д҃ ца́рствъ 20
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἠρρώστησεν Εζεκιας εἰς θάνατον. καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὸν Ησαιας υἱὸς Αμως ὁ προφήτης καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Τάδε λέγει κύριος Ἔντειλαι τῷ οἴκῳ σου, ὅτι ἀποθνῄσκεις σὺ καὶ οὐ ζήσῃ. | 1Во дне́хъ ѻ҆́нѣхъ разболѣ́сѧ є҆зекі́а( ца́рь) до сме́рти. И҆ вни́де къ немꙋ̀ и҆са́їа прⷪ҇ро́къ сы́нъ а҆мѡ́совъ и҆ речѐ къ немꙋ̀: та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь: заповѣ́ждь до́мꙋ твоемꙋ̀, ᲂу҆́мреши бо ты̀ и҆ не бꙋ́деши жи́въ. |
| 2καὶ ἀπέστρεψεν Εζεκιας τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πρὸς τὸν τοῖχον καὶ ηὔξατο πρὸς κύριον λέγων | 2И҆ ѡ҆братѝ є҆зекі́а лицѐ своѐ ко стѣнѣ̀ и҆ помоли́сѧ ко гдⷭ҇ꙋ, глаго́лѧ: |
| 3Ὦ δή, κύριε, μνήσθητι δὴ ὅσα περιεπάτησα ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν καρδίᾳ πλήρει καὶ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου ἐποίησα. καὶ ἔκλαυσεν Εζεκιας κλαυθμῷ μεγάλῳ. | 3гдⷭ҇и помѧнѝ нн҃ѣ, ꙗ҆́кѡ и҆́стиною ходи́хъ пред̾ тобо́ю и҆ се́рдцемъ соверше́ннымъ, и҆ ᲂу҆гѡ́днаѧ пред̾ ѻ҆чи́ма твои́ма сотвори́хъ. И҆ пла́касѧ є҆зекі́а пла́чемъ вели́кимъ. |
| 4καὶ ἦν Ησαιας ἐν τῇ αὐλῇ τῇ μέσῃ, καὶ ῥῆμα κυρίου ἐγένετο πρὸς αὐτὸν λέγων | 4И҆ бѧ́ше и҆са́їа є҆щѐ посредѣ̀ двора̀, и҆ бы́сть сло́во гдⷭ҇не къ немꙋ̀, гл҃ѧ: |
| 5Ἐπίστρεψον καὶ ἐρεῖς πρὸς Εζεκιαν τὸν ἡγούμενον τοῦ λαοῦ μου Τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς Δαυιδ τοῦ πατρός σου Ἤκουσα τῆς προσευχῆς σου, εἶδον τὰ δάκρυά σου· ἰδοὺ ἐγὼ ἰάσομαί σε, τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἀναβήσῃ εἰς οἶκον κυρίου, | 5возврати́сѧ и҆ рцы̀ є҆зекі́и вождꙋ̀ люді́й мои́хъ: та́кѡ гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ даві́да ѻ҆тца̀ твоегѡ̀: ᲂу҆слы́шахъ моли́твꙋ твою̀ и҆ ви́дѣхъ сле́зы твоѧ̑: сѐ, а҆́зъ и҆сцѣлю̀ тѧ̀, и҆ въ де́нь тре́тїй взы́деши въ до́мъ гдⷭ҇ень: |
| 6καὶ προσθήσω ἐπὶ τὰς ἡμέρας σου πέντε καὶ δέκα ἔτη καὶ ἐκ χειρὸς βασιλέως Ἀσσυρίων σώσω σε καὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης δι᾿ ἐμὲ καὶ διὰ Δαυιδ τὸν δοῦλόν μου. | 6и҆ приложꙋ̀ къ лѣ́тѡмъ твои̑мъ лѣ́тъ пѧтьна́десѧть, и҆ ѿ рꙋкѝ царѧ̀ а҆ссѷрі́йска и҆зба́влю тѧ̀ и҆ гра́дъ се́й, и҆ защищꙋ̀ гра́дъ се́й менє̀ ра́ди и҆ даві́да ра́ди раба̀ моегѡ̀. |
| 7καὶ εἶπεν Λαβέτωσαν παλάθην σύκων καὶ ἐπιθέτωσαν ἐπὶ τὸ ἕλκος, καὶ ὑγιάσει. | 7И҆ речѐ и҆са́їа: да во́змꙋтъ перевѧ́сло смо́квей и҆ да положа́тъ на вре́дъ, и҆ и҆сцѣлѣ́етъ. |
| 8καὶ εἶπεν Εζεκιας πρὸς Ησαιαν Τί τὸ σημεῖον ὅτι ἰάσεταί με κύριος καὶ ἀναβήσομαι εἰς οἶκον κυρίου τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ; | 8И҆ речѐ є҆зекі́а ко и҆са́їи: ко́е зна́менїе, ꙗ҆́кѡ и҆сцѣли́тъ мѧ̀ гдⷭ҇ь и҆ взы́дꙋ въ до́мъ гдⷭ҇ень въ де́нь тре́тїй; |
| 9καὶ εἶπεν Ησαιας Τοῦτο τὸ σημεῖον παρὰ κυρίου ὅτι ποιήσει κύριος τὸν λόγον, ὃν ἐλάλησεν· πορεύσεται ἡ σκιὰ δέκα βαθμούς, ἐὰν ἐπιστρέφῃ δέκα βαθμούς. | 9И҆ речѐ и҆са́їа: сїѐ зна́менїе ѿ гдⷭ҇а, ꙗ҆́кѡ сотвори́тъ гдⷭ҇ь сло́во, є҆́же гл҃а: ( хо́щеши ли да) по́йдетъ стѣ́нь де́сѧть степе́нїй, и҆лѝ возврати́тсѧ де́сѧть степе́нїй; |
| 10καὶ εἶπεν Εζεκιας Κοῦφον τὴν σκιὰν κλῖναι δέκα βαθμούς· οὐχί, ἀλλ᾿ ἐπιστραφήτω ἡ σκιὰ δέκα βαθμοὺς εἰς τὰ ὀπίσω. | 10И҆ речѐ є҆зекі́а: ᲂу҆до́бно стѣ́ни ᲂу҆клони́тисѧ де́сѧть степе́нїй: нѝ, но да возврати́тсѧ стѣ́нь на де́сѧть степе́нїй вспѧ́ть. |
| 11καὶ ἐβόησεν Ησαιας ὁ προφήτης πρὸς κύριον, καὶ ἐπέστρεψεν ἡ σκιὰ ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς εἰς τὰ ὀπίσω δέκα βαθμούς. | 11И҆ возопѝ и҆са́їа прⷪ҇ро́къ ко гдⷭ҇ꙋ, и҆ возврати́сѧ стѣ́нь по числꙋ̀ наза́дъ де́сѧть степе́нїй. |
| 12Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀπέστειλεν Μαρωδαχβαλαδαν υἱὸς Βαλαδαν βασιλεὺς Βαβυλῶνος βιβλία καὶ μαναα πρὸς Εζεκιαν, ὅτι ἤκουσεν ὅτι ἠρρώστησεν Εζεκιας. | 12Во вре́мѧ ѻ҆́но посла̀ марѡда́хъ валада́нъ, сы́нъ валада́новъ, ца́рь вавѷлѡ́нскїй, кни̑ги и҆ да́ры ко є҆зекі́и: слы́ша бо, ꙗ҆́кѡ разболѣ́сѧ( ца́рь) є҆зекі́а. |
| 13καὶ ἐχάρη ἐπ᾿ αὐτοῖς Εζεκιας καὶ ἔδειξεν αὐτοῖς ὅλον τὸν οἶκον τοῦ νεχωθα, τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον, τὰ ἀρώματα καὶ τὸ ἔλαιον τὸ ἀγαθόν, καὶ τὸν οἶκον τῶν σκευῶν καὶ ὅσα ηὑρέθη ἐν τοῖς θησαυροῖς αὐτοῦ· οὐκ ἦν λόγος, ὃν οὐκ ἔδειξεν αὐτοῖς Εζεκιας ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ ἐν πάσῃ τῇ ἐξουσίᾳ αὐτοῦ. | 13И҆ пора́довасѧ є҆зекі́а ѡ҆ ни́хъ, и҆ показа̀ и҆̀мъ ве́сь до́мъ сво́й сокро́вищный, сребро̀ и҆ зла́то, и҆ а҆рѡма́ты и҆ є҆ле́й до́брый, и҆ до́мъ сосꙋ́дѡвъ и҆ є҆ли̑ка ѡ҆брѣто́шасѧ въ сокро́вищихъ є҆гѡ̀: и҆ не бѣ̀ мѣ́ста, є҆гѡ́же не показа̀ и҆̀мъ є҆зекі́а въ домꙋ̀ свое́мъ и҆ во все́й ѡ҆́бласти свое́й. |
| 14καὶ εἰσῆλθεν Ησαιας ὁ προφήτης πρὸς τὸν βασιλέα Εζεκιαν καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Τί ἐλάλησαν οἱ ἄνδρες οὗτοι καὶ πόθεν ἥκασιν πρὸς σέ; καὶ εἶπεν Εζεκιας Ἐκ γῆς πόρρωθεν ἥκασιν πρός με, ἐκ Βαβυλῶνος. | 14И҆ вни́де и҆са́їа прⷪ҇ро́къ ко є҆зекі́и царю̀ и҆ речѐ къ немꙋ̀: что̀ глаго́лаша мꙋ́жїе сі́и, и҆ ѿкꙋ́дꙋ прїидо́ша къ тебѣ̀; и҆ речѐ є҆зекі́а: ѿ землѝ да́льнїѧ прїидо́ша ко мнѣ̀, ѿ вавѷлѡ́на. |
| 15καὶ εἶπεν Τί εἶδον ἐν τῷ οἴκῳ σου; καὶ εἶπεν Πάντα, ὅσα ἐν τῷ οἴκῳ μου, εἶδον· οὐκ ἦν ἐν τῷ οἴκῳ μου ὃ οὐκ ἔδειξα αὐτοῖς, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν τοῖς θησαυροῖς μου. | 15И҆ речѐ: что̀ ви́дѣша въ домꙋ̀ твое́мъ; и҆ речѐ є҆зекі́а: всѧ̑, є҆ли̑ка въ домꙋ̀ мое́мъ, ви́дѣша: нѣ́сть въ домꙋ̀ мое́мъ, є҆гѡ́же и҆̀мъ не показа́хъ, но и҆ ꙗ҆̀же въ сокро́вищихъ мои́хъ( ви́дѣша) . |
| 16καὶ εἶπεν Ησαιας πρὸς Εζεκιαν Ἄκουσον λόγον κυρίου | 16И҆ речѐ и҆са́їа ко є҆зекі́и: слы́ши сло́во гдⷭ҇не: |
| 17Ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται καὶ λημφθήσεται πάντα τὰ ἐν τῷ οἴκῳ σου καὶ ὅσα ἐθησαύρισαν οἱ πατέρες σου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης εἰς Βαβυλῶνα· καὶ οὐχ ὑπολειφθήσεται ῥῆμα, ὃ εἶπεν κύριος· | 17сѐ, дні́е грѧдꙋ́тъ, речѐ гдⷭ҇ь, взѧта̑ бꙋ́дꙋтъ всѧ̑, ꙗ҆̀же въ домꙋ̀ твое́мъ, и҆ всѧ̑, ꙗ҆̀же собра́ша ѻ҆тцы̀ твоѝ до днѐ сегѡ̀, вни́дꙋтъ въ вавѷлѡ́нъ: и҆ не ѡ҆ста́нетсѧ сло́во, є҆́же речѐ гдⷭ҇ь. |
| 18καὶ οἱ υἱοί σου, οἳ ἐξελεύσονται ἐκ σοῦ, οὓς γεννήσεις, λήμψεται, καὶ ἔσονται εὐνοῦχοι ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ βασιλέως Βαβυλῶνος. | 18И҆ сы́нове твоѝ, и҆̀же и҆зы́дꙋтъ и҆з̾ тебє̀, и҆̀хже роди́ши, во́змꙋтсѧ и҆ бꙋ́дꙋтъ скопцы̀ въ домꙋ̀ царѧ̀ вавѷлѡ́нскагѡ. |
| 19καὶ εἶπεν Εζεκιας πρὸς Ησαιαν Ἀγαθὸς ὁ λόγος κυρίου, ὃν ἐλάλησεν· ἔστω εἰρήνη ἐν ταῖς ἡμέραις μου. | 19И҆ речѐ є҆зекі́а ко и҆са́їи: бла́го сло́во гдⷭ҇не є҆́же гл҃а: да бꙋ́дꙋтъ ми́ръ во дни̑ моѧ̑. |
| 20Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Εζεκιου καὶ πᾶσα ἡ δυναστεία αὐτοῦ καὶ ὅσα ἐποίησεν, τὴν κρήνην καὶ τὸν ὑδραγωγὸν καὶ εἰσήνεγκεν τὸ ὕδωρ εἰς τὴν πόλιν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ιουδα; | 20И҆ прѡ́чаѧ слове́съ є҆зекі́евыхъ, и҆ всѧ̑ си́ла є҆гѡ̀, и҆ є҆ли̑ка сотворѝ, и҆сто́чникъ и҆ водоте́чь, и҆ введѐ во́дꙋ во гра́дъ, не се́ ли, сїѧ̑ напи̑сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й і҆ꙋ́диныхъ; |
| 21καὶ ἐκοιμήθη Εζεκιας μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν πόλει Δαυιδ, καὶ ἐβασίλευσεν Μανασσης υἱὸς αὐτοῦ ἀντ αὐτοῦ. | 21И҆ ᲂу҆́спе є҆зекі́а со ѻ҆тцы̑ свои́ми, и҆ погребе́нъ бы́сть во гра́дѣ даві́довѣ. И҆ воцари́сѧ манассі́а сы́нъ є҆гѡ̀ вмѣ́стѡ є҆гѡ̀. |