Ἀκολουθία εἰς Δίγαμον / Послѣ́дованїе ѡ҆ двобра́чномъ

Select texts:

The Greek text
Требник. В 2 частях. — М.: Синодальная типография, 1906
Требник: молитвослов для совершения священнодействий православной церкви. На русском языке / В переводе свящ. Василия Адаменко. — М., 2010
1Ἀκολουθία εἰς Δίγαμον 1Послѣ́дованїе ѡ҆ двобра́чномъ 1Порядок венчания второбрачных
2 διάκονος· Εὐλόγησον, Δέσποτα. 2Сщ҃е́нникъ начина́етъ. Бл҃гослове́нъ бг҃ъ на́шъ. 2Священник: Благословен Бог наш
3 Ἱερεὺς ἐκφωνεῖ· Εὐλογητὸς Θεὸς ἡμῶν πάντοτε· νῦν καί ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
4 Διάκονος Ἀναγνώστης· Ἅγιος Θεός... (ἐκ τρίτου) .Δόξα. Καὶ νῦν. Παναγία Τριάς... Κύριε, ἐλέησον (γ´) Δόξα. Καὶ νῦν. Πάτερ ἡμῶν... 4Та́же, Трист҃о́е: По Ѻ҆́ч҃е на́шъ: Тропа́рь дне́вный. 4Затем Трисвятое по« Отец наш… » Дневной тропарь.
5 ἱερεύς· Ὅτι σοῦ ἐστιν βασιλεία...
6Τὸ Ἀπολυτίκιον τῆς ἡμέρας.
7 δὲ Διάκονος Ἱερεὺς λέγει τὴν Συναπτήν. Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 7В мире Господу помолимся
8 Χορός, μεθ᾿ ἑκάστην Δέησιν· Κύριε, ἐλέησον.
9 διάκονος·
10Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης, καὶ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 10Ѡ҆ свы́шнѣмъ ми́рѣ: 10О ниспослании мира свыше
11Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καὶ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 11Ѡ҆ ми́рѣ всегѡ̀ мі́ра: 11О мире всего мира
12Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου Οἴκου τούτου, καὶ τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 12Ѡ҆ ст҃ѣ́мъ хра́мѣ се́мъ: 12Об этом святом храме
13Ὑπὲρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ( τοῦ δεῖνος) καὶ( τῆς δεῖνος) καὶ τῆς ἐν Θεῷ σκέπης καὶ συμβιώσεως αὐτῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 13Ѡ҆ рабѣ́хъ бж҃їихъ, и҆́мⷬ҇къ и҆ и҆́мⷬ҇къ, и҆ є҆́же ѡ҆ бз҃ѣ покро́вѣ, и҆ сожи́тїи и҆́хъ, гдⷭ҇ꙋ помо́лимсѧ. 13О рабах Божиих( имена) и о их совместной жизни под покровом Божиим, Господу помолимся
14Ѡ҆ є҆́же спожи́ти и҆́мъ до́брѣ во є҆диномы́слїи гдⷭ҇ꙋ помо́лимсѧ. 14Чтобы жить им в единомыслии и благоденствии, Господу помолимся
15Застꙋпѝ, сп҃сѝ, поми́лꙋй: 15Защити, спаси, помилуй
16Τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους, καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. 16Прест҃ꙋ́ю, пречⷭ҇тꙋю, пребл҃гослове́ннꙋю: 16Пресвятую, Пречистую, преблагословенную
17 χορός· Σοί, Κύριε.
18 Ἱερεύς, ἐκφώνως· Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 18Ꙗ҆́кѡ подоба́етъ тебѣ̀:
19 χορός· Ἀμήν.
20 διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 20Та́же, Гдⷭ҇ꙋ помо́лимсѧ.
21 χορός· Κύριε, ἐλέησον.
22 ἱερεύς· 22Сщ҃е́нникъ мл҃твꙋ: 22Священник молитву
23 Θεὸς αἰώνιος, τὰ διῃρημένα συναγαγὼν εἰς ἑνότητα, καὶ σύνδεσμον διαθέσεως τιθεὶς αὐτοῖς ἄῤῥηκτον· εὐλογήσας Ἰσαὰκ καὶ Ῥεβέκκαν, καὶ κληρονόμους αὐτοὺς τῆς σῆς ἐπαγγελίας ἀναδείξας· Αὐτός, εὐλόγησον καὶ τοὺς δούλους σου τούτους( τὸν δεῖνα) , καὶ( τὴν δεῖνα) , ὁδηγῶν αὐτοὺς ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ. 23Бж҃е вѣ́чный, разстоѧ̑щаѧсѧ собра́вый въ соедине́нїе, и҆ сою́зъ любвѐ положи́вый и҆́ма неразрꙋши́мый: бл҃гослови́вый і҆саа́ка и҆ реве́ккꙋ, и҆ наслѣ́дники ѧ҆̀ твоегѡ̀ ѡ҆бѣтова́нїѧ показа́вый: са́мъ бл҃гословѝ и҆ рабы̑ твоѧ̑ сїѧ̑, и҆́мⷬ҇къ и҆ и҆́мⷬ҇къ, наставлѧ́ѧ и҆̀хъ на всѧ́кое дѣ́ло бл҃го́е. 23Боже Вечный, собравший...
24Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί, καὶ τῷ Υἱῷ, καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 24Ꙗ҆́кѡ млⷭ҇тивъ и҆ чл҃вѣколю́бецъ бг҃ъ є҆сѝ, и҆ тебѣ̀ сла́вꙋ возсыла́емъ, ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ, а҆ми́нь.
25 χορός· Ἀμήν.
26 ἱερεύς· Εἰρήνη πᾶσι. 26Сщ҃е́нникъ: Ми́ръ всѣ̑мъ. 26Мир всем
27 χορός· Καί τῷ πνεύματί σου. 27Народ: И в твоей душе да будет мир.
28 διάκονος· Τὰς κεφαλὰς ὑμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνατε. 28Дїа́конъ: Главы̑ ва́шѧ гдⷭ҇ви приклони́те. 28Диакон: Головы ваши пред Господом преклоните.
29Народ: Тебе, Господи.
30 Ἱερεὺς ἐπεύχεται· Κύριε Θεὸς ἡμῶν, τὴν ἐξ ἐθνῶν προμνηστευσάμενος Ἐκκλησίαν παρθένον ἁγνήν, εὐλόγησον τὰ μνῆστρα ταῦτα· καὶ ἕνωσον, καὶ διαφύλαξον τοὺς δούλους σου τούτους ἐν εἰρήνῃ καὶ ὁμονοίᾳ. 30Сщ҃е́нникъ мл҃твꙋ: Гдⷭ҇и бж҃е на́шъ, ѿ ꙗ҆зы̑къ пред̾ѡбрꙋчи́вый цр҃ковь, дѣ́вꙋ чи́стꙋ, бл҃гословѝ ѡ҆брꙋче́нїе сїѐ, и҆ соединѝ, и҆ сохранѝ рабы̑ твоѧ̑ сїѧ̑ въ ми́рѣ и҆ є҆диномы́слїи. 30Священник молитву: Господи Боже наш, Ты предъобручивший ,после которой совершает обручение.
31Ἐκφώνως· Σοὶ γὰρ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 31Тебѣ́ бо подоба́етъ всѧ́каѧ сла́ва, че́сть и҆ поклоне́нїе, ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
32Εἶτα λαβὼν Ἱερεὺς τοὺς δακτυλίους ἐπιδίδωσι πρῶτον τῷ ἀνδρὶ τὸν χρυσοῦν, τῇ δὲ γυναικὶ τὸν ἀργυροῦν, καὶ λέγει τῷ ἀνδρί· 32Та́же взе́мъ сщ҃е́нникъ пе́рстни, дае́тъ пе́рвѣе мꙋ́жꙋ златы́й, женѣ́ же сре́брѧный, и҆ глаго́летъ мꙋ́жꙋ:
33Ἀῤῥαβωνίζεται δοῦλος τοῦ Θεοῦ( δεῖνα) , τὴν δούλην τοῦ Θεοῦ( τὴν δεῖνα) , εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμὴν (ἐκ τρίτου) . 33Ѡ҆брꙋча́етсѧ ра́бъ бж҃їй, и҆́мⷬ҇къ, рабѣ̀ бж҃їей и҆́мⷬ҇къ, во и҆́мѧ ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, а҆ми́нь.
34Ὁμοίως λέγει καὶ τῇ γυναικί· Ἀῤῥαβωνίζεται δούλη τοῦ Θεοῦ( δεῖνα) , τὸν δοῦλον τοῦ Θεοῦ( τὸν δεῖνα) εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμὴν (ἐκ τρίτου) . 34Подо́бнѣ и҆ женѣ̀: Ѡ҆брꙋча́етсѧ раба̀ бж҃їѧ, и҆́мⷬ҇къ, рабꙋ̀ бж҃їю, и҆́мⷬ҇къ, во и҆́мѧ ѻ҆ц҃а̀ и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, а҆ми́нь.
35Καὶ ποιεῖ Σταυρὸν μετὰ τῶν δακτυλίων ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν, καὶ ἐπιτίθησιν αὐτοὺς ἐν τοῖς δεξιοῖς δακτυλίοις. Εἶτα ἀλλάσσει Παράνυμφος τὰ δακτυλίδια. 35И҆ твори́тъ крⷭ҇тъ пе́рстнемъ на глава́хъ и҆́хъ, и҆ налага́етъ ѧ҆̀ на дєсны́ѧ пе́рсты. Та́же и҆змѣнѧ́етъ пе́рстни новоневѣ́стныхъ воспрїе́мникъ.
36 δὲ Διάκονος λέγει· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 36Посе́мъ дїа́конъ: Гдⷭ҇ꙋ помо́лимсѧ. 36После обручения диакон: Господу помолимся.
37 χορός· Κύριε, ἐλέησον.
38 ἱερεύς· 38Сщ҃е́нникъ мл҃твꙋ:
39Δέσποτα Κύριε, Θεὸς ἡμῶν, πάντων φειδόμενος, καὶ πάντων προνοούμενος, τὰ κρυπτὰ γινώσκων τῶν ἀνθρώπων, καὶ πάντων τὴν γνῶσιν ἔχων, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ τὰς ἀνομίας συγχώρησον τῶν σῶν ἱκετῶν, καλῶν αὐτοὺς εἰς μετάνοιαν· παρέχων αὐτοῖς συγγνώμην παραπτωμάτων, ἁμαρτιῶν ἱλασμόν, συγχώρησιν ἀνομιῶν ἑκουσίων τε καὶ ἀκουσίων. 39Влⷣко гдⷭ҇и бж҃е на́шъ, всѣ́хъ щадѧ́й, ѡ҆ всѣ́хъ промышлѧ́ѧй, та̑йнаѧ вѣ́дый человѣ́чєскаѧ, и҆ всѣ́хъ вѣ́дѣнїе и҆мѣ́ѧй, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ, и҆ беззако́нїе простѝ твои́хъ рабѡ́въ, призыва́ѧй ѧ҆̀ въ покаѧ́нїе, подаѧ̀ и҆̀мъ проще́нїе прегрѣше́нїй, грѣхѡ́въ ѡ҆чище́нїе, проще́нїе беззако́нїй во́льныхъ же и҆ нево́льныхъ, немощно́е человѣ́ческагѡ є҆стества̀, созда́телю, и҆ содѣ́телю: 39Владыка Господи Боже наш, всех знающий, всех жалеющий, о всех заботящийся и видящий все тайны людей! Очисти нас от наших грехов, прости беззакония Твоих рабов и, призывая их к покаянию, прости им прегрешения, очисти от скверны и отпусти вольные и невольные грехи;
40 εἰδὼς τὸ ἀσθενὲς τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, πλάστης καὶ δημιουργός, Ῥαὰβ τῇ πόρνῃ συγχωρήσας, καὶ τοῦ Τελώνου τὴν μετάνοιαν προσδεξάμενος, μὴ μνησθῇς ἁμαρτημάτων ἡμῶν ἀγνοίας ἐκ νεότητος· 40вѣ́дый немощно́е человѣ́ческагѡ є҆стества̀, созда́телю, и҆ содѣ́телю: и҆́же раа́вꙋ блꙋдни́цꙋ прости́вый, и҆ мытаре́во покаѧ́нїе прїе́мый, не помѧнѝ грѣхѡ́въ на́шихъ невѣ́дѣнїѧ ѿ ю҆́ности. 40Ты, Создатель и Творец, знающий немощи человеческой природы, простил блудницу Раав и принял покаяние мытаря, не вспоминай же, Владыка, и наших грехов, по неразумию совершенных с юности; и.
41ἐὰν γὰρ ἀνομίας παρατηρήσῃς, Κύριε, Κύριε, τίς ὑποστήσεταί σοι; ποία σὰρξ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου; 41а҆́ще бо беззакѡ́нїѧ на́зриши гдⷭ҇и, гдⷭ҇и, кто̀ постои́тъ тебѣ̀; и҆лѝ ка́ѧ пло́ть ѡ҆правди́тсѧ пред̾ тобо́ю, 41ибо если Ты, Господи, будешь замечать беззакония, то, Господи, кто устоит пред Тобою, или какая плоть оправдается пред Тобою?
42Σὺ γὰρ μόνος ὑπάρχεις δίκαιος, ἀναμάρτητος, ἅγιος, πολυέλεος, πολυεύσπλαγχνος, καὶ μετανοῶν ἐπὶ κακίαις ἀνθρώπων 42ты́ бо є҆ди́нъ є҆сѝ пра́веденъ, безгрѣ́шенъ, свѧ́тъ, многомлⷭ҇тивъ, многобл҃гоꙋтро́бенъ, и҆ ка́ѧйсѧ ѡ҆ ѕло́бахъ человѣ́ческихъ. 42Ибо только Ты Один Безгрешный, Праведный, Святой, Многомилостивый, Милосердный и Сожалеющий о человеческих злодеяниях.
43σύ, Δέσποτα, οἰκειωσάμενος τοὺς δούλους σου( τὸν δεῖνα) καὶ( τὴν δεῖνα) ἕνωσον τῇ πρὸς ἀλλήλους ἀγάπῃ· 43ты̀ влⷣко, присво́ивый рабы̑ твоѧ̑, и҆́мⷬ҇къ, и҆́мⷬ҇къ, соединѝ къ дрꙋ́гъ дрꙋ́гꙋ любо́вїю: 43Ты, Владыка, сблизивший Твоих рабов( имена) , соедини их любовью друг к другу,
44δώρησαι αὐτοῖς τοῦ Τελώνου τὴν ἐπιστροφήν, τῆς πόρνης τὰ δάκρυα, τοῦ λῃστοῦ τὴν ἐξομολόγησιν· 44да́рꙋй и҆̀мъ мытаре́во ѡ҆браще́нїе, блꙋдни́цы сле́зы, разбо́йниче и҆сповѣ́данїе: 44даруй им обращение мытаря, слезы блудницы, исповедание разбойника,
45ἵνα, διὰ μετανοίας ἐξ ὅλης καρδίας αὐτῶν, ἐν ὁμονοίᾳ καὶ εἰρήνῃ τὰς ἐντολάς σου ἐργαζόμενοι, καταξιωθῶσι καὶ τῆς ἐπουρανίου σου Βασιλείας. 45да покаѧ́нїемъ ѿ всегѡ̀ се́рдца своегѡ̀, во є҆диномы́слїи и҆ ми́рѣ за́пѡвѣди твоѧ̑ дѣ́лающе, сподо́бѧтсѧ и҆ нбⷭ҇нагѡ твоегѡ̀ црⷭ҇твїѧ. 45чтобы и они от всего сердца своего каясь, в единомыслии и мире исполняли Твои заповеди и удостоились Твоего Небесного Царства,
46Ὅτι σὺ εἶ οἰκονόμος πάντων, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 46Ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ строи́тель всѣ́хъ, и҆ тебѣ̀ сла́вꙋ возсыла́емъ: 46Ибо Ты Один устроитель всех и Тебе мы воссылаем славу, Отцу и Сыну и Святому Духу, ныне и всегда и во веки веков.
47 χορός· Ἀμήν. 47Народ: Аминь.
48 ἱερεύς· Εἰρήνη πᾶσι. 48Сщ҃е́нникъ: Ми́ръ всѣ̑мъ. 48Священник: Мир всем.
49 χορός· Καί τῷ πνεύματί σου.
50 διάκονος· Τὰς κεφαλὰς ὑμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνατε. 50Дїа́конъ: Главы̑ ва́шѧ гдⷭ҇еви приклони́те. 50Диакон: Головы ваши пред Господом преклоните.
51 χορός· Σοί, Κύριε.
52 ἱερεύς· 52И҆ мл҃твꙋ сїю̀: 52Священник:
53Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, Λόγε τοῦ Θεοῦ, ὑψωθεὶς ἐπὶ τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, τὸ καθ᾿ ἡμᾶς διαῤῥήξας χειρόγραφον, καὶ τῆς δυναστείας τοῦ διαβόλου ῥυσάμενος ἡμᾶς, ἱλάσθητι ταῖς ἀνομίαις τῶν δούλων σου· 53Гдⷭ҇и і҆и҃се хрⷭ҇тѐ, сло́ве бж҃їй, вознесы́йсѧ на чⷭ҇тнѣ́мъ и҆ животворѧ́щемъ крⷭ҇тѣ̀, и҆ є҆́же на ны̀ рꙋкописа́нїе растерза́вый, и҆ наси́лїѧ дїа́волѧ и҆збавле́й на́съ, ѡ҆чи́сти беззакѡ́нїѧ рабѡ́въ твои́хъ: 53Господи Иисусе Христе, Слово Божие, Взошедший на Святой и Животворящий Крест, разорвавший запись наших грехов и избавивший нас от власти диавола!
54ὅτι τὸν καύσωνα καὶ τὸ βάρος τῆς ἡμέρας, καὶ τῆς σαρκὸς τὴν πύρωσιν μὴ ἰσχύοντες βαστάζειν, εἰς γάμου δευτέραν κοινωνίαν συνέρχονται, καθὼς ἐνομοθέτησας διὰ τοῦ σκεύους τῆς ἐκλογῆς σου, Παύλου τοῦ ἀποστόλου, εἰπὼν δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ταπεινοὺς τὸ« κρεῖσσον ἐν Κυρίῳ γαμεῖν πυροῦσθαι» 54занѐ зно́ѧ и҆ тѧготы̀ дневны́ѧ, и҆ плотска́гѡ разжже́нїѧ не могꙋ́ще понестѝ во второ́е бра́ка ѻ҆бще́нїе схо́дѧтсѧ: ꙗ҆́коже законоположи́лъ є҆сѝ сосꙋ́домъ и҆збра́нїѧ твоегѡ̀ па́ѵломъ, рекі́й на́съ ра́ди смире́нныхъ: лꙋ́чше є҆́сть ѡ҆ гдⷭ҇ѣ посѧга́ти, не́жели разжиза́тисѧ. 54Очисти Твоих рабов( имена) от их беззаконий, ибо они, будучи бессильны переносить зной и тяготу дня и разжение плоти, сходятся для второго брачного общения, которое законоположил. Ты через Апостола Павла, Твоего избранного сосуда, сказав ради нас, немощных лучше вступить в Господе в брак, нежели разжигаться»
55Αὐτός, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος, ἐλέησον καὶ συγχώρησον, ἱλάσθητι, ἄνες, ἄφες τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὅτι σὺ εἶ τὰς νόσους ἡμῶν ἐπὶ τῶν ὤμων ἀράμενος· 55са́мъ ꙗ҆́кѡ бл҃гъ и҆ чл҃вѣколю́бецъ, поми́лꙋй и҆ простѝ, ѡ҆чи́сти, ѡ҆сла́би, ѡ҆ста́ви до́лги на́шѧ: ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ недꙋ́ги на́шѧ на ра́мена взе́мый: 55Поэтому, как Милосердный и Человеколюбивый, взявший на Свои плечи наши немощи, помилуй, прости и очисти нас, отпусти и оставь наши грехи,
56Οὐδεὶς γάρ ἐστιν ἀναμάρτητος, οὐδ᾿ ἂν μία ἡμέρα βίος αὐτοῦ ἐστιν, χωρὶς ῥύπου, εἰ μὴ σὺ μόνος σάρκα φορέσας ἀναμαρτήτως, καὶ τὴν αἰώνιον ἡμῖν δωρησάμενος ἀπάθειαν. 56никто́же бо бы́сть безгрѣ́шенъ, а҆́ще и҆ є҆ди́нъ де́нь живота̀ є҆гѡ̀ є҆́сть, и҆лѝ кромѣ̀ поро́ка, то́кмѡ ты̀ є҆ди́нъ є҆сѝ пло́ть носѧ́й безгрѣ́шнѡ, и҆ вѣ́чное на́мъ дарова́вый безстра́стїе. 56ибо никто не может быть безгрешным и непорочным, если бы он жил всего один день, так как только Ты Один безгрешно носил плоть и даровал нам вечное бесстрастие.
57Ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ бг҃ъ, бг҃ъ ка́ющихсѧ, и҆ тебѣ̀ сла́вꙋ возсыла́емъ, ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. 57Ибо Ты Бог, Бог кающихся и мы воссылаем славу Тебе с Твоим Безначальным Отцом и с Пресвятым, Всеблагим и Животворящим Твоим Духом, ныне и всегда и во веки веков.
58 χορός· Ἀμήν. 58Лю́дїе: А҆ми́нь. 58Народ: Аминь.
59 διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 59Гдⷭ҇ꙋ помо́лимсѧ. 59Диакон: Господу помолимся.
60 χορός· Κύριε, ἐλέησον.
61 ἱερεύς· Θεὸς ἅγιος, πλάσας ἐκ χοὸς τὸν ἄνθρωπον, καὶ ἐκ τῆς πλευρᾶς αὐτοῦ ἀνοικοδομήσας γυναῖκα, καὶ συζεύξας αὐτῷ βοηθὸν κατ᾿ αὐτόν, διὰ τὸ οὕτως ἀρέσαι τῇ σῇ μεγαλειότητι, μὴ μόνον εἶναι τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τῆς γῆς· 61Сщ҃е́нникъ мл҃твꙋ: Бж҃е ст҃ы́й, созда́вый ѿ пе́рсти человѣ́ка, и҆ ѿ ребра̀ є҆гѡ̀ возсозда́вый женꙋ̀, и҆ спрѧгі́й є҆мꙋ̀ помо́щника по немꙋ̀, за є҆́же та́кѡ ᲂу҆го́дно бы́сть твоемꙋ̀ вели́чествꙋ, не є҆ди́номꙋ бы́ти человѣ́кꙋ на землѝ: 61Священник: Боже Святой! Ты создал из праха
62αὐτὸς καὶ νῦν, Δέσποτα, ἐξαπόστειλον τὴν χεῖρά σου ἐξ ἁγίου κατοικητηρίου σου, καὶ ἅρμοσον( ἐνταῦθα Ἱερεὺς ἁρμόζει τὰς χεῖρας τῶν Νυμφίων )τὸν δοῦλόν σου( τόν δε) καὶ τὴν δούλην σου( τήν δε) , ὅτι παρὰ σοῦ ἁρμόζεται ἀνδρὶ γυνή. 62са́мъ и҆ ны́нѣ влⷣко, низпослѝ рꙋ́кꙋ твою̀ ѿ ст҃а́гѡ жили́ща твоегѡ̀, и҆ сочета́й раба̀ твоего̀ сего̀, и҆́мⷬ҇къ, и҆ рабꙋ̀ твою̀ сїю̀, и҆́мⷬ҇къ, занѐ ѿ тебѐ сочетава́етсѧ мꙋ́жеви жена̀:
63Σύζευξον αὐτοὺς ἐν ὁμοφροσύνῃ· στεφάνωσον αὐτοὺς εἰς σάρκα μίαν· χάρισαι αὐτοῖς καρπὸν κοιλίας, εὐτεκνίας ἀπόλαυσιν. 63сопрѧзѝ ѧ҆̀ во є҆диномꙋ́дрїи, вѣнча́й ѧ҆̀ въ пло́ть є҆ди́нꙋ, да́рꙋй и҆́ма пло́дъ чре́ва, бл҃гоча́дїѧ воспрїѧ́тїе.
64Ὅτι σὸν τὸ κράτος, καὶ σοῦ ἐστιν βασιλεία καὶ δύναμις καὶ δόξα, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 64Ꙗ҆́кѡ твоѧ̀ держа́ва, и҆ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво и҆ си́ла:
65дальше до конца все по порядку венчания
66Καὶ λαβὼν τοὺς στεφάνους, στέφει τὸν Νυμφίον, λέγων· 66И҆ взе́мъ вѣнцы̀, вѣнча́етъ жениха̀, глаго́лѧ:
67Στέφεται δοῦλος τοῦ Θεοῦ( δεῖνα) , τὴν δούλην τοῦ Θεοῦ( τὴν δεῖνα) , εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμὴν (ἐκ γ´) . 67Вѣнча́етсѧ ра́бъ бж҃їй и҆́мⷬ҇къ, рабѣ̀ бж҃їей, и҆́мⷬ҇къ, во и҆́мѧ ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а.
68Εἶτα στέφει καὶ τὴν Νύμφην, λέγων· 68Подо́бнѣ вѣнча́етъ и҆ невѣ́стꙋ, глаго́лѧ:
69Στέφεται δούλη τοῦ Θεοῦ( δεῖνα) , τὸν δοῦλον τοῦ Θεοῦ( τὸν δεῖνα) , εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμὴν (ἐκ γ´) . 69Вѣнча́етсѧ раба̀ бж҃їѧ, и҆́мⷬ҇къ, рабꙋ̀ бж҃їю, и҆́мⷬ҇къ, во и҆́мѧ ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а.
70Εἶτα εὐλογεῖ αὐτούς, ψάλλων ἐκ τρίτου· 70Та́же бл҃гословлѧ́етъ ѧ҆̀, глаго́лѧ три́жды:
71Κύριε Θεὸς ἡμῶν, δόξῃ καὶ τιμῇ στεφάνωσον αὐτούς. 71Гдⷭ҇и бж҃е на́шъ, сла́вою и҆ че́стїю вѣнча́й ѧ҆̀.
72 διάκονος· Πρόσχωμεν.
73 ἀναγνώστης·
74Προκείμενον. Ἦχος πλ. δ´.
75Ἔθηκας ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῶν στεφάνους ἐκ λίθων τιμίων.
76Στίχ. Ζωὴν ᾐτήσαντό σε, καὶ ἔδωκας αὐτοῖς μακρότητα ἡμερῶν.
77 διάκονος· Σοφία.
78 ἱερεύς· Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ Ἀνάγνωσμα. 78Та́же глаго́летъ а҆по́столъ и҆ є҆ѵⷢ҇лїе, ꙗ҆́коже написа́сѧ въ пе́рвомъ вѣнча́нїи.
79 διάκονος· Πρόσχωμεν
80 ἱερεύς·
81Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, γάμος ἐγένετο ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦν μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ· ἐκλήθη δὲ καὶ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάμον.
82Καί ὑστερήσαντος οἴνου, λέγει μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· Οἶνον οὐκ ἔχουσι.
83Λέγει αὐτῇ Ἰησοῦς· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὔπω ἥκει ὥρα μου.
84Λέγει μήτηρ αὐτοῦ τοῖς διακόνοις· , τι ἂν λέγῃ ὑμῖν, ποιήσατε.
85Ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίαι λίθιναι ἓξ κείμεναι κατὰ τὸν καθαρισμὸν τῶν Ἰουδαίων, χωροῦσαι ἀνὰ μετρητὰς δύο τρεῖς.
86Λέγει αὐτοῖς Ἰησοῦς· Γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος. Καὶ ἐγέμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω.
87Καὶ λέγει αὐτοῖς· Ἀντλήσατε νῦν καὶ φέρετε τῷ ἀρχιτρικλίνῳ. Καί ἤνεγκαν.
88Ὡς δὲ ἐγεύσατο ἀρχιτρίκλινος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον( καὶ οὐκ ᾔδει πόθεν ἐστίν· οἱ δὲ διάκονοι ᾔδεισαν οἱ ἠντληκότες τὸ ὕδωρ) φωνεῖ τὸν νυμφίον ἀρχιτρίκλινος
89καὶ λέγει αὐτῷ· Πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίθησι, καὶ ὅταν μεθυσθῶσι, τότε τὸν ἐλάσσω· σὺ δὲ τετήρηκας τὸν καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι.
90Ταύτην ἐποίησε τὴν ἀρχὴν τῶν σημείων Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
91 χορός· Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
92Ἔπειτα λέγει Διάκονος·
93Εἴπωμεν πάντες ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς, καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ἡμῶν εἴπωμεν.
94 Χορός, μεθ᾿ ἑκάστην Δέησιν· Κύριε, ἐλέησον.
95 διάκονος· 95Та́же дїа́конъ:
96Рце́мъ всѝ ѿ всеѧ̀ дꙋшѝ:
97Κύριε Παντοκράτορ, Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν, δεόμεθά σου ἐπάκουσον, καὶ ἐλέησον. 97Гдⷭ҇и вседержи́телю бж҃е ѻ҆тє́цъ на́шихъ:
98Ἐλέησον ἡμᾶς Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου· δεόμεθά σου ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. 98Поми́лꙋй на́съ бж҃е:
99Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγίειας καὶ σωτηρίας τῶν δούλων σου( τοῦ δεῖνος) καὶ( τῆς δεῖνος) καὶ ὑπὲρ τοῦ περιεστῶτος λαοῦ, τοῦ ἀπεκδεχομένου τὸ παρὰ σοῦ πλούσιον ἔλεος. 99Є҆щѐ мо́лимсѧ ѡ҆ млⷭ҇ти, жи́зни, ми́рѣ, здра́вїи, сп҃се́нїи, посѣще́нїи рабѡ́въ бж҃їихъ и҆́мⷬ҇къ, и҆ помина́етъ и҆̀хже хо́щетъ.
100 ἱερεύς· Ὅτι ἐλεήμων, καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 100Возгла́снѡ: Ꙗ҆́кѡ млⷭ҇тивъ:
101 χορός· Ἀμήν.
102 διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 102Дїа́конъ: Гдⷭ҇ꙋ помо́лимсѧ.
103 χορός· Κύριε, ἐλέησον.
104 Ἱερεὺς τὴν Εὐχὴν ταύτην· 104Сщ҃е́нникъ мл҃твꙋ сїю̀:
105Κύριε Θεὸς ἡμῶν, ἐν τῇ σωτηριώδει σου οἰκονομίᾳ καταξιώσας ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας τίμιον ἀναδεῖξαι τὸν γάμον διὰ τῆς σῆς παρουσίας· αὐτὸς καὶ νῦν τοὺς δούλους σου( τὸν δεῖνα) καὶ( τὴν δεῖνα) , οὕς ηὐδόκησας συναφθῆναι ἀλλήλοις, ἐν εἰρήνῃ καὶ ὁμονοίᾳ διαφύλαξον 105Гдⷭ҇и бж҃е на́шъ, во сп҃си́тельномъ твое́мъ смотре́нїи, сподо́бивый въ ка́нѣ галїле́йстѣй честны́й показа́ти бра́къ, твои́мъ прише́ствїемъ: са́мъ и҆ ны́нѣ рабы̑ твоѧ̑ и҆́мⷬ҇къ и҆ и҆́мⷬ҇къ, ꙗ҆̀же бл҃говоли́лъ є҆сѝ сочетава́тисѧ дрꙋ́гъ дрꙋ́гꙋ, въ ми́рѣ и҆ є҆диномы́слїи сохранѝ:
106Τίμιον αὐτοῖς τὸν γάμον ἀνάδειξον· ἀμίαντον αὐτῶν τὴν κοίτην διατήρησον· 106честны́й и҆́хъ бра́къ покажѝ, нескве́рное и҆́хъ ло́же соблюдѝ:
107ἀκηλίδωτον αὐτῶν τὴν συμβίωσιν διαμεῖναι εὐδόκησον· καὶ καταξίωσον αὐτοὺς ἐν γήρει πίονι καταντῆσαι, ἐν καθαρᾷ τῇ καρδίᾳ ἐργαζομένους τὰς ἐντολάς σου. 107непоро́чное и҆́хъ сожи́тельство пребыва́ти бл҃говолѝ, и҆ сподо́би ѧ҆̀ въ ста́рости масти́тѣй дости́гнꙋти, чи́стымъ се́рдцемъ дѣ́лающѧ за́пѡвѣди твоѧ̑.
108Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, Θεὸς τοῦ ἐλεεῖν καὶ σῴζειν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 108Ты́ бо є҆сѝ бг҃ъ на́шъ, бг҃ъ є҆́же ми́ловати и҆ сп҃са́ти, и҆ тебѣ̀ сла́вꙋ возсыла́емъ, со безнача́льнымъ твои́мъ ѻ҆ц҃е́мъ, и҆ всест҃ы́мъ, и҆ бл҃ги́мъ и҆ животворѧ́щимъ твои́мъ дх҃омъ, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ а҆ми́нь.
109 διάκονος· Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, Θεός, τῇ σῇ χάριτι. 109Дїа́конъ: Застꙋпѝ, сп҃сѝ, поми́лꙋй:
110Τὴν ἡμέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικήν, καὶ ἀναμάρτητον, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. 110Днѐ всегѡ̀ соверше́нна, свѧ́та:
111 διάκονος· Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. 111А҆́гг҃ла ми́рна, вѣ́рна:
112Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν, καὶ τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. 112Проще́нїѧ и҆ ѡ҆ставле́нїѧ грѣхѡ́въ:
113Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. 113До́брыхъ и҆ поле́зныхъ дꙋша́мъ:
114Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. 114Про́чее вре́мѧ живота̀ на́шегѡ:
115Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικὰ καὶ καλὴν ἀπολογίαν, τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, αἰτησώμεθα. 115Хрⷭ҇тїа́нскїѧ кончи́ны живота̀:
116Τήν ἑνότητα τῆς πίστεως, καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αἰτησάμενοι, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. 116Соедине́нїе вѣ́ры, и҆ прича́стїе:
117 χορός· Σοί, Κύριε.
118 Ἱερεὺς ἐκφώνως· Καὶ καταξίωσον ἡμᾶς, Δέσποτα, μετὰ παῤῥησίας, ἀκατακρίτως, τολμᾶν ἐπικαλεῖσθαὶ σε τὸν ἐπουράνιον Θεὸν Πατέρα, καὶ λέγειν· 118Сщ҃е́нникъ возглаша́етъ: И҆ сподо́би на́съ влⷣко:
119Καὶ λέγομεν τό· Πάτερ ἡμῶν ἐν τοῖς οὐρανοῖς... 119Ли́къ: Ѻ҆́ч҃е на́шъ:
120 ἱερεύς· Ὅτι σοῦ ἐστιν... 120Сщ҃е́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво: А҆ми́нь.
121 χορός· Ἀμήν.
122 ἱερεύς· Εἰρήνη πᾶσι. 122Сщ҃е́нникъ: Ми́ръ всѣ̑мъ.
123 χορός· Καί τῷ πνεύματί σου.
124 διάκονος· Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν. 124Главы̑ ва́шѧ гдⷭ҇еви приклони́те.
125Εἶτα προσφέρεται τὸ κοινὸν ποτήριον, καὶ εὐλογῶν αὐτὸ Ἱερεὺς λέγει τὴν Εὐχὴν ταύτην· 125Та́же прино́ситсѧ ѻ҆́бщаѧ ча́ша, и҆ бл҃гословлѧ́етъ ю҆̀ сщ҃е́нникъ, и҆ глаго́летъ мл҃твꙋ сїю̀:
126 διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
127 χορός· Κύριε, ἐλέησον.
128 ἱερεύς·
129 Θεός, πάντα ποιήσας τῇ ἰσχύϊ σου, καὶ στερεώσας τὴν οἰκουμένην, καὶ κοσμήσας τὸν στέφανον πάντων τῶν πεποιημένων ὑπὸ σοῦ, καὶ τὸ ποτήριον τὸ κοινὸν τοῦτο παρεχόμενος τοῖς συναφθεῖσι πρὸς γάμου κοινωνίαν, εὐλόγησον εὐλογίᾳ πνευματικῇ. 129Бж҃е, всѧ̑ сотвори́вый крѣ́постїю твое́ю, и҆ ᲂу҆тверди́вый вселе́ннꙋю, и҆ ᲂу҆краси́вый вѣне́цъ всѣ́хъ сотворе́нныхъ ѿ тебѐ: и҆ ча́шꙋ ѻ҆́бщꙋю сїю̀ подава́ѧй сочетава́ющымсѧ ко ѻ҆бще́нїю бра́ка, бл҃гословѝ бл҃гослове́нїемъ дх҃о́внымъ.
130Ὅτι ηὐλόγηταί σου τὸ ὄνομα, καὶ δεδόξασταί σου βασιλεία, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
131 χορός· Ἀμήν.
132Возгла́снѡ: Ꙗ҆́кѡ бл҃гослови́сѧ твоѐ и҆́мѧ, и҆ просла́висѧ твоѐ црⷭ҇тво:
133Εἶτα, λαβὼν Ἱερεὺς ἐπὶ χεῖρας τὸ κοινὸν ποτήριον, μεταδίδωσιν αὐτοῖς ἐκ γ´, πρῶτον τῷ ἀνδρί, καὶ αὖθις τῇ γυναικί, ψάλλων εἰς ἦχον α´· 133Та́же взе́мъ сщ҃е́нникъ въ рꙋ́ки ѻ҆́бщꙋю ча́шꙋ, преподае́тъ и҆̀мъ три́жды, пе́рвѣе мꙋ́жꙋ, та́же женѣ̀. И҆ а҆́бїе взе́мъ и҆̀хъ сщ҃е́нникъ ѡ҆браща́етъ ꙗ҆́кѡ ѡ҆́бразомъ крꙋ́га, и҆ пое́тъ, во гла́съ є҃:
134Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι.
135Καὶ εὐθέως λαβὼν αὐτοὺς Ἱερεύς, στρέφει ὡς ἐν σχήματι κύκλου τρὶς περὶ τὸ ἐν τῷ μέσῳ τραπεζίδιον, τοῦ Παρανύμφου κρατοῦντος ὄπισθεν τοὺς στεφάνους, καὶ ψάλλει τὰ τροπάρια.
136Ἦχος πλ. α´.
137Ἡσαΐα χόρευε· Παρθένος ἔσχεν ἐν γαστρί, καὶ ἔτεκεν Υἱὸν τὸν Ἐμμανουήλ, Θεόν τε καὶ ἄνθρωπον· Ἀνατολὴ ὄνομα αὐτῷ· ὃν μεγαλύνοντες, τὴν Παρθένον μακαρίζομεν. 137И҆са́їе ликꙋ́й, дв҃а и҆мѣ̀ во чре́вѣ, и҆ родѝ сн҃а є҆мманꙋ́ила, бг҃а же и҆ чл҃вѣ́ка, восто́къ и҆́мѧ є҆мꙋ̀: є҆го́же велича́юще, дв҃ꙋ ᲂу҆бл҃жа́емъ.
138Ἦχος βαρύς.
139И҆ні́и, гла́съ з҃:
140Ἅγιοι Μάρτυρες, οἱ καλῶς ἀθλήσαντες καὶ στεφανωθέντες, προσβεύσατε πρὸς Κύριον, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 140Ст҃і́и мч҃нцы, до́брѣ страда́льчествовавшїи, и҆ вѣнча́вшїисѧ, моли́тесѧ ко гдⷭ҇ꙋ поми́ловатисѧ дꙋша́мъ на́шымъ.
141Δόξα σοι Χριστὲ Θεός, Ἀποστόλων καύχημα, Μαρτύρων ἀγαλλίαμα, ὧν τὸ κήρυγμα. Τριὰς ὁμοούσιος. 141Сла́ва тебѣ̀ хрⷭ҇тѐ бж҃е, а҆пⷭ҇лѡвъ похвало̀, и҆ мч҃нкѡвъ ра́дованїе, и҆́хже про́повѣдь, трⷪ҇ца є҆диносꙋ́щнаѧ.
142Εἶτα Ἱερεὺς ἐπαίρει τοὺς στεφάνους· καὶ ἐπάρας τὸν στέφανον τοῦ Νυμφίου, λέγει· 142И҆ взе́мъ вѣне́цъ жениха̀, глаго́летъ:
143Μεγαλύνθητι, Νυμφίε, ὡς Ἀβραάμ, καὶ εὐλογήθητι ὡς Ἰσαάκ, καὶ πληθύνθητι ὡς Ἰακώβ, πορευόμενος ἐν εἰρήνῃ καὶ ἐργαζόμενος ἐν δικαιοσύνῃ τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ. 143Возвели́чисѧ женишѐ, ꙗ҆́коже а҆враа́мъ, и҆ бл҃гослови́сѧ ꙗ҆́коже і҆саа́къ, и҆ ᲂу҆мно́жисѧ ꙗ҆́коже і҆а́кѡвъ, ходѧ́й въ ми́рѣ, и҆ дѣ́лаѧй въ пра́вдѣ за́пѡвѣди бж҃їѧ.
144Καὶ ἐπάρας τὸν στέφανον τῆς Νύμφης, λέγει· 144И҆ взе́мъ вѣне́цъ невѣ́сты, глаго́летъ:
145Καὶ σύ, Νύμφη, μεγαλύνθητι ὡς Σάῤῥα, καὶ εὐφράνθητι ὡς Ῥεβέκκα, καὶ πληθύνθητι ὡς Ῥαχήλ, εὐφραινομένη τῷ ἰδίῳ ἀνδρί, φυλάττουσα τοὺς ὅρους τοῦ νόμου, ὅτι οὕτως ηὐδόκησεν Θεός. 145И҆ ты̀ невѣ́сто, возвели́чисѧ ꙗ҆́коже са́рра, и҆ возвесели́сѧ ꙗ҆́коже реве́кка, и҆ ᲂу҆мно́жисѧ ꙗ҆́коже рахи́ль, веселѧ́щисѧ ѡ҆ свое́мъ мꙋ́жѣ, хранѧ́щи предѣ́лы зако́на, занѐ та́кѡ бл҃говолѝ бг҃ъ.
146 διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 146Гдⷭ҇ꙋ помо́лимсѧ.
147 χορός· Κύριε, ἐλέησον.
148Εἶτα λέγει Ἱερεὺς τὴν Εὐχήν· 148Та́же мл҃твꙋ:
149 Θεός, Θεὸς ἡμῶν, παραγενόμενος ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ τὸν ἐκεῖσε γάμον εὐλογήσας, εὐλόγησον καὶ τοὺς δούλους σου τούτους, τοὺς τῇ σῇ προνοίᾳ πρὸς γάμου κοινωνίαν συναφθέντας. 149Бж҃е, бж҃е на́шъ прише́дый въ ка́нꙋ галїле́йскꙋю, и҆ та́мошнїй бра́къ бл҃гослови́вый, бл҃гословѝ и҆ рабы̑ твоѧ̑ сїѧ̑, твои́мъ про́мысломъ ко ѻ҆бще́нїю бра́ка сочета́вшыѧсѧ:
150Εὐλόγησον αὐτῶν εἰσόδους καὶ ἐξόδους· πλήθυνον ἐν ἀγαθοῖς τὴν ζωὴν αὐτῶν· ἀνάλαβε( ἐνταῦθα Ἱερεὺς αἴρει τοὺς στεφάνους ἀπὸ τῶν κεφαλῶν τῶν Νυμφίων, καὶ τίθησιν αὐτοὺς ἐπὶ τῆς τραπέζης )τοὺς στεφάνους αὐτῶν ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου, ἀσπίλους καὶ ἀμώμους καὶ ἀνεπιβουλεύτους διατηρῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 150бл҃гословѝ и҆́хъ вхо́ды и҆ и҆схо́ды, ᲂу҆мно́жи во бл҃ги́хъ живо́тъ и҆́хъ: воспрїимѝ вѣнцы̀ и҆́хъ въ црⷭ҇твїи твое́мъ, нескве́рны, и҆ непоро́чны, и҆ ненавѣ́тны соблюда́ѧй во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
151 χορός· Ἀμήν. 151Ли́къ: А҆ми́нь.
152 ἱερεύς· Εἰρήνη πᾶσι. 152Сщ҃е́нникъ: Ми́ръ всѣ̑мъ.
153 διάκονος· Τὰς κεφαλὰς ὑμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνατε. 153Главы̑ ва́шѧ гдⷭ҇еви приклони́те.
154 χορός· Σοί, Κύριε.
155 διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
156 χορός· Κύριε, ἐλέησον.
157Καὶ εὔχεται πάλιν Ἱερεύς· 157И҆ мо́литсѧ:
158 Πατήρ, Υἱός, καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, παναγία καὶ ὁμοούσιος καὶ ζωαρχικὴ Τριάς, μία Θεότης καὶ Βασιλεία, εὐλογήσαι ὑμᾶς, καὶ παράσχοι ὑμῖν μακροζωΐαν, εὐτεκνίαν, προκοπὴν βίου καὶ πίστεως, καὶ ἐμπλήσαι ὑμᾶς πάντων τῶν ἐπὶ γῆς ἀγαθῶν, ἀξιώσαι δὲ ὑμᾶς καὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τῆς ἀπολαύσεως, πρεσβείαις τῆς ἁγίας Θεοτὸκου, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων. 158Ѻ҆ц҃ъ, и҆ сн҃ъ, и҆ ст҃ы́й дх҃ъ, всест҃а́ѧ, и҆ є҆диносꙋ́щнаѧ, и҆ живонача́льнаѧ трⷪ҇ца, є҆ди́но бж҃ество̀ и҆ црⷭ҇тво, да бл҃гослови́тъ ва́съ, и҆ да пода́стъ ва́мъ долгожи́тїе, бл҃гоча́дїе, преспѣ́ѧнїе живота̀ и҆ вѣ́ры, и҆ да и҆спо́лнитъ ва́съ всѣ́хъ сꙋ́щихъ на землѝ бл҃ги́хъ: да сподо́битъ ва́съ и҆ ѡ҆бѣща́нныхъ бла̑гъ воспрїѧ́тїѧ, мл҃твами ст҃ы́ѧ бцⷣы, и҆ всѣ́хъ ст҃ы́хъ, а҆ми́нь.
159 χορός· Ἀμήν.
160Εἶτα εἰσέρχονται καὶ εὔχονται αὐτοῖς καί ἀσπασαμένων ἀλλήλους, γίνεται παρὰ τοῦ Ἱερέως τελεία Ἀπόλυσις οὕτως· 160Та́же вхо́дѧтъ, и҆ поздравлѧ́ютъ и҆̀хъ, и҆ цѣлова́вше дрꙋ́гъ дрꙋ́га. И҆ быва́етъ ѿпꙋ́стъ:
161Δόξα σοι, Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
162 διὰ τῆς ἐν Κανᾷ ἐπιδημίας τίμιον ἀναδείξας τὸν γάμον, Χριστὸς ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου αὐτοῦ Μητρός, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων θεοστέπτων βασιλέων καὶ ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος.
163Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν...
164 χορός· Ἀμήν.
View:
Statistic
Всего токенов:
Токенов без связи:

Frequencies wordforms

Frequencies lexemes

Statistic wordforms

Публикация, выравнивание и разметка текста:Плешак Даниил Геннадьевич