г҃ ца́рствъ 22
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐκάθισεν τρία ἔτη, καὶ οὐκ ἦν πόλεμος ἀνὰ μέσον Συρίας καὶ ἀνὰ μέσον Ισραηλ. | 1И҆ сѣ́де трѝ лѣ̑та, и҆ не бѣ̀ бра́ни междꙋ̀ сѷрі́ею и҆ междꙋ̀ і҆и҃лемъ. |
| 2καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τρίτῳ καὶ κατέβη Ιωσαφατ βασιλεὺς Ιουδα πρὸς βασιλέα Ισραηλ. | 2И҆ бы́сть въ лѣ́то тре́тїе, и҆ сни́де і҆ѡсафа́тъ ца́рь і҆ꙋ́динъ къ царю̀ і҆и҃левꙋ. |
| 3καὶ εἶπεν βασιλεὺς Ισραηλ πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ Εἰ οἴδατε ὅτι ἡμῖν Ρεμμαθ Γαλααδ, καὶ ἡμεῖς σιωπῶμεν λαβεῖν αὐτὴν ἐκ χειρὸς βασιλέως Συρίας; | 3И҆ речѐ ца́рь і҆и҃левъ ко ѻ҆трокѡ́мъ свои̑мъ: вѣ́сте ли, ꙗ҆́кѡ моѧ̀ є҆́сть ремма́ѳа галаа́дскаѧ, и҆ мы̀ молчи́мъ взѧ́ти ю҆̀ ѿ рꙋкѝ царѧ̀ сѷрі́йска; |
| 4καὶ εἶπεν βασιλεὺς Ισραηλ πρὸς Ιωσαφατ Ἀναβήσῃ μεθ᾿ ἡμῶν εἰς Ρεμμαθ Γαλααδ εἰς πόλεμον; καὶ εἶπεν Ιωσαφατ Καθὼς ἐγὼ οὕτως καὶ σύ, καθὼς ὁ λαός μου ὁ λαός σου, καθὼς οἱ ἵπποι μου οἱ ἵπποι σου. | 4И҆ речѐ ца́рь і҆и҃левъ ко і҆ѡсафа́тꙋ: взы́деши ли съ на́ми въ ремма́ѳꙋ галаа́дскꙋю на бра́нь; И҆ речѐ і҆ѡсафа́тъ: ꙗ҆́коже а҆́зъ, та́кожде и҆ ты̀: ꙗ҆́коже лю́дїе моѝ, лю́дїе твоѝ: ꙗ҆́коже ко́ни моѝ, ко́ни твоѝ. |
| 5καὶ εἶπεν Ιωσαφατ βασιλεὺς Ιουδα πρὸς βασιλέα Ισραηλ Ἐπερωτήσατε δὴ σήμερον τὸν κύριον. | 5И҆ речѐ і҆ѡсафа́тъ ца́рь і҆ꙋ́динъ къ царю̀ і҆и҃левꙋ: вопроси́те ᲂу҆̀бо дне́сь гдⷭ҇а. |
| 6καὶ συνήθροισεν ὁ βασιλεὺς Ισραηλ πάντας τοὺς προφήτας ὡς τετρακοσίους ἄνδρας, καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ βασιλεύς Εἰ πορευθῶ εἰς Ρεμμαθ Γαλααδ εἰς πόλεμον ἢ ἐπίσχω; καὶ εἶπαν Ἀνάβαινε, καὶ διδοὺς δώσει κύριος εἰς χεῖρας τοῦ βασιλέως. | 6И҆ собра̀ ца́рь і҆и҃левъ всѧ̑ проро́ки ꙗ҆́кѡ четы́реста мꙋже́й, и҆ речѐ ца́рь и҆̀мъ: взы́дꙋ ли въ ремма́ѳꙋ галаа́дскꙋю на бра́нь, и҆лѝ ѡ҆ста́влю; И҆ рѣ́ша: взы́ди, ꙗ҆́кѡ даѧ̀ преда́стъ гдⷭ҇ь въ рꙋ́ки царє́вы. |
| 7καὶ εἶπεν Ιωσαφατ πρὸς βασιλέα Ισραηλ Οὐκ ἔστιν ὧδε προφήτης τοῦ κυρίου καὶ ἐπερωτήσομεν τὸν κύριον δι᾿ αὐτοῦ; | 7И҆ речѐ і҆ѡсафа́тъ къ царю̀ і҆и҃левꙋ: нѣ́сть ли здѣ̀ прⷪ҇ро́ка гдⷭ҇нѧ, и҆ вопроси́ли бы́хомъ гдⷭ҇а и҆́мъ; |
| 8καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ισραηλ πρὸς Ιωσαφατ Ἔτι ἔστιν ἀνὴρ εἷς τοῦ ἐπερωτῆσαι τὸν κύριον δι᾿ αὐτοῦ, καὶ ἐγὼ μεμίσηκα αὐτόν, ὅτι οὐ λαλεῖ περὶ ἐμοῦ καλά, ἀλλ᾿ ἢ κακά, Μιχαιας υἱὸς Ιεμλα. καὶ εἶπεν Ιωσαφατ βασιλεὺς Ιουδα Μὴ λεγέτω ὁ βασιλεὺς οὕτως. | 8И҆ речѐ ца́рь і҆и҃левъ ко і҆ѡсафа́тꙋ: є҆щѐ є҆́сть є҆ди́нъ мꙋ́жъ на вопроше́нїе и҆́мъ гдⷭ҇а, и҆ а҆́зъ возненави́дѣхъ є҆го̀, ꙗ҆́кѡ не глаго́летъ ѡ҆ мнѣ̀ до́брѣ, но ѕла̑ѧ, мїхе́а сы́нъ і҆емвлаа́нь. И҆ речѐ ца́рь і҆ѡсафа́тъ і҆ꙋ́динъ: не глаго́ли, царю̀, та́кѡ. |
| 9καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς Ισραηλ εὐνοῦχον ἕνα καὶ εἶπεν Τάχος Μιχαιαν υἱὸν Ιεμλα. | 9И҆ призва̀ ца́рь і҆и҃левъ скопца̀ є҆ди́наго и҆ речѐ: ско́рѡ и҆дѝ по мїхе́ю сы́на і҆емвлаа́нѧ. |
| 10καὶ ὁ βασιλεὺς Ισραηλ καὶ Ιωσαφατ βασιλεὺς Ιουδα ἐκάθηντο ἀνὴρ ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ ἔνοπλοι ἐν ταῖς πύλαις Σαμαρείας, καὶ πάντες οἱ προφῆται ἐπροφήτευον ἐνώπιον αὐτῶν. | 10Ца́рь же і҆и҃левъ и҆ і҆ѡсафа́тъ ца́рь і҆ꙋ́динъ сѣдѧ́ста кі́йждо на престо́лѣ свое́мъ воѡрꙋже́ни во вратѣ́хъ самарі́йскихъ, и҆ всѝ проро́цы прорица́хꙋ пред̾ ни́ми. |
| 11καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ Σεδεκιας υἱὸς Χανανα κέρατα σιδηρᾶ καὶ εἶπεν Τάδε λέγει κύριος Ἐν τούτοις κερατιεῖς τὴν Συρίαν, ἕως συντελεσθῇ. | 11И҆ сотворѝ себѣ̀ седекі́а сы́нъ ханаа́нь рога̀ жєлѣ́зна и҆ речѐ: та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь: си́ми рога́ми и҆збоде́ши сѷрі́ю, до́ндеже сконча́етсѧ. |
| 12καὶ πάντες οἱ προφῆται ἐπροφήτευον οὕτως λέγοντες Ἀνάβαινε εἰς Ρεμμαθ Γαλααδ, καὶ εὐοδώσει καὶ δώσει κύριος εἰς χεῖράς σου καὶ τὸν βασιλέα Συρίας. | 12И҆ всѝ проро́цы прорица́хꙋ та́кѡ, глаго́люще: взы́ди въ ремма́ѳꙋ галаа́дскꙋю, и҆ наста́витъ тѧ̀, и҆ преда́стъ гдⷭ҇ь въ рꙋ́цѣ твоѝ царѧ̀ сѷрі́йскаго. |
| 13καὶ ὁ ἄγγελος ὁ πορευθεὶς καλέσαι τὸν Μιχαιαν ἐλάλησεν αὐτῷ λέγων Ἰδοὺ δὴ λαλοῦσιν πάντες οἱ προφῆται ἐν στόματι ἑνὶ καλὰ περὶ τοῦ βασιλέως· γίνου δὴ καὶ σὺ εἰς λόγους σου κατὰ τοὺς λόγους ἑνὸς τούτων καὶ λάλησον καλά. | 13И҆ посо́лъ ше́дъ призва́ти мїхе́ю, речѐ є҆мꙋ̀, глаго́лѧ: сѐ, нн҃ѣ всѝ проро́цы ᲂу҆сты̑ є҆ди́ными глаго́лютъ дѡ́браѧ ѡ҆ царѝ, бꙋ́ди ᲂу҆̀бо и҆ ты̀ въ словесѣ́хъ твои́хъ по словесє́мъ є҆ди́нагѡ ѿ си́хъ и҆ глаго́ли дѡ́браѧ. |
| 14καὶ εἶπεν Μιχαιας Ζῇ κύριος ὅτι ἃ ἂν εἴπῃ κύριος πρός με, ταῦτα λαλήσω. | 14И҆ речѐ мїхе́а: жи́въ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ ꙗ҆̀же рече́тъ гдⷭ҇ь ко мнѣ̀, сїѧ̑ возглаго́лю. |
| 15καὶ ἦλθεν πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύς Μιχαια, εἰ ἀναβῶ εἰς Ρεμμαθ Γαλααδ εἰς πόλεμον ἢ ἐπίσχω; καὶ εἶπεν Ἀνάβαινε, καὶ εὐοδώσει καὶ δώσει κύριος εἰς χεῖρα τοῦ βασιλέως. | 15И҆ прїи́де ко царю̀. И҆ речѐ є҆мꙋ̀ ца́рь: мїхе́е, взы́дꙋ ли въ ремма́ѳꙋ галаа́дскꙋю на бра́нь, и҆лѝ ѡ҆ста́влю; И҆ речѐ є҆мꙋ̀: взы́ди, и҆ бл҃гопоспѣши́тъ гдⷭ҇ь въ рꙋ́ки царє́вы. |
| 16καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύς Ποσάκις ἐγὼ ὁρκίζω σε ὅπως λαλήσῃς πρός με ἀλήθειαν ἐν ὀνόματι κυρίου; | 16И҆ речѐ є҆мꙋ̀ ца́рь: є҆щѐ а҆́зъ два́жды заклина́ю тѧ̀, да рече́ши и҆́стинꙋ пред̾ гдⷭ҇емъ. |
| 17καὶ εἶπεν Μιχαιας Οὐχ οὕτως· ἑώρακα πάντα τὸν Ισραηλ διεσπαρμένον ἐν τοῖς ὄρεσιν ὡς ποίμνιον, ᾧ οὐκ ἔστιν ποιμήν, καὶ εἶπεν κύριος Οὐ κύριος τούτοις, ἀναστρεφέτω ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἐν εἰρήνῃ. | 17И҆ речѐ мїхе́а: не та́кѡ: ви́дѣхъ всего̀ і҆и҃лѧ разсѣ́ѧна по гора́мъ ꙗ҆́коже стада̀, и҆̀мже нѣ́сть па́стырѧ: и҆ речѐ гдⷭ҇ь: не гдⷭ҇ь ли си̑мъ въ бг҃а; да возврати́тсѧ кі́йждо въ до́мъ сво́й съ ми́ромъ. |
| 18καὶ εἶπεν βασιλεὺς Ισραηλ πρὸς Ιωσαφατ βασιλέα Ιουδα Οὐκ εἶπα πρὸς σέ Οὐ προφητεύει οὗτός μοι καλά, διότι ἀλλ᾿ ἢ κακά; | 18И҆ речѐ ца́рь і҆и҃левъ ко і҆ѡсафа́тꙋ царю̀ і҆ꙋ́динꙋ: не рѣ́хъ ли тебѣ̀, ꙗ҆́кѡ не прори́четъ се́й мѝ дѡ́браѧ, но то́кмѡ ѕла̑ѧ; |
| 19καὶ εἶπεν Μιχαιας Οὐχ οὕτως, οὐκ ἐγώ, ἄκουε ῥῆμα κυρίου, οὐχ οὕτως· εἶδον τὸν κύριον θεὸν Ισραηλ καθήμενον ἐπὶ θρόνου αὐτοῦ, καὶ πᾶσα ἡ στρατιὰ τοῦ οὐρανοῦ εἱστήκει περὶ αὐτὸν ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ καὶ ἐξ εὐωνύμων αὐτοῦ. | 19И҆ речѐ мїхе́а: не та́кѡ: не а҆́зъ: слы́ши гл҃ъ гдⷭ҇ень: не та́кѡ: ви́дѣхъ гдⷭ҇а бг҃а і҆и҃лева сѣдѧ́щаго на прⷭ҇то́лѣ свое́мъ, и҆ всѐ во́инство нбⷭ҇ное стоѧ́ше ѡ҆́крестъ є҆гѡ̀ ѡ҆деснꙋ́ю є҆гѡ̀ и҆ ѡ҆шꙋ́юю є҆гѡ̀: |
| 20καὶ εἶπεν κύριος Τίς ἀπατήσει τὸν Αχααβ βασιλέα Ισραηλ καὶ ἀναβήσεται καὶ πεσεῖται ἐν Ρεμμαθ Γαλααδ; καὶ εἶπεν οὗτος οὕτως καὶ οὗτος οὕτως. | 20и҆ речѐ гдⷭ҇ь: кто̀ прельсти́тъ а҆хаа́ва царѧ̀ і҆и҃лева, и҆ взы́детъ и҆ паде́тъ въ ремма́ѳѣ галаа́дстѣй; и҆ речѐ се́й та́кѡ, и҆ се́й та́кѡ: |
| 21καὶ ἐξῆλθεν πνεῦμα καὶ ἔστη ἐνώπιον κυρίου καὶ εἶπεν Ἐγὼ ἀπατήσω αὐτόν. καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν κύριος Ἐν τίνι; | 21и҆ и҆зы́де дꙋ́хъ, и҆ ста̀ пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ речѐ: а҆́зъ прельщꙋ̀ и҆̀: |
| 22καὶ εἶπεν Ἐξελεύσομαι καὶ ἔσομαι πνεῦμα ψευδὲς ἐν στόματι πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν Ἀπατήσεις καί γε δυνήσει, ἔξελθε καὶ ποίησον οὕτως. | 22и҆ речѐ къ немꙋ̀ гдⷭ҇ь: въ че́мъ; и҆ речѐ: и҆зы́дꙋ и҆ бꙋ́дꙋ дꙋ́хъ лжи́въ во ᲂу҆стѣ́хъ всѣ́хъ прорѡ́къ є҆гѡ̀: и҆ речѐ: прельсти́ши и҆ возмо́жеши: и҆зы́ди и҆ сотворѝ та́кѡ: |
| 23καὶ νῦν ἰδοὺ ἔδωκεν κύριος πνεῦμα ψευδὲς ἐν στόματι πάντων τῶν προφητῶν σου τούτων, καὶ κύριος ἐλάλησεν ἐπὶ σὲ κακά. | 23и҆ сѐ, нн҃ѣ дадѐ гдⷭ҇ь дꙋ́хъ лжи́въ во ᲂу҆ста̀ всѣ́хъ прорѡ́къ твои́хъ си́хъ, и҆ гдⷭ҇ь гл҃а на тѧ̀ ѕла̑ѧ. |
| 24καὶ προσῆλθεν Σεδεκιου υἱὸς Χανανα καὶ ἐπάταξεν τὸν Μιχαιαν ἐπὶ τὴν σιαγόνα καὶ εἶπεν Ποῖον πνεῦμα κυρίου τὸ λαλῆσαν ἐν σοί; | 24И҆ пристꙋпѝ седекі́а сы́нъ ханаа́нь, и҆ поразѝ мїхе́ю въ лицѐ и҆ речѐ: каковы́й се́й пре́йде дх҃ъ гдⷭ҇ень ѿ менє̀, є҆́же глаго́лати въ тебѣ̀; |
| 25καὶ εἶπεν Μιχαιας Ἰδοὺ σὺ ὄψῃ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ὅταν εἰσέλθῃς ταμίειον τοῦ ταμιείου τοῦ κρυβῆναι. | 25И҆ речѐ мїхе́а: сѐ, ты̀ ᲂу҆́зриши въ де́нь ѡ҆́нъ, є҆гда̀ вни́деши въ ло́жницꙋ сокро́вища твоегѡ̀, є҆́же скры́тисѧ тꙋ̀. |
| 26καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ισραηλ Λάβετε τὸν Μιχαιαν καὶ ἀποστρέψατε αὐτὸν πρὸς Εμηρ τὸν ἄρχοντα τῆς πόλεως· καὶ τῷ Ιωας υἱῷ τοῦ βασιλέως | 26И҆ речѐ ца́рь і҆и҃левъ: поими́те мїхе́ю, и҆ возврати́те є҆го̀ ко а҆ммѡ́нꙋ кнѧ́зю гра́да и҆ ко і҆ѡа́сꙋ сы́нꙋ царе́вꙋ, |
| 27εἰπὸν θέσθαι τοῦτον ἐν φυλακῇ καὶ ἐσθίειν αὐτὸν ἄρτον θλίψεως καὶ ὕδωρ θλίψεως ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι με ἐν εἰρήνῃ. | 27и҆ рцы́те, да поса́дѧтъ є҆го̀ въ темни́цꙋ, и҆ да ко́рмѧтъ є҆го̀ хлѣ́бомъ печа́льнымъ и҆ водо́ю печа́льною, до́ндеже возвращꙋ́сѧ въ ми́рѣ. |
| 28καὶ εἶπεν Μιχαιας Ἐὰν ἐπιστρέφων ἐπιστρέψῃς ἐν εἰρήνῃ, οὐκ ἐλάλησεν κύριος ἐν ἐμοί. | 28И҆ речѐ мїхе́а: а҆́ще возвраща́ѧсѧ возврати́шисѧ въ ми́рѣ, то̀ не гл҃а гдⷭ҇ь мно́ю. И҆ речѐ: слы́шите, лю́дїе всѝ. |
| 29Καὶ ἀνέβη βασιλεὺς Ισραηλ καὶ Ιωσαφατ βασιλεὺς Ιουδα μετ᾿ αὐτοῦ εἰς Ρεμμαθ Γαλααδ. | 29И҆ взы́де ца́рь і҆и҃левъ и҆ і҆ѡсафа́тъ ца́рь і҆ꙋ́динъ съ ни́мъ въ ремма́ѳꙋ галаа́дскꙋю. |
| 30καὶ εἶπεν βασιλεὺς Ισραηλ πρὸς Ιωσαφατ βασιλέα Ιουδα Συγκαλύψομαι καὶ εἰσελεύσομαι εἰς τὸν πόλεμον, καὶ σὺ ἔνδυσαι τὸν ἱματισμόν μου· καὶ συνεκαλύψατο ὁ βασιλεὺς Ισραηλ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν πόλεμον. | 30И҆ речѐ ца́рь і҆и҃левъ ко і҆ѡсафа́тꙋ царю̀ і҆ꙋ́динꙋ: прикры́й мѧ̀, и҆ вни́дꙋ въ сѣ́чь, и҆ ты̀ ѡ҆блецы́сѧ въ ри́зꙋ мою̀. И҆ прикры́сѧ ца́рь і҆и҃левъ и҆ вни́де въ сѣ́чь. |
| 31καὶ βασιλεὺς Συρίας ἐνετείλατο τοῖς ἄρχουσι τῶν ἁρμάτων αὐτοῦ τριάκοντα καὶ δυσὶν λέγων Μὴ πολεμεῖτε μικρὸν καὶ μέγαν ἀλλ᾿ ἢ τὸν βασιλέα Ισραηλ μονώτατον. | 31Ца́рь же сѵ́рскїй заповѣ́да кнѧзє́мъ колесни́цъ свои́хъ три́десѧтимъ и҆ двꙋ́мъ, глаго́лѧ: не бі́йтесѧ ни съ вели́кимъ ни съ ма́лымъ, но то́кмѡ съ царе́мъ і҆и҃левымъ є҆ди́нымъ. |
| 32καὶ ἐγένετο ὡς εἶδον οἱ ἄρχοντες τῶν ἁρμάτων τὸν Ιωσαφατ βασιλέα Ιουδα, καὶ αὐτοὶ εἶπον Φαίνεται βασιλεὺς Ισραηλ οὗτος· καὶ ἐκύκλωσαν αὐτὸν πολεμῆσαι, καὶ ἀνέκραξεν Ιωσαφατ. | 32И҆ бы́сть є҆гда̀ ᲂу҆зрѣ́ша воевѡ́ды колесни́цъ і҆ѡсафа́та царѧ̀ і҆ꙋ́дина, и҆ рѣ́ша: ви́дитсѧ ца́рь і҆и҃левъ се́й. И҆ ѡ҆бстꙋпи́ша є҆го̀ є҆́же срази́тисѧ съ ни́мъ: и҆ возопѝ і҆ѡсафа́тъ. |
| 33καὶ ἐγένετο ὡς εἶδον οἱ ἄρχοντες τῶν ἁρμάτων ὅτι οὐκ ἔστιν βασιλεὺς Ισραηλ οὗτος, καὶ ἀπέστρεψαν ἀπ᾿ αὐτοῦ. | 33И҆ бы́сть є҆гда̀ ᲂу҆зрѣ́ша воевѡ́ды колесни́цъ, ꙗ҆́кѡ нѣ́сть ца́рь і҆и҃левъ то́й, и҆ возврати́шасѧ ѿ негѡ̀: |
| 34καὶ ἐνέτεινεν εἷς τὸ τόξον εὐστόχως καὶ ἐπάταξεν τὸν βασιλέα Ισραηλ ἀνὰ μέσον τοῦ πνεύμονος καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ θώρακος. καὶ εἶπεν τῷ ἡνιόχῳ αὐτοῦ Ἐπίστρεψον τὰς χεῖράς σου καὶ ἐξάγαγέ με ἐκ τοῦ πολέμου, ὅτι τέτρωμαι. | 34и҆ налѧчѐ лꙋ́къ є҆ди́нъ мꙋ́жъ примѣ́тнѡ, и҆ поразѝ царѧ̀ і҆и҃лева междꙋ̀ ле́гкимъ и҆ щито́мъ. И҆ речѐ( ца́рь) вса́дникꙋ своемꙋ̀: ѡ҆братѝ рꙋ́ки твоѧ̑, и҆ и҆зведи́ мѧ ѿ бра́ни, ꙗ҆́кѡ ꙗ҆́звенъ є҆́смь. |
| 35καὶ ἐτροπώθη ὁ πόλεμος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ ὁ βασιλεὺς ἦν ἑστηκὼς ἐπὶ τοῦ ἅρματος ἐξ ἐναντίας Συρίας ἀπὸ πρωῒ ἕως ἑσπέρας καὶ ἀπέχυννε τὸ αἷμα ἐκ τῆς πληγῆς εἰς τὸν κόλπον τοῦ ἅρματος· καὶ ἀπέθανεν ἑσπέρας, καὶ ἐξεπορεύετο τὸ αἷμα τῆς τροπῆς ἕως τοῦ κόλπου τοῦ ἅρματος. | 35И҆ ᲂу҆мно́жисѧ бра́нь въ то́й де́нь, и҆ ца́рь бѣ̀ стоѧ̀ на колесни́цѣ проти́вꙋ сѷрі́анъ ѿ ᲂу҆́тра да́же до ве́чера, и҆ лїѧ́шесѧ кро́вь и҆з̾ ꙗ҆́звы въ нѣ́дра колесни́цы, и҆ ᲂу҆́мре въ ве́черъ, и҆ и҆злива́шесѧ кро́вь ѿ ꙗ҆́звы да́же до нѣ́дръ колесни́цы. |
| 36καὶ ἔστη ὁ στρατοκῆρυξ δύνοντος τοῦ ἡλίου λέγων Ἕκαστος εἰς τὴν ἑαυτοῦ πόλιν καὶ εἰς τὴν ἑαυτοῦ γῆν, | 36И҆ ста̀ проповѣ́дникъ ѡ҆ за́падѣ со́лнца, глаго́лѧ: кі́йждо ва́съ да и҆́детъ во сво́й гра́дъ и҆ во свою̀ зе́млю, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆́мре ца́рь. |
| 37ὅτι τέθνηκεν ὁ βασιλεύς. καὶ ἦλθον εἰς Σαμάρειαν καὶ ἔθαψαν τὸν βασιλέα ἐν Σαμαρείᾳ. | 37И҆ прїидо́ша въ самарі́ю, и҆ погребо́ша въ самарі́и царѧ̀. |
| 38καὶ ἀπένιψαν τὸ ἅρμα ἐπὶ τὴν κρήνην Σαμαρείας, καὶ ἐξέλειξαν αἱ ὕες καὶ οἱ κύνες τὸ αἷμα, καὶ αἱ πόρναι ἐλούσαντο ἐν τῷ αἵματι κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου, ὃ ἐλάλησεν. | 38И҆ ѡ҆мы́ша кро́вь съ колесни́цы на и҆сто́чницѣ самарі́йстѣмъ, и҆ полиза́ша свинїи̑ и҆ псѝ кро́вь є҆гѡ̀, и҆ блꙋдни̑цы и҆змы́шасѧ въ кро́ви є҆гѡ̀, по гл҃ꙋ гдⷭ҇ню, є҆го́же гл҃а. |
| 39καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Αχααβ καὶ πάντα, ἃ ἐποίησεν, καὶ οἶκον ἐλεφάντινον, ὃν ᾠκοδόμησεν, καὶ πάσας τὰς πόλεις, ἃς ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων Ισραηλ; | 39Прѡ́чаѧ же слове́съ а҆хаа́влихъ, и҆ всѧ̑ ꙗ҆̀же сотворѝ, и҆ хра́мъ слоно́вый, є҆го́же созда̀, и҆ всѧ̑ гра́ды, ꙗ҆̀же сотворѝ, не се́ ли, сїѧ̑ пи̑сана бы́ша въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й і҆и҃левыхъ; |
| 40καὶ ἐκοιμήθη Αχααβ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐβασίλευσεν Οχοζιας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ αὐτοῦ. | 40И҆ ᲂу҆́спе а҆хаа́въ со ѻ҆тцы̑ свои́ми, и҆ воцари́сѧ ѻ҆хозі́а сы́нъ є҆гѡ̀ вмѣ́стѡ є҆гѡ̀. |
| 41Καὶ Ιωσαφατ υἱὸς Ασα ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ιουδα. ἔτει τετάρτῳ τῷ Αχααβ βασιλέως Ισραηλ ἐβασίλευσεν. | 41И҆ і҆ѡсафа́тъ сы́нъ а҆́сы воцари́сѧ над̾ і҆ꙋ́дою въ четве́ртое лѣ́то а҆хаа́ва царѧ̀ і҆и҃лева. |
| 42Ιωσαφατ υἱὸς τριάκοντα καὶ πέντε ἐτῶν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ εἴκοσι καὶ πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ιερουσαλημ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Αζουβα θυγάτηρ Σελει. | 42І҆ѡсафа́тъ сы́нъ три́десѧти пѧтѝ лѣ́тъ( бѣ̀) , є҆гда̀ нача̀ ца́рствовати, и҆ два́десѧть пѧ́ть лѣ́тъ ца́рствова во і҆ерⷭ҇ли́мѣ. И҆́мѧ же ма́тери є҆гѡ̀ а҆зꙋва̀, дщѝ салаі́лѧ. |
| 43καὶ ἐπορεύθη ἐν πάσῃ ὁδῷ Ασα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ· οὐκ ἐξέκλινεν ἀπ᾿ αὐτῆς τοῦ ποιῆσαι τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς κυρίου· | 43И҆ хожда́ше по всѣ̑мъ пꙋтє́мъ а҆́сы ѻ҆тца̀ своегѡ̀, не ᲂу҆клони́сѧ ѿ негѡ̀, творѧ̀ пра́вое пред̾ ѻ҆чи́ма гдⷭ҇нима, то́кмѡ высо́кихъ не разорѝ: є҆щѐ лю́дїе жрѧ́хꙋ и҆ кадѧ́хꙋ на высо́кихъ. |
| 44πλὴν τῶν ὑψηλῶν οὐκ ἐξῆρεν, ἔτι ὁ λαὸς ἐθυσίαζεν καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς. | 44И҆ ᲂу҆мири́сѧ і҆ѡсафа́тъ съ царе́мъ і҆и҃левымъ. |
| 45καὶ εἰρήνευσεν Ιωσαφατ μετὰ βασιλέως Ισραηλ. | 45Прѡ́чаѧ же слове́съ і҆ѡсафа́товыхъ, и҆ си̑лы є҆гѡ̀, є҆ли̑ка сотворѝ, не се́ ли, пи̑сана сꙋ́ть въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й і҆ꙋ́диныхъ; |
| 46καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ιωσαφατ καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ, ὅσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων Ιουδα; | 46И҆ про́чее ме́рзости, є҆́же ѡ҆ста́сѧ во дни̑ а҆́сы ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, ѿѧ̀ ѿ землѝ. |
| 47 | 47И҆ царѧ̀ не бѣ̀ во є҆дѡ́мѣ поста́вленнагѡ. |
| 48 | 48Ца́рь же і҆ѡсафа́тъ сотворѝ корабли̑ ѳарсі̑йскїѧ, є҆́же и҆тѝ во ѡ҆фі́ръ по зла́то, но не поидо́ша, занѐ сокрꙋши́шасѧ корабли̑ во а҆сеѡ́нъ- гаве́рѣ. |
| 49 | 49Тогда̀ речѐ ѻ҆хозі́а сы́нъ а҆хаа́вль ко і҆ѡсафа́тꙋ: да и҆́дꙋтъ рабѝ моѝ съ рабы̑ твои́ми въ корабле́хъ. И҆ не восхотѣ̀ і҆ѡсафа́тъ. |
| 50 | 50И҆ ᲂу҆́мре і҆ѡсафа́тъ со ѻ҆тцы̑ свои́ми, и҆ погребе́нъ бы́сть ᲂу҆ ѻ҆тє́цъ свои́хъ во гра́дѣ даві́да ѻ҆тца̀ своегѡ̀. И҆ воцари́сѧ і҆ѡра́мъ сы́нъ є҆гѡ̀ вмѣ́стѡ є҆гѡ̀. |
| 51καὶ ἐκοιμήθη Ιωσαφατ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη παρὰ τοῖς πατράσιν αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυιδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ· καὶ ἐβασίλευσεν Ιωραμ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ αὐτοῦ. | 51И҆ ѻ҆хозі́а сы́нъ а҆хаа́вовъ воцари́сѧ над̾ і҆и҃лемъ въ самарі́и, въ лѣ́то седмоена́десѧть і҆ѡсафа́та царѧ̀ і҆ꙋ́дина, и҆ ца́рствова над̾ і҆и҃лемъ въ самарі́и лѣ̑та два̀, |
| 52Καὶ Οχοζιας υἱὸς Αχααβ ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ισραηλ ἐν Σαμαρείᾳ ἐν ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ Ιωσαφατ βασιλεῖ Ιουδα· καὶ ἐβασίλευσεν ἐν Ισραηλ ἔτη δύο. | 52и҆ сотворѝ лꙋка́вое пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ нача̀ ходи́ти по пꙋтє́мъ ѻ҆тца̀ своегѡ̀ а҆хаа́ва и҆ по пꙋтѝ і҆езаве́ли ма́тере своеѧ̀, и҆ во грѣсѣ́хъ до́мꙋ і҆еровоа́ма сы́на нава́това, и҆́же введѐ во грѣ́хъ і҆и҃лѧ: |
| 53καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐναντίον κυρίου καὶ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ Αχααβ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ἐν ὁδῷ Ιεζαβελ τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις οἴκου Ιεροβοαμ υἱοῦ Ναβατ, ὃς ἐξήμαρτεν τὸν Ισραηλ. | 53и҆ порабо́та ваа́лꙋ, и҆ поклони́сѧ є҆мꙋ̀, и҆ разгнѣ́ва гдⷭ҇а бг҃а і҆и҃лева, по всѣ̑мъ бы́вшымъ пре́жде є҆гѡ̀. |
| 54καὶ ἐδούλευσεν τοῖς Βααλιμ καὶ προσεκύνησεν αὐτοῖς καὶ παρώργισεν τὸν κύριον θεὸν Ισραηλ κατὰ πάντα τὰ γενόμενα ἔμπροσθεν αὐτοῦ. |