а҃ ца́рствъ 22

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν Δαυιδ καὶ διεσώθη καὶ ἔρχεται εἰς τὸ σπήλαιον τὸ Οδολλαμ. καὶ ἀκούουσιν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἶκος τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ καταβαίνουσιν πρὸς αὐτὸν ἐκεῖ. 1И҆ ѿи́де даві́дъ ѿтꙋ́дꙋ, и҆ спасе́сѧ, и҆ прїи́де въ пеще́рꙋ ѻ҆долла́мскꙋ: и҆ слы́шавше бра́тїѧ є҆гѡ̀ и҆ до́мъ ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, прїидо́ша къ немꙋ̀ та́мѡ.
2καὶ συνήγοντο πρὸς αὐτὸν πᾶς ἐν ἀνάγκῃ καὶ πᾶς ὑπόχρεως καὶ πᾶς κατώδυνος ψυχῇ, καὶ ἦν ἐπ᾿ αὐτῶν ἡγούμενος· καὶ ἦσαν μετ᾿ αὐτοῦ ὡς τετρακόσιοι ἄνδρες. 2И҆ собра́шасѧ къ немꙋ̀ всѧ́къ и҆́же въ нꙋ́ждѣ, и҆ всѧ́къ должни́къ, и҆ всѧ́къ печа́льный дꙋше́ю, и҆ бѣ̀ и҆́ми ѡ҆блада́ѧй, и҆ бѧ́ше съ ни́мъ ꙗ҆́кѡ четы́реста мꙋже́й.
3καὶ ἀπῆλθεν Δαυιδ ἐκεῖθεν εἰς Μασσηφα τῆς Μωαβ καὶ εἶπεν πρὸς βασιλέα Μωαβ Γινέσθωσαν δὴ πατήρ μου καὶ μήτηρ μου παρὰ σοί, ἕως ὅτου γνῶ τί ποιήσει μοι θεός. 3И҆ ѿи́де даві́дъ ѿтꙋ́дꙋ въ массифа́ѳъ мѡаві́тскїй и҆ речѐ къ царю̀ мѡаві́тскꙋ: да бꙋ́дꙋтъ нн҃ѣ ѻ҆те́цъ мо́й и҆ ма́ти моѧ̀ ᲂу҆ тебє̀, до́ндеже позна́ю, что̀ сотвори́тъ мнѣ̀ бг҃ъ.
4καὶ παρεκάλεσεν τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέως Μωαβ, καὶ κατῴκουν μετ᾿ αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας ὄντος τοῦ Δαυιδ ἐν τῇ περιοχῇ. 4И҆ ᲂу҆молѝ лицѐ царѧ̀ мѡаві́тска, и҆ пребыва́хꙋ ᲂу҆ негѡ̀ по всѧ̑ дни̑, сꙋ́щꙋ даві́дꙋ во ѡ҆́бласти то́й.
5καὶ εἶπεν Γαδ προφήτης πρὸς Δαυιδ Μὴ κάθου ἐν τῇ περιοχῇ, πορεύου καὶ ἥξεις εἰς γῆν Ιουδα. καὶ ἐπορεύθη Δαυιδ καὶ ἦλθεν καὶ ἐκάθισεν ἐν πόλει Σαριχ. 5И҆ речѐ га́дъ прⷪ҇ро́къ къ даві́дꙋ: не сѣдѝ во ѡ҆́бласти се́й: и҆дѝ, и҆ да вни́деши въ зе́млю і҆ꙋ́динꙋ. И҆ и҆́де даві́дъ, и҆ прише́дъ сѣ́де въ гра́дѣ сарі́хъ.
6Καὶ ἤκουσεν Σαουλ ὅτι ἔγνωσται Δαυιδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ Σαουλ ἐκάθητο ἐν τῷ βουνῷ ὑπὸ τὴν ἄρουραν τὴν ἐν Ραμα, καὶ τὸ δόρυ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ πάντες οἱ παῖδες αὐτοῦ παρειστήκεισαν αὐτῷ. 6И҆ слы́ша саꙋ́лъ, ꙗ҆́кѡ позна́нъ бы́сть даві́дъ, и҆ мꙋ́жїе и҆̀же съ ни́мъ: и҆ саꙋ́лъ сѣдѧ́ше на холмѣ̀ под̾ дꙋбра́вою ꙗ҆́же въ ра́мѣ, и҆ копїѐ въ рꙋкꙋ̀ є҆гѡ̀, и҆ всѝ ѻ҆́троцы є҆гѡ̀ предстоѧ́хꙋ є҆мꙋ̀.
7καὶ εἶπεν Σαουλ πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ τοὺς παρεστηκότας αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἀκούσατε δή, υἱοὶ Βενιαμιν· εἰ ἀληθῶς πᾶσιν ὑμῖν δώσει υἱὸς Ιεσσαι ἀγροὺς καὶ ἀμπελῶνας καὶ πάντας ὑμᾶς τάξει ἑκατοντάρχους καὶ χιλιάρχους; 7И҆ речѐ саꙋ́лъ ко ѻ҆трокѡ́мъ свои̑мъ предстоѧ́щымъ є҆мꙋ̀: слы́шите нн҃ѣ, сы́нове венїамі́нѡвы, а҆́ще вои́стиннꙋ всѣ̑мъ ва́мъ да́стъ сы́нъ і҆ессе́евъ се́ла и҆ вїногра́ды и҆ поста́витъ ва́съ всѣ́хъ въ со́тники и҆ ты́сѧщники:
8ὅτι σύγκεισθε πάντες ὑμεῖς ἐπ᾿ ἐμέ, καὶ οὐκ ἔστιν ἀποκαλύπτων τὸ ὠτίον μου ἐν τῷ διαθέσθαι τὸν υἱόν μου διαθήκην μετὰ τοῦ υἱοῦ Ιεσσαι, καὶ οὐκ ἔστιν πονῶν περὶ ἐμοῦ ἐξ ὑμῶν καὶ ἀποκαλύπτων τὸ ὠτίον μου ὅτι ἐπήγειρεν υἱός μου τὸν δοῦλόν μου ἐπ᾿ ἐμὲ εἰς ἐχθρὸν ὡς ἡμέρα αὕτη. 8ꙗ҆́кѡ всѝ согласи́стесѧ на мѧ̀, и҆ нѣ́сть ѿкрыва́ѧй во ᲂу҆́хо моѐ, є҆гда̀ положѝ завѣ́тъ сы́нъ мо́й съ сы́номъ і҆ессе́евымъ, и҆ нѣ́сть ѿ ва́съ ни є҆ди́нъ болѧ́й ѡ҆ мнѣ̀ и҆ возвѣща́ѧй во ᲂу҆́шы моѝ, ꙗ҆́кѡ воздви́же сы́нъ мо́й раба̀ моего̀ на мѧ̀ врага̀, ꙗ҆́коже де́нь се́й;
9καὶ ἀποκρίνεται Δωηκ Σύρος καθεστηκὼς ἐπὶ τὰς ἡμιόνους Σαουλ καὶ εἶπεν Ἑόρακα τὸν υἱὸν Ιεσσαι παραγινόμενον εἰς Νομβα πρὸς Αβιμελεχ υἱὸν Αχιτωβ τὸν ἱερέα, 9И҆ ѿвѣща̀ дѡи́къ сѵ́ринъ приста́вленый над̾ мска́ми саꙋ́ловыми и҆ речѐ: ви́дѣхъ сы́на і҆ессе́ева прише́дша въ номвꙋ̀ ко а҆вїмеле́хꙋ сы́нꙋ а҆хі́товꙋ і҆ере́ю:
10καὶ ἠρώτα αὐτῷ διὰ τοῦ θεοῦ καὶ ἐπισιτισμὸν ἔδωκεν αὐτῷ καὶ τὴν ῥομφαίαν Γολιαδ τοῦ ἀλλοφύλου ἔδωκεν αὐτῷ. 10и҆ вопроша́ше ѡ҆ не́мъ бг҃а, и҆ бра́шно вдадѐ є҆мꙋ̀, и҆ ме́чь голїа́ѳа и҆ноплеме́нника вдадѐ є҆мꙋ̀.
11καὶ ἀπέστειλεν βασιλεὺς καλέσαι τὸν Αβιμελεχ υἱὸν Αχιτωβ καὶ πάντας τοὺς υἱοὺς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τοὺς ἱερεῖς τοὺς ἐν Νομβα, καὶ παρεγένοντο πάντες πρὸς τὸν βασιλέα. 11И҆ посла̀ ца́рь призва́ти а҆вїмеле́ха сы́на а҆хі́това, и҆ всѧ̑ сы́ны ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀ і҆ерє́и ѿ номвы̀. И҆ прїидо́ша всѝ къ царю̀.
12καὶ εἶπεν Σαουλ Ἄκουε δή, υἱὲ Αχιτωβ. καὶ εἶπεν Ἰδοὺ ἐγώ· λάλει, κύριε. 12И҆ речѐ саꙋ́лъ: слы́ши нн҃ѣ, сы́не а҆хі́товъ. И҆ речѐ: сѐ, а҆́зъ, глаго́ли, господи́не.
13καὶ εἶπεν αὐτῷ Σαουλ Ἵνα τί συνέθου κατ᾿ ἐμοῦ σὺ καὶ υἱὸς Ιεσσαι δοῦναί σε αὐτῷ ἄρτον καὶ ῥομφαίαν καὶ ἐρωτᾶν αὐτῷ διὰ τοῦ θεοῦ θέσθαι αὐτὸν ἐπ᾿ ἐμὲ εἰς ἐχθρὸν ὡς ἡμέρα αὕτη; 13И҆ речѐ є҆мꙋ̀ саꙋ́лъ: почто̀ совѣща́лсѧ є҆сѝ на мѧ̀ ты̀ и҆ сы́нъ і҆ессе́евъ, ꙗ҆́кѡ вда́лъ є҆сѝ є҆мꙋ̀ хлѣ́бъ и҆ ме́чь, и҆ вопроша́лъ є҆сѝ ѡ҆ не́мъ бг҃а положи́ти є҆го̀ на мѧ̀ во врага̀, ꙗ҆́коже де́нь се́й;
14καὶ ἀπεκρίθη τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν Καὶ τίς ἐν πᾶσιν τοῖς δούλοις σου ὡς Δαυιδ πιστὸς καὶ γαμβρὸς τοῦ βασιλέως καὶ ἄρχων παντὸς παραγγέλματός σου καὶ ἔνδοξος ἐν τῷ οἴκῳ σου; 14И҆ ѿвѣща̀ а҆вїмеле́хъ царю̀ и҆ речѐ: и҆ кто̀ во всѣ́хъ рабѣ́хъ твои́хъ вѣ́ренъ ꙗ҆́коже даві́дъ, и҆ зѧ́ть царе́въ, и҆ кнѧ́зь всѣ̑мъ за́повѣдемъ твои̑мъ, и҆ сла́венъ въ домꙋ̀ твое́мъ;
15 σήμερον ἦργμαι ἐρωτᾶν αὐτῷ διὰ τοῦ θεοῦ; μηδαμῶς. μὴ δότω βασιλεὺς κατὰ τοῦ δούλου αὐτοῦ λόγον καὶ ἐφ᾿ ὅλον τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου, ὅτι οὐκ ᾔδει δοῦλος σὸς ἐν πᾶσιν τούτοις ῥῆμα μικρὸν μέγα. 15є҆да̀ дне́сь нача́хъ вопроша́ти ѡ҆ не́мъ бг҃а; ника́кѡ: да не возложи́ши, царю̀, на раба̀ твоего̀ словесѐ сегѡ̀, и҆ на ве́сь до́мъ ѻ҆тца̀ моегѡ̀, ꙗ҆́кѡ не вѣ́дѧше ра́бъ тво́й во всѣ́хъ си́хъ словесѐ ма́ла, и҆лѝ вели́ка.
16καὶ εἶπεν βασιλεὺς Σαουλ Θανάτῳ ἀποθανῇ, Αβιμελεχ, σὺ καὶ πᾶς οἶκος τοῦ πατρός σου. 16И҆ речѐ ца́рь саꙋ́лъ: сме́ртїю ᲂу҆́мреши, а҆вїмеле́хъ, ты̀ и҆ ве́сь до́мъ ѻ҆тца̀ твоегѡ̀.
17καὶ εἶπεν βασιλεὺς τοῖς παρατρέχουσιν τοῖς ἐφεστηκόσιν ἐπ᾿ αὐτόν Προσαγάγετε καὶ θανατοῦτε τοὺς ἱερεῖς τοῦ κυρίου, ὅτι χεὶρ αὐτῶν μετὰ Δαυιδ, καὶ ὅτι ἔγνωσαν ὅτι φεύγει αὐτός, καὶ οὐκ ἀπεκάλυψαν τὸ ὠτίον μου. καὶ οὐκ ἐβουλήθησαν οἱ παῖδες τοῦ βασιλέως ἐπενεγκεῖν τὰς χεῖρας αὐτῶν ἀπαντῆσαι εἰς τοὺς ἱερεῖς κυρίου. 17И҆ речѐ ца́рь скорохо́дцємъ предстоѧ́щымъ пред̾ ни́мъ: приведи́те и҆ и҆збі́йте і҆ерє́и гдⷭ҇ни, ꙗ҆́кѡ рꙋка̀ и҆́хъ съ даві́домъ, и҆ поне́же позна́ша, ꙗ҆́кѡ бѣжи́тъ то́й, и҆ не возвѣсти́ша во ᲂу҆́шїю моє́ю. И҆ не хотѧ́хꙋ ѻ҆́троцы царє́вы возложи́ти рꙋ́къ свои́хъ на і҆ерє́и гдⷭ҇ни.
18καὶ εἶπεν βασιλεὺς τῷ Δωηκ Ἐπιστρέφου σὺ καὶ ἀπάντα εἰς τοὺς ἱερεῖς. καὶ ἐπεστράφη Δωηκ Σύρος καὶ ἐθανάτωσεν τοὺς ἱερεῖς κυρίου ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, τριακοσίους καὶ πέντε ἄνδρας, πάντας αἴροντας εφουδ. 18И҆ речѐ ца́рь дѡи́кꙋ: ѡ҆брати́сѧ ты̀, и҆ ᲂу҆стреми́сѧ на і҆ерє́и. И҆ ѡ҆брати́сѧ дѡи́къ сѵ́ринъ, и҆ ᲂу҆бѝ і҆ере́євъ гдⷭ҇нихъ въ то́й де́нь, три́ста{ Є҆вр.: 80.} пѧ́ть мꙋже́й, всѣ́хъ носѧ́щихъ є҆фꙋ́дъ:
19καὶ τὴν Νομβα τὴν πόλιν τῶν ἱερέων ἐπάταξεν ἐν στόματι ῥομφαίας ἀπὸ ἀνδρὸς ἕως γυναικός, ἀπὸ νηπίου ἕως θηλάζοντος καὶ μόσχου καὶ ὄνου καὶ προβάτου.– 19и҆ номвꙋ̀ гра́дъ і҆ере́йскїй погꙋбѝ ѻ҆́стрїемъ ѻ҆рꙋ́жїѧ ѿ мꙋ́жеска по́лꙋ и҆ до же́нска, ѿ ѻ҆́трока и҆ до ссꙋ́щагѡ, и҆ тельца̀ и҆ ѻ҆сла̀ и҆ ѻ҆вча́те.
20καὶ διασῴζεται υἱὸς εἷς τῷ Αβιμελεχ υἱῷ Αχιτωβ, καὶ ὄνομα αὐτῷ Αβιαθαρ, καὶ ἔφυγεν ὀπίσω Δαυιδ. 20И҆ ᲂу҆гонзѐ є҆ди́нъ сы́нъ а҆вїмеле́ха сы́на а҆хі́това, и҆́мѧ є҆мꙋ̀ а҆вїа́ѳаръ, и҆ бѣжа̀ в̾слѣ́дъ даві́да.
21καὶ ἀπήγγειλεν Αβιαθαρ τῷ Δαυιδ ὅτι ἐθανάτωσεν Σαουλ πάντας τοὺς ἱερεῖς τοῦ κυρίου. 21И҆ возвѣстѝ а҆вїа́ѳаръ даві́дꙋ, ꙗ҆́кѡ и҆збѝ саꙋ́лъ всѧ̑ і҆ерє́и гдⷭ҇ни.
22καὶ εἶπεν Δαυιδ τῷ Αβιαθαρ Ἤιδειν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὅτι Δωηκ Σύρος ὅτι ἀπαγγέλλων ἀπαγγελεῖ τῷ Σαουλ· ἐγώ εἰμι αἴτιος τῶν ψυχῶν οἴκου τοῦ πατρός σου· 22И҆ речѐ даві́дъ ко а҆вїа́ѳарꙋ: вѣ́дѧхъ въ де́нь то́й, ꙗ҆́кѡ та́мѡ бѣ̀ дѡи́къ сѵ́ринъ, ꙗ҆́кѡ возвѣща́ѧ возвѣсти́тъ саꙋ́лꙋ: а҆́зъ є҆́смь вино́венъ ѡ҆ дꙋша́хъ до́мꙋ ѻ҆тца̀ твоегѡ̀:
23κάθου μετ᾿ ἐμοῦ, μὴ φοβοῦ, ὅτι οὗ ἐὰν ζητῶ τῇ ψυχῇ μου τόπον, ζητήσω καὶ τῇ ψυχῇ σου, ὅτι πεφύλαξαι σὺ παρ᾿ ἐμοί. 23сѣдѝ со мно́ю, не бо́йсѧ, ꙗ҆́кѡ и҆дѣ́же а҆́ще взыщꙋ̀ дꙋшѝ мое́й мѣ́сто, взыщꙋ̀ и҆ дꙋшѝ твое́й, ꙗ҆́кѡ сохране́нъ бꙋ́деши ты̀ ᲂу҆ менє̀.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms