а҃ ца́рствъ 30
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐγενήθη εἰσελθόντος Δαυιδ καὶ τῶν ἀνδρῶν αὐτοῦ εἰς Σεκελακ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, καὶ Αμαληκ ἐπέθετο ἐπὶ τὸν νότον καὶ ἐπὶ Σεκελακ καὶ ἐπάταξεν τὴν Σεκελακ καὶ ἐνεπύρισεν αὐτὴν ἐν πυρί· | 1И҆ бы́сть приходѧ́щꙋ даві́дꙋ и҆ мꙋжє́мъ є҆гѡ̀ къ секела́гꙋ въ де́нь тре́тїй, и҆ а҆мали́къ нападѐ на ю҆́жнꙋю странꙋ̀ и҆ на секела́гъ, и҆ поразѝ секела́гъ и҆ сожжѐ є҆го̀ ѻ҆гне́мъ: |
| 2καὶ τὰς γυναῖκας καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου οὐκ ἐθανάτωσαν ἄνδρα καὶ γυναῖκα, ἀλλ᾿ ᾐχμαλώτευσαν καὶ ἀπῆλθον εἰς τὴν ὁδὸν αὐτῶν. | 2же́нъ же и҆ всѣ́хъ сꙋ́щихъ въ не́мъ ѿ ма́ла до вели́ка не ᲂу҆мертви́ша мꙋ́жа ни жены̀, но плѣни́ша, и҆ ѿидо́ша въ пꙋ́ть сво́й. |
| 3καὶ ἦλθεν Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἰδοὺ ἐμπεπύρισται ἐν πυρί, αἱ δὲ γυναῖκες αὐτῶν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῶν ᾐχμαλωτευμένοι. | 3И҆ прїи́де даві́дъ и҆ мꙋ́жїе є҆гѡ̀ во гра́дъ, и҆ сѐ, сожже́нъ бѧ́ше ѻ҆гне́мъ, жєны́ же и҆́хъ и҆ сы́нове и҆́хъ и҆ дщє́ри и҆́хъ плѣне́ни бы́ша. |
| 4καὶ ἦρεν Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ τὴν φωνὴν αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν, ἕως ὅτου οὐκ ἦν ἐν αὐτοῖς ἰσχὺς ἔτι κλαίειν. | 4И҆ воздви́же даві́дъ и҆ мꙋ́жїе є҆гѡ̀ гла́съ сво́й и҆ пла́кашасѧ до́ндеже не бѣ̀ въ ни́хъ си́лы ктомꙋ̀ пла́катисѧ. |
| 5καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκες Δαυιδ ᾐχμαλωτεύθησαν, Αχινοομ ἡ Ιεζραηλῖτις καὶ Αβιγαια ἡ γυνὴ Ναβαλ τοῦ Καρμηλίου. | 5И҆ жєны̀ ѻ҆́бѣ даві́дѡвы плѣне́ни бы́ша, а҆хїнаа́мъ і҆езраилі́тынѧ, и҆ а҆вїге́а бы́вшаѧ жена̀ нава́ла карми́льскагѡ. |
| 6καὶ ἐθλίβη Δαυιδ σφόδρα, ὅτι εἶπεν ὁ λαὸς λιθοβολῆσαι αὐτόν, ὅτι κατώδυνος ψυχὴ παντὸς τοῦ λαοῦ, ἑκάστου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὰς θυγατέρας αὐτοῦ· καὶ ἐκραταιώθη Δαυιδ ἐν κυρίῳ θεῷ αὐτοῦ. | 6И҆ ѡ҆скорбѣ̀ даві́дъ ѕѣлѡ̀, ꙗ҆́кѡ совѣща́шасѧ лю́дїе ка́менїемъ поби́ти є҆го̀, ꙗ҆́кѡ скорбна̀ бѧ́ше дꙋша̀ всѣ́хъ люді́й коегѡ́ждо ѡ҆ сынѣ́хъ свои́хъ и҆ ѡ҆ дще́рехъ свои́хъ. И҆ ᲂу҆крѣпи́сѧ даві́дъ ѡ҆ гдⷭ҇ѣ бз҃ѣ свое́мъ, |
| 7καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς Αβιαθαρ τὸν ἱερέα υἱὸν Αχιμελεχ Προσάγαγε τὸ εφουδ. | 7и҆ речѐ даві́дъ ко а҆вїа́ѳарꙋ і҆ере́ю сы́нꙋ а҆вїмеле́ховꙋ: принесѝ є҆фꙋ́дъ. И҆ принесѐ а҆вїа́ѳаръ є҆фꙋ́дъ къ даві́дꙋ. |
| 8καὶ ἐπηρώτησεν Δαυιδ διὰ τοῦ κυρίου λέγων Εἰ καταδιώξω ὀπίσω τοῦ γεδδουρ τούτου; εἰ καταλήμψομαι αὐτούς; καὶ εἶπεν αὐτῷ Καταδίωκε, ὅτι καταλαμβάνων καταλήμψῃ καὶ ἐξαιρούμενος ἐξελῇ. | 8И҆ вопросѝ даві́дъ гдⷭ҇а, глаго́лѧ: поженꙋ́ ли в̾слѣ́дъ по́лчища сегѡ̀; и҆ пости́гнꙋ ли и҆̀хъ; И҆ речѐ гдⷭ҇ь: гонѝ, ꙗ҆́кѡ постиза́ѧ пости́гнеши и҆̀хъ и҆ и҆збавлѧ́ѧ и҆зба́виши. |
| 9καὶ ἐπορεύθη Δαυιδ, αὐτὸς καὶ οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρες μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἔρχονται ἕως τοῦ χειμάρρου Βοσορ, καὶ οἱ περισσοὶ ἔστησαν. | 9И҆ и҆́де даві́дъ са́мъ и҆ ше́сть сѡ́тъ мꙋже́й съ ни́мъ, и҆ прїидо́ша да́же до пото́ка восо́рска, про́чїи же ѡ҆ста́шасѧ: |
| 10καὶ κατεδίωξεν ἐν τετρακοσίοις ἀνδράσιν, ὑπέστησαν δὲ διακόσιοι ἄνδρες, οἵτινες ἐκάθισαν πέραν τοῦ χειμάρρου τοῦ Βοσορ. | 10и҆ гна̀ съ четы́рьми сты̀ мꙋже́й, двѣ́сти же мꙋже́й ѡ҆ста́шасѧ, и҆̀же сѣдо́ша ѡ҆б̾ ѡ҆́нъ по́лъ пото́ка восо́рска. |
| 11καὶ εὑρίσκουσιν ἄνδρα Αἰγύπτιον ἐν ἀγρῷ καὶ λαμβάνουσιν αὐτὸν καὶ ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς Δαυιδ ἐν ἀγρῷ· καὶ διδόασιν αὐτῷ ἄρτον, καὶ ἔφαγεν, καὶ ἐπότισαν αὐτὸν ὕδωρ· | 11И҆ ѡ҆брѣто́ша мꙋ́жа є҆гѵ́птѧнина на селѣ̀, и҆ ꙗ҆́ша є҆го̀, и҆ приведо́ша є҆го̀ къ даві́дꙋ, и҆ да́ша є҆мꙋ̀ хлѣ́ба, и҆ ꙗ҆дѐ, и҆ напои́ша є҆го̀ водо́ю: |
| 12καὶ διδόασιν αὐτῷ κλάσμα παλάθης, καὶ ἔφαγεν, καὶ κατέστη τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, ὅτι οὐ βεβρώκει ἄρτον καὶ οὐ πεπώκει ὕδωρ τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας. | 12и҆ да́ша є҆мꙋ̀ ча́сть смо́квей, и҆ ꙗ҆дѐ, и҆ ᲂу҆крѣпи́сѧ дꙋ́хъ є҆гѡ̀ въ не́мъ, ꙗ҆́кѡ не ꙗ҆дѐ хлѣ́ба и҆ не пѝ воды̀ трѝ дни̑ и҆ трѝ но́щы. |
| 13καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυιδ Τίνος σὺ εἶ καὶ πόθεν εἶ; καὶ εἶπεν τὸ παιδάριον τὸ Αἰγύπτιον Ἐγώ εἰμι δοῦλος ἀνδρὸς Αμαληκίτου, καὶ κατέλιπέν με ὁ κύριός μου, ὅτι ἠνωχλήθην ἐγὼ σήμερον τριταῖος. | 13И҆ речѐ є҆мꙋ̀ даві́дъ: ѿкꙋ́дꙋ є҆сѝ, и҆ чі́й є҆сѝ ты̀; И҆ речѐ ѻ҆́трокъ є҆гѵ́птѧнинъ: а҆́зъ є҆́смь ра́бъ мꙋ́жа а҆маликі́тѧнина, и҆ ѡ҆ста́ви мѧ̀ господи́нъ мо́й, ꙗ҆́кѡ и҆знемого́хъ дне́сь ᲂу҆жѐ тре́тїй де́нь: |
| 14καὶ ἡμεῖς ἐπεθέμεθα ἐπὶ νότον τοῦ Χολθι καὶ ἐπὶ τὰ τῆς Ιουδαίας μέρη καὶ ἐπὶ νότον Χελουβ καὶ τὴν Σεκελακ ἐνεπυρίσαμεν ἐν πυρί. | 14и҆ мы̀ ходи́хомъ на ю҆́гъ до хеле́ѳї и҆ на і҆ꙋдє́йскїѧ страны̑ и҆ на гелвꙋ́й, и҆ секела́гꙋ пожго́хомъ ѻ҆гне́мъ. |
| 15καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Δαυιδ Εἰ κατάξεις με ἐπὶ τὸ γεδδουρ τοῦτο; καὶ εἶπεν Ὄμοσον δή μοι κατὰ τοῦ θεοῦ μὴ θανατώσειν με καὶ μὴ παραδοῦναί με εἰς χεῖρας τοῦ κυρίου μου, καὶ κατάξω σε ἐπὶ τὸ γεδδουρ τοῦτο. | 15И҆ речѐ є҆мꙋ̀ даві́дъ: доведе́ши ли мѧ̀ до по́лчища сегѡ̀; И҆ речѐ: клени́сѧ мѝ бг҃омъ, ꙗ҆́кѡ не ᲂу҆бїе́ши мѧ̀ и҆ не преда́си мѧ̀ въ рꙋ́цѣ господи́нꙋ моемꙋ̀, и҆ доведꙋ́ тѧ до по́лчища сегѡ̀. |
| 16καὶ κατήγαγεν αὐτὸν ἐκεῖ, καὶ ἰδοὺ οὗτοι διακεχυμένοι ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς ἐσθίοντες καὶ πίνοντες καὶ ἑορτάζοντες ἐν πᾶσι τοῖς σκύλοις τοῖς μεγάλοις, οἷς ἔλαβον ἐκ γῆς ἀλλοφύλων καὶ ἐκ γῆς Ιουδα. | 16(И҆ клѧ́тсѧ є҆мꙋ̀ даві́дъ: ) и҆ приведѐ є҆го̀ ѻ҆на́мѡ, и҆ сѐ, ті́и разсѣ́ѧни бы́ша по лицꙋ̀ всеѧ̀ землѝ, ꙗ҆дꙋ́ще и҆ пїю́ще и҆ пра́зднꙋюще ѡ҆ всѣ́хъ коры́стехъ вели́кихъ, ꙗ҆̀же взѧ́ша ѿ землѝ и҆ноплеме́нничи и҆ ѿ землѝ і҆ꙋ́дины. |
| 17καὶ ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτοὺς Δαυιδ καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἀπὸ ἑωσφόρου ἕως δείλης καὶ τῇ ἐπαύριον, καὶ οὐκ ἐσώθη ἐξ αὐτῶν ἀνὴρ ὅτι ἀλλ᾿ ἢ τετρακόσια παιδάρια, ἃ ἦν ἐπιβεβηκότα ἐπὶ τὰς καμήλους καὶ ἔφυγον. | 17И҆ прїи́де на ни́хъ даві́дъ, и҆ и҆збѝ и҆̀хъ ѿ ᲂу҆́тра да́же до ве́чера и҆ наꙋ́трїе: и҆ не спасе́сѧ ѿ ни́хъ мꙋ́жъ, ра́звѣ четы́реста ѻ҆́трѡкъ, и҆̀же всѣдо́ша на вельблю́ды и҆ ᲂу҆бѣжа́ша. |
| 18καὶ ἀφείλατο Δαυιδ πάντα, ἃ ἔλαβον οἱ Αμαληκῖται, καὶ ἀμφοτέρας τὰς γυναῖκας αὐτοῦ ἐξείλατο. | 18И҆ ѿѧ̀ даві́дъ всѧ̑ є҆ли̑ка взѧ́ша а҆маликі́ты, и҆ ѻ҆́бѣ жєны̀ своѧ̑ ѿѧ̀, |
| 19καὶ οὐ διεφώνησεν αὐτοῖς ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου καὶ ἀπὸ τῶν σκύλων καὶ ἕως υἱῶν καὶ θυγατέρων καὶ ἕως πάντων, ὧν ἔλαβον αὐτῶν· τὰ πάντα ἐπέστρεψεν Δαυιδ. | 19и҆ не поги́бе и҆̀мъ ѿ ма́ла да́же до вели́ка, и҆ ѿ коры́стей, и҆ да́же до сынѡ́въ и҆ дще́рей и҆ да́же до всѣ́хъ, ꙗ҆̀же взѧ́ша, и҆ всѧ̑ возвратѝ даві́дъ: |
| 20καὶ ἔλαβεν Δαυιδ πάντα τὰ ποίμνια καὶ τὰ βουκόλια καὶ ἀπήγαγεν ἔμπροσθεν τῶν σκύλων, καὶ τοῖς σκύλοις ἐκείνοις ἐλέγετο Ταῦτα τὰ σκῦλα Δαυιδ.– | 20и҆ взѧ̀ даві́дъ всѧ̑ стада̀ и҆ па̑ствины, и҆ погна̀ пред̾ плѣ́номъ: и҆ плѣ́нъ ѻ҆́ный нарица́шесѧ се́й плѣ́нъ даві́довъ. |
| 21καὶ παραγίνεται Δαυιδ πρὸς τοὺς διακοσίους ἄνδρας τοὺς ἐκλυθέντας τοῦ πορεύεσθαι ὀπίσω Δαυιδ καὶ ἐκάθισεν αὐτοὺς ἐν τῷ χειμάρρῳ τῷ Βοσορ, καὶ ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν Δαυιδ καὶ εἰς ἀπάντησιν τοῦ λαοῦ τοῦ μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ προσήγαγεν Δαυιδ ἕως τοῦ λαοῦ, καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην. | 21И҆ прїи́де даві́дъ къ двѣма̀ стѡ́мъ мꙋжє́мъ ѡ҆ста́вшымсѧ и҆тѝ в̾слѣ́дъ даві́да, и҆̀хже посадѝ на пото́цѣ восо́рстѣ, и҆ и҆зыдо́ша на срѣ́тенїе даві́дꙋ и҆ на срѣ́тенїе лю́демъ и҆̀же съ ни́мъ: и҆ прїи́де даві́дъ до люді́й, и҆ вопроси́ша є҆го̀ ѡ҆ ми́рныхъ. |
| 22καὶ ἀπεκρίθη πᾶς ἀνὴρ λοιμὸς καὶ πονηρὸς τῶν ἀνδρῶν τῶν πολεμιστῶν τῶν πορευθέντων μετὰ Δαυιδ καὶ εἶπαν Ὅτι οὐ κατεδίωξαν μεθ᾿ ἡμῶν, οὐ δώσομεν αὐτοῖς ἐκ τῶν σκύλων, ὧν ἐξειλάμεθα, ὅτι ἀλλ᾿ ἢ ἕκαστος τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ ἀπαγέσθωσαν καὶ ἀποστρεφέτωσαν. | 22И҆ ѿвѣща́ша всѝ мꙋ́жїе па́гꙋбнїи и҆ лꙋка́внїи ѿ мꙋже́й ра́тныхъ ходи́вшихъ съ даві́домъ и҆ рѣ́ша: ꙗ҆́кѡ не гони́ша съ на́ми, не дади́мъ и҆̀мъ ѿ плѣ́на, є҆го́же взѧ́хомъ, но то́кмѡ кі́йждо женꙋ̀ свою̀ и҆ ча̑да своѧ̑ да во́змꙋтъ и҆ возвратѧ́тсѧ. |
| 23καὶ εἶπεν Δαυιδ Οὐ ποιήσετε οὕτως μετὰ τὸ παραδοῦναι τὸν κύριον ἡμῖν καὶ φυλάξαι ἡμᾶς καὶ παρέδωκεν κύριος τὸν γεδδουρ τὸν ἐπερχόμενον ἐφ᾿ ἡμᾶς εἰς χεῖρας ἡμῶν. | 23И҆ речѐ даві́дъ: не сотвори́те, бра́тїѧ моѧ̑, та́кѡ, повнегда̀ предадѐ гдⷭ҇ь на́мъ и҆ сохранѝ на́съ, и҆ предадѐ гдⷭ҇ь по́лчище сїѐ наше́дшее на ны̀ въ рꙋ́ки на́шѧ: |
| 24καὶ τίς ὑπακούσεται ὑμῶν τῶν λόγων τούτων; ὅτι οὐχ ἧττον ὑμῶν εἰσιν· διότι κατὰ τὴν μερίδα τοῦ καταβαίνοντος εἰς πόλεμον οὕτως ἔσται ἡ μερὶς τοῦ καθημένου ἐπὶ τὰ σκεύη· κατὰ τὸ αὐτὸ μεριοῦνται. | 24и҆ кто̀ послꙋ́шаетъ ва́шихъ слове́съ си́хъ; ꙗ҆́кѡ не мє́ньши на́съ сꙋ́ть: поне́же по ча́сти и҆сходѧ́щагѡ на бра́нь, та́кѡ бꙋ́детъ ча́сть сѣдѧ́щагѡ при сосꙋ́дѣхъ, по томꙋ́жде раздѣлѧ́тсѧ. |
| 25καὶ ἐγενήθη ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ἐπάνω καὶ ἐγένετο εἰς πρόσταγμα καὶ εἰς δικαίωμα τῷ Ισραηλ ἕως τῆς σήμερον. | 25И҆ бы́сть ѿ днѐ тогѡ̀ и҆ вы́ше, и҆ бы́сть въ повелѣ́нїе и҆ на ѡ҆правда́нїе і҆и҃лю да́же до днѐ сегѡ̀. |
| 26Καὶ ἦλθεν Δαυιδ εἰς Σεκελακ καὶ ἀπέστειλεν τοῖς πρεσβυτέροις Ιουδα τῶν σκύλων καὶ τοῖς πλησίον αὐτοῦ λέγων Ἰδοὺ ἀπὸ τῶν σκύλων τῶν ἐχθρῶν κυρίου· | 26И҆ прїи́де даві́дъ въ секела́гъ, и҆ посла̀ старѣ́йшинамъ ѿ коры́стей і҆ꙋ́диныхъ и҆ и҆́скрєннимъ свои̑мъ, глаго́лѧ: сѐ, ва́мъ благослове́нїе ѿ коры́стей врагѡ́въ гдⷭ҇нихъ, |
| 27τοῖς ἐν Βαιθσουρ καὶ τοῖς ἐν Ραμα νότου καὶ τοῖς ἐν Ιεθθορ | 27сꙋ́щымъ въ веѳсꙋ́рѣ и҆ въ ра́мѣ ю҆́жнѣй и҆ въ геѳо́рѣ, |
| 28καὶ τοῖς ἐν Αροηρ καὶ τοῖς Αμμαδι καὶ τοῖς ἐν Σαφι καὶ τοῖς ἐν Εσθιε 28a καὶ τοῖς ἐν Γεθ καὶ τοῖς ἐν Κιναν καὶ τοῖς ἐν Σαφεκ καὶ τοῖς ἐν Θιμαθ | 28и҆ во а҆рои́рѣ и҆ во а҆мма́дѣ, и҆ во сафѣ̀ и҆ во є҆сѳі́ѣ и҆ въ ге́ѳѣ, |
| 29καὶ τοῖς ἐν Καρμήλῳ καὶ τοῖς ἐν ταῖς πόλεσιν τοῦ Ιεραμηλι καὶ τοῖς ἐν ταῖς πόλεσιν τοῦ Κενεζι | 29и҆ въ кїна́нѣ и҆ въ сафе́цѣ, и҆ въ ѳима́ѳѣ и҆ въ карми́лѣ, и҆ сꙋ́щымъ во градѣ́хъ і҆еремеи́ла и҆ во градѣ́хъ кенезі́ѧ, |
| 30καὶ τοῖς ἐν Ιεριμουθ καὶ τοῖς ἐν Βηρσαβεε καὶ τοῖς ἐν Νοο | 30и҆ сꙋ́щымъ во і҆ерїмꙋ́ѳѣ и҆ во вирсаве́и и҆ въ номвѣ̀, |
| 31καὶ τοῖς ἐν Χεβρων καὶ εἰς πάντας τοὺς τόπους, οὓς διῆλθεν Δαυιδ ἐκεῖ, αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ. | 31и҆ сꙋ́щымъ въ хеврѡ́нѣ, и҆ во всѧ̑ мѣста̀, ꙗ҆̀же про́йде даві́дъ та́мѡ са́мъ и҆ мꙋ́жїе є҆гѡ̀. |