26
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ἐγένετο δὲ λιμὸς ἐπὶ τῆς γῆς χωρὶς τοῦ λιμοῦ τοῦ πρότερον, ὃς ἐγένετο ἐν τῷ χρόνῳ τῷ Αβρααμ· ἐπορεύθη δὲ Ισαακ πρὸς Αβιμελεχ βασιλέα Φυλιστιιμ εἰς Γεραρα. | 1Бы́сть же гла́дъ на землѝ, кромѣ̀ гла́да бы́вшагѡ пре́жде во вре́мѧ а҆враа́мле. Ѿи́де же і҆саа́къ ко а҆вїмеле́хꙋ царю̀ фѷлїсті́мскꙋ въ гера́рꙋ: |
| 2ὤφθη δὲ αὐτῷ κύριος καὶ εἶπεν Μὴ καταβῇς εἰς Αἴγυπτον· κατοίκησον δὲ ἐν τῇ γῇ, ᾗ ἄν σοι εἴπω. | 2ꙗ҆ви́сѧ же є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь и҆ речѐ: не ходѝ во є҆гѵ́петъ, всели́сѧ же въ землѝ, въ не́йже тѝ рекꙋ̀, |
| 3καὶ παροίκει ἐν τῇ γῇ ταύτῃ, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ εὐλογήσω σε· σοὶ γὰρ καὶ τῷ σπέρματί σου δώσω πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην καὶ στήσω τὸν ὅρκον μου, ὃν ὤμοσα Αβρααμ τῷ πατρί σου. | 3и҆ ѡ҆бита́й въ землѝ то́й, и҆ бꙋ́дꙋ съ тобо́ю, и҆ блгⷭ҇влю́ тѧ: тебѣ́ бо и҆ сѣ́мени твоемꙋ̀ да́мъ всю̀ зе́млю сїю̀, и҆ поста́влю клѧ́твꙋ мою̀, є҆́юже клѧ́хсѧ а҆враа́мꙋ ѻ҆тцꙋ̀ твоемꙋ̀: |
| 4καὶ πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου ὡς τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ καὶ δώσω τῷ σπέρματί σου πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματί σου πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς, | 4и҆ ᲂу҆мно́жꙋ сѣ́мѧ твоѐ, ꙗ҆́кѡ ѕвѣ́зды небє́сныѧ, и҆ да́мъ сѣ́мени твоемꙋ̀ всю̀ зе́млю сїю̀: и҆ блгⷭ҇вѧ́тсѧ ѡ҆ сѣ́мени твое́мъ всѝ ꙗ҆зы́цы земні́и: |
| 5ἀνθ᾿ ὧν ὑπήκουσεν Αβρααμ ὁ πατήρ σου τῆς ἐμῆς φωνῆς καὶ ἐφύλαξεν τὰ προστάγματά μου καὶ τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ δικαιώματά μου καὶ τὰ νόμιμά μου. | 5поне́же послꙋ́ша ѻ҆те́цъ тво́й а҆враа́мъ моегѡ̀ гла́са и҆ соблюдѐ за́пѡвѣди моѧ̑ и҆ повелѣ̑нїѧ моѧ̑, и҆ ѡ҆правда̑нїѧ моѧ̑ и҆ зако́ны моѧ̑. |
| 6καὶ κατῴκησεν Ισαακ ἐν Γεραροις. | 6Всели́сѧ же і҆саа́къ въ гера́рѣхъ. |
| 7Ἐπηρώτησαν δὲ οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου περὶ Ρεβεκκας τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, καὶ εἶπεν Ἀδελφή μού ἐστιν· ἐφοβήθη γὰρ εἰπεῖν ὅτι Γυνή μού ἐστιν, μήποτε ἀποκτείνωσιν αὐτὸν οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου περὶ Ρεβεκκας, ὅτι ὡραία τῇ ὄψει ἦν. | 7Вопроси́ша же мꙋ́жїе мѣ́ста тогѡ̀ ѡ҆ реве́кцѣ женѣ̀ є҆гѡ̀, и҆ речѐ: сестра́ ми є҆́сть. Оу҆боѧ́сѧ бо рещѝ, ꙗ҆́кѡ жена́ ми є҆́сть, да не когда̀ ᲂу҆бїю́тъ є҆го̀ мꙋ́жїе мѣ́ста тогѡ̀ реве́кки ра́ди, поне́же бѣ̀ доброзра́чна. |
| 8ἐγένετο δὲ πολυχρόνιος ἐκεῖ· παρακύψας δὲ Αβιμελεχ ὁ βασιλεὺς Γεραρων διὰ τῆς θυρίδος εἶδεν τὸν Ισαακ παίζοντα μετὰ Ρεβεκκας τῆς γυναικὸς αὐτοῦ. | 8Бы́сть же мно́го вре́мѧ та́мѡ: и҆ прини́кнꙋвъ а҆вїмеле́хъ ца́рь гера́рскїй ѻ҆кно́мъ, ви́дѣ і҆саа́ка и҆гра́юща съ реве́ккою жено́ю свое́ю. |
| 9ἐκάλεσεν δὲ Αβιμελεχ τὸν Ισαακ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἄρα γε γυνή σού ἐστιν· τί ὅτι εἶπας Ἀδελφή μού ἐστιν; εἶπεν δὲ αὐτῷ Ισαακ Εἶπα γάρ Μήποτε ἀποθάνω δι᾿ αὐτήν. | 9Призва́ же а҆вїмеле́хъ і҆саа́ка и҆ речѐ є҆мꙋ̀: ᲂу҆̀бо жена̀ твоѧ̀ є҆́сть; почто̀ ре́клъ є҆сѝ, ꙗ҆́кѡ сестра́ ми є҆́сть; Рече́ же є҆мꙋ̀ і҆саа́къ: рѣ́хъ бо, да не ᲂу҆мрꙋ̀ є҆ѧ̀ ра́ди. |
| 10εἶπεν δὲ αὐτῷ Αβιμελεχ Τί τοῦτο ἐποίησας ἡμῖν; μικροῦ ἐκοιμήθη τις τοῦ γένους μου μετὰ τῆς γυναικός σου, καὶ ἐπήγαγες ἐφ᾿ ἡμᾶς ἄγνοιαν. | 10Рече́ же є҆мꙋ̀ а҆вїмеле́хъ: что̀ сїѐ сотвори́лъ є҆сѝ на́мъ; вма́лѣ не бы́сть нѣ́кто ѿ ро́да моегѡ̀ съ жено́ю твое́ю, и҆ наве́лъ бы є҆сѝ на ны̀ невѣ́дѣнїе. |
| 11συνέταξεν δὲ Αβιμελεχ παντὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ λέγων Πᾶς ὁ ἁπτόμενος τοῦ ἀνθρώπου τούτου ἢ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ θανάτου ἔνοχος ἔσται. | 11Заповѣ́да же а҆вїмеле́хъ всѣ̑мъ лю́демъ свои̑мъ, глаго́лѧ: всѧ́къ, и҆́же прико́снетсѧ мꙋ́жꙋ семꙋ̀, и҆лѝ женѣ̀ є҆гѡ̀, сме́рти пови́ненъ бꙋ́детъ. |
| 12Ἔσπειρεν δὲ Ισαακ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ καὶ εὗρεν ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ ἑκατοστεύουσαν κριθήν· εὐλόγησεν δὲ αὐτὸν κύριος. | 12Сѣ́ѧ же і҆саа́къ въ землѝ то́й, и҆ приѡбрѣ́те въ то̀ лѣ́то стокра́тный пло́дъ ꙗ҆чме́нѧ: блгⷭ҇ви́ же є҆го̀ гдⷭ҇ь. |
| 13καὶ ὑψώθη ὁ ἄνθρωπος καὶ προβαίνων μείζων ἐγίνετο, ἕως οὗ μέγας ἐγένετο σφόδρα· | 13И҆ возвы́сисѧ человѣ́къ, и҆ преꙋспѣва́ѧ бо́льшїй быва́ше, до́ндеже вели́къ бы́сть ѕѣлѡ̀. |
| 14ἐγένετο δὲ αὐτῷ κτήνη προβάτων καὶ κτήνη βοῶν καὶ γεώργια πολλά. ἐζήλωσαν δὲ αὐτὸν οἱ Φυλιστιιμ, | 14Бы́ша же є҆мꙋ̀ ско́ти ѻ҆ве́цъ и҆ ско́ти волѡ́въ и҆ земледѣ̑лїѧ мнѡ́га. Позави́дѣша же є҆мꙋ̀ фѷлїсті́млѧне: |
| 15καὶ πάντα τὰ φρέατα, ἃ ὤρυξαν οἱ παῖδες τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν τῷ χρόνῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐνέφραξαν αὐτὰ οἱ Φυλιστιιμ καὶ ἔπλησαν αὐτὰ γῆς. | 15и҆ всѧ̑ кла̑дѧзи, ꙗ҆̀же и҆скопа́ша рабѝ ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, во вре́мѧ ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, загради́ша ѧ҆̀ фѷлїсті́млѧне и҆ напо́лниша ты̑ѧ земле́ю. |
| 16εἶπεν δὲ Αβιμελεχ πρὸς Ισαακ Ἄπελθε ἀφ᾿ ἡμῶν, ὅτι δυνατώτερος ἡμῶν ἐγένου σφόδρα. | 16Рече́ же а҆вїмеле́хъ ко і҆саа́кꙋ: ѿидѝ ѿ на́съ, ꙗ҆́кѡ си́льнѣйшїй сотвори́лсѧ є҆сѝ ѿ на́съ ѕѣлѡ̀. |
| 17καὶ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν Ισαακ καὶ κατέλυσεν ἐν τῇ φάραγγι Γεραρων καὶ κατῴκησεν ἐκεῖ. | 17И҆ ѿи́де ѿтꙋ́дꙋ і҆саа́къ и҆ ѡ҆бита̀ въ де́бри гера́рстѣй, и҆ всели́сѧ та́мѡ. |
| 18καὶ πάλιν Ισαακ ὤρυξεν τὰ φρέατα τοῦ ὕδατος, ἃ ὤρυξαν οἱ παῖδες Αβρααμ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ἐνέφραξαν αὐτὰ οἱ Φυλιστιιμ μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Αβρααμ τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐπωνόμασεν αὐτοῖς ὀνόματα κατὰ τὰ ὀνόματα, ἃ ἐπωνόμασεν Αβρααμ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. | 18И҆ па́ки і҆саа́къ и҆скопа̀ кла̑дѧзи вѡдны́ѧ, ꙗ҆̀же и҆скопа́ша рабѝ а҆враа́ма ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, и҆ загради́ша ты̑ѧ фѷлїсті́млѧне, по ᲂу҆ме́ртвїи а҆враа́ма ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀: и҆ прозва̀ и҆̀мъ и҆мена̀, по и҆мена́мъ, и҆́миже прозва̀ а҆враа́мъ ѻ҆те́цъ є҆гѡ̀. |
| 19καὶ ὤρυξαν οἱ παῖδες Ισαακ ἐν τῇ φάραγγι Γεραρων καὶ εὗρον ἐκεῖ φρέαρ ὕδατος ζῶντος. | 19И҆ и҆скопа́ша рабѝ і҆саа́кѡвы въ де́бри гера́рстѣй, и҆ ѡ҆брѣто́ша та́мѡ кла́дѧзь воды̀ жи́вы. |
| 20καὶ ἐμαχέσαντο οἱ ποιμένες Γεραρων μετὰ τῶν ποιμένων Ισαακ φάσκοντες αὐτῶν εἶναι τὸ ὕδωρ· καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα τοῦ φρέατος Ἀδικία· ἠδίκησαν γὰρ αὐτόν. | 20И҆ прѧ́хꙋсѧ па́стырїе гера́рстїи съ па́стырьми і҆саа́ковыми, глаго́люще: на́ша є҆́сть вода̀. И҆ прозва̀ и҆́мѧ кла́дѧзю томꙋ̀ ѡ҆би́да: ѡ҆би́дѧхꙋ бо є҆го̀. |
| 21ἀπάρας δὲ Ισαακ ἐκεῖθεν ὤρυξεν φρέαρ ἕτερον, ἐκρίνοντο δὲ καὶ περὶ ἐκείνου· καὶ ἐπωνόμασεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐχθρία. | 21Ѿше́дъ же ѿтꙋ́дꙋ і҆саа́къ, и҆скопа̀ кла́дѧзь дрꙋгі́й. Прѧ́хꙋсѧ же и҆ ѡ҆ то́мъ: и҆ прозва̀ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ вражда̀. |
| 22ἀπάρας δὲ ἐκεῖθεν ὤρυξεν φρέαρ ἕτερον, καὶ οὐκ ἐμαχέσαντο περὶ αὐτοῦ· καὶ ἐπωνόμασεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Εὐρυχωρία λέγων Διότι νῦν ἐπλάτυνεν κύριος ἡμῖν καὶ ηὔξησεν ἡμᾶς ἐπὶ τῆς γῆς. | 22Ѿше́дъ же ѿтꙋ́дꙋ, и҆скопа̀ кла́дѧзь дрꙋгі́й. И҆ не прѧ́хꙋсѧ ѡ҆ то́мъ, и҆ прозва̀ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ простра́нство, глаго́лѧ: ꙗ҆́кѡ нн҃ѣ распространѝ гдⷭ҇ь на́мъ и҆ возрастѝ на́съ на землѝ. |
| 23Ἀνέβη δὲ ἐκεῖθεν ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου. | 23Взы́де же ѿтꙋ́дꙋ ко кла́дѧзю клѧ́твенномꙋ: |
| 24καὶ ὤφθη αὐτῷ κύριος ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν Ἐγώ εἰμι ὁ θεὸς Αβρααμ τοῦ πατρός σου· μὴ φοβοῦ· μετὰ σοῦ γάρ εἰμι καὶ ηὐλόγηκά σε καὶ πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου διὰ Αβρααμ τὸν πατέρα σου. | 24и҆ ꙗ҆ви́сѧ є҆мꙋ̀ гдⷭ҇ь въ тꙋ̀ но́щь и҆ речѐ: а҆́зъ є҆́смь бг҃ъ а҆враа́ма ѻ҆тца̀ твоегѡ̀, не бо́йсѧ, съ тобо́ю бо є҆́смь: и҆ блгⷭ҇влю́ тѧ, и҆ ᲂу҆мно́жꙋ сѣ́мѧ твоѐ а҆враа́ма ра́ди ѻ҆тца̀ твоегѡ̀. |
| 25καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐπεκαλέσατο τὸ ὄνομα κυρίου καὶ ἔπηξεν ἐκεῖ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ· ὤρυξαν δὲ ἐκεῖ οἱ παῖδες Ισαακ φρέαρ. | 25И҆ созда̀ та́мѡ же́ртвенникъ, и҆ призва̀ и҆́мѧ гдⷭ҇не: и҆ поста́ви та́мѡ ски́нїю свою̀: и҆скопа́ша же та́мѡ рабѝ і҆саа́кѡвы кла́дѧзь въ де́бри гера́рстѣй. |
| 26καὶ Αβιμελεχ ἐπορεύθη πρὸς αὐτὸν ἀπὸ Γεραρων καὶ Οχοζαθ ὁ νυμφαγωγὸς αὐτοῦ καὶ Φικολ ὁ ἀρχιστράτηγος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. | 26И҆ а҆вїмеле́хъ прїи́де къ немꙋ̀ ѿ гера́ръ, и҆ ѻ҆хоза́ѳъ невѣстоводи́тель є҆гѡ̀, и҆ фїхо́лъ воево́да си́лъ є҆гѡ̀. |
| 27καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ισαακ Ἵνα τί ἤλθατε πρός με; ὑμεῖς δὲ ἐμισήσατέ με καὶ ἀπεστείλατέ με ἀφ᾿ ὑμῶν. | 27И҆ речѐ и҆̀мъ і҆саа́къ: вскꙋ́ю прїидо́сте ко мнѣ̀; вы́ же возненави́дѣсте менѐ и҆ ѿсла́сте мѧ̀ ѿ себє̀. |
| 28καὶ εἶπαν Ἰδόντες ἑωράκαμεν ὅτι ἦν κύριος μετὰ σοῦ, καὶ εἴπαμεν Γενέσθω ἀρὰ ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ, καὶ διαθησόμεθα μετὰ σοῦ διαθήκην | 28Ѻ҆ни́ же рѣ́ша: ви́дѣвше ᲂу҆зрѣ́хомъ, ꙗ҆́кѡ бѣ̀ гдⷭ҇ь съ тобо́ю, и҆ рѣ́хомъ: бꙋ́ди клѧ́тва междꙋ̀ на́ми и҆ междꙋ̀ тобо́ю, и҆ завѣща́имъ съ тобо́ю завѣ́тъ, |
| 29μὴ ποιήσειν μεθ᾿ ἡμῶν κακόν, καθότι ἡμεῖς σε οὐκ ἐβδελυξάμεθα, καὶ ὃν τρόπον ἐχρησάμεθά σοι καλῶς καὶ ἐξαπεστείλαμέν σε μετ᾿ εἰρήνης· καὶ νῦν σὺ εὐλογητὸς ὑπὸ κυρίου. | 29да не сотвори́ши съ на́ми ѕла̀, ꙗ҆́коже не возгнꙋша́хомсѧ тобо́ю мы̀, и҆ ꙗ҆́коже сотвори́хомъ тебѣ̀ добро̀, и҆ ѿпꙋсти́хомъ тѧ̀ съ ми́ромъ: и҆ нн҃ѣ блгⷭ҇ве́нъ ты̀ ѿ гдⷭ҇а. |
| 30καὶ ἐποίησεν αὐτοῖς δοχήν, καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον· | 30И҆ сотворѝ и҆̀мъ пи́ръ, и҆ ꙗ҆до́ша и҆ пи́ша. |
| 31καὶ ἀναστάντες τὸ πρωῒ ὤμοσαν ἄνθρωπος τῷ πλησίον αὐτοῦ, καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς Ισαακ, καὶ ἀπῴχοντο ἀπ᾿ αὐτοῦ μετὰ σωτηρίας. | 31И҆ воста́вше заꙋ́тра, клѧ́тсѧ кі́йждо бли́жнемꙋ: и҆ ѿпꙋстѝ ѧ҆̀ і҆саа́къ, и҆ ѿидо́ша ѿ негѡ̀ здра̑вы. |
| 32ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ παραγενόμενοι οἱ παῖδες Ισαακ ἀπήγγειλαν αὐτῷ περὶ τοῦ φρέατος, οὗ ὤρυξαν, καὶ εἶπαν Οὐχ εὕρομεν ὕδωρ. | 32Бы́сть же въ то́й де́нь, и҆ прише́дше рабѝ і҆саа́кѡвы повѣ́даша є҆мꙋ̀ ѡ҆ кла́дѧзѣ, є҆го́же и҆скопа́ша, и҆ реко́ша: не ѡ҆брѣто́хомъ воды̀. |
| 33καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸ Ὅρκος· διὰ τοῦτο ὄνομα τῇ πόλει Φρέαρ ὅρκου ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας. | 33И҆ прозва̀ є҆го̀ клѧ́тва. Сегѡ̀ ра́ди прозва̀ и҆́мѧ гра́дꙋ ѻ҆́номꙋ кла́дѧзь клѧ́твенный, да́же до дне́шнѧгѡ днѐ. |
| 34Ἦν δὲ Ησαυ ἐτῶν τεσσαράκοντα καὶ ἔλαβεν γυναῖκα Ιουδιν τὴν θυγατέρα Βεηρ τοῦ Χετταίου καὶ τὴν Βασεμμαθ θυγατέρα Αιλων τοῦ Ευαίου. | 34Бѧ́ше же и҆са́ѵъ лѣ́тъ четы́редесѧти: и҆ поѧ̀ женꙋ̀ і҆ꙋді́ѳꙋ, дще́рь веѡ́ха хетте́ина, и҆ васема́ѳꙋ, дще́рь є҆лѡ́на хетте́ина{ въ нѣ́которыхъ: є҆ѵе́ова}. |
| 35καὶ ἦσαν ἐρίζουσαι τῷ Ισαακ καὶ τῇ Ρεβεκκα. | 35И҆ бы́ша проти́вѧщесѧ і҆саа́кови и҆ реве́кцѣ. |