д҃ ца́рствъ 8
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ Ελισαιε ἐλάλησεν πρὸς τὴν γυναῖκα, ἧς ἐζωπύρησεν τὸν υἱόν, λέγων Ἀνάστηθι καὶ δεῦρο σὺ καὶ ὁ οἶκός σου καὶ παροίκει οὗ ἐὰν παροικήσῃς, ὅτι κέκληκεν κύριος λιμὸν ἐπὶ τὴν γῆν, καί γε ἦλθεν ἐπὶ τὴν γῆν ἑπτὰ ἔτη. | 1И҆ глаго́ла є҆лїссе́й къ женѣ̀, є҆ѧ́же воскресѝ сы́на, глаго́лѧ: воста́ни и҆ и҆дѝ ты̀ и҆ до́мъ тво́й, и҆ ѡ҆бита́й и҆дѣ́же а҆́ще мо́жеши ѡ҆бита́ти, ꙗ҆́кѡ призва̀ гдⷭ҇ь гла́дъ на зе́млю, и҆ прїи́детъ на зе́млю се́дмь лѣ́тъ. |
| 2καὶ ἀνέστη ἡ γυνὴ καὶ ἐποίησεν κατὰ τὸ ῥῆμα Ελισαιε καὶ ἐπορεύθη αὐτὴ καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς καὶ παρῴκει ἐν γῇ ἀλλοφύλων ἑπτὰ ἔτη. | 2И҆ воста̀ жена̀, и҆ сотворѝ но глаго́лꙋ є҆лїссе́евꙋ, и҆ по́йде сама̀ и҆ до́мъ є҆ѧ̀, и҆ ѡ҆бита̀ на землѝ и҆ноплеме́нничи се́дмь лѣ́тъ. |
| 3καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ τέλος τῶν ἑπτὰ ἐτῶν καὶ ἐπέστρεψεν ἡ γυνὴ ἐκ γῆς ἀλλοφύλων εἰς τὴν πόλιν καὶ ἦλθεν βοῆσαι πρὸς τὸν βασιλέα περὶ τοῦ οἴκου ἑαυτῆς καὶ περὶ τῶν ἀγρῶν ἑαυτῆς. | 3И҆ бы́сть но сконча́нїи седмѝ лѣ́тъ, и҆ возврати́сѧ жена̀ ѿ землѝ и҆ноплеме́нничи во гра́дъ, и҆ прїи́де возопи́ти къ царю̀ ѡ҆ до́мѣ свое́мъ и҆ ѡ҆ се́лѣхъ свои́хъ. |
| 4καὶ ὁ βασιλεὺς ἐλάλει πρὸς Γιεζι τὸ παιδάριον Ελισαιε τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ λέγων Διήγησαι δή μοι πάντα τὰ μεγάλα, ἃ ἐποίησεν Ελισαιε. | 4И҆ глаго́ла ца́рь ко гїезі́ю ѻ҆́трокꙋ є҆лїссе́а человѣ́ка бж҃їѧ глаго́лѧ: повѣ́ждь мѝ нн҃ѣ всѧ̑ вели̑каѧ, ꙗ҆̀же сотворѝ є҆лїссе́й. |
| 5καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἐξηγουμένου τῷ βασιλεῖ ὡς ἐζωπύρησεν υἱὸν τεθνηκότα, καὶ ἰδοὺ ἡ γυνή, ἧς ἐζωπύρησεν τὸν υἱὸν αὐτῆς Ελισαιε, βοῶσα πρὸς τὸν βασιλέα περὶ τοῦ οἴκου ἑαυτῆς καὶ περὶ τῶν ἀγρῶν ἑαυτῆς· καὶ εἶπεν Γιεζι Κύριε βασιλεῦ, αὕτη ἡ γυνή, καὶ οὗτος ὁ υἱὸς αὐτῆς, ὃν ἐζωπύρησεν Ελισαιε. | 5И҆ бы́сть є҆мꙋ̀ повѣ́дающꙋ царе́ви, ꙗ҆́кѡ жи́ва сотворѝ сы́на ᲂу҆ме́ршаго: и҆ сѐ, жена̀, є҆ѧ́же воскресѝ є҆лїссе́й сы́на є҆ѧ̀, вопїю́щи ко царе́ви ѡ҆ до́мѣ свое́мъ и҆ ѡ҆ се́лѣхъ свои́хъ, И҆ речѐ гїезі́й: господи́не царю̀, сїѧ̀ жена̀ и҆ се́й сы́нъ є҆ѧ̀, є҆го́же жи́ва сотворѝ є҆лїссе́й. |
| 6καὶ ἐπηρώτησεν ὁ βασιλεὺς τὴν γυναῖκα, καὶ διηγήσατο αὐτῷ· καὶ ἔδωκεν αὐτῇ ὁ βασιλεὺς εὐνοῦχον ἕνα λέγων Ἐπίστρεψον πάντα τὰ αὐτῆς καὶ πάντα τὰ γενήματα τοῦ ἀγροῦ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς κατέλιπεν τὴν γῆν, ἕως τοῦ νῦν. | 6И҆ вопросѝ ца́рь женꙋ̀: и҆ повѣ́да є҆мꙋ̀. И҆ дадѐ є҆́й ца́рь скопца̀ є҆ди́наго, глаго́лѧ возвратѝ всѧ̑, ꙗ҆̀же є҆ѧ̀ сꙋ́ть, и҆ всѧ̑ плоды̀ села̀ є҆ѧ̀, ѿ днѐ, во́ньже ѡ҆ста́ви зе́млю, да́же до нн҃ѣ. |
| 7Καὶ ἦλθεν Ελισαιε εἰς Δαμασκόν, καὶ υἱὸς Αδερ βασιλεὺς Συρίας ἠρρώστει, καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ λέγοντες Ἥκει ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἕως ὧδε. | 7И҆ прїи́де є҆лїссе́й въ дама́скъ. И҆ сы́нъ а҆де́ровъ ца́рь сѵ́рскїй разболѣ́сѧ, и҆ возвѣсти́ша є҆мꙋ̀, глаго́люще: прїи́де человѣ́къ бж҃їй до здѣ̀. |
| 8καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Αζαηλ Λαβὲ ἐν τῇ χειρί σου μαναα καὶ δεῦρο εἰς ἀπαντὴν τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ θεοῦ καὶ ἐπιζήτησον τὸν κύριον παρ᾿ αὐτοῦ λέγων Εἰ ζήσομαι ἐκ τῆς ἀρρωστίας μου ταύτης; | 8И҆ речѐ ца́рь ко а҆заи́лꙋ: прїимѝ въ рꙋ́кꙋ свою̀ да́ръ, и҆ и҆дѝ во срѣ́тенїе человѣ́кꙋ бж҃їю, и҆ вопросѝ гдⷭ҇а и҆̀мъ, глаго́лѧ: а҆́ще ли жи́въ бꙋ́дꙋ ѿ болѣ̑зни сеѧ̀; |
| 9καὶ ἐπορεύθη Αζαηλ εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ καὶ ἔλαβεν μαναα ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ ἀγαθὰ Δαμασκοῦ, ἄρσιν τεσσαράκοντα καμήλων, καὶ ἦλθεν καὶ ἔστη ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ εἶπεν πρὸς Ελισαιε Ὁ υἱός σου υἱὸς Αδερ βασιλεὺς Συρίας ἀπέστειλέν με πρὸς σὲ λέγων Εἰ ζήσομαι ἐκ τῆς ἀρρωστίας μου ταύτης; | 9И҆ и҆́де а҆заи́лъ на срѣ́тенїе є҆мꙋ̀, и҆ взѧ̀ да́ръ въ рꙋ́кꙋ свою̀, и҆ всѧ̑ блага̑ѧ дама́скова, бре́мѧ четы́редесѧть вельблю́дѡвъ, и҆ прїи́де, и҆ ста̀ пред̾ ни́мъ, и҆ речѐ ко є҆лїссе́ю: сы́нъ тво́й, сы́нъ а҆де́ровъ, ца́рь сѵ́рскїй, посла́ мѧ къ тебѣ̀ вопроси́ти, глаго́лѧ: бꙋ́дꙋ ли жи́въ ѿ болѣ́зни моеѧ̀ сеѧ̀; |
| 10καὶ εἶπεν Ελισαιε Δεῦρο εἰπὸν αὐτῷ Ζωῇ ζήσῃ· καὶ ἔδειξέν μοι κύριος ὅτι θανάτῳ ἀποθανῇ. | 10И҆ речѐ къ немꙋ̀ є҆лїссе́й: и҆дѝ и҆ рцы̀ є҆мꙋ̀: живѧ̀ поживе́ши: но показа́ ми гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ сме́ртїю ᲂу҆́мретъ. |
| 11καὶ παρέστη τῷ προσώπῳ αὐτοῦ καὶ ἔθηκεν ἕως αἰσχύνης, καὶ ἔκλαυσεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ. | 11И҆ предста̀ лицꙋ̀ є҆гѡ̀, и҆ возложѝ( рꙋ́ки) да́же до постыдѣ́нїѧ, и҆ пла́касѧ человѣ́къ бж҃їй. |
| 12καὶ εἶπεν Αζαηλ Τί ὅτι ὁ κύριός μου κλαίει; καὶ εἶπεν Ὅτι οἶδα ὅσα ποιήσεις τοῖς υἱοῖς Ισραηλ κακά· τὰ ὀχυρώματα αὐτῶν ἐξαποστελεῖς ἐν πυρὶ καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτῶν ἐν ῥομφαίᾳ ἀποκτενεῖς καὶ τὰ νήπια αὐτῶν ἐνσείσεις καὶ τὰς ἐν γαστρὶ ἐχούσας αὐτῶν ἀναρρήξεις. | 12И҆ речѐ а҆заи́лъ: что̀ ꙗ҆́кѡ господи́нъ мо́й пла́четъ; И҆ речѐ: вѣ́мъ є҆ли̑ка сотвори́ши сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ ѕла̑: крѣ́пѡсти и҆̀хъ сожже́ши ѻ҆гне́мъ, и҆ и҆збра̑нныѧ и҆̀хъ и҆збїе́ши мече́мъ, и҆ младе́нцы и҆̀хъ разбїе́ши, и҆ во чре́вѣ и҆мѣ́ющыѧ и҆̀хъ расто́ргнеши. |
| 13καὶ εἶπεν Αζαηλ Τίς ἐστιν ὁ δοῦλός σου, ὁ κύων ὁ τεθνηκώς, ὅτι ποιήσει τὸ ῥῆμα τοῦτο; καὶ εἶπεν Ελισαιε Ἔδειξέν μοι κύριός σε βασιλεύοντα ἐπὶ Συρίαν. | 13И҆ речѐ а҆заи́лъ: кто̀ є҆́сть ра́бъ тво́й, пе́съ ме́ртвый, ꙗ҆́кѡ сотвори́тъ глаго́лъ се́й; И҆ речѐ є҆лїссе́й: показа́ ми тѧ̀ гдⷭ҇ь ца́рствꙋюща над̾ сѷрі́ею. |
| 14καὶ ἀπῆλθεν ἀπὸ Ελισαιε καὶ εἰσῆλθεν πρὸς τὸν κύριον αὐτοῦ, καὶ εἶπεν αὐτῷ Τί εἶπέν σοι Ελισαιε; καὶ εἶπεν Εἶπέν μοι Ζωῇ ζήσῃ. | 14И҆ ѿи́де ѿ є҆лїссе́а и҆ вни́де ко господи́нꙋ своемꙋ̀. И҆ речѐ є҆мꙋ̀( ца́рь) : что́ ти речѐ є҆лїссе́й; Ѿвѣща̀: рече́ ми є҆лїссе́й, живѧ̀ поживе́ши. |
| 15καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύριον καὶ ἔλαβεν τὸ μαχμα καὶ ἔβαψεν ἐν τῷ ὕδατι καὶ περιέβαλεν ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἀπέθανεν, καὶ ἐβασίλευσεν Αζαηλ ἀντ αὐτοῦ. | 15И҆ бы́сть во ᲂу҆́трїи, и҆ взѧ̀ ѡ҆дѣѧ́ло, и҆ намочѝ въ водѣ̀, и҆ ѡ҆бложѝ на лицѐ є҆гѡ̀, и҆ ᲂу҆́мре: и҆ воцари́сѧ а҆заи́лъ вмѣ́стѡ є҆гѡ̀. |
| 16Ἐν ἔτει πέμπτῳ τῷ Ιωραμ υἱῷ Αχααβ βασιλεῖ Ισραηλ ἐβασίλευσεν Ιωραμ υἱὸς Ιωσαφατ βασιλεὺς Ιουδα. | 16Въ лѣ́то пѧ́тое і҆ѡра́ма сы́на а҆хаа́ва царѧ̀ і҆и҃лєва и҆ і҆ѡсафа́та царѧ̀ і҆ꙋ́дина, воцари́сѧ і҆ѡра́мъ сы́нъ і҆ѡсафа́товъ ца́рь і҆ꙋ́динъ: |
| 17υἱὸς τριάκοντα καὶ δύο ἐτῶν ἦν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ ὀκτὼ ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ιερουσαλημ. | 17сы́нъ три́десѧти и҆ двою̀ лѣ́тꙋ бѣ̀, внегда̀ воцари́тисѧ є҆мꙋ̀, и҆ ѻ҆́смь лѣ́тъ ца́рствова во і҆ерⷭ҇ли́мѣ, |
| 18καὶ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ βασιλέων Ισραηλ, καθὼς ἐποίησεν οἶκος Αχααβ, ὅτι θυγάτηρ Αχααβ ἦν αὐτῷ εἰς γυναῖκα· καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου. | 18и҆ ходѝ въ пꙋтѝ царе́й і҆и҃левыхъ, ꙗ҆́коже сотворѝ до́мъ а҆хаа́вль, бѣ́ бо дщѝ а҆хаа́влѧ жена̀ є҆мꙋ̀, и҆ сотворѝ лꙋка́вое пред̾ гдⷭ҇емъ. |
| 19καὶ οὐκ ἠθέλησεν κύριος διαφθεῖραι τὸν Ιουδαν διὰ Δαυιδ τὸν δοῦλον αὐτοῦ, καθὼς εἶπεν δοῦναι αὐτῷ λύχνον καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας. | 19И҆ не хотѧ́ше гдⷭ҇ь потреби́ти і҆ꙋ́ды, даві́да ра́ди раба̀ своегѡ̀, ꙗ҆́коже речѐ да́ти є҆мꙋ̀ свѣти́льникъ и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀ во всѧ̑ дни̑. |
| 20ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἠθέτησεν Εδωμ ὑποκάτωθεν χειρὸς Ιουδα καὶ ἐβασίλευσαν ἐφ᾿ ἑαυτοὺς βασιλέα. | 20Во дни̑ є҆гѡ̀ ѿве́ржесѧ є҆дѡ́мъ и҆з̾ под̾ рꙋкѝ і҆ꙋ́дины и҆ поста́ви над̾ собо́ю царѧ̀. |
| 21καὶ ἀνέβη Ιωραμ εἰς Σιωρ καὶ πάντα τὰ ἅρματα μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀναστάντος καὶ ἐπάταξεν τὸν Εδωμ τὸν κυκλώσαντα ἐπ᾿ αὐτὸν καὶ τοὺς ἄρχοντας τῶν ἁρμάτων, καὶ ἔφυγεν ὁ λαὸς εἰς τὰ σκηνώματα αὐτῶν. | 21И҆ взы́де і҆ѡра́мъ въ сїѡ́ръ, и҆ всѧ̑ колєсни́цы ꙗ҆̀же съ ни́мъ. И҆ бы́сть є҆мꙋ̀ воста́вшꙋ{ Въ а҆леѯ. и҆ во и҆ны́хъ слав.: воста́вшꙋ но́щїю}, и҆ и҆збѝ є҆дѡ́ма ѡ҆бстꙋпи́вшаго ѡ҆́крестъ є҆гѡ̀, и҆ кнѧ̑зи колесни́цъ, и҆ бѣжа́ша лю́дїе въ селє́нїѧ своѧ̑. |
| 22καὶ ἠθέτησεν Εδωμ ὑποκάτωθεν χειρὸς Ιουδα ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. τότε ἠθέτησεν Λοβενα ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ. | 22И҆ ѿстꙋпѝ є҆дѡ́мъ и҆з̾ под̾ рꙋкѝ і҆ꙋ́дины да днѐ сегѡ̀: тогда̀ ѿве́ржесѧ ловна̀ во вре́мѧ ѻ҆́но. |
| 23καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ιωραμ καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ιουδα; | 23И҆ прѡ́чаѧ слове́съ і҆ѡра́млихъ, и҆ всѧ̑ є҆ли̑ка сотворѝ, не се́ ли, сїѧ̑ пи̑сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й і҆ꙋ́диныхъ; |
| 24καὶ ἐκοιμήθη Ιωραμ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυιδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ· καὶ ἐβασίλευσεν Οχοζιας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ αὐτοῦ. | 24И҆ ᲂу҆́спе і҆ѡра́мъ со ѻ҆тцы̑ свои́ми, и҆ погребе́нъ бы́сть со ѻ҆тцы̑ свои́ми во гра́дѣ даві́да ѻ҆тца̀ своегѡ̀: и҆ ца́рствова ѻ҆хозі́а сы́нъ є҆гѡ̀ вмѣ́стѡ є҆гѡ̀. |
| 25Ἐν ἔτει δωδεκάτῳ τῷ Ιωραμ υἱῷ Αχααβ βασιλεῖ Ισραηλ ἐβασίλευσεν Οχοζιας υἱὸς Ιωραμ. | 25Въ лѣ́то второена́десѧть і҆ѡра́ма сы́на а҆хаа́влѧ царѧ̀ і҆и҃лева, ца́рствовати нача̀ ѻ҆хозі́а сы́нъ і҆ѡра́ма царѧ̀ і҆ꙋ́дина: |
| 26υἱὸς εἴκοσι καὶ δύο ἐτῶν Οχοζιας ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ ἐνιαυτὸν ἕνα ἐβασίλευσεν ἐν Ιερουσαλημ, καὶ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ Γοθολια θυγάτηρ Αμβρι βασιλέως Ισραηλ. | 26сы́нъ два́десѧти двꙋ́хъ лѣ́тъ бы́сть ѻ҆хозі́а, є҆гда̀ нача̀ ца́рствовати, и҆ лѣ́то є҆ди́но ца́рствова во і҆ерⷭ҇ли́мѣ. И҆́мѧ же ма́тери є҆гѡ̀ гоѳолі́а, дще́рь а҆мврі́а царѧ̀ і҆и҃лева. |
| 27καὶ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ οἴκου Αχααβ καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου καθὼς ὁ οἶκος Αχααβ. | 27И҆ хожда́ше по пꙋтє́мъ до́мꙋ а҆хаа́влѧ, и҆ сотворѝ лꙋка́вое пред̾ гдⷭ҇емъ, ꙗ҆́коже до́мъ а҆хаа́вль: зѧ́ть бо бѣ̀ до́мꙋ а҆хаа́влѧ. |
| 28καὶ ἐπορεύθη μετὰ Ιωραμ υἱοῦ Αχααβ εἰς πόλεμον μετὰ Αζαηλ βασιλέως ἀλλοφύλων ἐν Ρεμμωθ Γαλααδ, καὶ ἐπάταξαν οἱ Σύροι τὸν Ιωραμ. | 28И҆ и҆́де со і҆ѡра́момъ сы́номъ а҆хаа́влимъ на бра́нь, на а҆заи́ла царѧ̀ и҆ноплеме́ннича въ рамѡ́ѳъ галаа́дскїй, и҆ ᲂу҆ѧзви́ша сѵ́рѧне і҆ѡра́ма. |
| 29καὶ ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺς Ιωραμ τοῦ ἰατρευθῆναι ἐν Ιεζραελ ἀπὸ τῶν πληγῶν, ὧν ἐπάταξαν αὐτὸν ἐν Ρεμμωθ ἐν τῷ πολεμεῖν αὐτὸν μετὰ Αζαηλ βασιλέως Συρίας· καὶ Οχοζιας υἱὸς Ιωραμ κατέβη τοῦ ἰδεῖν τὸν Ιωραμ υἱὸν Αχααβ ἐν Ιεζραελ, ὅτι ἠρρώστει αὐτός. | 29И҆ возврати́сѧ ца́рь і҆ѡра́мъ цѣли́тисѧ во і҆езрае́ль ѿ ꙗ҆́звъ, и҆́миже ᲂу҆ѧзви́ша є҆го̀ въ рамѡ́ѳѣ, є҆гда̀ ра́товаше то́й на а҆заи́ла царѧ̀ сѵ́рска, и҆ ѻ҆хозі́а сы́нъ і҆ѡра́мль ца́рь і҆ꙋ́динъ сни́де ви́дѣти і҆ѡра́ма, сы́на а҆хаа́влѧ, во і҆езрае́ль, ꙗ҆́кѡ болѧ́ше то́й. |