г҃ маккавей́скаѧ 1
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ὁ δὲ Φιλοπάτωρ παρὰ τῶν ἀνακομισθέντων μαθὼν τὴν γενομένην τῶν ὑπ᾿ αὐτοῦ κρατουμένων τόπων ἀφαίρεσιν ὑπὸ Ἀντιόχου παραγγείλας ταῖς πάσαις δυνάμεσιν πεζικαῖς τε καὶ ἱππικαῖς καὶ τὴν ἀδελφὴν Ἀρσινόην συμπαραλαβὼν ἐξώρμησεν μέχρι τῶν κατὰ Ῥαφίαν τόπων, ὅπου παρεμβεβλήκεισαν οἱ περὶ Ἀντίοχον. | 1Є҆гда̀ фїлопа́тѡръ ᲂу҆вѣ́да ѿ возвѣсти́вшихъ бы́вшее держи́мыхъ ѿ себє̀ мѣ́стъ ѿнѧ́тїе а҆нтїо́хомъ, заповѣ́да всѣ̑мъ во́ємъ свои̑мъ пѣшцє́мъ и҆ ко́нникѡмъ( собра́тисѧ) : взѧ́въ же и҆ сестрꙋ̀ свою̀ а҆рсїно́ю, и҆зы́де вско́рѣ да́же до рафі́йскихъ мѣ́стъ, и҆дѣ́же ѡ҆полчи́шасѧ вѡ́и и҆̀же при а҆нтїо́хѣ. |
| 2Θεόδοτος δέ τις ἐκπληρῶσαι τὴν ἐπιβουλὴν διανοηθεὶς παραλαβὼν τῶν προυποτεταγμένων αὐτῷ ὅπλων Πτολεμαικῶν τὰ κράτιστα διεκομίσθη νύκτωρ ἐπὶ τὴν τοῦ Πτολεμαίου σκηνὴν ὡς μόνος κτεῖναι αὐτὸν καὶ ἐν τούτῳ διαλῦσαι τὸν πόλεμον. | 2Ѳеодо́тъ же нѣ́кто и҆спо́лнити навѣ́тъ ᲂу҆мы́сливъ, поѧ́тъ предврꙋчє́нныѧ є҆мꙋ̀ крѣпча́йшыѧ ѻ҆рꙋ́жники птоломе́євы, прїи́де но́щїю на птоломе́евъ наме́тъ, ꙗ҆́кѡ да са́мъ ᲂу҆бїе́тъ є҆го̀ и҆ си́мъ разрꙋши́тъ бра́нь. |
| 3τοῦτον δὲ διαγαγὼν Δοσίθεος ὁ Δριμύλου λεγόμενος, τὸ γένος Ιουδαῖος, ὕστερον δὲ μεταβαλὼν τὰ νόμιμα καὶ τῶν πατρίων δογμάτων ἀπηλλοτριωμένος, ἄσημόν τινα κατέκλινεν ἐν τῇ σκηνῇ, ὃν συνέβη κομίσασθαι τὴν ἐκείνου κόλασιν. | 3Сего́ же проведѐ досїѳе́й сы́нъ дрїмѵ́ловъ нарица́емый, ро́домъ і҆ꙋде́анинъ, послѣди́ же и҆змѣни́въ зако́ны и҆ ѿ ѻ҆те́ческихъ догма́тѡвъ ѿчꙋжди́всѧ, незнамени́та нѣ́коего заключѝ въ наме́тѣ то́мъ, є҆мꙋ́же слꙋчи́сѧ под̾ѧ́ти ѻ҆́нагѡ мꙋче́нїе. |
| 4γενομένης δὲ καρτερᾶς μάχης καὶ τῶν πραγμάτων μᾶλλον ἐρρωμένων τῷ Ἀντιόχῳ ἱκανῶς ἡ Ἀρσινόη ἐπιπορευσαμένη τὰς δυνάμεις παρεκάλει μετὰ οἴκτου καὶ δακρύων τοὺς πλοκάμους λελυμένη βοηθεῖν ἑαυτοῖς τε καὶ τοῖς τέκνοις καὶ γυναιξὶν θαρραλέως ἐπαγγελλομένη δώσειν νικήσασιν ἑκάστῳ δύο μνᾶς χρυσίου. | 4Соста́вленнѣй же бы́вшей тѧ́жцѣй бра́ни и҆ во́ємъ а҆нтїо́хѡвымъ па́че мꙋжа́ющымсѧ, а҆рсїно́а безпреста́ни проходѧ́щи вѡ́и, со ᲂу҆миле́нїемъ и҆ слеза́ми плетєни́цы вла̑съ разрѣши́вши, молѧ́ше, да помо́гꙋтъ сами̑мъ себѣ̀ и҆ ча́дѡмъ и҆ жена́мъ мꙋ́жественнѡ, ѡ҆бѣщава́ющи да́ти побѣди́вшымъ комꙋ́ждо два̀ мна̑са зла́та. |
| 5καὶ οὕτως συνέβη τοὺς ἀντιπάλους ἐν χειρονομίαις διαφθαρῆναι, πολλοὺς δὲ καὶ δοριαλώτους συλλημφθῆναι. | 5И҆ та́кѡ сꙋпоста́тѡмъ слꙋчи́сѧ рꙋкосѣче́нїемъ побѣждє́нымъ бы́ти и҆ мнѡ́гимъ плѣнє́ннымъ ꙗ҆́тымъ бы́ти. |
| 6κατακρατήσας δὲ τῆς ἐπιβουλῆς ἔκρινεν τὰς πλησίον πόλεις ἐπελθὼν παρακαλέσαι. | 6Полꙋчи́въ же намѣ́ренїе, сꙋдѝ бли̑жнїѧ гра́ды прише́дъ ᲂу҆тѣ́шити. |
| 7ποιήσας δὲ τοῦτο καὶ τοῖς τεμένεσι δωρεὰς ἀπονείμας εὐθαρσεῖς τοὺς ὑποτεταγμένους κατέστησεν. | 7Сотвори́въ же сїѧ̑ и҆ ка́пищємъ да́ры да́въ, мꙋ́жествєнны подрꙋ̑чныѧ поста́ви. |
| 8Τῶν δὲ Ιουδαίων διαπεμψαμένων πρὸς αὐτὸν ἀπὸ τῆς γερουσίας καὶ τῶν πρεσβυτέρων τοὺς ἀσπασομένους αὐτὸν καὶ ξένια κομιοῦντας καὶ ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσιν χαρισομένους συνέβη μᾶλλον αὐτὸν προθυμηθῆναι ὡς τάχιστα πρὸς αὐτοὺς παραγενέσθαι. | 8Є҆гда́ же і҆ꙋде́є посла́ша ѿ пресвѵ́тєръ и҆ старѣ́йшинъ къ фїлопа́тѡрꙋ поздравлѧ́ющихъ є҆го̀ и҆ да́ры приносѧ́щихъ и҆ ѡ҆ слꙋчи́вшихсѧ благополꙋ́чїихъ сра́дꙋющихсѧ, слꙋчи́сѧ є҆мꙋ̀ па́че вожделѣ́ти, да скорѣ́е къ ни̑мъ прїи́детъ. |
| 9διακομισθεὶς δὲ εἰς Ιεροσόλυμα καὶ θύσας τῷ μεγίστῳ θεῷ καὶ χάριτας ἀποδοὺς καὶ τῶν ἑξῆς τι τῷ τόπῳ ποιήσας καὶ δὴ παραγενόμενος εἰς τὸν τόπον καὶ τῇ σπουδαιότητι καὶ εὐπρεπείᾳ καταπλαγείς, | 9Прише́дъ же во і҆ерⷭ҇ли́мъ, и҆ вели́комꙋ бг҃ꙋ пожрѐ, и҆ благодаре́нїе возда́въ, и҆ прѡ́чаѧ, ꙗ҆̀же лѣ́ть бѣ̀ мѣ́стꙋ, сотворѝ. |
| 10θαυμάσας δὲ καὶ τὴν τοῦ ἱεροῦ εὐταξίαν ἐνεθυμήθη βουλεύσασθαι εἰς τὸν ναὸν εἰσελθεῖν. | 10И҆ вше́дъ на мѣ́сто, и҆ хꙋдо́жествꙋ и҆ благолѣ́пїю є҆гѡ̀ ᲂу҆диви́всѧ, та́кожде и҆ благочи́нїю хра́ма почꙋди́всѧ, съ вожделѣ́нїемъ ѕѣ́льнымъ восхотѣ̀ вни́ти во свѧти́лище. |
| 11τῶν δὲ εἰπόντων μὴ καθήκειν γίνεσθαι τοῦτο διὰ τὸ μηδὲ τοῖς ἐκ τοῦ ἔθνους ἐξεῖναι εἰσιέναι μηδὲ πᾶσιν τοῖς ἱερεῦσιν, ἀλλ᾿ ἢ μόνῳ τῷ προηγουμένῳ πάντων ἀρχιερεῖ, καὶ τούτῳ κατ᾿ ἐνιαυτὸν ἅπαξ, ὁ δὲ οὐδαμῶς ἐπείθετο. | 11Ѡ҆́нымъ же ре́кшымъ, ника́коже подоба́етъ бы́ти семꙋ̀, занѐ нижѐ сꙋ́щымъ ѿ ро́да на́шегѡ лѣ́ть є҆́сть входи́ти( та́мѡ) , нижѐ всѣ̑мъ і҆ере́ѡмъ, но то́кмѡ є҆ди́номꙋ пе́рвѣйшемꙋ всѣ́хъ а҆рхїере́ови, и҆ семꙋ̀ є҆ди́ножды въ лѣ́то, ѻ҆́нъ же ника́коже восхотѣ̀ послꙋ́шати. |
| 12τοῦ τε νόμου παραναγνωσθέντος οὐδ᾿ ὧς ἀπέλιπεν προφερόμενος ἑαυτὸν δεῖν εἰσελθεῖν λέγων Καὶ εἰ ἐκεῖνοι ἐστέρηνται ταύτης τῆς τιμῆς, ἐμὲ δὲ οὐ δεῖ. | 12Зако́нъ же презрѣ́въ, не ѡ҆ста́сѧ похотѣ́нїѧ своегѡ̀, глаго́лѧ: подоба́етъ вни́ти мѝ: а҆́ще же ѻ҆нѝ и҆ лиша́ютсѧ сицевы́ѧ че́сти, но мнѣ̀ не подоба́етъ. И҆ вопроша́ше, чесѡ̀ ра́ди приходѧ́щꙋ є҆мꙋ̀ во всѧ́кое ка́пище ни є҆ди́нъ возбранѝ ѿ присꙋ́щихъ; |
| 13καὶ ἐπυνθάνετο διὰ τίνα αἰτίαν εἰσερχόμενον αὐτὸν εἰς πᾶν τέμενος οὐθεὶς ἐκώλυσεν τῶν παρόντων. | 13Нѣ́кто же неразсꙋди́телиѡ речѐ: ѕлѣ̀ са́мо сїѐ чꙋ́до смы́слисѧ. Бы́вшꙋ же, речѐ, семꙋ̀, ко́еѧ ра́ди вины̀ не всѧ́кѡ вни́ти мѝ подоба́етъ, и҆ хотѧ́щымъ и҆̀мъ, и҆лѝ нѝ; |
| 14καί τις ἀπρονοήτως ἔφη κακῶς αὐτὸ τοῦτο τερατεύεσθαι. | 14І҆ере́ѡмъ же во свѧты́хъ ѻ҆де́ждахъ припа́дшымъ и҆ молѧ́щымъ вели́каго бг҃а помощѝ и҆̀мъ въ настоѧ́щей и҆́хъ нꙋ́жди и҆ ᲂу҆стремле́нїе ѕлѣ̀ наше́дшагѡ премѣни́ти: и҆ внегда̀ во́плѧ со слеза́ми хра́мъ напо́лниша, тогда̀, и҆̀же во гра́дѣ ѡ҆ста́вшїисѧ возмꙋти́вшесѧ, и҆зскочи́ша, безвѣ́стно мнѧ́ще бы́ти твори́мое. |
| 15γενομένου δέ, φησιν, τούτου διά τινα αἰτίαν, οὐχὶ πάντως εἰσελεύσεσθαι καὶ θελόντων αὐτῶν καὶ μή; | 15Та́кожде и҆ заключє́нныѧ дѣ̑вы въ черто́зѣхъ съ ро́ждшими и҆збѣго́ша, и҆ пе́пеломъ и҆ пра́хомъ главы̑ посы́павшѧ, рыда́нїѧ и҆ стена́нїѧ стѡ́гны и҆спо́лниша: |
| 16τῶν δὲ ἱερέων ἐν πάσαις ταῖς ἐσθήσεσιν προσπεσόντων καὶ δεομένων τοῦ μεγίστου θεοῦ βοηθεῖν τοῖς ἐνεστῶσιν καὶ τὴν ὁρμὴν τοῦ κακῶς ἐπιβαλλομένου μεταθεῖναι κραυγῆς τε μετὰ δακρύων τὸ ἱερὸν ἐμπλησάντων | 16и҆ны̑ѧ же всецѣ́лѡ ᲂу҆кра́шєнныѧ, на срѣ́тенїе ᲂу҆готѡ́ванныѧ черто́ги и҆ подоба́ющїй сты́дъ ѡ҆ста́вльшѧ, тече́нїе нечи́нное во гра́дѣ творѧ́хꙋ. |
| 17οἱ κατὰ τὴν πόλιν ἀπολειπόμενοι ταραχθέντες ἐξεπήδησαν ἄδηλον τιθέμενοι τὸ γινόμενον. | 17И҆ новорождє́нныѧ младе́нцы, ма́тєри же кꙋ́пнѡ и҆ дои̑лицы ѡ҆ставлѧ́ющѧ сѣ́мѡ и҆ ѻ҆ва́мѡ, є҆ди̑ны по домѣ́хъ, дрꙋгі̑ѧ же по пꙋте́хъ, неꙋде́ржнѡ въ превы́шнее свѧти́лище собира́хꙋсѧ. |
| 18αἵ τε κατάκλειστοι παρθένοι ἐν θαλάμοις σὺν ταῖς τεκούσαις ἐξώρμησαν καὶ ἀπέδωκαν κόνει τὰς κόμας πασάμεναι γόου τε καὶ στεναγμῶν ἐνεπίμπλων τὰς πλατείας. | 18Бѧ́ше же разли́чна моли́тва въ то́е со́бранныхъ ѡ҆ начина́емыхъ ѿ негѡ̀ беззако́ннѡ. |
| 19αἱ δὲ καὶ προσαρτίως ἐσταλμέναι τοὺς πρὸς ἀπάντησιν διατεταγμένους παστοὺς καὶ τὴν ἁρμόζουσαν αἰδὼ παραλείπουσαι δρόμον ἄτακτον ἐν τῇ πόλει συνίσταντο. | 19Съ си́ми же гра́ждане дерзнꙋ́вше не попꙋска́хꙋ є҆мꙋ̀ коне́чнѡ належа́щꙋ и҆ намѣ́ренїе своѐ и҆спо́лнити ᲂу҆мы́слившꙋ: и҆ возгласи́вше воѡрꙋжи́тисѧ комꙋ́ждо и҆ мꙋ́жественнѣ за ѻ҆те́ческїй зако́нъ ᲂу҆мре́ти, ве́лїе смѧте́нїе сотвори́ша на мѣ́стѣ. |
| 20τὰ δὲ νεογνὰ τῶν τέκνων αἱ πρὸς τούτοις μητέρες καὶ τιθηνοὶ παραλείπουσαι ἄλλως καὶ ἄλλως, αἱ μὲν κατ᾿ οἴκους, αἱ δὲ κατὰ τὰς ἀγυιάς, ἀνεπιστρέπτως εἰς τὸ πανυπέρτατον ἱερὸν ἠθροίζοντο. | 20Є҆два́ же ѿ старѣ́йшинъ и҆ пресвѵ́терѡвъ ᲂу҆де́ржани, на то́мже моле́нїѧ стоѧ́нїи ста́ша. |
| 21ποικίλη δὲ ἦν τῶν εἰς τοῦτο συλλεγέντων ἡ δέησις ἐπὶ τοῖς ἀνοσίως ὑπ᾿ ἐκείνου κατεγχειρουμένοις. | 21И҆ мно́жество ᲂу҆́бѡ люді́й, ꙗ҆́кѡ и҆ пре́жде, въ си́хъ пребыва́ше молѧ́щеесѧ: а҆ и҆̀же при царѝ старѣ̑йшины мно́гажды покꙋша́хꙋсѧ прего́рдый є҆гѡ̀ ᲂу҆́мъ премѣни́ти ѿ намѣ́реннагѡ совѣ́та: |
| 22σύν τε τούτοις οἱ περὶ τῶν πολιτῶν θρασυνθέντες οὐκ ἠνείχοντο τέλεον αὐτοῦ ἐπικειμένου καὶ τὸ τῆς προθέσεως ἐκπληροῦν διανοουμένου, | 22ѻ҆́нъ же де́рзостенъ бы́въ и҆ всѧ̑ ѿри́нꙋвъ, ᲂу҆жѐ и҆ вхо́дъ творѧ́ше, соверши́ти непщꙋ́ѧ предрече́нное. |
| 23φωνήσαντες δὲ τὴν ὁρμὴν ἐπὶ τὰ ὅπλα ποιήσασθαι καὶ θαρραλέως ὑπὲρ τοῦ πατρῴου νόμου τελευτᾶν ἱκανὴν ἐποίησαν ἐν τῷ τόπῳ τραχύτητα, μόλις δὲ ὑπό τε τῶν γεραιῶν καὶ τῶν πρεσβυτέρων ἀποτραπέντες ἐπὶ τὴν αὐτὴν τῆς δεήσεως παρῆσαν στάσιν. | 23Сїѧ̑ ᲂу҆̀бо и҆ сꙋ́щїи при не́мъ зрѧ́ще, ѡ҆брати́шасѧ є҆́же съ на́шими призыва́ти всѧ̑ содержа́щаго, дабы̀ присꙋ́тствꙋющымъ помо́глъ, не попꙋска́ѧ беззако́ннагѡ и҆ прего́рдагѡ дѣ́ла. |
| 24καὶ τὸ μὲν πλῆθος ὡς ἔμπροσθεν ἐν τούτοις ἀνεστρέφετο δεόμενον. | 24Ѿ премно́гагѡ же и҆ болѣ́зненнагѡ наро́дѡвъ совокꙋ́пленнагѡ во́плѧ, несказа́нный нѣ́кїй бѣ̀ кли́чь. |
| 25οἱ δὲ περὶ τὸν βασιλέα πρεσβύτεροι πολλαχῶς ἐπειρῶντο τὸν ἀγέρωχον αὐτοῦ νοῦν ἐξιστάνειν τῆς ἐντεθυμημένης ἐπιβουλῆς. | 25Мнѧ́шесѧ бо, ꙗ҆́кѡ не то́кмѡ человѣ́цы, но и҆ стѣ́ны и҆ ве́сь помо́стъ вопїе́тъ, а҆́ки бы ᲂу҆жѐ тогда̀ всѝ сме́рть прїима́ли за ѡ҆скверне́нїе мѣ́ста. |
| 26θρασυνθεὶς δὲ καὶ πάντα παραπέμψας ἤδη καὶ πρόσβασιν ἐποιεῖτο τέλος ἐπιθήσειν δοκῶν τῷ προειρημένῳ. | |
| 27ταῦτα οὖν καὶ οἱ περὶ αὐτὸν ὄντες θεωροῦντες ἐτράπησαν εἰς τὸ σὺν τοῖς ἡμετέροις ἐπικαλεῖσθαι τὸν πᾶν κράτος ἔχοντα τοῖς παροῦσιν ἐπαμῦναι μὴ παριδόντα τὴν ἄνομον καὶ ὑπερήφανον πρᾶξιν. | |
| 28ἐκ δὲ τῆς πυκνοτάτης τε καὶ ἐμπόνου τῶν ὄχλων συναγομένης κραυγῆς ἀνείκαστός τις ἦν βοή· | |
| 29δοκεῖν γὰρ ἦν μὴ μόνον τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ τὰ τείχη καὶ τὸ πᾶν ἔδαφος ἠχεῖν ἅτε δὴ τῶν πάντων τότε θάνατον ἀλλασσομένων ἀντὶ τῆς τοῦ τόπου βεβηλώσεως. |