20
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐκίνησεν ἐκεῖθεν Αβρααμ εἰς γῆν πρὸς λίβα καὶ ᾤκησεν ἀνὰ μέσον Καδης καὶ ἀνὰ μέσον Σουρ καὶ παρῴκησεν ἐν Γεραροις. | 1И҆ по́йде ѿтꙋ́дꙋ а҆враа́мъ на зе́млю полꙋ́деннꙋю и҆ всели́сѧ междꙋ̀ ка́дисомъ и҆ междꙋ̀ сꙋ́ромъ: и҆ ѡ҆бита̀ въ гера́рѣхъ. |
| 2εἶπεν δὲ Αβρααμ περὶ Σαρρας τῆς γυναικὸς αὐτοῦ ὅτι Ἀδελφή μού ἐστιν· ἐφοβήθη γὰρ εἰπεῖν ὅτι Γυνή μού ἐστιν, μήποτε ἀποκτείνωσιν αὐτὸν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως δι᾿ αὐτήν. ἀπέστειλεν δὲ Αβιμελεχ βασιλεὺς Γεραρων καὶ ἔλαβεν τὴν Σαρραν. | 2Рече́ же а҆враа́мъ ѡ҆ са́ррѣ женѣ̀ свое́й, ꙗ҆́кѡ сестра́ ми є҆́сть: ᲂу҆боѧ́сѧ бо рещѝ, ꙗ҆́кѡ жена́ ми є҆́сть, да не когда̀ ᲂу҆бїю́тъ є҆го̀ мꙋ́жїе гра́дстїи є҆ѧ̀ ра́ди. Посла́ же а҆вїмеле́хъ ца́рь гера́рскїй и҆ взѧ̀ са́ррꙋ. |
| 3καὶ εἰσῆλθεν ὁ θεὸς πρὸς Αβιμελεχ ἐν ὕπνῳ τὴν νύκτα καὶ εἶπεν Ἰδοὺ σὺ ἀποθνῄσκεις περὶ τῆς γυναικός, ἧς ἔλαβες, αὕτη δέ ἐστιν συνῳκηκυῖα ἀνδρί. | 3И҆ прїи́де бг҃ъ ко а҆вїмеле́хꙋ но́щїю во снѣ̀ и҆ речѐ є҆мꙋ̀: сѐ, ты̀ ᲂу҆мира́еши жены̀ ра́ди сеѧ̀, ю҆́же поѧ́лъ є҆сѝ: сїѧ́ же є҆́сть сожи́тельствꙋющаѧ мꙋ́жꙋ. |
| 4Αβιμελεχ δὲ οὐχ ἥψατο αὐτῆς καὶ εἶπεν Κύριε, ἔθνος ἀγνοοῦν καὶ δίκαιον ἀπολεῖς; | 4А҆вїмеле́хъ же не прикоснꙋ́сѧ є҆́й и҆ речѐ: гдⷭ҇и, ꙗ҆зы́къ невѣ́дꙋщїй и҆ првⷣнъ погꙋби́ши ли; |
| 5οὐκ αὐτός μοι εἶπεν Ἀδελφή μού ἐστιν; καὶ αὐτή μοι εἶπεν Ἀδελφός μού ἐστιν. ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ καὶ ἐν δικαιοσύνῃ χειρῶν ἐποίησα τοῦτο. | 5не са́мъ ли мѝ речѐ: сестра́ ми є҆́сть; и҆ сїѧ́ ми речѐ: бра́тъ мѝ є҆́сть; чи́стымъ се́рдцемъ и҆ въ пра́вдѣ рꙋ́къ сотвори́хъ сїѐ. |
| 6εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ θεὸς καθ᾿ ὕπνον Κἀγὼ ἔγνων ὅτι ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ ἐποίησας τοῦτο, καὶ ἐφεισάμην ἐγώ σου τοῦ μὴ ἁμαρτεῖν σε εἰς ἐμέ· ἕνεκεν τούτου οὐκ ἀφῆκά σε ἅψασθαι αὐτῆς. | 6Рече́ же є҆мꙋ̀ бг҃ъ во снѣ̀: и҆ а҆́зъ позна́хъ, ꙗ҆́кѡ чи́стымъ се́рдцемъ сотвори́лъ є҆сѝ сїѐ, и҆ пощадѣ́хъ тѧ̀, да не согрѣши́ши ко мнѣ̀: сегѡ̀ ра́ди не попꙋсти́хъ тѝ коснꙋ́тисѧ є҆ѧ̀: |
| 7νῦν δὲ ἀπόδος τὴν γυναῖκα τῷ ἀνθρώπῳ, ὅτι προφήτης ἐστὶν καὶ προσεύξεται περὶ σοῦ καὶ ζήσῃ· εἰ δὲ μὴ ἀποδίδως, γνῶθι ὅτι ἀποθανῇ σὺ καὶ πάντα τὰ σά. | 7нн҃ѣ же ѿда́ждь женꙋ̀ мꙋ́жꙋ, ꙗ҆́кѡ прⷪ҇ро́къ є҆́сть, и҆ помо́литсѧ ѡ҆ тебѣ̀, и҆ жи́въ бꙋ́деши: а҆́ще же не ѿда́си, вѣ́ждь, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆́мреши ты̀ и҆ всѧ̑ твоѧ̑. |
| 8καὶ ὤρθρισεν Αβιμελεχ τὸ πρωῒ καὶ ἐκάλεσεν πάντας τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ ἐλάλησεν πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα εἰς τὰ ὦτα αὐτῶν, ἐφοβήθησαν δὲ πάντες οἱ ἄνθρωποι σφόδρα. | 8И҆ воста̀ ра́нѡ а҆вїмеле́хъ, и҆ призва̀ всѧ̑ ѻ҆́троки своѧ̑, и҆ глаго́ла словеса̀ сїѧ̑ всѧ̑ во ᲂу҆́шы и҆́хъ: ᲂу҆боѧ́шасѧ же всѝ человѣ́цы ѕѣлѡ̀. |
| 9καὶ ἐκάλεσεν Αβιμελεχ τὸν Αβρααμ καὶ εἶπεν αὐτῷ Τί τοῦτο ἐποίησας ἡμῖν; μή τι ἡμάρτομεν εἰς σέ, ὅτι ἐπήγαγες ἐπ᾿ ἐμὲ καὶ ἐπὶ τὴν βασιλείαν μου ἁμαρτίαν μεγάλην; ἔργον, ὃ οὐδεὶς ποιήσει, πεποίηκάς μοι. | 9И҆ призва̀ а҆вїмеле́хъ а҆враа́ма и҆ речѐ є҆мꙋ̀: что̀ сїѐ сотвори́лъ є҆сѝ на́мъ; є҆да̀ что̀ согрѣши́хомъ тебѣ̀, ꙗ҆́кѡ наве́лъ є҆сѝ на мѧ̀ и҆ на ца́рство моѐ грѣ́хъ вели́къ; дѣ́ло, є҆́же никто́же сотворѝ, сотвори́лъ є҆сѝ мнѣ̀. |
| 10εἶπεν δὲ Αβιμελεχ τῷ Αβρααμ Τί ἐνιδὼν ἐποίησας τοῦτο; | 10И҆ речѐ а҆вїмеле́хъ а҆враа́мꙋ: что̀ ᲂу҆мы́сливъ, сотвори́лъ є҆сѝ сїѐ; |
| 11εἶπεν δὲ Αβρααμ Εἶπα γάρ Ἄρα οὐκ ἔστιν θεοσέβεια ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ἐμέ τε ἀποκτενοῦσιν ἕνεκεν τῆς γυναικός μου. | 11Рече́ же а҆враа́мъ: реко́хъ бо: не́гли нѣ́сть бл҃гочⷭ҇тїѧ на мѣ́стѣ се́мъ: и҆ ᲂу҆бїю́тъ мѧ̀ жены̀ ра́ди моеѧ̀: |
| 12καὶ γὰρ ἀληθῶς ἀδελφή μού ἐστιν ἐκ πατρός, ἀλλ᾿ οὐκ ἐκ μητρός· ἐγενήθη δέ μοι εἰς γυναῖκα. | 12и҆́бо и҆́стиннѡ сестра́ ми є҆́сть по ѻ҆тцꙋ̀, а҆ не по ма́тери: бы́сть же мѝ въ женꙋ̀: |
| 13ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἐξήγαγέν με ὁ θεὸς ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου, καὶ εἶπα αὐτῇ Ταύτην τὴν δικαιοσύνην ποιήσεις ἐπ᾿ ἐμέ· εἰς πάντα τόπον, οὗ ἐὰν εἰσέλθωμεν ἐκεῖ, εἰπὸν ἐμὲ ὅτι Ἀδελφός μού ἐστιν. | 13и҆ бы́сть є҆гда̀ и҆зведе́ мѧ бг҃ъ ѿ до́мꙋ ѻ҆тца̀ моегѡ̀, и҆ рѣ́хъ є҆́й: пра́вдꙋ сїю̀ сотвори́ши мѝ: во всѧ́ко мѣ́сто, и҆дѣ́же а҆́ще прїи́демъ, та́мѡ рцы̀ ѡ҆ мнѣ̀, ꙗ҆́кѡ бра́тъ мѝ є҆́сть. |
| 14ἔλαβεν δὲ Αβιμελεχ χίλια δίδραχμα πρόβατα καὶ μόσχους καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας καὶ ἔδωκεν τῷ Αβρααμ καὶ ἀπέδωκεν αὐτῷ Σαρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ. | 14Взѧ́ же а҆вїмеле́хъ ты́сѧщꙋ дїдра́хмъ( сребра̀), и҆ ѻ҆́вцы, и҆ тельцы̀, и҆ рабы̑, и҆ рабы̑ни, и҆ дадѐ а҆враа́мꙋ: и҆ ѿдадѐ є҆мꙋ̀ са́ррꙋ женꙋ̀ є҆гѡ̀. |
| 15καὶ εἶπεν Αβιμελεχ τῷ Αβρααμ Ἰδοὺ ἡ γῆ μου ἐναντίον σου· οὗ ἐάν σοι ἀρέσκῃ, κατοίκει. | 15И҆ речѐ а҆вїмеле́хъ а҆враа́мꙋ: сѐ, землѧ̀ моѧ̀ пред̾ тобо́ю: и҆дѣ́же а҆́ще тебѣ̀ ᲂу҆го́дно є҆́сть, всели́сѧ. |
| 16τῇ δὲ Σαρρα εἶπεν Ἰδοὺ δέδωκα χίλια δίδραχμα τῷ ἀδελφῷ σου· ταῦτα ἔσται σοι εἰς τιμὴν τοῦ προσώπου σου καὶ πάσαις ταῖς μετὰ σοῦ· καὶ πάντα ἀλήθευσον. | 16Са́ррѣ же речѐ: сѐ, да́хъ ты́сѧщꙋ дїдра́хмъ бра́тꙋ твоемꙋ̀: сїѧ̑ бꙋ́дꙋтъ тебѣ̀ въ че́сть лица̀ твоегѡ̀, и҆ всѣ̑мъ, ꙗ҆̀же сꙋ́ть съ тобо́ю, и҆ во все́мъ и҆́стинствꙋй. |
| 17προσηύξατο δὲ Αβρααμ πρὸς τὸν θεόν, καὶ ἰάσατο ὁ θεὸς τὸν Αβιμελεχ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰς παιδίσκας αὐτοῦ, καὶ ἔτεκον· | 17Помоли́сѧ же а҆враа́мъ бг҃ꙋ, и҆ и҆сцѣлѝ бг҃ъ а҆вїмеле́ха и҆ женꙋ̀ є҆гѡ̀ и҆ рабы̑ни є҆гѡ̀, и҆ нача́ша ражда́ти: |
| 18ὅτι συγκλείων συνέκλεισεν κύριος ἔξωθεν πᾶσαν μήτραν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Αβιμελεχ ἕνεκεν Σαρρας τῆς γυναικὸς Αβρααμ. | 18ꙗ҆́кѡ заключа́ѧ заключѝ гдⷭ҇ь ѿ внѣꙋ́дꙋ всѧ̑ка ложесна̀ въ домꙋ̀ а҆вїмеле́ха, са́рры ра́ди жены̀ а҆враа́мли. |