а҃ паралипоме́нѡнъ 14
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἀπέστειλεν Χιραμ βασιλεὺς Τύρου ἀγγέλους πρὸς Δαυιδ καὶ ξύλα κέδρινα καὶ οἰκοδόμους τοίχων καὶ τέκτονας ξύλων τοῦ οἰκοδομῆσαι αὐτῷ οἶκον. | 1И҆ посла̀ хїра́мъ ца́рь тѵ́рскїй послы̀ къ даві́дꙋ, и҆ древа̀ ке́дрѡва, и҆ зда́телей стѣ́нъ, и҆ древодѣ́лей, да сози́ждꙋтъ є҆мꙋ̀ до́мъ. |
| 2καὶ ἔγνω Δαυιδ ὅτι ἡτοίμησεν αὐτὸν κύριος ἐπὶ Ισραηλ, ὅτι ηὐξήθη εἰς ὕψος ἡ βασιλεία αὐτοῦ διὰ τὸν λαὸν αὐτοῦ Ισραηλ. | 2И҆ позна̀ даві́дъ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆гото́ва є҆го̀ гдⷭ҇ь царе́мъ над̾ і҆и҃лемъ, ꙗ҆́кѡ воздви́жесѧ въ высотꙋ̀ ца́рство є҆гѡ̀, ра́ди люді́й є҆гѡ̀ і҆и҃лѧ, |
| 3Καὶ ἔλαβεν Δαυιδ ἔτι γυναῖκας ἐν Ιερουσαλημ, καὶ ἐτέχθησαν Δαυιδ ἔτι υἱοὶ καὶ θυγατέρες. | 3и҆ поѧ́тъ даві́дъ є҆щѐ жєны̀ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ: и҆ роди́шасѧ є҆мꙋ̀ є҆щѐ сы́нове и҆ дщє́ри. |
| 4καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα αὐτῶν τῶν τεχθέντων, οἳ ἦσαν αὐτῷ ἐν Ιερουσαλημ· Σαμαα, Ισοβααμ, Ναθαν, Σαλωμων | 4И҆ сїѧ̑ и҆мена̀ и҆́хъ, и҆̀же роди́шасѧ є҆мꙋ̀ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ: саммаа̀ и҆ сѡва́въ, наѳа́нъ и҆ соломѡ́нъ, |
| 5καὶ Ιβααρ καὶ Ελισαε καὶ Ελιφαλετ | 5и҆ і҆еваа́ръ и҆ є҆лїсꙋ́й и҆ є҆лїфаа́ѳъ |
| 6καὶ Ναγε καὶ Ναφαγ καὶ Ιανουου | 6и҆ наге́ѳъ, и҆ нафа́гъ и҆ і҆афїѐ, |
| 7καὶ Ελισαμαε καὶ Βαλεγδαε καὶ Ελιφαλετ. | 7и҆ є҆лїсама̀ и҆ валїада̀ и҆ є҆лїфале́тъ. |
| 8Καὶ ἤκουσαν ἀλλόφυλοι ὅτι ἐχρίσθη Δαυιδ βασιλεὺς ἐπὶ πάντα Ισραηλ, καὶ ἀνέβησαν πάντες οἱ ἀλλόφυλοι ζητῆσαι τὸν Δαυιδ. καὶ ἤκουσεν Δαυιδ καὶ ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν αὐτοῖς. | 8И҆ ᲂу҆слы́шаша и҆ноплемє́нницы, ꙗ҆́кѡ пома́занъ бы́сть даві́дъ въ царѧ̀ над̾ всѣ́мъ і҆и҃лемъ, и҆ и҆зыдо́ша всѝ и҆ноплемє́нницы взыска́ти даві́да. И҆ ᲂу҆слы́ша даві́дъ и҆ и҆зы́де проти́вꙋ и҆́хъ. |
| 9καὶ ἀλλόφυλοι ἦλθον καὶ συνέπεσον ἐν τῇ κοιλάδι τῶν γιγάντων. | 9И҆ноплемє́нницы же прїидо́ша и҆ разлїѧ́шасѧ во ю҆до́ли и҆споли́нѡвъ. |
| 10καὶ ἠρώτησεν Δαυιδ διὰ τοῦ θεοῦ λέγων Εἰ ἀναβῶ ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ δώσεις αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς μου; καὶ εἶπεν αὐτῷ κύριος Ἀνάβηθι, καὶ δώσω αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς σου. | 10И҆ вопросѝ даві́дъ бг҃а, глаго́лѧ: а҆́ще взы́дꙋ на и҆ноплеме́нники, и҆ преда́си ли и҆̀хъ въ рꙋ́ки моѧ̑; И҆ речѐ є҆мꙋ̀ бг҃ъ: взы́ди, и҆ преда́мъ и҆̀хъ въ рꙋ́ки твоѧ̑. |
| 11καὶ ἀνέβη εἰς Βααλφαρασιν καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἐκεῖ Δαυιδ· καὶ εἶπεν Δαυιδ Διέκοψεν ὁ θεὸς τοὺς ἐχθρούς μου ἐν χειρί μου ὡς διακοπὴν ὕδατος· διὰ τοῦτο ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Διακοπὴ φαρασιν. | 11И҆ и҆зы́де во ваа́лъ- фарасі́нъ, и҆ поразѝ и҆̀хъ та́мѡ даві́дъ. И҆ речѐ даві́дъ: разсѣчѐ бг҃ъ врагѝ моѧ̑ рꙋко́ю мое́ю, ꙗ҆́коже разсѣче́нїе воды̀. Сегѡ̀ ра́ди наречѐ и҆́мѧ мѣ́стꙋ томꙋ̀ фарасі́нъ, разсѣче́нїе. |
| 12καὶ ἐγκατέλιπον ἐκεῖ τοὺς θεοὺς αὐτῶν, καὶ εἶπεν Δαυιδ κατακαῦσαι αὐτοὺς ἐν πυρί.– | 12И҆ ѡ҆ста́виша та́мѡ бо́ги своѧ̑ и҆ноплемє́нницы, и҆̀хже даві́дъ повелѣ̀ сожещѝ ѻ҆гне́мъ. |
| 13καὶ προσέθεντο ἔτι ἀλλόφυλοι καὶ συνέπεσαν ἔτι ἐν τῇ κοιλάδι τῶν γιγάντων. | 13И҆ приложи́ша є҆щѐ и҆ноплемє́нницы, и҆ разлїѧ́шасѧ є҆щѐ во ю҆до́ли и҆споли́нѡвъ. |
| 14καὶ ἠρώτησεν Δαυιδ ἔτι ἐν θεῷ, καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ θεός Οὐ πορεύσῃ ὀπίσω αὐτῶν, ἀποστρέφου ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ παρέσῃ αὐτοῖς πλησίον τῶν ἀπίων· | 14И҆ вопросѝ па́ки даві́дъ бг҃а. И҆ речѐ є҆мꙋ̀ бг҃ъ: не и҆сходѝ за ни́ми: ѿврати́сѧ ѿ ни́хъ, и҆ прїи́деши на ни́хъ прѧ́мѡ грꙋ́шей: |
| 15καὶ ἔσται ἐν τῷ ἀκοῦσαί σε τὴν φωνὴν τοῦ συσσεισμοῦ τῶν ἄκρων τῶν ἀπίων, τότε ἐξελεύσῃ εἰς τὸν πόλεμον, ὅτι ἐξῆλθεν ὁ θεὸς ἔμπροσθέν σου τοῦ πατάξαι τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων. | 15и҆ бꙋ́детъ є҆гда̀ ᲂу҆слы́шиши гла́съ шꙋ́ма верхѡ́въ грꙋ́шей, тогда̀ и҆зы́деши на бра́нь, ꙗ҆́кѡ и҆зы́де бг҃ъ пред̾ тобо́ю, да порази́тъ полкѝ и҆ноплемє́ннически. |
| 16καὶ ἐποίησεν καθὼς ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ θεός, καὶ ἐπάταξεν τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων ἀπὸ Γαβαων ἕως Γαζαρα. | 16И҆ сотворѝ даві́дъ, ꙗ҆́коже повелѣ̀ є҆мꙋ̀ бг҃ъ: и҆ поразѝ полкѝ фѷлїсті́мѡвъ ѿ гаваѡ́на да́же до гази́ра. |
| 17καὶ ἐγένετο ὄνομα Δαυιδ ἐν πάσῃ τῇ γῇ, καὶ κύριος ἔδωκεν τὸν φόβον αὐτοῦ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη. | 17И҆ просла́висѧ и҆́мѧ даві́дово во всѣ́хъ страна́хъ, и҆ гдⷭ҇ь дадѐ стра́хъ є҆гѡ̀ на всѧ̑ ꙗ҆зы́ки. |