в҃ паралипоме́нѡнъ 18
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐγενήθη τῷ Ιωσαφατ ἔτι πλοῦτος καὶ δόξα πολλή, καὶ ἐπεγαμβρεύσατο ἐν οἴκῳ Αχααβ. | 1И҆ бы́сть і҆ѡсафа́тꙋ бога́тство и҆ сла́ва мно́га, и҆ поѧ́тъ женꙋ̀ въ домꙋ̀ а҆хаа́вли. |
| 2καὶ κατέβη διὰ τέλους ἐτῶν πρὸς Αχααβ εἰς Σαμάρειαν, καὶ ἔθυσεν αὐτῷ Αχααβ πρόβατα καὶ μόσχους πολλοὺς καὶ τῷ λαῷ τῷ μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἠπάτα αὐτὸν τοῦ συναναβῆναι μετ᾿ αὐτοῦ εἰς Ραμωθ τῆς Γαλααδίτιδος. | 2И҆ сни́де при концы̀ лѣ́тъ ко а҆хаа́вꙋ въ самарі́ю: и҆ закла̀ є҆мꙋ̀ а҆хаа́въ ѻ҆вны̀ и҆ волы̀ мнѡ́ги, и҆ лю́демъ сꙋ́щымъ съ ни́мъ, и҆ ᲂу҆вѣщава́ше є҆го̀, да сни́детъ съ ни́мъ въ рамѡ́ѳъ галаа́дскїй. |
| 3καὶ εἶπεν Αχααβ βασιλεὺς Ισραηλ πρὸς Ιωσαφατ βασιλέα Ιουδα Πορεύσῃ μετ᾿ ἐμοῦ εἰς Ραμωθ τῆς Γαλααδίτιδος; καὶ εἶπεν αὐτῷ Ὡς ἐγώ, οὕτως καὶ σύ· ὡς ὁ λαός σου, καὶ ὁ λαός μου μετὰ σοῦ εἰς πόλεμον. | 3И҆ речѐ а҆хаа́въ ца́рь і҆и҃левъ ко і҆ѡсафа́тꙋ царю̀ і҆ꙋ́динꙋ: по́йдеши ли со мно́ю въ рамѡ́ѳъ галаа́дскїй; И҆ речѐ є҆мꙋ̀: ꙗ҆́коже а҆́зъ, та́кѡ и҆ ты̀: и҆ ꙗ҆́коже лю́дїе твоѝ, та́кѡ и҆ лю́дїе моѝ съ тобо́ю на бра́нь. |
| 4καὶ εἶπεν Ιωσαφατ πρὸς βασιλέα Ισραηλ Ζήτησον δὴ σήμερον τὸν κύριον. | 4И҆ речѐ і҆ѡсафа́тъ царю̀ і҆и҃левꙋ: вопросѝ ᲂу҆̀бо дне́сь гдⷭ҇а. |
| 5καὶ συνήγαγεν ὁ βασιλεὺς Ισραηλ τοὺς προφήτας, τετρακοσίους ἄνδρας, καὶ εἶπεν αὐτοῖς Εἰ πορευθῶ εἰς Ραμωθ Γαλααδ εἰς πόλεμον ἢ ἐπίσχω; καὶ εἶπαν Ἀνάβαινε, καὶ δώσει ὁ θεὸς εἰς τὰς χεῖρας τοῦ βασιλέως. | 5И҆ собра̀ ца́рь і҆и҃левъ проро́кѡвъ четы́реста мꙋже́й и҆ речѐ къ ни̑мъ: пойдꙋ́ ли въ рамѡ́ѳъ галаа́дскїй на бра́нь, и҆лѝ ᲂу҆держꙋ́сѧ; И҆ рѣ́ша: взы́ди, и҆ преда́стъ бг҃ъ въ рꙋ́кꙋ царе́вꙋ. |
| 6καὶ εἶπεν Ιωσαφατ Οὐκ ἔστιν ὧδε προφήτης τοῦ κυρίου ἔτι καὶ ἐπιζητήσομεν παρ᾿ αὐτοῦ; | 6Рече́ же і҆ѡсафа́тъ: нѣ́сть ли здѣ̀ прⷪ҇ро́ка гдⷭ҇нѧ є҆щѐ, да ѿ негѡ̀ вопро́симъ; |
| 7καὶ εἶπεν βασιλεὺς Ισραηλ πρὸς Ιωσαφατ Ἔτι ἀνὴρ εἷς τοῦ ζητῆσαι τὸν κύριον δι᾿ αὐτοῦ, καὶ ἐγὼ ἐμίσησα αὐτόν, ὅτι οὐκ ἔστιν προφητεύων περὶ ἐμοῦ εἰς ἀγαθά, ὅτι πᾶσαι αἱ ἡμέραι αὐτοῦ εἰς κακά, οὗτος Μιχαιας υἱὸς Ιεμλα. καὶ εἶπεν Ιωσαφατ Μὴ λαλείτω ὁ βασιλεὺς οὕτως. | 7И҆ речѐ ца́рь і҆и҃левъ ко і҆ѡсафа́тꙋ: є҆́сть є҆щѐ мꙋ́жъ є҆ди́нъ, и҆́мже вопроси́ти гдⷭ҇а, но а҆́зъ ненави́ждꙋ є҆го̀, поне́же не прорица́етъ мнѣ̀ во блага̑ѧ, занѐ всѝ дні́е є҆гѡ̀ во ѕла̑ѧ: се́й мїхе́а сы́нъ і҆емвли́нъ. Рече́ же і҆ѡсафа́тъ: не глаго́ли, царю̀ та́кѡ. |
| 8καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς Ισραηλ εὐνοῦχον ἕνα καὶ εἶπεν Τάχος Μιχαιαν υἱὸν Ιεμλα. | 8И҆ призва̀ ца́рь і҆и҃левъ є҆ди́наго ѿ є҆ѵнꙋ̑хъ и҆ речѐ є҆мꙋ̀: ( призовѝ) ско́рѡ мїхе́ю сы́на і҆емвли́на. |
| 9καὶ βασιλεὺς Ισραηλ καὶ Ιωσαφατ βασιλεὺς Ιουδα καθήμενοι ἕκαστος ἐπὶ θρόνου αὐτοῦ καὶ ἐνδεδυμένοι στολὰς καθήμενοι ἐν τῷ εὐρυχώρῳ θύρας πύλης Σαμαρείας, καὶ πάντες οἱ προφῆται ἐπροφήτευον ἐναντίον αὐτῶν. | 9Ца́рь же і҆и҃левъ и҆ і҆ѡсафа́тъ ца́рь і҆ꙋ́динъ кі́йждо сѣдѧ́ше на престо́лѣ свое́мъ, и҆ ѡ҆блечє́на красото́ю ца́рскою, сѣдѧ́ста же на простра́нствѣ бли́з̾ вра́тъ самарі́йскихъ, и҆ всѝ проро́цы проро́чествовахꙋ пред̾ ни́ма. |
| 10καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ Σεδεκιας υἱὸς Χανανα κέρατα σιδηρᾶ καὶ εἶπεν Τάδε λέγει κύριος Ἐν τούτοις κερατιεῖς τὴν Συρίαν, ἕως ἂν συντελεσθῇ. | 10И҆ сотворѝ себѣ̀ седекі́а сы́нъ ханаа́нь ро́ги желѣ̑зны и҆ речѐ: сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: си́ми и҆збоде́ши сѷрі́ю, до́ндеже сконча́етсѧ. |
| 11καὶ πάντες οἱ προφῆται ἐπροφήτευον οὕτως λέγοντες Ἀνάβαινε εἰς Ραμωθ Γαλααδ καὶ εὐοδωθήσῃ, καὶ δώσει κύριος εἰς χεῖρας τοῦ βασιλέως. | 11И҆ всѝ проро́цы прорица́хꙋ та́кѡ, глаго́люще: взы́ди въ рамѡ́ѳъ галаа́дскїй и҆ пред̾ꙋспѣ́еши, и҆ преда́стъ гдⷭ҇ь въ рꙋ́кꙋ царе́вꙋ. |
| 12καὶ ὁ ἄγγελος ὁ πορευθεὶς τοῦ καλέσαι τὸν Μιχαιαν ἐλάλησεν αὐτῷ λέγων Ἰδοὺ ἐλάλησαν οἱ προφῆται ἐν στόματι ἑνὶ ἀγαθὰ περὶ τοῦ βασιλέως, καὶ ἔστωσαν δὴ οἱ λόγοι σου ὡς ἑνὸς αὐτῶν, καὶ λαλήσεις ἀγαθά. | 12Вѣ́стникъ же, ше́дый призва́ти мїхе́ю, речѐ є҆мꙋ̀: сѐ, реко́ша проро́цы є҆ди́нѣми ᲂу҆сты̑ блага̑ѧ ѡ҆ царѝ да бꙋ́дꙋтъ ᲂу҆̀бо и҆ твоѧ̑ словеса̀, ꙗ҆́коже є҆ди́нагѡ ѿ ни́хъ, и҆ да рече́ши блага̑ѧ. |
| 13καὶ εἶπεν Μιχαιας Ζῇ κύριος ὅτι ὃ ἐὰν εἴπῃ ὁ θεὸς πρός με, αὐτὸ λαλήσω. | 13И҆ ѿвѣща̀ мїхе́а: жи́въ гдⷭ҇ь, ꙗ҆́кѡ є҆́же а҆́ще рече́тъ бг҃ъ ко мнѣ̀, сїѐ возглаго́лю. |
| 14καὶ ἦλθεν πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύς Μιχαια, εἰ πορευθῶ εἰς Ραμωθ Γαλααδ εἰς πόλεμον ἢ ἐπίσχω; καὶ εἶπεν Ἀνάβαινε καὶ εὐοδώσεις, καὶ δοθήσονται εἰς χεῖρας ὑμῶν. | 14И҆ прїи́де ко царю̀, и҆ речѐ є҆мꙋ̀ ца́рь: мїхе́е, и҆́мамъ ли и҆тѝ рамѡ́ѳъ галаа́дскїй на бра́нь, и҆лѝ ᲂу҆держꙋ́сѧ; И҆ ѿвѣща̀: взы́ди и҆ пред̾ꙋспѣ́еши, и҆ предадꙋ́тсѧ( вразѝ) въ рꙋ́ки ва́шѧ. |
| 15καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύς Ποσάκις ὁρκίζω σε ἵνα μὴ λαλήσῃς πρός με πλὴν ἀλήθειαν ἐν ὀνόματι κυρίου; | 15И҆ речѐ є҆мꙋ̀ ца́рь: коли́кѡ кра́тъ заклина́ю тѧ̀, да не глаго́леши мнѣ̀, то́кмѡ и҆́стинꙋ во и҆́мѧ гдⷭ҇не. |
| 16καὶ εἶπεν Εἶδον τὸν Ισραηλ διεσπαρμένους ἐν τοῖς ὄρεσιν ὡς πρόβατα οἷς οὐκ ἔστιν ποιμήν, καὶ εἶπεν κύριος Οὐκ ἔχουσιν ἡγούμενον, ἀναστρεφέτωσαν ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἐν εἰρήνῃ. | 16И҆ речѐ мїхе́а: ви́дѣхъ всего̀ і҆и҃лѧ расточе́на по гора́мъ ꙗ҆́кѡ ѻ҆́вцы, и҆̀мже нѣ́сть па́стырѧ: и҆ речѐ гдⷭ҇ь: не и҆́мꙋтъ сі́и вожда̀, да возвратѧ́тсѧ кі́йждо въ до́мъ сво́й въ ми́рѣ. |
| 17καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ισραηλ πρὸς Ιωσαφατ Οὐκ εἶπά σοι ὅτι οὐ προφητεύει περὶ ἐμοῦ ἀγαθά, ἀλλ᾿ ἢ κακά; | 17И҆ речѐ ца́рь і҆и҃левъ ко і҆ѡсафа́тꙋ: не рѣ́хъ ли тебѣ̀, ꙗ҆́кѡ не прорица́етъ ѡ҆ мнѣ̀ блага̑ѧ, но то́кмѡ ѕла̑ѧ; |
| 18καὶ εἶπεν Οὐχ οὕτως, ἀκούσατε λόγον κυρίου· εἶδον τὸν κύριον καθήμενον ἐπὶ θρόνου αὐτοῦ, καὶ πᾶσα δύναμις τοῦ οὐρανοῦ εἱστήκει ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ καὶ ἐξ ἀριστερῶν αὐτοῦ. | 18И҆ речѐ мїхе́а: не та́кѡ: слы́шите сло́во гдⷭ҇не: ви́дѣхъ гдⷭ҇а сѣдѧ́ща на прⷭ҇то́лѣ свое́мъ, и҆ всѧ̀ си́ла нбⷭ҇наѧ предстоѧ́ше ѡ҆деснꙋ́ю є҆гѡ̀ и҆ ѡ҆шꙋ́юю є҆гѡ̀: |
| 19καὶ εἶπεν κύριος Τίς ἀπατήσει τὸν Αχααβ βασιλέα Ισραηλ καὶ ἀναβήσεται καὶ πεσεῖται ἐν Ραμωθ Γαλααδ; καὶ εἶπεν οὗτος οὕτως, καὶ οὗτος εἶπεν οὕτως. | 19и҆ речѐ гдⷭ҇ь: кто̀ прельсти́тъ а҆хаа́ва царѧ̀ і҆и҃лева, да взы́детъ и҆ паде́тъ въ рамѡ́ѳѣ галаа́дстѣмъ; и҆ глаго́лаше є҆ди́нъ та́кѡ, и҆ и҆́нъ речѐ та́кѡ: |
| 20καὶ ἐξῆλθεν τὸ πνεῦμα καὶ ἔστη ἐνώπιον κυρίου καὶ εἶπεν Ἐγὼ ἀπατήσω αὐτόν. καὶ εἶπεν κύριος Ἐν τίνι; | 20и҆ и҆зы́де дꙋ́хъ, и҆ ста̀ пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ речѐ: а҆́зъ прельщꙋ̀ є҆го̀: є҆мꙋ́же гдⷭ҇ь, въ че́мъ, речѐ, ( прельсти́ши) ; |
| 21καὶ εἶπεν Ἐξελεύσομαι καὶ ἔσομαι πνεῦμα ψευδὲς ἐν στόματι πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν Ἀπατήσεις καὶ δυνήσῃ, ἔξελθε καὶ ποίησον οὕτως. | 21и҆ речѐ: и҆зы́дꙋ и҆ бꙋ́дꙋ дꙋ́хъ лжи́въ во ᲂу҆стѣ́хъ всѣ́хъ проро́кѡвъ є҆гѡ̀: рече́ же( гдⷭ҇ь) : прельсти́ши и҆ превозмо́жеши, и҆зы́ди и҆ сотворѝ та́кѡ: |
| 22καὶ νῦν ἰδοὺ ἔδωκεν κύριος πνεῦμα ψευδὲς ἐν στόματι πάντων τῶν προφητῶν σου τούτων, καὶ κύριος ἐλάλησεν ἐπὶ σὲ κακά. | 22и҆ нн҃ѣ сѐ, гдⷭ҇ь дадѐ дꙋ́ха лжи́ва во ᲂу҆ста̀ всѣ̑мъ проро́кѡмъ твои̑мъ си̑мъ, и҆ гдⷭ҇ь гл҃а ѡ҆ тебѣ̀ ѕла̑ѧ. |
| 23καὶ ἤγγισεν Σεδεκιας υἱὸς Χανανα καὶ ἐπάταξεν τὸν Μιχαιαν ἐπὶ τὴν σιαγόνα καὶ εἶπεν αὐτῷ Ποίᾳ τῇ ὁδῷ παρῆλθεν πνεῦμα κυρίου παρ᾿ ἐμοῦ τοῦ λαλῆσαι πρὸς σέ; | 23И҆ пристꙋпѝ седекі́а сы́нъ ханаа́нь, и҆ ᲂу҆да́ри мїхе́ю въ лани́тꙋ и҆ речѐ є҆мꙋ̀: ко́имъ пꙋте́мъ про́йде дх҃ъ гдⷭ҇ень ѿ менє̀, є҆́же глаго́лати къ тебѣ̀; |
| 24καὶ εἶπεν Μιχαιας Ἰδοὺ ὄψῃ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ἐν ᾗ εἰσελεύσῃ ταμίειον ἐκ ταμιείου τοῦ κατακρυβῆναι. | 24Рече́ же мїхе́а: сѐ, ᲂу҆́зриши въ де́нь то́й, є҆гда̀ вни́деши въ ло́жницꙋ и҆з̾ ло́жницы, да ᲂу҆кры́ешисѧ. |
| 25καὶ εἶπεν βασιλεὺς Ισραηλ Λάβετε τὸν Μιχαιαν καὶ ἀποστρέψατε πρὸς Εμηρ ἄρχοντα τῆς πόλεως καὶ πρὸς Ιωας ἄρχοντα υἱὸν τοῦ βασιλέως | 25И҆ речѐ ца́рь і҆и҃левъ: возми́те мїхе́ю, и҆ ѿведи́те ко є҆мми́рꙋ нача́льникꙋ гра́да и҆ ко і҆ѡа́сꙋ кнѧ́зю сы́нꙋ царе́вꙋ, |
| 26καὶ ἐρεῖς Οὕτως εἶπεν ὁ βασιλεύς Ἀπόθεσθε τοῦτον εἰς οἶκον φυλακῆς, καὶ ἐσθιέτω ἄρτον θλίψεως καὶ ὕδωρ θλίψεως ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι με ἐν εἰρήνῃ. | 26и҆ рцы́те: сїѧ̑ глаго́летъ ца́рь: вве́рзите сего̀ въ темни́цꙋ, и҆ да ꙗ҆́стъ хлѣ́бъ печа́ли и҆ во́дꙋ печа́ли, до́ндеже возвращꙋ́сѧ въ ми́рѣ. |
| 27καὶ εἶπεν Μιχαιας Ἐὰν ἐπιστρέφων ἐπιστρέψῃς ἐν εἰρήνῃ, οὐκ ἐλάλησεν κύριος ἐν ἐμοί· ἀκούσατε λαοὶ πάντες. | 27Рече́ же мїхе́а: а҆́ще возвраща́ѧсѧ возврати́шисѧ въ ми́рѣ, не гл҃а гдⷭ҇ь мно́ю. И҆ речѐ: слы́шите, всѝ лю́дїе. |
| 28Καὶ ἀνέβη βασιλεὺς Ισραηλ καὶ Ιωσαφατ βασιλεὺς Ιουδα εἰς Ραμωθ Γαλααδ. | 28И҆ взы́де ца́рь і҆и҃левъ и҆ і҆ѡсафа́тъ ца́рь і҆ꙋ́динъ въ рамѡ́ѳъ галаа́дскїй. |
| 29καὶ εἶπεν βασιλεὺς Ισραηλ πρὸς Ιωσαφατ Κατακαλύψομαι καὶ εἰσελεύσομαι εἰς τὸν πόλεμον, καὶ σὺ ἔνδυσαι τὸν ἱματισμόν μου· καὶ συνεκαλύψατο βασιλεὺς Ισραηλ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν πόλεμον. | 29Рече́ же ца́рь і҆и҃левъ ко і҆ѡсафа́тꙋ: прикры́юсѧ и҆ вни́дꙋ во бра́нь, ты́ же ѡ҆блецы́сѧ въ ри̑зы моѧ̑. И҆ прикры́сѧ ца́рь і҆и҃левъ и҆ вни́де во бра́нь. |
| 30καὶ βασιλεὺς Συρίας ἐνετείλατο τοῖς ἄρχουσιν τῶν ἁρμάτων τοῖς μετ᾿ αὐτοῦ λέγων Μὴ πολεμεῖτε τὸν μικρὸν καὶ τὸν μέγαν, ἀλλ᾿ ἢ τὸν βασιλέα Ισραηλ μόνον. | 30Ца́рь же сѵ́рскїй повелѣ̀ вождє́мъ колесни́цъ свои́хъ, глаго́лѧ: не ᲂу҆стремлѧ́йтесѧ на ма́ла и҆ на вели́ка, но то́кмѡ на самаго̀ царѧ̀ і҆и҃лева. |
| 31καὶ ἐγένετο ὡς εἶδον οἱ ἄρχοντες τῶν ἁρμάτων τὸν Ιωσαφατ, καὶ αὐτοὶ εἶπαν Βασιλεὺς Ισραηλ ἐστίν, καὶ ἐκύκλωσαν αὐτὸν τοῦ πολεμεῖν· καὶ ἐβόησεν Ιωσαφατ, καὶ κύριος ἔσωσεν αὐτόν, καὶ ἀπέστρεψεν αὐτοὺς ὁ θεὸς ἀπ᾿ αὐτοῦ. | 31И҆ бы́сть є҆гда̀ ᲂу҆ви́дѣша нача̑льницы колесни́цъ і҆ѡсафа́та, глаго́лаша: ца́рь і҆и҃левъ є҆́сть се́й. И҆ ѡ҆быдо́ша є҆го̀ вою́юще. І҆ѡсафа́тъ же возопѝ ко гдⷭ҇ꙋ, и҆ гдⷭ҇ь послꙋ́ша є҆го̀, и҆ ѿвратѝ и҆̀хъ бг҃ъ ѿ негѡ̀. |
| 32καὶ ἐγένετο ὡς εἶδον οἱ ἄρχοντες τῶν ἁρμάτων ὅτι οὐκ ἦν βασιλεὺς Ισραηλ, καὶ ἀπέστρεψαν ἀπ᾿ αὐτοῦ. | 32И҆ бы́сть є҆гда̀ ᲂу҆ви́дѣша воевѡ́ды колесни́цъ, ꙗ҆́кѡ не бѧ́ше ца́рь і҆и҃левъ, ѡ҆ста́виша є҆го̀. |
| 33καὶ ἀνὴρ ἐνέτεινεν τόξον εὐστόχως καὶ ἐπάταξεν τὸν βασιλέα Ισραηλ ἀνὰ μέσον τοῦ πνεύμονος καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ θώρακος. καὶ εἶπεν τῷ ἡνιόχῳ Ἐπίστρεφε τὴν χεῖρά σου καὶ ἐξάγαγέ με ἐκ τοῦ πολέμου, ὅτι ἐπόνεσα. | 33И҆ мꙋ́жъ налѧчѐ лꙋ́къ примѣ́тнѡ и҆ поразѝ царѧ̀ і҆и҃лева междꙋ̀ ле́гкимъ и҆ пе́рсѧми. И҆ речѐ воза́таю своемꙋ̀: ѡ҆братѝ рꙋ́кꙋ твою̀ и҆ и҆зведѝ мѧ̀ ѿ бра́ни ꙗ҆́кѡ и҆знемого́хъ. |
| 34καὶ ἐτροπώθη ὁ πόλεμος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ ὁ βασιλεὺς Ισραηλ ἦν ἑστηκὼς ἐπὶ τοῦ ἅρματος ἕως ἑσπέρας ἐξ ἐναντίας Συρίας καὶ ἀπέθανεν δύνοντος τοῦ ἡλίου. | 34И҆ сконча́на бы́сть бра́нь въ де́нь то́й, и҆ ца́рь і҆и҃левъ бѣ̀ стоѧ̀ на колесни́цѣ свое́й проти́вꙋ сѷрі́ѡмъ да́же до ве́чера, и҆ ᲂу҆́мре заходѧ́щꙋ со́лнцꙋ. |