д҃ ца́рствъ 19

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν βασιλεὺς Εζεκιας, καὶ διέρρηξεν τὰ ἱμάτια ἑαυτοῦ καὶ περιεβάλετο σάκκον καὶ εἰσῆλθεν εἰς οἶκον κυρίου. 1И҆ бы́сть є҆гда̀ ᲂу҆слы́ша ца́рь є҆зекі́а, и҆ раздра̀ ри̑зы своѧ̑, и҆ ѡ҆блече́сѧ во вре́тище, и҆ вни́де въ до́мъ гдⷭ҇ень.
2καὶ ἀπέστειλεν Ελιακιμ τὸν οἰκονόμον καὶ Σομναν τὸν γραμματέα καὶ τοὺς πρεσβυτέρους τῶν ἱερέων περιβεβλημένους σάκκους πρὸς Ησαιαν τὸν προφήτην υἱὸν Αμως, 2И҆ посла̀ є҆лїакі́ма строи́телѧ, и҆ сѡмна́са книго́чїа и҆ старѣ́йшины жерцє́въ ѡ҆блечє́ны во вре́тище ко и҆са́їи прⷪ҇ро́кꙋ сы́нꙋ а҆мѡ́совꙋ.
3καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν Τάδε λέγει Εζεκιας Ἡμέρα θλίψεως καὶ ἐλεγμοῦ καὶ παροργισμοῦ ἡμέρα αὕτη, ὅτι ἦλθον υἱοὶ ἕως ὠδίνων, καὶ ἰσχὺς οὐκ ἔστιν τῇ τικτούσῃ· 3И҆ рѣ́ша є҆мꙋ̀: си́це глаго́летъ є҆зекі́а: де́нь ско́рби и҆ ѡ҆бличе́нїѧ и҆ прогнѣ́ванїѧ де́нь се́й, ꙗ҆́кѡ прїидо́ша сы́нове да́же до болѣзнорожде́нїѧ, и҆ крѣ́пости нѣ́сть ражда́ющей:
4εἴ πως εἰσακούσεται κύριος θεός σου πάντας τοὺς λόγους Ραψακου, ὃν ἀπέστειλεν αὐτὸν βασιλεὺς Ἀσσυρίων κύριος αὐτοῦ ὀνειδίζειν θεὸν ζῶντα καὶ βλασφημεῖν ἐν λόγοις, οἷς ἤκουσεν κύριος θεός σου, καὶ λήμψῃ προσευχὴν περὶ τοῦ λείμματος τοῦ εὑρισκομένου. 4а҆́ще ка́кѡ послꙋ́шаетъ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й всѣ́хъ слове́съ раѱа́ковыхъ, є҆го́же и҆ посла̀ ца́рь а҆ссѷрі́йскїй господи́нъ є҆гѡ̀ поноси́ти бг҃ꙋ живо́мꙋ и҆ хꙋ́лити словесы̀, и҆̀хже слы́ша гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й, и҆ прїимѝ моли́твꙋ ѡ҆ ѡ҆ста́нцѣ ѡ҆брѣта́ющемсѧ.
5καὶ ἦλθον οἱ παῖδες τοῦ βασιλέως Εζεκιου πρὸς Ησαιαν, 5И҆ прїидо́ша ѻ҆́троцы царѧ̀ є҆зекі́и и҆ ко и҆са́їи.
6καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ησαιας Τάδε ἐρεῖτε πρὸς τὸν κύριον ὑμῶν Τάδε λέγει κύριος Μὴ φοβηθῇς ἀπὸ τῶν λόγων, ὧν ἤκουσας, ὧν ἐβλασφήμησαν τὰ παιδάρια βασιλέως Ἀσσυρίων· 6И҆ речѐ и҆̀мъ и҆са́їа: си́це рцы́те господи́нꙋ ва́шемꙋ: та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь: не ᲂу҆бо́йсѧ ѿ лица̀ слове́съ, и҆̀хже слы́шалъ є҆сѝ, и҆́миже похꙋ́лиша мѧ̀ ѻ҆́троцы царѧ̀ а҆ссѷрі́йска:
7ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι ἐν αὐτῷ πνεῦμα, καὶ ἀκούσεται ἀγγελίαν καὶ ἀποστραφήσεται εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ, καὶ καταβαλῶ αὐτὸν ἐν ῥομφαίᾳ ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ. 7сѐ, а҆́зъ даю̀ є҆мꙋ̀ дꙋ́ха, и҆ ᲂу҆слы́шитъ возвѣще́нїе и҆ возврати́тсѧ въ зе́млю и҆ свою̀: и҆ низложꙋ̀ є҆го̀ ѻ҆рꙋ́жїемъ въ землѝ и҆ є҆гѡ̀.
8Καὶ ἐπέστρεψεν Ραψακης καὶ εὗρεν τὸν βασιλέα Ἀσσυρίων πολεμοῦντα ἐπὶ Λομνα, ὅτι ἤκουσεν ὅτι ἀπῆρεν ἀπὸ Λαχις· 8И҆ возврати́сѧ раѱа́къ и҆ ѡ҆брѣ́те и҆ царѧ̀ а҆ссѷрі́йска вою́юща на ло́внꙋ: ᲂу҆слы́ша бо, ꙗ҆́кѡ ѿстꙋпѝ ѿ лахі́са.
9καὶ ἤκουσεν περὶ Θαρακα βασιλέως Αἰθιόπων λέγων Ἰδοὺ ἐξῆλθεν πολεμεῖν μετὰ σοῦ. καὶ ἐπέστρεψεν καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς Εζεκιαν λέγων 9И҆ слы́ша ѡ҆ ѳара́кѣ царѝ є҆ѳїо́пстѣмъ, глаго́лѧ: сѐ, и҆зы́де ра́товатисѧ съ тобо́ю. И҆ возврати́сѧ и҆ посла̀ послы̀ ко є҆зекі́и, глаго́лѧ: та́кѡ рцы́те є҆зекі́и царю̀ і҆ꙋде́йскꙋ:
10Μὴ ἐπαιρέτω σε θεός σου, ἐφ᾿ σὺ πέποιθας ἐπ᾿ αὐτῷ λέγων Οὐ μὴ παραδοθῇ Ιερουσαλημ εἰς χεῖρας βασιλέως Ἀσσυρίων. 10да не возно́ситъ тѧ̀ бг҃ъ тво́й, на него́же ты̀ надѣ́ешисѧ глаго́лѧ: не и҆́мать пре́данъ бы́ти і҆ерⷭ҇ли́мъ въ рꙋ́цѣ и҆ царѧ̀ а҆ссѷрі́йска:
11ἰδοὺ σὺ ἤκουσας πάντα, ὅσα ἐποίησαν βασιλεῖς Ἀσσυρίων πάσαις ταῖς γαῖς τοῦ ἀναθεματίσαι αὐτάς· καὶ σὺ ῥυσθήσῃ; 11сѐ, ты̀ слы́шалъ є҆сѝ всѧ̑, є҆ли̑ка и҆ сотвори́ша ца́рїе а҆ссѷрі́йстїи всѣ̑мъ земле́мъ, є҆́же проклѧ́ти и҆̀хъ, и҆ ты́ ли и҆збꙋ́деши;
12μὴ ἐξείλαντο αὐτοὺς οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν, οὓς διέφθειραν οἱ πατέρες μου, τήν τε Γωζαν καὶ τὴν Χαρραν καὶ Ραφες καὶ υἱοὺς Εδεμ τοὺς ἐν Θαεσθεν; 12є҆да̀ и҆збавлѧ́юще и҆зба́виша и҆́хъ и҆ бо́зи ꙗ҆зы́кѡвъ, и҆̀хже расточи́ша ѻ҆тцы̀ и҆ моѝ, гѡза́нꙋ и҆ хара́нꙋ, и҆ фаре́сꙋ и҆ сы́ны є҆дѡ́мли, и҆̀же во ѳаласса́рѣ;
13ποῦ ἐστιν βασιλεὺς Αιμαθ καὶ βασιλεὺς Αρφαδ; καὶ ποῦ ἐστιν Σεπφαρουαιν, Ανα καὶ Αυα;– 13гдѣ̀ є҆́сть ца́рь є҆ма́ѳовъ и҆ ца́рь и҆ а҆рфа́довъ; и҆ гдѣ̀ є҆́сть ца́рь гра́да сепфарꙋі́ма, а҆на̀ и҆ а҆ва̀;
14καὶ ἔλαβεν Εζεκιας τὰ βιβλία ἐκ χειρὸς τῶν ἀγγέλων καὶ ἀνέγνω αὐτά· καὶ ἀνέβη εἰς οἶκον κυρίου καὶ ἀνέπτυξεν αὐτὰ Εζεκιας ἐναντίον κυρίου 14И҆ прїѧ́тъ ца́рь є҆зекі́а кни̑ги ѿ рꙋкѝ послѡ́въ и҆ прочтѐ ѧ҆̀: и҆ вни́де въ хра́мъ гдⷭ҇ень, и҆ разгнꙋ̀ и҆́хъ є҆зекі́а пред̾ гдⷭ҇емъ,
15καὶ εἶπεν Κύριε θεὸς Ισραηλ καθήμενος ἐπὶ τῶν χερουβιν, σὺ εἶ θεὸς μόνος ἐν πάσαις ταῖς βασιλείαις τῆς γῆς, σὺ ἐποίησας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 15и҆ моли́сѧ є҆зекі́а пред̾ гдⷭ҇емъ и҆ речѐ: гдⷭ҇и бж҃е і҆и҃левъ, сѣдѧ́й на херꙋві́мѣхъ, ты̀ є҆сѝ и҆ бг҃ъ є҆ди́нъ бо всѣ́хъ ца́рствїихъ землѝ, ты̀ сотвори́лъ є҆сѝ не́бо и҆ зе́млю:
16κλῖνον, κύριε, τὸ οὖς σου καὶ ἄκουσον· ἄνοιξον, κύριε, τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἰδὲ καὶ ἄκουσον τοὺς λόγους Σενναχηριμ, οὓς ἀπέστειλεν ὀνειδίζειν θεὸν ζῶντα. 16приклонѝ, гдⷭ҇и, ᲂу҆́хо твоѐ и҆ ᲂу҆слы́ши мѧ̀: ѿве́рзи, гдⷭ҇и, ѻ҆́чи твоѝ и҆ ви́ждь, и҆ ᲂу҆слы́ши словеса̀ сеннахирі́ма, ꙗ҆̀же посла̀ поноша́ѧ тебѣ̀ бг҃ꙋ жи́вꙋ:
17ὅτι ἀληθείᾳ, κύριε, ἠρήμωσαν βασιλεῖς Ἀσσυρίων τὰ ἔθνη 17ꙗ҆́кѡ пои́стиннѣ, гдⷭ҇и, ѡ҆пꙋстоши́ша ца́рїе а҆ссѷрі́йстїи ꙗ҆зы́ки,
18καὶ ἔδωκαν τοὺς θεοὺς αὐτῶν εἰς τὸ πῦρ, ὅτι οὐ θεοί εἰσιν, ἀλλ᾿ ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων, ξύλα καὶ λίθοι, καὶ ἀπώλεσαν αὐτούς. 18и҆ да́ша бо́ги и҆̀хъ на ѻ҆́гнь, ꙗ҆́кѡ не бо́зи бѣ́ша, но дѣла̀ рꙋкꙋ̀ человѣ̑чꙋ, древа̀ и҆ ка́мєнїѧ, и҆ погꙋби́ша ѧ҆̀:
19καὶ νῦν, κύριε θεὸς ἡμῶν, σῶσον ἡμᾶς ἐκ χειρὸς αὐτοῦ, καὶ γνώσονται πᾶσαι αἱ βασιλεῖαι τῆς γῆς ὅτι σὺ κύριος θεὸς μόνος. 19и҆ нн҃ѣ, гдⷭ҇и бж҃е на́шъ, сп҃сѝ ны̀ и҆з̾ рꙋкѝ є҆гѡ̀, и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ютъ всѧ̑ ца̑рствїѧ землѝ, ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ гдⷭ҇ь бг҃ъ є҆ди́нъ.
20Καὶ ἀπέστειλεν Ησαιας υἱὸς Αμως πρὸς Εζεκιαν λέγων Τάδε λέγει κύριος θεὸς τῶν δυνάμεων θεὸς Ισραηλ προσηύξω πρός με περὶ Σενναχηριμ βασιλέως Ἀσσυρίων, ἤκουσα. 20И҆ посла̀ и҆са́їа сы́нъ а҆мѡ́совъ ко є҆зекі́и, глаго́лѧ: та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ си́лъ, бг҃ъ і҆и҃левъ: слы́шахъ, ѡ҆ ни́хже моли́лсѧ є҆сѝ ко мнѣ̀, ѡ҆ сеннахирі́мѣ царѣ̀ а҆ссѷрі́йстѣ.
21οὗτος λόγος, ὃν ἐλάλησεν κύριος ἐπ᾿ αὐτόν Ἐξουδένησέν σε καὶ ἐμυκτήρισέν σε παρθένος θυγάτηρ Σιων, ἐπὶ σοὶ κεφαλὴν αὐτῆς ἐκίνησεν θυγάτηρ Ιερουσαλημ. 21сїѐ сло́во, є҆́же гл҃а гдⷭ҇ь на него̀: ᲂу҆ничижѝ тѧ̀ и҆ порꙋга́сѧ тебѣ̀ дѣви́ца и҆ дщѝ сїѡ́нѧ, над̾ тобо́ю главо́ю свое́ю покива̀ дщѝ і҆ерⷭ҇ли́млѧ:
22τίνα ὠνείδισας καὶ ἐβλασφήμησας; καὶ ἐπὶ τίνα ὕψωσας φωνήν; καὶ ἦρας εἰς ὕψος τοὺς ὀφθαλμούς σου εἰς τὸν ἅγιον τοῦ Ισραηλ. 22комꙋ̀ поноси́лъ є҆сѝ, и҆ кого̀ похꙋ́лилъ є҆сѝ; и҆ на кого̀ возне́слъ є҆сѝ гла́съ, и҆ воздви́глъ є҆сѝ на высотꙋ̀ ѻ҆́чи твоѝ; на ст҃а́го і҆и҃лева.
23ἐν χειρὶ ἀγγέλων σου ὠνείδισας κύριον καὶ εἶπας Ἐν τῷ πλήθει τῶν ἁρμάτων μου ἐγὼ ἀναβήσομαι εἰς ὕψος ὀρέων, μηροὺς τοῦ Λιβάνου, καὶ ἔκοψα τὸ μέγεθος τῆς κέδρου αὐτοῦ, τὰ ἐκλεκτὰ κυπαρίσσων αὐτοῦ, καὶ ἦλθον εἰς μελον τέλους αὐτοῦ, δρυμοῦ Καρμήλου αὐτοῦ. 23рꙋко́ю послѡ́въ твои́хъ поноси́лъ є҆сѝ гдⷭ҇ꙋ, и҆ ре́клъ є҆сѝ: со мно́жествомъ колесни́цъ мои́хъ взы́дꙋ а҆́зъ на вы́шнюю ча́сть горы̀ лїва́нскїѧ, и҆ ᲂу҆сѣкꙋ̀ вели́чество ѿ кє́дръ є҆ѧ̀ и҆ и҆збра̑нныѧ кѷпарі́сѡвъ є҆ѧ̀, и҆ прїидꙋ̀ въ среди́нꙋ ча́щи карми́льскїѧ:
24ἐγὼ ἔψυξα καὶ ἔπιον ὕδατα ἀλλότρια καὶ ἐξηρήμωσα τῷ ἴχνει τοῦ ποδός μου πάντας ποταμοὺς περιοχῆς. 24а҆́зъ и҆зсꙋши́хъ, и҆ пїѧ́хъ во́ды чꙋжды̑ѧ, и҆ ѡ҆пꙋстоши́хъ стопа́ми но́гъ мои́хъ всѧ̑ рѣ́ки ѡ҆крє́стныѧ:
25ἔπλασα αὐτήν, νῦν ἤγαγον αὐτήν, καὶ ἐγενήθη εἰς ἐπάρσεις ἀποικεσιῶν μαχίμων, πόλεις ὀχυράς. 25є҆да̀ не слы́шалъ є҆сѝ; и҆зда́вна ю҆̀ сотвори́хъ, ѿ дні́й пе́рвыхъ созда́хъ ю҆̀ и҆ принесо́хъ ю҆̀: и҆ бы́сть въ хо́лмы пресе́льникѡвъ вою́ющихъ гра́ды твє́рды:
26καὶ οἱ ἐνοικοῦντες ἐν αὐταῖς ἠσθένησαν τῇ χειρί, ἔπτηξαν καὶ κατῃσχύνθησαν, ἐγένοντο χόρτος ἀγροῦ χλωρὰ βοτάνη, χλόη δωμάτων καὶ πάτημα ἀπέναντι ἑστηκότος. 26и҆ живꙋ́щїи въ ни́хъ и҆знемого́ша рꙋко́ю, сотрѧсо́шасѧ и҆ постыдѣ́шасѧ, бы́ша( ꙗ҆́кѡ) трава̀ се́льнаѧ, и҆лѝ ѕла́чно бы́лїе, ѕла́къ и҆́же на зда́нїихъ, и҆ попра́нїѧ проти́вꙋ стоѧ́щагѡ:
27καὶ τὴν καθέδραν σου καὶ τὴν ἔξοδόν σου καὶ τὴν εἴσοδόν σου ἔγνων καὶ τὸν θυμόν σου ἐπ᾿ ἐμέ. 27и҆ сѣдѣ́нїе твоѐ, и҆ и҆схо́дъ тво́й, и҆ вхо́дъ тво́й разꙋмѣ́хъ, и҆ гнѣ́въ тво́й на мѧ̀,
28διὰ τὸ ὀργισθῆναί σε ἐπ᾿ ἐμὲ καὶ τὸ στρῆνός σου ἀνέβη ἐν τοῖς ὠσίν μου καὶ θήσω τὰ ἄγκιστρά μου ἐν τοῖς μυκτῆρσίν σου καὶ χαλινὸν ἐν τοῖς χείλεσίν σου καὶ ἀποστρέψω σε ἐν τῇ ὁδῷ, ἦλθες ἐν αὐτῇ. 28зане́же разгнѣ́валсѧ є҆сѝ на мѧ̀ и҆ шꙋ́мъ тво́й вни́де во ᲂу҆́шы моѝ, и҆ вложꙋ̀ ᲂу҆́дицꙋ мою̀ въ но́здри твоѧ̑ и҆ браздꙋ̀ во ᲂу҆стнѣ̀ твоѝ, и҆ возвращꙋ̀ тѧ̀ по пꙋтѝ, и҆́мже прише́лъ є҆сѝ.
29καὶ τοῦτό σοι τὸ σημεῖον· φάγῃ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν αὐτόματα καὶ τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ τὰ ἀνατέλλοντα· καὶ ἔτι τρίτῳ σπορὰ καὶ ἄμητος καὶ φυτεία ἀμπελώνων, καὶ φάγεσθε τὸν καρπὸν αὐτῶν. 29И҆ сїѐ тебѣ̀ зна́менїе, ( є҆зекі́е) : ꙗ҆́ждь въ сїѐ лѣ́то прозѧба̑ющаѧ саморѡ́днаѧ, и҆ въ лѣ́то второ́е прозѧба̑ющаѧ, и҆ въ лѣ́то тре́тїе сѣ́йте сѣ́мена и҆ жни́те, сади́те вїногра́ды, и҆ да ꙗ҆́сте пло́дъ и҆́хъ:
30καὶ προσθήσει τὸ διασεσῳσμένον οἴκου Ιουδα τὸ ὑπολειφθὲν ῥίζαν κάτω καὶ ποιήσει καρπὸν ἄνω. 30и҆ приложи́тъ спа́сшеесѧ до́мꙋ і҆ꙋ́дова, ѡ҆ста́вшеесѧ, ко́рень до́лѣ, и҆ сотвори́тъ пло́дъ горѣ̀,
31ὅτι ἐξ Ιερουσαλημ ἐξελεύσεται κατάλειμμα καὶ ἀνασῳζόμενος ἐξ ὄρους Σιων· ζῆλος κυρίου τῶν δυνάμεων ποιήσει τοῦτο. 31ꙗ҆́кѡ и҆з̾ і҆ерⷭ҇ли́ма и҆зы́детъ ѡ҆ста́нокъ, и҆ спаса́емый и҆з̾ горы̀ сїѡ́ни: ре́вность гдⷭ҇а си́лъ сотвори́тъ сїѐ.
32οὐχ οὕτως· τάδε λέγει κύριος πρὸς βασιλέα Ἀσσυρίων Οὐκ εἰσελεύσεται εἰς τὴν πόλιν ταύτην καὶ οὐ τοξεύσει ἐκεῖ βέλος, καὶ οὐ προφθάσει αὐτὴν θυρεός, καὶ οὐ μὴ ἐκχέῃ πρὸς αὐτὴν πρόσχωμα· 32Сегѡ̀ ра́ди та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь( си́лъ) на царѧ̀ а҆ссѷрі́йска: не и҆́мать вни́ти во гра́дъ се́й, и҆ не и҆́мать ᲂу҆стрѣли́ти на́мъ стрѣлы̀, и҆ не дости́гнетъ къ немꙋ̀ щи́тъ, и҆ не и҆́мать ѡ҆сы́пати є҆го̀ земле́ю:
33τῇ ὁδῷ, ἦλθεν, ἐν αὐτῇ ἀποστραφήσεται καὶ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐκ εἰσελεύσεται, λέγει κύριος. 33но пꙋте́мъ, и҆́мже прїи́де тѣ́мже возврати́тсѧ, и҆ во гра́дъ се́й не и҆́мать вни́ти, гл҃етъ гдⷭ҇ь,
34καὶ ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης δι᾿ ἐμὲ καὶ διὰ Δαυιδ τὸν δοῦλόν μου. 34и҆ защищꙋ̀ гра́дъ се́й, є҆́же спⷭ҇тѝ є҆го̀ менє̀ ра́ди и҆ даві́да ра́ди раба̀ моегѡ̀.
35Καὶ ἐγένετο ἕως νυκτὸς καὶ ἐξῆλθεν ἄγγελος κυρίου καὶ ἐπάταξεν ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν Ἀσσυρίων ἑκατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας· καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωί, καὶ ἰδοὺ πάντες σώματα νεκρά. 35И҆ бы́сть въ но́щь ѻ҆́нꙋ, и҆ сни́де а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень и҆ ᲂу҆бѝ ѿ полка̀ а҆ссѷрі́йскагѡ сто̀ ѻ҆́смьдесѧтъ и҆ пѧ́ть ты́сѧщъ. И҆ воста́ша заꙋ́тра, и҆ сѐ, всѧ̑ трꙋ̑пїѧ мє́ртва.
36καὶ ἀπῆρεν καὶ ἐπορεύθη καὶ ἀπέστρεψεν Σενναχηριμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ᾤκησεν ἐν Νινευη. 36И҆ воста̀, и҆ ѿи́де, и҆ возврати́сѧ сеннахирі́мъ ца́рь а҆ссѷрі́йскїй, и҆ всели́сѧ въ нїнеѵі́ю.
37καὶ ἐγένετο αὐτοῦ προσκυνοῦντος ἐν οἴκῳ Νεσεραχ θεοῦ αὐτοῦ καὶ Αδραμελεχ καὶ Σαρασαρ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν ἐν μαχαίρᾳ, καὶ αὐτοὶ ἐσώθησαν εἰς γῆν Αραρατ· καὶ ἐβασίλευσεν Ασορδαν υἱὸς αὐτοῦ ἀντ αὐτοῦ. 37И҆ бы́сть є҆мꙋ̀ кла́нѧющꙋсѧ во хра́мѣ месера́ха бо́га своегѡ̀, и҆ а҆драмеле́хъ и҆ сараса́ръ сы́нове є҆гѡ̀ ᲂу҆би́ста є҆го̀ мече́мъ: са́ми же бѣжа́ста въ зе́млю а҆рара́тскꙋ. И҆ воцари́сѧ а҆сорда́нъ сы́нъ є҆гѡ̀ вмѣ́стѡ є҆гѡ̀.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms