Є҆сѳи́рь 2
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ μετὰ τοὺς λόγους τούτους ἐκόπασεν ὁ βασιλεὺς τοῦ θυμοῦ καὶ οὐκέτι ἐμνήσθη τῆς Αστιν μνημονεύων οἷα ἐλάλησεν καὶ ὡς κατέκρινεν αὐτήν. | 1И҆ по словесѣ́хъ си́хъ ᲂу҆толи́сѧ ца́рь ѿ гнѣ́ва, и҆ не воспомѧнꙋ̀ ктомꙋ̀ а҆сті́ни, воспомина́ѧ, є҆ли̑ка глаго́ла и҆ ка́кѡ ѡ҆сꙋдѝ є҆ѧ̀. |
| 2καὶ εἶπαν οἱ διάκονοι τοῦ βασιλέως Ζητηθήτω τῷ βασιλεῖ κοράσια ἄφθορα καλὰ τῷ εἴδει· | 2И҆ рѣ́ша слꙋги̑ царє́вы: да и҆зы́щꙋтсѧ царю̀ дѣви̑цы нерастлѣ̑нны, красны̑ зра́комъ, и҆ да поста́витъ ца́рь взыска́тєли во всѣ́хъ страна́хъ ца́рствїѧ своегѡ̀, |
| 3καὶ καταστήσει ὁ βασιλεὺς κωμάρχας ἐν πάσαις ταῖς χώραις τῆς βασιλείας αὐτοῦ, καὶ ἐπιλεξάτωσαν κοράσια παρθενικὰ καλὰ τῷ εἴδει εἰς Σουσαν τὴν πόλιν εἰς τὸν γυναικῶνα, καὶ παραδοθήτωσαν τῷ εὐνούχῳ τοῦ βασιλέως τῷ φύλακι τῶν γυναικῶν, καὶ δοθήτω σμῆγμα καὶ ἡ λοιπὴ ἐπιμέλεια· | 3и҆ да и҆зберꙋ́тъ ѻ҆трокови́цъ дѣ́вственныхъ доброзра́чныхъ въ сꙋ́сы гра́дъ, въ черто́гъ же́нскїй, и҆ да ѿдадꙋ́тсѧ є҆ѵнꙋ́хови царе́вꙋ стра́жꙋ же́нъ, и҆ да дадꙋ́тсѧ ма̑сти и҆ про́чыѧ потрє́бы: |
| 4καὶ ἡ γυνή, ἣ ἂν ἀρέσῃ τῷ βασιλεῖ, βασιλεύσει ἀντὶ Αστιν. καὶ ἤρεσεν τῷ βασιλεῖ τὸ πρᾶγμα, καὶ ἐποίησεν οὕτως. | 4и҆ жена̀, ю҆́же возлю́битъ ца́рь, да бꙋ́детъ цари́цею вмѣ́стѡ а҆сті́ни. И҆ ᲂу҆го́дно бѣ̀ царю̀ сло́во, и҆ сотворѝ та́кѡ. |
| 5Καὶ ἄνθρωπος ἦν Ιουδαῖος ἐν Σούσοις τῇ πόλει, καὶ ὄνομα αὐτῷ Μαρδοχαῖος ὁ τοῦ Ιαιρου τοῦ Σεμειου τοῦ Κισαιου ἐκ φυλῆς Βενιαμιν, | 5И҆ мꙋ́жъ бѣ̀ і҆ꙋде́анинъ во гра́дѣ сꙋ́сѣхъ, и҆ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ мардохе́й сы́нъ і҆аі́ровъ, сы́на семе́ина, сы́на кїсе́ова, ѿ пле́мене венїамі́нѧ, |
| 6ὃς ἦν αἰχμάλωτος ἐξ Ιερουσαλημ, ἣν ᾐχμαλώτευσεν Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος. | 6и҆́же бѧ́ше плѣне́нъ ѿ і҆ерⷭ҇ли́ма навꙋходоно́соромъ царе́мъ вавѷлѡ́нскимъ: |
| 7καὶ ἦν τούτῳ παῖς θρεπτή, θυγάτηρ Αμιναδαβ ἀδελφοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ ὄνομα αὐτῇ Εσθηρ· ἐν δὲ τῷ μεταλλάξαι αὐτῆς τοὺς γονεῖς ἐπαίδευσεν αὐτὴν ἑαυτῷ εἰς γυναῖκα· καὶ ἦν τὸ κοράσιον καλὸν τῷ εἴδει. | 7и҆ бѧ́ше є҆мꙋ̀ ѻ҆трокови́ца воспита́на, дще́рь а҆мїнада́ва бра́та ѻ҆тцꙋ̀ є҆гѡ̀, и҆ и҆́мѧ є҆́й є҆сѳи́рь. По преставле́нїи же роди́телей є҆ѧ̀, прїѧ̀ ю҆̀ мардохе́й во дще́ре мѣ́сто: и҆ бѧ́ше дѣви́ца красна̀ и҆ доброзра́чна. |
| 8καὶ ὅτε ἠκούσθη τὸ τοῦ βασιλέως πρόσταγμα, συνήχθησαν κοράσια πολλὰ εἰς Σουσαν τὴν πόλιν ὑπὸ χεῖρα Γαι, καὶ ἤχθη Εσθηρ πρὸς Γαι τὸν φύλακα τῶν γυναικῶν. | 8И҆ є҆гда̀ ᲂу҆слы́шано бы́сть повелѣ́нїе царе́во, сѡ́браны бы́ша дѣви̑цы мнѡ́ги во гра́дъ сꙋ́сы, под̾ рꙋ́кꙋ га́їевꙋ, и҆ приведена̀ бы́сть є҆сѳи́рь ко га́їю храни́телю же́нъ: |
| 9καὶ ἤρεσεν αὐτῷ τὸ κοράσιον καὶ εὗρεν χάριν ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ ἔσπευσεν αὐτῇ δοῦναι τὸ σμῆγμα καὶ τὴν μερίδα καὶ τὰ ἑπτὰ κοράσια τὰ ἀποδεδειγμένα αὐτῇ ἐκ βασιλικοῦ καὶ ἐχρήσατο αὐτῇ καλῶς καὶ ταῖς ἅβραις αὐτῆς ἐν τῷ γυναικῶνι· | 9и҆ ᲂу҆го́дна бы́сть є҆мꙋ̀ ѻ҆трокови́ца и҆ ѡ҆брѣ́те благода́ть пред̾ ни́мъ: и҆ потща́сѧ да́ти є҆́й ма̑сти и҆ ᲂу҆ча́стїе, и҆ се́дмь дѣви́цъ приста́ви къ не́й и҆з̾ до́мꙋ царе́ва, и҆ снабдѣва́ше ю҆̀ и҆ рабы́нь є҆ѧ̀ до́брѣ въ домꙋ̀ же́нстѣмъ. |
| 10καὶ οὐχ ὑπέδειξεν Εσθηρ τὸ γένος αὐτῆς οὐδὲ τὴν πατρίδα, ὁ γὰρ Μαρδοχαῖος ἐνετείλατο αὐτῇ μὴ ἀπαγγεῖλαι. | 10И҆ не повѣ́да є҆сѳи́рь ро́да своегѡ̀, нижѐ ѻ҆те́чества, мардохе́й бо заповѣ́да є҆́й не возвѣща́ти. |
| 11καθ᾿ ἑκάστην δὲ ἡμέραν ὁ Μαρδοχαῖος περιεπάτει κατὰ τὴν αὐλὴν τὴν γυναικείαν ἐπισκοπῶν τί Εσθηρ συμβήσεται. | 11На всѧ́къ же де́нь хожда́ше мардохе́й по дворꙋ̀ же́нскомꙋ, назира́ѧ, что̀ є҆сѳи́ри слꙋчи́тсѧ. |
| 12οὗτος δὲ ἦν καιρὸς κορασίου εἰσελθεῖν πρὸς τὸν βασιλέα, ὅταν ἀναπληρώσῃ μῆνας δέκα δύο· οὕτως γὰρ ἀναπληροῦνται αἱ ἡμέραι τῆς θεραπείας, μῆνας ἓξ ἀλειφόμεναι ἐν σμυρνίνῳ ἐλαίῳ καὶ μῆνας ἓξ ἐν τοῖς ἀρώμασιν καὶ ἐν τοῖς σμήγμασιν τῶν γυναικῶν, | 12Сїе́ же бѣ̀ вре́мѧ дѣви́цъ входи́ти ко царю̀, є҆гда̀ и҆спо́лнѧтсѧ двана́десѧть мцⷭ҇ей: та́кѡ бо наполнѧ́хꙋсѧ дні́е ᲂу҆краше́нїѧ, ше́сть мцⷭ҇ъ во а҆рѡма́тѣхъ и҆ въ ма́стехъ же́нскихъ, и҆ ше́сть мцⷭ҇ъ намазꙋ́ющѧсѧ смѵ́рновымъ є҆ле́емъ, |
| 13καὶ τότε εἰσπορεύεται πρὸς τὸν βασιλέα· καὶ ὃ ἐὰν εἴπῃ, παραδώσει αὐτῇ συνεισέρχεσθαι αὐτῇ ἀπὸ τοῦ γυναικῶνος ἕως τῶν βασιλείων. | 13и҆ тогда̀ вхожда́хꙋ ко царе́ви: и҆ є҆мꙋ́же а҆́ще рече́тъ привестѝ ю҆̀, вхо́дитъ съ ни́мъ кꙋ́пнѡ и҆з̾ до́мꙋ же́нскагѡ да́же до до́мꙋ царе́ва: |
| 14δείλης εἰσπορεύεται καὶ πρὸς ἡμέραν ἀποτρέχει εἰς τὸν γυναικῶνα τὸν δεύτερον, οὗ Γαι ὁ εὐνοῦχος τοῦ βασιλέως ὁ φύλαξ τῶν γυναικῶν, καὶ οὐκέτι εἰσπορεύεται πρὸς τὸν βασιλέα, ἐὰν μὴ κληθῇ ὀνόματι. | 14на ве́черъ вхожда́ше и҆ заꙋ́тра возвраща́шесѧ въ до́мъ же́нскїй вторы́й, и҆дѣ́же га́й є҆ѵнꙋ́хъ царе́въ храни́тель же́нъ, и҆ не вхожда́ше па́ки ко царю̀, а҆́ще не бꙋ́детъ позвана̀ и҆́менемъ. |
| 15ἐν δὲ τῷ ἀναπληροῦσθαι τὸν χρόνον Εσθηρ τῆς θυγατρὸς Αμιναδαβ ἀδελφοῦ πατρὸς Μαρδοχαίου εἰσελθεῖν πρὸς τὸν βασιλέα οὐδὲν ἠθέτησεν ὧν αὐτῇ ἐνετείλατο ὁ εὐνοῦχος ὁ φύλαξ τῶν γυναικῶν· ἦν γὰρ Εσθηρ εὑρίσκουσα χάριν παρὰ πάντων τῶν βλεπόντων αὐτήν. | 15Є҆гда́ же и҆спо́лнисѧ вре́мѧ є҆сѳи́ри дще́ри а҆мїнада́ва, бра́та ѻ҆тца̀ мардохе́ова, ( и҆́же поѧ́лъ ю҆̀ себѣ̀ въ дще́ре мѣ́сто, ) вни́ти ко царе́ви, ничто́же престꙋпѝ ѿ си́хъ, ꙗ҆̀же заповѣ́да є҆́й є҆ѵнꙋ́хъ храни́тель же́нъ: бѣ́ бо є҆сѳи́рь ѡ҆брѣта́ющаѧ благода́ть пред̾ всѣ́ми зрѧ́щими ю҆̀. |
| 16καὶ εἰσῆλθεν Εσθηρ πρὸς Ἀρταξέρξην τὸν βασιλέα τῷ δωδεκάτῳ μηνί, ὅς ἐστιν Αδαρ, τῷ ἑβδόμῳ ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ. | 16И҆ вни́де є҆сѳи́рь ко царю̀ а҆ртаѯе́рѯꙋ во вторыйна́десѧть мцⷭ҇ъ, и҆́же є҆́сть а҆да́ръ, въ лѣ́то седмо́е ца́рства є҆гѡ̀. |
| 17καὶ ἠράσθη ὁ βασιλεὺς Εσθηρ, καὶ εὗρεν χάριν παρὰ πάσας τὰς παρθένους, καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὸ διάδημα τὸ γυναικεῖον. | 17И҆ возлюбѝ ца́рь є҆сѳи́рь, и҆ ѡ҆брѣ́те благода́ть па́че всѣ́хъ дѣви́цъ, и҆ возложѝ вѣне́цъ же́нскїй{ Є҆вр.: ца́рскїй.} на главꙋ̀ є҆ѧ̀. |
| 18καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς πότον πᾶσι τοῖς φίλοις αὐτοῦ καὶ ταῖς δυνάμεσιν ἐπὶ ἡμέρας ἑπτὰ καὶ ὕψωσεν τοὺς γάμους Εσθηρ καὶ ἄφεσιν ἐποίησεν τοῖς ὑπὸ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ. | 18И҆ сотворѝ ца́рь пи́ръ всѣ̑мъ дрꙋгѡ́мъ свои̑мъ и҆ си́ламъ се́дмь дні́й, и҆ вознесѐ бра́къ є҆сѳи́ринъ, и҆ сотворѝ ѿра́дꙋ сꙋ́щымъ во ца́рствїи є҆гѡ̀. |
| 19ὁ δὲ Μαρδοχαῖος ἐθεράπευεν ἐν τῇ αὐλῇ. | 19Мардохе́й же слꙋжа́ше во дворѣ̀( царе́вѣ) . |
| 20ἡ δὲ Εσθηρ οὐχ ὑπέδειξεν τὴν πατρίδα αὐτῆς· οὕτως γὰρ ἐνετείλατο αὐτῇ Μαρδοχαῖος φοβεῖσθαι τὸν θεὸν καὶ ποιεῖν τὰ προστάγματα αὐτοῦ, καθὼς ἦν μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ Εσθηρ οὐ μετήλλαξεν τὴν ἀγωγὴν αὐτῆς. | 20Є҆сѳи́рь же не повѣ́да ро́да своегѡ̀, ( ни люді́й свои́хъ) : си́це бо заповѣ́да є҆́й мардохе́й боѧ́тисѧ бг҃а и҆ твори́ти за́пѡвѣди є҆гѡ̀, ꙗ҆́коже бѣ̀ съ ни́мъ, є҆сѳи́рь же не и҆змѣнѝ ѡ҆бы́чаѧ своегѡ̀. |
| 21Καὶ ἐλυπήθησαν οἱ δύο εὐνοῦχοι τοῦ βασιλέως οἱ ἀρχισωματοφύλακες ὅτι προήχθη Μαρδοχαῖος, καὶ ἐζήτουν ἀποκτεῖναι Ἀρταξέρξην τὸν βασιλέα. | 21И҆ ѡ҆печа́листасѧ два̀ є҆ѵнꙋ̑ха царє́ва нача́льнѣйшїи стра́жы тѣ́ла є҆гѡ̀, ꙗ҆́кѡ предпочте́нъ бы́сть мардохе́й, и҆ и҆ска́ста ᲂу҆би́ти а҆ртаѯе́рѯа царѧ̀. |
| 22καὶ ἐδηλώθη Μαρδοχαίῳ ὁ λόγος, καὶ ἐσήμανεν Εσθηρ, καὶ αὐτὴ ἐνεφάνισεν τῷ βασιλεῖ τὰ τῆς ἐπιβουλῆς. | 22И҆ возвѣсти́сѧ сло́во мардохе́ю, и҆ сказа̀ є҆сѳи́ри: ѻ҆на́ же повѣ́да царю̀, ꙗ҆̀же навѣ́тꙋютъ. |
| 23ὁ δὲ βασιλεὺς ἤτασεν τοὺς δύο εὐνούχους καὶ ἐκρέμασεν αὐτούς· καὶ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς καταχωρίσαι εἰς μνημόσυνον ἐν τῇ βασιλικῇ βιβλιοθήκῃ ὑπὲρ τῆς εὐνοίας Μαρδοχαίου ἐν ἐγκωμίῳ. | 23Ца́рь же и҆спыта̀ двꙋ̀ є҆ѵнꙋ̑хꙋ, ( и҆ и҆сповѣ́даста, ) и҆ ѡ҆бѣ́си и҆̀хъ. И҆ повелѣ̀ ца́рь вписа́ти на па́мѧть въ ца́рстѣй книгохрани́тельницѣ ѡ҆ благодѣѧ́нїи мардохе́овѣ въ похвалꙋ̀. |