в҃ паралипоме́нѡнъ 9
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ βασίλισσα Σαβα ἤκουσεν τὸ ὄνομα Σαλωμων καὶ ἦλθεν τοῦ πειράσαι Σαλωμων ἐν αἰνίγμασιν εἰς Ιερουσαλημ ἐν δυνάμει βαρείᾳ σφόδρα καὶ κάμηλοι αἴρουσαι ἀρώματα καὶ χρυσίον εἰς πλῆθος καὶ λίθον τίμιον καὶ ἦλθεν πρὸς Σαλωμων καὶ ἐλάλησεν πρὸς αὐτὸν πάντα, ὅσα ἐν τῇ ψυχῇ αὐτῆς. | 1Цари́ца же са́вска ᲂу҆слы́ша и҆́мѧ соломѡ́ново и҆ прїи́де и҆скꙋси́ти є҆го̀ гада́ньми во і҆ерⷭ҇ли́мѣ съ си́лою тѧ́жкою ѕѣлѡ̀: и҆ вельблю́ды носѧ́щїи а҆рѡма́ты и҆ зла́та мно́жество и҆ ка́менїѧ драга́гѡ: и҆ прїи́де къ соломѡ́нꙋ и҆ глаго́ла є҆мꙋ̀ всѧ̑, є҆ли̑ка бѣ́ша въ се́рдцы є҆ѧ̀. |
| 2καὶ ἀνήγγειλεν αὐτῇ Σαλωμων πάντας τοὺς λόγους αὐτῆς, καὶ οὐ παρῆλθεν λόγος ἀπὸ Σαλωμων, ὃν οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῇ. | 2И҆ возвѣстѝ є҆́й соломѡ́нъ всѧ̑ словеса̀ є҆ѧ̀, и҆ не пре́йде сло́во, є҆гѡ́же бы не возвѣсти́лъ є҆́й. |
| 3καὶ εἶδεν βασίλισσα Σαβα τὴν σοφίαν Σαλωμων καὶ τὸν οἶκον, ὃν ᾠκοδόμησεν, | 3И҆ ви́дѣ цари́ца са́вска премꙋ́дрость соломѡ́ню, и҆ до́мъ є҆го́же созда̀, |
| 4καὶ τὰ βρώματα τῶν τραπεζῶν καὶ καθέδραν παίδων αὐτοῦ καὶ στάσιν λειτουργῶν αὐτοῦ καὶ ἱματισμὸν αὐτῶν καὶ οἰνοχόους αὐτοῦ καὶ στολισμὸν αὐτῶν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα, ἃ ἀνέφερεν ἐν οἴκῳ κυρίου, καὶ ἐξ ἑαυτῆς ἐγένετο. | 4И҆ ꙗ҆́ди столѡ́въ є҆гѡ̀, и҆ сѣда̑лища рабѡ́въ є҆гѡ̀, и҆ состоѧ́нїе слꙋже́бникѡвъ є҆гѡ̀ и҆ ри̑зы и҆́хъ, и҆ вїночє́рпчїѧ є҆гѡ̀ и҆ ᲂу҆краше́нїе и҆́хъ, и҆ всесожжє́нїѧ, ꙗ҆̀же жрѧ́ше въ домꙋ̀ гдⷭ҇ни, и҆ внѣ̀ себє̀ бы́сть. |
| 5καὶ εἶπεν πρὸς τὸν βασιλέα Ἀληθινὸς ὁ λόγος, ὃν ἤκουσα ἐν τῇ γῇ μου περὶ τῶν λόγων σου καὶ περὶ τῆς σοφίας σου, | 5Рече́ же ко царю̀: и҆́стинно є҆́сть сло́во, є҆́же слы́шахъ въ землѝ мое́й ѡ҆ словесѣ́хъ твои́хъ и҆ ѡ҆ премꙋ́дрости твое́й: |
| 6καὶ οὐκ ἐπίστευσα τοῖς λόγοις, ἕως οὗ ἦλθον καὶ εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἀπηγγέλη μοι ἥμισυ τοῦ πλήθους τῆς σοφίας σου, προσέθηκας ἐπὶ τὴν ἀκοήν, ἣν ἤκουσα· | 6и҆ не вѣ́ровахъ словесє́мъ и҆́хъ, до́ндеже прїидо́хъ, и҆ ви́дѣста ѻ҆́чи моѝ, и҆ сѐ, не возвѣсти́ша мнѣ̀ полови́ны мно́жества премꙋ́дрости твоеѧ̀: приложи́лъ є҆сѝ ко слы́шанїю ꙗ҆̀же слы́шахъ: |
| 7μακάριοι οἱ ἄνδρες, μακάριοι οἱ παῖδές σου οὗτοι οἱ παρεστηκότες σοι διὰ παντὸς καὶ ἀκούουσιν σοφίαν σου· | 7блаже́ни мꙋ́жїе твоѝ и҆ блаже́ни рабѝ твоѝ сі́и, и҆̀же предстоѧ́тъ пред̾ тобо́ю на всѧ́ко вре́мѧ и҆ слы́шатъ премꙋ́дрость твою̀: |
| 8ἔστω κύριος ὁ θεός σου ηὐλογημένος, ὃς ἠθέλησέν σοι τοῦ δοῦναί σε ἐπὶ θρόνον αὐτοῦ εἰς βασιλέα τῷ κυρίῳ θεῷ σου· ἐν τῷ ἀγαπῆσαι κύριον τὸν θεόν σου τὸν Ισραηλ τοῦ στῆσαι αὐτὸν εἰς αἰῶνα καὶ ἔδωκέν σε ἐπ᾿ αὐτοὺς εἰς βασιλέα τοῦ ποιῆσαι κρίμα καὶ δικαιοσύνην. | 8да бꙋ́детъ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й блгⷭ҇ве́нъ, и҆̀же бл҃говолѝ въ тебѣ̀, є҆́же да́ти тѧ̀ на престо́лъ сво́й царѧ̀ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ твоемꙋ̀: занѐ возлюбѝ гдⷭ҇ь бг҃ъ тво́й і҆и҃лѧ, є҆́же ᲂу҆тверди́ти є҆го̀ во вѣ́къ, и҆ поста́ви тѧ̀ над̾ ни́ми царѧ̀, да сотвори́ши сꙋ́дъ и҆ пра́вдꙋ. |
| 9καὶ ἔδωκεν τῷ βασιλεῖ ἑκατὸν εἴκοσι τάλαντα χρυσίου καὶ ἀρώματα εἰς πλῆθος πολὺ καὶ λίθον τίμιον· καὶ οὐκ ἦν κατὰ τὰ ἀρώματα ἐκεῖνα, ἃ ἔδωκεν βασίλισσα Σαβα τῷ βασιλεῖ Σαλωμων. | 9Даде́ же царю̀ сто̀ два́десѧть тала̑нтъ зла̑та и҆ а҆рѡма́ты мнѡ́ги ѕѣлѡ̀ и҆ ка́менїе драго́е, и҆ не бы́ша а҆рѡма́ты такѡвы̀ ꙗ҆́кѡ сїѧ̑, ꙗ҆́же дадѐ цари́ца са́вска царю̀ соломѡ́нꙋ. |
| 10[καὶ οἱ παῖδες Σαλωμων καὶ οἱ παῖδες Χιραμ ἔφερον χρυσίον τῷ Σαλωμων ἐκ Σουφιρ καὶ ξύλα πεύκινα καὶ λίθον τίμιον· | 10Но и҆ рабѝ хїра́мѡвы съ рабы̑ соломѡ́ними приноша́хꙋ зла́то соломѡ́нꙋ драго́е. |
| 11καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς τὰ ξύλα τὰ πεύκινα ἀναβάσεις τῷ οἴκῳ κυρίου καὶ τῷ οἴκῳ τοῦ βασιλέως καὶ κιθάρας καὶ νάβλας τοῖς ᾠδοῖς, καὶ οὐκ ὤφθησαν τοιαῦτα ἔμπροσθεν ἐν γῇ Ιουδα. ] | 11И҆ сотворѝ соломѡ́нъ ца́рь ѿ дре́въ пе́ѵговыхъ степє́ни въ до́мъ гдⷭ҇ень и҆ въ до́мъ царе́въ, и҆ гꙋ́сли и҆ ѱалти̑ри пѣ́сней, и҆ никогда́же ви̑дѣна бы́ша въ землѝ і҆ꙋ́динѣ пре́жде такѡва́ѧ. |
| 12καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμων ἔδωκεν τῇ βασιλίσσῃ Σαβα πάντα τὰ θελήματα αὐτῆς, ἃ ᾔτησεν, ἐκτὸς πάντων, ὧν ἤνεγκεν τῷ βασιλεῖ Σαλωμων· καὶ ἀπέστρεψεν εἰς τὴν γῆν αὐτῆς. | 12Ца́рь же соломѡ́нъ дадѐ ца́рицѣ са́встѣй всѧ̑ по жела́нїю є҆ѧ̀, и҆́хже проси́ла, кромѣ̀ всѣ́хъ ꙗ҆̀же принесѐ царю̀ соломѡ́нꙋ, и҆ возврати́сѧ въ зе́млю свою̀. |
| 13Καὶ ἦν ὁ σταθμὸς τοῦ χρυσίου τοῦ ἐνεχθέντος τῷ Σαλωμων ἐν ἐνιαυτῷ ἑνὶ ἑξακόσια ἑξήκοντα ἓξ τάλαντα χρυσίου | 13Бѣ́ же вѣ́съ зла́та приноси́магѡ къ соломѡ́нꙋ на всѧ́ко лѣ́то ше́сть сѡ́тъ шестьдесѧ́тъ ше́сть тала̑нтъ зла́та, |
| 14πλὴν τῶν ἀνδρῶν τῶν ὑποτεταγμένων καὶ τῶν ἐμπορευομένων, ὧν ἔφερον, καὶ πάντων τῶν βασιλέων τῆς Ἀραβίας καὶ σατραπῶν τῆς γῆς, ἔφερον χρυσίον καὶ ἀργύριον τῷ βασιλεῖ Σαλωμων. | 14кромѣ̀ мꙋже́й по́дданныхъ и҆ кꙋпцѡ́въ, и҆̀же приноша́хꙋ, и҆ всѣ́хъ царе́й а҆ра́вскихъ и҆ вла́стелей землѝ, и҆̀же всѝ приноша́хꙋ зла́то и҆ сребро̀ царю̀ соломѡ́нꙋ. |
| 15καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς Σαλωμων διακοσίους θυρεοὺς χρυσοῦς ἐλατούς, ἑξακόσιοι χρυσοῖ καθαροὶ τῷ ἑνὶ θυρεῷ, ἑξακόσιοι χρυσοῖ ἐπῆσαν ἐπὶ τὸν ἕνα θυρεόν· | 15Сотворѝ ᲂу҆́бѡ ца́рь соломѡ́нъ двѣ́сти щитѡ́въ златы́хъ тѧ́гненыхъ, ше́сть сѡ́тъ златни̑къ чи́стыхъ бѧ́хꙋ во є҆ди́нѣмъ щитѣ̀: |
| 16καὶ τριακοσίας ἀσπίδας ἐλατὰς χρυσᾶς, τριακοσίων χρυσῶν ἀνεφέρετο ἐπὶ τὴν ἀσπίδα ἑκάστην· καὶ ἔδωκεν αὐτὰς ὁ βασιλεὺς ἐν οἴκῳ δρυμοῦ τοῦ Λιβάνου. | 16и҆ три́ста щитѡ́въ златы́хъ тѧ́гненыхъ, по три́ста златни̑къ бѧ́ше во є҆ди́нѣмъ ко́емждо щитѣ̀, и҆ положѝ ѧ҆̀ ца́рь въ домꙋ̀ дре́ва лїва́нова. |
| 17καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς θρόνον ἐλεφάντινον ὀδόντων μέγαν καὶ κατεχρύσωσεν αὐτὸν χρυσίῳ δοκίμῳ· | 17Сотвори́ же ца́рь престо́лъ ѿ слоно́выхъ зꙋбѡ́въ вели́къ, и҆ позлатѝ є҆го̀ зла́томъ чи́стымъ, |
| 18καὶ ἓξ ἀναβαθμοὶ τῷ θρόνῳ ἐνδεδεμένοι χρυσίῳ, καὶ ἀγκῶνες ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπὶ τοῦ θρόνου τῆς καθέδρας, καὶ δύο λέοντες ἑστηκότες παρὰ τοὺς ἀγκῶνας, | 18и҆ ше́сть степе́нїй ᲂу҆ престо́ла позлаще́ни зла́томъ, и҆ мы̑шчицы двѣ̀ тꙋ́дꙋ и҆ сю́дꙋ над̾ престо́ломъ сѣда́лища, и҆ два̀ льва̑ стѡѧ́ща бли́з̾ мы́шчцей, |
| 19καὶ δώδεκα λέοντες ἑστηκότες ἐκεῖ ἐπὶ τῶν ἓξ ἀναβαθμῶν ἔνθεν καὶ ἔνθεν· οὐκ ἐγενήθη οὕτως ἐν πάσῃ βασιλείᾳ. | 19и҆ двана́десѧть львѡ́въ стоѧ́щихъ та́мѡ на шестѝ степе́нехъ ѿ ѻ҆бои́хъ стра́нъ: и҆ не бы́сть тако́въ престо́лъ во всѧ́цѣмъ ца́рствѣ. |
| 20καὶ πάντα τὰ σκεύη τοῦ βασιλέως Σαλωμων χρυσίου, καὶ πάντα τὰ σκεύη οἴκου δρυμοῦ τοῦ Λιβάνου χρυσίῳ κατειλημμένα, οὐκ ἦν ἀργύριον λογιζόμενον ἐν ἡμέραις Σαλωμων εἰς οὐθέν· | 20Вси́ же сосꙋ́ди царѧ̀ соломѡ́на бѧ́хꙋ зла̑ты, и҆ всѝ сосꙋ́ди до́мꙋ дꙋбра́вы лїва́нскїѧ зла́томъ ѡ҆крꙋжє́ны, сребро́ бо во дне́хъ соломѡ́нихъ ни во что̀ вмѣнѧ́шесѧ: |
| 21ὅτι ναῦς τῷ βασιλεῖ ἐπορεύετο εἰς Θαρσις μετὰ τῶν παίδων Χιραμ, ἅπαξ διὰ τριῶν ἐτῶν ἤρχετο πλοῖα ἐκ Θαρσις τῷ βασιλεῖ γέμοντα χρυσίου καὶ ἀργυρίου καὶ ὀδόντων ἐλεφαντίνων καὶ πιθήκων. | 21занѐ кора́бль царе́въ хожда́ше въ ѳарсі́съ съ рабы̑ хїра́мовыми, є҆ди́ницею въ лѣ̑та трѝ прихожда́ше кора́бль ѿ ѳарсі́са ко царю̀, по́лнъ зла́та и҆ сребра̀ и҆ зꙋбѡ́въ слоно́выхъ и҆ ѻ҆без̾ѧ́нъ. |
| 22καὶ ἐμεγαλύνθη Σαλωμων ὑπὲρ πάντας τοὺς βασιλεῖς καὶ πλούτῳ καὶ σοφίᾳ. | 22И҆ возвели́чисѧ соломѡ́нъ па́че всѣ́хъ царе́й земны́хъ бога́тствомъ и҆ мꙋ́дростїю. |
| 23καὶ πάντες οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς ἐζήτουν τὸ πρόσωπον Σαλωμων ἀκοῦσαι τῆς σοφίας αὐτοῦ, ἧς ἔδωκεν ὁ θεὸς ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ. | 23Вси́ же ца́рїе зе́мстїи жела́хꙋ ви́дѣти лицѐ соломѡ́не и҆ слы́шати премꙋ́дрость є҆гѡ̀, ю҆́же дадѐ бг҃ъ въ се́рдце є҆гѡ̀: |
| 24καὶ αὐτοὶ ἔφερον ἕκαστος τὰ δῶρα αὐτοῦ, σκεύη ἀργυρᾶ καὶ σκεύη χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν, στακτὴν καὶ ἡδύσματα, ἵππους καὶ ἡμιόνους, τὸ κατ᾿ ἐνιαυτὸν ἐνιαυτόν. | 24и҆ приноша́хꙋ є҆мꙋ̀ кі́йждо да́ры своѧ̑, сосꙋ́ды срє́брѧны и҆ зла̑ты, и҆ ѡ҆дѣѧ́нїѧ и҆ ста́ктꙋ, и҆ сла́дѡсти, ко́ни и҆ мскѝ, на всѧ́кое лѣ́то. |
| 25καὶ ἦσαν τῷ Σαλωμων τέσσαρες χιλιάδες θήλειαι ἵπποι εἰς ἅρματα καὶ δώδεκα χιλιάδες ἱππέων, καὶ ἔθετο αὐτοὺς ἐν πόλεσιν τῶν ἁρμάτων καὶ μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν Ιερουσαλημ. | 25И҆ бѧ́хꙋ царю̀ соломѡ́нꙋ четы́редесѧть ты́сѧщъ кобыли́цъ къ колєсни́цы и҆ двана́десѧть ты́сѧщъ кѡ́нникъ, и҆ поста́ви и҆̀хъ во градѣ́хъ колесни́чныхъ и҆ со царе́мъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ. |
| 26καὶ ἦν ἡγούμενος πάντων τῶν βασιλέων ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ καὶ ἕως γῆς ἀλλοφύλων καὶ ἕως ὁρίου Αἰγύπτου. | 26И҆ бы́сть во́ждь всѣ́хъ царе́й ѿ рѣкѝ( є҆ѵфра́та) да́же до землѝ и҆ноплемє́нникъ и҆ да́же до предѣ̑лъ є҆гѵ́петскихъ. |
| 27καὶ ἔδωκεν ὁ βασιλεὺς τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον ἐν Ιερουσαλημ ὡς λίθους καὶ τὰς κέδρους ὡς συκαμίνους τὰς ἐν τῇ πεδινῇ εἰς πλῆθος. | 27И҆ дадѐ ца́рь зла́то и҆ сребро̀ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ ꙗ҆́кѡ ка́менїе, и҆ ке́дры ꙗ҆́кѡ черни́чїе, є҆́же( ражда́етсѧ) въ полѧ́хъ мно́жество. |
| 28καὶ ἡ ἔξοδος τῶν ἵππων ἐξ Αἰγύπτου τῷ Σαλωμων καὶ ἐκ πάσης τῆς γῆς. | 28И҆ приводѧ́хꙋ ко́ни соломѡ́нꙋ ѿ є҆гѵ́пта и҆ ѿ всеѧ̀ землѝ. |
| 29Καὶ οἱ κατάλοιποι λόγοι Σαλωμων οἱ πρῶτοι καὶ οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐπὶ τῶν λόγων Ναθαν τοῦ προφήτου καὶ ἐπὶ τῶν λόγων Αχια τοῦ Σηλωνίτου καὶ ἐν ταῖς ὁράσεσιν Ιωηλ τοῦ ὁρῶντος περὶ Ιεροβοαμ υἱοῦ Ναβατ. | 29И҆ прѡ́чаѧ словеса̀ соломѡ̑нѧ пє́рваѧ и҆ послѣ̑днѧѧ, сѐ, сїѧ̑ пи̑сана сꙋ́ть въ словесѣ́хъ наѳа́на прⷪ҇ро́ка и҆ въ словесѣ́хъ а҆хі́и силѡні́ты и҆ въ видѣ́нїихъ і҆ѡи́лѧ ви́дѧщагѡ, проти́вꙋ і҆еровоа́ма сы́на нава́това. |
| 30καὶ ἐβασίλευσεν Σαλωμων ὁ βασιλεὺς ἐπὶ πάντα Ισραηλ τεσσαράκοντα ἔτη. | 30И҆ ца́рствова соломѡ́нъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ над̾ всѣ́мъ і҆и҃лемъ четы́редесѧть лѣ́тъ. |
| 31καὶ ἐκοιμήθη Σαλωμων, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαυιδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ ἐβασίλευσεν Ροβοαμ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ αὐτοῦ. | 31И҆ ᲂу҆́спе соломѡ́нъ со ѻ҆тцы̑ свои́ми, и҆ погребо́ша є҆го̀ во гра́дѣ даві́да ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀. И҆ воцари́сѧ ровоа́мъ сы́нъ є҆гѡ̀ вмѣ́стѡ є҆гѡ̀. |