а҃ ца́рствъ 2

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ εἶπεν Ἐστερεώθη καρδία μου ἐν κυρίῳ, ὑψώθη κέρας μου ἐν θεῷ μου· ἐπλατύνθη ἐπὶ ἐχθροὺς τὸ στόμα μου, εὐφράνθην ἐν σωτηρίᾳ σου. 1И҆ помоли́сѧ а҆́нна и҆ речѐ: ᲂу҆тверди́сѧ се́рдце моѐ въ гдⷭ҇ѣ, вознесе́сѧ ро́гъ мо́й въ бз҃ѣ мое́мъ, разшири́шасѧ ᲂу҆ста̀ моѧ̑ на врагѝ моѧ̑, возвесели́хсѧ ѡ҆ спасе́нїи твое́мъ:
2ὅτι οὐκ ἔστιν ἅγιος ὡς κύριος, καὶ οὐκ ἔστιν δίκαιος ὡς θεὸς ἡμῶν· οὐκ ἔστιν ἅγιος πλὴν σοῦ. 2ꙗ҆́кѡ нѣ́сть ст҃ъ ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь, и҆ нѣ́сть првⷣнъ ꙗ҆́кѡ бг҃ъ на́шъ, и҆ нѣ́сть ст҃ъ па́че тебє̀:
3μὴ καυχᾶσθε καὶ μὴ λαλεῖτε ὑψηλά, μὴ ἐξελθάτω μεγαλορρημοσύνη ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν, ὅτι θεὸς γνώσεων κύριος καὶ θεὸς ἑτοιμάζων ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ. 3не хвали́тесѧ и҆ не глаго́лите высѡ́каѧ въ горды́ни, нижѐ да и҆зы́детъ велерѣ́чїе и҆з̾ ᲂу҆́стъ ва́шихъ: ꙗ҆́кѡ бг҃ъ ра́зꙋмѡвъ гдⷭ҇ь, и҆ бг҃ъ ᲂу҆готовлѧ́ѧй начина̑нїѧ своѧ̑:
4τόξον δυνατῶν ἠσθένησεν, καὶ ἀσθενοῦντες περιεζώσαντο δύναμιν· 4лꙋ́къ си́льныхъ и҆знемо́же, и҆ немощствꙋ́ющїи препоѧ́сашасѧ си́лою:
5πλήρεις ἄρτων ἠλαττώθησαν, καὶ οἱ πεινῶντες παρῆκαν γῆν· ὅτι στεῖρα ἔτεκεν ἑπτά, καὶ πολλὴ ἐν τέκνοις ἠσθένησεν. 5и҆спо́лненнїи хлѣ́ба лиши́шасѧ, и҆ а҆́лчꙋщїи прише́льствоваша зе́млю: ꙗ҆́кѡ непло́ды родѝ се́дмь, и҆ мно́гаѧ въ ча́дѣхъ и҆знемо́же:
6κύριος θανατοῖ καὶ ζωογονεῖ, κατάγει εἰς ᾅδου καὶ ἀνάγει· 6гдⷭ҇ь мертви́тъ и҆ живи́тъ, низво́дитъ во а҆́дъ и҆ возво́дитъ,
7κύριος πτωχίζει καὶ πλουτίζει, ταπεινοῖ καὶ ἀνυψοῖ. 7гдⷭ҇ь ᲂу҆бо́житъ и҆ богати́тъ, смирѧ́етъ и҆ вы́ситъ,
8ἀνιστᾷ ἀπὸ γῆς πένητα καὶ ἀπὸ κοπρίας ἐγείρει πτωχὸν καθίσαι μετὰ δυναστῶν λαῶν καὶ θρόνον δόξης κατακληρονομῶν αὐτοῖς. 8возставлѧ́етъ ѿ землѝ ᲂу҆бо́га и҆ ѿ гно́ища воздвиза́етъ ни́ща посади́ти є҆го̀ съ могꙋ́щими люді́й, и҆ престо́лъ сла́вы даѧ̀ въ наслѣ́дїе и҆̀мъ:
9διδοὺς εὐχὴν τῷ εὐχομένῳ καὶ εὐλόγησεν ἔτη δικαίου· ὅτι οὐκ ἐν ἰσχύι δυνατὸς ἀνήρ, 9даѧ́й моли́твꙋ молѧ́щемꙋсѧ и҆ блгⷭ҇вѝ лѣ̑та првⷣнагѡ, ꙗ҆́кѡ не въ крѣ́пости си́ленъ мꙋ́жъ:
10κύριος ἀσθενῆ ποιήσει ἀντίδικον αὐτοῦ, κύριος ἅγιος. μὴ καυχάσθω φρόνιμος ἐν τῇ φρονήσει αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω δυνατὸς ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω πλούσιος ἐν τῷ πλούτῳ αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἐν τούτῳ καυχάσθω καυχώμενος, συνίειν καὶ γινώσκειν τὸν κύριον καὶ ποιεῖν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐν μέσῳ τῆς γῆς. κύριος ἀνέβη εἰς οὐρανοὺς καὶ ἐβρόντησεν, αὐτὸς κρινεῖ ἄκρα γῆς καὶ δίδωσιν ἰσχὺν τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν καὶ ὑψώσει κέρας χριστοῦ αὐτοῦ. 10гдⷭ҇ь не́мощна сотворѝ сопоста́та є҆гѡ̀, гдⷭ҇ь ст҃ъ: да не хва́литсѧ премꙋ́дрый премꙋ́дростїю свое́ю, и҆ да не хва́литсѧ си́льный си́лою свое́ю, и҆ да не хва́литсѧ бога́тый бога́тствомъ свои́мъ: но ѡ҆ се́мъ да хва́литсѧ хвалѧ́йсѧ, є҆́же разꙋмѣ́ти и҆ зна́ти гдⷭ҇а, и҆ твори́ти сꙋ́дъ и҆ пра́вдꙋ посредѣ̀ землѝ: гдⷭ҇ь взы́де на нб҃са̀ и҆ возгремѣ̀: то́й сꙋ́дитъ концє́мъ землѝ, првⷣнъ сы́й, и҆ да́стъ крѣ́пость царє́мъ на́шымъ и҆ вознесе́тъ ро́гъ хрїста̀ своегѡ̀.
11Καὶ κατέλιπον αὐτὸν ἐκεῖ ἐνώπιον κυρίου καὶ ἀπῆλθον εἰς Αρμαθαιμ, καὶ τὸ παιδάριον ἦν λειτουργῶν τῷ προσώπῳ κυρίου ἐνώπιον Ηλι τοῦ ἱερέως. 11И҆ ѡ҆ста́виша є҆го̀ та́мѡ пред̾ гдⷭ҇емъ и҆ ѿидо́ша во а҆рмаѳе́мъ въ до́мъ сво́й: ѻ҆троча́ же бѣ̀ слꙋжа̀ лицꙋ̀ гдⷭ҇ню пред̾ лице́мъ и҆лі́и жерца̀.
12Καὶ οἱ υἱοὶ Ηλι τοῦ ἱερέως υἱοὶ λοιμοὶ οὐκ εἰδότες τὸν κύριον. 12Сы́нове же и҆лі́и жерца̀( бы́ша) сы́нове поги́бельнїи, не вѣ́дꙋще гдⷭ҇а,
13καὶ τὸ δικαίωμα τοῦ ἱερέως παρὰ τοῦ λαοῦ, παντὸς τοῦ θύοντος· καὶ ἤρχετο τὸ παιδάριον τοῦ ἱερέως, ὡς ἂν ἡψήθη τὸ κρέας, καὶ κρεάγρα τριόδους ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, 13ни ѡ҆правда́нїѧ жре́ческа пред̾ людьмѝ всѣ́ми жрꙋ́щими. И҆ прихожда́ше ѻ҆́трокъ жре́ческъ, є҆гда̀ варѧ́тсѧ мѧса̀, и҆ ᲂу҆́дица трезꙋ́бна въ рꙋкꙋ̀ є҆гѡ̀,
14καὶ ἐπάταξεν αὐτὴν εἰς τὸν λέβητα τὸν μέγαν εἰς τὸ χαλκίον εἰς τὴν κύθραν· πᾶν, ἐὰν ἀνέβη ἐν τῇ κρεάγρᾳ, ἐλάμβανεν ἑαυτῷ ἱερεύς· κατὰ τάδε ἐποίουν παντὶ Ισραηλ τοῖς ἐρχομένοις θῦσαι κυρίῳ ἐν Σηλωμ. 14и҆ влага́ше ю҆̀ въ коно́бъ вели́кїй, и҆лѝ въ мѣ́дѧный сосꙋ́дъ, и҆лѝ горне́цъ, и҆ всѐ є҆́же вонзе́сѧ на ᲂу҆́дицꙋ, взима́ше є҆̀ себѣ̀ жре́цъ: и҆ та́кѡ творѧ́хꙋ всемꙋ̀ і҆и҃леви приходѧ́щемꙋ пожре́ти гдⷭ҇еви въ силѡ́мѣ.
15καὶ πρὶν θυμιαθῆναι τὸ στέαρ ἤρχετο τὸ παιδάριον τοῦ ἱερέως καὶ ἔλεγεν τῷ ἀνδρὶ τῷ θύοντι Δὸς κρέας ὀπτῆσαι τῷ ἱερεῖ, καὶ οὐ μὴ λάβω παρὰ σοῦ ἑφθὸν ἐκ τοῦ λέβητος. 15И҆ пре́жде кажде́нїѧ тꙋ́ка, прихожда́ше ѻ҆́трокъ жре́ческъ и҆ глаго́лаше мꙋ́жеви жрꙋ́щемꙋ: да́ждь мѧ́са и҆спещѝ жерцꙋ̀, и҆ не возмꙋ̀ ѿ тебє̀ мѧ́са варе́нагѡ ѿ коно́ба.
16καὶ ἔλεγεν ἀνὴρ θύων Θυμιαθήτω πρῶτον, ὡς καθήκει, τὸ στέαρ, καὶ λαβὲ σεαυτῷ ἐκ πάντων, ὧν ἐπιθυμεῖ ψυχή σου. καὶ εἶπεν Οὐχί, ὅτι νῦν δώσεις, καὶ ἐὰν μή, λήμψομαι κραταιῶς. 16И҆ глаго́лаше мꙋ́жъ жрѧ́й: да покади́тсѧ пе́рвѣе тꙋ́къ, ꙗ҆́коже подоба́етъ, и҆ тогда̀ во́змеши себѣ̀ ѿ всѣ́хъ, є҆́же хо́щетъ дꙋша̀ твоѧ̀. И҆ речѐ: нѝ, нн҃ѣ да́ждь: а҆́ще же не да́си, возмꙋ̀ си́лою.
17καὶ ἦν ἁμαρτία τῶν παιδαρίων ἐνώπιον κυρίου μεγάλη σφόδρα, ὅτι ἠθέτουν τὴν θυσίαν κυρίου.– 17И҆ бѣ̀ пред̾ гдⷭ҇емъ грѣ́хъ ѻ҆трокѡ́въ ве́лїй ѕѣлѡ̀, ꙗ҆́кѡ ѿмета́хꙋ же́ртвꙋ гдⷭ҇ню.
18καὶ Σαμουηλ ἦν λειτουργῶν ἐνώπιον κυρίου παιδάριον περιεζωσμένον εφουδ βαρ, 18И҆ самꙋи́лъ бѣ̀ слꙋжа̀ пред̾ гдⷭ҇емъ, ѻ҆́трочищь сы́й ѡ҆поѧ́санъ во є҆фꙋ́дъ{ Гре́ч.: є҆пѡмі́съ. Славе́н.: нара́мникъ и҆лѝ ве́рхнѧѧ ри́за.} льнѧ́нъ.
19καὶ διπλοίδα μικρὰν ἐποίησεν αὐτῷ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἀνέφερεν αὐτῷ ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτὴν μετὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς θῦσαι τὴν θυσίαν τῶν ἡμερῶν. 19И҆ хламѵ́дꙋ ма́лꙋ сотворѝ є҆мꙋ̀ ма́ти є҆гѡ̀, и҆ приноша́ше є҆мꙋ̀ ѿ дні́й во дни̑, є҆гда̀ восхожда́ше съ мꙋ́жемъ свои́мъ пожре́ти же́ртвꙋ дні́й.
20καὶ εὐλόγησεν Ηλι τὸν Ελκανα καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ λέγων Ἀποτείσαι σοι κύριος σπέρμα ἐκ τῆς γυναικὸς ταύτης ἀντὶ τοῦ χρέους, οὗ ἔχρησας τῷ κυρίῳ. καὶ ἀπῆλθεν ἄνθρωπος εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ, 20И҆ благословѝ и҆лі́й є҆лканꙋ̀ и҆ женꙋ̀ є҆гѡ̀, глаго́лѧ: да возда́стъ тѝ гдⷭ҇ь сѣ́мѧ ѿ жены̀ сеѧ̀ за да́ръ, є҆го́же дарова́лъ є҆сѝ гдⷭ҇еви. И҆ ѿи́де человѣ́къ въ мѣ́сто своѐ.
21καὶ ἐπεσκέψατο κύριος τὴν Ανναν, καὶ ἔτεκεν ἔτι τρεῖς υἱοὺς καὶ δύο θυγατέρας. καὶ ἐμεγαλύνθη τὸ παιδάριον Σαμουηλ ἐνώπιον κυρίου. 21И҆ посѣтѝ гдⷭ҇ь бг҃ъ а҆́ннꙋ, и҆ зача̀, и҆ родѝ є҆щѐ трѝ сы́ны и҆ дщє́ри двѣ̀. И҆ возвели́чисѧ ѻ҆́трокъ самꙋи́лъ пред̾ гдⷭ҇емъ.
22Καὶ Ηλι πρεσβύτης σφόδρα· καὶ ἤκουσεν ἐποίουν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τοῖς υἱοῖς Ισραηλ, 22И҆лі́й же состарѣ́сѧ ѕѣлѡ̀: и҆ ᲂу҆слы́ша, ꙗ҆̀же творѧ́хꙋ сы́нове є҆гѡ̀ всѣ̑мъ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, и҆ ꙗ҆́кѡ быва́хꙋ съ жена́ми предстоѧ́щими ᲂу҆ две́рїй ски́нїи свидѣ́нїѧ,
23καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἵνα τί ποιεῖτε κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο, ἐγὼ ἀκούω ἐκ στόματος παντὸς τοῦ λαοῦ κυρίου; 23и҆ речѐ и҆̀мъ: почто̀ твори́те по глаго́лꙋ семꙋ̀, є҆го́же а҆́зъ слы́шꙋ и҆з̾ ᲂу҆́стъ всѣ́хъ люді́й гдⷭ҇нихъ( ѡ҆ ва́съ) ;
24μή, τέκνα, ὅτι οὐκ ἀγαθὴ ἀκοή, ἣν ἐγὼ ἀκούω· μὴ ποιεῖτε οὕτως, ὅτι οὐκ ἀγαθαὶ αἱ ἀκοαί, ἃς ἐγὼ ἀκούω, τοῦ μὴ δουλεύειν λαὸν θεῷ. 24нѝ, ча̑да, нѝ: ꙗ҆́кѡ не бла́гъ слꙋ́хъ, є҆го́же а҆́зъ слы́шꙋ ѡ҆ ва́съ: не твори́те та́кѡ, ꙗ҆́кѡ не добры̀ слꙋ́хи, ꙗ҆̀же а҆́зъ слы́шꙋ, є҆́же не рабо́тати лю́демъ бг҃ꙋ:
25ἐὰν ἁμαρτάνων ἁμάρτῃ ἀνὴρ εἰς ἄνδρα, καὶ προσεύξονται ὑπὲρ αὐτοῦ πρὸς κύριον· καὶ ἐὰν τῷ κυρίῳ ἁμάρτῃ, τίς προσεύξεται ὑπὲρ αὐτοῦ; καὶ οὐκ ἤκουον τῆς φωνῆς τοῦ πατρὸς αὐτῶν, ὅτι βουλόμενος ἐβούλετο κύριος διαφθεῖραι αὐτούς.– 25а҆́ще согрѣша́ѧ согрѣши́тъ мꙋ́жъ мꙋ́жеви, помо́лѧтсѧ ѡ҆ не́мъ ко гдⷭ҇ꙋ: а҆́ще же гдⷭ҇еви согрѣши́тъ, кто̀ помо́литсѧ ѡ҆ не́мъ; И҆ не послꙋ́шаста гла́са ѻ҆тца̀ своегѡ̀, ꙗ҆́кѡ хотѧ́й восхотѣ̀ гдⷭ҇ь погꙋби́ти ѧ҆̀.
26καὶ τὸ παιδάριον Σαμουηλ ἐπορεύετο καὶ ἐμεγαλύνετο καὶ ἀγαθὸν καὶ μετὰ κυρίου καὶ μετὰ ἀνθρώπων.– 26Ѻ҆́трокъ же самꙋи́лъ хожда́ше пред̾ꙋспѣва́ѧ, и҆ бѣ̀ бла́гъ пред̾ гдⷭ҇емъ и҆ челѡвѣ́ки.
27καὶ ἦλθεν ἄνθρωπος θεοῦ πρὸς Ηλι καὶ εἶπεν Τάδε λέγει κύριος Ἀποκαλυφθεὶς ἀπεκαλύφθην πρὸς οἶκον πατρός σου ὄντων αὐτῶν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ δούλων τῷ οἴκῳ Φαραω 27И҆ прїи́де человѣ́къ бж҃їй ко и҆лі́ю и҆ речѐ: сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь: ѿкрыва́ѧсѧ ѿкры́хсѧ въ домꙋ̀ ѻ҆тца̀ твоегѡ̀, сꙋ́щымъ и҆̀мъ въ землѝ є҆гѵ́петстѣй рабѡ́мъ въ домꙋ̀ фараѡ́ни,
28καὶ ἐξελεξάμην τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου ἐκ πάντων τῶν σκήπτρων Ισραηλ ἐμοὶ ἱερατεύειν καὶ ἀναβαίνειν ἐπὶ θυσιαστήριόν μου καὶ θυμιᾶν θυμίαμα καὶ αἴρειν εφουδ καὶ ἔδωκα τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός σου τὰ πάντα τοῦ πυρὸς υἱῶν Ισραηλ εἰς βρῶσιν· 28и҆ и҆збра́хъ до́мъ ѻ҆тца̀ твоегѡ̀ ѿ всѣ́хъ домѡ́въ і҆и҃левыхъ мнѣ̀ слꙋжи́ти, є҆́же восходи́ти ко ѻ҆лтарю̀ моемꙋ̀ и҆ кади́ти кади́ломъ и҆ носи́ти є҆фꙋ́дъ, и҆ да́хъ до́мꙋ ѻ҆тца̀ твоегѡ̀ всѧ̑, ꙗ҆̀же ѻ҆гнѧ̀ же́ртвєннаѧ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, въ снѣ́дь:
29καὶ ἵνα τί ἐπέβλεψας ἐπὶ τὸ θυμίαμά μου καὶ εἰς τὴν θυσίαν μου ἀναιδεῖ ὀφθαλμῷ καὶ ἐδόξασας τοὺς υἱούς σου ὑπὲρ ἐμὲ ἐνευλογεῖσθαι ἀπαρχῆς πάσης θυσίας Ισραηλ ἔμπροσθέν μου; 29и҆ почто̀ ты̀ воззрѣ́лъ є҆сѝ на ѳѷмїа́мъ мо́й и҆ на же́ртвꙋ мою̀ безстꙋ́днымъ ѻ҆́комъ, и҆ просла́вилъ сы́ны твоѧ̑ па́че менє̀, є҆́же благословлѧ́ти нача́токъ всѧ́кїѧ же́ртвы і҆и҃левы предо мно́ю;
30διὰ τοῦτο τάδε εἶπεν κύριος θεὸς Ισραηλ Εἶπα οἶκός σου καὶ οἶκος τοῦ πατρός σου διελεύσεται ἐνώπιόν μου ἕως αἰῶνος· καὶ νῦν φησιν κύριος Μηδαμῶς ἐμοί, ὅτι ἀλλ᾿ τοὺς δοξάζοντάς με δοξάσω, καὶ ἐξουθενῶν με ἀτιμωθήσεται. 30сегѡ̀ ра́ди сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ і҆и҃левъ, гл҃ѧ: реко́хъ, до́мъ тво́й и҆ до́мъ ѻ҆тца̀ твоегѡ̀ пре́йдетъ предо мно́ю до вѣ́ка: а҆ нн҃ѣ гл҃етъ гдⷭ҇ь: ника́коже мнѣ̀, занѐ то́кмѡ прославлѧ́ющыѧ мѧ̀ просла́влю, и҆ ᲂу҆ничижа́ѧй мѧ̀ безче́стенъ бꙋ́детъ:
31ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται καὶ ἐξολεθρεύσω τὸ σπέρμα σου καὶ τὸ σπέρμα οἴκου πατρός σου, 31сѐ, дні́е и҆́дꙋтъ, и҆ потреблю̀ сѣ́мѧ твоѐ и҆ сѣ́мѧ до́мꙋ ѻ҆тца̀ твоегѡ̀, и҆ не бꙋ́детъ ста́рца въ домꙋ̀ твое́мъ во всѧ̑ дни̑,
32καὶ οὐκ ἔσται σου πρεσβύτης ἐν οἴκῳ μου πάσας τὰς ἡμέρας· 32и҆ ᲂу҆́зриши держа́вꙋ мою̀ во всѣ́хъ, и҆́миже разблажа́етъ і҆и҃лѧ, и҆ не бꙋ́детъ ста́рца въ домꙋ̀ твое́мъ во всѧ̑ дни̑:
33καὶ ἄνδρα οὐκ ἐξολεθρεύσω σοι ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου μου ἐκλιπεῖν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ καταρρεῖν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ πᾶς περισσεύων οἴκου σου πεσοῦνται ἐν ῥομφαίᾳ ἀνδρῶν. 33и҆ мꙋ́жа не и҆стреблю̀ тебѣ̀ ѿ ѻ҆лтарѧ̀ моегѡ̀, во є҆́же ѡ҆скꙋдѣ́ти ѻ҆чесє́мъ є҆гѡ̀ и҆ и҆ста́ѧти дꙋшѝ є҆гѡ̀: и҆ всѝ про́чїи до́мꙋ твоегѡ̀ падꙋ́тъ ѻ҆рꙋ́жїемъ мꙋ́жескимъ:
34καὶ τοῦτό σοι τὸ σημεῖον, ἥξει ἐπὶ τοὺς δύο υἱούς σου τούτους Οφνι καὶ Φινεες· ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ ἀποθανοῦνται ἀμφότεροι. 34и҆ сїѐ тебѣ̀ зна́менїе, є҆́же прїи́детъ на ѻ҆́ба сы̑на твоѧ̑ сїѧ̑ ѻ҆фні̀ и҆ фїнее́са: въ де́нь є҆ди́нъ ᲂу҆́мрꙋтъ ѻ҆́ба:
35καὶ ἀναστήσω ἐμαυτῷ ἱερέα πιστόν, ὃς πάντα τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ μου καὶ τὰ ἐν τῇ ψυχῇ μου ποιήσει· καὶ οἰκοδομήσω αὐτῷ οἶκον πιστόν, καὶ διελεύσεται ἐνώπιον χριστοῦ μου πάσας τὰς ἡμέρας. 35и҆ возста́влю себѣ̀ жерца̀ вѣ́рна, и҆́же всѧ̑ ꙗ҆̀же въ се́рдцы мое́мъ и҆ ꙗ҆̀же въ дꙋшѝ мое́й сотвори́тъ, и҆ сози́ждꙋ є҆мꙋ̀ до́мъ вѣ́ренъ, и҆ пред̾и́детъ пред̾ хрїсто́мъ мои́мъ во всѧ̑ дни̑:
36καὶ ἔσται περισσεύων ἐν οἴκῳ σου ἥξει προσκυνεῖν αὐτῷ ὀβολοῦ ἀργυρίου λέγων Παράρριψόν με ἐπὶ μίαν τῶν ἱερατειῶν σου φαγεῖν ἄρτον. 36и҆ бꙋ́детъ всѧ́къ ѡ҆ста́вшїйсѧ въ домꙋ̀ твое́мъ прїи́детъ поклони́тисѧ є҆мꙋ̀ съ ца́тою сребра̀ и҆ хлѣ́бомъ є҆ди́нымъ, глаго́лѧ: прїими́ мѧ къ є҆ди́номꙋ ѿ свѧщеннослꙋже́нїй твои́хъ, є҆́же ꙗ҆́сти хлѣ́бъ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms