Чи́сла 15

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 1И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
2Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Ὅταν εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν τῆς κατοικήσεως ὑμῶν, ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, 2глаго́ли сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ и҆ рече́ши къ ни̑мъ: є҆гда̀ вни́дете въ зе́млю вселе́нїѧ ва́шегѡ, ю҆́же а҆́зъ даю̀ ва́мъ,
3καὶ ποιήσεις ὁλοκαυτώματα κυρίῳ, ὁλοκάρπωμα θυσίαν, μεγαλῦναι εὐχὴν καθ᾿ ἑκούσιον ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑμῶν ποιῆσαι ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ, εἰ μὲν ἀπὸ τῶν βοῶν ἀπὸ τῶν προβάτων, 3и҆ сотворитѐ прино́съ гдⷭ҇ꙋ во всесожже́нїе и҆лѝ же́ртвꙋ, є҆́же возвели́чити мольбꙋ̀, и҆лѝ благово́льнꙋ, и҆лѝ въ пра́здники ва́шѧ въ воню̀ благово́нїѧ гдⷭ҇ꙋ, а҆́ще ᲂу҆́бѡ ѿ волѡ́въ, и҆лѝ ѿ ѻ҆ве́цъ:
4καὶ προσοίσει προσφέρων τὸ δῶρον αὐτοῦ κυρίῳ θυσίαν σεμιδάλεως δέκατον τοῦ οιφι ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ ἐν τετάρτῳ τοῦ ιν· 4и҆ да принесе́тъ приносѧ́й да́ръ сво́й гдⷭ҇ꙋ же́ртвꙋ, мꙋкѝ пшени́чны десѧ́тꙋю ча́сть є҆́фї( мѣ́ры) , вмѣ́шены въ є҆ле́й четве́ртыѧ ча́сти і҆́на( мѣ́ры) :
5καὶ οἶνον εἰς σπονδὴν τὸ τέταρτον τοῦ ιν ποιήσετε ἐπὶ τῆς ὁλοκαυτώσεως ἐπὶ τῆς θυσίας· τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ ποιήσεις τοσοῦτο, κάρπωμα ὀσμὴν εὐωδίας τῷ κυρίῳ. 5и҆ вїна̀ на возлїѧ́нїе четве́ртꙋю ча́сть і҆́на сотвори́те во всесожже́нїе и҆лѝ въ же́ртвꙋ: а҆́гнцꙋ є҆ди́номꙋ да сотвори́ши толи́кѡ, прино́съ воню̀ благово́нїѧ гдⷭ҇ꙋ.
6καὶ τῷ κριῷ, ὅταν ποιῆτε αὐτὸν εἰς ὁλοκαύτωμα εἰς θυσίαν, ποιήσεις θυσίαν σεμιδάλεως δύο δέκατα ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ, τὸ τρίτον τοῦ ιν· 6И҆ ѻ҆внꙋ̀, є҆гда̀ творитѐ є҆го̀ во всесожже́нїе и҆лѝ въ же́ртвꙋ, да сотвори́ши же́ртвꙋ мꙋкѝ пшени́чны двѣ̀ десѧти̑ны вмѣ́шаны въ є҆ле́й, тре́тїю ча́сть і҆́на( мѣ́ры) :
7καὶ οἶνον εἰς σπονδὴν τὸ τρίτον τοῦ ιν προσοίσετε εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ. 7и҆ вїна̀ на возлїѧ́нїе тре́тїю ча́сть і҆́на принесетѐ въ воню̀ благово́нїѧ гдⷭ҇ꙋ.
8ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν βοῶν ποιῆτε εἰς ὁλοκαύτωμα εἰς θυσίαν μεγαλῦναι εὐχὴν εἰς σωτήριον κυρίῳ, 8А҆́ще же творитѐ ѿ волѡ́въ во всесожже́нїе и҆лѝ въ же́ртвꙋ, є҆́же возвели́чити мольбꙋ̀, и҆лѝ во спаси́тельное гдⷭ҇ꙋ,
9καὶ προσοίσει ἐπὶ τοῦ μόσχου θυσίαν σεμιδάλεως τρία δέκατα ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ ἥμισυ τοῦ ιν 9и҆ принесе́тъ съ тельце́мъ прино́съ мꙋкѝ пшени́чны трѝ десѧти̑ны вмѣ́шаны въ є҆ле́й, по́лъ і҆́на( мѣ́ры) :
10καὶ οἶνον εἰς σπονδὴν τὸ ἥμισυ τοῦ ιν κάρπωμα ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ. 10и҆ вїна̀ на возлїѧ́нїе по́лъ і҆́на( мѣ́ры) , прино́съ въ воню̀ благово́нїѧ гдⷭ҇ꙋ.
11οὕτως ποιήσεις τῷ μόσχῳ τῷ ἑνὶ τῷ κριῷ τῷ ἑνὶ τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ ἐκ τῶν προβάτων ἐκ τῶν αἰγῶν· 11Та́кѡ да сотвори́ши тельцꙋ̀ є҆ди́номꙋ, и҆лѝ ѻ҆внꙋ̀ є҆ди́номꙋ, и҆лѝ а҆́гнцꙋ є҆ди́номꙋ ѿ ѻ҆ве́цъ и҆лѝ ѿ ко́зъ:
12κατὰ τὸν ἀριθμὸν ὧν ἐὰν ποιήσητε, οὕτω ποιήσετε τῷ ἑνὶ κατὰ τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν. 12по числꙋ̀ и҆́хъ, ꙗ҆̀же а҆́ще сотворитѐ, та́кѡ сотвори́те є҆ди́номꙋ по числꙋ̀ и҆́хъ.
13πᾶς αὐτόχθων ποιήσει οὕτως τοιαῦτα, προσενέγκαι καρπώματα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ. 13Всѧ́къ тꙋзе́мецъ да сотвори́тъ та́кѡ сицєва́ѧ принестѝ приношє́нїѧ въ воню̀ благово́нїѧ гдⷭ҇ꙋ:
14ἐὰν δὲ προσήλυτος ἐν ὑμῖν προσγένηται ἐν τῇ γῇ ὑμῶν ὃς ἂν γένηται ἐν ὑμῖν ἐν ταῖς γενεαῖς ὑμῶν, καὶ ποιήσει κάρπωμα ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ· ὃν τρόπον ποιεῖτε ὑμεῖς, οὕτως ποιήσει συναγωγὴ κυρίῳ. 14а҆́ще же пришле́цъ въ ва́съ прибꙋ́детъ въ землѝ ва́шей, и҆лѝ и҆́же а҆́ще бꙋ́детъ въ ва́съ въ родѣ́хъ ва́шихъ, и҆ сотвори́тъ прино́съ въ воню̀ благово́нїѧ гдⷭ҇ꙋ, ꙗ҆́коже творитѐ вы̀, та́кѡ да сотвори́тъ.
15νόμος εἷς ἔσται ὑμῖν καὶ τοῖς προσηλύτοις τοῖς προσκειμένοις ἐν ὑμῖν, νόμος αἰώνιος εἰς γενεὰς ὑμῶν· ὡς ὑμεῖς, καὶ προσήλυτος ἔσται ἔναντι κυρίου· 15Со́нме гдⷭ҇ень, зако́нъ є҆ди́нъ да бꙋ́детъ ва́мъ и҆ прише́льцємъ прилежа́щымъ въ ва́съ, зако́нъ вѣ́чный въ ро́ды ва́шѧ: ꙗ҆́коже вы̀, ( ꙳ та́кѡ) и҆ пришле́цъ да бꙋ́детъ пред̾ гдⷭ҇емъ:
16νόμος εἷς ἔσται καὶ δικαίωμα ἓν ἔσται ὑμῖν καὶ τῷ προσηλύτῳ τῷ προσκειμένῳ ἐν ὑμῖν. 16зако́нъ є҆ди́нъ да бꙋ́детъ и҆ ѡ҆правда́нїе є҆ди́но да бꙋ́детъ ва́мъ и҆ прише́льцꙋ прилежа́щемꙋ въ ва́съ.
17Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 17И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
18Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν, εἰς ἣν ἐγὼ εἰσάγω ὑμᾶς ἐκεῖ, 18глаго́ли сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ и҆ рече́ши къ ни̑мъ: є҆гда̀ вни́дете въ зе́млю, въ ню́же а҆́зъ ввождꙋ̀ ва́съ та́мѡ,
19καὶ ἔσται ὅταν ἔσθητε ὑμεῖς ἀπὸ τῶν ἄρτων τῆς γῆς, ἀφελεῖτε ἀφαίρεμα ἀφόρισμα κυρίῳ· 19и҆ бꙋ́детъ є҆гда̀ ꙗ҆́сте ѿ хлѣ́бѡвъ землѝ( ꙳ тоѧ̀) , ѿложи́те ᲂу҆ча́стїе во ѿдѣле́нїе гдⷭ҇ꙋ: нача́токъ тѣ́ста ва́шегѡ,
20ἀπαρχὴν φυράματος ὑμῶν ἄρτον ἀφαίρεμα ἀφοριεῖτε αὐτό· ὡς ἀφαίρεμα ἀπὸ ἅλω, οὕτως ἀφελεῖτε αὐτόν, 20хлѣ́бъ ѿлꙋчи́те ᲂу҆ча́стїе ѻ҆́ное: ꙗ҆́коже ᲂу҆ча́стїе ѿ гꙋмна̀,
21ἀπαρχὴν φυράματος ὑμῶν, καὶ δώσετε κυρίῳ ἀφαίρεμα εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν. 21та́кѡ ѿдѣли́те то́й хлѣ́бъ, нача́токъ тѣ́ста ва́шегѡ, и҆ дади́те гдⷭ҇ꙋ ᲂу҆ча́стїе въ ро́ды ва́шѧ.
22Ὅταν δὲ διαμάρτητε καὶ μὴ ποιήσητε πάσας τὰς ἐντολὰς ταύτας, ἃς ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν, 22Є҆гда́ же согрѣшитѐ и҆ не сотворитѐ всѣ́хъ за́повѣдїй си́хъ, и҆̀хже гл҃а гдⷭ҇ь мѡѷсе́ю,
23καθὰ συνέταξεν κύριος πρὸς ὑμᾶς ἐν χειρὶ Μωυσῆ ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς συνέταξεν κύριος πρὸς ὑμᾶς, καὶ ἐπέκεινα εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν, 23ꙗ҆́коже повелѣ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ къ ва́мъ рꙋко́ю мѡѷсе́овою, ѿ днѐ во́ньже повелѣ̀ гдⷭ҇ь къ ва́мъ, и҆ пото́мъ въ ро́ды ва́шѧ,
24καὶ ἔσται ἐὰν ἐξ ὀφθαλμῶν τῆς συναγωγῆς γενηθῇ ἀκουσίως, καὶ ποιήσει πᾶσα συναγωγὴ μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν ἄμωμον εἰς ὁλοκαύτωμα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ καὶ θυσίαν τούτου καὶ σπονδὴν αὐτοῦ κατὰ τὴν σύνταξιν καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας. 24и҆ бꙋ́детъ а҆́ще ѿ ѻ҆че́съ со́нма сотвори́тсѧ нево́лею, и҆ да сотвори́тъ ве́сь со́нмъ тельца̀ є҆ди́наго непоро́чна ѿ волѡ́въ во всесожже́нїе, въ воню̀ благово́нїѧ гдⷭ҇ꙋ, и҆ же́ртвꙋ сегѡ̀, и҆ возлїѧ́нїе є҆гѡ̀ по ᲂу҆ставле́нїю, и҆ козла̀ є҆ди́наго ѿ ко́зъ грѣха̀ ра́ди:
25καὶ ἐξιλάσεται ἱερεὺς περὶ πάσης συναγωγῆς υἱῶν Ισραηλ, καὶ ἀφεθήσεται αὐτοῖς· ὅτι ἀκούσιόν ἐστιν, καὶ αὐτοὶ ἤνεγκαν τὸ δῶρον αὐτῶν κάρπωμα κυρίῳ περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν ἔναντι κυρίου περὶ τῶν ἀκουσίων αὐτῶν. 25и҆ да помо́литсѧ жре́цъ ѿ все́мъ со́нмѣ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, и҆ ѡ҆ста́витсѧ и҆̀мъ, ꙗ҆́кѡ нехотѣ́нїе є҆́сть: и҆ сі́и принесо́ша да́ръ сво́й, принесе́нїе гдⷭ҇ꙋ грѣха̀ ра́ди своегѡ̀ пред̾ гдⷭ҇емъ, нехотѣ́нїй ра́ди свои́хъ,
26καὶ ἀφεθήσεται κατὰ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ισραηλ καὶ τῷ προσηλύτῳ τῷ προσκειμένῳ πρὸς ὑμᾶς, ὅτι παντὶ τῷ λαῷ ἀκούσιον.– 26и҆ ѡ҆ста́витсѧ всемꙋ̀ со́нмꙋ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ и҆ прише́льцꙋ прилежа́щемꙋ въ ва́съ, ꙗ҆́кѡ всѣ̑мъ лю́демъ нехотѣ́нное.
27ἐὰν δὲ ψυχὴ μία ἁμάρτῃ ἀκουσίως, προσάξει αἶγα μίαν ἐνιαυσίαν περὶ ἁμαρτίας, 27А҆́ще же дꙋша̀ є҆ди́на не хотѧ́щи согрѣши́тъ, да приведе́тъ ко́зꙋ є҆ди́нꙋ є҆динолѣ́тнꙋ грѣха̀ ра́ди:
28καὶ ἐξιλάσεται ἱερεὺς περὶ τῆς ψυχῆς τῆς ἀκουσιασθείσης καὶ ἁμαρτούσης ἀκουσίως ἔναντι κυρίου ἐξιλάσασθαι περὶ αὐτοῦ. 28и҆ да помо́литсѧ жре́цъ ѡ҆ дꙋшѝ нехотѣ́вшей и҆ согрѣ́шшей нехотѣ́нїемъ пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ да помо́литсѧ ѡ҆ не́й, и҆ ѡ҆ста́витсѧ є҆́й.
29τῷ ἐγχωρίῳ ἐν υἱοῖς Ισραηλ καὶ τῷ προσηλύτῳ τῷ προσκειμένῳ ἐν αὐτοῖς, νόμος εἷς ἔσται αὐτοῖς, ὃς ἂν ποιήσῃ ἀκουσίως. 29Насе́льникꙋ( ꙳ землѝ) сынѡ́въ і҆и҃левыхъ и҆ прише́льцꙋ прилежа́щемꙋ въ ни́хъ, зако́нъ є҆ди́нъ да бꙋ́детъ и҆̀мъ, и҆́же а҆́ще сотвори́тъ не хотѧ́щь.
30καὶ ψυχή, ἥτις ποιήσει ἐν χειρὶ ὑπερηφανίας ἀπὸ τῶν αὐτοχθόνων ἀπὸ τῶν προσηλύτων, τὸν θεὸν οὗτος παροξύνει· ἐξολεθρευθήσεται ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς, 30И҆ дꙋша̀ ꙗ҆́же сотвори́тъ рꙋко́ю го́рдости ѿ тꙋзе́мєцъ и҆лѝ ѿ прише́льцєвъ, бг҃а сїѧ̀ разгнѣ́ваетъ, и҆ потреби́тсѧ дꙋша̀ та̀ ѿ люді́й свои́хъ:
31ὅτι τὸ ῥῆμα κυρίου ἐφαύλισεν καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ διεσκέδασεν, ἐκτρίψει ἐκτριβήσεται ψυχὴ ἐκείνη, ἁμαρτία αὐτῆς ἐν αὐτῇ. 31ꙗ҆́кѡ сло́во гдⷭ҇не презрѣ̀ и҆ за́пѡвѣди є҆гѡ̀ разсы́па, сотре́нїемъ да сотре́тсѧ дꙋша̀ та̀: и҆ грѣ́хъ є҆ѧ̀ на не́й.
32Καὶ ἦσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ εὗρον ἄνδρα συλλέγοντα ξύλα τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων. 32И҆ бѧ́хꙋ сы́нове і҆и҃лєвы въ пꙋсты́ни, и҆ ѡ҆брѣто́ша мꙋ́жа собира́юща дрова̀ въ де́нь сꙋббѡ́тный,
33καὶ προσήγαγον αὐτὸν οἱ εὑρόντες αὐτὸν συλλέγοντα ξύλα τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων καὶ πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ισραηλ. 33и҆ приведо́ша є҆го̀ ѡ҆брѣ́тшїи собира́юща дрова̀ въ де́нь сꙋббѡ́тный къ мѡѷсе́ю и҆ а҆арѡ́нꙋ и҆ ко всемꙋ̀ со́нмꙋ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ,
34καὶ ἀπέθεντο αὐτὸν εἰς φυλακήν· οὐ γὰρ συνέκριναν, τί ποιήσωσιν αὐτόν. 34и҆ вверго́ша є҆го̀ въ темни́цꙋ: не совѣща́ша бо, что̀ сотворѧ́тъ є҆мꙋ̀.
35καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων Θανάτῳ θανατούσθω ἄνθρωπος· λιθοβολήσατε αὐτὸν λίθοις, πᾶσα συναγωγή. 35И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ: сме́ртїю да ᲂу҆́мретъ человѣ́къ се́й, да побїе́те є҆го̀ ка́менїемъ ве́сь со́нмъ внѣ̀ полка̀.
36καὶ ἐξήγαγον αὐτὸν πᾶσα συναγωγὴ ἔξω τῆς παρεμβολῆς, καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν πᾶσα συναγωγὴ λίθοις ἔξω τῆς παρεμβολῆς, καθὰ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ. 36И҆ и҆зведо́ша є҆го̀ ве́сь со́нмъ внѣ̀ полка̀, и҆ поби́ша є҆го̀ ка́менїемъ ве́сь со́нмъ внѣ̀ полка̀, ꙗ҆́коже гл҃а гдⷭ҇ь мѡѷсе́ю.
37Καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 37И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ мѡѷсе́ю, гл҃ѧ:
38Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτοὺς καὶ ποιησάτωσαν ἑαυτοῖς κράσπεδα ἐπὶ τὰ πτερύγια τῶν ἱματίων αὐτῶν εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν καὶ ἐπιθήσετε ἐπὶ τὰ κράσπεδα τῶν πτερυγίων κλῶσμα ὑακίνθινον. 38глаго́ли сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ и҆ рече́ши и҆̀мъ: и҆ да сотворѧ́тъ себѣ̀ рѧ̑сны на воскри́лїихъ ри́зъ свои́хъ въ ро́ды своѧ̑: и҆ возложи́те на рѧ̑сны воскри́лїй прѧде́нїе си́нее,
39καὶ ἔσται ὑμῖν ἐν τοῖς κρασπέδοις καὶ ὄψεσθε αὐτὰ καὶ μνησθήσεσθε πασῶν τῶν ἐντολῶν κυρίου καὶ ποιήσετε αὐτὰς καὶ οὐ διαστραφήσεσθε ὀπίσω τῶν διανοιῶν ὑμῶν καὶ ὀπίσω τῶν ὀφθαλμῶν ὑμῶν, ἐν οἷς ὑμεῖς ἐκπορνεύετε ὀπίσω αὐτῶν, 39и҆ бꙋ́детъ ва́мъ на рѧ́снахъ: и҆ ᲂу҆́зрите и҆̀хъ, и҆ воспомѧне́те всѧ̑ за́пѡвѣди гдⷭ҇ни и҆ сотвори́те ѧ҆̀, и҆ не разврати́тесѧ в̾слѣ́дъ мы́слей свои́хъ и҆ в̾слѣ́дъ ѻ҆че́съ ва́шихъ, и҆́миже вы̀ соблꙋди́сте в̾слѣ́дъ и҆́хъ:
40ὅπως ἂν μνησθῆτε καὶ ποιήσητε πάσας τὰς ἐντολάς μου καὶ ἔσεσθε ἅγιοι τῷ θεῷ ὑμῶν. 40ꙗ҆́кѡ да помѧне́те и҆ сотворитѐ всѧ̑ за́пѡвѣди моѧ̑, и҆ бꙋ́дете ст҃и бг҃ꙋ ва́шемꙋ:
41ἐγὼ κύριος θεὸς ὑμῶν ἐξαγαγῶν ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου εἶναι ὑμῶν θεός, ἐγὼ κύριος θεὸς ὑμῶν. 41а҆́зъ гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ, и҆зведы́й ва́съ и҆з̾ землѝ є҆гѵ́петскїѧ, бы́ти ва́мъ бг҃ъ: а҆́зъ гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms