Премꙋ́дрости соломѡ́ни 10
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Αὕτη πρωτόπλαστον πατέρα κόσμου μόνον κτισθέντα διεφύλαξεν καὶ ἐξείλατο αὐτὸν ἐκ παραπτώματος ἰδίου | 1Сїѧ̀ первозда́ннаго ѻ҆тца̀ мі́рꙋ є҆ди́наго созда́ннаго сохранѝ и҆ и҆зведѐ є҆го̀ ѿ грѣха̀ є҆гѡ̀, |
| 2ἔδωκέν τε αὐτῷ ἰσχὺν κρατῆσαι ἁπάντων. | 2даде́ же є҆мꙋ̀ крѣ́пость содержа́ти всѧ́чєскаѧ. |
| 3ἀποστὰς δὲ ἀπ᾿ αὐτῆς ἄδικος ἐν ὀργῇ αὐτοῦ ἀδελφοκτόνοις συναπώλετο θυμοῖς. | 3Ѿстꙋпи́въ же ѿ неѧ̀ непра́ведный во гнѣ́вѣ свое́мъ со братоꙋбі́йственными поги́бе ꙗ҆́ростьми: |
| 4δι᾿ ὃν κατακλυζομένην γῆν πάλιν ἔσωσεν σοφία δι᾿ εὐτελοῦς ξύλου τὸν δίκαιον κυβερνήσασα. | 4є҆гѡ́же ра́ди потоплѧ́емꙋ зе́млю па́ки спасѐ премꙋ́дрость, ма́лымъ дре́вомъ првⷣника соблю́дши. |
| 5αὕτη καὶ ἐν ὁμονοίᾳ πονηρίας ἐθνῶν συγχυθέντων ἔγνω τὸν δίκαιον καὶ ἐτήρησεν αὐτὸν ἄμεμπτον θεῷ καὶ ἐπὶ τέκνου σπλάγχνοις ἰσχυρὸν ἐφύλαξεν. | 5Сїѧ̀ и҆ во є҆диномы́слїи лꙋка́вства смѣ́шеныхъ ꙗ҆зы́кѡвъ ѡ҆брѣ́те првⷣника и҆ сохранѝ є҆го̀ непоро́чна бг҃ꙋ, и҆ въ поболѣ́нїи ѡ҆ ча́дѣ крѣ́пка соблюдѐ. |
| 6αὕτη δίκαιον ἐξαπολλυμένων ἀσεβῶν ἐρρύσατο φυγόντα καταβάσιον πῦρ Πενταπόλεως, | 6Сїѧ̀ првⷣнаго, погиба́ющымъ нечести́вымъ, и҆зба́ви бѣжа́щаго ѿ ѻ҆гнѧ̀ низходѧ́ща на пѧ́ть градѡ́въ: |
| 7ἧς ἔτι μαρτύριον τῆς πονηρίας καπνιζομένη καθέστηκε χέρσος, καὶ ἀτελέσιν ὥραις καρποφοροῦντα φυτά, ἀπιστούσης ψυχῆς μνημεῖον ἑστηκυῖα στήλη ἁλός. | 7и҆́хже є҆щѐ свидѣ́тельство лꙋка́вствїѧ дымѧ́щаѧсѧ стои́тъ землѧ̀ пꙋста̀, и҆ несоверше́нными времены̀ плодоносѧ̑щаѧ древеса̀, и҆ невѣ́рныѧ дꙋшѝ па́мѧть стоѧ́щь сто́лпъ сла́нъ. |
| 8σοφίαν γὰρ παροδεύσαντες οὐ μόνον ἐβλάβησαν τοῦ μὴ γνῶναι τὰ καλά, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀφροσύνης ἀπέλιπον τῷ βίῳ μνημόσυνον, ἵνα ἐν οἷς ἐσφάλησαν μηδὲ λαθεῖν δυνηθῶσιν. | 8Премꙋ́дрость бо мимоходѧ́щїи не то́кмѡ повреди́шасѧ, є҆́же не вѣ́дѣти бла́га, но и҆ безꙋ́мїѧ своегѡ̀ ѡ҆ста́виша житїю̀ па́мѧть, да въ ни́хже согрѣши́ша, нижѐ ᲂу҆таи́тисѧ возмо́гꙋтъ. |
| 9σοφία δὲ τοὺς θεραπεύοντας αὐτὴν ἐκ πόνων ἐρρύσατο. | 9Премꙋ́дрость же слꙋжа́щихъ є҆́й ѿ болѣ́зней и҆зба́ви. |
| 10αὕτη φυγάδα ὀργῆς ἀδελφοῦ δίκαιον ὡδήγησεν ἐν τρίβοις εὐθείαις· ἔδειξεν αὐτῷ βασιλείαν θεοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ γνῶσιν ἁγίων· εὐπόρησεν αὐτὸν ἐν μόχθοις καὶ ἐπλήθυνεν τοὺς πόνους αὐτοῦ· | 10Сїѧ̀ бѣжа́щаго ѿ гнѣ́ва бра́тнѧ првⷣника наста́ви на стєзѝ пра̑вы и҆ показа̀ є҆мꙋ̀ црⷭ҇твїе бж҃їе и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ ра́зꙋмъ ст҃ы́хъ, почтѐ є҆го̀ въ трꙋдѣ́хъ и҆ ᲂу҆мно́жи трꙋды̀ є҆гѡ̀. |
| 11ἐν πλεονεξίᾳ κατισχυόντων αὐτὸν παρέστη καὶ ἐπλούτισεν αὐτόν· | 11Во ѡ҆би́дѣ ѡ҆бдержа́щихъ є҆го̀ предста̀ є҆мꙋ̀ и҆ ѡ҆богатѝ є҆го̀, |
| 12διεφύλαξεν αὐτὸν ἀπὸ ἐχθρῶν καὶ ἀπὸ ἐνεδρευόντων ἠσφαλίσατο· καὶ ἀγῶνα ἰσχυρὸν ἐβράβευσεν αὐτῷ, ἵνα γνῷ ὅτι παντὸς δυνατωτέρα ἐστὶν εὐσέβεια. | 12сохранѝ є҆го̀ ѿ вра̑гъ, и҆ ѿ навѣ́тꙋющихъ защитѝ є҆го̀, и҆ по́двигъ крѣ́покъ на побѣ́дꙋ дадѐ є҆мꙋ̀, да ᲂу҆вѣ́сть, ꙗ҆́кѡ всѣ́хъ сильнѣ́е є҆́сть бл҃гоче́стїе. |
| 13αὕτη πραθέντα δίκαιον οὐκ ἐγκατέλιπεν, ἀλλὰ ἐξ ἁμαρτίας ἐρρύσατο αὐτόν· | 13Сїѧ̀ прода́наго првⷣника не ѡ҆ста́ви, но ѿ грѣха̀ и҆зба́ви є҆го̀: сни́де съ ни́мъ въ ро́въ, |
| 14συγκατέβη αὐτῷ εἰς λάκκον καὶ ἐν δεσμοῖς οὐκ ἀφῆκεν αὐτόν, ἕως ἤνεγκεν αὐτῷ σκῆπτρα βασιλείας καὶ ἐξουσίαν τυραννούντων αὐτοῦ· ψευδεῖς τε ἔδειξεν τοὺς μωμησαμένους αὐτὸν καὶ ἔδωκεν αὐτῷ δόξαν αἰώνιον. | 14и҆ во ᲂу҆́захъ не ѡ҆ста́ви є҆го̀, до́ндеже принесѐ є҆мꙋ̀ ски́птръ ца́рствїѧ и҆ вла́сть на мꙋ́чащихъ є҆го̀: лжи́выхъ же показа̀, поро́къ сотво́ршихъ на́нь, и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ сла́вꙋ вѣ́чнꙋю. |
| 15Αὕτη λαὸν ὅσιον καὶ σπέρμα ἄμεμπτον ἐρρύσατο ἐξ ἔθνους θλιβόντων· | 15Сїѧ̀ люді́й преподо́бныхъ и҆ сѣ́мѧ непоро́чное и҆зба́ви ѿ ꙗ҆зы̑къ ѡ҆скорблѧ́ющихъ: |
| 16εἰσῆλθεν εἰς ψυχὴν θεράποντος κυρίου καὶ ἀντέστη βασιλεῦσιν φοβεροῖς ἐν τέρασι καὶ σημείοις. | 16вни́де въ дꙋ́шꙋ раба̀ гдⷭ҇нѧ и҆ воста̀ проти́вꙋ царе́й стра́шныхъ въ чꙋдесѣ́хъ и҆ зна́менїихъ. |
| 17ἀπέδωκεν ὁσίοις μισθὸν κόπων αὐτῶν, ὡδήγησεν αὐτοὺς ἐν ὁδῷ θαυμαστῇ καὶ ἐγένετο αὐτοῖς εἰς σκέπην ἡμέρας καὶ εἰς φλόγα ἄστρων τὴν νύκτα. | 17Воздадѐ преподѡ́бнымъ мздꙋ̀ трꙋдѡ́въ и҆́хъ, наста́ви и҆̀хъ въ пꙋ́ть ди́венъ и҆ бы́сть и҆̀мъ въ покро́въ дне́мъ и҆ въ пла́мень ѕвѣ́здъ въ нощѝ. |
| 18διεβίβασεν αὐτοὺς θάλασσαν ἐρυθρὰν καὶ διήγαγεν αὐτοὺς δι᾿ ὕδατος πολλοῦ· | 18Преведѐ и҆̀хъ но мо́рю чермно́мꙋ и҆ проведѐ и҆̀хъ сквозѣ̀ во́дꙋ мно́гꙋ: |
| 19τοὺς δὲ ἐχθροὺς αὐτῶν κατέκλυσεν καὶ ἐκ βάθους ἀβύσσου ἀνέβρασεν αὐτούς. | 19враги́ же и҆́хъ потопѝ и҆ и҆з̾ глꙋбины̀ бе́здны и҆зри́нꙋ и҆̀хъ. |
| 20διὰ τοῦτο δίκαιοι ἐσκύλευσαν ἀσεβεῖς καὶ ὕμνησαν, κύριε, τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν σου τήν τε ὑπέρμαχόν σου χεῖρα ᾔνεσαν ὁμοθυμαδόν· | 20Сегѡ̀ ра́ди пра́веднїи взѧ́ша кѡры́сти нечести́выхъ и҆ воспѣ́ша, гдⷭ҇и, и҆́мѧ ст҃о́е твоѐ, и҆ ѡ҆долѣ́тельницꙋ рꙋ́кꙋ твою̀ похвали́ша є҆динодꙋ́шнѣ: |
| 21ὅτι ἡ σοφία ἤνοιξεν στόμα κωφῶν καὶ γλώσσας νηπίων ἔθηκεν τρανάς. | 21ꙗ҆́кѡ премꙋ́дрость ѿве́рзе ᲂу҆ста̀ нѣмы́хъ и҆ ѧ҆зы́ки младе́нцємъ сотворѝ ꙗ҆́сны. |