Данїи́ла 9

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Ἔτους πρώτου ἐπὶ Δαρείου τοῦ Ξέρξου ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς Μηδικῆς, οἳ ἐβασίλευσαν ἐπὶ τὴν βασιλείαν τῶν Χαλδαίων, 1Въ пе́рвое лѣ́то да́рїа сы́на а҆ссꙋи́рова, ѿ пле́мене ми́дска, и҆́же ца́рствова во ца́рствѣ халде́йстѣмъ,
2τῷ πρώτῳ ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐγὼ Δανιηλ διενοήθην ἐν ταῖς βίβλοις τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐτῶν, ὅτε ἐγένετο πρόσταγμα τῇ γῇ ἐπὶ Ιερεμιαν τὸν προφήτην ἐγεῖραι εἰς ἀναπλήρωσιν ὀνειδισμοῦ Ιερουσαλημ, ἑβδομήκοντα ἔτη. 2въ лѣ́то пе́рвое ца́рства є҆гѡ̀, а҆́зъ данїи́лъ разꙋмѣ́хъ въ кни́гахъ число̀ лѣ́тъ, ѡ҆ не́мже бы́сть сло́во гдⷭне ко і҆еремі́и прⷪ҇ро́кꙋ, на сконча́нїе ѡ҆пꙋстѣ́нїѧ і҆ерⷭ҇ли́млѧ се́дмьдесѧтъ лѣ́тъ.
3καὶ ἔδωκα τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ κύριον τὸν θεὸν εὑρεῖν προσευχὴν καὶ ἔλεος ἐν νηστείαις καὶ σάκκῳ καὶ σποδῷ. 3И҆ да́хъ лицѐ моѐ къ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ, є҆́же взыска́ти моли́твы и҆ проше́нїѧ въ постѣ̀ и҆ во вре́тищи и҆ пе́пелѣ,
4καὶ προσηυξάμην πρὸς κύριον τὸν θεὸν καὶ ἐξωμολογησάμην καὶ εἶπα Ἰδού, κύριε, σὺ εἶ θεὸς μέγας καὶ ἰσχυρὸς καὶ φοβερὸς τηρῶν τὴν διαθήκην καὶ τὸ ἔλεος τοῖς ἀγαπῶσί σε καὶ τοῖς φυλάσσουσι τὰ προστάγματά σου, 4и҆ моли́хсѧ ко гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ моемꙋ̀ и҆ и҆сповѣ́дахсѧ и҆ рѣ́хъ: гдⷭ҇и, бж҃е вели́кїй и҆ чꙋ́дный, хранѧ́й завѣ́тъ тво́й и҆ млⷭ҇ть твою̀ лю́бѧщымъ тѧ̀ и҆ хранѧ́щымъ за́пѡвѣди твоѧ̑:
5ἡμάρτομεν, ἠδικήσαμεν, ἠσεβήσαμεν καὶ ἀπέστημεν καὶ παρέβημεν τὰς ἐντολάς σου καὶ τὰ κρίματά σου 5согрѣши́хомъ, беззако́нновахомъ, нече́ствовахомъ и҆ ѿстꙋпи́хомъ и҆ ᲂу҆клони́хомсѧ ѿ за́повѣдїй твои́хъ и҆ ѿ сꙋдѡ́въ твои́хъ
6καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῶν παίδων σου τῶν προφητῶν, ἐλάλησαν ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς ἡμῶν καὶ δυνάστας ἡμῶν καὶ πατέρας ἡμῶν καὶ παντὶ ἔθνει ἐπὶ τῆς γῆς. 6и҆ не послꙋ́шахомъ ра̑бъ твои́хъ прⷪ҇ро́кѡвъ, и҆̀же глаго́лаша во и҆́мѧ твоѐ ко царє́мъ на́шымъ и҆ кнѧзє́мъ на́шымъ, и҆ ѻ҆тцє́мъ на́шымъ и҆ всѣ̑мъ лю́демъ землѝ.
7σοί, κύριε, δικαιοσύνη, καὶ ἡμῖν αἰσχύνη τοῦ προσώπου κατὰ τὴν ἡμέραν ταύτην, ἀνθρώποις Ιουδα καὶ καθημένοις ἐν Ιερουσαλημ καὶ παντὶ τῷ λαῷ Ισραηλ τῷ ἔγγιστα καὶ τῷ ἀπωτέρω ἐν πάσαις ταῖς χώραις, εἰς ἃς διεσκόρπισας αὐτοὺς ἐκεῖ ἐν τῇ πλημμελείᾳ, ἐπλημμέλησαν ἐναντίον σου. 7Тебѣ̀, гдⷭ҇и, пра́вда, на́мъ же стыдѣ́нїе лица̀, ꙗ҆́коже де́нь се́й, мꙋ́жꙋ і҆ꙋ́динꙋ, и҆ живꙋ́щымъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ, и҆ всемꙋ̀ і҆и҃лю, и҆ бли̑жнимъ и҆ да̑льнимъ во все́й землѝ, и҆дѣ́же разсѣ́ѧлъ є҆сѝ ѧ҆̀ та́мѡ, во ѿверже́нїи и҆́хъ, и҆́мже ѿверго́шасѧ тебє̀, гдⷭ҇и.
8δέσποτα, ἡμῖν αἰσχύνη τοῦ προσώπου καὶ τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν καὶ δυνάσταις καὶ τοῖς πατράσιν ἡμῶν, ὅτι ἡμάρτομέν σοι. 8Тебѣ̀, гдⷭ҇и, є҆́сть пра́вда, на́мъ же стыдѣ́нїе лица̀, и҆ царє́мъ на́шымъ и҆ кнѧзє́мъ на́шымъ и҆ ѻ҆тцє́мъ на́шымъ, и҆̀же согрѣши́хомъ тебѣ̀.
9τῷ κυρίῳ δικαιοσύνη καὶ τὸ ἔλεος, ὅτι ἀπέστημεν ἀπὸ σοῦ 9Гдⷭ҇ꙋ же бг҃ꙋ на́шемꙋ щедрѡ́ты и҆ ѡ҆чищє́нїѧ, ꙗ҆́кѡ ѿстꙋпи́хомъ ѿ гдⷭ҇а
10καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν κατακολουθῆσαι τῷ νόμῳ σου, ἔδωκας ἐνώπιον Μωσῆ καὶ ἡμῶν διὰ τῶν παίδων σου τῶν προφητῶν. 10и҆ не послꙋ́шахомъ гла́са гдⷭа бг҃а на́шегѡ, ходи́ти въ зако́нѣхъ є҆гѡ̀, и҆̀хже дадѐ пред̾ лице́мъ на́шимъ рꙋко́ю ра̑бъ свои́хъ прⷪ҇ро́кѡвъ.
11καὶ πᾶς Ισραηλ ἐγκατέλιπε τὸν νόμον σου καὶ ἀπέστησαν τοῦ μὴ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς σου, καὶ ἐπῆλθεν ἐφ᾿ ἡμᾶς κατάρα καὶ ὅρκος γεγραμμένος ἐν τῷ νόμῳ Μωσῆ παιδὸς τοῦ θεοῦ, ὅτι ἡμάρτομεν αὐτῷ. 11И҆ ве́сь і҆и҃ль престꙋпѝ зако́нъ тво́й, и҆ ᲂу҆клони́шасѧ є҆́же не послꙋ́шати гла́са твоегѡ̀: и҆ прїи́де на ны̀ клѧ́тва и҆ заклѧ́тїе впи́саное въ зако́нѣ мѡѷсе́а раба̀ бж҃їѧ, ꙗ҆́кѡ согрѣши́хомъ є҆мꙋ̀.
12καὶ ἔστησεν ἡμῖν τὰ προστάγματα αὐτοῦ, ὅσα ἐλάλησεν ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τοὺς κριτὰς ἡμῶν, ὅσα ἔκρινας ἡμῖν, ἐπαγαγεῖν ἐφ᾿ ἡμᾶς κακὰ μεγάλα, οἷα οὐκ ἐγενήθη ὑπὸ τὸν οὐρανὸν καθότι ἐγενήθη ἐν Ιερουσαλημ. 12И҆ ᲂу҆ста́ви словеса̀ своѧ̑, ꙗ҆̀же гл҃а на ны̀ и҆ на сꙋдїи̑ на́шѧ, и҆̀же сꙋди́ша на́мъ, навестѝ на ны̀ ѕла̑ѧ вели̑каѧ, ꙗ҆ковы́хъ не бы́сть под̾ всѣ́мъ небесе́мъ, по( всѣ̑мъ) бы́вшымъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ,
13κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν διαθήκῃ Μωσῆ πάντα τὰ κακὰ ἐπῆλθεν ἡμῖν, καὶ οὐκ ἐξεζητήσαμεν τὸ πρόσωπον κυρίου θεοῦ ἡμῶν ἀποστῆναι ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν καὶ διανοηθῆναι τὴν δικαιοσύνην σου, κύριε. 13ꙗ҆́коже є҆́сть пи́сано въ зако́нѣ мѡѷсе́овѣ, всѧ̑ ѕла̑ѧ сїѧ̑ прїидо́ша на ны̀: и҆ не помоли́хомсѧ лицꙋ̀ гдⷭ҇а бг҃а на́шегѡ, ѿврати́тисѧ ѿ непра́вдъ на́шихъ, и҆ є҆́же смы́слити во все́й и҆́стинѣ твое́й( гдⷭ҇и) .
14καὶ ἠγρύπνησε κύριος θεὸς ἐπὶ τὰ κακὰ καὶ ἐπήγαγεν ἐφ᾿ ἡμᾶς, ὅτι δίκαιος κύριος θεὸς ἡμῶν ἐπὶ πάντα, ὅσα ἂν ποιήσῃ, καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆς φωνῆς αὐτοῦ. 14И҆ ᲂу҆бꙋди́сѧ гдⷭ҇ь бг҃ъ на ѕло́бꙋ на́шꙋ и҆ наведѐ сїѧ̑ на ны̀, ꙗ҆́кѡ првⷣнъ гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ во все́мъ дѣѧ́нїи свое́мъ, є҆́же сотворѝ, и҆ не послꙋ́шахомъ гла́са є҆гѡ̀.
15καὶ νῦν, δέσποτα κύριε θεὸς ἡμῶν ἐξαγαγὼν τὸν λαόν σου ἐξ Αἰγύπτου τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ καὶ ἐποίησας σεαυτῷ ὄνομα κατὰ τὴν ἡμέραν ταύτην, ἡμάρτομεν, ἠγνοήκαμεν. 15И҆ нн҃ѣ, гдⷭ҇и, бж҃е на́шъ, и҆́же и҆зве́лъ є҆сѝ лю́ди твоѧ̑ ѿ землѝ є҆гѵ́петскїѧ рꙋко́ю крѣ́пкою и҆ сотвори́лъ є҆сѝ себѣ̀ самомꙋ̀ и҆́мѧ, ꙗ҆́коже де́нь се́й, согрѣши́хомъ, беззако́нновахомъ.
16δέσποτα, κατὰ τὴν δικαιοσύνην σου ἀποστραφήτω θυμός σου καὶ ὀργή σου ἀπὸ τῆς πόλεώς σου Ιερουσαλημ ὄρους τοῦ ἁγίου σου, ὅτι ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς ἀγνοίαις τῶν πατέρων ἡμῶν Ιερουσαλημ καὶ δῆμός σου, κύριε, εἰς ὀνειδισμὸν ἐν πᾶσι τοῖς περικύκλῳ ἡμῶν. 16Гдⷭ҇и, всѣ́мъ поми́лованїемъ твои́мъ да ѿврати́тсѧ ꙗ҆́рость твоѧ̀ и҆ гнѣ́въ тво́й ѿ гра́да твоегѡ̀ і҆ерⷭ҇ли́ма, ѿ горы̀ ст҃ы́ѧ твоеѧ̀: ꙗ҆́кѡ согрѣши́хомъ непра́вдами на́шими и҆ беззако́нїемъ ѻ҆тє́цъ на́шихъ, і҆ерⷭ҇ли́мъ и҆ лю́дїе твоѝ во ᲂу҆кори́знꙋ бы́ша во всѣ́хъ ѡ҆кре́стныхъ на́съ.
17καὶ νῦν ἐπάκουσον, δέσποτα, τῆς προσευχῆς τοῦ παιδός σου καὶ ἐπὶ τὰς δεήσεις μου, καὶ ἐπιβλεψάτω τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ ἅγιόν σου τὸ ἔρημον ἕνεκεν τῶν δούλων σου, δέσποτα. 17И҆ нн҃ѣ, гдⷭ҇и, бж҃е на́шъ, ᲂу҆слы́ши моли́твꙋ раба̀ твоегѡ̀ и҆ проше́нїе є҆гѡ̀, и҆ ꙗ҆вѝ лицѐ твоѐ на ст҃и́лище твоѐ ѡ҆пꙋстѣ́вшее, тебє̀ ра́ди, гдⷭ҇и.
18πρόσχες, κύριε, τὸ οὖς σου καὶ ἐπάκουσόν μου· ἄνοιξον τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἰδὲ τὴν ἐρήμωσιν ἡμῶν καὶ τῆς πόλεώς σου, ἐφ᾿ ἧς ἐπεκλήθη τὸ ὄνομά σου ἐπ᾿ αὐτῆς· οὐ γὰρ ἐπὶ ταῖς δικαιοσύναις ἡμῶν ἡμεῖς δεόμεθα ἐν ταῖς προσευχαῖς ἡμῶν ἐνώπιόν σου, ἀλλὰ διὰ τὸ σὸν ἔλεος, 18Приклонѝ, гдⷭ҇и, бж҃е мо́й, ᲂу҆́хо твоѐ и҆ ᲂу҆слы́ши, ѿве́рзи ѻ҆́чи твоѝ и҆ ви́ждь потребле́нїе на́ше и҆ гра́да твоегѡ̀, въ не́мже призва́сѧ и҆́мѧ твоѐ, ꙗ҆́кѡ не на на́шѧ пра̑вды( ᲂу҆пова́юще) поверга́емъ моле́нїе на́ше пред̾ тобо́ю, но на щедрѡ́ты твоѧ̑ мнѡ́гїѧ, гдⷭ҇и.
19κύριε, σὺ ἱλάτευσον. κύριε, ἐπάκουσον καὶ ποίησον καὶ μὴ χρονίσῃς ἕνεκα σεαυτοῦ, δέσποτα, ὅτι τὸ ὄνομά σου ἐπεκλήθη ἐπὶ τὴν πόλιν σου Σιων καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου Ισραηλ.– 19Оу҆слы́ши, гдⷭ҇и, ѡ҆чⷭ҇ти, гдⷭ҇и, вонмѝ, гдⷭ҇и, и҆ сотворѝ, и҆ не закоснѝ тебє̀ ра́ди, бж҃е мо́й, ꙗ҆́кѡ и҆́мѧ твоѐ призва́сѧ во гра́дѣ твое́мъ и҆ въ лю́дехъ твои́хъ.
20καὶ ἕως ἐγὼ ἐλάλουν προσευχόμενος καὶ ἐξομολογούμενος τὰς ἁμαρτίας μου καὶ τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ μου Ισραηλ καὶ δεόμενος ἐν ταῖς προσευχαῖς ἐναντίον κυρίου θεοῦ μου καὶ ὑπὲρ τοῦ ὄρους τοῦ ἁγίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν, 20Є҆ще́ же мѝ глаго́лющꙋ и҆ молѧ́щꙋсѧ и҆ и҆сповѣ́дающꙋ грѣхѝ моѧ̑ и҆ грѣхѝ люді́й мои́хъ і҆и҃лѧ, и҆ припа́дающꙋ съ моле́нїемъ мои́мъ пред̾ гдⷭ҇емъ бг҃омъ мои́мъ ѡ҆ горѣ̀ ст҃ѣ́й є҆гѡ̀:
21καὶ ἔτι λαλοῦντός μου ἐν τῇ προσευχῇ μου καὶ ἰδοὺ ἀνήρ, ὃν εἶδον ἐν τῷ ὕπνῳ μου τὴν ἀρχήν, Γαβριηλ, τάχει φερόμενος προσήγγισέ μοι ἐν ὥρᾳ θυσίας ἑσπερινῆς. 21и҆ є҆щѐ глаго́лющꙋ мѝ въ моли́твѣ, и҆ сѐ, мꙋ́жъ гаврїи́лъ, є҆го́же ви́дѣхъ въ видѣ́нїи мое́мъ въ нача́лѣ, парѧ́щь, и҆ прикоснꙋ́сѧ мнѣ̀, а҆́ки въ ча́съ же́ртвы вече́рнїѧ,
22καὶ προσῆλθε καὶ ἐλάλησε μετ᾿ ἐμοῦ καὶ εἶπεν Δανιηλ, ἄρτι ἐξῆλθον ὑποδεῖξαί σοι διάνοιαν. 22и҆ вразꙋми́ мѧ, и҆ глаго́ла ко мнѣ̀, и҆ речѐ: данїи́ле, нн҃ѣ и҆зыдо́хъ ᲂу҆стро́ити тебѣ̀ ра́зꙋмъ:
23ἐν ἀρχῇ τῆς δεήσεώς σου ἐξῆλθε πρόσταγμα παρὰ κυρίου, καὶ ἐγὼ ἦλθον ὑποδεῖξαί σοι, ὅτι ἐλεεινὸς εἶ· καὶ διανοήθητι τὸ πρόσταγμα. 23въ нача́лѣ моли́твы твоеѧ̀ и҆зы́де сло́во, и҆ а҆́зъ прїидо́хъ возвѣсти́ти тебѣ̀, ꙗ҆́кѡ мꙋ́жъ жела́нїй є҆сѝ ты̀, размы́сли ѡ҆ словесѝ и҆ разꙋмѣ́й во ꙗ҆вле́нїи.
24ἑβδομήκοντα ἑβδομάδες ἐκρίθησαν ἐπὶ τὸν λαόν σου καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν Σιων συντελεσθῆναι τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὰς ἀδικίας σπανίσαι καὶ ἀπαλεῖψαι τὰς ἀδικίας καὶ διανοηθῆναι τὸ ὅραμα καὶ δοθῆναι δικαιοσύνην αἰώνιον καὶ συντελεσθῆναι τὸ ὅραμα καὶ εὐφρᾶναι ἅγιον ἁγίων. 24Се́дмьдесѧтъ седми́нъ сократи́шасѧ ѡ҆ лю́дехъ твои́хъ и҆ ѡ҆ гра́дѣ твое́мъ ст҃ѣ́мъ, ꙗ҆́кѡ да ѡ҆бетша́етъ согрѣше́нїе, и҆ сконча́етсѧ грѣ́хъ, и҆ запеча́таютсѧ грѣсѝ, и҆ загла́дѧтсѧ непра̑вды, и҆ ѡ҆чи́стѧтсѧ беззакѡ́нїѧ, и҆ приведе́тсѧ пра́вда вѣ́чнаѧ: и҆ запеча́таетсѧ видѣ́нїе и҆ прⷪ҇ро́къ, и҆ пома́жетсѧ ст҃ы́й ст҃ы́хъ.
25καὶ γνώσῃ καὶ διανοηθήσῃ καὶ εὐφρανθήσῃ καὶ εὑρήσεις προστάγματα ἀποκριθῆναι καὶ οἰκοδομήσεις Ιερουσαλημ πόλιν κυρίῳ. 25И҆ ᲂу҆вѣ́си и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́еши ѿ и҆схо́да словесѐ, є҆́же ѿвѣща́ти и҆ є҆́же согради́ти і҆ерⷭ҇ли́мъ, да́же до хрⷭ҇та̀ старѣ́йшины седми́нъ се́дмь и҆ седми́нъ шестьдесѧ́тъ двѣ̀: и҆ возврати́тсѧ, и҆ согради́тсѧ сто́гна и҆ забра̑ла, и҆ и҆стоща́тсѧ лѣ̑та.
26καὶ μετὰ ἑπτὰ καὶ ἑβδομήκοντα καὶ ἑξήκοντα δύο ἀποσταθήσεται χρῖσμα καὶ οὐκ ἔσται, καὶ βασιλεία ἐθνῶν φθερεῖ τὴν πόλιν καὶ τὸ ἅγιον μετὰ τοῦ χριστοῦ, καὶ ἥξει συντέλεια αὐτοῦ μετ᾿ ὀργῆς καὶ ἕως καιροῦ συντελείας· ἀπὸ πολέμου πολεμηθήσεται. 26И҆ по седми́нахъ шести́десѧти двꙋ́хъ потреби́тсѧ пома́занїе{ Є҆вр.: мессі́а.}, и҆ сꙋ́дъ не бꙋ́детъ въ не́мъ: гра́дъ же и҆ ст҃о́е разсы́плетсѧ со старѣ́йшиною грѧдꙋ́щимъ, и҆ потребѧ́тсѧ а҆́ки въ пото́пѣ, и҆ до конца̀ ра́ти сокраще́нныѧ чи́номъ, поги́бельми.
27καὶ δυναστεύσει διαθήκη εἰς πολλούς, καὶ πάλιν ἐπιστρέψει καὶ ἀνοικοδομηθήσεται εἰς πλάτος καὶ μῆκος· καὶ κατὰ συντέλειαν καιρῶν καὶ μετὰ ἑπτὰ καὶ ἑβδομήκοντα καιροὺς καὶ ἑξήκοντα δύο ἔτη ἕως καιροῦ συντελείας πολέμου καὶ ἀφαιρεθήσεται ἐρήμωσις ἐν τῷ κατισχῦσαι τὴν διαθήκην ἐπὶ πολλὰς ἑβδομάδας· καὶ ἐν τῷ τέλει τῆς ἑβδομάδος ἀρθήσεται θυσία καὶ σπονδή, καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν βδέλυγμα τῶν ἐρημώσεων ἔσται ἕως συντελείας, καὶ συντέλεια δοθήσεται ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν. 27И҆ ᲂу҆тверди́тъ завѣ́тъ мнѡ́зѣмъ седми́на є҆ди́на: въ по́лъ же седми́ны ѿи́метсѧ же́ртва и҆ возлїѧ́нїе, и҆ во свѧти́лищи ме́рзость запꙋстѣ́нїѧ бꙋ́детъ, и҆ да́же до сконча́нїѧ вре́мене сконча́нїе да́стсѧ на ѡ҆пꙋстѣ́нїе.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms