Сꙋді́й і҆сра́илевыхъ 18
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις οὐκ ἦν βασιλεὺς ἐν Ισραηλ. καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἡ φυλὴ Δαν ἐζήτει αὑτῇ κληρονομίαν κατοικῆσαι, ὅτι οὐκ ἐνέπεσεν αὐτῇ ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἐν μέσῳ φυλῶν Ισραηλ κληρονομία. | 1Въ ты̑ѧ дни̑ не бѧ́ше царѧ̀ во і҆и҃ли: и҆ въ ты̑ѧ дни̑ пле́мѧ да́ново и҆ска́ше себѣ̀ наслѣ́дїѧ всели́тисѧ, ꙗ҆́кѡ не падѐ є҆мꙋ̀ наслѣ́дїе до дні́й ѻ҆́ныхъ средѣ̀ племе́нъ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ. |
| 2καὶ ἀπέστειλαν οἱ υἱοὶ Δαν ἀπὸ δήμων αὐτῶν πέντε ἄνδρας υἱοὺς δυνάμεως ἀπὸ Σαραα καὶ ἀπὸ Εσθαολ τοῦ κατασκέψασθαι τὴν γῆν καὶ ἐξιχνιάσαι αὐτὴν καὶ εἶπαν πρὸς αὐτούς Πορεύεσθε καὶ ἐξιχνιάσατε τὴν γῆν. καὶ ἦλθον ἕως ὄρους Εφραιμ ἕως οἴκου Μιχαια καὶ ηὐλίσθησαν ἐκεῖ. | 2И҆ посла́ша сы́нове да́нѡвы ѿ со́нмѡвъ свои́хъ пѧ́ть мꙋже́й ѿ ча́сти своеѧ̀, мꙋ́жы си̑льны ѿ сараѝ и҆ є҆сѳао́ла, соглѧ́дати зе́млю и҆ и҆зслѣ́дити ю҆̀, и҆ реко́ша къ ни̑мъ: и҆ди́те и҆ и҆зслѣ́дите зе́млю. И҆ прїидо́ша до горы̀ є҆фре́мли, до до́мꙋ мі́хина, и҆ ста́ша та́мѡ въ домꙋ̀ мі́хи. |
| 3αὐτοὶ ἐν οἴκῳ Μιχαια καὶ αὐτοὶ ἐπέγνωσαν τὴν φωνὴν τοῦ νεανίσκου τοῦ Λευίτου καὶ ἐξέκλιναν ἐκεῖ καὶ εἶπαν αὐτῷ Τίς ἤνεγκέν σε ὧδε, καὶ τί σὺ ποιεῖς ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, καὶ τί σοι ὧδε; | 3И҆ ті́и позна́ша гла́съ ю҆́ноши леѵі́тина, и҆ ᲂу҆клони́шасѧ та́мѡ, и҆ реко́ша є҆мꙋ̀: кто̀ тѧ̀ приведѐ сѣ́мѡ; и҆ что̀ твори́ши въ мѣ́стѣ се́мъ; и҆ что̀ тебѣ̀ здѣ̀; |
| 4καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Οὕτως καὶ οὕτως ἐποίησέν μοι Μιχαιας καὶ ἐμισθώσατό με, καὶ ἐγενόμην αὐτῷ εἰς ἱερέα. | 4И҆ речѐ и҆̀мъ: си́це и҆ си́це сотворѝ мнѣ̀ мі́ха, и҆ наѧ̀ мѧ̀, и҆ бы́хъ є҆мꙋ̀ жре́цъ. |
| 5καὶ εἶπαν αὐτῷ Ἐρώτησον δὴ ἐν τῷ θεῷ, καὶ γνωσόμεθα εἰ εὐοδωθήσεται ἡ ὁδὸς ἡμῶν, ἐν ᾗ ἡμεῖς πορευόμεθα ἐν αὐτῇ. | 5И҆ реко́ша є҆мꙋ̀: вопросѝ ᲂу҆̀бо бг҃а, и҆ ᲂу҆вѣ́мы, а҆́ще благопоспѣши́тсѧ пꙋ́ть на́шъ, во́ньже мы̀ и҆́демъ. |
| 6καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἱερεύς Πορεύεσθε ἐν εἰρήνῃ· ἐνώπιον κυρίου ἡ ὁδὸς ὑμῶν, ἐν ᾗ πορεύεσθε ἐν αὐτῇ. | 6И҆ речѐ и҆̀мъ жре́цъ: и҆ди́те съ ми́ромъ: пред̾ гдⷭ҇емъ пꙋ́ть ва́шъ, во́ньже и҆́дете. |
| 7καὶ ἐπορεύθησαν οἱ πέντε ἄνδρες καὶ ἦλθον εἰς Λαισα· καὶ εἶδαν τὸν λαὸν τὸν ἐν μέσῳ αὐτῆς καθήμενον ἐπ᾿ ἐλπίδι, ὡς κρίσις Σιδωνίων ἡσυχάζουσα, καὶ οὐκ ἔστιν διατρέπων ἢ καταισχύνων λόγον ἐν τῇ γῇ, κληρονόμος ἐκπιέζων θησαυροῦ, καὶ μακράν εἰσιν Σιδωνίων καὶ λόγον οὐκ ἔχουσιν πρὸς ἄνθρωπον. | 7И҆ и҆до́ша пѧ́ть мꙋ́жїе и҆ прїидо́ша въ лаі́съ: и҆ ви́дѣша люді́й живꙋ́щихъ въ не́мъ, сѣдѧ́щихъ со ᲂу҆пова́нїемъ по ѡ҆бы́чаю сїдѡ́нѧнъ, въ тишинѣ̀ и҆ наде́ждѣ, и҆ не бѣ̀ ᲂу҆страша́ѧй, и҆лѝ посрамлѧ́ѧй словесѐ на землѝ, наслѣ́дникъ и҆стѧзꙋ́ѧй сокрѡ́вища: занѐ дале́че бѧ́хꙋ ѿ сїдѡ́нѧнъ, и҆ не и҆мѧ́хꙋ словесѐ съ кі́имъ- либо человѣ́комъ. |
| 8καὶ ἦλθον οἱ πέντε ἄνδρες πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν εἰς Σαραα καὶ Εσθαολ καὶ εἶπον τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν Τί ὑμεῖς κάθησθε; | 8И҆ прїидо́ша пѧ́ть мꙋже́й ко бра́тїи свое́й въ сараю̀ и҆ є҆сѳао́лъ и҆ реко́ша бра́тїи свое́й: что̀ вы̀ сѣдитѐ; |
| 9καὶ εἶπαν Ἀνάστητε καὶ ἀναβῶμεν ἐπ᾿ αὐτούς, ὅτι εἴδομεν τὴν γῆν καὶ ἰδοὺ ἀγαθὴ σφόδρα· καὶ ὑμεῖς ἡσυχάζετε; μὴ ὀκνήσητε τοῦ πορευθῆναι καὶ εἰσελθεῖν τοῦ κληρονομῆσαι τὴν γῆν. | 9И҆ рѣ́ша: воста́ните, и҆ взы́демъ на нѧ̀, занѐ ви́дѣхомъ зе́млю, и҆ сѐ, блага̀ ѕѣлѡ̀, и҆ вы̀ молчи́те: не ѡ҆блѣни́тесѧ и҆тѝ и҆ вни́ти є҆́же наслѣ́дити зе́млю: |
| 10καὶ ἡνίκα ἂν ἔλθητε, εἰσελεύσεσθε πρὸς λαὸν ἐπ᾿ ἐλπίδι, καὶ ἡ γῆ πλατεῖα, ὅτι ἔδωκεν αὐτὴν ὁ θεὸς ἐν χειρὶ ὑμῶν, τόπος, ὅπου οὐκ ἔστιν ἐκεῖ ὑστέρημα παντὸς ῥήματος τῶν ἐν τῇ γῇ. | 10и҆ є҆гда̀ прїи́дете, вни́дете въ лю́ди живꙋ́щыѧ со ᲂу҆пова́нїемъ, а҆ землѧ̀ простра́нна: ꙗ҆́кѡ предадѐ ю҆̀ бг҃ъ въ рꙋ́ки ва́шѧ, мѣ́сто на не́мже нѣ́сть скꙋ́дости во все́мъ є҆́же на землѝ. |
| 11Καὶ ἀπῆραν ἐκεῖθεν ἀπὸ δήμων τοῦ Δαν ἀπὸ Σαραα καὶ ἀπὸ Εσθαολ ἑξακόσιοι ἄνδρες ἐζωσμένοι σκεύη παρατάξεως. | 11И҆ воздвиго́шасѧ ѿтꙋ́дꙋ ѿ пле́мене да́нова, ѿ сараѝ и҆ є҆сѳао́ла, ше́сть сѡ́тъ мꙋже́й препоѧ́сани во ѻ҆рꙋ́жїе ѡ҆полче́нїѧ, |
| 12καὶ ἀνέβησαν καὶ παρενέβαλον ἐν Καριαθιαριμ ἐν Ιουδα· διὰ τοῦτο ἐκλήθη ἐν ἐκείνῳ τῷ τόπῳ Παρεμβολὴ Δαν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, ἰδοὺ ὀπίσω Καριαθιαριμ. | 12и҆ взыдо́ша и҆ ѡ҆полчи́шасѧ въ карїаѳїарі́мѣ во і҆ꙋ́дѣ: сегѡ̀ ра́ди нарече́сѧ мѣ́сто то̀ по́лкъ да́новъ и҆ до сегѡ̀ днѐ: сѐ созадѝ карїаѳїарі́ма. |
| 13καὶ παρῆλθον ἐκεῖθεν ὄρος Εφραιμ καὶ ἦλθον ἕως οἴκου Μιχαια. | 13И҆ преидо́ша ѿтꙋ́дꙋ въ го́рꙋ є҆фре́млю и҆ прїидо́ша до до́мꙋ мі́хина. |
| 14καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ πέντε ἄνδρες οἱ πεπορευμένοι κατασκέψασθαι τὴν γῆν Λαισα καὶ εἶπαν πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν Ἔγνωτε ὅτι ἔστιν ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ εφωδ καὶ θεραφιν καὶ γλυπτὸν καὶ χωνευτόν; καὶ νῦν γνῶτε ὅ τι ποιήσετε. | 14И҆ ѿвѣща́ша пѧ́ть мꙋже́й ходи́вшїи соглѧ́дати зе́млю лаі́съ и҆ реко́ша ко бра́тїи свое́й: разꙋмѣ́сте ли, ꙗ҆́кѡ є҆́сть въ домꙋ̀ се́мъ є҆фꙋ́дъ и҆ ѳерафі́нъ, и҆ и҆зва́ѧно и҆ слїѧ́но; и҆ нн҃ѣ ᲂу҆вѣ́дите, что̀ сотворитѐ. |
| 15καὶ ἐξέκλιναν ἐκεῖ καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον τοῦ νεανίσκου τοῦ Λευίτου, οἶκον Μιχαια, καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν εἰς εἰρήνην. | 15И҆ ᲂу҆клони́шасѧ та́мѡ и҆ внидо́ша въ до́мъ ю҆́ноши леѵі́тина, въ до́мъ мі́хинъ, и҆ вопроси́ша є҆го̀ въ ми́рѣ. |
| 16καὶ οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρες οἱ ἀνεζωσμένοι τὰ σκεύη τῆς παρατάξεως αὐτῶν ἑστῶτες παρὰ θύρας τῆς πύλης, οἱ ἐκ τῶν υἱῶν Δαν. | 16И҆ ше́сть сѡ́тъ мꙋже́й препоѧ́сани во ѻ҆рꙋ́жїе ѡ҆полче́нїѧ своегѡ̀, стоѧ́ще ᲂу҆ две́рїй вра́тныхъ, и҆̀же ѿ сынѡ́въ да́новыхъ. |
| 17καὶ ἀνέβησαν οἱ πέντε ἄνδρες οἱ πορευθέντες κατασκέψασθαι τὴν γῆν | 17И҆ взыдо́ша пѧ́ть мꙋже́й ходи́вшихъ соглѧ́дати зе́млю: и҆ вше́дше та́мѡ взѧ́ша и҆зва́ѧно, и҆ є҆фꙋ́дъ и҆ ѳерафі́нъ, и҆ слїѧ́ное: жре́цъ же стоѧ́ше ᲂу҆ две́рїй вра́тныхъ, и҆ ше́сть сѡ́тъ мꙋже́й препоѧ́сани во ѻ҆рꙋ́жїе во́инско: |
| 18καὶ εἰσῆλθον ἐκεῖ εἰς οἶκον Μιχαια, καὶ ὁ ἱερεὺς ἑστώς· καὶ ἔλαβον τὸ γλυπτὸν καὶ τὸ εφωδ καὶ τὸ θεραφιν καὶ τὸ χωνευτόν. καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ὁ ἱερεύς Τί ὑμεῖς ποιεῖτε; | 18и҆ сі́и внидо́ша въ до́мъ мі́хинъ и҆ взѧ́ша є҆фꙋ́дъ и҆ ѳерафі́нъ, и҆ слїѧ́но и҆ и҆зва́ѧно. И҆ речѐ къ ни̑мъ жре́цъ: что̀ вы̀ творитѐ; |
| 19καὶ εἶπαν αὐτῷ Κώφευσον, ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ στόμα σου καὶ δεῦρο μεθ᾿ ἡμῶν καὶ γενοῦ ἡμῖν εἰς πατέρα καὶ εἰς ἱερέα· μὴ ἀγαθὸν εἶναί σε ἱερέα οἴκου ἀνδρὸς ἑνὸς ἢ γενέσθαι σε ἱερέα φυλῆς καὶ οἴκου εἰς δῆμον Ισραηλ; | 19И҆ рѣ́ша є҆мꙋ̀: ᲂу҆молчѝ, положѝ рꙋ́кꙋ твою̀ на ᲂу҆ста̀ твоѧ̑ и҆ пойдѝ съ на́ми, и҆ бꙋ́ди на́мъ ѻ҆те́цъ и҆ жре́цъ: є҆да̀ ᲂу҆́не є҆́сть тебѣ̀ бы́ти жерцꙋ̀ є҆ди́нагѡ мꙋ́жа до́мꙋ, не́жели бы́ти жерцꙋ̀ пле́мени и҆ до́мꙋ и҆ со́нма і҆и҃лева; |
| 20καὶ ἠγαθύνθη ἡ καρδία τοῦ ἱερέως, καὶ ἔλαβεν τὸ εφωδ καὶ τὸ θεραφιν καὶ τὸ γλυπτὸν καὶ τὸ χωνευτὸν καὶ ἦλθεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ. | 20И҆ возблажа̀ се́рдце жре́ческо, и҆ взѧ̀ є҆фꙋ́дъ и҆ ѳерафі́нъ, и҆ и҆зва́ѧное и҆ слїѧ́ное, и҆ вни́де посредѣ̀ люді́й. |
| 21καὶ ἐπέστρεψαν καὶ ἀπῆλθαν· καὶ ἔθηκαν τὰ τέκνα καὶ τὴν κτῆσιν καὶ τὸ βάρος ἔμπροσθεν αὐτῶν. | 21И҆ возврати́шасѧ и҆ ѿидо́ша, и҆ пꙋсти́ша пред̾ собо́ю ча̑да и҆ притѧжа́нїе своѐ честно́е. |
| 22αὐτοὶ ἐμάκρυναν ἀπὸ οἴκου Μιχαια καὶ ἰδοὺ Μιχαιας καὶ οἱ ἄνδρες οἱ ἐν ταῖς οἰκίαις ταῖς μετὰ οἴκου Μιχαια ἐβόησαν καὶ κατελάβοντο τοὺς υἱοὺς Δαν. | 22Оу҆дали́вшымсѧ же и҆̀мъ ѿ до́мꙋ мі́хина, и҆ сѐ, мі́ха и҆ мꙋ́жїе и҆̀же въ жили́щахъ, ꙗ҆̀же съ до́момъ мі́хинымъ бы́ша, воззва́ша и҆ постиго́ша сы́ны да́нѡвы, |
| 23καὶ ἐπέστρεψαν τὸ πρόσωπον αὐτῶν υἱοὶ Δαν καὶ εἶπαν τῷ Μιχαια Τί ἐστίν σοι, ὅτι ἐβόησας; | 23и҆ возопи́ша къ сынѡ́мъ да́нѡвымъ: и҆ ѡ҆брати́ша сы́нове да́нѡвы ли́ца своѧ̑ и҆ рѣ́ша къ мі́хѣ: что̀ є҆́сть тебѣ̀, ꙗ҆́кѡ воззва́лъ є҆сѝ; |
| 24καὶ εἶπεν Μιχαιας Ὅτι τὸ γλυπτόν μου, ὃ ἐποίησα, ἐλάβετε καὶ τὸν ἱερέα καὶ ἐπορεύθητε· καὶ τί ἐμοὶ ἔτι; καὶ τί τοῦτο λέγετε πρός με Τί κράζεις; | 24И҆ речѐ мі́ха: ꙗ҆́кѡ и҆зва́ѧное моѐ, є҆́же сотвори́хъ, взѧ́сте, и҆ жерца̀, и҆ поидо́сте: и҆ что̀ мнѣ̀ є҆щѐ; и҆ что̀ сїѐ глаго́лете мнѣ̀: что̀ вопїе́ши; |
| 25καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν οἱ υἱοὶ Δαν Μὴ ἀκουσθήτω δὴ φωνή σου μεθ᾿ ἡμῶν, μήποτε συναντήσωσιν ἐν ἡμῖν ἄνδρες πικροὶ ψυχῇ καὶ προσθήσουσιν ψυχὴν καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ οἴκου σου. | 25И҆ реко́ша є҆мꙋ̀ сы́нове да́нѡвы: да не ᲂу҆слы́шитсѧ нн҃ѣ гла́съ тво́й в̾слѣ́дъ на́съ, да не воста́нꙋтъ на вы̀ мꙋ́жїе лю́тою дꙋше́ю, и҆ положи́ши дꙋ́шꙋ твою̀ и҆ дꙋ́шꙋ до́мꙋ твоегѡ̀. |
| 26καὶ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ Δαν εἰς ὁδὸν αὐτῶν· καὶ εἶδεν Μιχαιας ὅτι δυνατώτεροί εἰσιν ὑπὲρ αὐτόν, καὶ ἐπόστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. | 26И҆ и҆до́ша сы́нове да́нѡвы въ пꙋ́ть сво́й. И҆ ви́дѣ мі́ха, ꙗ҆́кѡ си́льнѣйшїи сꙋ́ть па́че є҆гѡ̀, и҆ возврати́сѧ въ до́мъ сво́й. |
| 27Καὶ οἱ υἱοὶ Δαν ἔλαβον ὃ ἐποίησεν Μιχαιας, καὶ τὸν ἱερέα, ὃς ἦν αὐτῷ, καὶ ἦλθον ἐπὶ Λαισα ἐπὶ λαὸν ἡσυχάζοντα καὶ πεποιθότα ἐπ᾿ ἐλπίδι καὶ ἐπάταξαν αὐτοὺς ἐν στόματι ῥομφαίας καὶ τὴν πόλιν ἐνέπρησαν ἐν πυρί· | 27И҆ сы́нове да́нѡвы взѧ́ша, є҆ли̑ка сотворѝ мі́ха, и҆ жерца̀, и҆́же бѧ́ше ᲂу҆ негѡ̀, и҆ прїидо́ша въ лаі́съ, къ лю́демъ молча́щымъ и҆ ᲂу҆пова́ющымъ наде́ждею, и҆ и҆зби́ша и҆̀хъ ѻ҆́стрїемъ меча̀, и҆ гра́дъ сожго́ша ѻ҆гне́мъ: |
| 28καὶ οὐκ ἦν ὁ ῥυόμενος, ὅτι μακράν ἐστιν ἀπὸ Σιδωνίων, καὶ λόγος οὐκ ἔστιν αὐτοῖς μετὰ ἀνθρώπου, καὶ αὐτὴ ἐν τῇ κοιλάδι τοῦ οἴκου Ρααβ. καὶ ᾠκοδόμησαν τὴν πόλιν καὶ κατεσκήνωσαν ἐν αὐτῇ | 28и҆ не бѧ́ше и҆збавлѧ́ѧй, ꙗ҆́кѡ дале́че бѧ́хꙋ ѿ сїдѡ́нѧнъ, и҆ словесѐ не бѧ́ше и҆̀мъ съ человѣ́комъ: и҆ се́й( гра́дъ бы́сть) во ᲂу҆до́лїи до́мꙋ роѡ́влѧ: и҆ согради́ша гра́дъ и҆ всели́шасѧ въ не́мъ, |
| 29καὶ ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα τῆς πόλεως Δαν ἐν ὀνόματι Δαν πατρὸς αὐτῶν, ὃς ἐτέχθη τῷ Ισραηλ· καὶ Ουλαμαις τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τὸ πρότερον. | 29и҆ нареко́ша гра́дꙋ и҆́мѧ да́нъ, во и҆́мѧ да́на ѻ҆тца̀ своегѡ̀, и҆́же роди́сѧ і҆и҃лю: и҆ бѧ́ше пре́жде и҆́мѧ гра́дꙋ лаі́съ. |
| 30καὶ ἔστησαν ἑαυτοῖς οἱ υἱοὶ Δαν τὸ γλυπτόν· καὶ Ιωναθαμ υἱὸς Γηρσομ υἱὸς Μανασση, αὐτὸς καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἦσαν ἱερεῖς τῇ φυλῇ Δαν ἕως ἡμέρας ἀποικίας τῆς γῆς. | 30И҆ поста́виша себѣ̀ сы́нове да́нѡвы и҆зва́ѧное: і҆ѡнаѳа́нъ же сы́нъ гирсѡ́нь сы́нъ манассі́инъ, то́й и҆ сы́нове є҆гѡ̀ бѧ́хꙋ жерцы̀ пле́мени да́новꙋ до днѐ преселе́нїѧ землѝ: |
| 31καὶ ἔθηκαν αὐτοῖς τὸ γλυπτόν, ὃ ἐποίησεν Μιχαιας, πάσας τὰς ἡμέρας, ἃς ἦν ὁ οἶκος τοῦ θεοῦ ἐν Σηλωμ. | 31и҆ поста́виша себѣ̀ и҆зва́ѧное, є҆́же сотворѝ мі́ха, во всѧ̑ дни̑, въ нѧ́же бѧ́ше до́мъ бж҃їй въ силѡ́мѣ. |