Данїи́ла 3

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Ἔτους ὀκτωκαιδεκάτου Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς διοικῶν πόλεις καὶ χώρας καὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ Ινδικῆς ἕως Αἰθιοπίας ἐποίησεν εἰκόνα χρυσῆν, τὸ ὕψος αὐτῆς πηχῶν ἑξήκοντα καὶ τὸ πλάτος αὐτῆς πηχῶν ἕξ, καὶ ἔστησεν αὐτὴν ἐν πεδίῳ τοῦ περιβόλου χώρας Βαβυλωνίας. 1Въ лѣ́то ѻ҆смонадесѧ́тое навꙋходоно́соръ ца́рь сотворѝ тѣ́ло зла́то, высота̀ є҆гѡ̀ ла́ктїй шести́десѧти и҆ широта̀ є҆гѡ̀ ла́ктїй шестѝ, и҆ поста́ви є҆̀ на по́ли деи́рѣ во странѣ̀ вавѷлѡ́нстѣй.
2καὶ Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς βασιλέων καὶ κυριεύων τῆς οἰκουμένης ὅλης ἀπέστειλεν ἐπισυναγαγεῖν πάντα τὰ ἔθνη καὶ φυλὰς καὶ γλώσσας, σατράπας, στρατηγούς, τοπάρχας καὶ ὑπάτους, διοικητὰς καὶ τοὺς ἐπ᾿ ἐξουσιῶν κατὰ χώραν καὶ πάντας τοὺς κατὰ τὴν οἰκουμένην ἐλθεῖν εἰς τὸν ἐγκαινισμὸν τῆς εἰκόνος τῆς χρυσῆς, ἣν ἔστησε Ναβουχοδονοσορ βασιλεύς· 2И҆ посла̀( навꙋходоно́соръ ца́рь) собра́ти ѵ҆па́ты и҆ воевѡ́ды и҆ мѣстонача́льники, вожди̑ же и҆ мꙋчи́тєли, и҆ сꙋ́щыѧ на власте́хъ и҆ всѧ̑ кнѧ̑зи стра́нъ, прїитѝ на ѡ҆бновле́нїе кꙋмі́ра, є҆го́же поста́ви навꙋходоно́соръ ца́рь.
3καὶ ἔστησαν οἱ προγεγραμμένοι κατέναντι τῆς εἰκόνος. 3И҆ собра́шасѧ мѣстонача̑льницы, ѵ҆па́тове, воевѡ́ды, вожде́ве, мꙋчи́телїе вели́цыи, и҆̀же над̾ властьмѝ, и҆ всѝ нача̑льницы стра́нъ на ѡ҆бновле́нїе тѣ́ла, є҆́же поста́ви навꙋходоно́соръ ца́рь: и҆ ста́ша пред̾ тѣ́ломъ, є҆́же поста́ви навꙋходоно́соръ ца́рь.
4καὶ κῆρυξ ἐκήρυξε τοῖς ὄχλοις Ὑμῖν παραγγέλλεται, ἔθνη καὶ χῶραι, λαοὶ καὶ γλῶσσαι· 4И҆ проповѣ́дникъ вопїѧ́ше со крѣ́постїю: ва́мъ глаго́летсѧ, наро́ди, лю́дїе, племена̀, ꙗ҆зы́цы:
5ὅταν ἀκούσητε τῆς φωνῆς τῆς σάλπιγγος, σύριγγος καὶ κιθάρας, σαμβύκης καὶ ψαλτηρίου, συμφωνίας καὶ παντὸς γένους μουσικῶν, πεσόντες προσκυνήσατε τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ, ἣν ἔστησε Ναβουχοδονοσορ βασιλεύς· 5во́ньже ча́съ а҆́ще ᲂу҆слы́шите гла́съ трꙋбы̀, свирѣ̑ли же и҆ гꙋ́сли, самвѵ́ки же и҆ ѱалти̑ри и҆ согла̑сїѧ, и҆ всѧ́кагѡ ро́да мꙋсїкі́йска, па́дающе покланѧ́йтесѧ тѣ́лꙋ злато́мꙋ, є҆́же поста́ви навꙋходоно́соръ ца́рь:
6καὶ πᾶς, ὃς ἂν μὴ πεσὼν προσκυνήσῃ, ἐμβαλοῦσιν αὐτὸν εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην. 6и҆ и҆́же а҆́ще не па́дъ покло́нитсѧ, въ то́й ча́съ вве́рженъ бꙋ́детъ въ пе́щь ѻ҆гне́мъ горѧ́щꙋю.
7καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ὅτε ἤκουσαν πάντα τὰ ἔθνη τῆς φωνῆς τῆς σάλπιγγος καὶ παντὸς ἤχου μουσικῶν, πίπτοντα πάντα τὰ ἔθνη, φυλαὶ καὶ γλῶσσαι προσεκύνησαν τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ, ἣν ἔστησε Ναβουχοδονοσορ, κατέναντι τούτου. 7И҆ бы́сть є҆гда̀ ᲂу҆слы́шаша лю́дїе гла́съ трꙋбы̀, свирѣ̑ли же и҆ гꙋ́сли, самвѵ́ки же и҆ ѱалти̑ри и҆ согла̑сїѧ, и҆ всѧ́кагѡ ро́да мꙋсїкі́йска, па́дающе всѝ лю́дїе, племена̀, ꙗ҆зы́цы, покланѧ́хꙋсѧ тѣ́лꙋ злато́мꙋ, є҆́же поста́ви навꙋходоно́соръ ца́рь.
8ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ προσελθόντες ἄνδρες Χαλδαῖοι διέβαλον τοὺς Ιουδαίους 8Тогда̀ пристꙋпи́ша мꙋ́жїе халде́йстїи и҆ ѡ҆болга́ша і҆ꙋде́євъ,
9καὶ ὑπολαβόντες εἶπον Κύριε βασιλεῦ, εἰς τὸν αἰῶνα ζῆθι· 9ѿвѣща́вше рѣ́ша навꙋходоно́сорꙋ царе́ви: царю̀, во вѣ́ки живѝ:
10σύ, βασιλεῦ, προσέταξας καὶ ἔκρινας, ἵνα πᾶς ἄνθρωπος, ὃς ἂν ἀκούσῃ τῆς φωνῆς τῆς σάλπιγγος καὶ παντὸς ἤχου μουσικῶν, πεσὼν προσκυνήσῃ τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ, 10ты̀, царю̀, положи́лъ є҆сѝ повелѣ́нїе, да всѧ́къ человѣ́къ, и҆́же а҆́ще ᲂу҆слы́шитъ гла́съ трꙋбы̀, свирѣ̑ли же и҆ гꙋ́сли, самвѵ́ки же и҆ ѱалти̑ри и҆ согла̑сїѧ, и҆ всѧ́кагѡ ро́да мꙋсїкі́йска,
11καὶ ὃς ἂν μὴ πεσὼν προσκυνήσῃ, ἐμβληθήσεται εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην· 11и҆ не па́дъ покло́нитсѧ тѣ́лꙋ злато́мꙋ, вве́рженъ бꙋ́детъ въ пе́щь ѻ҆гне́мъ горѧ́щꙋю.
12εἰσὶ δέ τινες ἄνδρες Ιουδαῖοι, οὓς κατέστησας ἐπὶ τῆς χώρας τῆς Βαβυλωνίας, Σεδραχ, Μισαχ, Αβδεναγω, οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι οὐκ ἐφοβήθησάν σου τὴν ἐντολὴν καὶ τῷ εἰδώλῳ σου οὐκ ἐλάτρευσαν καὶ τῇ εἰκόνι σου τῇ χρυσῇ, ἔστησας, οὐ προσεκύνησαν. 12Сꙋ́ть ᲂу҆̀бо мꙋ́жїе і҆ꙋде́є, и҆̀хже поста́вилъ є҆сѝ над̾ дѣ́лы страны̀ вавѷлѡ́нскїѧ, седра́хъ, мїса́хъ и҆ а҆вденагѡ̀, и҆̀же не послꙋ́шаша за́повѣди твоеѧ̀, царю̀, и҆ богѡ́мъ твои̑мъ не слꙋ́жатъ и҆ тѣ́лꙋ злато́мꙋ, є҆́же поста́вилъ є҆сѝ, не покланѧ́ютсѧ.
13τότε Ναβουχοδονοσορ θυμωθεὶς ὀργῇ προσέταξεν ἀγαγεῖν τὸν Σεδραχ, Μισαχ, Αβδεναγω· τότε οἱ ἄνθρωποι ἤχθησαν πρὸς τὸν βασιλέα. 13Тогда̀ навꙋходоно́соръ въ ꙗ҆́рости и҆ гнѣ́вѣ речѐ привестѝ седра́ха, мїса́ха и҆ а҆вденагѡ̀. И҆ приведе́ни бы́ша пред̾ царѧ̀.
14οὓς καὶ συνιδὼν Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς εἶπεν αὐτοῖς Διὰ τί, Σεδραχ, Μισαχ, Αβδεναγω, τοῖς θεοῖς μου οὐ λατρεύετε καὶ τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ, ἣν ἔστησα, οὐ προσκυνεῖτε; 14И҆ ѿвѣща̀ навꙋходоно́соръ и҆ речѐ и҆̀мъ: а҆́ще вои́стиннꙋ, седра́хъ, мїса́хъ и҆ а҆вденагѡ̀, богѡ́мъ мои̑мъ не слꙋ́жите и҆ тѣ́лꙋ злато́мꙋ, є҆́же поста́вихъ, не покланѧ́етесѧ;
15καὶ νῦν εἰ μὲν ἔχετε ἑτοίμως ἅμα τῷ ἀκοῦσαι τῆς σάλπιγγος καὶ παντὸς ἤχου μουσικῶν πεσόντες προσκυνῆσαι τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ, ἔστησα· εἰ δὲ μή γε, γινώσκετε ὅτι μὴ προσκυνησάντων ὑμῶν αὐθωρὶ ἐμβληθήσεσθε εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην· καὶ ποῖος θεὸς ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ τῶν χειρῶν μου; 15нн҃ѣ ᲂу҆̀бо а҆́ще є҆стѐ гото́ви, да є҆гда̀ ᲂу҆слы́шите гла́съ трꙋбы̀, свирѣ̑ли же и҆ гꙋ́сли, самвѵ́ки же и҆ ѱалти̑ри и҆ согла̑сїѧ, и҆ всѧ́кагѡ ро́да мꙋсїкі́йска, па́дше поклони́тесѧ тѣ́лꙋ злато́мꙋ, є҆́же сотвори́хъ: а҆́ще же не поклоните́сѧ, въ то́й ча́съ вве́ржени бꙋ́дете въ пе́щь ѻ҆гне́мъ горѧ́щꙋю: и҆ кто̀ є҆́сть бг҃ъ, и҆́же и҆́зметъ вы̀ и҆з̾ рꙋкѝ моеѧ̀;
16ἀποκριθέντες δὲ Σεδραχ, Μισαχ, Αβδεναγω εἶπαν τῷ βασιλεῖ Ναβουχοδονοσορ Βασιλεῦ, οὐ χρείαν ἔχομεν ἡμεῖς ἐπὶ τῇ ἐπιταγῇ ταύτῃ ἀποκριθῆναί σοι· 16И҆ ѿвѣща́ша седра́хъ, мїса́хъ и҆ а҆вденагѡ̀, глаго́люще царю̀ навꙋходоно́сорꙋ: не тре́бѣ на́мъ ѡ҆ глаго́лѣ се́мъ ѿвѣща́ти тебѣ̀:
17ἔστι γὰρ θεὸς ἐν οὐρανοῖς εἷς κύριος ἡμῶν, ὃν φοβούμεθα, ὅς ἐστι δυνατὸς ἐξελέσθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς καμίνου τοῦ πυρός, καὶ ἐκ τῶν χειρῶν σου, βασιλεῦ, ἐξελεῖται ἡμᾶς· 17є҆́сть бо бг҃ъ на́шъ на нб҃сѣ́хъ, є҆мꙋ́же мы̀ слꙋ́жимъ, си́ленъ и҆з̾ѧ́ти на́съ ѿ пе́щи ѻ҆гне́мъ горѧ́щїѧ и҆ ѿ рꙋкꙋ̀ твоє́ю и҆зба́вити на́съ, царю̀:
18καὶ τότε φανερόν σοι ἔσται, ὅτι οὔτε τῷ εἰδώλῳ σου λατρεύομεν οὔτε τῇ εἰκόνι σου τῇ χρυσῇ, ἣν ἔστησας, προσκυνοῦμεν. 18а҆́ще ли нѝ, вѣ́домо да бꙋ́детъ тебѣ̀, царю̀, ꙗ҆́кѡ богѡ́мъ твои̑мъ не слꙋ́жимъ и҆ тѣ́лꙋ злато́мꙋ, є҆́же поста́вилъ є҆сѝ, не кла́нѧемсѧ.
19τότε Ναβουχοδονοσορ ἐπλήσθη θυμοῦ, καὶ μορφὴ τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἠλλοιώθη, καὶ ἐπέταξε καῆναι τὴν κάμινον ἑπταπλασίως παρ᾿ ἔδει αὐτὴν καῆναι· 19Тогда̀ навꙋходоно́соръ и҆спо́лнисѧ ꙗ҆́рости, и҆ зра́къ лица̀ є҆гѡ̀ и҆змѣни́сѧ на седра́ха, мїса́ха и҆ а҆вденагѡ̀, и҆ речѐ: разжжи́те пе́щь седмери́цею, до́ндеже до конца̀ разгори́тсѧ.
20καὶ ἄνδρας ἰσχυροτάτους τῶν ἐν τῇ δυνάμει ἐπέταξε συμποδίσαντας τὸν Σεδραχ, Μισαχ, Αβδεναγω ἐμβαλεῖν εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην. 20И҆ мꙋжє́мъ си̑льнымъ крѣ́постїю речѐ: ѡ҆кова́вше седра́ха, мїса́ха и҆ а҆вденагѡ̀, вве́рзите въ пе́щь ѻ҆гне́мъ горѧ́щꙋю.
21τότε οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι συνεποδίσθησαν ἔχοντες τὰ ὑποδήματα αὐτῶν καὶ τὰς τιάρας αὐτῶν ἐπὶ τῶν κεφαλῶν αὐτῶν σὺν τῷ ἱματισμῷ αὐτῶν καὶ ἐβλήθησαν εἰς τὴν κάμινον. 21Тогда̀ мꙋ́жїе ѻ҆́нїи ѡ҆ко́вани бы́ша съ га́щами свои́ми и҆ покрыва́лы, и҆ сапогмѝ и҆ со ѻ҆де́ждами свои́ми, и҆ вве́ржени бы́ша посредѣ̀ пе́щи ѻ҆гне́мъ горѧ́щїѧ.
22ἐπειδὴ τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως ἤπειγεν καὶ κάμινος ἐξεκαύθη ὑπὲρ τὸ πρότερον ἑπταπλασίως, καὶ οἱ ἄνδρες οἱ προχειρισθέντες συμποδίσαντες αὐτοὺς καὶ προσαγαγόντες τῇ καμίνῳ ἐνεβάλοσαν εἰς αὐτήν. 22Поне́же глаго́лъ царе́въ превозмо́же, и҆ пе́щь разжже́на бы́сть преизли́шше: и҆ мꙋже́й ѻ҆́ныхъ, и҆̀же вверго́ша седра́ха, мїса́ха и҆ а҆вденагѡ̀, ᲂу҆бѝ пла́мень ѻ҆́гненный.
23τοὺς μὲν οὖν ἄνδρας τοὺς συμποδίσαντας τοὺς περὶ τὸν Αζαριαν ἐξελθοῦσα φλὸξ ἐκ τῆς καμίνου ἐνεπύρισε καὶ ἀπέκτεινεν, αὐτοὶ δὲ συνετηρήθησαν. 23И҆ мꙋ́жїе ті́и трїѐ, седра́хъ, мїса́хъ и҆ а҆вденагѡ̀, падо́ша посредѣ̀ пе́щи ѻ҆гне́мъ горѧ́щїѧ ѡ҆ко́вани,
24Οὕτως οὖν προσηύξατο Ανανιας καὶ Αζαριας καὶ Μισαηλ καὶ ὕμνησαν τῷ κυρίῳ, ὅτε αὐτοὺς βασιλεὺς προσέταξεν ἐμβληθῆναι εἰς τὴν κάμινον. 24и҆ хожда́хꙋ посредѣ̀ пла́мене пою́ще бг҃а и҆ благословѧ́ще гдⷭ҇а.
25στὰς δὲ Αζαριας προσηύξατο οὕτως καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐξωμολογεῖτο τῷ κυρίῳ ἅμα τοῖς συνεταίροις αὐτοῦ ἐν μέσῳ τῷ πυρὶ ὑποκαιομένης τῆς καμίνου ὑπὸ τῶν Χαλδαίων σφόδρα καὶ εἶπαν 25И҆ ста́въ съ ни́ми а҆за́рїа помоли́сѧ си́це и҆ ѿве́рзъ ᲂу҆ста̀ своѧ̑ посредѣ̀ ѻ҆гнѧ̀ речѐ:
26Εὐλογητὸς εἶ, κύριε θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας, 26блгⷭ҇ве́нъ є҆сѝ, гдⷭ҇и, бж҃е ѻ҆тє́цъ на́шихъ, хва́льно и҆ просла́влено и҆́мѧ твоѐ во вѣ́ки,
27ὅτι δίκαιος εἶ ἐπὶ πᾶσιν, οἷς ἐποίησας ἡμῖν, καὶ πάντα τὰ ἔργα σου ἀληθινά, καὶ αἱ ὁδοί σου εὐθεῖαι, καὶ πᾶσαι αἱ κρίσεις σου ἀληθιναί, 27ꙗ҆́кѡ првⷣнъ є҆сѝ ѡ҆ всѣ́хъ, ꙗ҆̀же сотвори́лъ є҆сѝ на́мъ, и҆ всѧ̑ дѣла̀ твоѧ̑ и҆́стинна, и҆ пра́ви пꙋтїѐ твоѝ, и҆ всѝ сꙋдѝ твоѝ и҆́стинни:
28καὶ κρίματα ἀληθείας ἐποίησας κατὰ πάντα, ἐπήγαγες ἡμῖν καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν σου τὴν ἁγίαν τὴν τῶν πατέρων ἡμῶν Ιερουσαλημ, διότι ἐν ἀληθείᾳ καὶ κρίσει ἐποίησας πάντα ταῦτα διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν. 28и҆ сꙋдьбы̑ и҆́стинны сотвори́лъ є҆сѝ по всѣ̑мъ, ꙗ҆̀же наве́лъ є҆сѝ на ны̀ и҆ на гра́дъ ст҃ы́й ѻ҆тє́цъ на́шихъ і҆ерⷭ҇ли́мъ: ꙗ҆́кѡ и҆́стиною и҆ сꙋдо́мъ наве́лъ є҆сѝ сїѧ̑ всѧ̑ на ны̀ грѣ̑хъ ра́ди на́шихъ.
29ὅτι ἡμάρτομεν ἐν πᾶσι καὶ ἠνομήσαμεν ἀποστῆναι ἀπὸ σοῦ καὶ ἐξημάρτομεν ἐν πᾶσι καὶ τῶν ἐντολῶν τοῦ νόμου σου οὐχ ὑπηκούσαμεν 29Ꙗ҆́кѡ согрѣши́хомъ и҆ беззако́нновахомъ ѿстꙋпи́вше ѿ тебє̀, и҆ прегрѣши́хомъ во всѣ́хъ,
30οὐδὲ συνετηρήσαμεν οὐδὲ ἐποιήσαμεν καθὼς ἐνετείλω ἡμῖν, ἵνα εὖ ἡμῖν γένηται. 30и҆ за́повѣдїй твои́хъ не послꙋ́шахомъ, нижѐ соблюдо́хомъ, нижѐ сотвори́хомъ, ꙗ҆́коже заповѣ́далъ є҆сѝ на́мъ, да бла́го на́мъ бꙋ́детъ.
31καὶ νῦν πάντα, ὅσα ἡμῖν ἐπήγαγες, καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησας ἡμῖν, ἐν ἀληθινῇ κρίσει ἐποίησας 31И҆ всѧ̑, є҆ли̑ка сотвори́лъ є҆сѝ на́мъ, и҆ всѧ̑, є҆ли̑ка наве́лъ є҆сѝ на ны̀, и҆́стиннымъ сꙋдо́мъ сотвори́лъ є҆сѝ,
32καὶ παρέδωκας ἡμᾶς εἰς χεῖρας ἐχθρῶν ἡμῶν ἀνόμων καὶ ἐχθίστων ἀποστατῶν καὶ βασιλεῖ ἀδίκῳ καὶ πονηροτάτῳ παρὰ πᾶσαν τὴν γῆν. 32и҆ пре́далъ є҆сѝ на́съ въ рꙋ́ки врагѡ́въ беззако́нныхъ, ме́рзкихъ ѿстꙋ́пникѡвъ, и҆ царю̀ непра́веднꙋ и҆ лꙋка́внѣйшꙋ па́че всеѧ̀ землѝ.
33καὶ νῦν οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀνοῖξαι τὸ στόμα, αἰσχύνη καὶ ὄνειδος ἐγενήθη τοῖς δούλοις σου καὶ τοῖς σεβομένοις σε. 33И҆ нн҃ѣ нѣ́сть на́мъ ѿве́рзти ᲂу҆́стъ: стꙋ́дъ и҆ поноше́нїе бы́хомъ рабѡ́мъ твои̑мъ и҆ чтꙋ́щымъ тѧ̀.
34μὴ παραδῷς ἡμᾶς εἰς τέλος διὰ τὸ ὄνομά σου καὶ μὴ διασκεδάσῃς σου τὴν διαθήκην 34Не преда́ждь ᲂу҆̀бо на́съ до конца̀ и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди, и҆ не разорѝ завѣ́та твоегѡ̀,
35καὶ μὴ ἀποστήσῃς τὸ ἔλεός σου ἀφ᾿ ἡμῶν διὰ Αβρααμ τὸν ἠγαπημένον ὑπὸ σοῦ καὶ διὰ Ισαακ τὸν δοῦλόν σου καὶ Ισραηλ τὸν ἅγιόν σου, 35и҆ не ѿста́ви млⷭ҇ти твоеѧ̀ ѿ на́съ, а҆враа́ма ра́ди возлю́бленнагѡ ѿ тебє̀, и҆ за і҆саа́ка раба̀ твоего̀ и҆ і҆и҃лѧ ст҃а́го твоего̀,
36ὡς ἐλάλησας πρὸς αὐτοὺς λέγων πληθῦναι τὸ σπέρμα αὐτῶν ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὡς τὴν ἄμμον τὴν παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης. 36и҆̀мже гл҃алъ є҆сѝ ᲂу҆мно́жити сѣ́мѧ и҆́хъ, ꙗ҆́кѡ ѕвѣ́зды небє́сныѧ и҆ ꙗ҆́кѡ песо́къ вскра́й мо́рѧ.
37ὅτι, δέσποτα, ἐσμικρύνθημεν παρὰ πάντα τὰ ἔθνη καί ἐσμεν ταπεινοὶ ἐν πάσῃ τῇ γῇ σήμερον διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, 37Ꙗ҆́кѡ, влⷣко, ᲂу҆ма́лихомсѧ па́че всѣ́хъ ꙗ҆зы̑къ, и҆ є҆смы̀ смире́ни по все́й землѝ дне́сь грѣ̑хъ ра́ди на́шихъ,
38καὶ οὐκ ἔστιν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ ἄρχων καὶ προφήτης οὐδὲ ἡγούμενος οὐδὲ ὁλοκαύτωσις οὐδὲ θυσία οὐδὲ προσφορὰ οὐδὲ θυμίαμα οὐδὲ τόπος τοῦ καρπῶσαι ἐνώπιόν σου καὶ εὑρεῖν ἔλεος· 38и҆ нѣ́сть во вре́мѧ сїѐ кнѧ́зѧ и҆ прⷪ҇ро́ка и҆ вожда̀, нижѐ всесожже́нїѧ, нижѐ же́ртвы, нижѐ приноше́нїѧ, нижѐ кади́ла ни мѣ́ста, є҆́же пожре́ти пред̾ тобо́ю
39ἀλλ᾿ ἐν ψυχῇ συντετριμμένῃ καὶ πνεύματι τεταπεινωμένῳ προσδεχθείημεν ὡς ἐν ὁλοκαυτώμασι κριῶν καὶ ταύρων καὶ ὡς ἐν μυριάσιν ἀρνῶν πιόνων· 39и҆ ѡ҆брѣстѝ млⷭ҇ть: но дꙋше́ю сокрꙋше́нною и҆ дꙋ́хомъ смире́ннымъ да прїѧ́ти бꙋ́демъ.
40οὕτω γενέσθω ἡμῶν θυσία ἐνώπιόν σου σήμερον καὶ ἐξιλάσαι ὄπισθέν σου, ὅτι οὐκ ἔστιν αἰσχύνη τοῖς πεποιθόσιν ἐπὶ σοί, καὶ τελειώσαι ὄπισθέν σου. 40Ꙗ҆́кѡ во всесожже́нїихъ ѻ҆́внихъ и҆ ю҆́нчихъ и҆ ꙗ҆́кѡ во тьма́хъ а҆́гнєцъ тꙋ́чныхъ, та́кѡ да бꙋ́детъ же́ртва на́ша пред̾ тобо́ю дне́сь, и҆ да соверши́тсѧ по тебѣ̀, ꙗ҆́кѡ нѣ́сть стꙋда̀ ᲂу҆пова́ющымъ на тѧ̀.
41καὶ νῦν ἐξακολουθοῦμεν ἐν ὅλῃ καρδίᾳ καὶ φοβούμεθά σε καὶ ζητοῦμεν τὸ πρόσωπόν σου, μὴ καταισχύνῃς ἡμᾶς, 41И҆ нн҃ѣ возслѣ́дꙋемъ всѣ́мъ се́рдцемъ и҆ бои́мсѧ тебє̀ и҆ и҆́щемъ лица̀ твоегѡ̀:
42ἀλλὰ ποίησον μεθ᾿ ἡμῶν κατὰ τὴν ἐπιείκειάν σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους σου 42не посрамѝ на́съ, но сотворѝ съ на́ми по кро́тости твое́й и҆ по мно́жествꙋ млⷭ҇ти твоеѧ̀,
43καὶ ἐξελοῦ ἡμᾶς κατὰ τὰ θαυμάσιά σου καὶ δὸς δόξαν τῷ ὀνόματί σου, κύριε. 43и҆ и҆змѝ на́съ по чꙋдесє́мъ твои̑мъ, и҆ да́ждь сла́вꙋ и҆́мени твоемꙋ̀, гдⷭ҇и.
44καὶ ἐντραπείησαν πάντες οἱ ἐνδεικνύμενοι τοῖς δούλοις σου κακὰ καὶ καταισχυνθείησαν ἀπὸ πάσης δυναστείας, καὶ ἰσχὺς αὐτῶν συντριβείη· 44И҆ да посра́мѧтсѧ всѝ ꙗ҆влѧ́ющїи рабѡ́мъ твои̑мъ ѕла̑ѧ, и҆ да постыдѧ́тсѧ ѿ всѧ́кїѧ си́лы, и҆ крѣ́пость и҆́хъ да сокрꙋши́тсѧ,
45γνώτωσαν ὅτι σὺ εἶ μόνος κύριος θεὸς καὶ ἔνδοξος ἐφ᾿ ὅλην τὴν οἰκουμένην. 45и҆ да разꙋмѣ́ютъ, ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ гдⷭ҇ь бг҃ъ є҆ди́нъ и҆ сла́венъ по все́й вселе́ннѣй.
46Καὶ οὐ διέλιπον οἱ ἐμβάλλοντες αὐτοὺς ὑπηρέται τοῦ βασιλέως καίοντες τὴν κάμινον. καὶ ἡνίκα ἐνεβάλοσαν τοὺς τρεῖς εἰς ἅπαξ εἰς τὴν κάμινον, καὶ κάμινος ἦν διάπυρος κατὰ τὴν θερμασίαν αὐτῆς ἑπταπλασίως, καὶ ὅτε αὐτοὺς ἐνεβάλοσαν, οἱ μὲν ἐμβάλλοντες αὐτοὺς ἦσαν ὑπεράνω αὐτῶν, οἱ δὲ ὑπέκαιον ὑποκάτωθεν αὐτῶν νάφθαν καὶ στιππύον καὶ πίσσαν καὶ κληματίδα. 46И҆ не преста́ша вве́ргшїи и҆̀хъ слꙋги̑ царє́вы, жгꙋ́ще пе́щь на́фѳою и҆ смоло́ю, и҆ и҆згре́бьми и҆ хвра́стїемъ:
47καὶ διεχεῖτο φλὸξ ἐπάνω τῆς καμίνου ἐπὶ πήχεις τεσσαράκοντα ἐννέα 47и҆ разлива́щесѧ пла́мень над̾ пе́щїю на ла́ктїй четы́редесѧть де́вѧть,
48καὶ διεξώδευσε καὶ ἐνεπύρισεν οὓς εὗρε περὶ τὴν κάμινον τῶν Χαλδαίων. 48и҆ ѡ҆бы́де и҆ пожжѐ, и҆̀хже ѡ҆брѣ́те ѡ҆́крестъ пе́щи халде́йскїѧ.
49ἄγγελος δὲ κυρίου συγκατέβη ἅμα τοῖς περὶ τὸν Αζαριαν εἰς τὴν κάμινον καὶ ἐξετίναξε τὴν φλόγα τοῦ πυρὸς ἐκ τῆς καμίνου 49А҆́гг҃лъ же гдⷭ҇ень сни́де кꙋ́пнѡ съ сꙋ́щими со а҆за́рїею въ пе́щь
50καὶ ἐποίησε τὸ μέσον τῆς καμίνου ὡσεὶ πνεῦμα δρόσου διασυρίζον, καὶ οὐχ ἥψατο αὐτῶν καθόλου τὸ πῦρ καὶ οὐκ ἐλύπησε καὶ οὐ παρηνώχλησεν αὐτούς. 50и҆ ѿтрѧсѐ пла́мень ѻ҆́гненный ѿ пе́щи и҆ сотворѝ сре́днее пе́щи ꙗ҆́кѡ дꙋ́хъ росы̀ шꙋмѧ́щь: и҆ не прикоснꙋ́сѧ и҆́хъ ѿню́дъ ѻ҆́гнь и҆ не ѡ҆скорбѝ, нижѐ стꙋ́жи и҆̀мъ.
51Ἀναλαβόντες δὲ οἱ τρεῖς ὡς ἐξ ἑνὸς στόματος ὕμνουν καὶ ἐδόξαζον καὶ εὐλόγουν καὶ ἐξύψουν τὸν θεὸν ἐν τῇ καμίνῳ λέγοντες 51Тогда̀ ті́и трїѐ ꙗ҆́кѡ є҆ди́ными ᲂу҆сты̑ поѧ́хꙋ и҆ благословлѧ́хꙋ и҆ сла́влѧхꙋ бг҃а въ пещѝ, глаго́люще:
52Εὐλογητὸς εἶ, κύριε θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸς καὶ ὑπερυψούμενος εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ εὐλογημένον τὸ ὄνομα τῆς δόξης σου τὸ ἅγιον καὶ ὑπεραινετὸν καὶ ὑπερυψωμένον εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. 52блгⷭ҇ве́нъ є҆сѝ, гдⷭ҇и, бж҃е ѻ҆тє́цъ на́шихъ, и҆ препѣ́тый и҆ превозноси́мый во вѣ́ки, и҆ блгⷭ҇ве́но и҆́мѧ сла́вы твоеѧ̀ ст҃о́е, и҆ препѣ́тое и҆ превозноси́мое во вѣ́ки.
53εὐλογημένος εἶ ἐν τῷ ναῷ τῆς ἁγίας δόξης σου καὶ ὑπερυμνητὸς καὶ ὑπερένδοξος εἰς τοὺς αἰῶνας. 53Блгⷭ҇ве́нъ є҆сѝ во хра́мѣ ст҃ы́ѧ сла́вы твоеѧ̀, и҆ препѣ́тый и҆ превозноси́мый во вѣ́ки.
54εὐλογητὸς εἶ ἐπὶ θρόνου τῆς βασιλείας σου καὶ ὑμνητὸς καὶ ὑπερυψωμένος εἰς τοὺς αἰῶνας. 54Блгⷭ҇ве́нъ є҆сѝ, ви́дѧй бє́здны, сѣдѧ́й на херꙋві́мѣхъ, и҆ препѣ́тый и҆ превозноси́мый во вѣ́ки.
55εὐλογητὸς εἶ, βλέπων ἀβύσσους καθήμενος ἐπὶ χερουβιμ, καὶ αἰνετὸς καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας. 55Блгⷭ҇ве́нъ є҆сѝ на прⷭ҇то́лѣ сла́вы црⷭ҇твїѧ твоегѡ̀, и҆ препѣ́тый и҆ превозноси́мый во вѣ́ки.
56εὐλογητὸς εἶ ἐν τῷ στερεώματι καὶ ὑμνητὸς καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας. 56Блгⷭ҇ве́нъ є҆сѝ на тве́рди небе́снѣй, и҆ препѣ́тый и҆ превозноси́мый во вѣ́ки.
57εὐλογεῖτε, πάντα τὰ ἔργα τοῦ κυρίου, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 57Благослови́те, всѧ̑ дѣла̀ гдⷭ҇нѧ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
58εὐλογεῖτε, ἄγγελοι κυρίου, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 58Бл҃гослови́те, а҆́гг҃ли гдⷭ҇ни, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
59εὐλογεῖτε, οὐρανοί, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 59Благослови́те, небеса̀, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
60εὐλογεῖτε, ὕδατα πάντα τὰ ἐπάνω τοῦ οὐρανοῦ, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 60Благослови́те, во́ды всѧ̑, ꙗ҆̀же превы́ше небе́съ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
61εὐλογεῖτε, πᾶσαι αἱ δυνάμεις κυρίου, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 61Бл҃гослови́те, всѧ̑ си̑лы гдⷭ҇ни, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
62εὐλογεῖτε, ἥλιος καὶ σελήνη, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 62Благослови́те, со́лнце и҆ лꙋна̀, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
63εὐλογεῖτε, ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 63Благослови́те, ѕвѣ́зды небє́сныѧ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
64εὐλογεῖτε, πᾶς ὄμβρος καὶ δρόσος, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 64Благослови́те, всѧ́къ до́ждь и҆ роса̀, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
65εὐλογεῖτε, πάντα τὰ πνεύματα, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 65Благослови́те, всѝ дꙋ́си, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
66εὐλογεῖτε, πῦρ καὶ καῦμα, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 66Благослови́те, ѻ҆́гнь и҆ ва́ръ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
67εὐλογεῖτε, ῥῖγος καὶ ψῦχος, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 67Благослови́те, стꙋ́дь и҆ зно́й, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
68εὐλογεῖτε, δρόσοι καὶ νιφετοί, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 68Благослови́те, ро́сы и҆ и҆́ней, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
69εὐλογεῖτε, πάγοι καὶ ψῦχος, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 69Благослови́те, нѡ́щи и҆ дні́е, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
70εὐλογεῖτε, πάχναι καὶ χιόνες, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 70Благослови́те, свѣ́тъ и҆ тьма̀, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
71εὐλογεῖτε, νύκτες καὶ ἡμέραι, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 71Благослови́те, ле́дъ и҆ мра́зъ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
72εὐλογεῖτε, φῶς καὶ σκότος, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 72Благослови́те, сла̑ны и҆ снѣ́зи, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
73εὐλογεῖτε, ἀστραπαὶ καὶ νεφέλαι, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 73Благослови́те, мѡ́лнїѧ и҆ ѡ҆́блацы, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
74εὐλογείτω γῆ τὸν κύριον· ὑμνείτω καὶ ὑπερυψούτω αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 74Да благослови́тъ землѧ̀ гдⷭ҇а, да пое́тъ и҆ превозно́ситъ є҆го̀ во вѣ́ки.
75εὐλογεῖτε, ὄρη καὶ βουνοί, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 75Благослови́те, го́ры и҆ хо́лми, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
76εὐλογεῖτε, πάντα τὰ φυόμενα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 76Благослови́те, всѧ̑ прозѧба̑ющаѧ на землѝ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
77εὐλογεῖτε, αἱ πηγαί, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 77Благослови́те, и҆сто́чницы, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
78εὐλογεῖτε, θάλασσαι καὶ ποταμοί, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 78Благослови́те, морѧ̀ и҆ рѣ́ки, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
79εὐλογεῖτε, κήτη καὶ πάντα τὰ κινούμενα ἐν τοῖς ὕδασι, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 79Благослови́те, ки́ти и҆ всѧ̑ дви̑жꙋщаѧсѧ въ вода́хъ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
80εὐλογεῖτε, πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 80Благослови́те, всѧ̑ пти̑цы небє́сныѧ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
81εὐλογεῖτε, τετράποδα καὶ θηρία τῆς γῆς, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 81Благослови́те, ѕвѣ́рїе и҆ всѝ ско́ти, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
82εὐλογεῖτε, οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 82Благослови́те, сы́нове человѣ́честїи, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
83εὐλογεῖτε, Ισραηλ, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 83Да благослови́тъ і҆и҃ль гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
84εὐλογεῖτε, ἱερεῖς, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 84Благослови́те, і҆ере́є гдⷭ҇ни, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
85εὐλογεῖτε, δοῦλοι, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 85Благослови́те, рабѝ гдⷭ҇ни, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
86εὐλογεῖτε, πνεύματα καὶ ψυχαὶ δικαίων, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 86Благослови́те, дꙋ́си и҆ дꙋ́ши првⷣныхъ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
87εὐλογεῖτε, ὅσιοι καὶ ταπεινοὶ καρδίᾳ, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 87Благослови́те, прпⷣбнїи и҆ смире́ннїи се́рдцемъ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки.
88εὐλογεῖτε, Ανανια, Αζαρια, Μισαηλ, τὸν κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι ἐξείλετο ἡμᾶς ἐξ ᾅδου καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ χειρὸς θανάτου καὶ ἐρρύσατο ἡμᾶς ἐκ μέσου καιομένης φλογὸς καὶ ἐκ τοῦ πυρὸς ἐλυτρώσατο ἡμᾶς. 88Благослови́те, а҆на́нїа, а҆за́рїа и҆ мїсаи́лъ, гдⷭ҇а, по́йте и҆ превозноси́те є҆го̀ во вѣ́ки: ꙗ҆́кѡ и҆з̾ѧ́тъ ны̀ ѿ а҆́да и҆ сп҃сѐ ны̀ ѿ рꙋкѝ сме́рти, и҆ и҆зба́ви ны̀ ѿ среды̀ пе́щи и҆ горѧ́ща пла́мене, и҆ ѿ среды̀ ѻ҆гнѧ̀ и҆зба́ви ны̀.
89ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ, ὅτι χρηστός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. 89И҆сповѣ́дайтесѧ гдⷭ҇еви, ꙗ҆́кѡ бл҃гъ, ꙗ҆́кѡ въ вѣ́къ млⷭ҇ть є҆гѡ̀.
90εὐλογεῖτε, πάντες οἱ σεβόμενοι τὸν θεὸν τῶν θεῶν· ὑμνεῖτε καὶ ἐξομολογεῖσθε, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τῶν αἰώνων. 90Благослови́те, всѝ чтꙋ́щїи гдⷭ҇а, бг҃а богѡ́въ, по́йте и҆ и҆сповѣ́дайтесѧ, ꙗ҆́кѡ во вѣ́къ млⷭ҇ть є҆гѡ̀.
91Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀκοῦσαι τὸν βασιλέα ὑμνούντων αὐτῶν καὶ ἑστὼς ἐθεώρει αὐτοὺς ζῶντας, τότε Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς ἐθαύμασε καὶ ἀνέστη σπεύσας καὶ εἶπεν τοῖς φίλοις αὐτοῦ 91Навꙋходоно́соръ же слы́ша пою́щихъ и҆̀хъ, и҆ почꙋди́сѧ, и҆ воста̀ со тща́нїемъ, и҆ речѐ вельмо́жамъ свои̑мъ: не трїе́хъ ли мꙋже́й вверго́хомъ средѣ̀ ѻ҆гнѧ̀ свѧ́заныхъ; И҆ рѣ́ша царе́ви: вои́стиннꙋ, царю̀.
92Ἰδοὺ ἐγὼ ὁρῶ ἄνδρας τέσσαρας λελυμένους περιπατοῦντας ἐν τῷ πυρί, καὶ φθορὰ οὐδεμία ἐγενήθη ἐν αὐτοῖς, καὶ ὅρασις τοῦ τετάρτου ὁμοίωμα ἀγγέλου θεοῦ. 92И҆ речѐ ца́рь: сѐ, а҆́зъ ви́ждꙋ мꙋ́жы четы́ри разрѣшє́ны и҆ ходѧ́щѧ средѣ̀ ѻ҆гнѧ̀, и҆ и҆стлѣ́нїѧ нѣ́сть въ ни́хъ, и҆ зра́къ четве́ртагѡ подо́бенъ сн҃ꙋ бж҃їю.
93καὶ προσελθὼν βασιλεὺς πρὸς τὴν θύραν τῆς καμίνου[ τῆς] καιομένης τῷ πυρὶ ἐκάλεσεν αὐτοὺς ἐξ ὀνόματος Σεδραχ, Μισαχ, Αβδεναγω οἱ παῖδες τοῦ θεοῦ τῶν θεῶν τοῦ ὑψίστου, ἐξέλθετε ἐκ τοῦ πυρός. οὕτως οὖν ἐξῆλθον οἱ ἄνδρες ἐκ μέσου τοῦ πυρός. 93Тогда̀ прїи́де навꙋходоно́соръ ко ᲂу҆́стїю пе́щи ѻ҆гне́мъ разжже́нныѧ и҆ речѐ: седра́хъ, мїса́хъ, а҆вденагѡ̀, рабѝ бг҃а вы́шнѧгѡ, и҆зыди́те и҆ прїиди́те. И҆ и҆зыдо́ша седра́хъ, мїса́хъ, а҆вденагѡ̀ ѿ среды̀ ѻ҆гнѧ̀.
94καὶ συνήχθησαν οἱ ὕπατοι, τοπάρχαι καὶ ἀρχιπατριῶται καὶ οἱ φίλοι τοῦ βασιλέως καὶ ἐθεώρουν τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους, ὅτι οὐχ ἥψατο τὸ πῦρ τοῦ σώματος αὐτῶν, καὶ αἱ τρίχες αὐτῶν οὐ κατεκάησαν καὶ τὰ σαράβαρα αὐτῶν οὐκ ἠλλοιώθησαν, οὐδὲ ὀσμὴ τοῦ πυρὸς ἦν ἐν αὐτοῖς. 94И҆ собра́шасѧ кнѧ̑зи и҆ воевѡ́ды, и҆ мѣстонача̑льницы и҆ вельмѡ́жи царє́вы, и҆ ви́дѧхꙋ мꙋже́й, ꙗ҆́кѡ не ѡ҆долѣ̀ ѻ҆́гнь тѣлесє́мъ и҆́хъ и҆ вла́са главы̀ и҆́хъ не ѡ҆палѝ, и҆ ри̑зы и҆́хъ не и҆змѣни́шасѧ, и҆ вонѝ ѻ҆́гненны не бѧ́ше въ ни́хъ.
95ὑπολαβὼν δὲ Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς εἶπεν Εὐλογητὸς κύριος θεὸς τοῦ Σεδραχ, Μισαχ, Αβδεναγω, ὃς ἀπέστειλε τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ ἔσωσε τοὺς παῖδας αὐτοῦ τοὺς ἐλπίσαντας ἐπ᾿ αὐτόν, τὴν γὰρ προσταγὴν τοῦ βασιλέως ἠθέτησαν καὶ παρέδωκαν τὰ σώματα αὐτῶν εἰς ἐμπυρισμόν, ἵνα μὴ λατρεύσωσι μηδὲ προσκυνήσωσι θεῷ ἑτέρῳ ἀλλ᾿ τῷ θεῷ αὐτῶν· 95И҆ поклони́сѧ пред̾ ни́ми ца́рь бг҃ꙋ, и҆ ѿвѣща̀ навꙋходоно́соръ ца́рь и҆ речѐ: блгⷭ҇ве́нъ бг҃ъ седра́ховъ, мїса́ховъ и҆ а҆вденагѡ̀, и҆́же посла̀ а҆́гг҃ла своего̀ и҆ и҆з̾ѧ̀ ѻ҆́троки своѧ̑, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆пова́ша на него̀: и҆ сло́во царе́во премѣни́ша, и҆ преда́ша тѣлеса̀ своѧ̑ во ѻ҆́гнь, ꙗ҆́кѡ да не послꙋ́жатъ, ни покло́нѧтсѧ всѧ́комꙋ бо́гꙋ и҆но́мꙋ, но то́чїю бг҃ꙋ своемꙋ̀:
96καὶ νῦν ἐγὼ κρίνω ἵνα πᾶν ἔθνος καὶ πᾶσαι φυλαὶ καὶ πᾶσαι γλῶσσαι, ὃς ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸν κύριον τὸν θεὸν Σεδραχ, Μισαχ, Αβδεναγω, διαμελισθήσεται καὶ οἰκία αὐτοῦ δημευθήσεται, διότι οὐκ ἔστιν θεὸς ἕτερος ὃς δυνήσεται ἐξελέσθαι οὕτως. 96и҆ а҆́зъ заповѣ́даю за́повѣдь: всѝ лю́дїе, пле́мѧ, ꙗ҆зы́къ, а҆́ще рече́тъ хꙋлꙋ̀ на бг҃а седра́хова и҆ мїса́хова и҆ а҆вденагѡ̀, въ па́гꙋбꙋ бꙋ́дꙋтъ, и҆ до́мове и҆́хъ въ разграбле́нїе: поне́же нѣ́сть бг҃а дрꙋга́гѡ, и҆́же возмо́жетъ и҆зба́вити си́це.
97οὕτως οὖν βασιλεὺς τῷ Σεδραχ, Μισαχ, Αβδεναγω ἐξουσίαν δοὺς ἐφ᾿ ὅλης τῆς χώρας κατέστησεν αὐτοὺς ἄρχοντας. 97Тогда̀ ца́рь поста́ви седра́ха, мїса́ха и҆ а҆вденагѡ̀ во странѣ̀ вавѷлѡ́нстѣй, и҆ возвели́чи и҆̀хъ, и҆ сподо́би и҆̀хъ старѣ́йшинства і҆ꙋде́євъ всѣ́хъ сꙋ́щихъ во ца́рствѣ є҆гѡ̀.
98Навꙋходоно́соръ ца́рь всѣ̑мъ лю́демъ, племенѡ́мъ и҆ ꙗ҆зы́кѡмъ сꙋ́щымъ во все́й землѝ, ми́ръ ва́мъ да ᲂу҆мно́житсѧ.
99Зна́мєнїѧ и҆ чꙋдеса̀, ꙗ҆̀же сотворѝ со мно́ю бг҃ъ вы́шнїй, ᲂу҆го́дно бы́сть предо мно́ю возвѣсти́ти ва́мъ,
100ко́ль вели̑каѧ и҆ крѣ̑пкаѧ: црⷭ҇тво є҆гѡ̀ црⷭ҇тво вѣ́чное, и҆ вла́сть є҆гѡ̀ въ ро́ды и҆ ро́ды.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms