г҃ ца́рствъ 11
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμων ἦν φιλογύναιος. καὶ ἦσαν αὐτῷ ἄρχουσαι ἑπτακόσιαι καὶ παλλακαὶ τριακόσιαι. καὶ ἔλαβεν γυναῖκας ἀλλοτρίας καὶ τὴν θυγατέρα Φαραω, Μωαβίτιδας, Αμμανίτιδας, Σύρας καὶ Ιδουμαίας, Χετταίας καὶ Αμορραίας, | 1И҆ ца́рь соломѡ́нъ бѣ̀ женолюби́въ, и҆ поѧ̀ жєны̀ чꙋжды̑ѧ, и҆ дще́рь фараѡ́ню, мѡаві̑тѧныни, а҆ммані̑тѧныни, и҆ а҆моррє́аныни, |
| 2ἐκ τῶν ἐθνῶν, ὧν ἀπεῖπεν κύριος τοῖς υἱοῖς Ισραηλ Οὐκ εἰσελεύσεσθε εἰς αὐτούς, καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰς ὑμᾶς, μὴ ἐκκλίνωσιν τὰς καρδίας ὑμῶν ὀπίσω εἰδώλων αὐτῶν, εἰς αὐτοὺς ἐκολλήθη Σαλωμων τοῦ ἀγαπῆσαι. | 2ѿ ꙗ҆зы̑къ, и҆̀хже ѿречѐ гдⷭ҇ь сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ: не входи́те въ нѧ̀, и҆ ті́и да не вхо́дѧтъ въ ва́съ, да не ѿвратѧ́тъ дꙋ́шъ ва́шихъ в̾слѣ́дъ і҆́дѡлъ свои́хъ: къ тѣ̑мъ прилѣпи́сѧ соломѡ́нъ люби́ти, |
| 3 | 3и҆ бы́ша є҆мꙋ̀ же́нъ нача́льныхъ се́дмь сѡ́тъ, и҆ подло́жницъ три́ста. |
| 4καὶ ἐγενήθη ἐν καιρῷ γήρους Σαλωμων καὶ οὐκ ἦν ἡ καρδία αὐτοῦ τελεία μετὰ κυρίου θεοῦ αὐτοῦ καθὼς ἡ καρδία Δαυιδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ ἐξέκλιναν αἱ γυναῖκες αἱ ἀλλότριαι τὴν καρδίαν αὐτοῦ ὀπίσω θεῶν αὐτῶν. | 4И҆ бы́сть въ вре́мѧ ста́рости соломѡ́ни, и҆ соврати́ша жєны̀ чꙋжді̑ѧ се́рдце є҆гѡ̀ в̾слѣ́дъ богѡ́въ и҆ны́хъ, и҆ не бѣ̀ се́рдце є҆гѡ̀ соверше́нно съ гдⷭ҇емъ бг҃омъ є҆гѡ̀, ꙗ҆́коже се́рдце даві́да ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, |
| 5τότε ᾠκοδόμησεν Σαλωμων ὑψηλὸν τῷ Χαμως εἰδώλῳ Μωαβ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν εἰδώλῳ υἱῶν Αμμων | 5и҆ хожда́ше соломѡ́нъ в̾слѣ́дъ а҆ста́рта ме́рзости сїдѡ́нскїѧ и҆ в̾слѣ́дъ царѧ̀ и҆́хъ, і҆́дѡла сынѡ́въ а҆ммѡ́нихъ. |
| 6καὶ τῇ Ἀστάρτῃ βδελύγματι Σιδωνίων, | 6И҆ сотворѝ соломѡ́нъ лꙋка́вое пред̾ гдⷭ҇емъ: и҆ не хожда́ше в̾слѣ́дъ гдⷭ҇а, ꙗ҆́коже даві́дъ ѻ҆те́цъ є҆гѡ̀. |
| 7καὶ οὕτως ἐποίησεν πάσαις ταῖς γυναιξὶν αὐτοῦ ταῖς ἀλλοτρίαις, ἐθυμίων καὶ ἔθυον τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν· | 7Тогда̀ созда̀ соломѡ́нъ высо́ко( ка́пище) хамѡ́сꙋ, і҆́дѡлꙋ мѡа́влю, и҆ царю̀ и҆́хъ, і҆́дѡлꙋ сынѡ́въ а҆ммѡ́нихъ, и҆ а҆ста́ртѣ, ме́рзости сїдѡ́нстѣй, на горѣ̀ ꙗ҆́же пред̾ і҆ерⷭ҇ли́момъ: |
| 8καὶ ἐποίησεν Σαλωμων τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, οὐκ ἐπορεύθη ὀπίσω κυρίου ὡς Δαυιδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.– | 8и҆ та́кѡ сотворѝ всѣ̑мъ жена́мъ свои̑мъ чꙋжди̑мъ, ꙗ҆̀же кадѧ́хꙋ и҆ жрѧ́хꙋ і҆́дѡлѡмъ свои̑мъ. |
| 9καὶ ὠργίσθη κύριος ἐπὶ Σαλωμων, ὅτι ἐξέκλινεν καρδίαν αὐτοῦ ἀπὸ κυρίου θεοῦ Ισραηλ τοῦ ὀφθέντος αὐτῷ δὶς | 9И҆ разгнѣ́васѧ гдⷭ҇ь на соломѡ́на, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆клонѝ се́рдце своѐ ѿ гдⷭ҇а бг҃а і҆и҃лева, и҆ ꙗ҆́вльшагѡсѧ є҆мꙋ̀ два́жды |
| 10καὶ ἐντειλαμένου αὐτῷ ὑπὲρ τοῦ λόγου τούτου τὸ παράπαν μὴ πορευθῆναι ὀπίσω θεῶν ἑτέρων καὶ φυλάξασθαι ποιῆσαι ἃ ἐνετείλατο αὐτῷ κύριος ὁ θεός, | 10и҆ заповѣ́давшагѡ є҆мꙋ̀ два́жды ѡ҆ словесѝ се́мъ, весма̀ не ходи́ти є҆мꙋ̀ в̾слѣ́дъ богѡ́въ и҆нѣ́хъ, но храни́ти и҆ твори́ти ꙗ҆̀же заповѣ́да є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ, |
| 11καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Σαλωμων Ἀνθ ὧν ἐγένετο ταῦτα μετὰ σοῦ καὶ οὐκ ἐφύλαξας τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ προστάγματά μου, ἃ ἐνετειλάμην σοι, διαρρήσσων διαρρήξω τὴν βασιλείαν σου ἐκ χειρός σου καὶ δώσω αὐτὴν τῷ δούλῳ σου. | 11и҆ речѐ гдⷭ҇ь къ соломѡ́нꙋ: поне́же бы́ша сїѧ̑ съ тобо́ю, и҆ не сохрани́лъ є҆сѝ за́повѣдїй мои́хъ и҆ повелѣ́нїй мои́хъ, ꙗ҆̀же заповѣ́дахъ тебѣ̀, раздира́ѧ раздерꙋ̀ ца́рство твоѐ и҆з̾ рꙋкꙋ̀ твоє́ю и҆ да́мъ є҆̀ рабꙋ̀ твоемꙋ̀: |
| 12πλὴν ἐν ταῖς ἡμέραις σου οὐ ποιήσω αὐτὰ διὰ Δαυιδ τὸν πατέρα σου· ἐκ χειρὸς υἱοῦ σου λήμψομαι αὐτήν. | 12ѻ҆ба́че во дни̑ твоѧ̑ не сотворю̀ си́хъ даві́да ра́ди ѻ҆тца̀ твоегѡ̀: ѿ рꙋки́ же сы́на твоегѡ̀ ѿимꙋ̀ є҆̀: |
| 13πλὴν ὅλην τὴν βασιλείαν οὐ μὴ λάβω· σκῆπτρον ἓν δώσω τῷ υἱῷ σου διὰ Δαυιδ τὸν δοῦλόν μου καὶ διὰ Ιερουσαλημ τὴν πόλιν ἣν ἐξελεξάμην. | 13то́кмѡ всегѡ̀ ца́рства не возмꙋ̀, ски́петръ є҆ди́нъ да́мъ сы́нꙋ твоемꙋ̀ даві́да ра́ди раба̀ моегѡ̀ и҆ і҆ерⷭ҇ли́ма ра́ди гра́да, є҆го́же и҆збра́хъ. |
| 14Καὶ ἤγειρεν κύριος σαταν τῷ Σαλωμων τὸν Αδερ τὸν Ιδουμαῖον καὶ τὸν Εσρωμ υἱὸν Ελιαδαε τὸν ἐν Ραεμμαθ Αδραζαρ βασιλέα Σουβα κύριον αὐτοῦ· καὶ συνηθροίσθησαν ἐπ᾿ αὐτὸν ἄνδρες, καὶ ἦν ἄρχων συστρέμματος καὶ προκατελάβετο τὴν Δαμασεκ· καὶ ἦσαν σαταν τῷ Ισραηλ πάσας τὰς ἡμέρας Σαλωμων. καὶ Αδερ ὁ Ιδουμαῖος ἐκ τοῦ σπέρματος τῆς βασιλείας ἐν Ιδουμαίᾳ· | 14И҆ воздви́же гдⷭ҇ь проти́вника на соломѡ́на а҆де́ра і҆дꙋме́анина ѿ сѣ́мене ца́рска во і҆дꙋме́и. |
| 15καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐξολεθρεῦσαι Δαυιδ τὸν Εδωμ ἐν τῷ πορευθῆναι Ιωαβ ἄρχοντα τῆς στρατιᾶς θάπτειν τοὺς τραυματίας ἔκοψαν πᾶν ἀρσενικὸν ἐν τῇ Ιδουμαίᾳ– | 15И҆ бы́сть є҆гда̀ и҆скоренѝ даві́дъ є҆дѡ́ма, є҆гда̀ и҆́де і҆ѡа́въ воево́да вѡ́й погреба́ти побїє́нныѧ, и҆зсѣчѐ всѧ́къ мꙋ́жескъ по́лъ во і҆дꙋме́и: |
| 16ὅτι ἓξ μῆνας ἐνεκάθητο ἐκεῖ Ιωαβ καὶ πᾶς Ισραηλ ἐν τῇ Ιδουμαίᾳ, ἕως ὅτου ἐξωλέθρευσεν πᾶν ἀρσενικὸν ἐκ τῆς Ιδουμαίας– | 16ꙗ҆́кѡ ше́сть мцⷭ҇ъ сѣдѧ́ше та́мѡ і҆ѡа́въ и҆ ве́сь і҆и҃ль во і҆дꙋме́и, до́ндеже и҆збѝ всѧ́къ мꙋ́жескъ по́лъ въ і҆дꙋме́и: |
| 17καὶ ἀπέδρα Αδερ, αὐτὸς καὶ πάντες ἄνδρες Ιδουμαῖοι τῶν παίδων τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθον εἰς Αἴγυπτον, καὶ Αδερ παιδάριον μικρόν· | 17и҆ и҆збѣжѐ а҆де́ръ са́мъ и҆ всѝ мꙋ́жїе і҆дꙋме́йстїи ѿ ѻ҆трокѡ́въ ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀ съ ни́мъ, и҆ внидо́ша во є҆гѵ́петъ: а҆де́ръ же бѧ́ше ѻ҆́трочищь ма́лъ. |
| 18καὶ ἀνίστανται ἄνδρες ἐκ τῆς πόλεως Μαδιαμ καὶ ἔρχονται εἰς Φαραν καὶ λαμβάνουσιν ἄνδρας μετ᾿ αὐτῶν καὶ ἔρχονται πρὸς Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου, καὶ εἰσῆλθεν Αδερ πρὸς Φαραω, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ οἶκον καὶ ἄρτους διέταξεν αὐτῷ. | 18И҆ воста́ша мꙋ́жїе и҆з̾ гра́да мадїа́мска, и҆ прїидо́ша въ фара́нъ, и҆ взѧ́ша мꙋже́й съ собо́ю и҆ прїидо́ша къ фараѡ́нꙋ царю̀ є҆гѵ́петскомꙋ. И҆ вни́де а҆де́ръ къ фараѡ́нꙋ, и҆ дадѐ є҆мꙋ̀( ца́рь) до́мъ, и҆ пи́щꙋ ѡ҆предѣлѝ є҆мꙋ̀, и҆ зе́млю дадѐ є҆мꙋ̀. |
| 19καὶ εὗρεν Αδερ χάριν ἐναντίον Φαραω σφόδρα, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ γυναῖκα ἀδελφὴν τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, ἀδελφὴν Θεκεμινας τὴν μείζω· | 19И҆ ѡ҆брѣ́те а҆де́ръ благода́ть пред̾ ѻ҆чи́ма фараѡ́нима ѕѣлѡ̀, и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ въ женꙋ̀ сестрꙋ̀ жены̀ своеѧ̀, сестрꙋ̀ ѳекемі́ны бо́льшꙋю. |
| 20καὶ ἔτεκεν αὐτῷ ἡ ἀδελφὴ Θεκεμινας τῷ Αδερ τὸν Γανηβαθ υἱὸν αὐτῆς, καὶ ἐξέθρεψεν αὐτὸν Θεκεμινα ἐν μέσῳ υἱῶν Φαραω, καὶ ἦν Γανηβαθ ἐν μέσῳ υἱῶν Φαραω. | 20И҆ родѝ є҆мꙋ̀ сестра̀ ѳекемі́ны а҆де́рꙋ ганива́ѳа сы́на своего̀, и҆ воскормѝ є҆го̀ ѳекемі́на посредѣ̀ сынѡ́въ фараѡ́нихъ, и҆ бѣ̀ ганива́ѳъ посредѣ̀ сынѡ́въ фараѡ́нихъ. |
| 21καὶ Αδερ ἤκουσεν ἐν Αἰγύπτῳ ὅτι κεκοίμηται Δαυιδ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ὅτι τέθνηκεν Ιωαβ ὁ ἄρχων τῆς στρατιᾶς· καὶ εἶπεν Αδερ πρὸς Φαραω Ἐξαπόστειλόν με καὶ ἀποστρέψω εἰς τὴν γῆν μου. | 21И҆ а҆де́ръ ᲂу҆слы́ша бо є҆гѵ́птѣ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆́спе даві́дъ со ѻ҆тцы̑ свои́ми, и҆ ꙗ҆́кѡ ᲂу҆́мре і҆ѡа́въ воево́да во́инствꙋ, и҆ речѐ а҆де́ръ къ фараѡ́нꙋ: ѿпꙋсти́ мѧ, да возвращꙋ́сѧ въ зе́млю мою̀. |
| 22καὶ εἶπεν Φαραω τῷ Αδερ Τίνι σὺ ἐλαττονῇ μετ᾿ ἐμοῦ; καὶ ἰδοὺ σὺ ζητεῖς ἀπελθεῖν εἰς τὴν γῆν σου. καὶ εἶπεν αὐτῷ Αδερ Ὅτι ἐξαποστέλλων ἐξαποστελεῖς με. καὶ ἀνέστρεψεν Αδερ εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ. | 22И҆ речѐ фараѡ́нъ а҆де́рꙋ: чи́мъ ты̀ не дово́ленъ є҆сѝ ᲂу҆ менє̀; и҆ сѐ, ты̀ про́сишисѧ ѿитѝ въ зе́млю свою̀; И҆ речѐ є҆мꙋ̀ а҆де́ръ: ꙗ҆́кѡ ѿпꙋща́ѧ да ѿпꙋ́стиши мѧ̀. И҆ возврати́сѧ а҆де́ръ въ зе́млю свою̀. |
| 23 | 23И҆ воздви́же гдⷭ҇ь проти́вника соломѡ́нꙋ разѡ́на, сы́на є҆лїада́ева, и҆́же ᲂу҆бѣжѐ ѿ а҆дадезе́ра царѧ̀ сꙋ́вска, господи́на своегѡ̀. |
| 24 | 24И҆ собра́шасѧ къ немꙋ̀ мꙋ́жїе, и҆ бѣ̀ воево́да полка̀ мѧте́жнагѡ, є҆гда̀ ᲂу҆бива́ше ѧ҆̀ даві́дъ: и҆ и҆до́ша въ дама́скъ, и҆ сѣдо́ша въ не́мъ, и҆ воцари́шасѧ въ дама́сцѣ. |
| 25αὕτη ἡ κακία, ἣν ἐποίησεν Αδερ· καὶ ἐβαρυθύμησεν ἐν Ισραηλ καὶ ἐβασίλευσεν ἐν γῇ Εδωμ. | 25И҆ бѣ̀ стꙋжа́ѧ і҆и҃леви во всѧ̑ дни̑ соломѡ̑ни: сїѧ̑ ѕло́ба а҆де́ра: и҆ ѡ҆тѧгчѝ і҆и҃лѧ и҆ воцари́сѧ въ землѝ є҆дѡ́мстѣй. |
| 26Καὶ Ιεροβοαμ υἱὸς Ναβατ ὁ Εφραθι ἐκ τῆς Σαριρα υἱὸς γυναικὸς χήρας δοῦλος Σαλωμων, | 26И҆ і҆еровоа́мъ сы́нъ нава́товъ, є҆фра́ѳѧнинъ ѿ сарі́ры, сы́нъ жены̀ вдови́цы, ра́бъ соломѡ́новъ, и҆ воздви́же рꙋ́цѣ на царѧ̀ соломѡ́на. |
| 27καὶ τοῦτο τὸ πρᾶγμα ὡς ἐπήρατο χεῖρας ἐπὶ βασιλέα Σαλωμων· ᾠκοδόμησεν τὴν ἄκραν, συνέκλεισεν τὸν φραγμὸν τῆς πόλεως Δαυιδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, | 27И҆ сїѧ̀ вина̀, ꙗ҆́кѡ воздви́же рꙋ́цѣ на царѧ̀ соломѡ́на: ца́рь соломѡ́нъ созида́ше краегра́дїе и҆ ѡ҆гражда́ше стѣно́ю гра́дъ даві́да ѻ҆тца̀ своегѡ̀: |
| 28καὶ ὁ ἄνθρωπος Ιεροβοαμ ἰσχυρὸς δυνάμει, καὶ εἶδεν Σαλωμων τὸ παιδάριον ὅτι ἀνὴρ ἔργων ἐστίν, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπὶ τὰς ἄρσεις οἴκου Ιωσηφ. | 28і҆еровоа́мъ же человѣ́къ крѣ́покъ си́лою. И҆ ви́дѣ соломѡ́нъ ѻ҆́трока, ꙗ҆́кѡ мꙋ́жъ дѣ́лъ є҆́сть, и҆ поста́ви є҆го̀ над̾ бремена́ми до́мꙋ і҆ѡ́сифова. |
| 29καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ Ιεροβοαμ ἐξῆλθεν ἐξ Ιερουσαλημ, καὶ εὗρεν αὐτὸν Αχιας ὁ Σηλωνίτης ὁ προφήτης ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ἀπέστησεν αὐτὸν ἐκ τῆς ὁδοῦ· καὶ ὁ Αχιας περιβεβλημένος ἱματίῳ καινῷ, καὶ ἀμφότεροι ἐν τῷ πεδίῳ. | 29И҆ бы́сть во вре́мѧ ѻ҆́но, и҆ і҆еровоа́мъ и҆зы́де и҆з̾ і҆ерⷭли́ма, и҆ ѡ҆брѣ́те є҆го̀ а҆хі́а силѡні́тѧнинъ прⷪ҇ро́къ на пꙋтѝ, и҆ совратѝ є҆го̀ съ пꙋтѝ: и҆ бѣ̀ а҆хі́а ѡ҆блече́нъ въ ри́зꙋ но́вꙋ: и҆( бѣ́ста) ѻ҆́ба є҆ди̑ны на по́ли. |
| 30καὶ ἐπελάβετο Αχια τοῦ ἱματίου αὐτοῦ τοῦ καινοῦ τοῦ ἐπ᾿ αὐτῷ καὶ διέρρηξεν αὐτὸ δώδεκα ῥήγματα | 30И҆ взѧ̀ а҆хі́а за ри́зꙋ свою̀ но́вꙋю, ꙗ҆́же бѣ̀ на не́мъ, и҆ раздра̀ ю҆̀ на двана́десѧть жрє́бїй, |
| 31καὶ εἶπεν τῷ Ιεροβοαμ Λαβὲ σεαυτῷ δέκα ῥήγματα, ὅτι τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ Ἰδοὺ ἐγὼ ῥήσσω τὴν βασιλείαν ἐκ χειρὸς Σαλωμων καὶ δώσω σοι δέκα σκῆπτρα, | 31и҆ речѐ і҆еровоа́мꙋ: прїимѝ себѣ̀ де́сѧть жрє́бїй, ꙗ҆́кѡ та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ і҆и҃левъ: сѐ, а҆́зъ ѿторга́ю ца́рство и҆з̾ рꙋкѝ соломѡ́ни, и҆ да́мъ тѝ хорꙋ́гвїй де́сѧть: |
| 32καὶ δύο σκῆπτρα ἔσονται αὐτῷ διὰ τὸν δοῦλόν μου Δαυιδ καὶ διὰ Ιερουσαλημ τὴν πόλιν, ἣν ἐξελεξάμην ἐν αὐτῇ ἐκ πασῶν φυλῶν Ισραηλ, | 32и҆ двѣ̀ хорꙋ̑гви бꙋ́дꙋтъ є҆мꙋ̀, раба̀ ра́ди моегѡ̀ даві́да и҆ і҆ерⷭ҇ли́ма ра́ди гра́да, є҆го́же и҆збра́хъ себѣ̀ ѿ всѣ́хъ колѣ́нъ і҆и҃левыхъ, |
| 33ἀνθ᾿ ὧν κατέλιπέν με καὶ ἐποίησεν τῇ Ἀστάρτῃ βδελύγματι Σιδωνίων καὶ τῷ Χαμως καὶ τοῖς εἰδώλοις Μωαβ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν προσοχθίσματι υἱῶν Αμμων καὶ οὐκ ἐπορεύθη ἐν ταῖς ὁδοῖς μου τοῦ ποιῆσαι τὸ εὐθὲς ἐνώπιον ἐμοῦ ὡς Δαυιδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. | 33зане́же ѡ҆ста́ви мѧ̀ и҆ поклони́сѧ а҆ста́ртѣ ме́рзости сїдѡ́нстѣй и҆ хамѡ́сꙋ и҆ кꙋмі́рѡмъ мѡа̑влимъ и҆ царю̀ и҆́хъ претыка́нїю сынѡ́въ а҆ммѡ́нихъ, и҆ не по́йде по пꙋтє́мъ мои̑мъ, є҆́же твори́ти ᲂу҆гѡ́днаѧ предо мно́ю, ꙗ҆́коже даві́дъ ѻ҆те́цъ є҆гѡ̀: |
| 34καὶ οὐ μὴ λάβω ὅλην τὴν βασιλείαν ἐκ χειρὸς αὐτοῦ, διότι ἀντιτασσόμενος ἀντιτάξομαι αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ, διὰ Δαυιδ τὸν δοῦλόν μου, ὃν ἐξελεξάμην αὐτόν. | 34и҆ не ѿимꙋ̀ ца́рства всегѡ̀ ѿ рꙋкꙋ̀ є҆гѡ̀, поне́же защища́ѧ защищꙋ̀ є҆го̀ во всѧ̑ дни̑ живота̀ є҆гѡ̀, даві́да ра́ди раба̀ моегѡ̀, є҆го́же и҆збра́хъ, и҆́же сохранѝ за́пѡвѣди моѧ̑ и҆ ѡ҆правда̑нїѧ: |
| 35καὶ λήμψομαι τὴν βασιλείαν ἐκ χειρὸς τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ δώσω σοι τὰ δέκα σκῆπτρα, | 35и҆ ѿимꙋ̀ ца́рство ѿ рꙋкѝ сы́на є҆гѡ̀, и҆ да́мъ тѝ де́сѧть хорꙋ́гвїй, |
| 36τῷ δὲ υἱῷ αὐτοῦ δώσω τὰ δύο σκῆπτρα, ὅπως ᾖ θέσις τῷ δούλῳ μου Δαυιδ πάσας τὰς ἡμέρας ἐνώπιον ἐμοῦ ἐν Ιερουσαλημ τῇ πόλει, ἣν ἐξελεξάμην ἐμαυτῷ τοῦ θέσθαι ὄνομά μου ἐκεῖ. | 36сы́нꙋ же є҆гѡ̀ да́мъ двѣ̀ хорꙋ̑гви, ꙗ҆́кѡ да бꙋ́детъ престо́лъ рабꙋ̀ моемꙋ̀ даві́дꙋ во всѧ̑ дни̑ предо мно́ю во і҆ерⷭ҇ли́мѣ гра́дѣ, є҆го́же и҆збра́хъ себѣ̀ на положе́нїе и҆́мени моемꙋ̀ та́мѡ: |
| 37καὶ σὲ λήμψομαι καὶ βασιλεύσεις ἐν οἷς ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου, καὶ σὺ ἔσῃ βασιλεὺς ἐπὶ τὸν Ισραηλ. | 37и҆ прїимꙋ̀ тѧ̀, и҆ воцари́шисѧ, въ ни́хже жела́етъ дꙋша̀ твоѧ̀, и҆ ты̀ бꙋ́деши ца́рь над̾ і҆и҃лемъ: |
| 38καὶ ἔσται ἐὰν φυλάξῃς πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, καὶ πορευθῇς ἐν ταῖς ὁδοῖς μου καὶ ποιήσῃς τὸ εὐθὲς ἐνώπιον ἐμοῦ τοῦ φυλάξασθαι τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ προστάγματά μου, καθὼς ἐποίησεν Δαυιδ ὁ δοῦλός μου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ οἰκοδομήσω σοι οἶκον πιστόν, καθὼς ᾠκοδόμησα τῷ Δαυιδ. | 38и҆ бꙋ́детъ а҆́ще сохрани́ши всѧ̑, є҆ли̑ка заповѣ́даю тѝ, и҆ по́йдеши по пꙋтє́мъ мои̑мъ, и҆ сотвори́ши ᲂу҆гѡ́днаѧ предо мно́ю, храни́ти за́пѡвѣди моѧ̑ и҆ повелѣ̑нїѧ моѧ̑, ꙗ҆́коже сотворѝ даві́дъ ра́бъ мо́й, и҆ бꙋ́дꙋ съ тобо́ю, и҆ сози́ждꙋ тѝ до́мъ вѣ́ренъ, ꙗ҆́коже созда́хъ даві́дꙋ, и҆ да́мъ тѝ і҆и҃лѧ: |
| 39 | 39и҆ ѡ҆ѕло́блю ро́дъ даві́довъ за сїѧ̑, но не во всѧ̑ дни̑. |
| 40καὶ ἐζήτησεν Σαλωμων θανατῶσαι τὸν Ιεροβοαμ, καὶ ἀνέστη καὶ ἀπέδρα εἰς Αἴγυπτον πρὸς Σουσακιμ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἦν ἐν Αἰγύπτῳ, ἕως οὗ ἀπέθανεν Σαλωμων. | 40И҆ и҆ска́ше соломѡ́нъ ᲂу҆би́ти і҆еровоа́ма. И҆ воста̀ і҆еровоа́мъ, и҆ ᲂу҆бѣжа̀ во є҆гѵ́петъ къ сꙋсакі́мꙋ царю̀ є҆гѵ́петскꙋ, и҆ бѣ̀ во є҆гѵ́птѣ, до́ндеже соломѡ́нъ ᲂу҆́мре. |
| 41Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ῥημάτων Σαλωμων καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησεν, καὶ πᾶσαν τὴν φρόνησιν αὐτοῦ, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐν βιβλίῳ ῥημάτων Σαλωμων; | 41И҆ прѡ́чаѧ слове́съ соломѡ́нихъ, и҆ всѧ̑ є҆ли̑ка сотворѝ, и҆ ве́сь смы́слъ є҆гѡ̀, не се́ ли, сїѧ̑ пи̑сана бы́ша въ кни́зѣ слове́съ соломѡ́нихъ; |
| 42καὶ αἱ ἡμέραι, ἃς ἐβασίλευσεν Σαλωμων ἐν Ιερουσαλημ, τεσσαράκοντα ἔτη. | 42И҆ дні́е, въ нѧ́же ца́рствова соломѡ́нъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ над̾ всѣ́мъ і҆и҃лемъ, четы́редесѧть лѣ́тъ. |
| 43καὶ ἐκοιμήθη Σαλωμων μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαυιδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. καὶ ἐγενήθη ὡς ἤκουσεν Ιεροβοαμ υἱὸς Ναβατ– καὶ αὐτοῦ ἔτι ὄντος ἐν Αἰγύπτῳ, ὡς ἔφυγεν ἐκ προσώπου Σαλωμων καὶ ἐκάθητο ἐν Αἰγύπτῳ–, κατευθύνει καὶ ἔρχεται εἰς τὴν πόλιν αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν Σαριρα τὴν ἐν ὄρει Εφραιμ. καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμων ἐκοιμήθη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐβασίλευσεν Ροβοαμ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ αὐτοῦ. | 43И҆ ᲂу҆́спе соломѡ́нъ со ѻ҆тцы̑ свои́ми: и҆ погребо́ша є҆го̀ во гра́дѣ даві́да ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, и҆ воцари́сѧ ровоа́мъ сы́нъ є҆гѡ̀ вмѣ́стѡ є҆гѡ̀. |