Чи́сла 12
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐλάλησεν Μαριαμ καὶ Ααρων κατὰ Μωυσῆ ἕνεκεν τῆς γυναικὸς τῆς Αἰθιοπίσσης, ἣν ἔλαβεν Μωϋσῆς, ὅτι γυναῖκα Αἰθιόπισσαν ἔλαβεν, | 1И҆ возглаго́ласта марїа́мъ и҆ а҆арѡ́нъ на мѡѷсе́а жены̀ ра́ди є҆ѳїо́плѧныни, ю҆́же поѧ̀ мѡѷсе́й, и҆́бо женꙋ̀ поѧ̀ є҆ѳїо́плѧныню, |
| 2καὶ εἶπαν Μὴ Μωυσῇ μόνῳ λελάληκεν κύριος; οὐχὶ καὶ ἡμῖν ἐλάλησεν; καὶ ἤκουσεν κύριος. | 2и҆ реко́ста: є҆да̀ мѡѷсе́ю є҆ди́номꙋ гл҃а гдⷭ҇ь; є҆да̀ и҆ на́мъ не гл҃аше; И҆ ᲂу҆слы́ша гдⷭ҇ь. |
| 3καὶ ὁ ἄνθρωπος Μωϋσῆς πραὺς σφόδρα παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὄντας ἐπὶ τῆς γῆς. | 3И҆ человѣ́къ мѡѷсе́й кро́токъ ѕѣлѡ̀ па́че всѣ́хъ человѣ̑къ сꙋ́щихъ на землѝ. |
| 4καὶ εἶπεν κύριος παραχρῆμα πρὸς Μωυσῆν καὶ Μαριαμ καὶ Ααρων Ἐξέλθατε ὑμεῖς οἱ τρεῖς εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου· καὶ ἐξῆλθον οἱ τρεῖς εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου. | 4И҆ речѐ гдⷭ҇ь внеза́пꙋ къ мѡѷсе́ю и҆ а҆арѡ́нꙋ и҆ марїа́мѣ: и҆зыди́те вы̀ трїѐ въ ски́нїю свидѣ́нїѧ. |
| 5καὶ κατέβη κύριος ἐν στύλῳ νεφέλης καὶ ἔστη ἐπὶ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἐκλήθησαν Ααρων καὶ Μαριαμ καὶ ἐξήλθοσαν ἀμφότεροι. | 5И҆ и҆зыдо́ша трїѐ въ ски́нїю свидѣ́нїѧ. И҆ сни́де гдⷭ҇ь въ столпѣ̀ ѡ҆́блачнѣ и҆ ста̀ над̾ две́рьми ски́нїи свидѣ́нїѧ: и҆ призва̀ а҆арѡ́на и҆ марїа́мъ. И҆ и҆зыдо́ста ѻ҆́ба. |
| 6καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Ἀκούσατε τῶν λόγων μου· ἐὰν γένηται προφήτης ὑμῶν κυρίῳ, ἐν ὁράματι αὐτῷ γνωσθήσομαι καὶ ἐν ὕπνῳ λαλήσω αὐτῷ. | 6И҆ речѐ къ ни̑мъ: послꙋ́шайте слове́съ мои́хъ: а҆́ще бꙋ́детъ въ ва́съ прⷪ҇ро́къ гдⷭ҇ень, въ видѣ́нїи є҆мꙋ̀ позна́юсѧ, и҆ во снѣ̀ возгл҃ю є҆мꙋ̀: |
| 7οὐχ οὕτως ὁ θεράπων μου Μωϋσῆς· ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ μου πιστός ἐστιν· | 7не та́кѡ ꙗ҆́коже ра́бъ мо́й мѡѷсе́й, во все́мъ домꙋ̀ мое́мъ вѣ́ренъ є҆́сть: |
| 8στόμα κατὰ στόμα λαλήσω αὐτῷ, ἐν εἴδει καὶ οὐ δι᾿ αἰνιγμάτων, καὶ τὴν δόξαν κυρίου εἶδεν· καὶ διὰ τί οὐκ ἐφοβήθητε καταλαλῆσαι κατὰ τοῦ θεράποντός μου Μωυσῆ; | 8ᲂу҆сты̑ ко ᲂу҆стѡ́мъ возгл҃ю є҆мꙋ̀ ꙗ҆́вѣ, и҆ не гада́нїемъ, и҆ сла́вꙋ гдⷭ҇ню ви́дѣ: и҆ почто̀ не ᲂу҆боѧ́стесѧ глаго́лати на раба̀ моего̀ мѡѷсе́а; |
| 9καὶ ὀργὴ θυμοῦ κυρίου ἐπ᾿ αὐτοῖς, καὶ ἀπῆλθεν. | 9И҆ гнѣ́въ ꙗ҆́рости гдⷭ҇ни( бы́сть) на ни́хъ. И҆ ѿи́де. |
| 10καὶ ἡ νεφέλη ἀπέστη ἀπὸ τῆς σκηνῆς, καὶ ἰδοὺ Μαριαμ λεπρῶσα ὡσεὶ χιών· καὶ ἐπέβλεψεν Ααρων ἐπὶ Μαριαμ, καὶ ἰδοὺ λεπρῶσα. | 10И҆ ѡ҆́блакъ ѿстꙋпѝ ѿ ски́нїи, и҆ сѐ, марїа́мъ прокаже́на бы́сть ꙗ҆́кѡ снѣ́гъ: и҆ воззрѣ̀ а҆арѡ́нъ на марїа́мъ, и҆ сѐ, прокаже́на. |
| 11καὶ εἶπεν Ααρων πρὸς Μωυσῆν Δέομαι, κύριε, μὴ συνεπιθῇ ἡμῖν ἁμαρτίαν, διότι ἠγνοήσαμεν καθότι ἡμάρτομεν· | 11И҆ речѐ а҆арѡ́нъ къ мѡѷсе́ю: молю́ тѧ, го́споди, не возлага́й на ны̀ грѣха̀, поне́же не вѣ́дѧхомъ, ꙗ҆́кѡ согрѣши́хомъ: |
| 12μὴ γένηται ὡσεὶ ἴσον θανάτῳ, ὡσεὶ ἔκτρωμα ἐκπορευόμενον ἐκ μήτρας μητρὸς καὶ κατεσθίει τὸ ἥμισυ τῶν σαρκῶν αὐτῆς. | 12да не бꙋ́детъ сїѧ̀ ꙗ҆́кѡ мертва̀, ꙗ҆́кѡ и҆́звергъ и҆зве́рженъ и҆з̾ ложе́снъ ма́тернихъ, и҆( сѐ, ᲂу҆жѐ) поѧдѐ по́лъ пло́ти є҆ѧ̀. |
| 13καὶ ἐβόησεν Μωϋσῆς πρὸς κύριον λέγων Ὁ θεός, δέομαί σου, ἴασαι αὐτήν. | 13И҆ возопѝ мѡѷсе́й ко гдⷭ҇ꙋ, глаго́лѧ: бж҃е, молю́тисѧ, и҆сцѣлѝ ю҆̀. |
| 14καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν Εἰ ὁ πατὴρ αὐτῆς πτύων ἐνέπτυσεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτῆς, οὐκ ἐντραπήσεται ἑπτὰ ἡμέρας; ἀφορισθήτω ἑπτὰ ἡμέρας ἔξω τῆς παρεμβολῆς καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται. | 14И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю: а҆́ще бы ѻ҆те́цъ є҆ѧ̀ плю́ѧ заплева́лъ въ лицѐ є҆ѧ̀, не посрами́тсѧ ли се́дмь дні́й; да ѿлꙋчи́тсѧ се́дмь дні́й внѣ̀ полка̀, и҆ по си́хъ да вни́детъ. |
| 15καὶ ἀφωρίσθη Μαριαμ ἔξω τῆς παρεμβολῆς ἑπτὰ ἡμέρας· καὶ ὁ λαὸς οὐκ ἐξῆρεν, ἕως ἐκαθαρίσθη Μαριαμ. | 15И҆ ѿлꙋчи́сѧ марїа́мъ внѣ̀ полка̀ на се́дмь дні́й: и҆ лю́дїе не воздвиго́шасѧ, до́ндеже ѡ҆чи́стисѧ марїа́мъ. |
| 16Καὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆρεν ὁ λαὸς ἐξ Ασηρωθ καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ Φαραν. |