Чи́сла 23
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1καὶ εἶπεν Βαλααμ τῷ Βαλακ Οἰκοδόμησόν μοι ἐνταῦθα ἑπτὰ βωμοὺς καὶ ἑτοίμασόν μοι ἐνταῦθα ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριούς. | 1И҆ речѐ валаа́мъ къ вала́кꙋ: сози́жди мнѣ̀ здѣ̀ се́дмь тре́бищъ, и҆ ᲂу҆гото́вай мнѣ̀ здѣ̀ се́дмь тельцє́въ и҆ се́дмь ѻ҆внѡ́въ. |
| 2καὶ ἐποίησεν Βαλακ ὃν τρόπον εἶπεν αὐτῷ Βαλααμ, καὶ ἀνήνεγκεν μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν. | 2И҆ сотворѝ вала́къ, ꙗ҆́коже речѐ є҆мꙋ̀ валаа́мъ: и҆ вознесѐ тельца̀ и҆ ѻ҆вна̀ на тре́бище. |
| 3καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ Παράστηθι ἐπὶ τῆς θυσίας σου, καὶ πορεύσομαι, εἴ μοι φανεῖται ὁ θεὸς ἐν συναντήσει, καὶ ῥῆμα, ὃ ἐάν μοι δείξῃ, ἀναγγελῶ σοι. καὶ παρέστη Βαλακ ἐπὶ τῆς θυσίας αὐτοῦ, καὶ Βαλααμ ἐπορεύθη ἐπερωτῆσαι τὸν θεὸν καὶ ἐπορεύθη εὐθεῖαν. | 3И҆ речѐ валаа́мъ къ вала́кꙋ: ста́ни ᲂу҆ тре́бы своеѧ̀, и҆ пойдꙋ̀, а҆́ще ꙗ҆ви́тсѧ мнѣ̀ бг҃ъ въ срѣ́тенїе, и҆ сло́во, є҆́же мнѣ̀ ᲂу҆ка́жетъ, повѣ́мъ тебѣ̀. И҆ ста̀ вала́къ ᲂу҆ тре́бы своеѧ̀. |
| 4καὶ ἐφάνη ὁ θεὸς τῷ Βαλααμ, καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Βαλααμ Τοὺς ἑπτὰ βωμοὺς ἡτοίμασα καὶ ἀνεβίβασα μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν. | 4И҆ валаа́мъ и҆́де вопроси́ти бг҃а, и҆ и҆́де прѧ́мѡ: и҆ ꙗ҆ви́сѧ бг҃ъ валаа́мꙋ. И҆ речѐ къ немꙋ̀ валаа́мъ: се́дмь тре́бищъ и҆згото́вихъ и҆ возложи́хъ тельца̀ и҆ ѻ҆вна̀ на тре́бище. |
| 5καὶ ἐνέβαλεν ὁ θεὸς ῥῆμα εἰς τὸ στόμα Βαλααμ καὶ εἶπεν Ἐπιστραφεὶς πρὸς Βαλακ οὕτως λαλήσεις. | 5И҆ вложѝ бг҃ъ сло́во во ᲂу҆ста̀ валаа́мꙋ и҆ речѐ: возврати́всѧ къ вала́кꙋ та́кѡ глаго́ли. |
| 6καὶ ἀπεστράφη πρὸς αὐτόν, καὶ ὅδε ἐφειστήκει ἐπὶ τῶν ὁλοκαυτωμάτων αὐτοῦ, καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες Μωαβ μετ᾿ αὐτοῦ. | 6И҆ возврати́сѧ къ немꙋ̀: ѻ҆́нъ же стоѧ́ше ᲂу҆ всесожже́нїй свои́хъ, и҆ всѝ кнѧ̑зи мѡа̑вли съ ни́мъ: и҆ бы́сть дх҃ъ бж҃їй на не́мъ. |
| 7καὶ ἐγενήθη πνεῦμα θεοῦ ἐπ᾿ αὐτῷ, καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν Ἐκ Μεσοποταμίας μετεπέμψατό με Βαλακ, βασιλεὺς Μωαβ ἐξ ὀρέων ἀπ᾿ ἀνατολῶν λέγων Δεῦρο ἄρασαί μοι τὸν Ιακωβ καὶ δεῦρο ἐπικατάρασαί μοι τὸν Ισραηλ. | 7И҆ воспрїи́мъ при́тчꙋ свою̀ речѐ: ѿ месопота́мїи приведе́ мѧ вала́къ ца́рь мѡа́вль, ѿ го́ръ восто́чныхъ, глаго́лѧ: грѧдѝ, проклени́ ми і҆а́кѡва, и҆ грѧдѝ, проклени́ ми і҆и҃лѧ: |
| 8τί ἀράσωμαι ὃν μὴ καταρᾶται κύριος, ἢ τί καταράσωμαι ὃν μὴ καταρᾶται ὁ θεός; | 8что̀ прокленꙋ̀, є҆гѡ́же не клене́тъ гдⷭ҇ь; и҆лѝ что̀ ѕло̀ рекꙋ̀, є҆гѡ́же не ѕлосло́витъ бг҃ъ; |
| 9ὅτι ἀπὸ κορυφῆς ὀρέων ὄψομαι αὐτὸν καὶ ἀπὸ βουνῶν προσνοήσω αὐτόν. ἰδοὺ λαὸς μόνος κατοικήσει καὶ ἐν ἔθνεσιν οὐ συλλογισθήσεται. | 9ꙗ҆́кѡ ѿ верха̀ го́ръ ᲂу҆зрю̀ є҆го̀ и҆ ѿ хѡ́лмъ проꙋразꙋмѣ́ю є҆го̀: сѐ, лю́дїе є҆ди́ни населѧ́тсѧ и҆ со ꙗ҆зы̑ки не вмѣнѧ́тсѧ: |
| 10τίς ἐξηκριβάσατο τὸ σπέρμα Ιακωβ, καὶ τίς ἐξαριθμήσεται δήμους Ισραηλ; ἀποθάνοι ἡ ψυχή μου ἐν ψυχαῖς δικαίων, καὶ γένοιτο τὸ σπέρμα μου ὡς τὸ σπέρμα τούτων. | 10кто̀ и҆зслѣ́дитъ сѣ́мѧ і҆а́кѡвле; и҆ кто̀ и҆зочте́тъ со́нмы і҆и҃лѧ; да ᲂу҆́мретъ дꙋша̀ моѧ̀ въ дꙋша́хъ првⷣныхъ, и҆ бꙋ́ди сѣ́мѧ моѐ, ꙗ҆́коже сѣ́мѧ и҆́хъ. |
| 11καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ Τί πεποίηκάς μοι; εἰς κατάρασιν ἐχθρῶν μου κέκληκά σε, καὶ ἰδοὺ εὐλόγηκας εὐλογίαν. | 11И҆ речѐ вала́къ къ валаа́мꙋ: что̀ сотвори́лъ є҆сѝ мѝ; на проклѧ́тїе вра̑гъ мои́хъ призва́хъ тѧ̀, и҆ сѐ, благослови́лъ є҆сѝ( ѧ҆̀) благослове́нїемъ. |
| 12καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ Οὐχὶ ὅσα ἐὰν ἐμβάλῃ ὁ θεὸς εἰς τὸ στόμα μου, τοῦτο φυλάξω λαλῆσαι; | 12И҆ речѐ валаа́мъ къ вала́кꙋ: не є҆ли̑ка ли вло́житъ бг҃ъ во ᲂу҆ста̀ моѧ̑, сїѐ сохраню̀ глаго́лати; |
| 13Καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Βαλακ Δεῦρο ἔτι μετ᾿ ἐμοῦ εἰς τόπον ἄλλον, ἐξ ὧν οὐκ ὄψῃ αὐτὸν ἐκεῖθεν, ἀλλ᾿ ἢ μέρος τι αὐτοῦ ὄψῃ, πάντας δὲ οὐ μὴ ἴδῃς, καὶ κατάρασαί μοι αὐτὸν ἐκεῖθεν. | 13И҆ речѐ къ немꙋ̀ вала́къ: пойдѝ є҆щѐ со мно́ю на мѣ́сто и҆́но, съ негѡ́же не ᲂу҆́зриши и҆́хъ ѿтꙋ́дꙋ, но ра́звѣ ча́сть нѣ́кꙋю и҆́хъ ᲂу҆́зриши, всѣ́хъ же не ᲂу҆́зриши, и҆ проклени́ ми и҆̀хъ ѿтꙋ́дꙋ. |
| 14καὶ παρέλαβεν αὐτὸν εἰς ἀγροῦ σκοπιὰν ἐπὶ κορυφὴν λελαξευμένου καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ ἑπτὰ βωμοὺς καὶ ἀνεβίβασεν μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν. | 14И҆ поѧ̀ є҆го̀ на стра́жꙋ села̀, на ве́рхъ и҆сте́санагѡ, и҆ созда̀ та́мѡ се́дмь тре́бищъ, и҆ возложѝ тельца̀ и҆ ѻ҆вна̀ на тре́бище. |
| 15καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ Παράστηθι ἐπὶ τῆς θυσίας σου, ἐγὼ δὲ πορεύσομαι ἐπερωτῆσαι τὸν θεόν. | 15И҆ речѐ валаа́мъ къ вала́кꙋ: ста́ни ᲂу҆ тре́бы своеѧ̀, а҆́зъ же пойдꙋ̀ вопроси́ти бг҃а. |
| 16καὶ συνήντησεν ὁ θεὸς τῷ Βαλααμ καὶ ἐνέβαλεν ῥῆμα εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ εἶπεν Ἀποστράφητι πρὸς Βαλακ καὶ τάδε λαλήσεις. | 16И҆ срѣ́те бг҃ъ валаа́ма, и҆ вложѝ сло́во во ᲂу҆ста̀ є҆мꙋ̀ и҆ речѐ: возврати́сѧ къ вала́кꙋ, и҆ рече́ши сїѧ̑. |
| 17καὶ ἀπεστράφη πρὸς αὐτόν, καὶ ὅδε ἐφειστήκει ἐπὶ τῆς ὁλοκαυτώσεως αὐτοῦ, καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες Μωαβ μετ᾿ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Βαλακ Τί ἐλάλησεν κύριος; | 17И҆ возврати́сѧ къ немꙋ̀: ѻ҆́нъ же стоѧ́ше ᲂу҆ всесожже́нїй свои́хъ, и҆ всѝ кнѧ̑зи мѡа̑вли съ ни́мъ. И҆ речѐ є҆мꙋ̀ вала́къ: что̀ гл҃а гдⷭ҇ь; |
| 18καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν Ἀνάστηθι, Βαλακ, καὶ ἄκουε· ἐνώτισαι μάρτυς, υἱὸς Σεπφωρ. | 18И҆ воспрїи́мъ при́тчꙋ свою̀, речѐ: воста́ни, вала́къ, и҆ послꙋ́шай, внꙋшѝ свидѣ́тель, сы́не сепфѡ́ровъ: |
| 19οὐχ ὡς ἄνθρωπος ὁ θεὸς διαρτηθῆναι οὐδὲ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἀπειληθῆναι· αὐτὸς εἴπας οὐχὶ ποιήσει; λαλήσει, καὶ οὐχὶ ἐμμενεῖ; | 19не ꙗ҆́кѡ человѣ́къ бг҃ъ коле́блетсѧ, нижѐ ꙗ҆́кѡ сы́нъ человѣ́ческїй и҆змѣнѧ́етсѧ: то́й гл҃аше, не сотвори́тъ ли; рече́тъ, и҆ не пребꙋ́детъ ли; |
| 20ἰδοὺ εὐλογεῖν παρείλημμαι· εὐλογήσω καὶ οὐ μὴ ἀποστρέψω. | 20сѐ, благословлѧ́ти приведе́нъ є҆́смь: благословлю̀, и҆ не ѿвращꙋ̀: |
| 21οὐκ ἔσται μόχθος ἐν Ιακωβ, οὐδὲ ὀφθήσεται πόνος ἐν Ισραηλ· κύριος ὁ θεὸς αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ, τὰ ἔνδοξα ἀρχόντων ἐν αὐτῷ. | 21не бꙋ́детъ трꙋда̀ во і҆а́кѡвѣ, нижѐ ᲂу҆́зритсѧ болѣ́знь во і҆и҃ли: гдⷭ҇ь бг҃ъ є҆гѡ̀ съ ни́мъ, сла́ва ца́рскаѧ на не́мъ: |
| 22θεὸς ὁ ἐξαγαγὼν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου· ὡς δόξα μονοκέρωτος αὐτῷ. | 22бг҃ъ и҆зведы́й є҆го̀ и҆з̾ є҆гѵ́пта, ꙗ҆́коже сла́ва є҆диноро́га въ не́мъ: |
| 23οὐ γάρ ἐστιν οἰωνισμὸς ἐν Ιακωβ οὐδὲ μαντεία ἐν Ισραηλ· κατὰ καιρὸν ῥηθήσεται Ιακωβ καὶ τῷ Ισραηλ, τί ἐπιτελέσει ὁ θεός. | 23нѣ́сть бо вражбы̀ во і҆а́кѡвѣ, нижѐ волхвова́нїѧ во і҆и҃ли: во вре́мѧ нарече́тсѧ і҆а́кѡвꙋ и҆ і҆и҃лю, что̀ соверши́тъ бг҃ъ: |
| 24ἰδοὺ λαὸς ὡς σκύμνος ἀναστήσεται καὶ ὡς λέων γαυριωθήσεται· οὐ κοιμηθήσεται, ἕως φάγῃ θήραν, καὶ αἷμα τραυματιῶν πίεται. | 24сѐ, лю́дїе ꙗ҆́кѡ льви̑чища воста́нꙋтъ, и҆ ꙗ҆́кѡ ле́въ вознесе́тсѧ: не ᲂу҆́снетъ, до́ндеже снѣ́стъ ло́въ и҆ кро́вь посѣ́ченыхъ и҆спїе́тъ. |
| 25καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ Οὔτε κατάραις καταράσῃ μοι αὐτὸν οὔτε εὐλογῶν μὴ εὐλογήσῃς αὐτόν. | 25И҆ речѐ вала́къ къ валаа́мꙋ: ни клѧ́твами мнѣ̀ кленѝ и҆̀хъ, нижѐ благослове́нїемъ благословѝ и҆̀хъ. |
| 26καὶ ἀποκριθεὶς Βαλααμ εἶπεν τῷ Βαλακ Οὐκ ἐλάλησά σοι λέγων Τὸ ῥῆμα, ὃ ἐὰν λαλήσῃ ὁ θεός, τοῦτο ποιήσω; | 26И҆ ѿвѣща́въ валаа́мъ, речѐ къ вала́кꙋ: не рѣ́хъ ли тѝ, глаго́лѧ: сло́во, є҆́же а҆́ще возгл҃етъ бг҃ъ, сїѐ сотворю̀; |
| 27Καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ Δεῦρο παραλάβω σε εἰς τόπον ἄλλον, εἰ ἀρέσει τῷ θεῷ καὶ καταρᾶσαί μοι αὐτὸν ἐκεῖθεν. | 27И҆ речѐ вала́къ къ валаа́мꙋ: грѧдѝ, поймꙋ́ тѧ на мѣ́сто и҆́но, а҆́ще ᲂу҆го́дно бꙋ́детъ бг҃ꙋ, и҆ проклени́ ми и҆̀хъ ѿтꙋ́дꙋ. |
| 28καὶ παρέλαβεν Βαλακ τὸν Βαλααμ ἐπὶ κορυφὴν τοῦ Φογωρ τὸ παρατεῖνον εἰς τὴν ἔρημον. | 28И҆ поѧ̀ вала́къ валаа́ма на ве́рхъ фогѡ́ра, простира́ющасѧ въ пꙋсты́ню. |
| 29καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ Οἰκοδόμησόν μοι ὧδε ἑπτὰ βωμοὺς καὶ ἑτοίμασόν μοι ὧδε ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριούς. | 29И҆ речѐ валаа́мъ къ вала́кꙋ: сози́жди мнѣ̀ здѣ̀ се́дмь тре́бищъ, и҆ ᲂу҆гото́вай мнѣ̀ здѣ̀ се́дмь тельцє́въ и҆ се́дмь ѻ҆внѡ́въ. |
| 30καὶ ἐποίησεν Βαλακ καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Βαλααμ, καὶ ἀνήνεγκεν μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν. | 30И҆ сотворѝ вала́къ, ꙗ҆́коже речѐ є҆мꙋ̀ валаа́мъ: и҆ вознесѐ тельца̀ и҆ ѻ҆вна̀ на тре́бище. |