в҃ паралипоме́нѡнъ 35
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐποίησεν Ιωσιας τὸ φασεχ τῷ κυρίῳ θεῷ αὐτοῦ, καὶ ἔθυσαν τὸ φασεχ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου. | 1И҆ сотворѝ і҆ѡсі́а во і҆ерⷭ҇ли́мѣ па́схꙋ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ своемꙋ̀, и҆ пожрѐ па́схꙋ въ четвертыйна́десѧть де́нь мцⷭ҇а пе́рвагѡ: |
| 2καὶ ἔστησεν τοὺς ἱερεῖς ἐπὶ τὰς φυλακὰς αὐτῶν καὶ κατίσχυσεν αὐτοὺς εἰς τὰ ἔργα οἴκου κυρίου. | 2и҆ поста́ви свѧще́нники на стра́жахъ и҆́хъ, и҆ ᲂу҆крѣпѝ и҆̀хъ на дѣла̀ до́мꙋ гдⷭ҇нѧ, |
| 3καὶ εἶπεν τοῖς Λευίταις τοῖς δυνατοῖς ἐν παντὶ Ισραηλ τοῦ ἁγιασθῆναι αὐτοὺς τῷ κυρίῳ, καὶ ἔθηκαν τὴν κιβωτὸν τὴν ἁγίαν εἰς τὸν οἶκον, ὃν ᾠκοδόμησεν Σαλωμων υἱὸς Δαυιδ τοῦ βασιλέως Ισραηλ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς Οὐκ ἔστιν ὑμῖν ἆραι ἐπ᾿ ὤμων οὐθέν· νῦν οὖν λειτουργήσατε τῷ κυρίῳ θεῷ ὑμῶν καὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ Ισραηλ | 3и҆ речѐ леѵі́тѡмъ си̑льнымъ во все́мъ і҆и҃ли, да ѡ҆свѧтѧ́тсѧ гдⷭ҇ꙋ и҆ поста́вѧтъ кївѡ́тъ ст҃ы́й въ домꙋ̀ гдⷭ҇ни. И҆ поста́виши кївѡ́тъ ст҃ы́й во хра́мѣ, є҆го́же созда̀ соломѡ́нъ сы́нъ даві́да царѧ̀ і҆и҃лева. И҆ речѐ ца́рь: нѣ́сть ва́мъ на ра́менахъ носи́ти ничто́же: нн҃ѣ ᲂу҆̀бо слꙋжи́те гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ ва́шемꙋ и҆ лю́демъ є҆гѡ̀ і҆и҃лю, |
| 4καὶ ἑτοιμάσθητε κατ᾿ οἴκους πατριῶν ὑμῶν καὶ κατὰ τὰς ἐφημερίας ὑμῶν κατὰ τὴν γραφὴν Δαυιδ βασιλέως Ισραηλ καὶ διὰ χειρὸς Σαλωμων υἱοῦ αὐτοῦ | 4и҆ ᲂу҆гото́вайтесѧ по домѡ́мъ ѻ҆те́чествъ ва́шихъ и҆ по чреда́мъ ва́шымъ, по писа́нїю даві́да царѧ̀ і҆и҃лева и҆ рꙋко́ю соломѡ́на сы́на є҆гѡ̀, |
| 5καὶ στῆτε ἐν τῷ οἴκῳ κατὰ τὰς διαιρέσεις οἴκων πατριῶν ὑμῶν τοῖς ἀδελφοῖς ὑμῶν υἱοῖς τοῦ λαοῦ, καὶ μερὶς οἴκου πατριᾶς τοῖς Λευίταις, | 5и҆ сто́йте во хра́мѣ по раздѣле́нїємъ домѡ́въ ѻ҆те́чествъ ва́шихъ во бра́тїи ва́шей сынѣ́хъ людски́хъ, и҆ по ча́сти до́мꙋ ѻ҆те́чества въ леѵі́тѣхъ: |
| 6καὶ θύσατε τὸ φασεχ καὶ τὰ ἅγια ἑτοιμάσατε τοῖς ἀδελφοῖς ὑμῶν τοῦ ποιῆσαι κατὰ τὸν λόγον κυρίου διὰ χειρὸς Μωυσῆ. | 6и҆ пожри́те па́схꙋ и҆ ст҃а̑ѧ ᲂу҆гото́вайте бра́тїи ва́шей, є҆́же сотвори́ти по словесѝ гдⷭ҇ню, ( є҆́же гл҃а) рꙋко́ю мѡѷсе́овою. |
| 7καὶ ἀπήρξατο Ιωσιας τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ πρόβατα καὶ ἀμνοὺς καὶ ἐρίφους ἀπὸ τῶν τέκνων τῶν αἰγῶν, πάντα εἰς τὸ φασεχ εἰς πάντας τοὺς εὑρεθέντας, εἰς ἀριθμὸν τριάκοντα χιλιάδας καὶ μόσχων τρεῖς χιλιάδας· ταῦτα ἀπὸ τῆς ὑπάρξεως τοῦ βασιλέως. | 7И҆ дадѐ нача́тки і҆ѡсі́а сынѡ́мъ людски̑мъ ѻ҆́вцы и҆ а҆́гнцы и҆ козлы̀ ѿ ко́зъ, всѧ̑ на па́схꙋ, и҆ всѣ́хъ ѡ҆брѣ́теныхъ въ число̀ три́десѧть ты́сѧщъ, и҆ волѡ́въ трѝ ты́сѧщы, сїѧ̑ ѿ царе́ва и҆мѣ́нїѧ. |
| 8καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ ἀπήρξαντο τῷ λαῷ καὶ τοῖς ἱερεῦσιν καὶ Λευίταις· ἔδωκεν Χελκιας καὶ Ζαχαριας καὶ Ιιηλ οἱ ἄρχοντες οἴκου τοῦ θεοῦ τοῖς ἱερεῦσιν καὶ ἔδωκαν εἰς τὸ φασεχ πρόβατα καὶ ἀμνοὺς καὶ ἐρίφους δισχίλια ἑξακόσια καὶ μόσχους τριακοσίους. | 8И҆ нача̑льницы є҆гѡ̀ да́ша нача́тки лю́демъ и҆ свѧще́нникѡмъ и҆ леѵі́тѡмъ: даде́ же и҆ хелкі́а и҆ заха́рїа и҆ і҆еїи́лъ нача̑льницы свѧще́нникѡмъ до́мꙋ гдⷭ҇нѧ, и҆ да́ша на па́схꙋ ѻ҆ве́цъ и҆ а҆́гнцєвъ и҆ ко́злищъ двѣ̀ ты́сѧщы ше́сть сѡ́тъ и҆ волѡ́въ три́ста. |
| 9καὶ Χωνενιας καὶ Βαναιας καὶ Σαμαιας καὶ Ναθαναηλ ἀδελφὸς αὐτοῦ καὶ Ασαβια καὶ Ιιηλ καὶ Ιωζαβαδ ἄρχοντες τῶν Λευιτῶν ἀπήρξαντο τοῖς Λευίταις εἰς τὸ φασεχ πρόβατα πεντακισχίλια καὶ μόσχους πεντακοσίους. | 9Хѡнені́а же и҆ ване́а, и҆ саме́а и҆ наѳанаи́лъ бра́тъ є҆гѡ̀, и҆ а҆саві́а и҆ і҆еїи́лъ и҆ і҆ѡзава́дъ, нача̑льницы леѵі́тѡвъ, да́ша леѵі́тѡмъ на па́схꙋ пѧ́ть ты́сѧщъ ѻ҆ве́цъ и҆ волѡ́въ пѧ́ть сѡ́тъ. |
| 10καὶ κατωρθώθη ἡ λειτουργία, καὶ ἔστησαν οἱ ἱερεῖς ἐπὶ τὴν στάσιν αὐτῶν καὶ οἱ Λευῖται ἐπὶ τὰς διαιρέσεις αὐτῶν κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως. | 10И҆ ᲂу҆гото́вано бы́сть слꙋже́нїе, и҆ ста́ша свѧще́нницы въ чи́нѣ свое́мъ и҆ леѵі́ти по раздѣле́нїємъ свои̑мъ по повелѣ́нїю царе́вꙋ, |
| 11καὶ ἔθυσαν τὸ φασεχ, καὶ προσέχεαν οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα ἐκ χειρὸς αὐτῶν, καὶ οἱ Λευῖται ἐξέδειραν. | 11и҆ пожро́ша па́схꙋ, и҆ пролїѧ́ша свѧще́нницы рꙋка́ма свои́ма кро́вь, и҆ леѵі́ти ѡ҆дира́хꙋ ко́жы: |
| 12καὶ ἡτοίμασαν τὴν ὁλοκαύτωσιν παραδοῦναι αὐτοῖς κατὰ τὴν διαίρεσιν κατ᾿ οἴκους πατριῶν τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ τοῦ προσάγειν τῷ κυρίῳ, ὡς γέγραπται ἐν βιβλίῳ Μωυσῆ, καὶ οὕτως εἰς τὸ πρωί. | 12и҆ ᲂу҆гото́ваша всесожжє́нїѧ преда́ти и҆̀мъ по раздѣле́нїю, по домѡ́мъ ѻ҆те́чествъ сынѡ́мъ людски̑мъ, принестѝ гдⷭ҇еви всесожжє́нїѧ, ꙗ҆́коже пи́сано є҆́сть въ кни́зѣ зако́на мѡѷсе́ова: та́кѡ и҆ заꙋ́тра: |
| 13καὶ ὤπτησαν τὸ φασεχ ἐν πυρὶ κατὰ τὴν κρίσιν καὶ τὰ ἅγια ἥψησαν ἐν τοῖς χαλκείοις καὶ ἐν τοῖς λέβησιν· καὶ εὐοδώθη, καὶ ἔδραμον πρὸς πάντας τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ. | 13и҆ и҆спеко́ша па́схꙋ на ѻ҆гнѝ по чи́нꙋ, и҆ ст҃а̑ѧ свари́ша въ мѣ́дницахъ и҆ въ котлѣ́хъ, и҆ пред̾ꙋспѣ̀ и҆̀мъ, и҆ раздѣли́ша всѣ̑мъ сынѡ́мъ людски̑мъ: |
| 14καὶ μετὰ τὸ ἑτοιμάσαι αὐτοῖς καὶ τοῖς ἱερεῦσιν, ὅτι οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ ἀναφέρειν τὰ στέατα καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα ἕως νυκτός, καὶ οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν αὑτοῖς καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς Ααρων. | 14себѣ́ же и҆ свѧще́нникѡмъ пото́мъ ᲂу҆гото́ваша, ꙗ҆́кѡ въ возноше́нїи всесожега́емыхъ и҆ тꙋ́кѡвъ да́же до но́щи свѧще́нницы( бы́ша не пра́здни) , и҆ леѵі́ти ᲂу҆гото́ваша и҆̀мъ и҆ бра́тїи и҆́хъ сынѡ́мъ а҆арѡ̑нимъ. |
| 15καὶ οἱ ψαλτῳδοὶ υἱοὶ Ασαφ ἐπὶ τῆς στάσεως αὐτῶν κατὰ τὰς ἐντολὰς Δαυιδ καὶ Ασαφ καὶ Αιμαν καὶ Ιδιθων οἱ προφῆται τοῦ βασιλέως καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ πυλωροὶ πύλης καὶ πύλης, οὐκ ἦν αὐτοῖς κινεῖσθαι ἀπὸ τῆς λειτουργίας ἁγίων, ὅτι οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν αὐτοῖς. | 15И҆ пѣвцы̀ сы́нове а҆са́фѡвы( стоѧ́хꙋ) въ чи́нѣ свое́мъ по повелѣ́нїю даві́да, и҆ а҆са́фа и҆ є҆ма́на и҆ і҆дїѳꙋ́ма проро́кѡвъ царе́выхъ: и҆ нача̑льницы и҆ двє́рницы всѣ́хъ вра́тъ, и҆̀мже не бѣ̀ возмо́жно ѿлꙋчи́тисѧ ѿ слꙋ́жбы ст҃ы́хъ, поне́же бра́тїѧ и҆́хъ леѵі́ти ᲂу҆гото́ваша и҆̀мъ( бра̑шна) . |
| 16καὶ κατωρθώθη καὶ ἡτοιμάσθη πᾶσα ἡ λειτουργία κυρίου ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τοῦ ποιῆσαι τὸ φασεχ καὶ ἐνεγκεῖν τὰ ὁλοκαυτώματα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κυρίου κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως Ιωσια. | 16И҆ ᲂу҆пра́висѧ и҆ ᲂу҆гото́васѧ всѧ̀ слꙋ́жба гдⷭ҇нѧ въ де́нь то́й, да сотворѧ́тъ па́схꙋ и҆ принесꙋ́тъ всесожжє́нїѧ на ѻ҆лта́рь гдⷭ҇ень по повелѣ́нїю царѧ̀ і҆ѡсі́и. |
| 17καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ οἱ εὑρεθέντες τὸ φασεχ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἑπτὰ ἡμέρας. | 17И҆ сотвори́ша сы́нове і҆и҃лєвы, и҆̀же ѡ҆брѣ́тени бѧ́хꙋ, па́схꙋ во вре́мѧ то̀ и҆ пра́здникъ ѡ҆прѣсно́кѡвъ се́дмь дні́й. |
| 18καὶ οὐκ ἐγένετο φασεχ ὅμοιον αὐτῷ ἐν Ισραηλ ἀπὸ ἡμερῶν Σαμουηλ τοῦ προφήτου, καὶ πάντες βασιλεῖς Ισραηλ οὐκ ἐποίησαν ὡς τὸ φασεχ, ὃ ἐποίησεν Ιωσιας καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ πᾶς Ιουδα καὶ Ισραηλ ὁ εὑρεθεὶς καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ιερουσαλημ τῷ κυρίῳ | 18И҆ не бы́сть па́схи подо́бныѧ то́й во і҆и҃ли ѿ дні́й самꙋи́ла прⷪ҇ро́ка, и҆ всѝ ца́рїе і҆и҃лєва не сотвори́ша па́схи, ю҆́же сотворѝ і҆ѡсі́а и҆ свѧще́нницы и҆ леѵі́ти, и҆ ве́сь і҆ꙋ́да и҆ і҆и҃ль, и҆́же ѡ҆брѣ́тенъ бы́сть, и҆ ѡ҆бита́ющїи во і҆ерⷭ҇ли́мѣ, гдⷭ҇ꙋ. |
| 19τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τῆς βασιλείας Ιωσια. καὶ τοὺς ἐγγαστριμύθους καὶ τοὺς γνώστας καὶ τὰ θαραφιν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ τὰ καρασιμ, ἃ ἦν ἐν γῇ Ιουδα καὶ ἐν Ιερουσαλημ, ἐνεπύρισεν ὁ βασιλεὺς Ιωσιας, ἵνα στήσῃ τοὺς λόγους τοῦ νόμου τοὺς γεγραμμένους ἐπὶ τοῦ βιβλίου, οὗ εὗρεν Χελκιας ὁ ἱερεὺς ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου. ὅμοιος αὐτῷ οὐκ ἐγενήθη ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ὃς ἐπέστρεψεν πρὸς κύριον ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ ψυχῇ αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ ἰσχύι αὐτοῦ κατὰ πάντα τὸν νόμον Μωυσῆ, καὶ μετ᾿ αὐτὸν οὐκ ἀνέστη ὅμοιος αὐτῷ· πλὴν οὐκ ἀπεστράφη κύριος ἀπὸ ὀργῆς θυμοῦ αὐτοῦ τοῦ μεγάλου, οὗ ὠργίσθη θυμῷ κύριος ἐν τῷ Ιουδα ἐπὶ πάντα τὰ παροργίσματα, ἃ παρώργισεν Μανασσης. καὶ εἶπεν κύριος Καί γε τὸν Ιουδαν ἀποστήσω ἀπὸ προσώπου μου, καθὼς ἀπέστησα τὸν Ισραηλ, καὶ ἀπωσάμην τὴν πόλιν, ἣν ἐξελεξάμην, τὴν Ιερουσαλημ, καὶ τὸν οἶκον, ὃν εἶπα Ἔσται τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ. | 19Во ѻ҆смоена́десѧть лѣ́то ца́рства і҆ѡсі́ина сїѧ̀ па́сха пра́зднована бы́сть. |
| 20Καὶ ἀνέβη Φαραω Νεχαω βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀσσυρίων ἐπὶ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην, καὶ ἐπορεύθη ὁ βασιλεὺς Ιωσιας εἰς συνάντησιν αὐτῷ. | 20По си́хъ всѣ́хъ, и҆̀хже сотворѝ і҆ѡсі́а въ домꙋ̀, и҆ басночре́вныхъ и҆ волхвꙋ́ющихъ, и҆ кꙋмі̑рницы и҆ і҆́дѡлы и҆ дꙋбра̑вы, ꙗ҆̀же бѧ́хꙋ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ и҆ во і҆ꙋде́и, пожжѐ ѻ҆гне́мъ ца́рь і҆ѡсі́а, да ᲂу҆тверди́тъ глаго́лы зако́на пи̑санныѧ въ кни́зѣ, ю҆́же ѡ҆брѣ́те хелкі́а жре́цъ въ домꙋ̀ гдⷭ҇ни: подо́бенъ є҆мꙋ̀ не бы́сть пред̾ ни́мъ, и҆́же бы ѡ҆брати́лсѧ ко гдⷭ҇ꙋ всѣ́мъ се́рдцемъ свои́мъ и҆ все́ю дꙋше́ю свое́ю и҆ все́ю крѣ́постїю свое́ю по всемꙋ̀ зако́нꙋ мѡѷсе́овꙋ, и҆ по не́мъ не воста̀ подо́бенъ є҆мꙋ̀. Ѻ҆ба́че не ѿврати́сѧ гдⷭ҇ь ѿ гнѣ́ва ꙗ҆́рости своеѧ̀ вели́кїѧ, є҆́юже разгнѣ́васѧ ꙗ҆́ростїю гдⷭ҇ь на і҆ꙋде́ю, всѣ́хъ ра́ди разгнѣ́ванїй є҆ѧ̀, и҆́миже прогнѣ́ва манассі́а. И҆ речѐ гдⷭ҇ь: и҆ і҆ꙋ́дꙋ ᲂу҆̀бо ѿри́нꙋ ѿ лица̀ моегѡ̀, ꙗ҆́коже ѿри́нꙋхъ до́мъ і҆и҃левъ, и҆ ѿверго́хъ гра́дъ, є҆го́же и҆збра́хъ, і҆ерⷭ҇ли́мъ, и҆ хра́мъ, ѡ҆ не́мже рѣ́хъ: бꙋ́детъ и҆́мѧ моѐ та́мѡ. И҆ и҆зы́де фараѡ́нъ нехаѡ̀ ца́рь є҆гѵ́петскїй на царѧ̀ а҆ссѷрі́йскаго на рѣкꙋ̀ є҆ѵфра́тъ, є҆́же ра́товати є҆го̀ въ хархами́сѣ. И҆ и҆зы́де во срѣ́тенїе є҆мꙋ̀ і҆ѡсі́а ца́рь. |
| 21καὶ ἀπέστειλεν πρὸς αὐτὸν ἀγγέλους λέγων Τί ἐμοὶ καὶ σοί, βασιλεῦ Ιουδα; οὐκ ἐπὶ σὲ ἥκω σήμερον πόλεμον ποιῆσαι, καὶ ὁ θεὸς εἶπεν κατασπεῦσαί με· πρόσεχε ἀπὸ τοῦ θεοῦ τοῦ μετ᾿ ἐμοῦ, μὴ καταφθείρῃ σε. | 21И҆ посла̀ къ немꙋ̀ послы̀, глаго́лѧ: что̀ мнѣ̀ и҆ тебѣ̀, царю̀ і҆ꙋ́динъ; не проти́вꙋ тебє̀ дне́сь и҆дꙋ̀ воева́ти, но на мѣ́сто бра́ни моеѧ̀: и҆ бг҃ъ речѐ потща́тисѧ мнѣ̀: внемлѝ ты̀ ѡ҆ бз҃ѣ и҆́же со мно́ю, да не ᲂу҆бїе́тъ тѧ̀. |
| 22καὶ οὐκ ἀπέστρεψεν Ιωσιας τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπ᾿ αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἢ πολεμεῖν αὐτὸν ἐκραταιώθη καὶ οὐκ ἤκουσεν τῶν λόγων Νεχαω διὰ στόματος θεοῦ καὶ ἦλθεν τοῦ πολεμῆσαι ἐν τῷ πεδίῳ Μαγεδων. | 22И҆ не возвратѝ і҆ѡсі́а лица̀ своегѡ̀ ѿ негѡ̀, но ра́товати є҆го̀ ᲂу҆крѣпи́сѧ, нижѐ послꙋ́ша слове́съ нехаѡ́выхъ, ꙗ҆̀же ѿ ᲂу҆́стъ бж҃їихъ, но и҆́де, да вою́етъ на по́ли магеддѡ̀. |
| 23καὶ ἐτόξευσαν οἱ τοξόται ἐπὶ βασιλέα Ιωσιαν· καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς παισὶν αὐτοῦ Ἐξαγάγετέ με, ὅτι ἐπόνεσα σφόδρα. | 23И҆ ᲂу҆стрѣли́ша стрѣльцы̀ въ царѧ̀ і҆ѡсі́ю. И҆ речѐ ца́рь ѻ҆трокѡ́мъ свои̑мъ: и҆зведи́те менѐ( ѿ бра́ни) , ꙗ҆́кѡ и҆знемого́хъ ѕѣлѡ̀. |
| 24καὶ ἐξήγαγον αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἅρματος καὶ ἀνεβίβασαν αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἅρμα τὸ δευτερεῦον, ὃ ἦν αὐτῷ, καὶ ἤγαγον αὐτὸν εἰς Ιερουσαλημ· καὶ ἀπέθανεν καὶ ἐτάφη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ. καὶ πᾶς Ιουδα καὶ Ιερουσαλημ ἐπένθησαν ἐπὶ Ιωσιαν, | 24И҆ сведо́ша є҆го̀ ѻ҆́троцы є҆гѡ̀ съ колесни́цы, и҆ въ дрꙋгꙋ́ю колесни́цꙋ посади́ша є҆го̀, ꙗ҆́же бѧ́ше є҆мꙋ̀, и҆ привезо́ша є҆го̀ во і҆ерⷭ҇ли́мъ, и҆ ᲂу҆́мре и҆ погребе́нъ бы́сть со ѻ҆тцы̑ свои́ми: и҆ ве́сь і҆ꙋ́да и҆ і҆ерⷭ҇ли́мъ пла́каша ѡ҆ і҆ѡсі́и. |
| 25καὶ ἐθρήνησεν Ιερεμιας ἐπὶ Ιωσιαν, καὶ εἶπαν πάντες οἱ ἄρχοντες καὶ αἱ ἄρχουσαι θρῆνον ἐπὶ Ιωσιαν ἕως τῆς σήμερον· καὶ ἔδωκαν αὐτὸν εἰς πρόσταγμα ἐπὶ Ισραηλ, καὶ ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ τῶν θρήνων. | 25И҆ і҆еремі́а возрыда̀ по і҆ѡсі́и, и҆ глаго́лаша всѝ кнѧ̑зи и҆ кнѧги̑ни пла́чь по і҆ѡсі́и да́же до дне́сь: и҆ да́ша є҆го̀ въ повелѣ́нїе і҆и҃лю, и҆ сѐ, пи́сано є҆́сть въ рыда́нїихъ. |
| 26καὶ ἦσαν οἱ λόγοι Ιωσια καὶ ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ γεγραμμένα ἐν νόμῳ κυρίου· | 26Прѡ́чаѧ же словеса̀ і҆ѡсі̑ина и҆ ᲂу҆пова́нїе є҆гѡ̀ бѧ́хꙋ пи̑сана въ зако́нѣ гдⷭ҇ни: |
| 27καὶ οἱ λόγοι αὐτοῦ οἱ πρῶτοι καὶ οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐπὶ βιβλίῳ βασιλέων Ισραηλ καὶ Ιουδα. | 27дѣла́ же є҆гѡ̀, пє́рваѧ и҆ послѣ̑днѧѧ, сѐ, пи̑сана сꙋ́ть въ кни́зѣ царе́й і҆и҃левыхъ и҆ і҆ꙋ́диныхъ. |