Сꙋді́й і҆сра́илевыхъ 13

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ προσέθηκαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς κύριος ἐν χειρὶ Φυλιστιιμ τεσσαράκοντα ἔτη. 1И҆ приложи́ша є҆щѐ сы́нове і҆и҃лєвы твори́ти ѕло̀ пред̾ гдⷭ҇емъ: и҆ предадѐ ѧ҆̀ гдⷭ҇ь въ рꙋ́кꙋ фѷлїсті́мскꙋ четы́редесѧть лѣ́тъ.
2Καὶ ἦν ἀνὴρ εἷς ἀπὸ Σαραα ἀπὸ δήμου συγγενείας τοῦ Δανι, καὶ ὄνομα αὐτῷ Μανωε, καὶ γυνὴ αὐτῷ στεῖρα καὶ οὐκ ἔτεκεν. 2И҆ бѧ́ше мꙋ́жъ є҆ди́нъ ѿ сараѝ, ѿ пле́мене да́нова, и҆́мѧ же є҆мꙋ̀ манѡ́е: и҆ жена̀ є҆мꙋ̀ бѧ́ше непло́ды и҆ не ражда́ше.
3καὶ ὤφθη ἄγγελος κυρίου πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ εἶπεν πρὸς αὐτήν Ἰδοὺ σὺ στεῖρα καὶ οὐ τέτοκας· καὶ συλλήμψῃ υἱόν. 3И҆ ꙗ҆ви́сѧ а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень къ женѣ̀ и҆ речѐ къ не́й: сѐ, ты̀ непло́ды и҆ не ражда́ла є҆сѝ, и҆ зачне́ши и҆ роди́ши сы́на:
4καὶ νῦν φύλαξαι δὴ καὶ μὴ πίῃς οἶνον καὶ μέθυσμα καὶ μὴ φάγῃς πᾶν ἀκάθαρτον· 4и҆ нн҃ѣ блюди́сѧ, и҆ не пі́й вїна̀ и҆ сїке́ра, и҆ не ꙗ҆́ждь всѧ́кагѡ нечи́стагѡ:
5ὅτι ἰδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἔχεις καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ σίδηρος οὐκ ἀναβήσεται ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ὅτι ναζιρ θεοῦ ἔσται τὸ παιδάριον ἀπὸ τῆς κοιλίας, καὶ αὐτὸς ἄρξεται τοῦ σῶσαι τὸν Ισραηλ ἐκ χειρὸς Φυλιστιιμ. 5ꙗ҆́кѡ сѐ, ты̀ во ᲂу҆тро́бѣ прїи́меши и҆ роди́ши сы́на: и҆ желѣ́зо на главꙋ̀ є҆гѡ̀ не взы́детъ, ꙗ҆́кѡ назѡре́й бг҃ови бꙋ́детъ сїѐ ѻ҆троча̀ ѿ чре́ва: и҆ се́й на́чнетъ спаса́ти і҆и҃лѧ и҆з̾ рꙋкѝ фѷлїсті́мли.
6καὶ εἰσῆλθεν γυνὴ καὶ εἶπεν τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς λέγουσα Ἄνθρωπος θεοῦ ἦλθεν πρός με, καὶ εἶδος αὐτοῦ ὡς εἶδος ἀγγέλου θεοῦ φοβερὸν σφόδρα· καὶ οὐκ ἠρώτησα αὐτόν, πόθεν ἐστίν, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ οὐκ ἀπήγγειλέν μοι. 6И҆ вни́де жена̀ и҆ речѐ мꙋ́жꙋ своемꙋ̀, глаго́лющи: человѣ́къ бж҃їй прїи́де ко мнѣ̀, и҆ ѡ҆́бразъ є҆гѡ̀ ꙗ҆́кѡ ѡ҆́бразъ а҆́гг҃ла бж҃їѧ, стра́шенъ ѕѣлѡ̀: и҆ вопроша́хъ є҆го̀, ѿкꙋ́дꙋ є҆сѝ; и҆ и҆́мене своегѡ̀ не повѣ́да мѝ,
7καὶ εἶπέν μοι Ἰδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἔχεις καὶ τέξῃ υἱόν· καὶ νῦν μὴ πίῃς οἶνον καὶ μέθυσμα καὶ μὴ φάγῃς πᾶν ἀκάθαρτον, ὅτι ἅγιον θεοῦ ἔσται τὸ παιδάριον ἀπὸ γαστρὸς ἕως ἡμέρας θανάτου αὐτοῦ. 7и҆ речѐ мнѣ̀: сѐ, ты̀ во ᲂу҆тро́бѣ зачне́ши и҆ роди́ши сы́на: и҆ нн҃ѣ не пі́й вїна̀, ни сїке́ра, и҆ не ꙗ҆́ждь всѧ́кагѡ нечи́стагѡ, ꙗ҆́кѡ назѡре́й бг҃ꙋ бꙋ́детъ ѻ҆́трочищь ѿ ᲂу҆тро́бы да́же до днѐ сме́рти своеѧ̀.
8καὶ προσηύξατο Μανωε πρὸς κύριον καὶ εἶπεν Ἐν ἐμοί, κύριε Αδωναιε, τὸν ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ, ὃν ἀπέστειλας, ἐλθέτω δὴ ἔτι πρὸς ἡμᾶς καὶ συμβιβασάτω ἡμᾶς τί ποιήσωμεν τῷ παιδίῳ τῷ τικτομένῳ. 8И҆ помоли́сѧ манѡ́е ко гдⷭ҇ꙋ и҆ речѐ: во мнѣ̀, гдⷭ҇и, человѣ́къ бж҃їй, є҆го́же посла́лъ є҆сѝ, да прїи́детъ є҆щѐ къ на́мъ и҆ наста́витъ ны̀, что̀ сотвори́мъ ѻ҆троча́ти ражда́ющемꙋсѧ.
9καὶ εἰσήκουσεν θεὸς τῆς φωνῆς Μανωε, καὶ ἦλθεν ἄγγελος τοῦ θεοῦ ἔτι πρὸς τὴν γυναῖκα, καὶ αὕτη ἐκάθητο ἐν ἀγρῷ, καὶ Μανωε ἀνὴρ αὐτῆς οὐκ ἦν μετ᾿ αὐτῆς. 9И҆ послꙋ́ша бг҃ъ моли́твы манѡ́евы: и҆ прїи́де па́ки а҆́гг҃лъ бж҃їй къ женѣ̀, сїѧ́ же сѣдѧ́ше на селѣ̀, и҆ манѡ́е мꙋ́жъ є҆ѧ̀ не бѧ́ше съ не́ю.
10καὶ ἐτάχυνεν γυνὴ καὶ ἔδραμεν καὶ ἀνήγγειλεν τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Ἰδοὺ ὦπται πρός με ἀνήρ, ὃς ἦλθεν ἐν ἡμέρᾳ πρός με. 10И҆ потща́сѧ жена̀, и҆ те́кши ско́рѡ повѣ́да мꙋ́жꙋ своемꙋ̀, и҆ речѐ къ немꙋ̀: сѐ, ꙗ҆ви́сѧ мнѣ̀ мꙋ́жъ, и҆́же приходи́лъ въ де́нь ѡ҆́нъ ко мнѣ̀.
11καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη Μανωε ὀπίσω τῆς γυναικὸς αὐτοῦ καὶ ἦλθεν πρὸς τὸν ἄνδρα καὶ εἶπεν αὐτῷ Εἰ σὺ εἶ ἀνὴρ λαλήσας πρὸς τὴν γυναῖκα; καὶ εἶπεν ἄγγελος Ἐγώ. 11И҆ воста́въ и҆́де манѡ́е в̾слѣ́дъ жены̀ своеѧ̀, и҆ прїи́де къ мꙋ́жꙋ и҆ речѐ є҆мꙋ̀: ты́ ли є҆сѝ мꙋ́жъ глаго́лавый къ женѣ̀( мое́й) ; И҆ речѐ а҆́гг҃лъ: а҆́зъ.
12καὶ εἶπεν Μανωε Νῦν ἐλεύσεται λόγος σου· τίς ἔσται κρίσις τοῦ παιδίου καὶ τὰ ποιήματα αὐτοῦ; 12И҆ речѐ манѡ́е: нн҃ѣ ᲂу҆̀бо да прїи́детъ сло́во твоѐ, кі́й бꙋ́детъ сꙋ́дъ ѻ҆троча́те, и҆ что̀ дѣла̀ є҆гѡ̀;
13καὶ εἶπεν ἄγγελος κυρίου πρὸς Μανωε Ἀπὸ πάντων, ὧν εἴρηκα πρὸς τὴν γυναῖκα, φυλάξεται· 13И҆ речѐ а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень къ манѡ́ю: ѿ всѣ́хъ, ꙗ҆̀же глаго́лахъ къ женѣ̀, да сохрани́тсѧ:
14ἀπὸ παντός, ἐκπορεύεται ἐξ ἀμπέλου τοῦ οἴνου, οὐ φάγεται καὶ οἶνον καὶ σικερα μέθυσμα μὴ πιέτω καὶ πᾶν ἀκάθαρτον μὴ φαγέτω· πάντα, ὅσα ἐνετειλάμην αὐτῇ, φυλάξεται. 14ѿ всегѡ̀, є҆́же и҆схо́дитъ и҆з̾ вїногра́да, да не ꙗ҆́стъ, и҆ вїна̀ и҆ сїке́ра да не пїе́тъ, и҆ всѧ́кагѡ нечи́стагѡ да не ꙗ҆́стъ: и҆ всѧ̑, є҆ли̑ка заповѣ́дахъ є҆́й, да храни́тъ.
15καὶ εἶπεν Μανωε πρὸς τὸν ἄγγελον κυρίου Κατάσχωμεν ὧδέ σε καὶ ποιήσωμεν ἐνώπιόν σου ἔριφον αἰγῶν. 15И҆ речѐ манѡ́е ко а҆́гг҃лꙋ гдⷭ҇ню: да ᲂу҆держи́мъ тѧ̀ здѣ̀, и҆ сотвори́мъ пред̾ тобо́ю ко́злище ѿ ко́зъ.
16καὶ εἶπεν ἄγγελος κυρίου πρὸς Μανωε Ἐὰν κατάσχῃς με, οὐ φάγομαι ἀπὸ τῶν ἄρτων σου, καὶ ἐὰν ποιήσῃς ὁλοκαύτωμα, τῷ κυρίῳ ἀνοίσεις αὐτό· ὅτι οὐκ ἔγνω Μανωε ὅτι ἄγγελος κυρίου αὐτός. 16И҆ речѐ а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень къ манѡ́ю: а҆́ще мѧ̀ понꙋ́диши, не бꙋ́дꙋ ꙗ҆́сти хлѣ́ба твоегѡ̀: но а҆́ще сотвори́ши всесожже́нїе гдⷭ҇еви, то̀ вознесѝ є҆̀. Не вѣ́дѧше бо манѡ́е, ꙗ҆́кѡ а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень то́й.
17καὶ εἶπεν Μανωε πρὸς τὸν ἄγγελον κυρίου Τί τὸ ὄνομά σοι; ὅτι ἔλθοι τὸ ῥῆμά σου, καὶ δοξάσομέν σε. 17И҆ речѐ манѡ́е ко а҆́гг҃лꙋ гдⷭ҇ню: что̀ и҆́мѧ твоѐ; да є҆гда̀ сбꙋ́детсѧ сло́во твоѐ, просла́вимъ тѧ̀.
18καὶ εἶπεν αὐτῷ ἄγγελος κυρίου Εἰς τί τοῦτο ἐρωτᾷς τὸ ὄνομά μου; καὶ αὐτό ἐστιν θαυμαστόν. 18И҆ речѐ є҆мꙋ̀ а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень: почто̀ сїѐ вопроша́еши и҆́мене моегѡ̀; и҆ то̀ є҆́сть чꙋ́дно.
19καὶ ἔλαβεν Μανωε τὸν ἔριφον τῶν αἰγῶν καὶ τὴν θυσίαν καὶ ἀνήνεγκεν ἐπὶ τὴν πέτραν τῷ κυρίῳ· καὶ διεχώρισεν ποιῆσαι, καὶ Μανωε καὶ γυνὴ αὐτοῦ βλέποντες. 19И҆ взѧ̀ манѡ́е ко́злища ѿ ко́зъ и҆ же́ртвꙋ, и҆ вознесѐ на ка́мень гдⷭ҇еви чꙋ̑днаѧ творѧ́щемꙋ: манѡ́е же и҆ жена̀ є҆гѡ̀ зрѧ́ста.
20καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀναβῆναι τὴν φλόγα ἐπάνω τοῦ θυσιαστηρίου ἕως τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀνέβη ἄγγελος κυρίου ἐν τῇ φλογὶ τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ Μανωε καὶ γυνὴ αὐτοῦ βλέποντες καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν ἐπὶ τὴν γῆν. 20И҆ бы́сть є҆гда̀ пла́мень взы́де вы́ше ѻ҆лтарѧ̀ да́же до небесѐ, и҆ взы́де а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень въ пла́мени ѻ҆лтарѧ̀: манѡ́е же и҆ жена̀ є҆гѡ̀ смотрѧ́ста, и҆ падо́ста лице́мъ свои́мъ на зе́млю.
21καὶ οὐ προσέθηκεν ἔτι ἄγγελος κυρίου ὀφθῆναι πρὸς Μανωε καὶ πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ· τότε ἔγνω Μανωε ὅτι ἄγγελος κυρίου οὗτος. 21И҆ не приложѝ ктомꙋ̀ а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень ꙗ҆ви́тисѧ манѡ́ю и҆ женѣ̀ є҆гѡ̀. Тогда̀ ᲂу҆вѣ́дѣ манѡ́е, ꙗ҆́кѡ а҆́гг҃лъ гдⷭ҇ень є҆́сть.
22καὶ εἶπεν Μανωε πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Θανάτῳ ἀποθανούμεθα, ὅτι θεὸν εἴδομεν. 22И҆ речѐ манѡ́е къ женѣ̀ свое́й: сме́ртїю ᲂу҆́мремъ, ꙗ҆́кѡ бг҃а ви́дѣхомъ.
23καὶ εἶπεν αὐτῷ γυνὴ αὐτοῦ Εἰ ἤθελεν κύριος θανατῶσαι ἡμᾶς, οὐκ ἂν ἔλαβεν ἐκ χειρὸς ἡμῶν ὁλοκαύτωμα καὶ θυσίαν καὶ οὐκ ἂν ἔδειξεν ἡμῖν ταῦτα πάντα καὶ καθὼς καιρὸς οὐκ ἂν ἠκούτισεν ἡμᾶς ταῦτα. 23И҆ речѐ є҆мꙋ̀ жена̀ є҆гѡ̀: а҆́ще бы хотѣ́лъ гдⷭ҇ь ᲂу҆мертви́ти на́съ, не бы̀ взѧ́лъ ѿ рꙋ́къ на́шихъ всесожже́нїѧ и҆ же́ртвы, и҆ не бы̀ показа́лъ на́мъ си́хъ всѣ́хъ, и҆ не бы̀ слы̑шана сїѧ̑ сотвори́лъ на́мъ ꙗ҆́коже нн҃ѣ.
24Καὶ ἔτεκεν γυνὴ υἱὸν καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σαμψων· καὶ ἡδρύνθη τὸ παιδάριον, καὶ εὐλόγησεν αὐτὸ κύριος. 24И҆ родѝ жена̀ сы́на, и҆ наречѐ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ самѱѡ́нъ. И҆ возмꙋжа̀ ѻ҆троча̀, и҆ блгⷭ҇вѝ є҆̀ гдⷭ҇ь:
25καὶ ἤρξατο πνεῦμα κυρίου συνεκπορεύεσθαι αὐτῷ ἐν παρεμβολῇ Δαν καὶ ἀνὰ μέσον Σαραα καὶ ἀνὰ μέσον Εσθαολ. 25и҆ нача̀ дх҃ъ гдⷭ҇ень ходи́ти съ ни́мъ въ полцѣ̀ да́новѣ, посредѣ̀ сараѝ и҆ посредѣ̀ є҆сѳао́ла.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms