д҃ ца́рствъ 6

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ εἶπον οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν πρὸς Ελισαιε Ἰδοὺ δὴ τόπος, ἐν ἡμεῖς οἰκοῦμεν ἐνώπιόν σου, στενὸς ἀφ᾿ ἡμῶν· 1И҆ рѣ́ша сы́нове прорѡ́чи ко є҆лїссе́ю: сѐ, ᲂу҆́бѡ мѣ́сто, и҆дѣ́же мы̀ живе́мъ проти́вꙋ тебє̀, тѣ́сно на́мъ:
2πορευθῶμεν δὴ ἕως τοῦ Ιορδάνου καὶ λάβωμεν ἐκεῖθεν ἀνὴρ εἷς δοκὸν μίαν καὶ ποιήσωμεν ἑαυτοῖς ἐκεῖ τοῦ οἰκεῖν ἐκεῖ. καὶ εἶπεν Δεῦτε. 2да и҆́демъ нн҃ѣ до і҆ѻрда́на, и҆ да во́змемъ ѿтꙋ́дꙋ кі́йждо мꙋ́жъ по бервнꙋ̀ є҆ди́номꙋ и҆ сотвори́мъ себѣ̀ тꙋ̀ ѡ҆бита́лища пребыва́ти та́мѡ. И҆ речѐ: и҆ди́те.
3καὶ εἶπεν εἷς Ἐπιεικέως δεῦρο μετὰ τῶν δούλων σου· καὶ εἶπεν Ἐγὼ πορεύσομαι. 3И҆ речѐ є҆ди́нъ кро́тцѣ: грѧдѝ и҆ са́мъ съ рабы̑ твои́ми. И҆ речѐ: а҆́зъ пойдꙋ̀.
4καὶ ἐπορεύθη μετ᾿ αὐτῶν, καὶ ἦλθον εἰς τὸν Ιορδάνην καὶ ἔτεμνον τὰ ξύλα. 4И҆ и҆́де съ ни́ми: и҆ прїидо́ша ко і҆ѻрда́нꙋ, и҆ сѣко́ша древа̀:
5καὶ ἰδοὺ εἷς καταβάλλων τὴν δοκόν, καὶ τὸ σιδήριον ἐξέπεσεν εἰς τὸ ὕδωρ· καὶ ἐβόησεν , κύριε, καὶ αὐτὸ κεχρημένον. 5и҆ є҆гда̀ є҆ди́нъ ѿсѣка́ше бервно̀, и҆ сѐ, желѣ́зо спадѐ съ топори́ща и҆ впадѐ въ во́дꙋ. И҆ возопѝ: ѽ, господи́не, и҆ сїѐ зае́мное.
6καὶ εἶπεν ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ Ποῦ ἔπεσεν; καὶ ἔδειξεν αὐτῷ τὸν τόπον. καὶ ἀπέκνισεν ξύλον καὶ ἔρριψεν ἐκεῖ, καὶ ἐπεπόλασεν τὸ σιδήριον. 6И҆ речѐ человѣ́къ бж҃їй: гдѣ̀ падѐ; И҆ показа̀ є҆мꙋ̀ мѣ́сто. И҆ ѿсѣчѐ дре́во и҆ вве́рже и҆ та́мѡ: и҆ всплывѐ желѣ́зо.
7καὶ εἶπεν Ὕψωσον σαυτῷ· καὶ ἐξέτεινεν τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ἔλαβεν αὐτό. 7И҆ речѐ: возмѝ себѣ̀. И҆ прострѐ рꙋ́кꙋ свою̀ и҆ взѧ́тъ є҆̀.
8Καὶ βασιλεὺς Συρίας ἦν πολεμῶν ἐν Ισραηλ καὶ ἐβουλεύσατο πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ λέγων Εἰς τὸν τόπον τόνδε τινὰ ελμωνι παρεμβαλῶ. 8И҆ ца́рь сѵ́рскїй бѣ̀ вою́ѧ на і҆и҃лѧ, и҆ совѣща̀ со ѻ҆́трѡки свои́ми, глаго́лѧ: на мѣ́стѣ нѣ́коемъ сокрове́ннѣмъ ѡ҆полчꙋ́сѧ.
9καὶ ἀπέστειλεν Ελισαιε πρὸς τὸν βασιλέα Ισραηλ λέγων Φύλαξαι μὴ παρελθεῖν ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ὅτι ἐκεῖ Συρία κέκρυπται. 9И҆ посла̀ є҆лїссе́й ко царю̀ і҆и҃левꙋ, глаго́лѧ: блюди́сѧ не преитѝ на мѣ́сто сїѐ, ꙗ҆́кѡ тꙋ̀ сѵ́рѧне залѧго́ша.
10καὶ ἀπέστειλεν βασιλεὺς Ισραηλ εἰς τὸν τόπον, ὃν εἶπεν αὐτῷ Ελισαιε, καὶ ἐφυλάξατο ἐκεῖθεν οὐ μίαν οὐδὲ δύο. 10И҆ посла̀ ца́рь і҆и҃левъ на мѣ́сто, ѡ҆ не́мже речѐ є҆мꙋ̀ є҆лїссе́й, и҆ соблюде́сѧ ѿтꙋ́дꙋ не є҆ди́ною, нижѐ два́жды.
11καὶ ἐξεκινήθη ψυχὴ βασιλέως Συρίας περὶ τοῦ λόγου τούτου, καὶ ἐκάλεσεν τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Οὐκ ἀναγγελεῖτέ μοι τίς προδίδωσίν με βασιλεῖ Ισραηλ; 11И҆ смꙋти́сѧ дꙋша̀ царѧ̀ сѵ́рска ѡ҆ словесѝ се́мъ: и҆ призва̀ ѻ҆́троки своѧ̑ и҆ речѐ и҆ ни̑мъ: не возвѣсти́те ли мнѣ̀, кто̀ предае́тъ мѧ̀ царю̀ і҆и҃левꙋ;
12καὶ εἶπεν εἷς τῶν παίδων αὐτοῦ Οὐχί, κύριέ μου βασιλεῦ, ὅτι Ελισαιε προφήτης ἐν Ισραηλ ἀναγγέλλει τῷ βασιλεῖ Ισραηλ πάντας τοὺς λόγους, οὓς ἐὰν λαλήσῃς ἐν τῷ ταμιείῳ τοῦ κοιτῶνός σου. 12И҆ речѐ є҆ди́нъ ѿ ѻ҆́трѡкъ є҆гѡ̀: нѝ, господи́не мо́й царю̀: ꙗ҆́кѡ проро́къ є҆лїссе́й, и҆́же во і҆и҃ли, возвѣща́етъ царю̀ і҆и҃левꙋ всѧ̑ словеса̀, ꙗ҆̀же а҆́ще глаго́леши въ сокро́вищи ло́жницы твоеѧ̀.
13καὶ εἶπεν Δεῦτε ἴδετε ποῦ οὗτος, καὶ ἀποστείλας λήμψομαι αὐτόν· καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ λέγοντες Ἰδοὺ ἐν Δωθαιμ. 13И҆ речѐ: и҆ди́те, ви́дите, гдѣ̀ се́й, и҆ посла́въ возмꙋ̀ є҆го̀. И҆ возвѣсти́ша є҆мꙋ̀, глаго́люще: сѐ, є҆́сть въ дѡѳаі́мѣ.
14καὶ ἀπέστειλεν ἐκεῖ ἵππον καὶ ἅρμα καὶ δύναμιν βαρεῖαν, καὶ ἦλθον νυκτὸς καὶ περιεκύκλωσαν τὴν πόλιν. 14И҆ посла̀ та́мѡ ко́ни и҆ колєсни́цы и҆ си́лꙋ тѧ́жкꙋ: и҆ прїидо́ша но́щїю и҆ ѡ҆крꙋжи́ша гра́дъ.
15καὶ ὤρθρισεν λειτουργὸς Ελισαιε ἀναστῆναι καὶ ἐξῆλθεν, καὶ ἰδοὺ δύναμις κυκλοῦσα τὴν πόλιν καὶ ἵππος καὶ ἅρμα, καὶ εἶπεν τὸ παιδάριον πρὸς αὐτόν , κύριε, πῶς ποιήσωμεν; 15И҆ ᲂу҆ра́ни ра́бъ є҆лиссе́евъ воста́ти, и҆ и҆зы́де: и҆ сѐ, си́ла ѡ҆бстꙋпѝ гра́дъ, и҆ ко́ни и҆ колєсни́цы. И҆ речѐ ѻ҆́трокъ є҆гѡ̀ къ немꙋ̀: ѽ, господи́не, что̀ сотвори́мъ;
16καὶ εἶπεν Ελισαιε Μὴ φοβοῦ, ὅτι πλείους οἱ μεθ᾿ ἡμῶν ὑπὲρ τοὺς μετ᾿ αὐτῶν. 16И҆ речѐ є҆лїссе́й: не бо́йсѧ, ꙗ҆́кѡ мно́жае и҆̀же съ на́ми, не́жели съ ни́ми.
17καὶ προσεύξατο Ελισαιε καὶ εἶπεν Κύριε, διάνοιξον τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ παιδαρίου καὶ ἰδέτω· καὶ διήνοιξεν κύριος τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, καὶ εἶδεν, καὶ ἰδοὺ τὸ ὄρος πλῆρες ἵππων, καὶ ἅρμα πυρὸς περικύκλῳ Ελισαιε. 17И҆ помоли́сѧ є҆лїссе́й и҆ речѐ: гдⷭ҇и, ѿве́рзи нн҃ѣ ѻ҆́чи ѻ҆́трока, да ᲂу҆́зритъ. И҆ ѿве́рзе гдⷭ҇ь ѻ҆́чи є҆гѡ̀, и҆ ви́дѣ: и҆ сѐ, гора̀ и҆спо́лнь ко́ней, и҆ колесни́ца ѻ҆́гненна ѡ҆́крестъ є҆лїссе́а.
18καὶ κατέβησαν πρὸς αὐτόν, καὶ προσηύξατο Ελισαιε πρὸς κύριον καὶ εἶπεν Πάταξον δὴ τοῦτο τὸ ἔθνος ἀορασίᾳ· καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἀορασίᾳ κατὰ τὸ ῥῆμα Ελισαιε. 18И҆ снидо́ша къ немꙋ̀: и҆ помоли́сѧ є҆лїссе́й ко гдⷭ҇ꙋ и҆ речѐ: поразѝ ᲂу҆̀бо ꙗ҆зы́къ се́й невидѣ́нїемъ. И҆ поразѝ и҆́хъ невидѣ́нїемъ по глаго́лꙋ є҆лїссе́евꙋ.
19καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Ελισαιε Οὐχ αὕτη πόλις καὶ αὕτη ὁδός· δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ἀπάξω ὑμᾶς πρὸς τὸν ἄνδρα, ὃν ζητεῖτε· καὶ ἀπήγαγεν αὐτοὺς εἰς Σαμάρειαν. 19И҆ речѐ къ ни̑мъ є҆лїссе́й: не се́й пꙋ́ть и҆ не се́й гра́дъ: грѧди́те по мнѣ̀, и҆ ѿведꙋ̀ вы̀ къ мꙋ́жꙋ, є҆го́же и҆́щете. И҆ ѿведѐ и҆́хъ въ самарі́ю.
20καὶ ἐγένετο ὡς εἰσῆλθον εἰς Σαμάρειαν, καὶ εἶπεν Ελισαιε Ἄνοιξον δή, κύριε, τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν καὶ ἰδέτωσαν· καὶ διήνοιξεν κύριος τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἦσαν ἐν μέσῳ Σαμαρείας. 20И҆ бы́сть є҆гда̀ внидо́ша въ самарі́ю, и҆ речѐ є҆лїссе́й: ѿве́рзи ᲂу҆̀бо, гдⷭ҇и, ѻ҆́чи и҆́хъ, и҆ да ви́дѧтъ. И҆ ѿве́рзе гдⷭ҇ь ѻ҆́чи и҆́хъ, и҆ ви́дѣша: и҆ сѐ, бѧ́хꙋ посредѣ̀ самарі́и.
21καὶ εἶπεν βασιλεὺς Ισραηλ, ὡς εἶδεν αὐτούς Εἰ πατάξας πατάξω, πάτερ; 21И҆ речѐ ца́рь і҆и҃левъ ко є҆лїссе́ю, є҆гда̀ ᲂу҆ви́дѣ ѧ҆̀: а҆́ще поражꙋ̀ ѧ҆̀ пораже́нїемъ, ѻ҆́тче;
22καὶ εἶπεν Οὐ πατάξεις, εἰ μὴ οὓς ᾐχμαλώτευσας ἐν ῥομφαίᾳ σου καὶ τόξῳ σου, σὺ τύπτεις· παράθες ἄρτους καὶ ὕδωρ ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ φαγέτωσαν καὶ πιέτωσαν καὶ ἀπελθέτωσαν πρὸς τὸν κύριον αὐτῶν. 22И҆ речѐ є҆лїссе́и: да не порази́ши: є҆да́ ли плѣни́лъ є҆сѝ и҆̀хъ мече́мъ твои́мъ и҆ лꙋ́комъ твои́мъ, да и҆збїе́ши; и҆ предложѝ и҆̀мъ хлѣ́бы и҆ во́дꙋ, да ꙗ҆дѧ́тъ и҆ да пїю́тъ и҆ да ѿи́дꙋтъ ко господи́нꙋ своемꙋ̀.
23καὶ παρέθηκεν αὐτοῖς παράθεσιν μεγάλην, καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον· καὶ ἀπέστειλεν αὐτούς, καὶ ἀπῆλθον πρὸς τὸν κύριον αὐτῶν. καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι μονόζωνοι Συρίας τοῦ ἐλθεῖν εἰς γῆν Ισραηλ. 23И҆ предложѝ и҆̀мъ предложе́нїе ве́лїе, и҆ ꙗ҆до́ша и҆ пи́ша, и҆ ѿпꙋстѝ ѧ҆̀, и҆ и҆до́ша ко господи́нꙋ своемꙋ̀: и҆ не приложи́ша ктомꙋ̀ во́ини приходи́ти и҆з̾ сѷрі́и въ зе́млю і҆и҃левꙋ.
24Καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἤθροισεν υἱὸς Αδερ βασιλεὺς Συρίας πᾶσαν τὴν παρεμβολὴν αὐτοῦ καὶ ἀνέβη καὶ περιεκάθισεν Σαμάρειαν. 24И҆ бы́сть по си́хъ, и҆ собра̀ сы́нъ а҆де́ровъ ца́рь сѷрі́йскїй всѐ ѡ҆полче́нїе своѐ, и҆ взы́де и҆ ѡ҆бсѣ́де самарі́ю.
25καὶ ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐν Σαμαρείᾳ, καὶ ἰδοὺ περιεκάθηντο ἐπ᾿ αὐτήν, ἕως οὗ ἐγενήθη κεφαλὴ ὄνου πεντήκοντα σίκλων ἀργυρίου καὶ τέταρτον τοῦ κάβου κόπρου περιστερῶν πέντε σίκλων ἀργυρίου. 25И҆ бы́сть гла́дъ вели́къ въ самарі́и: и҆ сѐ, ѡ҆бсѣдо́ша ю҆̀, до́ндеже бы́сть глава̀ ѻ҆сло́ва за пѧтьдесѧ́тъ сі̑кль сребра̀, и҆ четве́ртаѧ ча́сть мѣ́ры гно́ѧ голꙋби́нагѡ за пѧ́ть сі̑кль сребра̀.
26καὶ ἦν βασιλεὺς Ισραηλ διαπορευόμενος ἐπὶ τοῦ τείχους, καὶ γυνὴ ἐβόησεν πρὸς αὐτὸν λέγουσα Σῶσον, κύριε βασιλεῦ. 26И҆ бы́сть ца́рь і҆и҃левъ ѡ҆бходѧ́й по стѣна́мъ: и҆ жена̀( нѣ́каѧ) возопѝ къ немꙋ̀, глаго́лющи: спаси́ мѧ, господи́не мо́й царю̀.
27καὶ εἶπεν αὐτῇ Μή σε σώσαι κύριος, πόθεν σώσω σε; μὴ ἀπὸ τῆς ἅλωνος ἀπὸ τῆς ληνοῦ; 27И҆ речѐ є҆́й: а҆́ще тебѐ не сп҃са́етъ гдⷭ҇ь, ка́кѡ а҆́зъ спасꙋ́ тѧ; є҆да̀ ѿ гꙋмна̀ и҆лѝ ѿ точи́ла;
28καὶ εἶπεν αὐτῇ βασιλεύς Τί ἐστίν σοι; καὶ εἶπεν γυνὴ αὕτη εἶπεν πρός με Δὸς τὸν υἱόν σου καὶ φαγόμεθα αὐτὸν σήμερον, καὶ τὸν υἱόν μου καὶ φαγόμεθα αὐτὸν αὔριον· 28И҆ речѐ є҆́й ца́рь: что́ ти є҆́сть; И҆ речѐ: сїѧ̀ жена̀ ко мнѣ̀ речѐ: да́ждь сы́на твоего̀, да съѧди́мъ є҆го̀ дне́сь, а҆ ᲂу҆́тро моего̀ сы́на съѧди́мъ:
29καὶ ἡψήσαμεν τὸν υἱόν μου καὶ ἐφάγομεν αὐτόν, καὶ εἶπον πρὸς αὐτὴν τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ Δὸς τὸν υἱόν σου καὶ φάγωμεν αὐτόν, καὶ ἔκρυψεν τὸν υἱὸν αὐτῆς. 29и҆ и҆спеко́хомъ сы́на моего̀ и҆ снѣдо́хомъ є҆го̀: и҆ рѣ́хъ къ не́й въ де́нь вторы́й: да́ждь сы́на твоего̀, и҆ съѧди́мъ є҆го̀: и҆ скры̀ сы́на своего̀.
30καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν βασιλεὺς Ισραηλ τοὺς λόγους τῆς γυναικός, διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς διεπορεύετο ἐπὶ τοῦ τείχους, καὶ εἶδεν λαὸς τὸν σάκκον ἐπὶ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ ἔσωθεν. 30И҆ бы́сть є҆гда̀ ᲂу҆слы́ша ца́рь і҆и҃левъ словеса̀ жены̀, раздра̀ ри̑зы своѧ̑ и҆ са́мъ хожда́ше по стѣнѣ̀, и҆ ви́дѣша лю́дїе вре́тище на пло́ти є҆гѡ̀ внꙋ́трь.
31καὶ εἶπεν Τάδε ποιήσαι μοι θεὸς καὶ τάδε προσθείη, εἰ στήσεται κεφαλὴ Ελισαιε ἐπ᾿ αὐτῷ σήμερον. 31И҆ речѐ ца́рь: сїѧ̑ да сотвори́тъ мѝ бг҃ъ и҆ сїѧ̑ да приложи́тъ мѝ, а҆́ще бꙋ́детъ глава̀ є҆лїссе́ева на не́мъ дне́сь.
32καὶ Ελισαιε ἐκάθητο ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἐκάθηντο μετ᾿ αὐτοῦ. καὶ ἀπέστειλεν ἄνδρα πρὸ προσώπου αὐτοῦ· πρὶν ἐλθεῖν τὸν ἄγγελον πρὸς αὐτὸν καὶ αὐτὸς εἶπεν πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους Εἰ οἴδατε ὅτι ἀπέστειλεν υἱὸς τοῦ φονευτοῦ οὗτος ἀφελεῖν τὴν κεφαλήν μου; ἴδετε ὡς ἂν ἔλθῃ ἄγγελος, ἀποκλείσατε τὴν θύραν καὶ παραθλίψατε αὐτὸν ἐν τῇ θύρᾳ· οὐχὶ φωνὴ τῶν ποδῶν τοῦ κυρίου αὐτοῦ κατόπισθεν αὐτοῦ; 32Є҆лїссе́й же сѣдѧ́ше въ домꙋ̀ свое́мъ, и҆ ста́рцы сѣдѧ́хꙋ съ ни́мъ. И҆ посла̀ ца́рь мꙋ́жа пред̾ лице́мъ свои́мъ. И҆ пре́жде да́же прїитѝ по́сланномꙋ къ немꙋ̀, и҆ то́й речѐ ко ста́рцємъ: не вѣ́сте ли, ꙗ҆́кѡ посла̀ сы́нъ ᲂу҆бі́йцы се́й, да ѿсѣче́тъ главꙋ̀ мою̀; ви́дите, є҆гда̀ прїи́детъ вѣ́стникъ, заключи́те двє́ри и҆ сти́сните є҆го̀ во две́рехъ: не то́потъ ли но́гъ господи́на є҆гѡ̀ в̾слѣ́дъ є҆гѡ̀;
33ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος μετ᾿ αὐτῶν καὶ ἰδοὺ ἄγγελος κατέβη πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν Ἰδοὺ αὕτη κακία παρὰ κυρίου· τί ὑπομείνω τῷ κυρίῳ ἔτι; 33И҆ є҆щѐ є҆мꙋ̀ глаго́лющꙋ съ ни́ми, и҆ сѐ, вѣ́стникъ сни́де къ немꙋ̀ и҆ речѐ: сѐ, сїѐ ѕло̀ ѿ гдⷭ҇а: что̀ потерплю̀ гдⷭ҇еви ксемꙋ̀;
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms