέ, τοῦτο φυλάξῃ λαλῆσαι. καὶ ἐπορεύθη Βαλααμ μετὰ τῶν ἀρχόντων Βαλακ. | 35И҆ речѐ а҆́гг҃лъ бж҃їй къ валаа́мꙋ: и҆дѝ ты̀ съ челѡвѣ́ки: ѻ҆ба́че сло́во, є҆́же а҆́ще рекꙋ̀ тебѣ̀, сїѐ сохранѝ глаго́лати. И҆ и҆́де валаа́мъ со кнѧ̑зи вала́кѡвы. |
| 36Καὶ ἀκούσας Βαλακ ὅτι ἥκει Βαλααμ, ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν αὐτῷ εἰς πόλιν Μωαβ, ἥ ἐστιν ἐπὶ τῶν ὁρίων Αρνων, ὅ ἐστιν ἐκ μέρους τῶν ὁρίων. | 36И҆ ᲂу҆слы́шавъ вала́къ, ꙗ҆́кѡ прихо́дитъ валаа́мъ, и҆зы́де во срѣ́тенїе є҆мꙋ̀ во гра́дъ мѡа́вль, и҆́же є҆́сть въ предѣ́лѣхъ а҆рнѡ́нихъ, и҆́же є҆́сть на краѝ предѣ́лѡвъ. |
| 37καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ Οὐχὶ ἀπέστειλα πρὸς σὲ καλέσαι σε; διὰ τί οὐκ ἤρχου πρός με; ὄντως οὐ δυνήσομαι τιμῆσαί σε; | 37И҆ речѐ вала́къ къ валаа́мꙋ: не посла́хъ ли къ тебѣ̀ зва́ти тѧ̀; почто̀ не прише́лъ є҆сѝ ко мнѣ̀; и҆лѝ не возмогꙋ̀ почти́ти тебѐ; |
| 38καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ Ἰδοὺ ἥκω πρὸς σέ· νῦν δυνατὸς ἔσομαι λαλῆσαί τι; τὸ ῥῆμα, ὃ ἐὰν βάλῃ ὁ θεὸς εἰς τὸ στόμα μου, τοῦτο λαλήσω. | 38И҆ речѐ валаа́мъ къ вала́кꙋ: сѐ, прихождꙋ̀ къ тебѣ̀ нн҃ѣ: мо́щенъ ли бꙋ́дꙋ глаго́лати что̀; сло́во, є҆́же а҆́ще вложи́ть бг҃ъ во ᲂу҆ста̀ моѧ̑, сїѐ рекꙋ̀. |
| 39καὶ ἐπορεύθη Βαλααμ μετὰ Βαλακ, καὶ ἦλθον εἰς πόλεις ἐπαύλεων. | 39И҆ и҆́де валаа́мъ съ вала́комъ, и҆ внидо́ша во гра́ды сє́льныѧ. |
| 40καὶ ἔθυσεν Βαλακ πρόβατα καὶ μόσχους καὶ ἀπέστειλεν τῷ Βαλααμ καὶ τοῖς ἄρχουσι τοῖς μετ᾿ αὐτοῦ. | 40И҆ закла̀ вала́къ тельцы̀ и҆ ѻ҆́вцы, и҆ посла̀ валаа́мꙋ и҆ кнѧзє́мъ и҆̀же съ ни́мъ. |
| 41καὶ ἐγενήθη πρωῒ καὶ παραλαβὼν Βαλακ τὸν Βαλααμ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν στήλην τοῦ Βααλ καὶ ἔδειξεν αὐτῷ ἐκεῖθεν μέρος τι τοῦ λαοῦ. | 41И҆ бы́сть заꙋ́тра, и҆ взѧ́въ вала́къ валаа́ма, возведѐ є҆го̀ на сто́лпъ ваа́ловъ, и҆ показа̀ є҆мꙋ̀ ѿтꙋ́дꙋ ча́сть нѣ́кꙋю люді́й. |