28
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1προσκαλεσάμενος δὲ Ισαακ τὸν Ιακωβ εὐλόγησεν αὐτὸν καὶ ἐνετείλατο αὐτῷ λέγων Οὐ λήμψῃ γυναῖκα ἐκ τῶν θυγατέρων Χανααν· | 1Призва́въ же і҆саа́къ і҆а́кѡва, бл҃гословѝ є҆го̀ и҆ заповѣ́да є҆мꙋ̀, глаго́лѧ: да не по́ймеши жены̀ ѿ дще́рей ханане́йскихъ: |
| 2ἀναστὰς ἀπόδραθι εἰς τὴν Μεσοποταμίαν εἰς τὸν οἶκον Βαθουηλ τοῦ πατρὸς τῆς μητρός σου καὶ λαβὲ σεαυτῷ ἐκεῖθεν γυναῖκα ἐκ τῶν θυγατέρων Λαβαν τοῦ ἀδελφοῦ τῆς μητρός σου. | 2воста́въ ѿбѣжѝ въ месопота́мїю въ до́мъ ваѳꙋи́ла ѻ҆тца̀ ма́тере твоеѧ̀, и҆ поимѝ себѣ̀ ѿтꙋ́дꙋ женꙋ̀ ѿ дще́рей лава́на бра́та ма́тере твоеѧ̀: |
| 3ὁ δὲ θεός μου εὐλογήσαι σε καὶ αὐξήσαι σε καὶ πληθύναι σε, καὶ ἔσῃ εἰς συναγωγὰς ἐθνῶν· | 3бг҃ъ же мо́й да блгⷭ҇ви́тъ тѧ̀ и҆ возрасти́тъ тѧ̀ и҆ ᲂу҆мно́житъ тѧ̀, и҆ бꙋ́деши въ собра̑нїѧ ꙗ҆зы́кѡвъ: |
| 4καὶ δῴη σοι τὴν εὐλογίαν Αβρααμ τοῦ πατρός μου, σοὶ καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σέ, κληρονομῆσαι τὴν γῆν τῆς παροικήσεώς σου, ἣν ἔδωκεν ὁ θεὸς τῷ Αβρααμ. | 4и҆ да да́стъ тебѣ̀ блгⷭ҇ве́нїе а҆враа́ма ѻ҆тца̀ моегѡ̀, тебѣ̀ и҆ сѣ́мени твоемꙋ̀ по тебѣ̀ наслѣ́дити зе́млю ѡ҆бита́нїѧ твоегѡ̀, ю҆́же дадѐ бг҃ъ а҆враа́мꙋ. |
| 5καὶ ἀπέστειλεν Ισαακ τὸν Ιακωβ, καὶ ἐπορεύθη εἰς τὴν Μεσοποταμίαν πρὸς Λαβαν τὸν υἱὸν Βαθουηλ τοῦ Σύρου ἀδελφὸν δὲ Ρεβεκκας τῆς μητρὸς Ιακωβ καὶ Ησαυ. | 5Посла́ же і҆саа́къ і҆а́кѡва: и҆ ѿи́де въ месопота́мїю къ лава́нꙋ сы́нꙋ ваѳꙋи́ла сѵ́рїна, къ бра́тꙋ же реве́кки ма́тере і҆а́кѡвли и҆ и҆са́ѵли. |
| 6Εἶδεν δὲ Ησαυ ὅτι εὐλόγησεν Ισαακ τὸν Ιακωβ καὶ ἀπῴχετο εἰς τὴν Μεσοποταμίαν Συρίας λαβεῖν ἑαυτῷ ἐκεῖθεν γυναῖκα ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν καὶ ἐνετείλατο αὐτῷ λέγων Οὐ λήμψῃ γυναῖκα ἀπὸ τῶν θυγατέρων Χανααν, | 6Ви́дѣ же и҆са́ѵъ, ꙗ҆́кѡ бл҃гословѝ і҆саа́къ і҆а́кѡва и҆ посла̀ въ месопота́мїю сѵ́рскꙋю поѧ́ти ѿтꙋ́дꙋ себѣ̀ женꙋ̀, є҆гда̀ бл҃гословѝ є҆го̀ и҆ заповѣ́да є҆мꙋ̀, глаго́лѧ: да не по́ймеши жены̀ ѿ дще́рей ханане́йскихъ. |
| 7καὶ ἤκουσεν Ιακωβ τοῦ πατρὸς καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθη εἰς τὴν Μεσοποταμίαν Συρίας, | 7И҆ послꙋ́ша і҆а́кѡвъ ѻ҆тца̀ и҆ ма́тере своеѧ̀, и҆ ѿи́де въ месопота́мїю сѵ́рскꙋю. |
| 8καὶ εἶδεν Ησαυ ὅτι πονηραί εἰσιν αἱ θυγατέρες Χανααν ἐναντίον Ισαακ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, | 8Ви́дѣвъ же и҆са́ѵъ, ꙗ҆́кѡ ѕлы̑ сꙋ́ть дщє́ри хананє́йскїѧ пред̾ і҆саа́комъ ѻ҆тце́мъ є҆гѡ̀, |
| 9καὶ ἐπορεύθη Ησαυ πρὸς Ισμαηλ καὶ ἔλαβεν τὴν Μαελεθ θυγατέρα Ισμαηλ τοῦ υἱοῦ Αβρααμ ἀδελφὴν Ναβαιωθ πρὸς ταῖς γυναιξὶν αὐτοῦ γυναῖκα. | 9ѿи́де и҆са́ѵъ ко і҆сма́илꙋ и҆ взѧ̀ маеле́ѳꙋ дще́рь і҆сма́ила сы́на а҆враа́млѧ, сестрꙋ̀ навеѡ́ѳовꙋ, женꙋ̀ къ жена́мъ свои̑мъ. |
| 10Καὶ ἐξῆλθεν Ιακωβ ἀπὸ τοῦ φρέατος τοῦ ὅρκου καὶ ἐπορεύθη εἰς Χαρραν. | 10И҆ ѿи́де і҆а́кѡвъ ѿ кла́дѧзѧ клѧ́твеннагѡ и҆ и҆́де въ харра́нъ, |
| 11καὶ ἀπήντησεν τόπῳ καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ· ἔδυ γὰρ ὁ ἥλιος· καὶ ἔλαβεν ἀπὸ τῶν λίθων τοῦ τόπου καὶ ἔθηκεν πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ ἐκοιμήθη ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ. | 11и҆ ѡ҆брѣ́те мѣ́сто и҆ ᲂу҆́спе та́мѡ, за́йде бо со́лнце: и҆ взѧ̀ ѿ ка́менїѧ мѣ́ста( тогѡ̀) и҆ положѝ въ возгла́вїе себѣ̀, и҆ спа̀ на мѣ́стѣ ѻ҆́нѣмъ. |
| 12καὶ ἐνυπνιάσθη, καὶ ἰδοὺ κλίμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧς ἡ κεφαλὴ ἀφικνεῖτο εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ οἱ ἄγγελοι τοῦ θεοῦ ἀνέβαινον καὶ κατέβαινον ἐπ᾿ αὐτῆς. | 12И҆ со́нъ ви́дѣ: и҆ сѐ, лѣ́ствица ᲂу҆твержде́на на землѝ, є҆ѧ́же глава̀ досѧза́ше до небесѐ, и҆ а҆́гг҃ли бж҃їи восхожда́хꙋ и҆ низхожда́хꙋ по не́й: |
| 13ὁ δὲ κύριος ἐπεστήρικτο ἐπ᾿ αὐτῆς καὶ εἶπεν Ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς Αβρααμ τοῦ πατρός σου καὶ ὁ θεὸς Ισαακ· μὴ φοβοῦ· ἡ γῆ, ἐφ᾿ ἧς σὺ καθεύδεις ἐπ᾿ αὐτῆς, σοὶ δώσω αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματί σου. | 13гдⷭ҇ь же ᲂу҆твержда́шесѧ на не́й и҆ речѐ: а҆́зъ є҆́смь бг҃ъ а҆враа́ма ѻ҆тца̀ твоегѡ̀ и҆ бг҃ъ і҆саа́ка, не бо́йсѧ: землѧ̀, и҆дѣ́же ты̀ спи́ши на не́й, тебѣ̀ да́мъ ю҆̀ и҆ сѣ́мени твоемꙋ̀: |
| 14καὶ ἔσται τὸ σπέρμα σου ὡς ἡ ἄμμος τῆς γῆς καὶ πλατυνθήσεται ἐπὶ θάλασσαν καὶ ἐπὶ λίβα καὶ ἐπὶ βορρᾶν καὶ ἐπ᾿ ἀνατολάς, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου. | 14и҆ бꙋ́детъ сѣ́мѧ твоѐ ꙗ҆́кѡ песо́къ земны́й, и҆ распространи́тсѧ на мо́ре, и҆ лі́вꙋ, и҆ сѣ́веръ, и҆ на восто́ки: и҆ благословѧ́тсѧ ѡ҆ тебѣ̀ всѧ̑ колѣ̑на зємна́ѧ и҆ ѡ҆ сѣ́мени твое́мъ: |
| 15καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μετὰ σοῦ διαφυλάσσων σε ἐν τῇ ὁδῷ πάσῃ, οὗ ἐὰν πορευθῇς, καὶ ἀποστρέψω σε εἰς τὴν γῆν ταύτην, ὅτι οὐ μή σε ἐγκαταλίπω ἕως τοῦ ποιῆσαί με πάντα, ὅσα ἐλάλησά σοι. | 15и҆ сѐ, а҆́зъ є҆́смь съ тобо́ю, сохранѧ́ѧй тѧ̀ на всѧ́комъ пꙋтѝ, а҆́може а҆́ще по́йдеши, и҆ возвращꙋ́ тѧ въ зе́млю сїю̀: ꙗ҆́кѡ не и҆́мамъ тебѐ ѡ҆ста́вити, до́ндеже сотвори́ти мѝ всѧ̑, є҆ли̑ка гл҃ахъ тебѣ̀. |
| 16καὶ ἐξηγέρθη Ιακωβ ἀπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ καὶ εἶπεν ὅτι Ἔστιν κύριος ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ἐγὼ δὲ οὐκ ᾔδειν. | 16И҆ воста̀ і҆а́кѡвъ ѿ сна̀ своегѡ̀ и҆ речѐ: ꙗ҆́кѡ є҆́сть гдⷭ҇ь на мѣ́стѣ се́мъ, а҆́зъ же не вѣ́дѣхъ. |
| 17καὶ ἐφοβήθη καὶ εἶπεν Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος· οὐκ ἔστιν τοῦτο ἀλλ᾿ ἢ οἶκος θεοῦ, καὶ αὕτη ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ. | 17И҆ ᲂу҆боѧ́сѧ и҆ речѐ: ꙗ҆́кѡ стра́шно мѣ́сто сїѐ: нѣ́сть сїѐ, но до́мъ бж҃їй, и҆ сїѧ̑ врата̀ нбⷭ҇наѧ. |
| 18καὶ ἀνέστη Ιακωβ τὸ πρωῒ καὶ ἔλαβεν τὸν λίθον, ὃν ὑπέθηκεν ἐκεῖ πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ ἔστησεν αὐτὸν στήλην καὶ ἐπέχεεν ἔλαιον ἐπὶ τὸ ἄκρον αὐτῆς. | 18И҆ воста̀ і҆а́кѡвъ заꙋ́тра, и҆ взѧ̀ ка́мень, є҆го́же положѝ та́мѡ въ возгла́вїе себѣ̀: и҆ поста́ви є҆го̀ въ сто́лпъ, и҆ возлїѧ̀ є҆ле́й верхꙋ̀ є҆гѡ̀. |
| 19καὶ ἐκάλεσεν Ιακωβ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Οἶκος θεοῦ· καὶ Ουλαμλους ἦν ὄνομα τῇ πόλει τὸ πρότερον. | 19И҆ прозва̀ і҆а́кѡвъ и҆́мѧ мѣ́стꙋ томꙋ̀ до́мъ бж҃їй: ᲂу҆ламлꙋ́зъ же бѣ̀ и҆́мѧ гра́дꙋ пе́рвѣе. |
| 20καὶ ηὔξατο Ιακωβ εὐχὴν λέγων Ἐὰν ᾖ κύριος ὁ θεὸς μετ᾿ ἐμοῦ καὶ διαφυλάξῃ με ἐν τῇ ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ ἐγὼ πορεύομαι, καὶ δῷ μοι ἄρτον φαγεῖν καὶ ἱμάτιον περιβαλέσθαι | 20И҆ положѝ і҆а́кѡвъ ѡ҆бѣ́тъ, глаго́лѧ: а҆́ще бꙋ́детъ гдⷭ҇ь бг҃ъ со мно́ю и҆ сохрани́тъ мѧ̀ на пꙋтѝ се́мъ, во́ньже а҆́зъ и҆дꙋ̀, и҆ да́стъ мѝ хлѣ́бъ ꙗ҆́сти, и҆ ри̑зы ѡ҆блещи́сѧ, |
| 21καὶ ἀποστρέψῃ με μετὰ σωτηρίας εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου, καὶ ἔσται μοι κύριος εἰς θεόν, | 21и҆ возврати́тъ мѧ̀ здра́ва въ до́мъ ѻ҆тца̀ моегѡ̀, и҆ бꙋ́детъ гдⷭ҇ь мнѣ̀ въ бг҃а: |
| 22καὶ ὁ λίθος οὗτος, ὃν ἔστησα στήλην, ἔσται μοι οἶκος θεοῦ, καὶ πάντων, ὧν ἐάν μοι δῷς, δεκάτην ἀποδεκατώσω αὐτά σοι. | 22и҆ ка́мень се́й, є҆го́же поста́вихъ въ сто́лпъ, бꙋ́детъ мѝ до́мъ бж҃їй, и҆ ѿ всѣ́хъ, ꙗ҆̀же мѝ да́си, десѧти́нꙋ ѡ҆десѧ́тствꙋю та̑ тебѣ̀. |