І҆исꙋ́са наѵи́на 22

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Τότε συνεκάλεσεν Ἰησοῦς τοὺς υἱοὺς Ρουβην καὶ τοὺς υἱοὺς Γαδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασση 1Тогда̀ созва̀ і҆исꙋ́съ сы́ны рꙋви̑мли и҆ сы́ны га́дѡвы и҆ полпле́мене манассі́ина, и҆ речѐ и҆̀мъ:
2καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ὑμεῖς ἀκηκόατε πάντα, ὅσα ἐνετείλατο ὑμῖν Μωϋσῆς παῖς κυρίου, καὶ ἐπηκούσατε τῆς φωνῆς μου κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν. 2вы̀ слы́шасте всѧ̑, є҆ли̑ка заповѣ́да ва́мъ мѡѷсе́й ра́бъ гдⷭ҇ень, и҆ послꙋ́шасте гла́са моегѡ̀, по всемꙋ̀ є҆ли̑ка заповѣ́дахъ ва́мъ:
3οὐκ ἐγκαταλελοίπατε τοὺς ἀδελφοὺς ὑμῶν ταύτας τὰς ἡμέρας καὶ πλείους ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας· ἐφυλάξασθε τὴν ἐντολὴν κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν. 3не ѡ҆ста́висте бра́тїи ва́шеѧ въ сїѧ̑ дни̑ и҆ мно́жайшыѧ, да́же до днѐ сегѡ̀: сохрани́сте за́повѣдь гдⷭ҇а бг҃а ва́шегѡ:
4νῦν δὲ κατέπαυσεν κύριος θεὸς ἡμῶν τοὺς ἀδελφοὺς ἡμῶν, ὃν τρόπον εἶπεν αὐτοῖς· νῦν οὖν ἀποστραφέντες ἀπέλθατε εἰς τοὺς οἴκους ὑμῶν καὶ εἰς τὴν γῆν τῆς κατασχέσεως ὑμῶν, ἣν ἔδωκεν ὑμῖν Μωϋσῆς ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου. 4нн҃ѣ же ᲂу҆поко́и гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ бра́тїю ва́шꙋ, ꙗ҆́коже речѐ и҆̀мъ: нн҃ѣ ᲂу҆̀бо возврати́вшесѧ ѿиди́те въ до́мы ва́шѧ и҆ въ зе́млю ѡ҆бдержа́нїѧ ва́шегѡ, ю҆́же дадѐ ва́мъ мѡѷсе́й ра́бъ гдⷭ҇ень ѡ҆б̾ ѻ҆нꙋ̀ странꙋ̀ і҆ѻрда́на:
5ἀλλὰ φυλάξασθε ποιεῖν σφόδρα τὰς ἐντολὰς καὶ τὸν νόμον, ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν ποιεῖν Μωϋσῆς παῖς κυρίου, ἀγαπᾶν κύριον τὸν θεὸν ὑμῶν, πορεύεσθαι πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, φυλάξασθαι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ προσκεῖσθαι αὐτῷ καὶ λατρεύειν αὐτῷ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ὑμῶν καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ὑμῶν. 5но сохрани́те ѕѣлѡ̀ твори́ти за́пѡвѣди и҆ зако́нъ, є҆го́же заповѣ́да ва́мъ мѡѷсе́й ра́бъ гдⷭ҇ень, люби́ти гдⷭ҇а бг҃а ва́шего и҆ ходи́ти во всѣ́хъ пꙋте́хъ є҆гѡ̀, храни́ти за́пѡвѣди є҆гѡ̀ и҆ прилѣжа́ти є҆мꙋ̀ и҆ слꙋжи́ти є҆мꙋ̀ ѿ всегѡ̀ се́рдца ва́шегѡ и҆ ѿ всеѧ̀ дꙋшѝ ва́шеѧ.
6καὶ ηὐλόγησεν αὐτοὺς Ἰησοῦς καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτούς, καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν.– 6И҆ благослови́въ и҆̀хъ і҆исꙋ́съ ѿпꙋстѝ и҆̀хъ: и҆ ѿидо́ша въ до́мы своѧ̑.
7καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασση ἔδωκεν Μωϋσῆς ἐν τῇ Βασανίτιδι, καὶ τῷ ἡμίσει ἔδωκεν Ἰησοῦς μετὰ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου παρὰ θάλασσαν. καὶ ἡνίκα ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς Ἰησοῦς εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ εὐλόγησεν αὐτούς, 7И҆ полꙋ̀( пле́мене) манассі́инꙋ дадѐ мѡѷсе́й( ѡ҆бдержа́нїе) въ васа́нѣ, и҆ полови́нѣ дадѐ і҆исꙋ́съ съ бра́тїею и҆́хъ ᲂу҆ і҆ѻрда́на къ мо́рю. И҆ є҆гда̀ ѿпꙋстѝ и҆̀хъ і҆исꙋ́съ въ до́мы и҆́хъ, и҆ благословѝ и҆̀хъ:
8καὶ ἐν χρήμασιν πολλοῖς ἀπήλθοσαν εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν, καὶ κτήνη πολλὰ σφόδρα καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ σίδηρον καὶ ἱματισμὸν πολύν, καὶ διείλαντο τὴν προνομὴν τῶν ἐχθρῶν μετὰ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν. 8и҆ со и҆мѣ́нїемъ мно́гимъ ѿидо́ша въ до́мы своѧ̑: и҆ скоты̀ мнѡ́ги ѕѣлѡ̀, и҆ сребро̀ и҆ зла́то, и҆ мѣ́дь и҆ желѣ́зо, и҆ ри̑зы мнѡ́ги ѕѣлѡ̀, и҆ раздѣли́ша плѣ́нъ врагѡ́въ свои́хъ съ бра́тїею свое́ю.
9Καὶ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς υἱῶν Μανασση ἀπὸ τῶν υἱῶν Ισραηλ ἐκ Σηλω ἐν γῇ Χανααν ἀπελθεῖν εἰς γῆν Γαλααδ εἰς γῆν κατασχέσεως αὐτῶν, ἣν ἐκληρονόμησαν αὐτὴν διὰ προστάγματος κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ. 9И҆ возврати́вшесѧ ѿидо́ша сы́нове рꙋви̑мли и҆ сы́нове га́дѡвы и҆ полпле́мене манассі́ина ѿ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ, ѿ силѡ́ма землѝ ханаа́ни, ѿитѝ въ зе́млю галаа́дскꙋ, въ зе́млю ѡ҆бдержа́нїѧ своегѡ̀, ю҆́же наслѣ́диша по повелѣ́нїю гдⷭ҇ню рꙋко́ю мѡѷсе́овою.
10καὶ ἦλθον εἰς Γαλγαλα τοῦ Ιορδάνου, ἐστιν ἐν γῇ Χανααν, καὶ ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ Γαδ καὶ οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασση ἐκεῖ βωμὸν ἐπὶ τοῦ Ιορδάνου, βωμὸν μέγαν τοῦ ἰδεῖν. 10И҆ прїидо́ша въ галїлѡ́ѳъ і҆ѻрда́нскъ, и҆́же є҆́сть въ землѝ ханаа́ни: и҆ созда́ша сы́нове рꙋви̑мли и҆ сы́нове га́дѡвы и҆ полпле́мене манассі́ина та́мѡ ѻ҆лта́рь ᲂу҆ і҆ѻрда́на, ѻ҆лта́рь вели́къ є҆́же ви́дѣти.
11καὶ ἤκουσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ λεγόντων Ἰδοὺ ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ Γαδ καὶ οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασση βωμὸν ἐφ᾿ ὁρίων γῆς Χανααν ἐπὶ τοῦ Γαλααδ τοῦ Ιορδάνου ἐν τῷ πέραν υἱῶν Ισραηλ. 11И҆ ᲂу҆слы́шаша сы́нове і҆и҃лєвы глаго́лющихъ: сѐ, созда́ша сы́нове рꙋви̑мли и҆ сы́нове га́дѡвы и҆ полпле́мене манассі́ина ѻ҆лта́рь ᲂу҆ предѣ́лѡвъ землѝ ханаа́ни, въ галїлѡ́ѳѣ ᲂу҆ і҆ѻрда́на ѡ҆б̾ ѻ҆нꙋ̀ странꙋ̀ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ.
12καὶ συνηθροίσθησαν πάντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ εἰς Σηλω ὥστε ἀναβάντες ἐκπολεμῆσαι αὐτούς. 12И҆ ᲂу҆слы́шаша сы́нове і҆и҃лєвы, и҆ собра́шасѧ всѝ сы́нове і҆и҃лєвы въ силѡ́нъ, є҆́же возше́дше воева́ти и҆̀хъ.
13καὶ ἀπέστειλαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρουβην καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Γαδ καὶ πρὸς τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασση εἰς γῆν Γαλααδ τόν τε Φινεες υἱὸν Ελεαζαρ υἱοῦ Ααρων τοῦ ἀρχιερέως 13И҆ посла́ша сы́нове і҆и҃лєвы къ сынѡ́мъ рꙋви̑млимъ и҆ къ сынѡ́мъ га́дѡвымъ и҆ къ полꙋпле́мени манассі́инꙋ въ зе́млю галаа́дскꙋ фїнее́са сы́на є҆леаза́ра, сы́на а҆арѡ́на жерца̀,
14καὶ δέκα τῶν ἀρχόντων μετ᾿ αὐτοῦ, ἄρχων εἷς ἀπὸ οἴκου πατριᾶς ἀπὸ πασῶν φυλῶν Ισραηλ· ἄρχοντες οἴκων πατριῶν εἰσιν, χιλίαρχοι Ισραηλ. 14и҆ де́сѧть кнѧзе́й съ ни́мъ: кнѧ́зь є҆ди́нъ ѿ до́мꙋ ѻ҆те́чества, ѿ всѣ́хъ племе́нъ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ: мꙋ́жїе кнѧ̑зи домѡ́въ ѻ҆те́чествъ и҆́хъ, и҆̀же сꙋ́ть тысѧщенача́льницы і҆и҃лєвы.
15καὶ παρεγένοντο πρὸς τοὺς υἱοὺς Γαδ καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρουβην καὶ πρὸς τοὺς ἡμίσεις φυλῆς Μανασση εἰς γῆν Γαλααδ καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτοὺς λέγοντες 15И҆ прїидо́ша къ сынѡ́мъ рꙋви̑млимъ и҆ къ сынѡ́мъ га́дѡвымъ и҆ къ полꙋпле́мени манассі́инꙋ въ зе́млю галаа́довꙋ, и҆ рѣ́ша къ ни̑мъ, глаго́люще:
16Τάδε λέγει πᾶσα συναγωγὴ κυρίου Τίς πλημμέλεια αὕτη, ἣν ἐπλημμελήσατε ἐναντίον τοῦ θεοῦ Ισραηλ, ἀποστραφῆναι σήμερον ἀπὸ κυρίου οἰκοδομήσαντες ὑμῖν ἑαυτοῖς βωμὸν ἀποστάτας ὑμᾶς γενέσθαι ἀπὸ κυρίου; 16сїѧ̑ глаго́летъ ве́сь со́нмъ гдⷭ҇ень: ко́е прегрѣше́нїе сїѐ, и҆́мже согрѣши́сте пред̾ гдⷭ҇емъ бг҃омъ і҆и҃левымъ, ѿврати́тисѧ дне́сь ѿ гдⷭ҇а бг҃а і҆и҃лева, созда́вше себѣ̀ тре́бище, є҆́же ѿстꙋ́пникѡмъ ва́мъ бы́ти дне́сь ѿ гдⷭ҇а;
17μὴ μικρὸν ἡμῖν τὸ ἁμάρτημα Φογωρ; ὅτι οὐκ ἐκαθαρίσθημεν ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, καὶ ἐγενήθη πληγὴ ἐν τῇ συναγωγῇ κυρίου. 17є҆да̀ ма́лъ ва́мъ грѣ́хъ фогѡ́ровъ, ꙗ҆́кѡ не ѡ҆чи́стихомсѧ ѿ негѡ̀ да́же до сегѡ̀ днѐ; и҆ бы́сть ꙗ҆́зва въ со́нмѣ гдⷭ҇ни:
18καὶ ὑμεῖς ἀποστραφήσεσθε σήμερον ἀπὸ κυρίου; καὶ ἔσται ἐὰν ἀποστῆτε σήμερον ἀπὸ κυρίου, καὶ αὔριον ἐπὶ πάντα Ισραηλ ἔσται ὀργή. 18и҆ вы̀ ѿврати́стесѧ дне́сь ѿ гдⷭ҇а: и҆ бꙋ́детъ є҆гда̀ ѿстꙋ́пите дне́сь ѿ гдⷭ҇а, и҆ заꙋ́тра на все́мъ і҆и҃ли бꙋ́детъ гнѣ́въ гдⷭ҇ень:
19καὶ νῦν εἰ μικρὰ ὑμῖν γῆ τῆς κατασχέσεως ὑμῶν, διάβητε εἰς τὴν γῆν τῆς κατασχέσεως κυρίου, οὗ κατασκηνοῖ ἐκεῖ σκηνὴ κυρίου, καὶ κατακληρονομήσατε ἐν ἡμῖν· καὶ μὴ ἀποστάται ἀπὸ θεοῦ γενήθητε καὶ μὴ ἀπόστητε ἀπὸ κυρίου διὰ τὸ οἰκοδομῆσαι ὑμᾶς βωμὸν ἔξω τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν. 19и҆ нн҃ѣ а҆́ще мала̀ ва́мъ землѧ̀ ѡ҆бдержа́нїѧ ва́шегѡ, прейди́те вы̀ въ зе́млю ѡ҆бдержа́нїѧ гдⷭ҇нѧ, и҆дѣ́же пребыва́етъ ски́нїѧ гдⷭ҇нѧ, и҆ наслѣ́дите средѣ̀ на́съ, и҆ не бꙋ́дите ѿстꙋ̑пницы ѿ гдⷭ҇а, и҆ ѿ на́съ не ѿстꙋпи́те, за є҆́же созда́ти ва́мъ тре́бище кромѣ̀ ѻ҆лтарѧ̀ гдⷭ҇а бг҃а на́шегѡ:
20οὐκ ἰδοὺ Αχαρ τοῦ Ζαρα πλημμελείᾳ ἐπλημμέλησεν ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος καὶ ἐπὶ πᾶσαν συναγωγὴν Ισραηλ ἐγενήθη ὀργή; καὶ οὗτος εἷς μόνος ἦν· μὴ μόνος οὗτος ἀπέθανεν τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ; 20не се́ ли а҆ха́ръ сы́нъ зара́новъ прегрѣше́нїемъ прегрѣшѝ ѿ проклѧ́тїѧ, и҆ бы́сть на ве́сь со́нмъ і҆и҃левъ гнѣ́въ; а҆́ще и҆ є҆ди́нъ бѧ́ше, но не є҆ди́нъ ᲂу҆́мре грѣхо́мъ свои́мъ.
21Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασση καὶ ἐλάλησαν τοῖς χιλιάρχοις Ισραηλ λέγοντες 21И҆ ѿвѣща́ша сы́нове рꙋви̑мли и҆ сы́нове га́дѡвы и҆ полпле́мене манассі́ина, и҆ рѣ́ша тысѧщенача́льникѡмъ і҆и҃лєвымъ, глаго́люще:
22 θεὸς θεός ἐστιν κύριος, καὶ θεὸς θεὸς κύριος αὐτὸς οἶδεν, καὶ Ισραηλ αὐτὸς γνώσεται· εἰ ἐν ἀποστασίᾳ ἐπλημμελήσαμεν ἔναντι τοῦ κυρίου, μὴ ῥύσαιτο ἡμᾶς ἐν ταύτῃ· 22бг҃ъ бг҃ъ, гдⷭ҇ь є҆́сть, и҆ бг҃ъ бг҃ъ гдⷭ҇ь са́мъ вѣ́сть, и҆ і҆и҃ль са́мъ позна́етъ, а҆́ще во ѿстꙋпле́нїи прегрѣши́хомъ пред̾ гдⷭ҇емъ, да не и҆зба́витъ на́съ во дне́шнїй де́нь:
23καὶ εἰ ᾠκοδομήσαμεν αὑτοῖς βωμὸν ὥστε ἀποστῆναι ἀπὸ κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν ὥστε ἀναβιβάσαι ἐπ᾿ αὐτὸν θυσίαν ὁλοκαυτωμάτων ὥστε ποιῆσαι ἐπ᾿ αὐτοῦ θυσίαν σωτηρίου, κύριος ἐκζητήσει. 23и҆ а҆́ще созда́хомъ себѣ̀ тре́бище, є҆́же ѿстꙋпи́ти на́мъ ѿ гдⷭ҇а бг҃а на́шегѡ, и҆лѝ вознестѝ на́мъ на́нь же́ртвꙋ всесожже́нїй, и҆лѝ є҆́же сотвори́ти на не́мъ же́ртвꙋ спасе́нїѧ, са́мъ гдⷭ҇ь взы́щетъ:
24ἀλλ᾿ ἕνεκεν εὐλαβείας ῥήματος ἐποιήσαμεν τοῦτο λέγοντες Ἵνα μὴ εἴπωσιν αὔριον τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖς τέκνοις ἡμῶν Τί ὑμῖν κυρίῳ τῷ θεῷ Ισραηλ; 24но ра́ди благоговѣ́нїѧ глаго́ла сотвори́хомъ сїѐ, глаго́люще: да не рекꙋ́тъ заꙋ́тра ча̑да ва̑ша ча́дѡмъ на́шымъ, глаго́люще: что̀ ва́мъ и҆ гдⷭ҇еви бг҃ꙋ і҆и҃левꙋ;
25καὶ ὅρια ἔθηκεν κύριος ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν τὸν Ιορδάνην, καὶ οὐκ ἔστιν ὑμῖν μερὶς κυρίου. καὶ ἀπαλλοτριώσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν τοὺς υἱοὺς ἡμῶν, ἵνα μὴ σέβωνται κύριον. 25и҆ предѣ́лы поста́ви гдⷭ҇ь междꙋ̀ ва́ми и҆ на́ми, сы́нове рꙋви̑мли и҆ сы́нове га́дѡвы, і҆ѻрда́нъ, и҆ нѣ́сть ва́мъ ча́сти гдⷭ҇ни: и҆ ѿчꙋждѧ́тъ сы́нове ва́ши сынѡ́въ на́шихъ, ꙗ҆́кѡ да не слꙋ́жатъ гдⷭ҇ꙋ:
26καὶ εἴπαμεν ποιῆσαι οὕτως τοῦ οἰκοδομῆσαι τὸν βωμὸν τοῦτον οὐχ ἕνεκεν καρπωμάτων οὐδὲ ἕνεκεν θυσιῶν, 26и҆ реко́хомъ сотвори́ти си́це, є҆́же созда́ти тре́бище сїѐ, не приноше́нїй ра́ди, нижѐ же́ртвъ ра́ди,
27ἀλλ᾿ ἵνα τοῦτο μαρτύριον ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν γενεῶν ἡμῶν μεθ᾿ ἡμᾶς τοῦ λατρεύειν λατρείαν κυρίῳ ἐναντίον αὐτοῦ ἐν τοῖς καρπώμασιν ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις τῶν σωτηρίων ἡμῶν· καὶ οὐκ ἐροῦσιν τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖς τέκνοις ἡμῶν αὔριον Οὐκ ἔστιν ὑμῖν μερὶς κυρίου. 27но да бꙋ́детъ свидѣ́тельство сїѐ междꙋ̀ ва́ми и҆ на́ми и҆ междꙋ̀ рѡ́ды на́шими по на́съ, є҆́же слꙋжи́ти слꙋ́жбꙋ гдⷭ҇еви пред̾ ни́мъ въ приноше́нїихъ на́шихъ и҆ въ же́ртвахъ на́шихъ и҆ въ же́ртвахъ спасе́нїй на́шихъ: и҆ да не рекꙋ́тъ ча̑да ва̑ша заꙋ́тра ча́дѡмъ на́шымъ: нѣ́сть ва́мъ ча́сти гдⷭ҇ни.
28καὶ εἴπαμεν Ἐὰν γένηταί ποτε καὶ λαλήσωσιν πρὸς ἡμᾶς καὶ ταῖς γενεαῖς ἡμῶν αὔριον, καὶ ἐροῦσιν Ἴδετε ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου, ἐποίησαν οἱ πατέρες ἡμῶν οὐχ ἕνεκεν καρπωμάτων οὐδὲ ἕνεκεν θυσιῶν, ἀλλὰ μαρτύριόν ἐστιν ἀνὰ μέσον ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν υἱῶν ἡμῶν. 28И҆ реко́хомъ: а҆́ще бꙋ́детъ когда̀, и҆ возглаго́лютъ къ на́мъ и҆лѝ къ родѡ́мъ на́шымъ заꙋ́тра и҆ рекꙋ́тъ: зри́те подо́бїе же́ртвенника гдⷭ҇нѧ, є҆го́же сотвори́ша ѻ҆тцы̀ на́ши, не приноше́нїѧ ра́ди, нижѐ же́ртвъ ра́ди, но свидѣ́тельство є҆́сть междꙋ̀ на́ми и҆ междꙋ̀ ва́ми и҆ междꙋ̀ сы̑ны на́шими:
29μὴ γένοιτο οὖν ἡμᾶς ἀποστραφῆναι ἀπὸ κυρίου ἐν ταῖς σήμερον ἡμέραις ἀποστῆναι ἀπὸ κυρίου ὥστε οἰκοδομῆσαι ἡμᾶς θυσιαστήριον τοῖς καρπώμασιν καὶ ταῖς θυσίαις σαλαμιν καὶ τῇ θυσίᾳ τοῦ σωτηρίου πλὴν τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου, ἐστιν ἐναντίον τῆς σκηνῆς αὐτοῦ. 29да не бꙋ́детъ ᲂу҆̀бо на́мъ ѿстꙋпи́ти ѿ гдⷭ҇а, є҆́же ѿврати́тисѧ во дне́шнїй де́нь ѿ гдⷭ҇а, є҆́же сотвори́ти на́мъ же́ртвенникъ приноше́нїємъ и҆ же́ртвамъ саламі́нъ{ ми̑рнымъ} и҆ же́ртвѣ спасе́нїѧ, кромѣ̀ ѻ҆лтарѧ̀ гдⷭ҇а бг҃а на́шегѡ, и҆́же є҆́сть пред̾ ски́нїею є҆гѡ̀.
30Καὶ ἀκούσας Φινεες ἱερεὺς καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς Ισραηλ, οἳ ἦσαν μετ᾿ αὐτοῦ, τοὺς λόγους, οὓς ἐλάλησαν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασση, καὶ ἤρεσεν αὐτοῖς. 30И҆ ᲂу҆слы́шавше фїнее́съ жре́цъ и҆ всѝ кнѧ̑зи со́нма, и҆ тысѧщенача́льницы і҆и҃лєвы, и҆̀же бы́ша съ ни́мъ, словеса̀ сїѧ̑, ꙗ҆̀же глаго́лаша сы́нове рꙋви̑мли и҆ сы́нове га́дѡвы и҆ полпле́мене манассі́ина, и҆ ᲂу҆го́дно и҆̀мъ бы́сть сїѐ.
31καὶ εἶπεν Φινεες ἱερεὺς τοῖς υἱοῖς Ρουβην καὶ τοῖς υἱοῖς Γαδ καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασση Σήμερον ἐγνώκαμεν ὅτι μεθ᾿ ἡμῶν κύριος, διότι οὐκ ἐπλημμελήσατε ἐναντίον κυρίου πλημμέλειαν καὶ ὅτι ἐρρύσασθε τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐκ χειρὸς κυρίου. 31И҆ речѐ фїнее́съ жре́цъ сынѡ́мъ рꙋви̑млимъ и҆ сынѡ́мъ га́дѡвымъ и҆ полꙋпле́мени манассі́инꙋ: дне́сь позна́хомъ, ꙗ҆́кѡ съ на́ми є҆́сть гдⷭ҇ь, и҆̀же не погрѣши́сте пред̾ гдⷭ҇емъ прегрѣше́нїѧ, но дне́сь и҆зба́висте сы́ны і҆и҃лєвы ѿ рꙋкѝ гдⷭ҇ни.
32καὶ ἀπέστρεψεν Φινεες ἱερεὺς καὶ οἱ ἄρχοντες ἀπὸ τῶν υἱῶν Ρουβην καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν Γαδ καὶ ἀπὸ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασση ἐκ γῆς Γαλααδ εἰς γῆν Χανααν πρὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτοῖς τοὺς λόγους, 32И҆ возврати́сѧ фїнее́съ жре́цъ и҆ кнѧ̑зи ѻ҆те́чествъ ѿ сынѡ́въ рꙋви́млихъ и҆ ѿ сынѡ́въ га́довыхъ и҆ ѿ полꙋпле́мене манассі́ина ѿ землѝ галаа́довы въ зе́млю ханаа́ню къ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ: и҆ ѿвѣща́ша и҆̀мъ словеса̀ сїѧ̑.
33καὶ ἤρεσεν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ. καὶ ἐλάλησαν πρὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ, καὶ εὐλόγησαν τὸν θεὸν υἱῶν Ισραηλ καὶ εἶπαν μηκέτι ἀναβῆναι πρὸς αὐτοὺς εἰς πόλεμον ἐξολεθρεῦσαι τὴν γῆν τῶν υἱῶν Ρουβην καὶ τῶν υἱῶν Γαδ καὶ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασση. καὶ κατῴκησαν ἐπ᾿ αὐτῆς. 33И҆ ᲂу҆го́дно бы́сть сло́во сїѐ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, и҆ благослови́ша бг҃а сы́нове і҆и҃лєвы и҆ реко́ша: ктомꙋ̀ да не и҆зы́демъ къ ни̑мъ на бра́нь потреби́ти зе́млю сынѡ́въ рꙋви́млихъ и҆ сынѡ́въ га́довыхъ и҆ полꙋпле́мене манассі́ина. И҆ всели́шасѧ на не́й.
34καὶ ἐπωνόμασεν Ἰησοῦς τὸν βωμὸν τῶν Ρουβην καὶ τῶν Γαδ καὶ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασση καὶ εἶπεν ὅτι Μαρτύριόν ἐστιν ἀνὰ μέσον αὐτῶν ὅτι κύριος θεὸς αὐτῶν ἐστιν. 34И҆ наречѐ і҆исꙋ́съ тре́бище сынѡ́въ рꙋви́млихъ и҆ сынѡ́въ га́довыхъ и҆ полꙋпле́мене манассі́ина и҆ речѐ: ꙗ҆́кѡ свидѣ́нїе є҆́сть междꙋ̀ и҆́ми, ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь бг҃ъ бг҃ъ и҆́хъ є҆́сть.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms