Сꙋді́й і҆сра́илевыхъ 3
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ταῦτα τὰ ἔθνη, ἃ ἀφῆκεν κύριος αὐτὰ ὥστε πειράσαι ἐν αὐτοῖς τὸν Ισραηλ, πάντας τοὺς μὴ ἐγνωκότας τοὺς πολέμους Χανααν, | 1И҆ сїѧ̑ ꙗ҆зы́ки, ꙗ҆̀же ѡ҆ста́ви гдⷭ҇ь, да и҆скꙋ́ситъ и҆́ми і҆и҃лѧ, всѧ̑ невѣ́дꙋщыѧ бра́ней ханаа́нскихъ, |
| 2πλὴν διὰ τὰς γενεὰς υἱῶν Ισραηλ τοῦ διδάξαι αὐτοὺς πόλεμον, πλὴν οἱ ἔμπροσθεν αὐτῶν οὐκ ἔγνωσαν αὐτά· | 2то́кмѡ ра́ди родѡ́въ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, є҆́же наꙋчи́ти ѧ҆̀ бра́ни, ѻ҆ба́че и҆̀же пре́жде и҆́хъ не ᲂу҆вѣ́даша и҆́хъ: |
| 3τὰς πέντε σατραπείας τῶν ἀλλοφύλων καὶ πάντα τὸν Χαναναῖον καὶ τὸν Σιδώνιον καὶ τὸν Ευαῖον τὸν κατοικοῦντα τὸν Λίβανον ἀπὸ τοῦ ὄρους τοῦ Αερμων ἕως Λαβωεμαθ. | 3пѧ́ть воево́дствъ и҆ноплеме́нническихъ, и҆ всего̀ ханане́а и҆ сїдѡ́нїѧ, и҆ є҆ѵе́а живꙋ́щаго въ лїва́нѣ ѿ горы̀ ваа́лъ- є҆рмѡ́нъ до лавѡема́ѳа. |
| 4καὶ ἐγένετο ὥστε πειράσαι ἐν αὐτοῖς τὸν Ισραηλ γνῶναι εἰ ἀκούσονται τὰς ἐντολὰς κυρίου, ἃς ἐνετείλατο τοῖς πατράσιν αὐτῶν ἐν χειρὶ Μωυσῆ. | 4И҆ бы́сть да и҆скꙋ́ситъ и҆́ми і҆и҃лѧ, да ᲂу҆вѣ́сть, а҆́ще послꙋ́шаютъ за́повѣдїй гдⷭ҇нихъ, ꙗ҆̀же заповѣ́да ѻ҆тцє́мъ и҆́хъ рꙋко́ю мѡѷсе́овою. |
| 5καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ κατῴκησαν ἐν μέσῳ τοῦ Χαναναίου καὶ τοῦ Χετταίου καὶ τοῦ Αμορραίου καὶ τοῦ Φερεζαίου καὶ τοῦ Ευαίου καὶ τοῦ Ιεβουσαίου | 5И҆ сы́нове і҆и҃лєвы ѡ҆бита́ша посредѣ̀ ханане́а и҆ хетте́а, и҆ а҆морре́а и҆ ферезе́а, и҆ є҆ѵе́а и҆ гергесе́а и҆ і҆евꙋсе́а, |
| 6καὶ ἔλαβον τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἑαυτοῖς εἰς γυναῖκας καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἔδωκαν τοῖς υἱοῖς αὐτῶν καὶ ἐλάτρευσαν τοῖς θεοῖς αὐτῶν. | 6и҆ поѧ́ша дщє́ри и҆́хъ себѣ̀ въ жєны̀, и҆ дщє́ри своѧ̑ да́ша сынѡ́мъ и҆́хъ, и҆ послꙋжи́ша богѡ́мъ и҆́хъ. |
| 7Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὸ πονηρὸν ἐναντίον κυρίου καὶ ἐπελάθοντο κυρίου τοῦ θεοῦ αὐτῶν καὶ ἐλάτρευσαν τοῖς Βααλιμ καὶ τοῖς ἄλσεσιν. | 7И҆ сотвори́ша сы́нове і҆и҃лєвы ѕло́е пред̾ гдⷭ҇емъ и҆ забы́ша гдⷭ҇а бг҃а своего̀, и҆ послꙋжи́ша ваа́лꙋ и҆ дꙋбра́вамъ. |
| 8καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος ἐν τῷ Ισραηλ καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺς ἐν χειρὶ Χουσαρσαθαιμ βασιλέως Συρίας ποταμῶν. καὶ ἐδούλευσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τῷ Χουσαρσαθαιμ ἔτη ὀκτώ. | 8И҆ разгнѣ́васѧ ꙗ҆́ростїю гдⷭ҇ь на і҆и҃лѧ и҆ предадѐ и҆̀хъ въ рꙋ́ки хꙋсарсаѳе́ма царѧ̀ месопота́мїи сѵ́рскїѧ: и҆ рабо́таша сы́нове і҆и҃лєвы хꙋсарсаѳе́мꙋ лѣ́тъ ѻ҆́смь. |
| 9καὶ ἐκέκραξαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ πρὸς κύριον· καὶ ἤγειρεν κύριος σωτῆρα τῷ Ισραηλ, καὶ ἔσωσεν αὐτούς, τὸν Γοθονιηλ υἱὸν Κενεζ ἀδελφοῦ Χαλεβ τὸν νεώτερον ὑπὲρ αὐτόν, | 9И҆ возопи́ша сы́нове і҆и҃лєвы ко гдⷭ҇ꙋ. И҆ возста́ви гдⷭ҇ь спаси́телѧ і҆и҃лю, и҆ спасѐ и҆̀хъ, гоѳонїи́ла, сы́на кене́за бра́та хале́вова ю҆нѣ́йшаго є҆гѡ̀. |
| 10καὶ ἐγένετο ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα κυρίου, καὶ ἔκρινεν τὸν Ισραηλ καὶ ἐξῆλθεν εἰς πόλεμον πρὸς Χουσαρσαθαιμ· καὶ παρέδωκεν κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ τὸν Χουσαρσαθαιμ βασιλέα Συρίας ποταμῶν, καὶ ἐκραταιώθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Χουσαρσαθαιμ. | 10И҆ бы́сть на не́мъ дх҃ъ гдⷭ҇ень, и҆ сꙋдѝ і҆и҃лѧ. И҆ и҆зы́де на ра́ть къ хꙋсарсаѳе́мꙋ: и҆ предадѐ гдⷭ҇ь въ рꙋ́цѣ є҆гѡ̀ хꙋсарсаѳе́ма царѧ̀ сѵ́рска, и҆ ᲂу҆крѣпи́сѧ рꙋка̀ є҆гѡ̀ над̾ хꙋсарсаѳе́момъ. |
| 11καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ τεσσαράκοντα ἔτη· καὶ ἀπέθανεν Γοθονιηλ υἱὸς Κενεζ. | 11И҆ бы́сть въ поко́и землѧ̀ четы́редесѧть лѣ́тъ. И҆ ᲂу҆́мре гоѳонїи́лъ сы́нъ кене́зовъ. |
| 12Καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ Ισραηλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου. καὶ ἐνίσχυσεν κύριος τὸν Εγλωμ βασιλέα Μωαβ ἐπὶ τὸν Ισραηλ διὰ τὸ πεποιηκέναι αὐτοὺς τὸ πονηρὸν ἔναντι κυρίου. | 12И҆ приложи́ша сы́нове і҆и҃лєвы сотвори́ти ѕло́е пред̾ гдⷭ҇емъ: и҆ ᲂу҆крѣпѝ гдⷭ҇ь є҆глѡ́ма царѧ̀ мѡа́влѧ на і҆и҃лѧ, зане́же сотвори́ша ѕло́е пред̾ гдⷭ҇емъ. |
| 13καὶ συνήγαγεν πρὸς ἑαυτὸν πάντας τοὺς υἱοὺς Αμμων καὶ Αμαληκ καὶ ἐπορεύθη καὶ ἐπάταξεν τὸν Ισραηλ καὶ ἐκληρονόμησεν τὴν πόλιν τῶν φοινίκων. | 13И҆ собра̀ къ себѣ̀ всѧ̑ сы́ны а҆ммѡ̑ни и҆ а҆мали́кѡвы: и҆ и҆́де, и҆ поразѝ і҆и҃лѧ, и҆ взѧ̀ гра́дъ фі́нїческъ. |
| 14καὶ ἐδούλευσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τῷ Εγλωμ βασιλεῖ Μωαβ ἔτη δέκα ὀκτώ. | 14И҆ рабо́таша сы́нове і҆и҃лєвы є҆глѡ́мꙋ царю̀ мѡа́влю лѣ́тъ ѻ҆смьна́десѧть. |
| 15καὶ ἐκέκραξαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ πρὸς κύριον· καὶ ἤγειρεν αὐτοῖς σωτῆρα τὸν Αωδ υἱὸν Γηρα υἱὸν τοῦ Ιεμενι, ἄνδρα ἀμφοτεροδέξιον. καὶ ἐξαπέστειλαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ δῶρα ἐν χειρὶ αὐτοῦ τῷ Εγλωμ βασιλεῖ Μωαβ. | 15И҆ возопи́ша сы́нове і҆и҃лєвы ко гдⷭ҇ꙋ: и҆ возста́ви и҆̀мъ гдⷭ҇ь спаси́телѧ, а҆ѡ́да сы́на гира́нѧ, сы́на і҆емені́ина, мꙋ́жа ѻ҆бодеснорꙋ́чна: и҆ посла́ша сы́нове і҆и҃лєвы да́ры рꙋко́ю є҆гѡ̀ є҆глѡ́мꙋ царю̀ мѡа́влю. |
| 16καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ Αωδ μάχαιραν δίστομον, σπιθαμῆς τὸ μῆκος αὐτῆς, καὶ περιεζώσατο αὐτὴν ὑπὸ τὸν μανδύαν ἐπὶ τὸν μηρὸν τὸν δεξιὸν αὐτοῦ. | 16И҆ сотворѝ себѣ̀ а҆ѡ́дъ но́жъ ѻ҆боюдꙋѻ́стръ, на пѧ́дь є҆ди́нꙋ долгота̀ є҆гѡ̀, и҆ припоѧ́са є҆го̀ под̾ ри́зꙋ по бедрѣ̀ деснѣ́й свое́й. |
| 17καὶ ἐπορεύθη καὶ προσήνεγκεν τὰ δῶρα τῷ Εγλωμ βασιλεῖ Μωαβ· καὶ Εγλωμ ἀνὴρ ἀστεῖος σφόδρα. | 17И҆ и҆́де, и҆ принесѐ да́ры є҆глѡ́мꙋ царю̀ мѡа́влю: є҆глѡ́мъ же мꙋ́жъ добротѣле́сенъ бѣ̀ ѕѣлѡ̀. |
| 18καὶ ἐγένετο ἡνίκα συνετέλεσεν Αωδ προσφέρων τὰ δῶρα, καὶ ἐξαπέστειλεν τοὺς φέροντας τὰ δῶρα· | 18И҆ бы́сть є҆гда̀ сконча̀ а҆ѡ́дъ приносѧ̀ да́ры, и҆ ѿсла̀ носѧ́щихъ да́ры: |
| 19καὶ αὐτὸς ὑπέστρεψεν ἀπὸ τῶν γλυπτῶν τῶν μετὰ τῆς Γαλγαλ. καὶ εἶπεν Αωδ Λόγος μοι κρύφιος πρὸς σέ, βασιλεῦ. καὶ εἶπεν Εγλωμ πρὸς αὐτόν Σιώπα· καὶ ἐξαπέστειλεν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ πάντας τοὺς ἐφεστῶτας ἐπ᾿ αὐτόν. | 19и҆ є҆глѡ́мъ ѡ҆брати́сѧ ѿ і҆́дѡлъ и҆̀же въ галга́лѣхъ. И҆ речѐ а҆ѡ́дъ: сло́во мнѣ̀ є҆́сть къ тебѣ̀ та́йно, царю̀. И҆ речѐ є҆глѡ́мъ къ немꙋ̀: молчѝ. И҆ ѿсла̀ ѿ себє̀ всѣ́хъ предстоѧ́щихъ пред̾ ни́мъ. |
| 20καὶ Αωδ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτόν, καὶ αὐτὸς ἐκάθητο ἐν τῷ ὑπερῴῳ τῷ θερινῷ τῷ ἑαυτοῦ μονώτατος. καὶ εἶπεν Αωδ Λόγος θεοῦ μοι πρὸς σέ, βασιλεῦ· καὶ ἐξανέστη ἀπὸ τοῦ θρόνου Εγλωμ ἐγγὺς αὐτοῦ. | 20И҆ а҆ѡ́дъ вни́де къ немꙋ̀. Се́й же сѣдѧ́ше въ го́рницѣ лѣ́тнѣй свое́й є҆ди́нъ. И҆ речѐ а҆ѡ́дъ: сло́во бж҃їе мнѣ̀ къ тебѣ̀, царю̀. И҆ воста̀ є҆глѡ́мъ со престо́ла бли́з̾ є҆гѡ̀. |
| 21καὶ ἐγένετο ἅμα τῷ ἀναστῆναι αὐτὸν καὶ ἐξέτεινεν Αωδ τὴν χεῖρα τὴν ἀριστερὰν αὐτοῦ καὶ ἔλαβεν τὴν μάχαιραν ἐπάνωθεν τοῦ μηροῦ αὐτοῦ τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐνέπηξεν αὐτὴν ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτοῦ | 21И҆ бы́сть є҆гда̀ воста̀, и҆ прострѐ а҆ѡ́дъ рꙋ́кꙋ лѣ́вꙋю свою̀, и҆ и҆звлечѐ но́жъ, и҆́же над̾ стегно́мъ є҆гѡ̀ десны́мъ, и҆ вонзѐ во чре́во є҆глѡ́мово: |
| 22καὶ ἐπεισήνεγκεν καί γε τὴν λαβὴν ὀπίσω τῆς φλογός, καὶ ἀπέκλεισεν τὸ στέαρ κατὰ τῆς φλογός, ὅτι οὐκ ἐξέσπασεν τὴν μάχαιραν ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ. καὶ ἐξῆλθεν Αωδ τὴν προστάδα | 22и҆ вти́сне и҆ рꙋкоѧ́ть за ѻ҆́стрїемъ, и҆ заключѝ тꙋ́къ за ѻ҆́стрїемъ, ꙗ҆́кѡ не и҆звлечѐ ножа̀ и҆з̾ чре́ва є҆гѡ̀, ( и҆ и҆зы́де лайно̀) . |
| 23καὶ ἐξῆλθεν τοὺς διατεταγμένους καὶ ἀπέκλεισεν τὰς θύρας τοῦ ὑπερῴου κατ᾿ αὐτοῦ καὶ ἐσφήνωσεν· | 23И҆ и҆зы́де а҆ѡ́дъ въ притво́ръ, и҆ про́йде стрегꙋ́щихъ, и҆ затворѝ двє́ри го́рницы за собо́ю и҆ заключѝ, |
| 24καὶ αὐτὸς ἐξῆλθεν. καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ εἰσῆλθον καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ αἱ θύραι τοῦ ὑπερῴου ἐσφηνωμέναι, καὶ εἶπαν Μήποτε ἀποκενοῖ τοὺς πόδας αὐτοῦ ἐν τῷ ταμιείῳ τῷ θερινῷ; | 24и҆ са́мъ и҆зы́де. И҆ рабѝ є҆гѡ̀ прїидо́ша и҆ ᲂу҆зрѣ́ша, и҆ сѐ, двє́ри го́рницы заключє́ны, и҆ рѣ́ша: є҆да̀ ᲂу҆ потре́бы сѣди́тъ во ѿлꙋче́нїи ло́жа; |
| 25καὶ ὑπέμειναν, ἕως ᾐσχύνοντο, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ὁ ἀνοίγων τὰς θύρας τοῦ ὑπερῴου· καὶ ἔλαβον τὴν κλεῖδα καὶ ἤνοιξαν, καὶ ἰδοὺ ὁ κύριος αὐτῶν πεπτωκὼς ἐπὶ τὴν γῆν τεθνηκώς. | 25И҆ прежда́ша до́ндеже посрами́шасѧ: и҆ сѐ, не бы́сть ѿверза́ѧй двє́ри го́рницы. И҆ взѧ́ша клю́чь, и҆ ѿверзо́ша: и҆ сѐ, господи́нъ и҆́хъ лежи́тъ на землѝ ме́ртвъ. |
| 26καὶ Αωδ διεσώθη, ἕως ἐθορυβοῦντο, καὶ οὐκ ἦν ὁ προσνοῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς παρῆλθεν τὰ γλυπτὰ καὶ διεσώθη εἰς Σετιρωθα. | 26И҆ а҆ѡ́дъ спасе́сѧ внегда̀ смꙋща́хꙋсѧ, и҆ не бѣ̀ помышлѧ́ющагѡ ѡ҆ не́мъ: а҆ ѻ҆́нъ пре́йде і҆́дѡлы, и҆ спасе́сѧ въ сетїрѡ́ѳѣ. |
| 27καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἦλθεν Αωδ εἰς γῆν Ισραηλ, καὶ ἐσάλπισεν ἐν κερατίνῃ ἐν τῷ ὄρει Εφραιμ· καὶ κατέβησαν σὺν αὐτῷ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἀπὸ τοῦ ὄρους, καὶ αὐτὸς ἔμπροσθεν αὐτῶν. | 27И҆ бы́сть є҆гда̀ прїи́де а҆ѡ́дъ въ зе́млю і҆и҃левꙋ, и҆ вострꙋбѝ ро́гомъ въ горѣ̀ є҆фре́мли: и҆ снидо́ша съ ни́мъ съ горы̀ сы́нове і҆и҃лєвы, и҆ то́й пред̾ ни́ми. |
| 28καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Κατάβητε ὀπίσω μου, ὅτι παρέδωκεν κύριος ὁ θεὸς τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν τὴν Μωαβ ἐν χειρὶ ἡμῶν. καὶ κατέβησαν ὀπίσω αὐτοῦ καὶ προκατελάβοντο τὰς διαβάσεις τοῦ Ιορδάνου τῆς Μωαβ, καὶ οὐκ ἀφῆκεν ἄνδρα διαβῆναι. | 28И҆ речѐ къ ни̑мъ: и҆ди́те в̾слѣ́дъ менє̀, ꙗ҆́кѡ предадѐ гдⷭ҇ь бг҃ъ врагѝ на́шѧ мѡа́влѧны въ рꙋ́ки на́шѧ. И҆ и҆до́ша в̾слѣ́дъ є҆гѡ̀, и҆ предвзѧ́ша прехо́ды і҆ѻрда́на мѡа́влѧ, и҆ ни є҆ди́номꙋ мꙋ́жꙋ попꙋсти́ша преитѝ. |
| 29καὶ ἐπάταξαν τὴν Μωαβ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὡσεὶ δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν, πᾶν λιπαρὸν καὶ πάντα ἄνδρα δυνάμεως, καὶ οὐ διεσώθη ἀνήρ. | 29И҆ и҆зби́ша мѡа́ва въ то̀ вре́мѧ ꙗ҆́кѡ де́сѧть ты́сѧщъ мꙋже́й, всѧ̑ во́ины, и҆̀же въ ни́хъ, и҆ всѧ́каго мꙋ́жа си́льна: и҆ ни є҆ди́нъ мꙋ́жъ спасе́сѧ. |
| 30καὶ ἐνετράπη Μωαβ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὑπὸ χεῖρα Ισραηλ, καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ ὀγδοήκοντα ἔτη, καὶ ἔκρινεν αὐτοὺς Αωδ ἕως οὗ ἀπέθανεν. | 30И҆ премѣни́сѧ мѡа́въ въ то́й де́нь под̾ рꙋ́кꙋ і҆и҃левꙋ, и҆ бы́сть въ поко́и землѧ̀ ѻ҆́смьдесѧтъ лѣ́тъ: и҆ сꙋдѝ и҆̀хъ а҆ѡ́дъ до́ндеже ᲂу҆́мре. |
| 31Καὶ μετ᾿ αὐτὸν ἀνέστη Σαμεγαρ υἱὸς Διναχ καὶ ἐπάταξεν τοὺς ἀλλοφύλους εἰς ἑξακοσίους ἄνδρας ἐν τῷ ἀροτρόποδι τῶν βοῶν· καὶ ἔσωσεν καί γε αὐτὸς τὸν Ισραηλ. | 31И҆ по не́мъ воста̀ самега́ръ сы́нъ а҆на́ѳовъ: и҆ и҆збѝ и҆ноплеме́нникѡвъ ше́сть сѡ́тъ мꙋже́й ра́ломъ воло́вымъ: и҆ спасѐ и҆ се́й і҆и҃лѧ. |