Сꙋді́й і҆сра́илевыхъ 16
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐπορεύθη Σαμψων εἰς Γάζαν· καὶ εἶδεν ἐκεῖ γυναῖκα πόρνην καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτήν. | 1И҆ и҆́де самѱѡ́нъ въ га́зꙋ, и҆ ви́дѣ та́мѡ женꙋ̀ блꙋдни́цꙋ и҆ вни́де къ не́й. |
| 2καὶ ἀνηγγέλη τοῖς Γαζαίοις λέγοντες Ἥκει Σαμψων ὧδε. καὶ ἐκύκλωσαν καὶ ἐνήδρευσαν ἐπ᾿ αὐτὸν ὅλην τὴν νύκτα ἐν τῇ πύλῃ τῆς πόλεως καὶ ἐκώφευσαν ὅλην τὴν νύκτα λέγοντες Ἕως διαφαύσῃ ὁ ὄρθρος, καὶ φονεύσωμεν αὐτόν. | 2И҆ повѣ́даша га́зѧнѡмъ, глаго́люще: прїи́де самѱѡ́нъ сѣ́мѡ. И҆ ѡ҆быдо́ша и҆ подсѣдо́ша є҆мꙋ̀ всю̀ но́щь ᲂу҆ вра́тъ гра́дныхъ, и҆ ᲂу҆таи́шасѧ всю̀ но́щь, глаго́люще: до́ндеже ѡ҆свѣта́етъ ᲂу҆́тро, и҆ ᲂу҆бїе́мъ є҆го̀. |
| 3καὶ ἐκοιμήθη Σαμψων ἕως μεσονυκτίου· καὶ ἀνέστη ἐν ἡμίσει τῆς νυκτὸς καὶ ἐπελάβετο τῶν θυρῶν τῆς πύλης τῆς πόλεως σὺν τοῖς δυσὶ σταθμοῖς καὶ ἀνεβάστασεν αὐτὰς σὺν τῷ μοχλῷ καὶ ἔθηκεν ἐπ᾿ ὤμων αὐτοῦ καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους τοῦ ἐπὶ προσώπου Χεβρων καὶ ἔθηκεν αὐτὰ ἐκεῖ. | 3И҆ спа̀ самѱѡ́нъ до полꙋ́нощи: и҆ воста̀ въ полꙋ́нощи, и҆ восхи́ти двє́ри ᲂу҆ вра́тъ гра́да со ѻ҆бѣ́ими вереѧ́ми, и҆ под̾ѧ̀ ѡ҆́ныѧ съ заво́рою, и҆ возложѝ ѧ҆̀ на ра́мена своѧ̑, и҆ вознесѐ ѧ҆̀ на ве́рхъ горы̀, ꙗ҆́же пред̾ лице́мъ хеврѡ́на, и҆ положѝ и҆̀хъ та́мѡ. |
| 4Καὶ ἐγένετο μετὰ τοῦτο καὶ ἠγάπησεν γυναῖκα ἐν Αλσωρηχ, καὶ ὄνομα αὐτῇ Δαλιδα. | 4И҆ бы́сть по се́мъ, и҆ возлюбѝ женꙋ̀ ѿ водоте́чи сѡри́ховы: и҆́мѧ же є҆́й далі́да. |
| 5καὶ ἀνέβησαν πρὸς αὐτὴν οἱ ἄρχοντες τῶν ἀλλοφύλων καὶ εἶπαν αὐτῇ Ἀπάτησον αὐτὸν καὶ ἰδὲ ἐν τίνι ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ ἡ μεγάλη καὶ ἐν τίνι δυνησόμεθα αὐτῷ καὶ δήσομεν αὐτὸν τοῦ ταπεινῶσαι αὐτόν, καὶ ἡμεῖς δώσομέν σοι ἀνὴρ χιλίους καὶ ἑκατὸν ἀργυρίου. | 5И҆ взыдо́ша къ не́й кнѧ̑зи и҆ноплемє́нничи и҆ реко́ша є҆́й: прельстѝ є҆го̀, и҆ ви́ждь, въ че́мъ є҆́сть крѣ́пость є҆гѡ̀ вели́каѧ, и҆ чи́мъ премо́жемъ є҆го̀, и҆ свѧ́жемъ є҆го̀, ꙗ҆́кѡ смири́ти є҆го̀: и҆ мы̀ тебѣ̀ дади́мъ кі́йждо ты́сѧщꙋ и҆ сто̀ сре́бреникѡвъ. |
| 6καὶ εἶπεν Δαλιδα πρὸς Σαμψων Ἀπάγγειλον δή μοι ἐν τίνι ἡ ἰσχύς σου ἡ μεγάλη καὶ ἐν τίνι δεθήσῃ τοῦ ταπεινωθῆναί σε. | 6И҆ речѐ далі́да къ самѱѡ́нꙋ: повѣ́ждь мѝ нн҃ѣ, въ че́мъ крѣ́пость твоѧ̀( та́кѡ) вели́каѧ, и҆ чи́мъ свѧ́жешисѧ и҆ смири́шисѧ; |
| 7καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν Σαμψων Ἐὰν δήσωσίν με ἐν ἑπτὰ νευρέαις ὑγραῖς μὴ διεφθαρμέναις, καὶ ἀσθενήσω καὶ ἔσομαι ὡς εἷς τῶν ἀνθρώπων. | 7И҆ речѐ є҆́й самѱѡ́нъ: а҆́ще свѧ́жꙋтъ мѧ̀ седмїю̀ тѧтива́ми сыры́ми неистлѣ́вшими, и҆ и҆знемогꙋ̀, и҆ бꙋ́дꙋ ꙗ҆́кѡ є҆ди́нъ ѿ человѣ̑къ. |
| 8καὶ ἀνήνεγκαν αὐτῇ οἱ ἄρχοντες τῶν ἀλλοφύλων ἑπτὰ νευρὰς ὑγρὰς μὴ διεφθαρμένας, καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν αὐταῖς· | 8И҆ принесо́ша є҆́й кнѧ̑зи ѿ и҆ноплемє́нникъ се́дмь тѧти́въ мо́крыхъ неистлѣ́вшихъ, и҆ свѧза̀ є҆го̀ и҆́ми: |
| 9καὶ τὸ ἔνεδρον αὐτῇ ἐκάθητο ἐν τῷ ταμιείῳ· καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀλλόφυλοι ἐπὶ σέ, Σαμψων· καὶ διέσπασεν τὰς νευρέας, ὡς εἴ τις ἀποσπάσοι στρέμμα στιππύου ἐν τῷ ὀσφρανθῆναι αὐτὸ πυρός· καὶ οὐκ ἐγνώσθη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ. | 9и҆ подса́да є҆мꙋ̀ сѣдѧ́ше въ хра́минѣ. И҆ речѐ є҆мꙋ̀: и҆ноплемє́нницы на тѧ̀, самѱѡ́не. И҆ расто́рже тѧтивы̑, а҆́ки бы кто̀ расто́ргнꙋлъ соска́нїе и҆згре́бїй, є҆гда̀ ко́снетсѧ є҆мꙋ̀ ѻ҆́гнь: и҆ не ᲂу҆вѣ́дасѧ крѣ́пость є҆гѡ̀. |
| 10καὶ εἶπεν Δαλιδα πρὸς Σαμψων Ἰδοὺ ἐπλάνησάς με καὶ ἐλάλησας πρός με ψευδῆ· νῦν οὖν ἀνάγγειλόν μοι ἐν τίνι δεθήσῃ. | 10И҆ речѐ далі́да къ самѱѡ́нꙋ: сѐ, прельсти́лъ є҆сѝ мѧ̀, глаго́лѧ ко мнѣ̀ лжꙋ̀: нн҃ѣ ᲂу҆̀бо повѣ́ждь мѝ, чи́мъ свѧ́жешисѧ; |
| 11καὶ εἶπεν πρὸς αὐτήν Ἐὰν δεσμεύοντες δήσωσίν με ἐν καλωδίοις καινοῖς, οἷς οὐκ ἐγένετο ἐν αὐτοῖς ἔργον, καὶ ἀσθενήσω καὶ ἔσομαι ὡς εἷς τῶν ἀνθρώπων. | 11И҆ речѐ къ не́й: а҆́ще вѧ́жꙋще свѧ́жꙋтъ мѧ̀ ᲂу҆́жы но́выми, и҆́миже не дѣ́лано, и҆ и҆знемогꙋ̀, и҆ бꙋ́дꙋ ꙗ҆́кѡ є҆ди́нъ ѿ человѣ̑къ. |
| 12καὶ ἔλαβεν Δαλιδα καλώδια καινὰ καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν αὐτοῖς· καὶ τὰ ἔνεδρα ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ταμιείου· καὶ εἶπεν Ἀλλόφυλοι ἐπὶ σέ, Σαμψων· καὶ διέσπασεν αὐτὰ ἀπὸ βραχιόνων αὐτοῦ ὡς σπαρτίον. | 12И҆ взѧ̀ далі́да ᲂу҆́жы нѡ́вы и҆ свѧза̀ є҆го̀ и҆́ми, и҆ речѐ є҆мꙋ̀: и҆ноплемє́нницы на тѧ̀, самѱѡ́не. Подса́да же сѣдѧ́ше въ хра́минѣ. И҆ расто́рже ѧ҆̀ ѿ рꙋкꙋ̀ своє́ю а҆́ки ни́ть. |
| 13καὶ εἶπεν Δαλιδα πρὸς Σαμψων Ἰδοὺ ἐπλάνησάς με καὶ ἐλάλησας πρὸς ἐμὲ ψευδῆ· ἀπάγγειλον δή μοι ἐν τίνι δεθήσῃ. καὶ εἶπεν πρὸς αὐτήν Ἐὰν ὑφάνῃς τὰς ἑπτὰ σειρὰς τῆς κεφαλῆς μου σὺν τῷ διάσματι καὶ ἐγκρούσῃς τῷ πασσάλῳ εἰς τὸν τοῖχον, καὶ ἔσομαι ὡς εἷς τῶν ἀνθρώπων ἀσθενής. | 13И҆ речѐ далі́да къ самѱѡ́нꙋ: да́же до нн҃ѣ прельща́лъ мѧ̀ є҆сѝ и҆ глаго́лалъ ко мнѣ̀ лжꙋ̀: повѣ́ждь мѝ ᲂу҆̀бо, чи́мъ свѧ́жешисѧ; И҆ речѐ є҆́й: а҆́ще сплете́ши се́дмь плени́цъ вла̑съ главы̀ моеѧ̀ спрѧде́нїемъ и҆ вбїе́ши ко́ломъ въ стѣ́нꙋ, и҆ бꙋ́дꙋ не́мощенъ ꙗ҆́кѡ є҆ди́нъ ѿ человѣ̑къ. |
| 14καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κοιμᾶσθαι αὐτὸν καὶ ἔλαβεν Δαλιδα τὰς ἑπτὰ σειρὰς τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ ὕφανεν ἐν τῷ διάσματι καὶ ἔπηξεν τῷ πασσάλῳ εἰς τὸν τοῖχον καὶ εἶπεν Ἀλλόφυλοι ἐπὶ σέ, Σαμψων· καὶ ἐξυπνίσθη ἐκ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ καὶ ἐξῆρεν τὸν πάσσαλον τοῦ ὑφάσματος ἐκ τοῦ τοίχου. | 14И҆ ᲂу҆спѝ далі́да є҆го̀ на колѣ́нѣхъ свои́хъ, и҆ бы́сть внегда̀ ᲂу҆снꙋ́ти є҆мꙋ̀, взѧ̀ далі́да се́дмь плени́цъ вла̑съ главы̀ є҆гѡ̀ и҆ сплетѐ спрѧде́нїемъ и҆ вонзѐ ко́ломъ въ стѣ́нꙋ, и҆ речѐ: и҆ноплемє́нницы на тѧ̀, самѱѡ́не. И҆ возбнꙋ̀ ѿ сна̀ своегѡ̀ и҆ и҆сто́рже ко́лъ сплете́нїемъ и҆з̾ стѣны̀, и҆ не ᲂу҆вѣ́дасѧ крѣ́пость є҆гѡ̀. |
| 15καὶ εἶπεν Δαλιδα πρὸς Σαμψων Πῶς λέγεις Ἠγάπηκά σε, καὶ οὐκ ἔστιν ἡ καρδία σου μετ᾿ ἐμοῦ; τοῦτο τρίτον ἐπλάνησάς με καὶ οὐκ ἀπήγγειλάς μοι ἐν τίνι ἡ ἰσχύς σου ἡ μεγάλη. | 15И҆ речѐ къ немꙋ̀ далі́да: ка́кѡ глаго́леши, возлюби́хъ тѧ̀, и҆ се́рдце твоѐ нѣ́сть со мно́ю; сѐ, тре́тїе прельсти́лъ є҆сѝ мѧ̀, и҆ не повѣ́далъ є҆сѝ мнѣ̀, въ че́мъ крѣ́пость твоѧ̀ вели́каѧ. |
| 16καὶ ἐγένετο ὅτε ἐξέθλιψεν αὐτὸν ἐν λόγοις αὐτῆς πάσας τὰς ἡμέρας καὶ ἐστενοχώρησεν αὐτόν, καὶ ὠλιγοψύχησεν ἕως τοῦ ἀποθανεῖν· | 16И҆ бы́сть є҆гда̀ стꙋжѝ є҆мꙋ̀ словесы̀ свои́ми по всѧ̑ дни̑, и҆ ᲂу҆бѣдѝ є҆го̀, и҆ и҆знемо́же да́же до ᲂу҆ме́ртвїѧ. |
| 17καὶ ἀνήγγειλεν αὐτῇ τὴν πᾶσαν καρδίαν αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῇ Σίδηρος οὐκ ἀνέβη ἐπὶ τὴν κεφαλήν μου, ὅτι ἅγιος θεοῦ ἐγώ εἰμι ἀπὸ κοιλίας μητρός μου· ἐὰν οὖν ξυρήσωμαι, ἀποστήσεται ἀπ᾿ ἐμοῦ ἡ ἰσχύς μου, καὶ ἀσθενήσω καὶ ἔσομαι ὡς πάντες οἱ ἄνθρωποι. | 17И҆ повѣ́да є҆́й всѐ се́рдце своѐ, и҆ речѐ къ не́й: желѣ́зо не взы́де на главꙋ̀ мою̀, ꙗ҆́кѡ назѡре́й є҆́смь а҆́зъ гдⷭ҇ꙋ ѿ ᲂу҆тро́бы ма́тере моеѧ̀: а҆́ще ᲂу҆̀бо ѡ҆брі́юсѧ, ѿстꙋ́питъ ѿ менє̀ крѣ́пость моѧ̀, и҆ и҆знемогꙋ̀, и҆ бꙋ́дꙋ ꙗ҆́коже всѝ человѣ́цы. |
| 18καὶ εἶδεν Δαλιδα ὅτι ἀπήγγειλεν αὐτῇ πᾶσαν τὴν καρδίαν αὐτοῦ, καὶ ἀπέστειλεν καὶ ἐκάλεσεν τοὺς ἄρχοντας τῶν ἀλλοφύλων λέγουσα Ἀνάβητε ἔτι τὸ ἅπαξ τοῦτο, ὅτι ἀπήγγειλέν μοι τὴν πᾶσαν καρδίαν αὐτοῦ· καὶ ἀνέβησαν πρὸς αὐτὴν οἱ ἄρχοντες τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἀνήνεγκαν τὸ ἀργύριον ἐν χερσὶν αὐτῶν. | 18И҆ ви́дѣ далі́да, ꙗ҆́кѡ повѣ́да є҆́й всѐ се́рдце своѐ, посла̀ и҆ призва̀ кнѧ̑зи и҆ноплемє́нничи, глаго́лющи: взы́дите є҆щѐ є҆ди́ною, ꙗ҆́кѡ повѣ́да мѝ всѐ се́рдце своѐ. И҆ взыдо́ша къ не́й всѝ кнѧ̑зи и҆ноплемє́нничи, и҆ принесо́ша сребро̀ въ рꙋка́хъ свои́хъ. |
| 19καὶ ἐκοίμισεν Δαλιδα τὸν Σαμψων ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτῆς· καὶ ἐκάλεσεν ἄνδρα, καὶ ἐξύρησεν τὰς ἑπτὰ σειρὰς τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ· καὶ ἤρξατο ταπεινῶσαι αὐτόν, καὶ ἀπέστη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ ἀπ᾿ αὐτοῦ. | 19И҆ ᲂу҆спѝ далі́да самѱѡ́на на колѣ́нѣхъ свои́хъ: и҆ призва̀ стригача̀, и҆ ѡ҆стрижѐ се́дмь плени́цъ вла̑съ главы̀ є҆гѡ̀: и҆ нача̀ смирѧ́тисѧ, и҆ ѿстꙋпѝ крѣ́пость є҆гѡ̀ ѿ негѡ̀. |
| 20καὶ εἶπεν Δαλιδα Ἀλλόφυλοι ἐπὶ σέ, Σαμψων. καὶ ἐξυπνίσθη ἐκ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ καὶ εἶπεν Ἐξελεύσομαι ὡς ἅπαξ καὶ ἅπαξ καὶ ἐκτιναχθήσομαι· καὶ αὐτὸς οὐκ ἔγνω ὅτι ἀπέστη ὁ κύριος ἀπάνωθεν αὐτοῦ. | 20И҆ речѐ далі́да: и҆ноплемє́нницы на тѧ̀, самѱѡ́не. И҆ возбꙋди́сѧ ѿ сна̀ своегѡ̀ и҆ речѐ: и҆зы́дꙋ ꙗ҆́коже и҆ пре́жде, и҆ ѡ҆трѧсꙋ́сѧ. И҆ не разꙋмѣ̀, ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь ѿстꙋпѝ ѿ негѡ̀. |
| 21καὶ ἐκράτησαν αὐτὸν οἱ ἀλλόφυλοι καὶ ἐξέκοψαν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ· καὶ κατήνεγκαν αὐτὸν εἰς Γάζαν καὶ ἐπέδησαν αὐτὸν ἐν πέδαις χαλκείαις, καὶ ἦν ἀλήθων ἐν οἴκῳ τοῦ δεσμωτηρίου. | 21И҆ ꙗ҆́ша є҆го̀ и҆ноплемє́нницы, и҆ и҆збодо́ша є҆мꙋ̀ ѻ҆́чи, и҆ введо́ша є҆го̀ въ га́зꙋ, и҆ ѡ҆кова́ша є҆го̀ пꙋ̑ты мѣ̑дѧны: и҆ бѧ́ше мелѧ̀ въ хра́минѣ темни́чнѣй. |
| 22Καὶ ἤρξατο θρὶξ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ βλαστάνειν, καθὼς ἐξυρήσατο. | 22И҆ нача́ша власы̀ главы̀ є҆гѡ̀ растѝ по ѡ҆стриже́нїи. |
| 23καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν ἀλλοφύλων συνήχθησαν θῦσαι θυσίασμα μέγα τῷ Δαγων θεῷ αὐτῶν καὶ εὐφρανθῆναι καὶ εἶπαν Ἔδωκεν ὁ θεὸς ἐν χειρὶ ἡμῶν τὸν Σαμψων τὸν ἐχθρὸν ἡμῶν. | 23И҆ кнѧ̑зи и҆ноплемє́нничи собра́шасѧ пожре́ти же́ртвꙋ вели́кꙋ дагѡ́нꙋ бо́гꙋ своемꙋ̀ и҆ возвесели́тисѧ, и҆ реко́ша: предадѐ бо́гъ на́шъ въ рꙋ́ки на́шѧ самѱѡ́на врага̀ на́шего. |
| 24καὶ εἶδαν αὐτὸν ὁ λαὸς καὶ ὕμνησαν τὸν θεὸν αὐτῶν ὅτι Παρέδωκεν ὁ θεὸς ἡμῶν τὸν ἐχθρὸν ἡμῶν ἐν χειρὶ ἡμῶν τὸν ἐρημοῦντα τὴν γῆν ἡμῶν καὶ ὃς ἐπλήθυνεν τοὺς τραυματίας ἡμῶν. | 24И҆ ви́дѣша є҆го̀ лю́дїе, и҆ похвали́ша бо́га своего̀, ꙗ҆́кѡ рѣ́ша: предадѐ бо́гъ на́шъ въ рꙋ́ки на́шѧ врага̀ на́шего, ѡ҆пꙋстоши́вшаго зе́млю на́шꙋ, и҆ и҆́же ᲂу҆мно́жи ꙗ҆́звенныхъ на́шихъ. |
| 25καὶ ὅτε ἠγαθύνθη ἡ καρδία αὐτῶν, καὶ εἶπαν Καλέσατε τὸν Σαμψων ἐξ οἴκου φυλακῆς, καὶ παιξάτω ἐνώπιον ἡμῶν. καὶ ἐκάλεσαν τὸν Σαμψων ἀπὸ οἴκου δεσμωτηρίου, καὶ ἔπαιζεν ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ ἐρράπιζον αὐτὸν καὶ ἔστησαν αὐτὸν ἀνὰ μέσον τῶν κιόνων. | 25И҆ бы́сть є҆гда̀ возблажа̀ се́рдце и҆́хъ, и҆ реко́ша: призови́те самѱѡ́на и҆з̾ до́мꙋ темни́чнагѡ, и҆ да и҆гра́етъ пред̾ на́ми. И҆ призва́ша самѱѡ́на и҆з̾ до́мꙋ темни́чнагѡ, и҆ и҆гра́ше пред̾ ни́ми: и҆ заꙋша́хꙋ є҆го̀, и҆ поста́виша є҆го̀ междꙋ̀ стѡлпы̀. |
| 26καὶ εἶπεν Σαμψων πρὸς τὸν νεανίαν τὸν κρατοῦντα τὴν χεῖρα αὐτοῦ Ἄφες με καὶ ψηλαφήσω τοὺς κίονας, ἐφ᾿ οἷς ὁ οἶκος στήκει ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐπιστηριχθήσομαι ἐπ᾿ αὐτούς. | 26И҆ речѐ самѱѡ́нъ ко ю҆́ноши держа́щемꙋ є҆го̀ за рꙋ́кꙋ: ѡ҆ста́ви менѐ, да ѡ҆сѧжꙋ̀ столпы̀, на ни́хже до́мъ се́й ᲂу҆твержде́нъ є҆́сть, и҆ ѡ҆прꙋ́сѧ на ни́хъ. Ю҆́ноша же сотворѝ та́кѡ. |
| 27καὶ ὁ οἶκος πλήρης τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν γυναικῶν, καὶ ἐκεῖ πάντες οἱ ἄρχοντες τῶν ἀλλοφύλων, καὶ ἐπὶ τὸ δῶμα ὡς ἑπτακόσιοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες οἱ θεωροῦντες ἐν παιγνίαις Σαμψων. | 27До́мъ же бѧ́ше по́лнъ мꙋже́й и҆ же́нъ, и҆ та́мѡ всѝ кнѧ̑зи и҆ноплемє́нничи: на кро́вѣ же то́мъ до тре́хъ ты́сѧщъ мꙋже́й и҆ же́нъ, зрѧ́ще рꙋга́емаго самѱѡ́на. |
| 28καὶ ἔκλαυσεν Σαμψων πρὸς κύριον καὶ εἶπεν Αδωναιε κύριε, μνήσθητι δή μου νῦν καὶ ἐνίσχυσόν με ἔτι τὸ ἅπαξ τοῦτο, θεέ, καὶ ἀνταποδώσω ἀνταπόδοσιν μίαν περὶ τῶν δύο ὀφθαλμῶν μου τοῖς ἀλλοφύλοις. | 28И҆ воззва̀ самѱѡ́нъ ко гдⷭ҇ꙋ и҆ речѐ: а҆дѡнаі̀ гдⷭ҇и, гдⷭ҇и си́лъ, помѧни́ мѧ нн҃ѣ, и҆ ᲂу҆крѣпи́ мѧ є҆щѐ є҆ди́ною, бж҃е, да возда́мъ мще́нїе є҆ди́но за два̀ ѡ҆́ка моѧ̑ фѷлїсті́мѡмъ. |
| 29καὶ περιέλαβεν Σαμψων τοὺς δύο κίονας τοῦ οἴκου, ἐφ᾿ οὓς ὁ οἶκος εἱστήκει, καὶ ἐπεστηρίχθη ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ ἐκράτησεν ἕνα τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ καὶ ἕνα τῇ ἀριστερᾷ αὐτοῦ. | 29И҆ ѡ҆б̾ѧ̀ самѱѡ́нъ ѻ҆́ба столпа̑ срє́днїѧ, на ни́хже хра́мина бѧ́ше ᲂу҆твержде́на, и҆ ѡ҆пре́сѧ на ни́хъ, держѧ̀ є҆ди́нъ рꙋко́ю десно́ю, а҆ дрꙋгі́й лѣ́вою. |
| 30καὶ εἶπεν Σαμψων Ἀποθανέτω ψυχή μου μετὰ ἀλλοφύλων· καὶ ἐβάσταξεν ἐν ἰσχύι, καὶ ἔπεσεν ὁ οἶκος ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν τὸν ἐν αὐτῷ· καὶ ἦσαν οἱ τεθνηκότες, οὓς ἐθανάτωσεν Σαμψων ἐν τῷ θανάτῳ αὐτοῦ, πλείους ἢ οὓς ἐθανάτωσεν ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ. | 30И҆ речѐ самѱѡ́нъ: да ᲂу҆́мретъ дꙋша̀ моѧ̀ со и҆ноплемє́нники. И҆ преклони́сѧ крѣ́постїю, и҆ падѐ хра́мина на кнѧ̑зи и҆ на всѧ̑ лю́ди и҆̀же въ не́й: и҆ бы́сть ме́ртвыхъ, и҆̀хже ᲂу҆мертвѝ самѱѡ́нъ при сме́рти свое́й, мно́жае не́же и҆̀хже ᲂу҆мертвѝ въ животѣ̀ свое́мъ. |
| 31καὶ κατέβησαν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ἔλαβον αὐτὸν καὶ ἀνέβησαν καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἀνὰ μέσον Σαραα καὶ ἀνὰ μέσον Εσθαολ ἐν τῷ τάφῳ Μανωε τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. καὶ αὐτὸς ἔκρινεν τὸν Ισραηλ εἴκοσι ἔτη. | 31И҆ снидо́ша бра́тїѧ є҆гѡ̀ и҆ ве́сь до́мъ ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, и҆ взѧ́ша є҆го̀: и҆ взыдо́ша, и҆ погребо́ша є҆го̀ междꙋ̀ сараѝ и҆ междꙋ̀ є҆сѳао́ломъ во гро́бѣ манѡ́ѧ ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀. И҆ се́й сꙋдѝ і҆и҃лю лѣ́тъ два́десѧть. ( И҆ воста̀ по самѱѡ́нѣ є҆мега́ръ сы́нъ є҆на́нь, и҆ ᲂу҆бѝ ѿ и҆ноплеме́нникѡвъ ше́сть сѡ́тъ мꙋже́й кромѣ̀ скота̀, и҆ спасѐ и҆ ѻ҆́нъ і҆и҃лѧ. ) |