Данїи́ла 14

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Ἐκ προφητείας Αμβακουμ υἱοῦ Ἰησοῦ ἐκ τῆς φυλῆς Λευι. 1И҆ ца́рь а҆стѷа́гъ приложи́сѧ къ ѻ҆тцє́мъ свои̑мъ: и҆ прїѧ̀ кѵ́ръ пе́рсѧнинъ ца́рство є҆гѡ̀.
2Ἄνθρωπός τις ἦν ἱερεύς, ὄνομα Δανιηλ υἱὸς Αβαλ, συμβιωτὴς τοῦ βασιλέως Βαβυλῶνος. 2И҆ бѧ́ше данїи́лъ сожи́тельствꙋющь со царе́мъ и҆ сла́венъ па́че всѣ́хъ дрꙋгѡ́въ є҆гѡ̀.
3καὶ ἦν εἴδωλον, Βηλ, ἐσέβοντο οἱ Βαβυλώνιοι· ἀνηλίσκετο δὲ αὐτῷ καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν σεμιδάλεως ἀρτάβαι δέκα δύο καὶ πρόβατα τέσσαρα καὶ ἐλαίου μετρηταὶ ἕξ. 3И҆ бѧ́ше кꙋмі́ръ вавѷлѡ́нѧнѡмъ, є҆мꙋ́же и҆́мѧ ви́лъ, и҆ и҆ждива́хꙋ є҆мꙋ̀ на кі́йждо де́нь мꙋкѝ семїда́льны а҆ртава̑съ двана́десѧть и҆ ѻ҆ве́цъ четы́редесѧть и҆ вїна̀ мѣ́ръ ше́сть.
4καὶ βασιλεὺς ἐσέβετο αὐτόν, καὶ ἐπορεύετο βασιλεὺς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν καὶ προσεκύνει αὐτῷ· Δανιηλ δὲ προσηύχετο πρὸς κύριον. 4И҆ ца́рь почита́ше є҆го̀ и҆ хожда́ше по всѧ̑ дни̑ кла́нѧтисѧ є҆мꙋ̀: данїи́лъ же кла́нѧшесѧ бг҃ꙋ своемꙋ̀. И҆ речѐ є҆мꙋ̀ ца́рь: почто̀ не покланѧ́ешисѧ ви́лꙋ;
5καὶ εἶπεν βασιλεὺς τῷ Δανιηλ Διὰ τί οὐ προσκυνεῖς τῷ Βηλ; καὶ εἶπε Δανιηλ πρὸς τὸν βασιλέα Οὐδένα σέβομαι ἐγὼ εἰ μὴ κύριον τὸν θεὸν τὸν κτίσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ ἔχοντα πάσης σαρκὸς κυριείαν. 5Ѻ҆́нъ же речѐ: поне́же не покланѧ́юсѧ кꙋмі́рѡмъ рꙋка́ми сотворє́ннымъ, но живо́мꙋ бг҃ꙋ сотво́ршемꙋ не́бо и҆ зе́млю и҆ владꙋ́щемꙋ всѣ́ми.
6εἶπεν δὲ βασιλεὺς αὐτῷ Οὗτος οὖν οὐκ ἔστι θεός; οὐχ ὁρᾷς ὅσα εἰς αὐτὸν δαπανᾶται καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν; 6И҆ речѐ є҆мꙋ̀ ца́рь: не мни́тсѧ ли тѝ ви́лъ бы́ти жи́въ бо́гъ; и҆лѝ не ви́диши, коли́кѡ ꙗ҆́стъ и҆ пїе́тъ по всѧ̑ дни̑;
7καὶ εἶπεν αὐτῷ Δανιηλ Μηδαμῶς· μηδείς σε παραλογιζέσθω· οὗτος γὰρ ἔσωθεν μὲν πήλινός ἐστιν, ἔξωθεν δὲ χαλκοῦς· ὀμνύω δέ σοι κύριον τὸν θεὸν τῶν θεῶν, ὅτι οὐθὲν βέβρωκε πώποτε οὗτος. 7И҆ речѐ данїи́лъ посмѣѧ́всѧ: не прельща́йсѧ, царю̀! то́й бо внꙋтрьꙋ́дꙋ пра́хъ є҆́сть, а҆ внѣꙋ́дꙋ мѣ́дь, и҆ не ꙗ҆дѐ, ни пѝ никогда́же.
8καὶ θυμωθεὶς βασιλεὺς ἐκάλεσε τοὺς προεστηκότας τοῦ ἱεροῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖς Παραδείξατε τὸν ἐσθίοντα τὰ παρασκευαζόμενα τῷ Βηλ· εἰ δὲ μή γε, ἀποθανεῖσθε Δανιηλ φάσκων μὴ ἐσθίεσθαι αὐτὰ ὑπ᾿ αὐτοῦ. οἱ δὲ εἶπαν Αὐτὸς Βηλ ἐστὶν κατεσθίων αὐτά. 8И҆ разгнѣ́вавсѧ ца́рь приза̀ жерцы̀ своѧ̑ и҆ речѐ и҆̀мъ: а҆́ще не повѣ́сте мѝ, кто̀ ꙗ҆́стъ бра́шно сїѐ, то̀ ᲂу҆́мрете:
9εἶπε δὲ Δανιηλ πρὸς τὸν βασιλέα Γινέσθω οὕτως· ἐὰν μὴ παραδείξω ὅτι οὐκ ἔστιν Βηλ κατεσθίων ταῦτα, ἀποθανοῦμαι καὶ πάντες οἱ παρ᾿ ἐμοῦ. ἦσαν δὲ τῷ Βηλ ἱερεῖς ἑβδομήκοντα χωρὶς γυναικῶν καὶ τέκνων. 9а҆́ще же пока́жете, ꙗ҆́кѡ ви́лъ снѣда́етъ є҆̀, ᲂу҆́мретъ данїи́лъ, ꙗ҆́кѡ похꙋ́лилъ є҆́сть ви́ла. И҆ речѐ данїи́лъ царю̀: бꙋ́ди по глаго́лꙋ твоемꙋ̀.
10ἤγαγον δέ τὸν βασιλέα εἰς τὸ εἰδώλιον. 10Бѧ́ше же жерцє́въ ви́ловыхъ се́дмьдесѧтъ, кромѣ̀ же́нъ и҆ дѣте́й.
11καὶ παρετέθη τὰ βρώματα ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ Δανιηλ, καὶ οἶνος κερασθεὶς εἰσηνέχθη καὶ παρετέθη τῷ Βηλ. καὶ εἶπεν Δανιηλ Σὺ αὐτὸς ὁρᾷς ὅτι κεῖται ταῦτα, βασιλεῦ· σὺ οὖν ἐπισφράγισαι τὰς κλεῖδας τοῦ ναοῦ, ἐπὰν κλεισθῇ. 11И҆ прїи́де ца́рь со данїи́ломъ во хра́мъ ви́ловъ. И҆ рѣ́ша жерцы̀ ви́лѡвы: сѐ, мы̀ и҆зы́демъ во́нъ, ты́ же, царю̀, поста́ви ꙗ҆́ди, и҆ вїно̀ наче́рпавъ поста́ви, заключи́ же двє́ри и҆ запеча́тай пе́рстнемъ свои́мъ:
12 12и҆ прише́дъ заꙋ́тра, а҆́ще не ѡ҆брѧ́щеши всегѡ̀ и҆з̾ѧ́дена ви́ломъ, тогда̀ и҆́змремъ, и҆лѝ данїи́лъ солга́вый на ны̀.
13ἤρεσε δὲ λόγος τῷ βασιλεῖ. 13Ті́и же пренебрега́хꙋ, поне́же сотвори́ша под̾ трапе́зою сокрове́нъ вхо́дъ и҆ вхожда́хꙋ тѣ́мъ всегда̀ и҆ и҆з̾ѧда́хꙋ та̑ѧ.
14 δὲ Δανιηλ ἐκέλευσε τοὺς παρ᾿ αὐτοῦ ἐκβαλόντας πάντας ἐκ τοῦ ναοῦ κατασῆσαι ὅλον τὸν ναὸν σποδῷ οὐθενὸς τῶν ἐκτὸς αὐτοῦ εἰδότος. καὶ τότε τὸν ναὸν ἐκέλευσε σφραγίσαι τῷ τοῦ βασιλέως δακτυλίῳ καὶ τοῖς δακτυλίοις τινῶν ἐνδόξων ἱερέων· καὶ ἐγένετο οὕτως. 14И҆ бы́сть, є҆гда̀ и҆зыдо́ша ѻ҆нѝ, и҆ ца́рь поста́ви бра́шно ви́лꙋ: и҆ повелѣ̀ данїи́лъ ѻ҆трокѡ́мъ свои̑мъ, и҆ принесо́ша пе́пелъ и҆ посы́паша ве́сь хра́мъ пред̾ царе́мъ є҆ди́нымъ: и҆ и҆зше́дше заключи́ша двє́ри, и҆ запеча́таша пе́рстнемъ царе́вымъ, и҆ ѿидо́ша.
15καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύριον παρεγένοντο ἐπὶ τὸν τόπον· οἱ δὲ ἱερεῖς τοῦ Βηλ διὰ ψευδοθυρίδων εἰσελθόντες κατεφάγοσαν πάντα τὰ παρακείμενα τῷ Βηλ καὶ ἐξέπιον τὸν οἶνον. καὶ εἶπεν Δανιηλ Ἐπίδετε τὰς σφραγῖδας ὑμῶν εἰ μένουσιν, ἄνδρες ἱερεῖς· καὶ σὺ δέ, βασιλεῦ, σκέψαι μή τί σοι ἀσύμφωνον γεγένηται. καὶ εὗρον, ὡς ἦν σφραγίς, καὶ ἀπέβαλον τὴν σφραγῖδα. 15Жерцы́ же внидо́ша но́щїю по ѡ҆бы́чаю своемꙋ̀, и҆ жєны̀ и҆́хъ и҆ ча̑да и҆́хъ, и҆ поѧдо́ша всѧ̑ и҆ и҆спи́ша.
16 16И҆ ᲂу҆ра́ни ца́рь заꙋ́тра, и҆ данїи́лъ съ ни́мъ.
17 17И҆ речѐ ца́рь: цѣ̑лы ли сꙋ́ть пєча́ти, данїи́ле; Ѻ҆́нъ же речѐ: цѣ̑лы, царю̀.
18καὶ ἀνοίξαντες τὰς θύρας εἴδοσαν δεδαπανημένα πάντα τὰ παρατεθέντα καὶ τὰς τραπέζας κενάς· καὶ ἐχάρη βασιλεὺς καὶ εἶπεν πρὸς τὸν Δανιηλ Μέγας ἐστὶν Βηλ, καὶ οὐκ ἔστι παρ᾿ αὐτῷ δόλος. 18И҆ бы́сть а҆́бїе, є҆гда̀ ѿверзо́ша двє́ри, воззрѣ́въ ца́рь на трапе́зꙋ, возопѝ гла́сомъ вели́кимъ: вели́къ є҆сѝ, ви́ле, и҆ нѣ́сть льстѝ въ тебѣ̀ ни є҆ди́ныѧ.
19καὶ ἐγέλασε Δανιηλ σφόδρα καὶ εἶπεν τῷ βασιλεῖ Δεῦρο ἰδὲ τὸν δόλον τῶν ἱερέων. καὶ εἶπεν Δανιηλ Βασιλεῦ, ταῦτα τὰ ἴχνη τίνος ἐστί; 19И҆ посмѣѧ́сѧ данїи́лъ, и҆ ᲂу҆держа̀ царѧ̀, є҆́же бы не вни́ти є҆мꙋ̀ внꙋ́трь, и҆ речѐ: ви́ждь ᲂу҆̀бо помо́стъ и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́й, чїѧ̑ сꙋ́ть стѡпы̀ сїѧ̑;
20καὶ εἶπεν βασιλεύς Ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν καὶ παιδίων. 20И҆ речѐ ца́рь: ви́ждꙋ стопы̀ мꙋ́жєски и҆ жє́нски и҆ дѣ̑тски.
21καὶ ἐπῆλθεν ἐπὶ τὸν οἶκον, ἐν ἦσαν οἱ ἱερεῖς καταγινόμενοι, καὶ εὗρε τὰ βρώματα τοῦ Βηλ καὶ τὸν οἶνον· καὶ ἐπέδειξε Δανιηλ τῷ βασιλεῖ τὰ ψευδοθύρια, δι᾿ ὧν εἰσπορευόμενοι οἱ ἱερεῖς ἐδαπάνων τὰ παρατιθέμενα τῷ Βηλ. 21И҆ разгнѣ́вавсѧ ца́рь, ꙗ҆́тъ тогда̀ жерцы̀ и҆ жєны̀ и҆́хъ и҆ дѣ́ти и҆́хъ, и҆ показа́ша є҆мꙋ̀ сокровє́нныѧ двє́ри и҆́миже вхожда́хꙋ и҆ поѧда́хꙋ ꙗ҆̀же на трапе́зѣ.
22καὶ ἐξήγαγεν αὐτοὺς βασιλεὺς ἐκ τοῦ Βηλίου καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς τῷ Δανιηλ· καὶ τὴν δαπάνην τὴν εἰς αὐτὸν ἔδωκε τῷ Δανιηλ, τὸν δὲ Βηλ κατέστρεψε. 22И҆ и҆збѝ ѧ҆̀ ца́рь и҆ дадѐ ви́ла въ рꙋ́цѣ данїи́лꙋ, и҆ разбѝ є҆го̀ и҆ хра́мъ є҆гѡ̀ разорѝ.
23Καὶ ἦν δράκων ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ, καὶ ἐσέβοντο αὐτὸν οἱ Βαβυλώνιοι. 23И҆ бѧ́ше ѕмі́й вели́кїй на мѣ́стѣ то́мъ, и҆ почита́хꙋ є҆го̀ вавѷлѡ́нѧне.
24καὶ εἶπεν βασιλεὺς τῷ Δανιηλ Μὴ καὶ τοῦτον ἐρεῖς ὅτι χαλκοῦς ἐστιν; ἰδοὺ ζῇ καὶ ἐσθίει καὶ πίνει· προσκύνησον αὐτῷ. 24И҆ речѐ ца́рь данїи́лꙋ: є҆да̀ и҆ семꙋ̀ рече́ши, ꙗ҆́кѡ мѣ́дь є҆́сть; се́й жи́въ є҆́сть, и҆ ꙗ҆́стъ и҆ пїе́тъ: не мо́жеши рещѝ, ꙗ҆́кѡ нѣ́сть се́й бо́гъ жи́въ: ᲂу҆̀бо поклони́сѧ є҆мꙋ̀.
25καὶ εἶπεν Δανιηλ Βασιλεῦ, δός μοι τὴν ἐξουσίαν, καὶ ἀνελῶ τὸν δράκοντα ἄνευ σιδήρου καὶ ῥάβδου. 25И҆ речѐ данїи́лъ: гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ моемꙋ̀ поклоню́сѧ, ꙗ҆́кѡ то́й є҆́сть бг҃ъ жи́въ:
26καὶ συνεχώρησεν αὐτῷ βασιλεὺς καὶ εἶπεν αὐτῷ Δέδοταί σοι. 26ты́ же, царю̀, да́ждь мѝ вла́сть, и҆ ᲂу҆бїю̀ ѕмі́а без̾ меча̀ и҆ без̾ жезла̀. И҆ речѐ ца́рь: даю́ ти.
27καὶ λαβὼν Δανιηλ πίσσης μνᾶς τριάκοντα καὶ στέαρ καὶ τρίχας ἥψησεν ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ ἐποίησε μάζαν καὶ ἐνέβαλεν εἰς τὸ στόμα τοῦ δράκοντος, καὶ φαγὼν διερράγη. καὶ ἔδειξεν αὐτὸν τῷ βασιλεῖ λέγων Οὐ ταῦτα σέβεσθε, βασιλεῦ; 27И҆ взѧ̀ данїи́лъ смо́лꙋ и҆ тꙋ́къ и҆ во́лнꙋ, и҆ возварѝ вкꙋ́пѣ, и҆ сотворѝ гомо́лꙋ, и҆ вве́же во ᲂу҆ста̀ ѕмі́ю, и҆ и҆з̾ѧ́дъ разсѣ́десѧ ѕмі́й. И҆ речѐ данїи́лъ: зри́те чти̑лища ва̑ша.
28καὶ συνήχθησαν οἱ ἀπὸ τῆς χώρας πάντες ἐπὶ τὸν Δανιηλ καὶ εἶπαν Ιουδαῖος γέγονεν βασιλεύς· τὸν Βηλ κατέστρεψε καὶ τὸν δράκοντα ἀπέκτεινε. 28И҆ бы́сть, є҆гда̀ ᲂу҆слы́шаша вавѷлѡ́нѧне, возропта́ша ѕѣлѡ̀ и҆ ѡ҆брати́шасѧ на царѧ̀ и҆ рѣ́ша: і҆ꙋде́анинъ бы́сть ца́рь, ви́ла расто́рже, и҆ ѕмі́а ᲂу҆бѝ, и҆ жерцы̀ и҆зсѣчѐ.
29 29И҆ рѣ́ша прише́дше ко царю̀: преда́ждь на́мъ данїи́ла: а҆́ще ли нѝ, то̀ ᲂу҆бїе́мъ тѧ̀ и҆ до́мъ тво́й.
30καὶ ἰδὼν βασιλεὺς ὅτι ἐπισυνήχθη ὄχλος τῆς χώρας ἐπ᾿ αὐτόν, ἐκάλεσε τοὺς συμβιωτὰς αὐτοῦ καὶ εἶπεν Δίδωμι τὸν Δανιηλ εἰς ἀπώλειαν. 30И҆ ви́дѣ ца́рь, ꙗ҆́кѡ налега́ютъ на него̀ ѕѣлѡ̀, и҆ принꙋжде́нъ предадѐ и҆̀мъ данїи́ла.
31ἦν δὲ λάκκος ἐν ἐτρέφοντο λέοντες ἑπτά, οἷς παρεδίδοντο οἱ ἐπίβουλοι τοῦ βασιλέως, καὶ ἐχορηγεῖτο αὐτοῖς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν τῶν ἐπιθανατίων σώματα δύο. καὶ ἐνεβάλοσαν τὸν Δανιηλ οἱ ὄχλοι εἰς ἐκεῖνον τὸν λάκκον, ἵνα καταβρωθῇ καὶ μηδὲ ταφῆς τύχῃ. καὶ ἦν ἐν τῷ λάκκῳ Δανιηλ ἡμέρας ἕξ. 31Ті́и же вверго́ша є҆го̀ въ ро́въ ле́вскъ, и҆ бѣ̀ та́мѡ дні́й ше́сть.
32 32Бѧ́хꙋ же въ ро́вѣ се́дмь львѡ́въ, и҆ даѧ́хꙋ и҆̀мъ на де́нь два̀ тѣ̑ла и҆ двѣ̀ ѻ҆́вцы: тогда́ же не да́ша и҆̀мъ, да снѣдѧ́тъ данїи́ла.
33καὶ ἐγένετο τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ καὶ ἦν Αμβακουμ ἔχων ἄρτους ἐντεθρυμμένους ἐν σκάφῃ ἐν ἑψήματι καὶ στάμνον οἴνου κεκερασμένου καὶ ἐπορεύετο εἰς τὸ πεδίον πρὸς τοὺς θεριστάς. 33А҆ввакꙋ́мъ же прⷪ҇ро́къ бѧ́ше во і҆ꙋде́и, и҆ то́й сварѝ варе́нїе и҆ вдробѝ хлѣ́бы въ нѡ́щвы, и҆ и҆дѧ́ше на по́ле донестѝ жа́телємъ.
34καὶ ἐλάλησεν ἄγγελος κυρίου πρὸς Αμβακουμ λέγων Τάδε λέγει σοι κύριος θεός Τὸ ἄριστον, ἔχεις, ἀπένεγκε Δανιηλ εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων ἐν Βαβυλῶνι. 34И҆ речѐ а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень а҆ввакꙋ́мꙋ: ѿнесѝ ѡ҆бѣ́дъ, є҆го́же и҆́маши, въ вавѷлѡ́нъ данїи́лꙋ, въ ро́въ ле́вскъ.
35καὶ εἶπεν Αμβακουμ Κύριε θεός, οὐχ ἑώρακα τὴν Βαβυλῶνα καὶ τὸν λάκκον οὐ γινώσκω ποῦ ἐστι. 35И҆ речѐ а҆ввакꙋ́мъ: гдⷭ҇и, вавѷлѡ́на не ви́дѣхъ, и҆ рва̀ не вѣ́мъ, гдѣ̀ є҆́сть.
36καὶ ἐπιλαβόμενος αὐτοῦ ἄγγελος κυρίου τοῦ Αμβακουμ τῆς κόμης αὐτοῦ τῆς κεφαλῆς ἔθηκεν αὐτὸν ἐπάνω τοῦ λάκκου τοῦ ἐν Βαβυλῶνι. 36И҆ ꙗ҆́тъ є҆го̀ а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень за ве́рхъ є҆гѡ̀, и҆ держа̀ за власы̀ главы̀ є҆гѡ̀, и҆ поста́ви є҆го̀ въ вавѷлѡ́нѣ верхꙋ̀ рва̀ шꙋ́момъ дꙋ́ха своегѡ̀.
37καὶ εἶπεν Αμβακουμ πρὸς Δανιηλ Ἀναστὰς φάγε τὸ ἄριστον, ἀπέστειλέ σοι κύριος θεός. 37И҆ возопѝ а҆ввакꙋ́мъ глаго́лѧ: данїи́ле, данїи́ле! возмѝ ѡ҆бѣ́дъ, є҆го́же посла̀ тебѣ̀ бг҃ъ.
38καὶ εἶπε Δανιηλ Ἐμνήσθη γάρ μου κύριος θεὸς μὴ ἐγκαταλείπων τοὺς ἀγαπῶντας αὐτόν. 38И҆ речѐ данїи́лъ: помѧнꙋ́лъ бо мѧ̀ є҆сѝ, бж҃е, и҆ нѣ́си ѡ҆ста́вилъ лю́бѧщихъ тѧ̀.
39καὶ ἔφαγε Δανιηλ· δὲ ἄγγελος κυρίου κατέστησε τὸν Αμβακουμ ὅθεν αὐτὸν ἔλαβε τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ. δὲ κύριος θεὸς ἐμνήσθη τοῦ Δανιηλ. 39И҆ воста́въ данїи́лъ ꙗ҆дѐ: а҆́гг҃лъ же бж҃їй па́ки поста́ви а҆ввакꙋ́ма внеза́пꙋ на мѣ́стѣ є҆гѡ̀.
40ἐξῆλθε δὲ βασιλεὺς μετὰ ταῦτα πενθῶν τὸν Δανιηλ καὶ ἐγκύψας εἰς τὸν λάκκον ὁρᾷ αὐτὸν καθήμενον. 40Ца́рь же прїи́де въ седмы́й де́нь жалѣ́ти данїи́ла, и҆ прїи́де над̾ ро́въ, и҆ воззрѣ̀ и҆ сѐ, данїи́лъ сѣдѧ̀.
41καὶ ἀναβοήσας εἶπεν βασιλεύς Μέγας ἐστὶ κύριος θεός, καὶ οὐκ ἔστι πλὴν αὐτοῦ ἄλλος. 41И҆ возопѝ ца́рь гла́сомъ вели́кимъ и҆ речѐ: вели́къ є҆сѝ, гдⷭ҇и, бж҃е данїи́ловъ, и҆ нѣ́сть и҆но́гѡ ра́звѣ тебє̀.
42καὶ ἐξήγαγεν βασιλεὺς τὸν Δανιηλ ἐκ τοῦ λάκκου· καὶ τοὺς αἰτίους τῆς ἀπωλείας αὐτοῦ ἐνέβαλεν εἰς τὸν λάκκον ἐνώπιον τοῦ Δανιηλ, καὶ κατεβρώθησαν. 42И҆ и҆схитѝ є҆го̀, пови̑нныѧ же па́гꙋбѣ є҆гѡ̀ вве́рже въ ро́въ, и҆ и҆з̾ѧде́ни бы́ша а҆́бїе пред̾ ни́мъ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms