в҃ паралипоме́нѡнъ 7
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ὡς συνετέλεσεν Σαλωμων προσευχόμενος, καὶ τὸ πῦρ κατέβη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέφαγεν τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰς θυσίας, καὶ δόξα κυρίου ἔπλησεν τὸν οἶκον. | 1И҆ є҆гда̀ совершѝ соломѡ́нъ молѧ́сѧ, и҆ ѻ҆́гнь сни́де съ небесѐ и҆ поѧдѐ всесожжє́нїѧ и҆ жє́ртвы и҆ сла́ва гдⷭ҇нѧ и҆спо́лни до́мъ: |
| 2καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ ἱερεῖς εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον κυρίου ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ὅτι ἔπλησεν δόξα κυρίου τὸν οἶκον. | 2и҆ не можа́хꙋ свѧще́нницы вни́ти въ хра́мъ гдⷭ҇ень во вре́мѧ ѻ҆́но, ꙗ҆́кѡ и҆спо́лни сла́ва гдⷭ҇нѧ до́мъ гдⷭ҇ень. |
| 3καὶ πάντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἑώρων καταβαῖνον τὸ πῦρ, καὶ ἡ δόξα κυρίου ἐπὶ τὸν οἶκον, καὶ ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν ἐπὶ τὸ λιθόστρωτον καὶ προσεκύνησαν καὶ ᾔνουν τῷ κυρίῳ, ὅτι ἀγαθόν, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. | 3И҆ всѝ сы́нове і҆и҃лєвы ви́дѧхꙋ сходѧ́щь ѻ҆́гнь и҆ сла́вꙋ гдⷭ҇ню на до́мъ, и҆ падо́ша ни́цъ на зе́млю на помо́стъ по́стланъ ка́менїемъ, и҆ поклони́шасѧ, и҆ восхвали́ша гдⷭ҇а, ꙗ҆́кѡ бл҃гъ, ꙗ҆́кѡ во вѣ́къ млⷭ҇ть є҆гѡ̀. |
| 4καὶ ὁ βασιλεὺς καὶ πᾶς ὁ λαὸς θύοντες θύματα ἔναντι κυρίου. | 4Ца́рь же и҆ всѝ лю́дїе пожро́ша жє́ртвы пред̾ гдⷭ҇емъ. |
| 5καὶ ἐθυσίασεν Σαλωμων τὴν θυσίαν, μόσχων εἴκοσι καὶ δύο χιλιάδας καὶ βοσκημάτων ἑκατὸν καὶ εἴκοσι χιλιάδας, καὶ ἐνεκαίνισεν τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ ὁ βασιλεὺς καὶ πᾶς ὁ λαός. | 5И҆ пожрѐ ца́рь соломѡ́нъ же́ртвꙋ волѡ́въ два́десѧть и҆ двѣ̀ ты́сѧщы, ѻ҆ве́цъ сто̀ и҆ два́десѧть ты́сѧщъ, и҆ ѡ҆свѧтѝ до́мъ бж҃їй ца́рь и҆ всѝ лю́дїе. |
| 6καὶ οἱ ἱερεῖς ἐπὶ τὰς φυλακὰς αὐτῶν ἑστηκότες, καὶ οἱ Λευῖται ἐν ὀργάνοις ᾠδῶν κυρίου τοῦ Δαυιδ τοῦ βασιλέως τοῦ ἐξομολογεῖσθαι ἔναντι κυρίου ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐν ὕμνοις Δαυιδ διὰ χειρὸς αὐτῶν, καὶ οἱ ἱερεῖς σαλπίζοντες ταῖς σάλπιγξιν ἐναντίον αὐτῶν, καὶ πᾶς Ισραηλ ἑστηκώς. | 6Свѧще́нницы же стоѧ́хꙋ на стра́жахъ свои́хъ, и҆ леѵі́ти во ѻ҆рга́ны поѧ́хꙋ пѣ̑сни гдⷭ҇ни, ꙗ҆̀же сотворѝ даві́дъ ца́рь къ похвале́нїю гдⷭ҇а: ( ꙗ҆́кѡ бл҃гъ, ) ꙗ҆́кѡ во вѣ́къ млⷭ҇ть є҆гѡ̀, пѣ̑сни даві́дѡвы( пою́ще) рꙋка́ми свои́ми: и҆ свѧще́нницы поѧ́хꙋ трꙋба́ми пред̾ ни́ми, и҆ ве́сь і҆и҃ль стоѧ́ше. |
| 7καὶ ἡγίασεν Σαλωμων τὸ μέσον τῆς αὐλῆς τῆς ἐν οἴκῳ κυρίου· ὅτι ἐποίησεν ἐκεῖ τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ στέατα τῶν σωτηρίων, ὅτι τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν, ὃ ἐποίησεν Σαλωμων, οὐκ ἐξεποίει δέξασθαι τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ μαναα καὶ τὰ στέατα. | 7Ѡ҆свѧти́ же соломѡ́нъ сре́днее двора̀, и҆́же пред̾ це́рковїю гдⷭ҇нею, принесе́ бо тꙋ̀ всесожжє́нїѧ и҆ тꙋ́ки ми́рныхъ, ꙗ҆́кѡ ѻ҆лта́рь мѣ́дѧнъ, є҆го́же сотворѝ соломѡ́нъ, не можа́ше вмѣсти́ти всесожже́нїй и҆ же́ртвъ и҆ тꙋ́кѡвъ. |
| 8καὶ ἐποίησεν Σαλωμων τὴν ἑορτὴν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἑπτὰ ἡμέραις καὶ πᾶς Ισραηλ μετ᾿ αὐτοῦ, ἐκκλησία μεγάλη σφόδρα ἀπὸ εἰσόδου Αιμαθ καὶ ἕως χειμάρρου Αἰγύπτου. | 8И҆ сотворѝ соломѡ́нъ пра́здникъ во вре́мѧ ѻ҆́но се́дмь дні́й, и҆ ве́сь і҆и҃ль съ ни́мъ, собра́нїе вели́ко ѕѣлѡ̀ ѿ вхо́да во є҆ма́ѳъ да́же до пото́ка є҆гѵ́петска: |
| 9καὶ ἐποίησεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἐξόδιον, ὅτι ἐγκαινισμὸν τοῦ θυσιαστηρίου ἐποίησεν ἑπτὰ ἡμέρας ἑορτήν. | 9сотвори́ же въ де́нь ѻ҆смы́й торжество̀, поне́же ѡ҆свѧще́нїю ѻ҆лтарѧ̀ сотворѝ се́дмь дні́й пра́здникъ. |
| 10καὶ ἐν τῇ τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου ἀπέστειλεν τὸν λαὸν εἰς τὰ σκηνώματα αὐτῶν εὐφραινομένους καὶ ἀγαθῇ καρδίᾳ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς, οἷς ἐποίησεν κύριος τῷ Δαυιδ καὶ τῷ Σαλωμων καὶ τῷ Ισραηλ λαῷ αὐτοῦ. | 10И҆ въ де́нь два́десѧть тре́тїй мцⷭ҇а седма́гѡ ѿпꙋстѝ люді́й въ жили́ще и҆́хъ веселѧ́щихсѧ и҆ ра́дꙋющихсѧ ѡ҆ бл҃ги́хъ, ꙗ҆̀же сотворѝ гдⷭ҇ь даві́дꙋ и҆ соломѡ́нꙋ и҆ і҆и҃лю лю́демъ свои̑мъ. |
| 11Καὶ συνετέλεσεν Σαλωμων τὸν οἶκον κυρίου καὶ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως· καὶ πάντα, ὅσα ἠθέλησεν ἐν τῇ ψυχῇ Σαλωμων τοῦ ποιῆσαι ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ ἐν οἴκῳ αὐτοῦ, εὐοδώθη. | 11И҆ совершѝ соломѡ́нъ до́мъ гдⷭ҇ень и҆ до́мъ царе́въ: и҆ всѧ̑, є҆ли̑ка восхотѣ̀ въ се́рдцы свое́мъ соломѡ́нъ твори́ти въ домꙋ̀ гдⷭ҇ни и҆ въ домꙋ̀ свое́мъ, благопоспѣши́сѧ. |
| 12καὶ ὤφθη ὁ θεὸς τῷ Σαλωμων τὴν νύκτα καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἤκουσα τῆς προσευχῆς σου καὶ ἐξελεξάμην ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ ἐμαυτῷ εἰς οἶκον θυσίας. | 12И҆ ꙗ҆ви́сѧ гдⷭ҇ь соломѡ́нꙋ но́щїю и҆ речѐ є҆мꙋ̀: ᲂу҆слы́шахъ моле́нїе твоѐ и҆ и҆збра́хъ мѣ́сто сїѐ мнѣ̀ въ до́мъ же́ртвы: |
| 13ἐὰν συσχῶ τὸν οὐρανὸν καὶ μὴ γένηται ὑετός, καὶ ἐὰν ἐντείλωμαι τῇ ἀκρίδι καταφαγεῖν τὸ ξύλον, καὶ ἐὰν ἀποστείλω θάνατον ἐν τῷ λαῷ μου, | 13а҆́ще заключꙋ̀ не́бо, и҆ до́ждь не и҆злїе́тсѧ, и҆ а҆́ще повелю̀ прꙋгѡ́мъ поѧ́сти дре́во, и҆ а҆́ще послю̀ гꙋби́тельство на лю́ди моѧ̑, |
| 14καὶ ἐὰν ἐντραπῇ ὁ λαός μου, ἐφ᾿ οὓς τὸ ὄνομά μου ἐπικέκληται ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ προσεύξωνται καὶ ζητήσωσιν τὸ πρόσωπόν μου καὶ ἀποστρέψωσιν ἀπὸ τῶν ὁδῶν αὐτῶν τῶν πονηρῶν, καὶ ἐγὼ εἰσακούσομαι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἵλεως ἔσομαι ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῶν καὶ ἰάσομαι τὴν γῆν αὐτῶν. | 14и҆ а҆́ще посра́млени бꙋ́дꙋтъ лю́дїе моѝ, на ни́хже при́звано є҆́сть и҆́мѧ моѐ, и҆ помо́лѧтсѧ, и҆ взы́щꙋтъ лица̀ моегѡ̀, и҆ ѿвратѧ́тсѧ ѿ пꙋті́й свои́хъ ѕлы́хъ: и҆ а҆́зъ ᲂу҆слы́шꙋ съ нб҃сѐ и҆ млⷭ҇тивъ бꙋ́дꙋ грѣхѡ́мъ и҆́хъ, и҆ и҆сцѣлю̀ зе́млю и҆́хъ: |
| 15νῦν οἱ ὀφθαλμοί μου ἔσονται ἀνεῳγμένοι καὶ τὰ ὦτά μου ἐπήκοα τῇ προσευχῇ τοῦ τόπου τούτου. | 15и҆ нн҃ѣ ѻ҆́чи моѝ бꙋ́дꙋтъ ѿвє́рстѣ, и҆ ᲂу҆́ши моѝ послꙋ̑шнѣ къ моле́нїю мѣ́ста сегѡ̀: |
| 16καὶ νῦν ἐξελεξάμην καὶ ἡγίακα τὸν οἶκον τοῦτον τοῦ εἶναι ὄνομά μου ἐκεῖ ἕως αἰῶνος, καὶ ἔσονται οἱ ὀφθαλμοί μου καὶ ἡ καρδία μου ἐκεῖ πάσας τὰς ἡμέρας. | 16и҆ нн҃ѣ и҆збра́хъ и҆ ѡ҆ст҃и́хъ до́мъ се́й, да бꙋ́детъ на моѐ тꙋ̀ да́же до вѣ́ка, и҆ бꙋ́дꙋтъ ѻ҆́чи моѝ и҆ се́рдце моѐ тꙋ̀ всѧ̑ дни̑: |
| 17καὶ σὺ ἐὰν πορευθῇς ἐναντίον μου ὡς Δαυιδ ὁ πατήρ σου καὶ ποιήσῃς κατὰ πάντα, ἃ ἐνετειλάμην σοι, καὶ τὰ προστάγματά μου καὶ τὰ κρίματά μου φυλάξῃ, | 17ты́ же а҆́ще ходи́ти бꙋ́деши предо мно́ю, ꙗ҆́коже ходи́лъ даві́дъ ѻ҆те́цъ тво́й, и҆ сотвори́ши по всѣ̑мъ, ꙗ҆̀же повелѣ́хъ тебѣ̀, и҆ повелѣ̑нїѧ моѧ̑ и҆ сꙋдьбы̑ моѧ̑ сохрани́ши: |
| 18καὶ ἀναστήσω τὸν θρόνον τῆς βασιλείας σου, ὡς διεθέμην Δαυιδ τῷ πατρί σου λέγων Οὐκ ἐξαρθήσεταί σοι ἀνὴρ ἡγούμενος ἐν Ισραηλ. | 18и҆ воздви́гнꙋ престо́лъ ца́рства твоегѡ̀, ꙗ҆́коже завѣща́хъ даві́дꙋ ѻ҆тцꙋ̀ твоемꙋ̀ гл҃ѧ: не ѿи́метсѧ ѿ тебє̀ мꙋ́жъ во́ждь во і҆и҃ли: |
| 19καὶ ἐὰν ἀποστρέψητε ὑμεῖς καὶ ἐγκαταλίπητε τὰ προστάγματά μου καὶ τὰς ἐντολάς μου, ἃς ἔδωκα ἐναντίον ὑμῶν, καὶ πορευθῆτε καὶ λατρεύσητε θεοῖς ἑτέροις καὶ προσκυνήσητε αὐτοῖς, | 19а҆́ще же ѿвратите́сѧ вы̀ и҆ ѡ҆ста́вите повелѣ̑нїѧ моѧ̑ и҆ за́пѡвѣди моѧ̑, ꙗ҆̀же преда́хъ ва́мъ, и҆ по́йдете и҆ послꙋ́жите богѡ́мъ и҆ны̑мъ и҆ покло́нитесѧ и҆̀мъ, |
| 20καὶ ἐξαρῶ ὑμᾶς ἀπὸ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα αὐτοῖς, καὶ τὸν οἶκον τοῦτον, ὃν ἡγίασα τῷ ὀνόματί μου, ἀποστρέψω ἐκ προσώπου μου καὶ δώσω αὐτὸν εἰς παραβολὴν καὶ εἰς διήγημα ἐν πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν. | 20и҆сто́ргнꙋ ва́съ ѿ землѝ, ю҆́же да́хъ ва́мъ: и҆ до́мъ се́й, є҆го́же ѡ҆ст҃и́хъ и҆́мени моемꙋ̀, ѿве́ргꙋ ѿ лица̀ моегѡ̀ и҆ преда́мъ є҆го̀ въ при́тчꙋ и҆ въ по́вѣсть всѣ̑мъ ꙗ҆зы́кѡмъ: |
| 21καὶ ὁ οἶκος οὗτος ὁ ὑψηλός, πᾶς ὁ διαπορευόμενος αὐτὸν ἐκστήσεται καὶ ἐρεῖ Χάριν τίνος ἐποίησεν κύριος τῇ γῇ ταύτῃ καὶ τῷ οἴκῳ τούτῳ; | 21и҆ до́мъ се́й высо́кїй( въ при́тчꙋ) , всѧ́къ мимоходѧ́й є҆гѡ̀ ᲂу҆жа́снетсѧ и҆ рече́тъ: почто̀ сотворѝ гдⷭ҇ь та́кѡ землѝ се́й и҆ до́мꙋ семꙋ̀; |
| 22καὶ ἐροῦσιν Διότι ἐγκατέλιπον κύριον τὸν θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν τὸν ἐξαγαγόντα αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου καὶ ἀντελάβοντο θεῶν ἑτέρων καὶ προσεκύνησαν αὐτοῖς καὶ ἐδούλευσαν αὐτοῖς, διὰ τοῦτο ἐπήγαγεν ἐπ᾿ αὐτοὺς πᾶσαν τὴν κακίαν ταύτην. | 22и҆ ѿвѣща́ютъ: ꙗ҆́кѡ ѡ҆ста́виша гдⷭ҇а бг҃а ѻ҆тє́цъ свои́хъ, и҆́же и҆зведѐ и҆̀хъ ѿ землѝ є҆гѵ́петскїѧ, и҆ прїѧ́ша бо́ги чꙋжды̑ѧ, и҆ поклони́шасѧ и҆̀мъ, и҆ порабо́таша и҆̀мъ, и҆ сегѡ̀ ра́ди наведѐ на ни́хъ всѧ̑ сїѧ̑ ѕла̑ѧ. |