Чи́сла 11
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἦν ὁ λαὸς γογγύζων πονηρὰ ἔναντι κυρίου, καὶ ἤκουσεν κύριος καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ, καὶ ἐξεκαύθη ἐν αὐτοῖς πῦρ παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν μέρος τι τῆς παρεμβολῆς. | 1И҆ бы́ша лю́дїе ро́пщꙋще зла̑ѧ пред̾ гдⷭ҇емъ: и҆ слы́ша гдⷭ҇ь и҆ разгнѣ́васѧ гнѣ́вомъ, и҆ разгорѣ́сѧ въ ни́хъ ѻ҆́гнь ѿ гдⷭ҇а и҆ потребѝ ча́сть нѣ́кꙋю ѿ полка̀. |
| 2καὶ ἐκέκραξεν ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν, καὶ ηὔξατο Μωϋσῆς πρὸς κύριον, καὶ ἐκόπασεν τὸ πῦρ. | 2И҆ возопи́ша лю́дїе къ мѡѷсе́ю: и҆ помоли́сѧ мѡѷсе́й къ гдⷭ҇ꙋ, и҆ преста̀ ѻ҆́гнь. |
| 3καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Ἐμπυρισμός, ὅτι ἐξεκαύθη ἐν αὐτοῖς πῦρ παρὰ κυρίου. | 3И҆ прозва́сѧ и҆́мѧ мѣ́стꙋ томꙋ̀ запале́нїе: ꙗ҆́кѡ разгорѣ́сѧ въ ни́хъ ѻ҆́гнь ѿ гдⷭ҇а. |
| 4Καὶ ὁ ἐπίμικτος ὁ ἐν αὐτοῖς ἐπεθύμησαν ἐπιθυμίαν, καὶ καθίσαντες ἔκλαιον καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ εἶπαν Τίς ἡμᾶς ψωμιεῖ κρέα; | 4И҆ ѻ҆́бщїй наро́дъ и҆́же въ ни́хъ похотѣ́ша похотѣ́нїемъ: и҆ сѣ́дше пла́кахꙋсѧ сы́нове і҆и҃лєвы и҆ реко́ша: кто́ ны напита́етъ мѧ́сы; |
| 5ἐμνήσθημεν τοὺς ἰχθύας, οὓς ἠσθίομεν ἐν Αἰγύπτῳ δωρεάν, καὶ τοὺς σικύας καὶ τοὺς πέπονας καὶ τὰ πράσα καὶ τὰ κρόμμυα καὶ τὰ σκόρδα· | 5помѧнꙋ́хомъ ры̑бы, ꙗ҆̀же ꙗ҆до́хомъ въ землѝ є҆гѵ́петстѣй тꙋ́не, и҆ ѻ҆гꙋрцы̀ и҆ ды̑ни, лꙋ́къ и҆ червле́ный лꙋ́къ и҆ чесно́къ: |
| 6νυνὶ δὲ ἡ ψυχὴ ἡμῶν κατάξηρος, οὐδὲν πλὴν εἰς τὸ μαννα οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν. | 6нн҃ѣ же дꙋша̀ на́ша и҆зсо́хла, ничто́же то́чїю ма́нна пред̾ ѻ҆чи́ма на́шима. |
| 7τὸ δὲ μαννα ὡσεὶ σπέρμα κορίου ἐστίν, καὶ τὸ εἶδος αὐτοῦ εἶδος κρυστάλλου· | 7Ма́нна же бѧ́ше а҆́ки сѣ́мѧ корїа́ндрово, и҆ ви́дъ є҆ѧ̀ ꙗ҆́кѡ ви́дъ крѷста́лла: |
| 8καὶ διεπορεύετο ὁ λαὸς καὶ συνέλεγον καὶ ἤληθον αὐτὸ ἐν τῷ μύλῳ καὶ ἔτριβον ἐν τῇ θυίᾳ καὶ ἥψουν αὐτὸ ἐν τῇ χύτρᾳ καὶ ἐποίουν αὐτὸ ἐγκρυφίας, καὶ ἦν ἡ ἡδονὴ αὐτοῦ ὡσεὶ γεῦμα ἐγκρὶς ἐξ ἐλαίου· | 8и҆ и҆схожда́хꙋ лю́дїе и҆ собира́хꙋ, и҆ мелѧ́хꙋ въ же́рновахъ и҆ толца́хꙋ въ стꙋ́пахъ, и҆ варѧ́хꙋ въ горшка́хъ и҆ творѧ́хꙋ и҆з̾ неѧ̀ потре́бники: и҆ бѧ́ше вкꙋ́съ є҆ѧ̀, ꙗ҆́кѡ вкꙋ́съ мꙋкѝ прѧ́жены съ є҆ле́емъ: |
| 9καὶ ὅταν κατέβη ἡ δρόσος ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν νυκτός, κατέβαινεν τὸ μαννα ἐπ᾿ αὐτῆς. | 9и҆ є҆гда̀ схожда́ше роса̀ на по́лкъ но́щїю, схожда́ше ма́нна на́нь. |
| 10καὶ ἤκουσεν Μωϋσῆς κλαιόντων αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν, ἕκαστον ἐπὶ τῆς θύρας αὐτοῦ· καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ κύριος σφόδρα, καὶ ἔναντι Μωυσῆ ἦν πονηρόν. | 10И҆ ᲂу҆слы́ша мѡѷсе́й пла́чꙋщихсѧ и҆̀хъ въ со́нмѣхъ свои́хъ, коего́ждо и҆́хъ пред̾ свои́ми две́рьми: и҆ разгнѣ́васѧ гдⷭ҇ь гнѣ́вомъ ѕѣлѡ̀, и҆ пред̾ мѡѷсе́омъ бѧ́ше ѕло̀. |
| 11καὶ εἶπεν Μωϋσῆς πρὸς κύριον Ἵνα τί ἐκάκωσας τὸν θεράποντά σου, καὶ διὰ τί οὐχ εὕρηκα χάριν ἐναντίον σου ἐπιθεῖναι τὴν ὁρμὴν τοῦ λαοῦ τούτου ἐπ᾿ ἐμέ; | 11И҆ речѐ мѡѷсе́й ко гдⷭ҇ꙋ: вскꙋ́ю ѡ҆ѕло́билъ є҆сѝ раба̀ твоего̀; и҆ почто̀ не ѡ҆брѣто́хъ блгⷣти пред̾ тобо́ю, є҆́же возложи́ти ᲂу҆стремле́нїе люді́й си́хъ на мѧ̀; |
| 12μὴ ἐγὼ ἐν γαστρὶ ἔλαβον πάντα τὸν λαὸν τοῦτον ἢ ἐγὼ ἔτεκον αὐτούς, ὅτι λέγεις μοι Λαβὲ αὐτὸν εἰς τὸν κόλπον σου, ὡσεὶ ἄραι τιθηνὸς τὸν θηλάζοντα, εἰς τὴν γῆν, ἣν ὤμοσας τοῖς πατράσιν αὐτῶν; | 12є҆да̀ а҆́зъ во ᲂу҆тро́бѣ зача́хъ всѧ̑ лю́ди сїѧ̑; и҆лѝ а҆́зъ роди́хъ ѧ҆̀; ꙗ҆́кѡ гл҃еши мѝ: возмѝ и҆̀хъ въ нѣ̑дра твоѧ̑, ꙗ҆́коже дои́лица но́ситъ дѡи́мыѧ, въ зе́млю, є҆́юже клѧ́лсѧ є҆сѝ ѻ҆тцє́мъ и҆́хъ: |
| 13πόθεν μοι κρέα δοῦναι παντὶ τῷ λαῷ τούτῳ; ὅτι κλαίουσιν ἐπ᾿ ἐμοὶ λέγοντες Δὸς ἡμῖν κρέα, ἵνα φάγωμεν. | 13ѿкꙋ́дꙋ мнѣ̀ мѧса̀ да́ти всѣ̑мъ лю́демъ си̑мъ; ꙗ҆́кѡ пла́чꙋтъ на мѧ̀, глаго́люще: да́ждь на́мъ мѧса̀, да ꙗ҆ди́мъ: |
| 14οὐ δυνήσομαι ἐγὼ μόνος φέρειν τὸν λαὸν τοῦτον, ὅτι βαρύτερόν μοί ἐστιν τὸ ῥῆμα τοῦτο. | 14не возмогꙋ̀ а҆́зъ є҆ди́нъ води́ти люді́й си́хъ, ꙗ҆́кѡ тѧ́жко мнѣ̀ є҆́сть сло́во сїѐ: |
| 15εἰ δὲ οὕτως σὺ ποιεῖς μοι, ἀπόκτεινόν με ἀναιρέσει, εἰ εὕρηκα ἔλεος παρὰ σοί, ἵνα μὴ ἴδω μου τὴν κάκωσιν.– | 15а҆́ще же та́кѡ ты̀ твори́ши мнѣ̀, то̀ ᲂу҆бі́й мѧ̀ ᲂу҆бїе́нїемъ, а҆́ще ѡ҆брѣто́хъ блгⷣть пред̾ тобо́ю, да не ви́жꙋ ѡ҆ѕлобле́нїѧ моегѡ̀. |
| 16καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν Συνάγαγέ μοι ἑβδομήκοντα ἄνδρας ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων Ισραηλ, οὓς αὐτὸς σὺ οἶδας ὅτι οὗτοί εἰσιν πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ καὶ γραμματεῖς αὐτῶν, καὶ ἄξεις αὐτοὺς πρὸς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, καὶ στήσονται ἐκεῖ μετὰ σοῦ. | 16И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: собери́ ми се́дмьдесѧтъ мꙋже́й ѿ ста́рєцъ і҆и҃левыхъ, и҆̀хже ты̀ са́мъ вѣ́си, ꙗ҆́кѡ ті́и сꙋ́ть ста́рцы людсті́и и҆ книгѡ́чїѧ и҆́хъ: и҆ да приведе́ши ѧ҆̀ ко ски́нїи свидѣ́нїѧ, и҆ да ста́нꙋтъ та́мѡ съ тобо́ю: |
| 17καὶ καταβήσομαι καὶ λαλήσω ἐκεῖ μετὰ σοῦ καὶ ἀφελῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματος τοῦ ἐπὶ σοὶ καὶ ἐπιθήσω ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ συναντιλήμψονται μετὰ σοῦ τὴν ὁρμὴν τοῦ λαοῦ, καὶ οὐκ οἴσεις αὐτοὺς σὺ μόνος. | 17и҆ сни́дꙋ и҆ возгл҃ю та́мѡ съ тобо́ю, и҆ ᲂу҆ймꙋ̀ ѿ дх҃а, и҆́же въ тебѣ̀, и҆ возложꙋ̀ на нѧ̀: да под̾и́мꙋтъ съ тобо́ю ᲂу҆стремле́нїе люді́й, и҆ не бꙋ́деши води́ти и҆̀хъ ты̀ є҆ди́нъ: |
| 18καὶ τῷ λαῷ ἐρεῖς Ἁγνίσασθε εἰς αὔριον, καὶ φάγεσθε κρέα, ὅτι ἐκλαύσατε ἔναντι κυρίου λέγοντες Τίς ἡμᾶς ψωμιεῖ κρέα; ὅτι καλὸν ἡμῖν ἐστιν ἐν Αἰγύπτῳ. καὶ δώσει κύριος ὑμῖν κρέα φαγεῖν, καὶ φάγεσθε κρέα. | 18и҆ лю́демъ рече́ши: ѡ҆чи́ститесѧ наꙋ́трїе, и҆ снѣ́сте мѧса̀, ꙗ҆́кѡ пла́кастесѧ пред̾ гдⷭ҇емъ, глаго́люще: кто́ ны напита́етъ мѧ́сы; ꙗ҆́кѡ добро̀ на́мъ бы́сть во є҆гѵ́птѣ: и҆ да́стъ гдⷭ҇ь ва́мъ мѧса̀ ꙗ҆́сти, и҆ снѣ́сте мѧса̀: |
| 19οὐχ ἡμέραν μίαν φάγεσθε οὐδὲ δύο οὐδὲ πέντε ἡμέρας οὐδὲ δέκα ἡμέρας οὐδὲ εἴκοσι ἡμέρας· | 19не є҆ди́нъ де́нь ꙗ҆́сти бꙋ́дете, ни два̀, ни пѧ́ть дні́й, ни де́сѧть дні́й, нижѐ два́десѧть дні́й: |
| 20ἕως μηνὸς ἡμερῶν φάγεσθε, ἕως ἂν ἐξέλθῃ ἐκ τῶν μυκτήρων ὑμῶν, καὶ ἔσται ὑμῖν εἰς χολέραν, ὅτι ἠπειθήσατε κυρίῳ, ὅς ἐστιν ἐν ὑμῖν, καὶ ἐκλαύσατε ἐναντίον αὐτοῦ λέγοντες Ἵνα τί ἡμῖν ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου; | 20до мцⷭ҇а дні́й ꙗ҆́сти бꙋ́дете, до́ндеже и҆зы́детъ и҆з̾ но́здрїй ва́шихъ: и҆ бꙋ́детъ ва́мъ въ ме́рзость, ꙗ҆́кѡ не покори́стесѧ гдⷭ҇ꙋ, и҆́же є҆́сть въ ва́съ, и҆ пла́кастесѧ пред̾ ни́мъ, глаго́люще: вскꙋ́ю бѣ̀ на́мъ и҆зы́ти и҆з̾ є҆гѵ́пта; |
| 21καὶ εἶπεν Μωϋσῆς Ἑξακόσιαι χιλιάδες πεζῶν ὁ λαός, ἐν οἷς εἰμι ἐν αὐτοῖς, καὶ σὺ εἶπας Κρέα δώσω αὐτοῖς φαγεῖν, καὶ φάγονται μῆνα ἡμερῶν; | 21И҆ речѐ мѡѷсе́й: ше́сть сѡ́тъ ты́сѧщъ пѣ́шихъ люді́й, въ ни́хже а҆́зъ є҆́смь, и҆ ты̀ ре́клъ є҆сѝ: мѧса̀ и҆̀мъ да́мъ ꙗ҆́сти, и҆ бꙋ́дꙋтъ ꙗ҆́сти мцⷭ҇ъ дні́й: |
| 22μὴ πρόβατα καὶ βόες σφαγήσονται αὐτοῖς, καὶ ἀρκέσει αὐτοῖς; ἢ πᾶν τὸ ὄψος τῆς θαλάσσης συναχθήσεται αὐτοῖς, καὶ ἀρκέσει αὐτοῖς; | 22є҆да̀ ѻ҆́вцы и҆ волы̀ зако́лютсѧ и҆̀мъ, и҆ дово́льнѡ бꙋ́детъ и҆̀мъ; и҆лѝ всѧ̑ ры̑бы мѡрскі́ѧ соберꙋ́тсѧ и҆̀мъ, и҆ дово́льнѡ бꙋ́детъ и҆̀мъ; |
| 23καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν Μὴ χεὶρ κυρίου οὐκ ἐξαρκέσει; ἤδη γνώσει εἰ ἐπικαταλήμψεταί σε ὁ λόγος μου ἢ οὔ. | 23И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: є҆да̀ рꙋка̀ гдⷭ҇нѧ не дово́льна бꙋ́детъ; нн҃ѣ ᲂу҆разꙋмѣ́еши, а҆́ще пости́гнетъ тѧ̀ сло́во моѐ, и҆лѝ нѝ. |
| 24καὶ ἐξῆλθεν Μωϋσῆς καὶ ἐλάλησεν πρὸς τὸν λαὸν τὰ ῥήματα κυρίου καὶ συνήγαγεν ἑβδομήκοντα ἄνδρας ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ καὶ ἔστησεν αὐτοὺς κύκλῳ τῆς σκηνῆς. | 24И҆ и҆зы́де мѡѷсе́й и҆ глаго́ла лю́демъ словеса̀ гдⷭ҇нѧ: и҆ собра̀ се́дмьдесѧтъ мꙋже́й ѿ ста́рєцъ людски́хъ, и҆ поста́ви ѧ҆̀ ѡ҆́крестъ ски́нїи. |
| 25καὶ κατέβη κύριος ἐν νεφέλῃ καὶ ἐλάλησεν πρὸς αὐτόν· καὶ παρείλατο ἀπὸ τοῦ πνεύματος τοῦ ἐπ᾿ αὐτῷ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τοὺς ἑβδομήκοντα ἄνδρας τοὺς πρεσβυτέρους· ὡς δὲ ἐπανεπαύσατο τὸ πνεῦμα ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐπροφήτευσαν καὶ οὐκέτι προσέθεντο. | 25И҆ сни́де гдⷭ҇ь во ѡ҆́блацѣ и҆ гл҃а къ немꙋ̀: и҆ ᲂу҆ѧ̀ ѿ дх҃а, и҆́же на не́мъ, и҆ возложѝ на се́дмьдесѧтъ мꙋже́й ста́рєцъ: є҆гда́ же препочѝ дх҃ъ на ни́хъ, и҆ проро́чествоваша, и҆ ктомꙋ̀ не приложи́ша. |
| 26καὶ κατελείφθησαν δύο ἄνδρες ἐν τῇ παρεμβολῇ, ὄνομα τῷ ἑνὶ Ελδαδ καὶ ὄνομα τῷ δευτέρῳ Μωδαδ, καὶ ἐπανεπαύσατο ἐπ᾿ αὐτοὺς τὸ πνεῦμα– καὶ οὗτοι ἦσαν τῶν καταγεγραμμένων καὶ οὐκ ἦλθον πρὸς τὴν σκηνήν– καὶ ἐπροφήτευσαν ἐν τῇ παρεμβολῇ. | 26И҆ ѡ҆ста́шасѧ два̀ мꙋ̑жа въ полцѣ̀: и҆́мѧ є҆ди́номꙋ є҆лда́дъ, и҆ и҆́мѧ второ́мꙋ мѡда́дъ: и҆ препочѝ на ни́хъ дх҃ъ. И҆ сі́и бѣ́ша ѿ впи́санныхъ, и҆ не прїидо́ша ко ски́нїи, и҆ проро́чествоваша въ полцѣ̀. |
| 27καὶ προσδραμὼν ὁ νεανίσκος ἀπήγγειλεν Μωυσῇ καὶ εἶπεν λέγων Ελδαδ καὶ Μωδαδ προφητεύουσιν ἐν τῇ παρεμβολῇ. | 27И҆ прите́къ ю҆́ноша возвѣстѝ мѡѷсе́ю, и҆ речѐ, глаго́лѧ: є҆лда́дъ и҆ мѡда́дъ проро́чествꙋютъ въ полцѣ́хъ. |
| 28καὶ ἀποκριθεὶς Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυη ὁ παρεστηκὼς Μωυσῇ ὁ ἐκελεκτὸς εἶπεν Κύριε Μωυσῆ, κώλυσον αὐτούς. | 28И҆ ѿвѣща́въ і҆исꙋ́съ наѵи́нъ, предстоѧ́й мѡѷсе́ю и҆збра́нный є҆мꙋ̀, речѐ: го́споди мо́й мѡѷсе́ю, запретѝ и҆̀мъ. |
| 29καὶ εἶπεν αὐτῷ Μωϋσῆς Μὴ ζηλοῖς σύ μοι; καὶ τίς δῴη πάντα τὸν λαὸν κυρίου προφήτας, ὅταν δῷ κύριος τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐπ᾿ αὐτούς; | 29И҆ речѐ є҆мꙋ̀ мѡѷсе́й: є҆да̀ ревнꙋ́еши ты̀ мнѣ̀; и҆ кто̀ да́стъ всѣ̑мъ лю́демъ гдⷭ҇нимъ( бы́ти) проро́ки, є҆гда̀ да́стъ гдⷭ҇ь дх҃а своего̀ на ни́хъ; |
| 30καὶ ἀπῆλθεν Μωϋσῆς εἰς τὴν παρεμβολήν, αὐτὸς καὶ οἱ πρεσβύτεροι Ισραηλ.– | 30И҆ и҆́де мѡѷсе́й въ по́лкъ са́мъ и҆ ста́рцы і҆и҃льтестїи. |
| 31καὶ πνεῦμα ἐξῆλθεν παρὰ κυρίου καὶ ἐξεπέρασεν ὀρτυγομήτραν ἀπὸ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν ὁδὸν ἡμέρας ἐντεῦθεν καὶ ὁδὸν ἡμέρας ἐντεῦθεν κύκλῳ τῆς παρεμβολῆς ὡσεὶ δίπηχυ ἀπὸ τῆς γῆς. | 31И҆ дх҃ъ и҆зы́де ѿ гдⷭ҇а, и҆ и҆зведѐ кра̑стели и҆з̾ мо́рѧ и҆ наведѐ на по́лкъ де́нь хо́дꙋ ѿсю́дꙋ и҆ де́нь хо́дꙋ ѿѻнꙋ́дꙋ, ѡ҆́крестъ полка̀ ꙗ҆́кѡ на два̀ ла̑ктѧ ѿ землѝ. |
| 32καὶ ἀναστὰς ὁ λαὸς ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα καὶ ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν ἐπαύριον καὶ συνήγαγον τὴν ὀρτυγομήτραν, ὁ τὸ ὀλίγον συνήγαγεν δέκα κόρους, καὶ ἔψυξαν ἑαυτοῖς ψυγμοὺς κύκλῳ τῆς παρεμβολῆς. | 32И҆ воста́вше лю́дїе ве́сь де́нь и҆ всю̀ но́щь, и҆ ве́сь де́нь наꙋ́трїе, и҆ собра́ша кра̑стели: и҆́же ма́лѡ, собра̀ де́сѧть спꙋ̑дъ: и҆ и҆зсꙋши́ша себѣ̀ сꙋшани̑цы ѡ҆́крестъ полка̀. |
| 33τὰ κρέα ἔτι ἦν ἐν τοῖς ὀδοῦσιν αὐτῶν πρὶν ἢ ἐκλείπειν, καὶ κύριος ἐθυμώθη εἰς τὸν λαόν, καὶ ἐπάταξεν κύριος τὸν λαὸν πληγὴν μεγάλην σφόδρα. | 33И҆ мѧса̀ бѧ́хꙋ и҆̀мъ є҆щѐ въ зꙋбѣ́хъ и҆́хъ, пре́жде ѡ҆скꙋдѣ́нїѧ, и҆ гдⷭ҇ь разгнѣ́васѧ ѕѣлѡ̀ на лю́ди, и҆ поразѝ гдⷭ҇ь лю́ди ꙗ҆́звою вели́кою ѕѣлѡ̀: |
| 34καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Μνήματα τῆς ἐπιθυμίας, ὅτι ἐκεῖ ἔθαψαν τὸν λαὸν τὸν ἐπιθυμητήν. | 34и҆ прозва́сѧ и҆́мѧ мѣ́стꙋ томꙋ̀ гро́бы похотѣ́нїѧ: ꙗ҆́кѡ та́мѡ погребо́ша люді́й похотѣ́вшихъ. |
| 35Ἀπὸ Μνημάτων ἐπιθυμίας ἐξῆρεν ὁ λαὸς εἰς Ασηρωθ, καὶ ἐγένετο ὁ λαὸς ἐν Ασηρωθ. | 35(И҆) воздвиго́шасѧ лю́дїе ѿ гробѡ́въ похотѣ́нїѧ во а҆сирѡ́ѳъ, и҆ бы́ша лю́дїе во а҆сирѡ́ѳѣ. |