в҃ паралипоме́нѡнъ 30
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἀπέστειλεν Εζεκιας ἐπὶ πάντα Ισραηλ καὶ Ιουδαν καὶ ἐπιστολὰς ἔγραψεν ἐπὶ τὸν Εφραιμ καὶ Μανασση ἐλθεῖν εἰς οἶκον κυρίου εἰς Ιερουσαλημ ποιῆσαι τὸ φασεκ τῷ κυρίῳ θεῷ Ισραηλ· | 1Посла́ же є҆зекі́а ко всемꙋ̀ і҆и҃лю и҆ і҆ꙋ́дѣ, и҆ написа̀ посла̑нїѧ ко є҆фре́мꙋ и҆ манассі́и, да прїи́дꙋтъ къ до́мꙋ гдⷭ҇ню во і҆ерⷭ҇ли́мъ сотвори́ти па́схꙋ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ і҆и҃левꙋ. |
| 2καὶ ἐβουλεύσατο ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ πᾶσα ἡ ἐκκλησία ἡ ἐν Ιερουσαλημ ποιῆσαι τὸ φασεκ τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ· | 2И҆ ᲂу҆совѣ́това ца́рь и҆ кнѧ̑зи и҆ всѐ мно́жество во і҆ерⷭ҇ли́мѣ сотвори́ти па́схꙋ во вторы́й мцⷭ҇ъ: |
| 3οὐ γὰρ ἠδυνάσθησαν αὐτὸ ποιῆσαι ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ὅτι οἱ ἱερεῖς οὐχ ἡγνίσθησαν ἱκανοί, καὶ ὁ λαὸς οὐ συνήχθη εἰς Ιερουσαλημ. | 3не возмого́ша бо сотвори́ти во вре́мѧ своѐ, ꙗ҆́кѡ свѧще́нницы не ѡ҆чи́стишасѧ дово́льни, и҆ лю́дїе не ᲂу҆̀ собра́шасѧ во і҆ерⷭ҇ли́мъ. |
| 4καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐναντίον τοῦ βασιλέως καὶ ἐναντίον τῆς ἐκκλησίας. | 4И҆ ᲂу҆го́дно бы́сть сло́во царе́ви и҆ всемꙋ̀ мно́жествꙋ. |
| 5καὶ ἔστησαν λόγον διελθεῖν κήρυγμα ἐν παντὶ Ισραηλ ἀπὸ Βηρσαβεε ἕως Δαν ἐλθόντας ποιῆσαι τὸ φασεκ κυρίῳ θεῷ Ισραηλ ἐν Ιερουσαλημ, ὅτι πλῆθος οὐκ ἐποίησεν κατὰ τὴν γραφήν. | 5И҆ поста́виша сло́во, да про́йдетъ про́повѣдь во ве́сь і҆и҃ль ѿ вирсаве́и да́же до да́на, да прїи́дꙋтъ сотвори́ти па́схꙋ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ і҆и҃левꙋ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ, мно́зи бо не сотвори́ша по писа́нїю. |
| 6καὶ ἐπορεύθησαν οἱ τρέχοντες σὺν ταῖς ἐπιστολαῖς παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ τῶν ἀρχόντων εἰς πάντα Ισραηλ καὶ Ιουδαν κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως λέγοντες Υἱοὶ Ισραηλ, ἐπιστρέψατε πρὸς θεὸν Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ισραηλ, καὶ ἐπιστρέψει τοὺς ἀνασεσῳσμένους τοὺς καταλειφθέντας ἀπὸ χειρὸς βασιλέως Ασσουρ· | 6И҆ поидо́ша гонцы̀ съ посла́ньми ѿ царѧ̀ и҆ ѿ нача́льникѡвъ во ве́сь і҆и҃ль и҆ і҆ꙋде́ю по повелѣ́нїю царе́вꙋ, глаго́люще: сы́нове і҆и҃лєвы, ѡ҆брати́тесѧ ко гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ а҆враа́млю и҆ і҆саа́ковꙋ и҆ і҆а́кѡвлю, и҆ ѡ҆брати́те спа́сшихсѧ, и҆̀же и҆збы́ша ѿ рꙋкѝ царѧ̀ а҆ссꙋ́рска, |
| 7καὶ μὴ γίνεσθε καθὼς οἱ πατέρες ὑμῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν, οἳ ἀπέστησαν ἀπὸ κυρίου θεοῦ πατέρων αὐτῶν, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς ἐρήμωσιν, καθὼς ὑμεῖς ὁρᾶτε. | 7и҆ не бꙋ́дите ꙗ҆́коже ѻ҆тцы̀ ва́ши и҆ бра́тїѧ ва̑ша, и҆̀же ѿстꙋпи́ша ѿ гдⷭ҇а бг҃а ѻ҆тє́цъ свои́хъ, и҆ предадѐ и҆̀хъ въ погꙋбле́нїе, ꙗ҆́коже вы̀ ви́дите: |
| 8καὶ νῦν μὴ σκληρύνητε τοὺς τραχήλους ὑμῶν· δότε δόξαν κυρίῳ τῷ θεῷ καὶ εἰσέλθατε εἰς τὸ ἁγίασμα αὐτοῦ, ὃ ἡγίασεν εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ δουλεύσατε τῷ κυρίῳ θεῷ ὑμῶν, καὶ ἀποστρέψει ἀφ᾿ ὑμῶν θυμὸν ὀργῆς. | 8и҆ нн҃ѣ не ѡ҆жесточи́те серде́цъ ва́шихъ, ꙗ҆́коже ѻ҆тцы̀ ва́ши: дади́те сла́вꙋ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ и҆ вни́дите во свѧти́лище є҆гѡ̀, є҆́же ѡ҆ст҃ѝ во вѣ́къ, и҆ слꙋжи́те гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ ва́шемꙋ, и҆ ѿврати́тъ ѿ ва́съ гнѣ́въ ꙗ҆́рости своеѧ̀: |
| 9ὅτι ἐν τῷ ἐπιστρέφειν ὑμᾶς πρὸς κύριον οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν καὶ τὰ τέκνα ὑμῶν ἔσονται ἐν οἰκτιρμοῖς ἔναντι πάντων τῶν αἰχμαλωτισάντων αὐτούς, καὶ ἀποστρέψει εἰς τὴν γῆν ταύτην· ὅτι ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν καὶ οὐκ ἀποστρέψει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀφ᾿ ἡμῶν, ἐὰν ἐπιστρέψωμεν πρὸς αὐτόν. | 9поне́же є҆гда̀ ѡ҆брати́тесѧ вы̀ ко гдⷭ҇ꙋ, бра́тїѧ ва̑ша и҆ ча̑да ва̑ша бꙋ́дꙋтъ въ щедро́тахъ пред̾ всѣ́ми плѣни́вшими и҆̀хъ, и҆ возврати́тъ въ зе́млю сїю̀, занѐ млⷭ҇тивъ и҆ ще́дръ гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ, и҆ не ѿврати́тъ лица̀ своегѡ̀ ѿ на́съ, а҆́ще ѡ҆брати́мсѧ къ немꙋ̀. |
| 10καὶ ἦσαν οἱ τρέχοντες διαπορευόμενοι πόλιν ἐκ πόλεως ἐν τῷ ὄρει Εφραιμ καὶ Μανασση καὶ ἕως Ζαβουλων, καὶ ἐγένοντο ὡς καταγελῶντες αὐτῶν καὶ καταμωκώμενοι· | 10И҆ бѧ́хꙋ гонцы̀ проходѧ́ще ѿ гра́да во гра́дъ, на горѣ̀ є҆фре́мли и҆ манассі́инѣ, да́же и҆ до завꙋлѡ́на: и҆ бы́ша ꙗ҆́кѡ посмѣѧва́еми и҆ порꙋга́еми. |
| 11ἀλλὰ ἄνθρωποι Ασηρ καὶ ἀπὸ Μανασση καὶ ἀπὸ Ζαβουλων ἐνετράπησαν καὶ ἦλθον εἰς Ιερουσαλημ. | 11Но мꙋ́жїе ѿ а҆си́ра и҆ ѿ манассі́и и҆ ѿ завꙋлѡ́на ᲂу҆стыди́шасѧ и҆ прїидо́ша въ і҆ерⷭ҇ли́мъ и҆ во і҆ꙋде́ю. |
| 12καὶ ἐν Ιουδα ἐγένετο χεὶρ κυρίου δοῦναι αὐτοῖς καρδίαν μίαν ἐλθεῖν τοῦ ποιῆσαι κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως καὶ τῶν ἀρχόντων ἐν λόγῳ κυρίου, | 12И҆ бы́сть рꙋка̀ гдⷭ҇нѧ да́ти и҆̀мъ се́рдце є҆ди́но прїитѝ, є҆́же сотвори́ти по повелѣ́нїю царе́вꙋ и҆ кнѧзе́й сло́во гдⷭ҇не. |
| 13καὶ συνήχθησαν εἰς Ιερουσαλημ λαὸς πολὺς τοῦ ποιῆσαι τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἐν τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ, ἐκκλησία πολλὴ σφόδρα. | 13И҆ собра́шасѧ во і҆ерⷭ҇ли́мъ лю́дїе мно́зи, да сотворѧ́тъ пра́здникъ ѡ҆прѣсно́кѡвъ въ мцⷭ҇ъ вторы́й, со́нмъ мно́гъ ѕѣлѡ̀. |
| 14καὶ ἀνέστησαν καὶ καθεῖλαν τὰ θυσιαστήρια τὰ ἐν Ιερουσαλημ· καὶ πάντα, ἐν οἷς ἐθυμιῶσαν τοῖς ψευδέσιν, κατέσπασαν καὶ ἔρριψαν εἰς τὸν χειμάρρουν Κεδρων. | 14И҆ воста́ша, и҆ разори́ша ѻ҆лтари̑, и҆̀же во і҆ерⷭ҇ли́мѣ, и҆ всѧ̑, въ ни́хже кадѧ́хꙋ і҆́дѡлѡмъ, и҆спроверго́ша и҆ вверго́ша и҆̀хъ въ пото́къ ке́дрскїй, |
| 15καὶ ἔθυσαν τὸ φασεκ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ δευτέρου· καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἐνετράπησαν καὶ ἡγνίσθησαν καὶ εἰσήνεγκαν ὁλοκαυτώματα εἰς οἶκον κυρίου. | 15и҆ пожро́ша па́схꙋ въ четвертыйна́десѧть де́нь мцⷭ҇а втора́гѡ: свѧще́нницы же и҆ леѵі́ти ᲂу҆мили́шасѧ и҆ ѡ҆свѧти́шасѧ, и҆ принесо́ша всесожжє́нїѧ въ до́мъ гдⷭ҇ень: |
| 16καὶ ἔστησαν ἐπὶ τὴν στάσιν αὐτῶν κατὰ τὸ κρίμα αὐτῶν κατὰ τὴν ἐντολὴν Μωυσῆ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ, καὶ οἱ ἱερεῖς ἐδέχοντο τὰ αἵματα ἐκ χειρὸς τῶν Λευιτῶν. | 16и҆ ста́ша въ чи́нѣ свое́мъ по ѡ҆бы́чаю своемꙋ̀, по за́повѣди мѡѷсе́а человѣ́ка бж҃їѧ, и҆ свѧще́нницы прїе́млѧхꙋ кро́вь ѿ рꙋкꙋ̀ леѵі̑тскꙋ. |
| 17ὅτι πλῆθος τῆς ἐκκλησίας οὐχ ἡγνίσθη, καὶ οἱ Λευῖται ἦσαν τοῦ θύειν τὸ φασεκ παντὶ τῷ μὴ δυναμένῳ ἁγνισθῆναι τῷ κυρίῳ. | 17Поне́же мно́гъ наро́дъ ѡ҆свѧще́нъ не бы́сть, леѵі́ти же бѧ́хꙋ жрꙋ́ще па́схꙋ всѧ́комꙋ, и҆́же не можа́ше ѡ҆свѧти́тисѧ гдⷭ҇ꙋ: |
| 18ὅτι τὸ πλεῖστον τοῦ λαοῦ ἀπὸ Εφραιμ καὶ Μανασση καὶ Ισσαχαρ καὶ Ζαβουλων οὐχ ἡγνίσθησαν, ἀλλὰ ἔφαγον τὸ φασεκ παρὰ τὴν γραφήν. καὶ προσηύξατο Εζεκιας περὶ αὐτῶν λέγων Κύριος ὁ ἀγαθὸς ἐξιλασάσθω ὑπὲρ | 18поне́же бо́льшаѧ ча́сть люді́й ѿ є҆фре́ма и҆ манассі́и, и҆ і҆ссаха́ра и҆ завꙋлѡ́на ѡ҆свѧще́нна не бы́сть, но ꙗ҆до́ша па́схꙋ не по писа́нїю. |
| 19πάσης καρδίας κατευθυνούσης ἐκζητῆσαι κύριον τὸν θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν καὶ οὐ κατὰ τὴν ἁγνείαν τῶν ἁγίων. | 19И҆ помоли́сѧ є҆зекі́а ѡ҆ ни́хъ глаго́лѧ гдⷭ҇ь бг҃ъ бл҃гі́й да ᲂу҆млⷭ҇тивитсѧ ѡ҆ всѧ́цѣмъ се́рдцы напра́вившемсѧ є҆́же взыска́ти гдⷭ҇а бг҃а ѻ҆тє́цъ свои́хъ, а҆ не по ѡ҆чище́нїю ст҃ы́нь. |
| 20καὶ ἐπήκουσεν κύριος τῷ Εζεκια καὶ ἰάσατο τὸν λαόν. | 20И҆ ᲂу҆слы́ша гдⷭ҇ь є҆зекі́ю и҆ и҆сцѣлѝ лю́ди. |
| 21καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ οἱ εὑρεθέντες ἐν Ιερουσαλημ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἑπτὰ ἡμέρας ἐν εὐφροσύνῃ μεγάλῃ καὶ καθυμνοῦντες τῷ κυρίῳ ἡμέραν καθ᾿ ἡμέραν καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἐν ὀργάνοις τῷ κυρίῳ. | 21И҆ сотвори́ша сы́нове і҆и҃лєвы ѡ҆брѣ́тшїисѧ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ пра́здникъ ѡ҆прѣсно́кѡвъ се́дмь дні́й въ весе́лїи вели́цѣ хва́лѧще гдⷭ҇а на всѧ́къ де́нь, леѵі́ти же и҆ свѧще́нницы во ѻ҆рга́ны гдⷭ҇ꙋ. |
| 22καὶ ἐλάλησεν Εζεκιας ἐπὶ πᾶσαν καρδίαν τῶν Λευιτῶν καὶ τῶν συνιόντων σύνεσιν ἀγαθὴν τῷ κυρίῳ· καὶ συνετέλεσαν τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἑπτὰ ἡμέρας θύοντες θυσίας σωτηρίου καὶ ἐξομολογούμενοι τῷ κυρίῳ θεῷ τῶν πατέρων αὐτῶν. | 22И҆ глаго́ла є҆зекі́а ко всѧ́комꙋ се́рдцꙋ леѵі́тѡвъ, и҆̀же и҆мѣ́хъ ра́зꙋмъ бла́гъ ко гдⷭ҇ꙋ: и҆ сконча́ша пра́здникъ ѡ҆прѣсно́кѡвъ се́дмь дні́й жрꙋ́ще же́ртвꙋ спасе́нїѧ и҆ и҆сповѣ́дающесѧ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ ѻ҆тє́цъ свои́хъ. |
| 23καὶ ἐβουλεύσατο ἡ ἐκκλησία ἅμα ποιῆσαι ἑπτὰ ἡμέρας ἄλλας· καὶ ἐποίησαν ἑπτὰ ἡμέρας ἐν εὐφροσύνῃ. | 23И҆ ᲂу҆совѣ́това ве́сь собо́ръ кꙋ́пнѡ сотвори́ти и҆́ны се́дмь дні́й( пра́здника) : и҆ сотвори́ша се́дмь дні́й и҆ны́хъ въ весе́лїи. |
| 24ὅτι Εζεκιας ἀπήρξατο τῷ Ιουδα τῇ ἐκκλησίᾳ μόσχους χιλίους καὶ ἑπτακισχίλια πρόβατα, καὶ οἱ ἄρχοντες ἀπήρξαντο τῷ λαῷ μόσχους χιλίους καὶ πρόβατα δέκα χιλιάδας, καὶ τὰ ἅγια τῶν ἱερέων εἰς πλῆθος. | 24Поне́же є҆зекі́а ца́рь і҆ꙋ́динъ дадѐ нача́тки всемꙋ̀ наро́дꙋ ты́сѧщꙋ тельцє́въ и҆ се́дмь ты́сѧщъ ѻ҆ве́цъ: нача̑льницы же да́ша лю́демъ тельцє́въ ты́сѧщꙋ и҆ ѻ҆ве́цъ де́сѧть ты́сѧщъ, и҆ ѡ҆свѧти́шасѧ свѧще́нникѡвъ мно́жество. |
| 25καὶ ηὐφράνθη πᾶσα ἡ ἐκκλησία, οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ πᾶσα ἡ ἐκκλησία Ιουδα καὶ οἱ εὑρεθέντες ἐξ Ισραηλ καὶ οἱ προσήλυτοι οἱ ἐλθόντες ἀπὸ γῆς Ισραηλ καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ιουδα. | 25И҆ возра́довасѧ всѧ̀ це́рковь, свѧще́нницы и҆ леѵі́ти, и҆ всѐ мно́жество і҆ꙋ́дино и҆ ѡ҆брѣ́тшїисѧ и҆з̾ і҆ерⷭ҇ли́ма, и҆ прише́льцы прише́дшїи ѿ землѝ і҆и҃левы и҆ ѡ҆бита́ющїи во і҆ꙋде́и. |
| 26καὶ ἐγένετο εὐφροσύνη μεγάλη ἐν Ιερουσαλημ· ἀπὸ ἡμερῶν Σαλωμων υἱοῦ Δαυιδ βασιλέως Ισραηλ οὐκ ἐγένετο τοιαύτη ἑορτὴ ἐν Ιερουσαλημ. | 26И҆ бы́сть весе́лїе ве́лїе во і҆ерⷭ҇ли́мѣ: ꙗ҆́кѡ ѿ дні́й соломѡ́на, сы́на даві́дова царѧ̀ і҆и҃лева, не бы́сть таковы́й пра́здникъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ. |
| 27καὶ ἀνέστησαν οἱ ἱερεῖς οἱ Λευῖται καὶ ηὐλόγησαν τὸν λαόν· καὶ ἐπηκούσθη ἡ φωνὴ αὐτῶν, καὶ ἦλθεν ἡ προσευχὴ αὐτῶν εἰς τὸ κατοικητήριον τὸ ἅγιον αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανόν. | 27И҆ воста́ша свѧще́нницы и҆ леѵі́ти и҆ благослови́ша люді́й, и҆ ᲂу҆слы́шанъ бы́сть гла́съ и҆́хъ, и҆ прїи́де моле́нїе и҆́хъ въ жили́ще ст҃о́е є҆гѡ̀ на нб҃о. |