г҃ маккавей́скаѧ 5

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Τότε προσκαλεσάμενος Ἕρμωνα τὸν πρὸς τῇ τῶν ἐλεφάντων ἐπιμελείᾳ βαρείᾳ μεμεστωμένος ὀργῇ καὶ χόλῳ κατὰ πᾶν ἀμετάθετος 1Тогда̀( ца́рь) тѧ́жцѣ и҆спо́лненъ гнѣ́ва и҆ ꙗ҆́рости, весьма̀ непремѣ́ненъ, призва́въ є҆́рмѡна слонѡ́мъ нача́льника, повелѣ̀ во грѧдꙋ́щїй де́нь и҆з̾ѻби́льнѣ накорми́ти слоны̀ рꙋкоѧ́тьми лїва́нскими и҆ вїно́мъ мно́гимъ несмѣ́шенымъ всѣ́хъ напои́ти, и҆́хже бѣ̀ число́мъ пѧ́ть сѡ́тъ, и҆ разсверѣ́пѣвшихъ ѿ вїна̀ неща́днѡ да́ннагѡ повестѝ во срѣ́тенїе сме́рти і҆ꙋде́йскїѧ.
2ἐκέλευσεν ὑπὸ τὴν ἐπερχομένην ἡμέραν δαψιλέσι δράκεσι λιβανωτοῦ καὶ οἴνῳ πλείονι ἀκράτῳ ἅπαντας τοὺς ἐλέφαντας ποτίσαι ὄντας τὸν ἀριθμὸν πεντακοσίους καὶ ἀγριωθέντας τῇ τοῦ πόματος ἀφθόνῳ χορηγίᾳ εἰσαγαγεῖν πρὸς συνάντησιν τοῦ μόρου τῶν Ιουδαίων. 2Сїѧ̑ же повелѣ́въ возврати́сѧ на пи́ршество, собра́въ наипа́че тѣ́хъ дрꙋгѡ́въ и҆ во́инѡвъ, и҆̀же ненави́дѧхꙋ і҆ꙋде́ѡвъ: а҆ слононача́льникъ є҆́рмѡнъ повелѣ́нное прили́чнѡ соверша́ше.
3 μὲν τάδε προστάσσων ἐτρέπετο πρὸς τὴν εὐωχίαν συναγαγὼν τοὺς μάλιστα τῶν φίλων καὶ τῆς στρατιᾶς ἀπεχθῶς ἔχοντας πρὸς τοὺς Ιουδαίους. 3Къ си̑мъ же слꙋзѝ въ ве́черъ и҆сходѧ́ще вѧза́хꙋ рꙋ́цѣ бѣ́дныхъ и҆ про́чꙋю ᲂу҆хищрѧ́хꙋ ѡ҆ ни́хъ стра́жꙋ, мнѧ́ще, ꙗ҆́кѡ въ нощѝ прїи́мꙋтъ і҆ꙋде́є вкꙋ́пѣ коне́чнꙋю поги́бель.
4 δὲ ἐλεφαντάρχης τὸ προσταγὲν ἀραρότως Ἕρμων συνετέλει. 4І҆ꙋде́є же всѧ́кагѡ покро́ва лише́ни бы́ти непщꙋ́еми ꙗ҆зы́кѡмъ, ра́ди ѡ҆б̾е́мшїѧ и҆̀хъ ѿвсю́дꙋ во ᲂу҆́захъ нꙋ́жды, вседержи́телѧ гдⷭ҇а и҆ всѧ́кою си́лою ѡ҆блада́ющаго млⷭ҇тиваго бг҃а своего̀ и҆ ѻ҆ц҃а̀ непреста́ннымъ во́племъ всѝ со слеза́ми призыва́хꙋ молѧ́щесѧ, да совѣ́тъ непра́ведный, и҆́же на ни́хъ, премѣни́тъ и҆ и҆зба́витъ и҆̀хъ ѿ сꙋ́щїѧ пред̾ нога́ма ᲂу҆гото́ванныѧ сме́рти съ великолѣ́пнымъ ꙗ҆вле́нїемъ.
5οἵ τε πρὸς τούτοις λειτουργοὶ κατὰ τὴν ἑσπέραν ἐξιόντες τὰς τῶν ταλαιπωρούντων ἐδέσμευον χεῖρας τήν τε λοιπὴν ἐμηχανῶντο περὶ αὐτοὺς ἀσφάλειαν ἔννυχον δόξαντες ὁμοῦ λήμψεσθαι τὸ φῦλον πέρας τῆς ὀλεθρίας. 5Си́хъ ᲂу҆́бѡ прилѣ́жнаѧ моли́тва взы́де на нб҃о: є҆́рмѡнъ же неꙋкроти́мыхъ слонѡ́въ напои́въ и҆спо́лненныхъ подаѧ́нїемъ мно́гагѡ вїна̀ и҆ лїва́номъ напита́въ, ра́нѡ во дво́ръ прїи́де ѡ҆ си́хъ возвѣсти́ти царю̀.
6οἱ δὲ πάσης σκέπης ἔρημοι δοκοῦντες εἶναι τοῖς ἔθνεσιν Ιουδαῖοι διὰ τὴν πάντοθεν περιέχουσαν αὐτοὺς μετὰ δεσμῶν ἀνάγκην 6Ѿ вѣ́чнагѡ же вре́мене благо́е созда́нїе въ нощѝ и҆ во днѝ подава́емое ѿ бл҃годѣ́тельствꙋющагѡ всѣ̑мъ, и҆̀мже а҆́ще са́мъ хо́щетъ, сна̀ ча́сть посла̀ царю̀.
7τὸν παντοκράτορα κύριον καὶ πάσης δυνάμεως δυναστεύοντα, ἐλεήμονα θεὸν αὐτῶν καὶ πατέρα, δυσκαταπαύστῳ βοῇ πάντες μετὰ δακρύων ἐπεκαλέσαντο δεόμενοι 7Сладча́йшимъ же и҆ глꙋбо́кимъ ѡ҆держи́мь бѣ̀ дѣ́йствїемъ влⷣки, ѡ҆ беззако́ннѣмъ ᲂу҆́бѡ предложе́нїи мно́гѡ прельсти́сѧ, въ непрело́жнѣмъ же совѣ́тѣ ѕѣ́льнѣ ѡ҆больще́нъ бы́сть.
8τὴν κατ᾿ αὐτῶν μεταστρέψαι βουλὴν ἀνοσίαν καὶ ῥύσασθαι αὐτοὺς μετὰ μεγαλομεροῦς ἐπιφανείας ἐκ τοῦ παρὰ πόδας ἐν ἑτοίμῳ μόρου. 8І҆ꙋде́є же предназна́менованнагѡ часа̀ и҆збѣжа́вше, ст҃а́го бг҃а своего̀ восхвалѧ́хꙋ, и҆ па́ки молѧ́хꙋ бл҃гопримири́тельнаго, да пока́жетъ великомо́щныѧ своеѧ̀ рꙋкѝ держа́вꙋ ꙗ҆зы́кѡмъ прегѡ́рдымъ.
9τούτων μὲν οὖν ἐκτενῶς λιτανεία ἀνέβαινεν εἰς τὸν οὐρανόν. 9Преполовлѧ́ющꙋсѧ же ᲂу҆жѐ а҆́ки десѧ́томꙋ часꙋ̀, и҆́же ко зва́нїю ᲂу҆чине́нный, ви́дѧ зва́нныхъ собра́вшихсѧ, прише́дъ ко царю̀ толкнꙋ̀, и҆ є҆два̀ возбꙋди́въ є҆го̀, показа̀ пи́ра вре́мѧ преходѧ́щее ᲂу҆жѐ, ѡ҆ си́хъ сло́во предложи́въ: є҆́же ца́рь( въ себѣ̀) размы́сливъ и҆ ѡ҆бра́щьсѧ на пи́ръ, повелѣ̀ прише́дшымъ на пи́ръ комꙋ́ждо проти́вꙋ себє̀ возлещѝ.
10 δὲ Ἕρμων τοὺς ἀνηλεεῖς ἐλέφαντας ποτίσας πεπληρωμένους τῆς τοῦ οἴνου πολλῆς χορηγίας καὶ τοῦ λιβάνου μεμεστωμένους ὄρθριος ἐπὶ τὴν αὐλὴν παρῆν περὶ τούτων προσαγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ. 10Є҆гда́ же бы́сть сїѐ, поѡщрѧ́ше въ пирова́нїе вда́вшихсѧ, дабы̀ настоѧ́щꙋю пи́ршества ча́сть попремно́гꙋ пра́зднꙋюще въ весе́лїи препроводи́ли.
11τὸ δὲ ἀπ᾿ αἰῶνος χρόνου κτίσμα καλὸν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ ἐπιβαλλόμενον ὑπὸ τοῦ χαριζομένου πᾶσιν, οἷς ἂν αὐτὸς θελήσῃ, ὕπνου μέρος ἀπέστειλεν εἰς τὸν βασιλέα, 11Мно́зѣй же бесѣ́дѣ бы́вшей, ца́рь є҆́рмѡна призва́въ, съ го́рькимъ преще́нїемъ вопроша́ше, ко́еѧ ра́ди вины̀ ѡ҆ста́влени і҆ꙋде́є въ се́й де́нь жи́ви бы́ти;
12καὶ ἡδίστῳ καὶ βαθεῖ κατεσχέθη τῇ ἐνεργείᾳ τοῦ δεσπότου τῆς ἀθέσμου μὲν προθέσεως πολὺ διεσφαλμένος, τοῦ δὲ ἀμεταθέτου λογισμοῦ μεγάλως διεψευσμένος. 12Ѻ҆́номꙋ же показа́вшꙋ, ꙗ҆́кѡ но́щїю повелѣ́нное въ коне́цъ приведѐ, ксемꙋ́ же и҆ дрꙋгѡ́мъ спослꙋ́шествовавшымъ семꙋ̀ бы́ти та́кѡ, свирѣ́пство лютѣ́йшо па́че фаларі́да и҆мѣ́ѧ, речѐ: дне́шнемꙋ снꙋ̀ благода́рство да и҆́мꙋтъ:
13οἵ τε Ιουδαῖοι τὴν προσημανθεῖσαν ὥραν διαφυγόντες τὸν ἅγιον ᾔνουν θεὸν αὐτῶν καὶ πάλιν ἠξίουν τὸν εὐκατάλλακτον δεῖξαι μεγαλοσθενοῦς ἑαυτοῦ χειρὸς κράτος ἔθνεσιν ὑπερηφάνοις. 13ты́ же непрело́жнѣ во грѧдꙋ́щїй де́нь по пре́жнемꙋ ᲂу҆гото́ви слоны̀ въ погꙋбле́нїе беззако́нныхъ і҆ꙋде́євъ.
14μεσούσης δὲ ἤδη δεκάτης ὥρας σχεδὸν πρὸς ταῖς κλήσεσιν τεταγμένος ἀθρόους τοὺς κλητοὺς ἰδὼν ἔνυξεν προσελθὼν τὸν βασιλέα. 14Сїѧ̑ же ре́кшꙋ царю̀, любе́знѣ всѝ съ ра́достїю присꙋ́тствꙋющїи кꙋ́пнѡ восхвали́вше, кі́йждо въ до́мъ сво́й ѿидо́ша: и҆ не та́кѡ на со́нъ и҆знꙋри́ша вре́мѧ нощно́е, ꙗ҆́кѡ на ᲂу҆хищре́нїе всѧ́кихъ порꙋга́нїй мни̑мымъ ѡ҆каѧ̑ннымъ.
15καὶ μόλις διεγείρας ὑπέδειξε τὸν τῆς συμποσίας καιρὸν ἤδη παρατρέχοντα τὸν περὶ τούτων λόγον ποιούμενος. 15Є҆гда́ же а҆ле́ктѡръ возгласѝ ᲂу҆́треннїй, и҆ ѕвѣ̑ри воѡрꙋжи́въ є҆́рмѡнъ на вели́цѣмъ дворѣ̀ поѡщрѧ́ше: во гра́дѣ же мно́жество наро́да собра́шасѧ на жа́лостное позо́рище, ѡ҆жида́юще ᲂу҆́тра со тща́нїемъ.
16ὃν βασιλεὺς λογισάμενος καὶ τραπεὶς εἰς τὸν πότον ἐκέλευσεν τοὺς παραγεγονότας ἐπὶ τὴν συμποσίαν ἄντικρυς ἀνακλῖναι αὐτοῦ. 16І҆ꙋде́є же безпреста́ннѡ ѿ дꙋшѝ стенѧ́ще, многосле́знꙋю моли́твꙋ съ плаче́вными пѣ́сньми( творѧ́хꙋ) простира́юще рꙋ́цѣ на не́бо, молѧ́хꙋ вели́каго бг҃а па́ки и҆̀мъ помощѝ вско́рѣ.
17οὗ καὶ γενομένου παρῄνει εἰς εὐωχίαν δόντας ἑαυτοὺς τὸ παρὸν τῆς συμποσίας ἐπὶ πολὺ γεραιρομένους εἰς εὐφροσύνην καταθέσθαι μέρος. 17Є҆ще́ же со́лнечнїи лꙋчи̑ не разсѣ́ѧшасѧ, и҆ царю̀ дрꙋгѡ́въ прїе́млющꙋ, є҆́рмѡнъ предста́въ зва́ше ко и҆схожде́нїю, показꙋ́ѧ превозжелѣ́нное царе́мъ гото́во бы́ти.
18ἐπὶ πλεῖον δὲ προβαινούσης τῆς ὁμιλίας τὸν Ἕρμωνα προσκαλεσάμενος βασιλεὺς μετὰ πικρᾶς ἀπειλῆς ἐπυνθάνετο, τίνος ἕνεκεν αἰτίας εἰάθησαν οἱ Ιουδαῖοι τὴν περιοῦσαν ἡμέραν περιβεβιωκότες. 18Ѻ҆́нъ же ᲂу҆слы́шавъ и҆ ᲂу҆жаснꙋ́всѧ ѡ҆ пребеззако́ннѣмъ и҆зше́ствїи, по всемꙋ̀ невѣ́дѣнїемъ ѡ҆держи́мь бы́въ вопроша́ше: что̀ дѣ́ло сїѐ, є҆́же вско́рѣ є҆мꙋ̀ совершѝ; Сїе́ же бѣ̀ дѣ́йствїе всѣ́ми влⷣчествꙋющагѡ бг҃а, и҆́же пред̾ꙋготѡ́ваннаѧ на і҆ꙋдє́и( мꙋчє́нїѧ) въ забве́нїе є҆мꙋ̀ вложѝ.
19τοῦ δὲ ὑποδείξαντος ἔτι νυκτὸς τὸ προσταγὲν ἐπὶ τέλος ἀγειοχέναι καὶ τῶν φίλων αὐτῷ προσμαρτυρησάντων 19Є҆́рмѡнъ же пока́зоваше и҆ всѝ дрꙋ́зи, ꙗ҆́кѡ ѕвѣ́рїе и҆ вѡ́и ᲂу҆гото́вани сꙋ́ть, ѽ, царю̀! по твоемꙋ̀ понꙋжда́ющемꙋ повелѣ́нїю.
20τὴν ὠμότητα χείρονα Φαλάριδος ἐσχηκὼς ἔφη τῷ τῆς σήμερον ὕπνῳ χάριν ἔχειν αὐτούς· ἀνυπερθέτως δὲ εἰς τὴν ἐπιτελοῦσαν ἡμέραν κατὰ τὸ ὅμοιον ἑτοίμασον τοὺς ἐλέφαντας ἐπὶ τὸν τῶν ἀθεμίτων Ιουδαίων ἀφανισμόν. 20Ѻ҆́нъ же ѡ҆ рече́нныхъ и҆спо́лнисѧ тѧ́жкїѧ ꙗ҆́рости, ꙗ҆́кѡ ѡ҆ си́хъ про́мысломъ бж҃їимъ разори́сѧ всѐ є҆гѡ̀ ᲂу҆мышле́нїе, воззрѣ́въ речѐ съ преще́нїемъ:
21εἰπόντος δὲ τοῦ βασιλέως ἀσμένως πάντες μετὰ χαρᾶς οἱ παρόντες ὁμοῦ συναινέσαντες εἰς τὸν ἴδιον οἶκον ἕκαστος ἀνέλυσεν. 21а҆́ще тебѣ̀ роди́телє бы́ли бы, и҆лѝ ча̑дъ роди́тєльницы, свирѣ̑пымъ и҆ ди̑вїимъ ѕвѣрє́мъ ᲂу҆гото́вали бы и҆з̾ѻби́льнꙋю пи́щꙋ вмѣ́стѡ непови́нныхъ, мнѣ̀ и҆ прароди́телємъ мои̑мъ показа́вшихъ всецѣ́лꙋю тве́рдꙋю вѣ́рность и҆зрѧ́днѡ і҆ꙋде́євъ: то̀ а҆́ще не любвѐ ра́ди совоспита́тельныѧ и҆ потре́бы, живота̀ вмѣ́стѡ си́хъ лише́нъ бы́лъ бы є҆сѝ.
22καὶ οὐχ οὕτως εἰς ὕπνον κατεχρήσαντο τὸν χρόνον τῆς νυκτός, ὡς εἰς τὸ παντοίους μηχανᾶσθαι τοῖς ταλαιπώροις δοκοῦσιν ἐμπαιγμούς. 22Си́це є҆́рмѡнъ неча́ѧнное и҆ пребѣ́дственное под̾ѧ̀ преще́нїе и҆ зра́комъ и҆ лице́мъ и҆змѣни́сѧ. И҆ кі́йждо ѿ дрꙋ́гѡвъ сѣ́тованїемъ ѡ҆держи́ми бы́вше, со́бранныхъ ѿпꙋсти́ша коего́ждо на своѐ дѣ́ло.
23Ἄρτι δὲ ἀλεκτρυὼν ἐκέκραγεν ὄρθριος, καὶ τὰ θηρία καθωπλικὼς Ἕρμων ἐν τῷ μεγάλῳ περιστύλῳ διεκίνει. 23І҆ꙋде́є же ꙗ҆̀же ѿ царѧ̀ ᲂу҆слы́шавше, ꙗ҆вле́ннаго бг҃а( и҆ гдⷭ҇а) и҆ цр҃ѧ̀ царе́й хвалѧ́хꙋ, полꙋчи́вше сїю̀ по́мощь є҆гѡ̀.
24τὰ δὲ κατὰ τὴν πόλιν πλήθη συνήθροιστο πρὸς τὴν οἰκτροτάτην θεωρίαν προσδοκῶντα τὴν πρωίαν μετὰ σπουδῆς. 24По си̑мъ же ѡ҆бы́чаємъ ца́рь па́ки соста́вивъ пи́ръ, молѧ́ше( дрꙋгѡ́въ) на весе́лїе премѣни́тисѧ. Є҆́рмѡна же призва́въ съ преще́нїемъ речѐ: ко́ль кра́ты потре́бно тебѣ̀ ѡ҆ то́мже повелѣва́ти, преѡкаѧ́нне! є҆щѐ и҆ нн҃ѣ воѡрꙋжѝ слоны̀ во ᲂу҆́трїе на погꙋбле́нїе і҆ꙋде́йское.
25οἱ δὲ Ιουδαῖοι κατὰ τὸν ἀμερῆ ψυχουλκούμενοι χρόνον πολύδακρυν ἱκετείαν ἐν μέλεσιν γοεροῖς τείνοντες τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανὸν ἐδέοντο τοῦ μεγίστου θεοῦ πάλιν αὐτοῖς βοηθῆσαι συντόμως. 25Совозлежа́щїи же срѡ́дницы непостоѧ́нномꙋ є҆гѡ̀ смы́слꙋ дивѧ́щесѧ, произнесо́ша сїѧ̑: доко́лѣ, ѽ, царю̀, а҆́ки безслове́сныхъ на́съ и҆скꙋша́еши, повелѣва́ѧ ᲂу҆жѐ тре́тїе си́хъ погꙋби́ти и҆ па́ки ѡ҆ ве́щехъ премѣ́ннѡ разрѣша́ѧ, ꙗ҆̀же тобо́ю повелѣ̑ннаѧ;
26οὔπω δὲ ἡλίου βολαὶ κατεσπείροντο, καὶ τοῦ βασιλέως τοὺς φίλους ἐκδεχομένου Ἕρμων παραστὰς ἐκάλει πρὸς τὴν ἔξοδον ὑποδεικνύων τὸ πρόθυμον τοῦ βασιλέως ἐν ἑτοίμῳ κεῖσθαι. 26и҆́хже ра́ди гра́дъ ѡ҆ ѡ҆жида́нїи стꙋжа́етъ, и҆ и҆спо́лнисѧ ᲂу҆жѐ смѧте́нїѧ, и҆ бѣ́дствꙋетъ мно́жицею расхище́нъ бы́ти.
27τοῦ δὲ ἀποδεξαμένου καὶ καταπλαγέντος ἐπὶ τῇ παρανόμῳ ἐξόδῳ κατὰ πᾶν ἀγνωσίᾳ κεκρατημένος ἐπυνθάνετο, τί τὸ πρᾶγμα, ἐφ᾿ οὗ τοῦτο αὐτῷ μετὰ σπουδῆς τετέλεσται· 27Ѿѻнꙋ́дꙋже ца́рь и҆спо́лнивсѧ безслове́сїѧ по всемꙋ̀, а҆́ки фаларі́дъ, и҆ бы̑вшаѧ ко призрѣ́нїю і҆ꙋде́йскꙋ въ себѣ̀ премѣнє́нїѧ дꙋшѝ ни во что̀ вмѣни́въ,
28τοῦτο δὲ ἦν ἐνέργεια τοῦ πάντα δεσποτεύοντος θεοῦ τῶν πρὶν αὐτῷ μεμηχανημένων λήθην κατὰ διάνοιαν ἐντεθεικότος. 28нечести́вѣйшею подтвердѝ клѧ́твою, ѡ҆предѣли́въ си́хъ ᲂу҆́бѡ неѿло́жнѡ посла́ти во а҆́дъ нога́ми и҆ копы́ты ѕвѣ́рскими сокрꙋше́нныхъ, на і҆ꙋде́ю же поше́дъ съ во́инствомъ, ѻ҆гне́мъ и҆ копїе́мъ со земле́ю соравни́ти вско́рѣ, и҆ невхо́дный на́ми хра́мъ и҆́хъ ѻ҆гне́мъ сожещѝ а҆́бїе, и҆ соверша́ющихъ та́мѡ жє́ртвы пꙋ́стъ въ вѣ́чное вре́мѧ поста́вити.
29ὑπεδείκνυεν Ἕρμων καὶ πάντες οἱ φίλοι τὰ θηρία καὶ τὰς δυνάμεις ἡτοιμάσθαι, βασιλεῦ, κατὰ τὴν σὴν ἐκτενῆ πρόθεσιν. 29Тогда̀ съ ра́достїю дрꙋ́зи и҆ срѡ́дницы ѿше́дше, съ вѣ́рою повелѣ́ша во́инѡмъ стрещѝ ᲂу҆гѡ́днаѧ мѣста̀ гра́да.
30 δὲ ἐπὶ τοῖς ῥηθεῖσιν πληρωθεὶς βαρεῖ χόλῳ διὰ τὸ περὶ τούτων προνοίᾳ θεοῦ διεσκεδάσθαι πᾶν αὐτοῦ τὸ νόημα ἐνατενίσας μετὰ ἀπειλῆς εἶπεν 30Слононача́льникъ же ѕвѣ̑ри, а҆́ки бы рещѝ, въ состоѧ́нїе неи́стовое приве́дъ благово́нными питїѧ́ми вїна̀ съ лїва́номъ смѣ́шенагѡ, стра́шными ѻ҆рꙋ́дїѧми ᲂу҆стро́єнныѧ, ᲂу҆́трѡ ра́нѡ, гра́дꙋ ᲂу҆жѐ мно́жествы безчи́сленными на мѣ́стѣ ко́нскагѡ риста́нїѧ напо́лненꙋ бы́вшꙋ, вше́дъ во дво́ръ на предлежа́щее поѡщрѧ́ше царѧ̀.
31Ὅσοι γονεῖς παρῆσαν παίδων γόνοι, τήνδε θηρσὶν ἀγρίοις ἐσκεύασα ἂν δαψιλῆ θοῖναν ἀντὶ τῶν ἀνεγκλήτων ἐμοὶ καὶ προγόνοις ἐμοῖς ἀποδεδειγμένων ὁλοσχερῆ βεβαίαν πίστιν ἐξόχως Ιουδαίων. 31Ца́рь же гнѣ́вомъ тѧ́жкимъ напо́лнивъ ѕлочести́вое се́рдце, все́ю си́лою со ѕвѣрьмѝ свирѣ́пыми и҆зы́де, хотѧ́щь неꙋкроти́мымъ се́рдцемъ и҆ зѣ́ницами ѻ҆че́съ ви́дѣти болѣ́зненнꙋю и҆ бѣ́дственнꙋю проназна́менованыхъ па́гꙋбꙋ.
32καίπερ εἰ μὴ διὰ τὴν τῆς συντροφίας στοργὴν καὶ τῆς χρείας, τὸ ζῆν ἀντὶ τούτων ἐστερήθης. 32Є҆гда́ же слоны̀ и҆схожда́хꙋ врата́ми, и҆ спослѣ́доваша и҆̀мъ во́ини воѡрꙋже́ннїи, и҆ ѿ мно́гихъ ше́ствїѧ пра́хъ ᲂу҆ви́дѣвше и҆ тѧ́жка гла́са кли́чь ᲂу҆слы́шавше і҆ꙋде́є, возмнѣ́вше себѣ̀ бы́ти послѣ́днїй коне́цъ живота̀ своегѡ̀ во мгнове́нїи,
33οὕτως Ἕρμων ἀπροσδόκητον ἐπικίνδυνον ὑπήνεγκεν ἀπειλὴν καὶ τῇ ὁράσει καὶ τῷ προσώπῳ συνεστάλη. 33ѿ бѣ́днагѡ ча́ѧнїѧ во ᲂу҆миле́нїе и҆ стена́нїе премѣни́вшесѧ, ѡ҆блобыза́хꙋ дрꙋ́гъ дрꙋ́га сплета́ющесѧ со срѡ́дники и҆ на вы̑и напа́дающе роди́телє ча́дѡмъ и҆ ма́тєри ю҆́нотамъ,
34 καθεῖς δὲ τῶν φίλων σκυθρωπῶς ὑπεκρέων τοὺς συνηθροισμένους ἀπέλυσαν ἕκαστον ἐπὶ τὴν ἰδίαν ἀσχολίαν. 34и҆́ны же новорожде́нныхъ ᲂу҆ сосцє́въ и҆мꙋ́щѧ младе́нцєвъ послѣ́днее ссꙋ́щихъ млеко̀:
35οἵ τε Ιουδαῖοι τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως ἀκούσαντες τὸν ἐπιφανῆ θεὸν κύριον βασιλέα τῶν βασιλέων ᾔνουν καὶ τῆσδε τῆς βοηθείας αὐτοῦ τετευχότες. 35ѻ҆ба́че воспомѧнꙋ́вше и҆ преждебы̑вшаѧ и҆̀мъ съ нб҃се защищє́нїѧ, є҆динодꙋ́шнѣ ни́цъ пове́ргше себѐ и҆ младе́нцы ѿлꙋчи́вше ѿ сосє́цъ, возопи́ша гла́сомъ ве́лїимъ ѕѣлѡ̀,
36Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς νόμους βασιλεὺς συστησάμενος πᾶν τὸ συμπόσιον εἰς εὐφροσύνην τραπῆναι παρεκάλει. 36всѧ́кїѧ си́лы ѡ҆блада́телѧ молѧ́ще, да ᲂу҆ще́дритъ и҆̀хъ съ ꙗ҆вле́нїемъ, при вратѣ́хъ а҆́да ᲂу҆жѐ стоѧ́щихъ.
37τὸν δὲ Ἕρμωνα προσκαλεσάμενος μετὰ ἀπειλῆς εἶπεν Ποσάκις δὲ δεῖ σοι περὶ τούτων αὐτῶν προστάττειν, ἀθλιώτατε;
38τοὺς ἐλέφαντας ἔτι καὶ νῦν καθόπλισον εἰς τὴν αὔριον ἐπὶ τὸν τῶν Ιουδαίων ἀφανισμόν.
39οἱ δὲ συνανακείμενοι συγγενεῖς τὴν ἀσταθῆ διάνοιαν αὐτοῦ θαυμάζοντες προεφέροντο τάδε
40Βασιλεῦ, μέχρι τίνος ὡς ἀλόγους ἡμᾶς διαπειράζεις προστάσσων ἤδη τρίτον αὐτοὺς ἀφανίσαι καὶ πάλιν ἐπὶ τῶν πραγμάτων ἐκ μεταβολῆς ἀναλύων τὰ σοὶ δεδογμένα;
41ὧν χάριν πόλις διὰ τὴν προσδοκίαν ὀχλεῖ καὶ πληθύουσα συστροφαῖς ἤδη καὶ κινδυνεύει πολλάκις διαρπασθῆναι.
42ὅθεν κατὰ πάντα Φάλαρις βασιλεὺς ἐμπληθυνθεὶς ἀλογιστίας καὶ τὰς γινομένας πρὸς ἐπισκοπὴν τῶν Ιουδαίων ἐν αὐτῷ μεταβολὰς τῆς ψυχῆς παρ᾿ οὐδὲν ἡγούμενος ἀτελέστατον βεβαίως ὅρκον ὁρισάμενος τούτους μὲν ἀνυπερθέτως πέμψειν εἰς ᾅδην ἐν γόνασιν καὶ ποσὶν θηρίων ᾐκισμένους,
43ἐπιστρατεύσαντα δὲ ἐπὶ τὴν Ιουδαίαν ἰσόπεδον πυρὶ καὶ δόρατι θήσεσθαι διὰ τάχους καὶ τὸν ἄβατον ἡμῖν αὐτῶν ναὸν πυρὶ πρηνέα ἐν τάχει τῶν συντελούντων ἐκεῖ θυσίας ἔρημον εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον καταστήσειν.
44τότε περιχαρεῖς ἀναλύσαντες οἱ φίλοι καὶ συγγενεῖς μετὰ πίστεως διέτασσον τὰς δυνάμεις ἐπὶ τοὺς εὐκαιροτάτους τόπους τῆς πόλεως πρὸς τὴν τήρησιν.
45 δὲ ἐλεφαντάρχης τὰ θηρία σχεδὸν ὡς εἰπεῖν εἰς κατάστεμα μανιῶδες ἀγειοχὼς εὐωδεστάτοις πόμασιν οἴνου λελιβανωμένου φοβερῶς κεκοσμημένα κατασκευαῖς
46περὶ τὴν ἕω τῆς πόλεως ἤδη πλήθεσιν ἀναριθμήτοις κατὰ τοῦ ἱπποδρόμου καταμεμεστωμένης εἰσελθὼν εἰς τὴν αὐλὴν ἐπὶ τὸ προκείμενον ὤτρυνε τὸν βασιλέα.
47 δὲ ὀργῇ βαρείᾳ γεμίσας δυσσεβῆ φρένα παντὶ τῷ βάρει σὺν τοῖς θηρίοις ἐξώρμησε βουλόμενος ἀτρώτῳ καρδίᾳ καὶ κόραις ὀφθαλμῶν θεάσασθαι τὴν ἐπίπονον καὶ ταλαίπωρον τῶν προσεσημαμμένων καταστροφήν.
48ὡς δὲ τῶν ἐλεφάντων ἐξιόντων περὶ πύλην καὶ τῆς συνεπομένης ἐνόπλου δυνάμεως τῆς τε τοῦ πλήθους πορείας κονιορτὸν ἰδόντες καὶ βαρυηχῆ θόρυβον ἀκούσαντες οἱ Ιουδαῖοι
49ὑστάτην βίου ῥοπὴν αὐτοῖς ἐκείνην δόξαντες εἶναι τὸ τέλος τῆς ἀθλιωτάτης προσδοκίας εἰς οἶκτον καὶ γόους τραπέντες κατεφίλουν ἀλλήλους περιπλεκόμενοι τοῖς συγγενέσιν ἐπὶ τοὺς τραχήλους ἐπιπίπτοντες, γονεῖς παισὶν καὶ μητέρες νεάνισιν, ἕτεραι δὲ νεογνὰ πρὸς μαστοὺς ἔχουσαι βρέφη τελευταῖον ἕλκοντα γάλα.
50οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ καὶ τὰς ἔμπροσθεν αὐτῶν γεγενημένας ἀντιλήμψεις ἐξ οὐρανοῦ συνιδόντες πρηνεῖς ὁμοθυμαδὸν ῥίψαντες ἑαυτοὺς καὶ τὰ νήπια χωρίσαντες τῶν μαστῶν
51ἀνεβόησαν φωνῇ μεγάλῃ σφόδρα τὸν τῆς ἁπάσης δυνάμεως δυνάστην ἱκετεύοντες οἰκτῖραι μετὰ ἐπιφανείας αὐτοὺς ἤδη πρὸς πύλαις ᾅδου καθεστῶτας.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms