г҃ ца́рствъ 2

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἤγγισαν αἱ ἡμέραι Δαυιδ ἀποθανεῖν αὐτόν, καὶ ἐνετείλατο τῷ Σαλωμων υἱῷ αὐτοῦ λέγων 1И҆ прибли́жишасѧ даві́дꙋ дні́е ᲂу҆мре́ти є҆мꙋ̀, и҆ заповѣ́да соломѡ́нꙋ сы́нꙋ своемꙋ̀, глаго́лѧ:
2Ἐγώ εἰμι πορεύομαι ἐν ὁδῷ πάσης τῆς γῆς· καὶ ἰσχύσεις καὶ ἔσῃ εἰς ἄνδρα 2а҆́зъ ѿхождꙋ̀ въ пꙋ́ть всеѧ̀ землѝ: ты́ же крѣпи́сѧ, и҆ бꙋ́ди мꙋ́жъ соверше́нъ,
3καὶ φυλάξεις τὴν φυλακὴν κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ πορεύεσθαι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ φυλάσσειν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα τὰ γεγραμμένα ἐν νόμῳ Μωυσέως, ἵνα συνίῃς ποιήσεις κατὰ πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, 3и҆ сохранѝ завѣ́тъ гдⷭ҇а бг҃а твоегѡ̀, є҆́же ходи́ти во всѣ́хъ пꙋте́хъ є҆гѡ̀, храни́ти за́пѡвѣди є҆гѡ̀ и҆ ѡ҆правда̑нїѧ є҆гѡ̀, и҆ сꙋдьбы̑ є҆гѡ̀ и҆ свидѣ̑нїѧ є҆гѡ̀, пи̑саннаѧ въ зако́нѣ мѡѷсе́овѣ: да разꙋмѣ́еши ꙗ҆̀же сотвори́ши по всѣ̑мъ, є҆ли̑ка заповѣ́дахъ тебѣ̀:
4ἵνα στήσῃ κύριος τὸν λόγον αὐτοῦ, ὃν ἐλάλησεν λέγων Ἐὰν φυλάξωσιν οἱ υἱοί σου τὴν ὁδὸν αὐτῶν πορεύεσθαι ἐνώπιον ἐμοῦ ἐν ἀληθείᾳ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτῶν καὶ ἐν ὅλῃ ψυχῇ αὐτῶν, λέγων Οὐκ ἐξολεθρευθήσεταί σοι ἀνὴρ ἐπάνωθεν θρόνου Ισραηλ. 4да ᲂу҆тверди́тъ гдⷭ҇ь сло́во своѐ, є҆́же речѐ ѡ҆ мнѣ̀, гл҃ѧ: а҆́ще сохранѧ́тъ сы́нове твоѝ пꙋти̑ своѧ̑, є҆́же ходи́ти предо мно́ю во и҆́стинѣ всѣ́мъ се́рдцемъ свои́мъ и҆ все́ю дꙋше́ю свое́ю, гл҃ѧ: не и҆скорени́тсѧ тебѣ̀ мꙋ́жъ съ престо́ла і҆и҃лева:
5καί γε σὺ ἔγνως ὅσα ἐποίησέν μοι Ιωαβ υἱὸς Σαρουιας, ὅσα ἐποίησεν τοῖς δυσὶν ἄρχουσιν τῶν δυνάμεων Ισραηλ, τῷ Αβεννηρ υἱῷ Νηρ καὶ τῷ Αμεσσαι υἱῷ Ιεθερ, καὶ ἀπέκτεινεν αὐτοὺς καὶ ἔταξεν τὰ αἵματα πολέμου ἐν εἰρήνῃ καὶ ἔδωκεν αἷμα ἀθῷον ἐν τῇ ζώνῃ αὐτοῦ τῇ ἐν τῇ ὀσφύι αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ ὑποδήματι αὐτοῦ τῷ ἐν τῷ ποδὶ αὐτοῦ· 5и҆ ты̀ вѣ́си, є҆ли̑ка сотворѝ мнѣ̀ і҆ѡа́въ сы́нъ сарꙋ́инъ, є҆ли̑ка сотворѝ двѣма̀ воево́дама си́лъ і҆и҃левыхъ, а҆вени́рꙋ сы́нꙋ ни́ровꙋ и҆ а҆месса́ю сы́нꙋ і҆еѳе́ровꙋ, и҆ ᲂу҆бѝ и҆́хъ, и҆ и҆злїѧ̀ крѡ́ви бра́ни въ ми́рѣ, и҆ дадѐ кро́вь непови́нныхъ на по́ѧсѣ свое́мъ, и҆́же на чре́слѣхъ є҆гѡ̀, и҆ на сапозѣ̀ свое́мъ сꙋ́щемъ на нозѣ̀ є҆гѡ̀:
6καὶ ποιήσεις κατὰ τὴν σοφίαν σου καὶ οὐ κατάξεις τὴν πολιὰν αὐτοῦ ἐν εἰρήνῃ εἰς ᾅδου. 6и҆ сотвори́ши по мꙋ́дрости твое́й, и҆ не сведе́ши ста́рости є҆гѡ̀ съ ми́ромъ во а҆́дъ:
7καὶ τοῖς υἱοῖς Βερζελλι τοῦ Γαλααδίτου ποιήσεις ἔλεος, καὶ ἔσονται ἐν τοῖς ἐσθίουσιν τὴν τράπεζάν σου, ὅτι οὕτως ἤγγισάν μοι ἐν τῷ με ἀποδιδράσκειν ἀπὸ προσώπου Αβεσσαλωμ τοῦ ἀδελφοῦ σου. 7сынѡ́мъ же верзеллі́и галааді́тина сотвори́ши ми́лость, и҆ да бꙋ́дꙋтъ съ ꙗ҆дꙋ́щими трапе́зꙋ твою̀: ꙗ҆́кѡ та́кѡ прибли́жишасѧ мнѣ̀, внегда̀ бѣжа́ти мнѣ̀ ѿ лица̀ а҆вессалѡ́ма бра́та твоегѡ̀:
8καὶ ἰδοὺ μετὰ σοῦ Σεμει υἱὸς Γηρα υἱὸς τοῦ Ιεμενι ἐκ Βαουριμ, καὶ αὐτὸς κατηράσατό με κατάραν ὀδυνηρὰν τῇ ἡμέρᾳ, ἐπορευόμην εἰς Παρεμβολάς, καὶ αὐτὸς κατέβη εἰς ἀπαντήν μου εἰς τὸν Ιορδάνην, καὶ ὤμοσα αὐτῷ ἐν κυρίῳ λέγων Εἰ θανατώσω σε ἐν ῥομφαίᾳ· 8и҆ сѐ, съ тобо́ю семе́й сы́нъ гира́нь сы́нъ і҆емені́инъ ѿ ваꙋрі́ма, и҆ то́й проклѧ́ мѧ проклѧ́тїемъ го́рькимъ, въ де́нь во́ньже и҆схожда́хъ въ полкѝ: и҆ то́й сни́де на срѣ́тенїе мѝ на і҆ѻрда́нъ, и҆ клѧ́хсѧ є҆мꙋ̀ ѡ҆ гдⷭ҇ѣ, глаго́лѧ: не ᲂу҆бїю́ тѧ ѻ҆рꙋ́жїемъ:
9καὶ οὐ μὴ ἀθῳώσῃς αὐτόν, ὅτι ἀνὴρ σοφὸς εἶ σὺ καὶ γνώσῃ ποιήσεις αὐτῷ, καὶ κατάξεις τὴν πολιὰν αὐτοῦ ἐν αἵματι εἰς ᾅδου. 9и҆ да не ѡ҆безвини́ши є҆го̀, ꙗ҆́кѡ мꙋ́жъ мꙋ́дръ є҆сѝ ты̀, и҆ ᲂу҆вѣ́си что̀ сотвори́ши є҆мꙋ̀, и҆ сведе́ши ста́рость є҆гѡ̀ съ кро́вїю во а҆́дъ.
10καὶ ἐκοιμήθη Δαυιδ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν πόλει Δαυιδ. 10И҆ ᲂу҆́спе даві́дъ со ѻ҆тцы̑ свои́ми, и҆ погребе́нъ бы́сть во гра́дѣ даві́довѣ.
11καὶ αἱ ἡμέραι, ἃς ἐβασίλευσεν Δαυιδ ἐπὶ τὸν Ισραηλ, τεσσαράκοντα ἔτη· ἐν Χεβρων ἐβασίλευσεν ἔτη ἑπτὰ καὶ ἐν Ιερουσαλημ τριάκοντα τρία ἔτη. 11И҆ бы́сть дні́й, въ нѧ́же ца́рствова даві́дъ во і҆и҃ли, четы́редесѧть лѣ́тъ: въ хеврѡ́нѣ ца́рствова се́дмь лѣ́тъ, во і҆ерⷭ҇ли́мѣ же три́десѧть трѝ лѣ̑та.
12Καὶ Σαλωμων ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ θρόνου Δαυιδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ υἱὸς ἐτῶν δώδεκα, καὶ ἡτοιμάσθη βασιλεία αὐτοῦ σφόδρα. 12И҆ соломѡ́нъ сѣ́де на престо́лѣ даві́да ѻ҆тца̀ своегѡ̀ сы́нъ двана́десѧти лѣ́тъ, и҆ ᲂу҆гото́васѧ ца́рствїе є҆гѡ̀ ѕѣлѡ̀.
13καὶ εἰσῆλθεν Αδωνιας υἱὸς Αγγιθ πρὸς Βηρσαβεε μητέρα Σαλωμων καὶ προσεκύνησεν αὐτῇ. δὲ εἶπεν Εἰρήνη εἴσοδός σου; καὶ εἶπεν Εἰρήνη· 13И҆ вни́де а҆дѡ́нїа сы́нъ а҆ггі́ѳинъ къ вирсаві́и ма́тери соломѡ́ни, и҆ поклони́сѧ є҆́й. Ѻ҆на́ же речѐ: ми́ръ ли вхо́дъ тво́й; И҆ речѐ: ми́ръ.
14λόγος μοι πρὸς σέ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Λάλησον. 14И҆ речѐ: сло́во мнѣ̀ къ тебѣ̀. И҆ речѐ є҆мꙋ̀: глаго́ли.
15καὶ εἶπεν αὐτῇ Σὺ οἶδας ὅτι ἐμοὶ ἦν βασιλεία καὶ ἐπ᾿ ἐμὲ ἔθετο πᾶς Ισραηλ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ εἰς βασιλέα, καὶ ἐστράφη βασιλεία καὶ ἐγενήθη τῷ ἀδελφῷ μου, ὅτι παρὰ κυρίου ἐγένετο αὐτῷ· 15И҆ речѐ є҆́й: ты̀ вѣ́си, ꙗ҆́кѡ мнѣ̀ бѣ̀ ца́рство, и҆ на мѧ̀ ве́сь і҆и҃ль положѝ лицѐ своѐ, є҆́же ца́рствовати, и҆ ѡ҆брати́сѧ ца́рство, и҆ бы́сть бра́тꙋ моемꙋ̀, ꙗ҆́кѡ ѿ гдⷭ҇а бы́сть є҆мꙋ̀:
16καὶ νῦν αἴτησιν μίαν ἐγὼ αἰτοῦμαι παρὰ σοῦ, μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου. καὶ εἶπεν αὐτῷ Βηρσαβεε Λάλει. 16и҆ нн҃ѣ проше́нїѧ є҆ди́нагѡ а҆́зъ прошꙋ̀ ѿ тебє̀, не ѿвратѝ лица̀ своегѡ̀. И҆ речѐ є҆мꙋ̀ вирсаві́а: глаго́ли.
17καὶ εἶπεν αὐτῇ Εἰπὸν δὴ πρὸς Σαλωμων τὸν βασιλέα ὅτι οὐκ ἀποστρέψει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπὸ σοῦ καὶ δώσει μοι τὴν Αβισακ τὴν Σωμανῖτιν εἰς γυναῖκα. 17И҆ речѐ къ не́й: рцы̀ къ соломѡ́нꙋ царю̀, ꙗ҆́кѡ не и҆́мать ѿврати́ти лица̀ своегѡ̀ ѿ тебє̀, и҆ дабы̀ мѝ да́лъ а҆вїса́гꙋ сꙋмантѧны́ню въ женꙋ̀.
18καὶ εἶπεν Βηρσαβεε Καλῶς· ἐγὼ λαλήσω περὶ σοῦ τῷ βασιλεῖ. 18И҆ речѐ вирсаві́а: до́брѣ, а҆́зъ и҆́мамъ глаго́лати ѡ҆ тебѣ̀ къ царю̀.
19καὶ εἰσῆλθεν Βηρσαβεε πρὸς τὸν βασιλέα Σαλωμων λαλῆσαι αὐτῷ περὶ Αδωνιου. καὶ ἐξανέστη βασιλεὺς εἰς ἀπαντὴν αὐτῇ καὶ κατεφίλησεν αὐτὴν καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ, καὶ ἐτέθη θρόνος τῇ μητρὶ τοῦ βασιλέως καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ. 19И҆ вни́де вирсаві́а пред̾ царѧ̀ соломѡ́на глаго́лати є҆мꙋ̀ ѡ҆ а҆дѡ́нїи. И҆ воста̀ ца́рь на срѣ́тенїе є҆́й, и҆ поклони́сѧ є҆́й, и҆ сѣ́де на престо́лѣ свое́мъ: и҆ поста́виша престо́лъ дрꙋгі́й ма́тери царе́вѣ, и҆ сѣ́де ѡ҆деснꙋ́ю є҆гѡ̀,
20καὶ εἶπεν αὐτῷ Αἴτησιν μίαν μικρὰν ἐγὼ αἰτοῦμαι παρὰ σοῦ, μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου. καὶ εἶπεν αὐτῇ βασιλεύς Αἴτησαι, μῆτερ ἐμή, ὅτι οὐκ ἀποστρέψω σε. 20и҆ речѐ є҆мꙋ̀: проше́нїѧ ма́ла є҆ди́нагѡ а҆́зъ прошꙋ̀ ᲂу҆ тебє̀, не ѿвратѝ лица̀ моегѡ̀. И҆ речѐ къ не́й ца́рь: просѝ, ма́ти моѧ̀, ꙗ҆́кѡ не ѿвращꙋ́сѧ ѿ тебє̀.
21καὶ εἶπεν Δοθήτω δὲ Αβισακ Σωμανῖτις τῷ Αδωνια τῷ ἀδελφῷ σου εἰς γυναῖκα. 21И҆ речѐ: да́ждь а҆вїса́гꙋ сꙋмантѧны́ню а҆дѡ́нїи бра́тꙋ твоемꙋ̀ въ женꙋ̀.
22καὶ ἀπεκρίθη Σαλωμων βασιλεὺς καὶ εἶπεν τῇ μητρὶ αὐτοῦ Καὶ ἵνα τί σὺ ᾔτησαι τὴν Αβισακ τῷ Αδωνια; καὶ αἴτησαι αὐτῷ τὴν βασιλείαν, ὅτι οὗτος ἀδελφός μου μέγας ὑπὲρ ἐμέ, καὶ αὐτῷ Αβιαθαρ ἱερεὺς καὶ αὐτῷ Ιωαβ υἱὸς Σαρουιας ἀρχιστράτηγος ἑταῖρος. 22И҆ ѿвѣща̀ ца́рь соломѡ́нъ и҆ речѐ ма́тери свое́й: вскꙋ́ю ты̀ про́сиши а҆вїса́ги сꙋмантѧны́ни а҆дѡ́нїи; є҆щѐ просѝ є҆мꙋ̀ и҆ ца́рства, ꙗ҆́кѡ то́й бра́тъ мо́й бо́льшїй менє̀, и҆ є҆мꙋ̀ а҆вїа́ѳаръ і҆ере́й, и҆ є҆мꙋ̀ і҆ѡа́въ сы́нъ сарꙋ́инъ воево́да дрꙋ́гъ.
23καὶ ὤμοσεν βασιλεὺς Σαλωμων κατὰ τοῦ κυρίου λέγων Τάδε ποιήσαι μοι θεὸς καὶ τάδε προσθείη, ὅτι κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ἐλάλησεν Αδωνιας τὸν λόγον τοῦτον· 23И҆ клѧ́тсѧ ца́рь соломѡ́нъ гдⷭ҇емъ, глаго́лѧ: сїѧ̑ да сотвори́тъ мнѣ̀ бг҃ъ и҆ сїѧ̑ да приложи́тъ, ꙗ҆́кѡ на дꙋ́шꙋ свою̀ глаго́ла а҆дѡ́нїа сло́во сїѐ:
24καὶ νῦν ζῇ κύριος, ὃς ἡτοίμασέν με καὶ ἔθετό με ἐπὶ τὸν θρόνον Δαυιδ τοῦ πατρός μου καὶ αὐτὸς ἐποίησέν μοι οἶκον, καθὼς ἐλάλησεν κύριος, ὅτι σήμερον θανατωθήσεται Αδωνιας. 24и҆ нн҃ѣ жи́въ гдⷭ҇ь, и҆́же ᲂу҆гото́ва мѧ̀, и҆ посади́ мѧ на престо́лѣ ѻ҆тца̀ моегѡ̀ даві́да, и҆ то́й сотвори́ ми до́мъ, ꙗ҆́коже гл҃а гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ дне́сь ᲂу҆́мретъ а҆дѡ́нїа.
25καὶ ἐξαπέστειλεν Σαλωμων βασιλεὺς ἐν χειρὶ Βαναιου υἱοῦ Ιωδαε καὶ ἀνεῖλεν αὐτόν, καὶ ἀπέθανεν Αδωνιας ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. 25И҆ посла̀ ца́рь соломѡ́нъ рꙋко́ю ване́а сы́на і҆ѡда́ева, и҆ ᲂу҆бѝ є҆го̀, и҆ ᲂу҆́мре а҆дѡ́нїа въ то́й де́нь.
26Καὶ τῷ Αβιαθαρ τῷ ἱερεῖ εἶπεν βασιλεύς Ἀπότρεχε σὺ εἰς Αναθωθ εἰς ἀγρόν σου, ὅτι ἀνὴρ θανάτου εἶ σὺ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, καὶ οὐ θανατώσω σε, ὅτι ἦρας τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης κυρίου ἐνώπιον τοῦ πατρός μου, καὶ ὅτι ἐκακουχήθης ἐν ἅπασιν, οἷς ἐκακουχήθη πατήρ μου. 26И҆ а҆вїа́ѳарꙋ і҆ере́ю речѐ ца́рь: тецы̀ ты̀ во а҆наѳѡ́ѳъ на село̀ твоѐ, ꙗ҆́кѡ мꙋ́жъ сме́рти є҆сѝ ты̀ въ дне́шнїй де́нь, но не ᲂу҆мерщвлю̀ тебѐ, ꙗ҆́кѡ носи́лъ є҆сѝ кївѡ́тъ завѣ́та гдⷭ҇нѧ пред̾ ѻ҆тце́мъ мои́мъ( даві́домъ) , и҆ ꙗ҆́кѡ ѡ҆ѕло́бленъ бы́лъ є҆сѝ во всѣ́хъ, и҆́миже ѡ҆ѕло́бленъ бѣ̀ ѻ҆те́цъ мо́й.
27καὶ ἐξέβαλεν Σαλωμων τὸν Αβιαθαρ τοῦ μὴ εἶναι ἱερέα τοῦ κυρίου, πληρωθῆναι τὸ ῥῆμα κυρίου, ἐλάλησεν ἐπὶ τὸν οἶκον Ηλι ἐν Σηλωμ.– 27И҆ и҆згна̀ соломѡ́нъ а҆вїа́ѳара, є҆́же не бы́ти є҆мꙋ̀ і҆ере́емъ гдⷭ҇нимъ, ꙗ҆́коже сбы́тисѧ словесѝ гдⷭ҇ню, є҆́же гл҃а на до́мъ и҆лі́евъ въ силѡ́мѣ.
28καὶ ἀκοὴ ἦλθεν ἕως Ιωαβ τοῦ υἱοῦ Σαρουιας[ ὅτι Ιωαβ ἦν κεκλικὼς ὀπίσω Αδωνιου, καὶ ὀπίσω Σαλωμων οὐκ ἔκλινεν] , καὶ ἔφυγεν Ιωαβ εἰς τὸ σκήνωμα τοῦ κυρίου καὶ κατέσχεν τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου. 28И҆ слꙋ́хъ до́йде до і҆ѡа́ва сы́на сарꙋ́ина, ꙗ҆́кѡ і҆ѡа́въ послѣ́дова а҆дѡ́нїи, и҆ въ слѣ́дъ соломѡ́нь не ᲂу҆клони́сѧ. И҆ бѣжа̀ і҆ѡа́въ въ ски́нїю гдⷭ҇ню, и҆ ꙗ҆́тсѧ рогѡ́въ ѻ҆лтаре́выхъ.
29καὶ ἀπηγγέλη τῷ Σαλωμων λέγοντες ὅτι Ἔφυγεν Ιωαβ εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ κυρίου καὶ ἰδοὺ κατέχει τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ἀπέστειλεν Σαλωμων πρὸς Ιωαβ λέγων Τί γέγονέν σοι, ὅτι πέφευγας εἰς τὸ θυσιαστήριον; καὶ εἶπεν Ιωαβ Ὅτι ἐφοβήθην ἀπὸ προσώπου σου, καὶ ἔφυγον πρὸς κύριον. καὶ ἀπέστειλεν Σαλωμων βασιλεὺς τὸν Βαναιου υἱὸν Ιωδαε λέγων Πορεύου καὶ ἄνελε αὐτὸν καὶ θάψον αὐτόν. 29И҆ возвѣсти́ша соломѡ́нꙋ, глаго́люще: ꙗ҆́кѡ бѣжа̀ і҆ѡа́въ въ ски́нїю гдⷭ҇ню, и҆ сѐ, держи́тсѧ рогѡ́въ ѻ҆лтаре́выхъ. И҆ посла̀ ца́рь соломѡ́нъ ко і҆ѡа́вꙋ, глаго́лѧ: что́ ти бы́сть, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆бѣжа́лъ є҆сѝ во ѻ҆лта́рь; И҆ речѐ і҆ѡа́въ: ꙗ҆́кѡ ᲂу҆боѧ́хсѧ ѿ лица̀ твоегѡ̀, и҆ бѣжа́хъ ко гдⷭ҇ꙋ. И҆ посла̀ соломѡ́нъ ване́а сы́на і҆ѡда́ева, глаго́лѧ: и҆дѝ, и҆ ᲂу҆бі́й є҆го̀, и҆ погребѝ є҆го̀.
30καὶ ἦλθεν Βαναιου υἱὸς Ιωδαε πρὸς Ιωαβ εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ κυρίου καὶ εἶπεν αὐτῷ Τάδε λέγει βασιλεύς Ἔξελθε. καὶ εἶπεν Ιωαβ Οὐκ ἐκπορεύομαι, ὅτι ὧδε ἀποθανοῦμαι. καὶ ἀπέστρεψεν Βαναιας υἱὸς Ιωδαε καὶ εἶπεν τῷ βασιλεῖ λέγων Τάδε λελάληκεν Ιωαβ καὶ τάδε ἀποκέκριταί μοι. 30И҆ прїи́де ване́а сы́нъ і҆ѡда́евъ ко і҆ѡа́вꙋ въ ски́нїю гдⷭ҇ню, и҆ речѐ є҆мꙋ̀: сїѧ̑ глаго́летъ ца́рь: и҆зы́ди. И҆ речѐ і҆ѡа́въ: не и҆зы́дꙋ, но да здѣ̀ ᲂу҆мрꙋ̀. И҆ возврати́сѧ ване́а сы́нъ і҆ѡда́евъ и҆ речѐ царю̀, глаго́лѧ: сїѧ̑ глаго́ла і҆ѡа́въ и҆ сїѧ̑ ѿвѣща̀ мнѣ̀.
31καὶ εἶπεν αὐτῷ βασιλεύς Πορεύου καὶ ποίησον αὐτῷ καθὼς εἴρηκεν, καὶ ἄνελε αὐτὸν καὶ θάψεις αὐτὸν καὶ ἐξαρεῖς σήμερον τὸ αἷμα, δωρεὰν ἐξέχεεν Ιωαβ, ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου· 31И҆ речѐ є҆мꙋ̀ ца́рь: и҆дѝ и҆ сотворѝ є҆мꙋ̀, ꙗ҆́коже речѐ, и҆ ᲂу҆бі́й є҆го̀, и҆ погребѝ є҆го̀, и҆ ѿимѝ дне́сь кро́вь, ю҆́же тꙋ́не пролїѧ̀ і҆ѡа́въ, ѿ менє̀ и҆ ѿ до́мꙋ ѻ҆тца̀ моегѡ̀:
32καὶ ἀπέστρεψεν κύριος τὸ αἷμα τῆς ἀδικίας αὐτοῦ εἰς κεφαλὴν αὐτοῦ, ὡς ἀπήντησεν τοῖς δυσὶν ἀνθρώποις τοῖς δικαίοις καὶ ἀγαθοῖς ὑπὲρ αὐτὸν καὶ ἀπέκτεινεν αὐτοὺς ἐν ῥομφαίᾳ, καὶ πατήρ μου Δαυιδ οὐκ ἔγνω τὸ αἷμα αὐτῶν, τὸν Αβεννηρ υἱὸν Νηρ ἀρχιστράτηγον Ισραηλ καὶ τὸν Αμεσσα υἱὸν Ιεθερ ἀρχιστράτηγον Ιουδα· 32и҆ возвратѝ гдⷭ҇ь кро́вь непра́вды є҆гѡ̀ на главꙋ̀ є҆гѡ̀, ꙗ҆́коже нападѐ на два̀ мꙋ̑жа пра́вєдна и҆ бла̑га па́че є҆гѡ̀, и҆ ᲂу҆бѝ и҆̀хъ ѻ҆рꙋ́жїемъ: и҆ ѻ҆те́цъ мо́й даві́дъ не разꙋмѣ̀ кро́ве и҆́хъ, а҆вени́ра сы́на ни́рова, воево́дꙋ і҆и҃лева, и҆ а҆месса́ѧ сы́на і҆еѳе́рова, воево́дꙋ і҆ꙋ́дина:
33καὶ ἐπεστράφη τὰ αἵματα αὐτῶν εἰς κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ εἰς κεφαλὴν τοῦ σπέρματος αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ τῷ Δαυιδ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ καὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ τῷ θρόνῳ αὐτοῦ γένοιτο εἰρήνη ἕως αἰῶνος παρὰ κυρίου. 33и҆ возврати́сѧ кро́вь и҆́хъ на главꙋ̀ є҆гѡ̀ и҆ на главꙋ̀ сѣ́мене є҆гѡ̀ во вѣ́ки: даві́дꙋ же и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀, и҆ до́мꙋ є҆гѡ̀, и҆ престо́лꙋ є҆гѡ̀ ми́ръ да бꙋ́детъ до вѣ́ка ѿ гдⷭ҇а.
34καὶ ἀπήντησεν Βαναιου υἱὸς Ιωδαε τῷ Ιωαβ καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν καὶ ἔθαψεν αὐτὸν ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ.– 34И҆ взы́де ване́а сы́нъ і҆ѡда́евъ и҆ нападѐ на него̀, и҆ ᲂу҆бѝ є҆го̀, и҆ погребѐ є҆го̀ въ домꙋ̀ є҆гѡ̀ въ пꙋсты́ни.
35καὶ ἔδωκεν βασιλεὺς τὸν Βαναιου υἱὸν Ιωδαε ἀντ αὐτοῦ ἐπὶ τὴν στρατηγίαν· καὶ βασιλεία κατωρθοῦτο ἐν Ιερουσαλημ· καὶ τὸν Σαδωκ τὸν ἱερέα ἔδωκεν βασιλεὺς εἰς ἱερέα πρῶτον ἀντὶ Αβιαθαρ. 35a Καὶ ἔδωκεν κύριος φρόνησιν τῷ Σαλωμων καὶ σοφίαν πολλὴν σφόδρα καὶ πλάτος καρδίας ὡς ἄμμος παρὰ τὴν θάλασσαν, 35b καὶ ἐπληθύνθη φρόνησις Σαλωμων σφόδρα ὑπὲρ τὴν φρόνησιν πάντων ἀρχαίων υἱῶν καὶ ὑπὲρ πάντας φρονίμους Αἰγύπτου. 35c καὶ ἔλαβεν τὴν θυγατέρα Φαραω καὶ εἰσήγαγεν αὐτὴν εἰς τὴν πόλιν Δαυιδ ἕως συντελέσαι αὐτὸν τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ τὸν οἶκον κυρίου ἐν πρώτοις καὶ τὸ τεῖχος Ιερουσαλημ κυκλόθεν· ἐν ἑπτὰ ἔτεσιν ἐποίησεν καὶ συνετέλεσεν. 35d καὶ ἦν τῷ Σαλωμων ἑβδομήκοντα χιλιάδες αἴροντες ἄρσιν καὶ ὀγδοήκοντα χιλιάδες λατόμων ἐν τῷ ὄρει. 35e καὶ ἐποίησεν Σαλωμων τὴν θάλασσαν καὶ τὰ ὑποστηρίγματα καὶ τοὺς λουτῆρας τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς στύλους καὶ τὴν κρήνην τῆς αὐλῆς καὶ τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν. 35f καὶ ᾠκοδόμησεν τὴν ἄκραν καὶ τὰς ἐπάλξεις αὐτῆς καὶ διέκοψεν τὴν πόλιν Δαυιδ· οὕτως θυγάτηρ Φαραω ἀνέβαινεν ἐκ τῆς πόλεως Δαυιδ εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς, ὃν ᾠκοδόμησεν αὐτῇ· τότε ᾠκοδόμησεν τὴν ἄκραν. 35g καὶ Σαλωμων ἀνέφερεν τρεῖς ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ὁλοκαυτώσεις καὶ εἰρηνικὰς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ᾠκοδόμησεν τῷ κυρίῳ, καὶ ἐθυμία ἐνώπιον κυρίου. καὶ συνετέλεσεν τὸν οἶκον. 35h καὶ οὗτοι οἱ ἄρχοντες οἱ καθεσταμένοι ἐπὶ τὰ ἔργα τοῦ Σαλωμων· τρεῖς χιλιάδες καὶ ἑξακόσιοι ἐπιστάται τοῦ λαοῦ τῶν ποιούντων τὰ ἔργα. 35i καὶ ᾠκοδόμησεν τὴν Ασσουρ καὶ τὴν Μαγδω καὶ τὴν Γαζερ καὶ τὴν Βαιθωρων τὴν ἐπάνω καὶ τὰ Βααλαθ· 35k πλὴν μετὰ τὸ οἰκοδομῆσαι αὐτὸν τὸν οἶκον τοῦ κυρίου καὶ τὸ τεῖχος Ιερουσαλημ κύκλῳ, μετὰ ταῦτα ᾠκοδόμησεν τὰς πόλεις ταύτας. 35l Καὶ ἐν τῷ ἔτι Δαυιδ ζῆν ἐνετείλατο τῷ Σαλωμων λέγων Ἰδοὺ μετὰ σοῦ Σεμει υἱὸς Γηρα υἱὸς σπέρματος τοῦ Ιεμινι ἐκ Χεβρων· 35m οὗτος κατηράσατό με κατάραν ὀδυνηρὰν ἐν ἡμέρᾳ ἐπορευόμην εἰς Παρεμβολάς, 35n καὶ αὐτὸς κατέβαινεν εἰς ἀπαντήν μοι ἐπὶ τὸν Ιορδάνην, καὶ ὤμοσα αὐτῷ κατὰ τοῦ κυρίου λέγων Εἰ θανατωθήσεται ἐν ῥομφαίᾳ· 35o καὶ νῦν μὴ ἀθῳώσῃς αὐτόν, ὅτι ἀνὴρ φρόνιμος σὺ καὶ γνώσῃ ποιήσεις αὐτῷ, καὶ κατάξεις τὴν πολιὰν αὐτοῦ ἐν αἵματι εἰς ᾅδου. 35И҆ поста́ви ца́рь соломѡ́нъ ване́а сы́на і҆ѡда́ева вмѣ́стѡ є҆гѡ̀ над̾ во́инствомъ: ца́рство же ᲂу҆правлѧ́шесѧ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ. И҆ садѡ́ка і҆ере́а дадѐ соломѡ́нъ ца́рь во і҆ере́а пе́рваго вмѣ́стѡ а҆вїа́ѳара. И҆ дадѐ гдⷭ҇ь смы́слъ соломѡ́нꙋ и҆ премꙋ́дрость мно́гꙋ ѕѣлѡ̀, и҆ широтꙋ̀ се́рдца, ꙗ҆́коже песо́къ и҆́же при мо́ри: и҆ и҆спо́лнисѧ ра́зꙋма соломѡ́нъ па́че ра́зꙋма всѣ́хъ дре́внихъ сынѡ́въ и҆ па́че всѣ́хъ мꙋ́дрыхъ є҆гѵ́петскихъ. И҆ поѧ́тъ дще́рь фараѡ́ню, и҆ введѐ ю҆̀ во гра́дъ даві́довъ, до́ндеже сконча̀ себѣ̀ зда́ти до́мъ сво́й, и҆ до́мъ гдⷭ҇ень въ пе́рвыхъ, и҆ стѣ́нꙋ і҆ерⷭ҇ли́ма ѡ҆́крестъ: въ се́дмь лѣ́тъ сотворѝ и҆ сконча̀. И҆ бѧ́ше ᲂу҆ соломѡ́на се́дмьдесѧтъ ты́сѧщъ( мꙋже́й) носѧ́щихъ бремена̀, и҆ ѻ҆́смьдесѧтъ ты́сѧщъ каменосѣ́чцєвъ въ горѣ̀. И҆ сотворѝ соломѡ́нъ мо́ре, и҆ подкрѣплє́нїѧ, и҆ ба̑ни вели̑кїѧ, и҆ столпы̀, и҆ и҆сто́чникъ дво́рный, и҆ мо́ре мѣ́дѧное: и҆ созда̀ краегра́дїе, и҆ забра̑ла над̾ ни́мъ, и҆ разсѣчѐ гра́дъ даві́довъ. Та́кѡ дщѝ фараѡ́нѧ пре́йде ѿ гра́да даві́дова въ до́мъ сво́й, є҆го́же созда̀ є҆́й: тогда̀ созда̀ краегра́дїе. И҆ соломѡ́нъ возноша́ше три́жды въ лѣ́то всесожжє́нїѧ и҆ ми̑рнаѧ на ѻ҆лта́рь, є҆го́же созда̀ гдⷭ҇еви, и҆ кадѧ́ше пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ совершѝ до́мъ. И҆ сі́и старѣ̑йшины приста́влени над̾ дѣла́ми соломѡ́ними, трѝ ты́сѧщы и҆ ше́сть сѡ́тъ приста̑вникъ за людьмѝ дѣ́лающими дѣ́ло. И҆ созда̀ а҆ссꙋ́ръ, и҆ магдѡ́нъ и҆ газе́ръ, и҆ веѳѡрѡ́нъ вы́шнїй и҆ валала́ѳъ: ѻ҆ба́че по созда́нїи до́мꙋ гдⷭ҇нѧ и҆ стѣны̀ і҆ерⷭ҇ли́мскїѧ ѡ҆́крестъ, по си́хъ созда̀ гра́ды сїѧ̑. И҆ є҆щѐ жи́въ сы́й даві́дъ, заповѣ́да соломѡ́нꙋ глаго́лѧ: сѐ, съ тобо́ю семе́й сы́нъ гира́нь, сы́нъ сѣ́мене і҆емені́ина, ѿ хеврѡ́на: се́й клѧ́ше мѧ̀ клѧ́твою ᲂу҆кори́зненною, въ де́нь во́ньже и҆до́хъ въ полкѝ: и҆ то́й сни́де въ срѣ́тенїе мѝ на і҆ѻрда́нъ, и҆ клѧ́хсѧ є҆мꙋ̀ гдⷭ҇емъ, глаго́лѧ, ꙗ҆́кѡ не ᲂу҆мерщвлю̀ є҆го̀ ѻ҆рꙋ́жїемъ: и҆ нн҃ѣ да не ѡ҆безвини́ши є҆го̀, ꙗ҆́кѡ мꙋ́жъ смы́сленъ є҆сѝ ты̀, и҆ разꙋмѣ́еши ꙗ҆̀же сотвори́ши є҆мꙋ̀, и҆ сведе́ши ста́рость є҆гѡ̀ съ кро́вїю во а҆́дъ.
36καὶ ἐκάλεσεν βασιλεὺς τὸν Σεμει καὶ εἶπεν αὐτῷ Οἰκοδόμησον σεαυτῷ οἶκον ἐν Ιερουσαλημ καὶ κάθου ἐκεῖ καὶ οὐκ ἐξελεύσῃ ἐκεῖθεν οὐδαμοῦ· 36И҆ посла́въ ца́рь соломѡ́нъ, призва̀ семе́а и҆ речѐ є҆мꙋ̀: сози́жди себѣ̀ до́мъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ и҆ сѣдѝ та́мѡ, и҆ не и҆сходѝ ѿтꙋ́дꙋ ника́може:
37καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς ἐξόδου σου καὶ διαβήσῃ τὸν χειμάρρουν Κεδρων, γινώσκων γνώσῃ ὅτι θανάτῳ ἀποθανῇ, τὸ αἷμά σου ἔσται ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου. καὶ ὥρκισεν αὐτὸν βασιλεὺς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. 37и҆ бꙋ́детъ въ де́нь и҆схо́да твоегѡ̀, и҆ пре́йдеши пото́къ ке́дрскїй, разꙋмѣ́ѧ разꙋмѣ́й, ꙗ҆́кѡ сме́ртїю ᲂу҆́мреши: кро́вь твоѧ̀ бꙋ́детъ на главѣ̀ твое́й. И҆ заклѧ́тъ є҆го̀ ца́рь въ де́нь то́й.
38καὶ εἶπεν Σεμει πρὸς τὸν βασιλέα Ἀγαθὸν τὸ ῥῆμα, ἐλάλησας, κύριέ μου βασιλεῦ· οὕτω ποιήσει δοῦλός σου. καὶ ἐκάθισεν Σεμει ἐν Ιερουσαλημ τρία ἔτη. 38И҆ речѐ семе́й къ царю̀: бла́гъ глаго́лъ, є҆го́же глаго́лалъ є҆сѝ, го́споди мо́й царю̀: та́кѡ сотвори́тъ ра́бъ тво́й. И҆ сѣ́де семе́й во і҆ерⷭ҇ли́мѣ трѝ лѣ̑та.
39καὶ ἐγενήθη μετὰ τρία ἔτη καὶ ἀπέδρασαν δύο δοῦλοι τοῦ Σεμει πρὸς Αγχους υἱὸν Μααχα βασιλέα Γεθ, καὶ ἀπηγγέλη τῷ Σεμει λέγοντες Ἰδοὺ οἱ δοῦλοί σου ἐν Γεθ· 39И҆ бы́сть по трїе́хъ лѣ́тѣхъ, и҆ бѣжа́ста два̀ раба̑ семє́ина ко а҆гхꙋ́сꙋ сы́нꙋ мааха́инꙋ, царю̀ ге́ѳскꙋ. И҆ возвѣсти́ша семе́ю, глаго́люще: сѐ, рабѝ твоѝ во ге́ѳѣ.
40καὶ ἀνέστη Σεμει καὶ ἐπέσαξε τὴν ὄνον αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθη εἰς Γεθ πρὸς Αγχους τοῦ ἐκζητῆσαι τοὺς δούλους αὐτοῦ, καὶ ἐπορεύθη Σεμει καὶ ἤγαγεν τοὺς δούλους αὐτοῦ ἐκ Γεθ. 40И҆ воста̀ семе́й, и҆ ѡ҆сѣдла̀ ѻ҆слѧ̀ своѐ, и҆ и҆́де во ге́ѳъ ко а҆гхꙋ́сꙋ взыска́ти рабы̑ своѧ̑: и҆ по́йде семе́й, и҆ приведѐ рабы̑ своѧ̑ ѿ ге́ѳа.
41καὶ ἀπηγγέλη τῷ Σαλωμων λέγοντες ὅτι Ἐπορεύθη Σεμει ἐξ Ιερουσαλημ εἰς Γεθ καὶ ἀπέστρεψεν τοὺς δούλους αὐτοῦ. 41И҆ возвѣсти́ша соломѡ́нꙋ, глаго́люще: ꙗ҆́кѡ семе́й ходѝ и҆з̾ і҆ерⷭ҇ли́ма въ ге́ѳъ и҆ возвратѝ рабы̑ своѧ̑.
42καὶ ἀπέστειλεν βασιλεὺς καὶ ἐκάλεσεν τὸν Σεμει καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Οὐχὶ ὥρκισά σε κατὰ τοῦ κυρίου καὶ ἐπεμαρτυράμην σοι λέγων Ἐν ἂν ἡμέρᾳ ἐξέλθῃς ἐξ Ιερουσαλημ καὶ πορευθῇς εἰς δεξιὰ εἰς ἀριστερά, γινώσκων γνώσῃ ὅτι θανάτῳ ἀποθανῇ; 42И҆ посла̀ ца́рь и҆ призва̀ семе́а и҆ речѐ къ немꙋ̀: не заклѧ́хъ ли тѧ̀ гдⷭ҇емъ, и҆ засвидѣ́тельствовахъ тебѣ̀, глаго́лѧ: во́ньже а҆́ще де́нь и҆зы́деши и҆з̾ і҆ерⷭ҇ли́ма и҆ по́йдеши на де́сно и҆лѝ на шꙋ́ее, разꙋмѣ́ѧ разꙋмѣ́й, ꙗ҆́кѡ сме́ртїю ᲂу҆́мреши; и҆ ре́клъ мѝ є҆сѝ: бла́гъ глаго́лъ, є҆го́же слы́шахъ:
43καὶ τί ὅτι οὐκ ἐφύλαξας τὸν ὅρκον κυρίου καὶ τὴν ἐντολήν, ἣν ἐνετειλάμην κατὰ σοῦ; 43и҆ что̀ ꙗ҆́кѡ не сохрани́лъ є҆сѝ клѧ́твы гдⷭ҇ни и҆ за́повѣди, ю҆́же заповѣ́дахъ на тѧ̀;
44καὶ εἶπεν βασιλεὺς πρὸς Σεμει Σὺ οἶδας πᾶσαν τὴν κακίαν σου, ἣν ἔγνω καρδία σου, ἐποίησας τῷ Δαυιδ τῷ πατρί μου, καὶ ἀνταπέδωκεν κύριος τὴν κακίαν σου εἰς κεφαλήν σου· 44И҆ речѐ ца́рь къ семе́ю: ты̀ вѣ́си всю̀ ѕло́бꙋ твою̀, ю҆́же вѣ́сть се́рдце твоѐ, ꙗ҆̀же сотвори́лъ є҆сѝ даві́дꙋ ѻ҆тцꙋ̀ моемꙋ̀: и҆ возвратѝ гдⷭ҇ь ѕло́бꙋ твою̀ на главꙋ̀ твою̀:
45καὶ βασιλεὺς Σαλωμων ηὐλογημένος, καὶ θρόνος Δαυιδ ἔσται ἕτοιμος ἐνώπιον κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα. 45и҆ ца́рь соломѡ́нъ благослове́нъ, и҆ престо́лъ даві́довъ бꙋ́детъ гото́въ пред̾ гдⷭ҇емъ во вѣ́ки.
46καὶ ἐνετείλατο βασιλεὺς Σαλωμων τῷ Βαναια υἱῷ Ιωδαε, καὶ ἐξῆλθεν καὶ ἀνεῖλεν αὐτόν, καὶ ἀπέθανεν. Καὶ ἦν βασιλεὺς Σαλωμων φρόνιμος σφόδρα καὶ σοφός, καὶ Ιουδα καὶ Ισραηλ πολλοὶ σφόδρα ὡς ἄμμος ἐπὶ τῆς θαλάσσης εἰς πλῆθος, ἐσθίοντες καὶ πίνοντες καὶ χαίροντες· καὶ Σαλωμων ἦν ἄρχων ἐν πάσαις ταῖς βασιλείαις, καὶ ἦσαν προσφέροντες δῶρα καὶ ἐδούλευον τῷ Σαλωμων πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ. καὶ Σαλωμων ἤρξατο διανοίγειν τὰ δυναστεύματα τοῦ Λιβάνου, καὶ αὐτὸς ᾠκοδόμησεν τὴν Θερμαι ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ τοῦτο τὸ ἄριστον τῷ Σαλωμων· τριάκοντα κόροι σεμιδάλεως καὶ ἑξήκοντα κόροι ἀλεύρου κεκοπανισμένου, δέκα μόσχοι ἐκλεκτοὶ καὶ εἴκοσι βόες νομάδες καὶ ἑκατὸν πρόβατα ἐκτὸς ἐλάφων καὶ δορκάδων καὶ ὀρνίθων ἐκλεκτῶν νομάδων. ὅτι ἦν ἄρχων ἐν παντὶ πέραν τοῦ ποταμοῦ ἀπὸ Ραφι ἕως Γάζης, ἐν πᾶσιν τοῖς βασιλεῦσιν πέραν τοῦ ποταμοῦ· καὶ ἦν αὐτῷ εἰρήνη ἐκ πάντων τῶν μερῶν αὐτοῦ κυκλόθεν, καὶ κατῴκει Ιουδα καὶ Ισραηλ πεποιθότες, ἕκαστος ὑπὸ τὴν ἄμπελον αὐτοῦ καὶ ὑπὸ τὴν συκῆν αὐτοῦ, ἐσθίοντες καὶ πίνοντες, ἀπὸ Δαν καὶ ἕως Βηρσαβεε πάσας τὰς ἡμέρας Σαλωμων.– καὶ οὗτοι οἱ ἄρχοντες τοῦ Σαλωμων· Αζαριον υἱὸς Σαδωκ τοῦ ἱερέως καὶ Ορνιου υἱὸς Ναθαν ἄρχων τῶν ἐφεστηκότων καὶ Εδραμ ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ Σουβα γραμματεὺς καὶ Βασα υἱὸς Αχιθαλαμ ἀναμιμνῄσκων καὶ Αβι υἱὸς Ιωαβ ἀρχιστράτηγος καὶ Αχιρε υἱὸς Εδραι ἐπὶ τὰς ἄρσεις καὶ Βαναια υἱὸς Ιωδαε ἐπὶ τῆς αὐλαρχίας καὶ ἐπὶ τοῦ πλινθείου καὶ Ζαχουρ υἱὸς Ναθαν σύμβουλος.– καὶ ἦσαν τῷ Σαλωμων τεσσαράκοντα χιλιάδες τοκάδες ἵπποι εἰς ἅρματα καὶ δώδεκα χιλιάδες ἱππέων. καὶ ἦν ἄρχων ἐν πᾶσιν τοῖς βασιλεῦσιν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ καὶ ἕως γῆς ἀλλοφύλων καὶ ἕως ὁρίων Αἰγύπτου. Σαλωμων υἱὸς Δαυιδ ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ισραηλ καὶ Ιουδα ἐν Ιερουσαλημ. 46И҆ заповѣ́да ца́рь соломѡ́нъ ване́ю сы́нꙋ і҆ѡда́евꙋ: и҆ и҆зы́де, и҆ ᲂу҆бѝ є҆го̀, и҆ ᲂу҆́мре( семе́й) .
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms