г҃ маккавей́скаѧ 3
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ἃ καὶ μεταλαμβάνων ὁ δυσσεβὴς ἐπὶ τοσοῦτον ἐξεχόλησεν ὥστε οὐ μόνον τοῖς κατὰ Ἀλεξάνδρειαν διοργίζεσθαι, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν τῇ χώρᾳ βαρυτέρως ἐναντιωθῆναι καὶ προστάξαι σπεύσαντας συναγαγεῖν πάντας ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ χειρίστῳ μόρῳ τοῦ ζῆν μεταστῆσαι. | 1Сїѧ̑ ᲂу҆вѣ́давъ нечести́вый въ толи́ко разгнѣ́ванїе прїи́де, ꙗ҆́кѡ не то́кмѡ на сꙋ́щихъ во а҆леѯандрі́и разгнѣ́васѧ, но и҆ сꙋ́щымъ во странѣ̀ тѧ́жцѣ сопроти́висѧ и҆ повелѣ̀ тща́тельнѣ всѣ́хъ собра́ти въ кꙋ́пꙋ и҆ лютѣ́йшею сме́ртїю живота̀ лиши́ти. |
| 2τούτων δὲ οἰκονομουμένων φήμη δυσμενὴς ἐξηχεῖτο κατὰ τοῦ γένους ἀνθρώποις συμφρονοῦσιν εἰς κακοποίησιν ἀφορμῆς διδομένης εἰς διάθεσιν ὡς ἂν ἀπὸ τῶν νομίμων αὐτοὺς κωλυόντων. | 2Си̑мъ же ᲂу҆стро́єнымъ бы́вшымъ, вѣ́сть ѕла́ѧ происхожда́ше на ро́дъ( і҆ꙋде́йскїй) , человѣ́кѡмъ согласꙋ́ющымъ на ѕлотворе́нїе, є҆гда̀ вина̀ даде́сѧ ко ᲂу҆ставле́нїю, а҆́ки бы и҆̀мъ возбранѧ́ли ѿ зако́нѡвъ. |
| 3οἱ δὲ Ιουδαῖοι τὴν μὲν πρὸς τοὺς βασιλεῖς εὔνοιαν καὶ πίστιν ἀδιάστροφον ἦσαν φυλάσσοντες, | 3Но і҆ꙋде́є бѣ́хꙋ сохранѧ́юще ко царє́мъ ᲂу҆́бѡ неразвра́тное послꙋша́нїе и҆ вѣ́рность, чествꙋ́юще же бг҃а и҆ зако́на є҆гѡ̀ держа́шесѧ, ѿлꙋче́нїе творѧ́хꙋ въ нѣ́кїихъ и҆ ѿмѣ̑ны: є҆ѧ́же ра́ди вины̀ нѣ̑кїимъ ненави́дими ꙗ҆влѧ́хꙋсѧ: пра́ведныхъ же благотворе́нїемъ ᲂу҆краша́юще сожи́тельство, всѣ̑мъ человѣ́кѡмъ благопрїѧ́тни сотвори́шасѧ. |
| 4σεβόμενοι δὲ τὸν θεὸν καὶ τῷ τούτου νόμῳ πολιτευόμενοι χωρισμὸν ἐποίουν ἐπὶ τῷ κατὰ τὰς τροφάς, δι᾿ ἣν αἰτίαν ἐνίοις ἀπεχθεῖς ἐφαίνοντο. | 4Тѣ́мже ᲂу҆̀бо ѡ҆ ро́дѣ во всѣ́хъ сла́вимое благотворе́нїе и҆ноплемє́нницы ни во что̀ вмѣнѧ́хꙋ, разли́чїе же въ поклоне́нїихъ и҆ бра́шнахъ разглаша́хꙋ, глаго́люще, ꙗ҆́кѡ сі́и человѣ́цы нижѐ царю̀, нижѐ во́ємъ согла́сни сꙋ́ть, но вражде́бни сꙋ́ть и҆ вельмѝ нѣ́какѡ дѣлѡ́мъ проти́вни: и҆ нестерпи́мымъ ѡ҆гласи́ша и҆̀хъ хꙋле́нїемъ. |
| 5τῇ δὲ τῶν δικαίων εὐπραξίᾳ κοσμοῦντες τὴν συναναστροφὴν ἅπασιν ἀνθρώποις εὐδόκιμοι καθειστήκεισαν. | 5Є҆́ллини же сꙋ́щїи во гра́дѣ ничи́мъ ѡ҆би́дими ѿ ни́хъ, ви́дѧще смѧте́нїе неча́ѧнное на ни́хъ и҆ собра̑нїѧ внеза́пнѡ быва̑ющаѧ, помощѝ ᲂу҆́бѡ не мого́ша: мꙋчи́тельское бо бѧ́ше повелѣ́нїе. |
| 6τὴν μὲν οὖν περὶ τοῦ γένους ἐν πᾶσιν θρυλουμένην εὐπραξίαν οἱ ἀλλόφυλοι οὐδαμῶς διηριθμήσαντο, | 6Оу҆тѣша́хꙋ же и҆ негодова́хꙋ и҆ минꙋ́ти си̑мъ вско́рѣ непщева́хꙋ, и҆́бо не бꙋ́детъ та́кѡ презрѣ́но толи́кое мно́жество ничто́же согрѣши́вшее. |
| 7τὴν δὲ περὶ τῶν προσκυνήσεων καὶ τροφῶν διάστασιν ἐθρύλουν φάσκοντες μήτε τῷ βασιλεῖ μήτε ταῖς δυνάμεσιν ὁμοσπόνδους τοὺς ἀνθρώπους γίνεσθαι, δυσμενεῖς δὲ εἶναι καὶ μέγα τι τοῖς πράγμασιν ἐναντιουμένους· καὶ οὐ τῷ τυχόντι περιῆψαν ψόγῳ. | 7И҆ ᲂу҆жѐ нѣ́цыи сосѣ́ди и҆ дрꙋ́зи и҆ сокꙋпе́чствꙋющїи, та́йнѡ нѣ́кїихъ призва́вше, вѣ́рность даѧ́хꙋ помога́ти и҆ всѧ́кое ᲂу҆се́рдїе твори́ти къ защище́нїю. |
| 8οἱ δὲ κατὰ τὴν πόλιν Ἕλληνες οὐδὲν ἠδικημένοι ταραχὴν ἀπροσδόκητον περὶ τοὺς ἀνθρώπους θεωροῦντες καὶ συνδρομὰς ἀπροσκόπους γινομένας βοηθεῖν μὲν οὐκ ἔσθενον, τυραννικὴ γὰρ ἦν ἡ διάθεσις, παρεκάλουν δὲ καὶ δυσφόρως εἶχον καὶ μεταπεσεῖσθαι ταῦτα ὑπελάμβανον· | 8Ѻ҆́нъ же ᲂу҆̀бо по настоѧ́щемꙋ благоде́нствїю разгордѣва́ѧсѧ и҆ не зрѧ̀ вели́кагѡ бг҃а держа́вы, непщꙋ́ѧ же вы́нꙋ въ сицево́мъ пребыва́ти ѕлосовѣ́тїи, написа̀ на нѧ̀ посла́нїе сицево́е: |
| 9μὴ γὰρ οὕτω παροραθήσεσθαι τηλικοῦτο σύστεμα μηδὲν ἠγνοηκός. | 9ца́рь птоломе́й фїлопа́тѡръ сꙋ́щымъ во є҆гѵ́птѣ и҆ по мѣстѡ́мъ страти́гѡмъ и҆ во́инѡмъ ра́доватисѧ и҆ здра́вствовати: здра́встꙋю же и҆ а҆́зъ са́мъ, и҆ ве́щы на́шѧ: |
| 10ἤδη δὲ καί τινες γείτονές τε καὶ φίλοι καὶ συμπραγματευόμενοι μυστικῶς τινας ἐπισπώμενοι πίστεις ἐδίδουν συνασπιεῖν καὶ πᾶν ἐκτενὲς προσοίσεσθαι πρὸς ἀντίλημψιν. | 10по бы́вшей на́мъ ра́ти во а҆сі́и, ю҆́же вѣ́сте и҆ вы̀, ꙗ҆́же богѡ́въ неча́ѧннымъ споборе́нїемъ и҆ на́шею си́лою разꙋ́мнѡ въ до́брый коне́цъ приведе́сѧ, сꙋди́хомъ не нꙋ́ждею ѻ҆рꙋ́жїѧ, но кро́тостїю и҆ мно́гимъ человѣ́колюбїемъ благоꙋстро́ити живꙋ́щыѧ въ кїлисѷрі́и и҆ фїнїкі́и ꙗ҆зы́ки и҆ благотвори́ти ра́достнѣ: |
| 11Ἐκεῖνος μὲν οὖν τῇ κατὰ τὸ παρὸν εὐημερίᾳ γεγαυρωμένος καὶ οὐ καθορῶν τὸ τοῦ μεγίστου θεοῦ κράτος, ὑπολαμβάνων δὲ διηνεκῶς ἐν τῇ αὐτῇ διαμενεῖν βουλῇ, ἔγραψεν κατ᾿ αὐτῶν ἐπιστολὴν τήνδε | 11и҆ сꙋ́щымъ во градѣ́хъ ка́пищємъ да́вше дохо́ды премнѡ́ги, прїидо́хомъ и҆ во і҆ерⷭ҇ли́мъ, возше́дше почти́ти хра́мъ сꙋемꙋ́дренныхъ и҆ никогда́же престаю́щихъ ѿ безꙋ́мїѧ: |
| 12Βασιλεὺς Πτολεμαῖος Φιλοπάτωρ τοῖς κατ᾿ Αἴγυπτον καὶ κατὰ τόπον στρατηγοῖς καὶ στρατιώταις χαίρειν καὶ ἐρρῶσθαι· | 12ѻ҆ни́ же сло́вомъ ᲂу҆́бѡ прїѧ́ша на́ше прише́ствїе, дѣ́ломъ же ле́стнѣ, возжелѣ́вшымъ на́мъ вни́ти во хра́мъ и҆́хъ и҆ лѣ́потными и҆ добрѣ́йшими да̑ры почти́ти, ті́и по дре́вней( свое́й) го́рдости возбрани́ша на́мъ вни́ти, немощнѣ́йшїи( сꙋ́ще) на́шеѧ си́лы, за человѣколю́бїе, є҆́же и҆́мамы ко всѣ̑мъ человѣ́кѡмъ, |
| 13ἔρρωμαι δὲ καὶ αὐτὸς ἐγὼ καὶ τὰ πράγματα ἡμῶν. | 13свое́ же ѕломы́слїе къ на́мъ ꙗ҆вле́нно показа́вше, а҆́ки є҆ди́ни то́чїю ѿ ꙗ҆зы̑къ царє́мъ и҆ и҆́хъ благодѣ́телємъ вы̑и не покарѧ́юще, ничто́же пра́ведно хо́щꙋтъ носи́ти: |
| 14τῆς εἰς τὴν Ἀσίαν γενομένης ἡμῖν ἐπιστρατείας, ἧς ἴστε καὶ αὐτοί, τῇ τῶν θεῶν ἀπροπτώτῳ συμμαχίᾳ κατὰ λόγον ἐπὶ τέλος ἀχθείσης | 14мы́ же си́хъ безꙋ́мїе ᲂу҆смотри́вше, и҆ съ побѣ́дою возврати́вшесѧ, и҆ во є҆гѵ́птѣ со всѣ́ми ꙗ҆зы̑ки любочеловѣ́чнѣ срѣ́тившесѧ, ꙗ҆́коже подоба́ше, сотвори́хомъ: |
| 15ἡγησάμεθα μὴ βίᾳ δόρατος, ἐπιεικείᾳ δὲ καὶ πολλῇ φιλανθρωπίᾳ τιθηνήσασθαι τὰ κατοικοῦντα Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην ἔθνη εὖ ποιῆσαί τε ἀσμένως. | 15и҆ въ тѣ́хъ ко є҆диноплеме́нникѡмъ и҆́хъ непамѧтоѕло́бїе всѣ̑мъ сказꙋ́юще, и҆ ра́ди споборе́нїѧ, и҆ ввѣ́рєнныѧ съ простото́ю и҆̀мъ и҆здре́вле безчи́слєнныѧ ве́щы дерзнꙋ́вше премѣни́ти, восхотѣ́хомъ и҆ гражда́нства а҆леѯандрі́йскагѡ сподо́бити и҆̀хъ и҆ прича́стники всегда̀ жерцє́мъ поста́вити: |
| 16καὶ τοῖς κατὰ πόλιν ἱεροῖς ἀπονείμαντες προσόδους πλείστας προήχθημεν καὶ εἰς τὰ Ιεροσόλυμα ἀναβάντες τιμῆσαι τὸ ἱερὸν τῶν ἀλιτηρίων καὶ μηδέποτε ληγόντων τῆς ἀνοίας. | 16ѻ҆ни́ же въ проти́вность прїе́млюще, и҆ приро́днымъ ѕлонра́вїемъ до́брое ѿри́нꙋвше, и҆ прⷭ҇нѡ въ ѕло́е ᲂу҆клонѧ́ющесѧ, не то́кмѡ ѿри́нꙋша честно́е гражда́нство, но и҆ гнꙋша́ютсѧ сло́вомъ и҆ дѣ́ломъ, молча́нїемъ тѣ́хъ, и҆̀же немно́гїи ѿ ни́хъ къ на́мъ неле́стнѣ доброжела́тельни сꙋ́ть, по всѧ́къ ча́съ ча́юще, ꙗ҆́кѡ мы̀ вско́рѣ нестро́йнымъ житїе́мъ низврати́мъ и҆справлє́нїѧ. |
| 17οἱ δὲ λόγῳ μὲν τὴν ἡμετέραν ἀποδεξάμενοι παρουσίαν, τῷ δὲ πράγματι νόθως, προθυμηθέντων ἡμῶν εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὸν αὐτῶν καὶ τοῖς ἐκπρεπέσιν καὶ καλλίστοις ἀναθήμασιν τιμῆσαι | 17Тѣ́мже и҆ показа́ньми до́брѣ ᲂу҆вѣща́вшесѧ, ꙗ҆́кѡ сі́и по всѧ́комꙋ ѡ҆́бразꙋ ѕломы́слѧтъ на́мъ, и҆ мы̀ проразꙋмѣва́юще, да не когда̀ внеза́пнꙋ пото́мъ мѧте́жꙋ наше́дшꙋ на ны̀, си́хъ нечести́выхъ созадѝ преда́телей и҆ ва́рварѡвъ воз̾имѣ́емъ сꙋпоста́тѡвъ, |
| 18τύφοις φερόμενοι παλαιοτέροις εἶρξαν ἡμᾶς τῆς εἰσόδου λειπόμενοι τῆς ἡμετέρας ἀλκῆς δι᾿ ἣν ἔχομεν πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους φιλανθρωπίαν. | 18повелѣ́хомъ ᲂу҆̀бо, є҆гда̀ прїи́детъ къ ва́мъ посла́нїе сїѐ, вско́рѣ во є҆ди́нъ ча́съ вышепи́санныхъ собра́вше съ жена́ми и҆ ча̑ды, съ доса́дою и҆ ѡ҆ѕлобле́нїемъ посла́ти къ на́мъ ᲂу҆́зами желѣ́зными ѿвсю́дꙋ ѡ҆кова́нныхъ, на лю́тое и҆ ѕлосла́вное подоба́ющее ѕломы́слѧщымъ ᲂу҆бїе́нїе: |
| 19τὴν δὲ αὐτῶν εἰς ἡμᾶς δυσμένειαν ἔκδηλον καθιστάντες ὡς μονώτατοι τῶν ἐθνῶν βασιλεῦσιν καὶ τοῖς ἑαυτῶν εὐεργέταις ὑψαυχενοῦντες οὐδὲν γνήσιον βούλονται φέρειν. | 19по ᲂу҆мꙋче́нїи бо си́хъ ᲂу҆пова́емъ, ꙗ҆́кѡ въ про́чее вре́мѧ соверше́ннѡ на́мъ ве́щы во благостоѧ́нїи и҆ въ предо́брѣмъ состоѧ́нїи ᲂу҆стро́ѧтсѧ. |
| 20ἡμεῖς δὲ τῇ τούτων ἀνοίᾳ συμπεριενεχθέντες καὶ μετὰ νίκης διακομισθέντες εἰς τὴν Αἴγυπτον τοῖς πᾶσιν ἔθνεσιν φιλανθρώπως ἀπαντήσαντες καθὼς ἔπρεπεν ἐποιήσαμεν, | 20А҆́ще же кто̀ скры́етъ коего́ либо і҆ꙋде́анина, ѿ ста́ра да́же до младе́нца и҆ да́же до ссꙋ́щихъ, прелютѣ́йшими мꙋ́ками ᲂу҆мꙋ́ченъ бꙋ́детъ со всѣ́мъ до́момъ: |
| 21ἐν δὲ τούτοις πρὸς τοὺς ὁμοφύλους αὐτῶν ἀμνησικακίαν ἅπασιν γνωρίζοντες· διά τε τὴν συμμαχίαν καὶ τὰ πεπιστευμένα μετὰ ἁπλότητος αὐτοῖς ἀρχῆθεν μύρια πράγματα τολμήσαντες ἐξαλλοιῶσαι ἐβουλήθημεν καὶ πολιτείας αὐτοὺς Ἀλεξανδρέων καταξιῶσαι καὶ μετόχους τῶν ἀεὶ ἱερῶν καταστῆσαι. | 21а҆́ще же кто̀ возвѣсти́тъ, се́й прїи́метъ и҆мѣ́нїе подпа́дшагѡ ка́зни, є҆ще́ же и҆ ѿ ца́рскагѡ сребра̀ дра́хмъ двѣ̀ ты́сѧщы, и҆ свобо́дꙋ полꙋчи́тъ, и҆ ᲂу҆вѣнча́етсѧ: |
| 22οἱ δὲ τοὐναντίον ἐκδεχόμενοι καὶ τῇ συμφύτῳ κακοηθείᾳ τὸ καλὸν ἀπωσάμενοι, διηνεκῶς δὲ εἰς τὸ φαῦλον ἐκνεύοντες | 22всѧ́ко же мѣ́сто, и҆дѣ́же а҆́ще ꙗ҆́тъ бꙋ́детъ весьма̀ кры́ющьсѧ і҆ꙋде́анинъ, пꙋ́сто и҆ ѻ҆гне́мъ сожже́но да бꙋ́детъ, и҆ всѧ́комꙋ сме́ртномꙋ є҆стествꙋ̀ по всемꙋ̀ неключи́мо да бꙋ́детъ въ вѣ́чное вре́мѧ. И҆ ᲂу҆́бѡ посла́нїѧ ѡ҆́бразъ си́це напи́санъ бы́сть. |
| 23οὐ μόνον ἀπεστρέψαντο τὴν ἀτίμητον πολιτείαν, ἀλλὰ καὶ βδελύσσονται λόγῳ τε καὶ σιγῇ τοὺς ἐν αὐτοῖς ὀλίγους πρὸς ἡμᾶς γνησίως διακειμένους παρ᾿ ἕκαστα ὑφορώμενοι μετὰ τῆς δυσκλεεστάτης ἐμβιώσεως διὰ τάχους ἡμᾶς καταστρέψαι τὰ πράγματα. | |
| 24διὸ καὶ τεκμηρίοις καλῶς πεπεισμένοι τούτους κατὰ πάντα δυσνοεῖν ἡμῖν τρόπον καὶ προνοούμενοι μήποτε αἰφνιδίου μετέπειτα ταραχῆς ἐνστάσης ἡμῖν τοὺς δυσσεβεῖς τούτους κατὰ νώτου προδότας καὶ βαρβάρους ἔχωμεν πολεμίους | |
| 25προστετάχαμεν ἅμα τῷ προσπεσεῖν τὴν ἐπιστολὴν τήνδε αὐθωρὶ τοὺς ἐννεμομένους σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις μετὰ ὕβρεων καὶ σκυλμῶν ἀποστεῖλαι πρὸς ἡμᾶς ἐν δεσμοῖς σιδηροῖς πάντοθεν κατακεκλεισμένους, εἰς ἀνήκεστον καὶ δυσκλεῆ πρέποντα δυσμενέσι φόνον. | |
| 26τούτων γὰρ ὁμοῦ κολασθέντων διειλήφαμεν εἰς τὸν ἐπίλοιπον χρόνον τελείως ἡμῖν τὰ πράγματα ἐν εὐσταθείᾳ καὶ τῇ βελτίστῃ διαθέσει κατασταθήσεσθαι. | |
| 27ὃς δ᾿ ἂν σκεπάσῃ τινὰ τῶν Ιουδαίων ἀπὸ γεραιοῦ μέχρι νηπίου καὶ μέχρι τῶν ὑπομαστιδίων, αἰσχίσταις βασάνοις ἀποτυμπανισθήσεται πανοικίᾳ. | |
| 28μηνύειν δὲ τὸν βουλόμενον, ἐφ᾿ ᾧ τὴν οὐσίαν τοῦ ἐμπίπτοντος ὑπὸ τὴν εὔθυναν λήμψεται καὶ ἐκ τοῦ βασιλικοῦ ἀργυρίου δραχμὰς δισχιλίας καὶ τῇ ἐλευθερίᾳ στεφανωθήσεται. | |
| 29πᾶς δὲ τόπος, οὗ ἐὰν φωραθῇ τὸ σύνολον σκεπαζόμενος Ιουδαῖος, ἄβατος καὶ πυριφλεγὴς γινέσθω καὶ πάσῃ θνητῇ φύσει καθ᾿ ἅπαν ἄχρηστος φανήσεται εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον. | |
| 30Καὶ ὁ μὲν τῆς ἐπιστολῆς τύπος οὕτως ἐγέγραπτο. |