в҃ є҆́здры 1
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἤγαγεν Ιωσιας τὸ πασχα ἐν Ιερουσαλημ τῷ κυρίῳ αὐτοῦ καὶ ἔθυσεν τὸ πασχα τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου | 1И҆ сотворѝ і҆ѡсі́а па́схꙋ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ гдⷭ҇ꙋ своемꙋ̀, и҆ пожрѐ па́схꙋ четвертагѡна́десѧть днѐ пе́рваго мцⷭ҇а, |
| 2στήσας τοὺς ἱερεῖς κατ᾿ ἐφημερίας ἐστολισμένους ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ κυρίου. | 2поставлѧ́ѧ свѧще́нники по чреда́мъ въ ри̑зы ѡ҆дѣ̑ѧнны въ це́ркви гдⷭ҇ни: |
| 3καὶ εἶπεν τοῖς Λευίταις, ἱεροδούλοις τοῦ Ισραηλ, ἁγιάσαι ἑαυτοὺς τῷ κυρίῳ ἐν τῇ θέσει τῆς ἁγίας κιβωτοῦ τοῦ κυρίου ἐν τῷ οἴκῳ, ᾧ ᾠκοδόμησεν Σαλωμων ὁ τοῦ Δαυιδ ὁ βασιλεύς Οὐκ ἔσται ὑμῖν ἆραι ἐπ᾿ ὤμων αὐτήν· | 3и҆ речѐ леѵі́тѡмъ свѧщеннослꙋжи́телємъ і҆и҃лєвымъ, да ѡ҆свѧтѧ́тъ себѐ гдⷭ҇еви на поставле́нїе ст҃а́гѡ кївѡ́та гдⷭ҇нѧ въ домꙋ̀, є҆го́же созда̀ соломѡ́нъ сы́нъ даві́довъ ца́рь: |
| 4καὶ νῦν λατρεύετε τῷ κυρίῳ θεῷ ὑμῶν καὶ θεραπεύετε τὸ ἔθνος αὐτοῦ Ισραηλ καὶ ἑτοιμάσατε κατὰ τὰς πατριὰς καὶ τὰς φυλὰς ὑμῶν κατὰ τὴν γραφὴν Δαυιδ βασιλέως Ισραηλ καὶ κατὰ τὴν μεγαλειότητα Σαλωμων τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ | 4не бꙋ́детъ ва́мъ взѧ́ти є҆го̀ на ра́менахъ и҆ нн҃ѣ слꙋжи́те гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ ва́шемꙋ и҆ пецы́тесѧ ѡ҆ ꙗ҆зы́цѣхъ є҆гѡ̀ і҆и҃ли, и҆ ᲂу҆гото́вайтесѧ по ѻ҆те́чествѡмъ и҆ племенѡ́мъ ва́шымъ по писа́нїю даві́да царѧ̀ і҆и҃лева и҆ по вели́чествꙋ соломѡ́на сы́на є҆гѡ̀: |
| 5καὶ στάντες ἐν τῷ ἱερῷ κατὰ τὴν μεριδαρχίαν τὴν πατρικὴν ὑμῶν τῶν Λευιτῶν τῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν υἱῶν Ισραηλ ἐν τάξει | 5и҆ ста́ните въ це́ркви по ᲂу҆ча́стїю нача́льства ѻ҆те́ческагѡ ва́шегѡ леѵі́тскагѡ, и҆̀же пред̾ бра́тїею ва́шею сынмѝ і҆и҃левыми, |
| 6θύσατε τὸ πασχα καὶ τὰς θυσίας ἑτοιμάσατε τοῖς ἀδελφοῖς ὑμῶν καὶ ποιήσατε τὸ πασχα κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ κυρίου τὸ δοθὲν τῷ Μωυσῇ. | 6по чи́нꙋ пожри́те па́схꙋ, и҆ жє́ртвы ᲂу҆гото́вайте бра́тїѧмъ ва́шымъ, и҆ сотвори́те па́схꙋ по за́повѣди гдⷭ҇ни да́ннѣй мѡѷсе́ю. |
| 7καὶ ἐδωρήσατο Ιωσιας τῷ λαῷ τῷ εὑρεθέντι ἀρνῶν καὶ ἐρίφων τριάκοντα χιλιάδας, μόσχους τρισχιλίους· ταῦτα ἐκ τῶν βασιλικῶν ἐδόθη κατ᾿ ἐπαγγελίαν τῷ λαῷ καὶ τοῖς ἱερεῦσιν καὶ Λευίταις. | 7И҆ дадѐ і҆ѡсі́а лю́демъ ѡ҆брѣ́тшымсѧ( та́мѡ) а҆́гнцєвъ и҆ ѻ҆внѡ́въ три́десѧть ты́сѧщъ, тельцє́въ трѝ ты́сѧщы: сїѧ̑ ѿ ца́рскихъ дана̑ сꙋ́ть по ѡ҆бѣща́нїю лю́демъ и҆ свѧще́нникѡмъ и҆ леѵі́тѡмъ. |
| 8καὶ ἔδωκεν Χελκιας καὶ Ζαχαριας καὶ Ησυηλος οἱ ἐπιστάται τοῦ ἱεροῦ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς πασχα πρόβατα δισχίλια ἑξακόσια, μόσχους τριακοσίους. | 8И҆ дадѐ хелкі́а и҆ заха́рїа и҆ сѷи́лъ приста̑вницы свѧти́лища жерцє́мъ на па́схꙋ ѻ҆ве́цъ двѣ̀ ты́сѧщы ше́сть сѡ́тъ, тельцє́въ три́ста. |
| 9καὶ Ιεχονιας καὶ Σαμαιας καὶ Ναθαναηλ ὁ ἀδελφὸς καὶ Ασαβιας καὶ Οχιηλος καὶ Ιωραμ χιλίαρχοι ἔδωκαν τοῖς Λευίταις εἰς πασχα πρόβατα πεντακισχίλια, μόσχους ἑπτακοσίους. | 9И҆ і҆ехо́нїа, и҆ саме́а, и҆ наѳана́илъ бра́тъ, и҆ а҆саві́а, и҆ ѻ҆хїи́лъ, и҆ і҆ѡра́мъ тысѧщенача́льницы да́ша леѵі́тѡмъ на па́схꙋ ѻ҆ве́цъ пѧ́ть ты́сѧщъ, тельцє́въ се́дмь сѡ́тъ. |
| 10καὶ ταῦτα τὰ γενόμενα· εὐπρεπῶς ἔστησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται | 10И҆ си̑мъ бы́вшымъ, благолѣ́пнѡ ста́ша свѧще́нницы и҆ леѵі́ти, и҆мѣ́юще ѡ҆прѣсно́ки, по племенѡ́мъ |
| 11ἔχοντες τὰ ἄζυμα κατὰ τὰς φυλὰς | 11и҆ по частенача́льствѡмъ ѻ҆тцє́въ, пред̾ людьмѝ приноси́ти гдⷭ҇ꙋ по пи̑саннымъ въ кни́зѣ мѡѷсе́овѣ, и҆ та́кѡ во ᲂу҆́трїе. |
| 12καὶ κατὰ τὰς μεριδαρχίας τῶν πατέρων ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ προσενεγκεῖν τῷ κυρίῳ κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ Μωυσῆ, καὶ οὕτω τὸ πρωινόν. | 12И҆ и҆спеко́ша па́схꙋ ѻ҆гне́мъ, ꙗ҆́коже подоба́ше, и҆ жє́ртвы свари́ша въ сосꙋ́дѣхъ мѣ́дѧныхъ и҆ въ коно́бѣхъ со благово́нїемъ, и҆ принесо́ша всѣ̑мъ, и҆̀же ѿ наро́да. |
| 13καὶ ὤπτησαν τὸ πασχα πυρὶ ὡς καθήκει καὶ τὰς θυσίας ἥψησαν ἐν τοῖς χαλκείοις καὶ λέβησιν μετ᾿ εὐωδίας καὶ ἀπήνεγκαν πᾶσι τοῖς ἐκ τοῦ λαοῦ. | 13И҆ по си́хъ ᲂу҆гото́ваша себѣ̀ и҆ свѧще́нникѡмъ бра́тїѧмъ свои̑мъ сыновѡ́мъ а҆арѡ̑нимъ. |
| 14μετὰ δὲ ταῦτα ἡτοίμασαν ἑαυτοῖς τε καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς Ααρων· οἱ γὰρ ἱερεῖς ἀνέφερον τὰ στέατα ἕως ἀωρίας, καὶ οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς Ααρων. | 14І҆ере́є бо возноша́хꙋ тꙋ̑чнаѧ до конца̀ часа̀, а҆ леѵі́ти ᲂу҆гото́ваша себѣ̀ и҆ жерцє́мъ бра́тїи свое́й, сынѡ́мъ а҆арѡ̑нимъ. |
| 15καὶ οἱ ἱεροψάλται υἱοὶ Ασαφ ἦσαν ἐπὶ τῆς τάξεως αὐτῶν κατὰ τὰ ὑπὸ Δαυιδ τεταγμένα καὶ Ασαφ καὶ Ζαχαριας καὶ Εδδινους οἱ παρὰ τοῦ βασιλέως, καὶ οἱ θυρωροὶ ἐφ᾿ ἑκάστου πυλῶνος· οὐκ ἔστιν παραβῆναι ἕκαστον τὴν ἑαυτοῦ ἐφημερίαν, οἱ γὰρ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν αὐτοῖς. | 15Свѧщеннопѣвцы́ же сы́нове а҆са́фѡвы бѧ́хꙋ въ чинꙋ̀ свое́мъ по за́повѣди даві́довѣ: и҆ а҆са́фъ, и҆ заха́рїа, и҆ є҆ддїнꙋ́съ и҆́же бѧ́ше ѿ царѧ̀. |
| 16καὶ συνετελέσθη τὰ τῆς θυσίας τοῦ κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ἀχθῆναι τὸ πασχα καὶ προσενεχθῆναι τὰς θυσίας ἐπὶ τὸ τοῦ κυρίου θυσιαστήριον κατὰ τὴν ἐπιταγὴν τοῦ βασιλέως Ιωσιου. | 16И҆ вра̑тари при кі́ихждо две́рехъ: да не престꙋпа́етъ кі́йждо своеѧ̀ чрєды̀, бра́тїѧ бо и҆̀хъ леѵі́ти ᲂу҆гото́ваша и҆̀мъ. |
| 17καὶ ἠγάγοσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ οἱ εὑρεθέντες ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ τὸ πασχα καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἡμέρας ἑπτά. | 17И҆ соверши́шасѧ жє́ртвы гдⷭ҇ни въ то́й де́нь сотвори́ти па́схꙋ |
| 18καὶ οὐκ ἤχθη τὸ πασχα τοιοῦτο ἐν τῷ Ισραηλ ἀπὸ τῶν χρόνων Σαμουηλ τοῦ προφήτου, | 18и҆ принестѝ жє́ртвы на же́ртвенникъ бж҃їй по повелѣ́нїю царѧ̀ і҆ѡсі́и. |
| 19καὶ πάντες οἱ βασιλεῖς τοῦ Ισραηλ οὐκ ἠγάγοσαν πασχα τοιοῦτον, οἷον ἤγαγεν Ιωσιας καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ οἱ Ιουδαῖοι καὶ πᾶς Ισραηλ οἱ εὑρεθέντες ἐν τῇ κατοικήσει αὐτῶν ἐν Ιερουσαλημ· | 19И҆ ѡ҆брѣ́тшїисѧ во вре́мѧ то̀ па́схꙋ и҆ пра́здникъ ѡ҆прѣсно́чный дні́й се́дмь. |
| 20ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει βασιλεύοντος Ιωσιου ἤχθη τὸ πασχα τοῦτο.– | 20И҆ не принесе́сѧ па́сха такова̀ во і҆и҃ли ѿ вре́мене самꙋи́ла прⷪ҇ро́ка, |
| 21καὶ ὠρθώθη τὰ ἔργα Ιωσιου ἐνώπιον τοῦ κυρίου αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ πλήρει εὐσεβείας. | 21и҆ всѝ ца́рїе і҆и҃лєвы не пра́здноваша таковы́ѧ па́схи, каковꙋ̀ сотворѝ і҆ѡсі́а, и҆ свѧще́нницы и҆ леѵі́ти, и҆ і҆ꙋде́є и҆ ве́сь і҆и҃ль ѡ҆брѣ́тшїйсѧ во ѡ҆бита́нїи свое́мъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ. |
| 22καὶ τὰ κατ᾿ αὐτὸν δὲ ἀναγέγραπται ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, περὶ τῶν ἡμαρτηκότων καὶ ἠσεβηκότων εἰς τὸν κύριον παρὰ πᾶν ἔθνος καὶ βασιλείαν, καὶ ἃ ἐλύπησαν αὐτὸν ἐν αἰσθήσει, καὶ οἱ λόγοι τοῦ κυρίου ἀνέστησαν ἐπὶ Ισραηλ. | 22Во ѻ҆смоена́десѧть лѣ́то ца́рствꙋющꙋ і҆ѡсі́и пра́зднована бы́сть па́сха сїѧ̀. |
| 23Καὶ μετὰ πᾶσαν τὴν πρᾶξιν ταύτην Ιωσιου συνέβη Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου ἐλθόντα πόλεμον ἐγεῖραι ἐν Χαρκαμυς ἐπὶ τοῦ Εὐφράτου, καὶ ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν αὐτῷ Ιωσιας. | 23И҆ ᲂу҆пра́влєна бы́ша дѣла̀ і҆ѡсі́єва пред̾ гдⷭ҇емъ є҆гѡ̀ се́рдцемъ по́лнымъ благоче́стїѧ: |
| 24καὶ διεπέμψατο βασιλεὺς Αἰγύπτου πρὸς αὐτὸν λέγων Τί ἐμοὶ καὶ σοί ἐστιν, βασιλεῦ τῆς Ιουδαίας; | 24и҆ ꙗ҆̀же ѡ҆ не́мъ, пи̑сана сꙋ́ть въ пре́жнихъ временѣ́хъ, ѡ҆ согрѣши́вшихъ и҆ нече́ствовавшихъ проти́вꙋ гдⷭ҇а па́че всѧ́кагѡ ꙗ҆зы́ка и҆ ца́рства и҆ и҆́миже ѡ҆скорби́ша є҆го̀ въ ра́зꙋмѣ: и҆ словеса̀ гдⷭ҇нѧ воста́ша на і҆и҃лѧ. |
| 25οὐχὶ πρὸς σὲ ἐξαπέσταλμαι ὑπὸ κυρίου τοῦ θεοῦ, ἐπὶ γὰρ τοῦ Εὐφράτου ὁ πόλεμός μού ἐστιν. καὶ νῦν κύριος μετ᾿ ἐμοῦ ἐστιν, καὶ κύριος μετ᾿ ἐμοῦ ἐπισπεύδων ἐστίν· ἀπόστηθι καὶ μὴ ἐναντιοῦ τῷ κυρίῳ. | 25И҆ по всемꙋ̀ дѣѧ́нїю семꙋ̀ і҆ѡсі́инꙋ, слꙋчи́сѧ фараѡ́нꙋ царю̀ є҆гѵ́петскомꙋ и҆дꙋ́щꙋ бра́нь воздви́гнꙋти въ харкамѵ́сѣ при є҆ѵфра́тѣ: и҆ и҆зы́де сопроти́вꙋ є҆мꙋ̀ і҆ѡсі́а. |
| 26καὶ οὐκ ἀπέστρεψεν ἑαυτὸν Ιωσιας ἐπὶ τὸ ἅρμα αὐτοῦ, ἀλλὰ πολεμεῖν αὐτὸν ἐπιχειρεῖ οὐ προσέχων ῥήμασιν Ιερεμιου προφήτου ἐκ στόματος κυρίου· | 26И҆ посла̀ ца́рь є҆гѵ́петскїй къ немꙋ̀, глаго́лѧ: что̀ мнѣ̀ и҆ тебѣ̀ є҆́сть, царю̀ і҆ꙋ́динъ; |
| 27ἀλλὰ συνεστήσατο πρὸς αὐτὸν πόλεμον ἐν τῷ πεδίῳ Μαγεδδαους, καὶ κατέβησαν οἱ ἄρχοντες πρὸς τὸν βασιλέα Ιωσιαν. | 27нѣ́смь на тѧ̀ по́сланъ ѿ гдⷭ҇а бг҃а, на є҆ѵфра́тъ бо бра́нь моѧ̀ є҆́сть: и҆ нн҃ѣ гдⷭ҇ь со мно́ю є҆́сть, и҆ гдⷭ҇ь поспѣша́ѧй мѝ є҆́сть, ѿстꙋпѝ ѿ менє̀ и҆ не сопротивлѧ́йсѧ гдⷭ҇еви. |
| 28καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς παισὶν αὐτοῦ Ἀποστήσατέ με ἀπὸ τῆς μάχης, ἠσθένησα γὰρ λίαν. καὶ εὐθέως ἀπέστησαν αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἀπὸ τῆς παρατάξεως, | 28И҆ не возврати́сѧ і҆ѡсі́а на колесни́цꙋ свою̀, но ра́товати є҆го̀ ᲂу҆си́ловашесѧ, не вне́млѧ словесє́мъ і҆еремі́и прⷪ҇ро́ка ѿ ᲂу҆́стъ гдⷭ҇нихъ: |
| 29καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὸ ἅρμα τὸ δευτέριον αὐτοῦ· καὶ ἀποκατασταθεὶς εἰς Ιερουσαλημ μετήλλαξεν τὸν βίον αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν τῷ πατρικῷ τάφῳ. | 29но поста́ви проти́вꙋ є҆гѡ̀ бра́нь на по́ли магеддѡ́нстѣмъ. И҆ снидо́ша нача̑льницы ко царю̀ і҆ѡсі́и. |
| 30καὶ ἐν ὅλῃ τῇ Ιουδαίᾳ ἐπένθησαν τὸν Ιωσιαν, καὶ ἐθρήνησεν Ιερεμιας ὁ προφήτης ὑπὲρ Ιωσιου, καὶ οἱ προκαθήμενοι σὺν γυναιξὶν ἐθρηνοῦσαν αὐτὸν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, καὶ ἐξεδόθη τοῦτο γίνεσθαι αἰεὶ εἰς ἅπαν τὸ γένος Ισραηλ. | 30И҆ речѐ ца́рь ѻ҆трокѡ́мъ свои̑мъ: и҆зведи́те мѧ̀ ѿ бра́ни, и҆знемого́хъ бо ѕѣлѡ̀. И҆ а҆́бїе и҆зведо́ша є҆го̀ ѻ҆́троцы є҆гѡ̀ и҆з̾ ѡ҆полче́нїѧ. |
| 31ταῦτα δὲ ἀναγέγραπται ἐν τῇ βύβλῳ τῶν ἱστορουμένων περὶ τῶν βασιλέων τῆς Ιουδαίας· καὶ τὸ καθ᾿ ἓν πραχθὲν τῆς πράξεως Ιωσιου καὶ τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ ἐν τῷ νόμῳ κυρίου, τά τε προπραχθέντα ὑπ᾿ αὐτοῦ καὶ τὰ νῦν, ἱστόρηται ἐν τῷ βυβλίῳ τῶν βασιλέων Ισραηλ καὶ Ιουδα. | 31И҆ взы́де на колесни́цꙋ вторꙋ́ю свою̀, и҆ прише́дъ во і҆ерⷭ҇ли́мъ жи́знь свою̀ премѣнѝ, и҆ погребе́нъ во ѻ҆́тчемъ гро́бѣ. |
| 32Καὶ ἀναλαβόντες οἱ ἐκ τοῦ ἔθνους τὸν Ιεχονιαν υἱὸν Ιωσιου ἀνέδειξαν βασιλέα ἀντὶ Ιωσιου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ὄντα ἐτῶν εἴκοσι τριῶν. | 32И҆ во все́й і҆ꙋде́и пла́каша ѡ҆ і҆ѡсі́и: и҆ рыда́ше і҆еремі́а прⷪ҇ро́къ ѡ҆ і҆ѡсі́и, и҆ предсѣдѧ́щїи со жена́ми пла́кахꙋ є҆го̀ да́же до сегѡ̀ днѐ. И҆ и҆здаде́сѧ сїѐ бы́ти всегда̀ на ве́сь ро́дъ і҆и҃левъ. |
| 33καὶ ἐβασίλευσεν ἐν Ιουδα καὶ Ιερουσαλημ μῆνας τρεῖς. καὶ ἀπεκατέστησεν αὐτὸν βασιλεὺς Αἰγύπτου βασιλεύειν ἐν Ιερουσαλημ | 33Сїѧ̑ же впи̑сана сꙋ́ть въ кни́зѣ по́вѣстей ѡ҆ царе́хъ і҆ꙋ́диныхъ, и҆ ко́еждо сотворе́ное дѣѧ́нїѧ і҆ѡсі́ина, и҆ сла́вы є҆гѡ̀, и҆ ра́зꙋма є҆гѡ̀ въ зако́нѣ гдⷭ҇ни: ꙗ҆̀же пре́жде сотворє́наѧ ѿ негѡ̀, и҆ ꙗ҆̀же нн҃ѣ, пи̑сана сꙋ́ть въ кни́зѣ царе́й і҆и҃левыхъ и҆ і҆ꙋ́диныхъ. |
| 34καὶ ἐζημίωσεν τὸ ἔθνος ἀργυρίου ταλάντοις ἑκατὸν καὶ χρυσίου ταλάντῳ ἑνί. | 34И҆ взе́мше сꙋ́щїи ѿ ꙗ҆зы́ка і҆ѡаха́за сы́на і҆ѡсі́ина, поста́виша царе́мъ вмѣ́стѡ і҆ѡсі́и ѻ҆тца̀ є҆гѡ̀, сꙋ́ша два́десѧти трїе́хъ лѣ́тъ. |
| 35καὶ ἀνέδειξεν ὁ βασιλεὺς Αἰγύπτου βασιλέα Ιωακιμ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βασιλέα τῆς Ιουδαίας καὶ Ιερουσαλημ. | 35И҆ ца́рствова над̾ і҆ꙋ́дою и҆ над̾ і҆ерⷭ҇ли́момъ мцⷭ҇ы трѝ: и҆ ѿста́ви є҆го̀ ца́рь є҆гѵ́петскїй, да не ца́рствꙋетъ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ. |
| 36καὶ ἔδησεν Ιωακιμ τοὺς μεγιστᾶνας, Ζαριον δὲ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ συλλαβὼν ἀνήγαγεν ἐξ Αἰγύπτου. | 36И҆ наложѝ на наро́дъ( і҆ꙋ́динъ) сребра̀ тала̑нтъ сто̀ и҆ зла́та є҆ди́нъ тала́нтъ. |
| 37Ἐτῶν δὲ ἦν εἴκοσι πέντε Ιωακιμ, ὅτε ἐβασίλευσεν τῆς Ιουδαίας καὶ Ιερουσαλημ, καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου. | 37И҆ поста́ви ца́рь є҆гѵ́петскїй і҆ѡакі́ма бра́та є҆гѡ̀ царе́мъ і҆ꙋде́и и҆ і҆ерⷭ҇ли́мꙋ. |
| 38ἐπ᾿ αὐτὸν δὲ ἀνέβη Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος καὶ δήσας αὐτὸν ἐν χαλκείῳ δεσμῷ ἀπήγαγεν εἰς Βαβυλῶνα. | 38И҆ свѧза̀ і҆ѡакі́мъ вельмо́жы, зараки́на же бра́та своего̀ є҆́мь и҆зведѐ и҆з̾ є҆гѵ́пта. |
| 39καὶ ἀπὸ τῶν ἱερῶν σκευῶν τοῦ κυρίου λαβὼν Ναβουχοδονοσορ καὶ ἀπενέγκας ἀπηρείσατο ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ ἐν Βαβυλῶνι. | 39Лѣ́тъ же бѧ́ше два́десѧти пѧтѝ і҆ѡакі́мъ, є҆гда̀ ца́рствовати нача̀ въ землѝ і҆ꙋ́динѣ и҆ і҆ерⷭ҇ли́мѣ: и҆ сотворѝ лꙋка́вое пред̾ гдⷭ҇емъ. |
| 40τὰ δὲ ἱστορηθέντα περὶ αὐτοῦ καὶ τῆς αὐτοῦ ἀκαθαρσίας καὶ δυσσεβείας ἀναγέγραπται ἐν τῇ βίβλῳ τῶν χρόνων τῶν βασιλέων. | 40На него́же и҆зы́де навꙋходоно́соръ ца́рь вавѷлѡ́нскїй, и҆ свѧза̀ є҆го̀ мѣ́дѧными ᲂу҆́зами, и҆ приведѐ въ вавѷлѡ́нъ: |
| 41Καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ αὐτοῦ Ιωακιμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ· ὅτε γὰρ ἀνεδείχθη, ἦν ἐτῶν δέκα ὀκτώ, | 41и҆ свѧщє́нныѧ сосꙋ́ды гдⷭ҇ни взе́мъ навꙋходоно́соръ и҆ прине́съ положѝ въ вавѷлѡ́нѣ во хра́мѣ свое́мъ. |
| 42βασιλεύει δὲ μῆνας τρεῖς καὶ ἡμέρας δέκα ἐν Ιερουσαλημ καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἔναντι κυρίου. | 42А҆ ꙗ҆̀же ѡ҆ не́мъ глагѡ́ланнаѧ, и҆ ѡ҆ нечистотѣ̀ є҆гѡ̀ и҆ ѡ҆ ѕлоче́стїи, пи̑сана сꙋ́ть въ кни́зѣ време́нъ ца́рскихъ. |
| 43Καὶ μετ᾿ ἐνιαυτὸν ἀποστείλας Ναβουχοδονοσορ μετήγαγεν αὐτὸν εἰς Βαβυλῶνα ἅμα τοῖς ἱεροῖς σκεύεσιν τοῦ κυρίου | 43И҆ воцари́сѧ і҆ѡакі́мъ сы́нъ є҆гѡ̀ вмѣ́стѡ є҆гѡ̀: є҆гда́ же поста́вленъ бы́сть, бѧ́ше лѣ́тъ ѻ҆смина́десѧти: |
| 44καὶ ἀνέδειξε Σεδεκιαν βασιλέα τῆς Ιουδαίας καὶ Ιερουσαλημ, Σεδεκιαν ὄντα ἐτῶν εἴκοσι ἑνός, βασιλεύει δὲ ἔτη ἕνδεκα. | 44ца́рствова же мцⷭ҇ы трѝ и҆ дні́й де́сѧть во і҆ерⷭ҇ли́мѣ, и҆ сотворѝ лꙋка́вое пред̾ гдⷭ҇емъ. |
| 45καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου καὶ οὐκ ἐνετράπη ἀπὸ τῶν ῥηθέντων λόγων ὑπὸ Ιερεμιου τοῦ προφήτου ἐκ στόματος τοῦ κυρίου. | 45И҆ по лѣ́тѣ посла́въ навꙋходоно́соръ, преселѝ є҆го̀ въ вавѷлѡ́нъ вкꙋ́пѣ со свѧще́нными сосꙋ̑ды гдⷭ҇ними, |
| 46καὶ ὁρκισθεὶς ἀπὸ τοῦ βασιλέως Ναβουχοδονοσορ τῷ ὀνόματι τοῦ κυρίου ἐπιορκήσας ἀπέστη καὶ σκληρύνας αὐτοῦ τὸν τράχηλον καὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ παρέβη τὰ νόμιμα κυρίου θεοῦ Ισραηλ. | 46и҆ поста́ви седекі́ю царѧ̀ і҆ꙋде́и и҆ і҆ерⷭ҇ли́мꙋ, сꙋ́ща лѣ́тъ два́десѧти є҆ди́нагѡ: ца́рствова же лѣ́тъ є҆динона́десѧть, |
| 47καὶ οἱ ἡγούμενοι δὲ τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἱερέων πολλὰ ἠσέβησαν καὶ ἠνόμησαν ὑπὲρ πάσας τὰς ἀκαθαρσίας πάντων τῶν ἐθνῶν καὶ ἐμίαναν τὸ ἱερὸν τοῦ κυρίου τὸ ἁγιαζόμενον ἐν Ιεροσολύμοις. | 47и҆ сотворѝ лꙋка́вое пред̾ гдⷭемъ и҆ не ᲂу҆стыдѣ́сѧ ѿ слове́съ рече́нныхъ і҆еремі́ею прⷪ҇ро́комъ ѿ ᲂу҆́стъ гдⷭ҇нихъ. |
| 48καὶ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τῶν πατέρων αὐτῶν διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ μετακαλέσαι αὐτούς, καθὸ ἐφείδετο αὐτῶν καὶ τοῦ σκηνώματος αὐτοῦ. | 48И҆ заклѧ́тъ бы́сть ѿ царѧ̀ навꙋходоно́сора и҆́менемъ гдⷭ҇нимъ, и҆ клѧ́всѧ ѿстꙋпѝ, и҆ ѡ҆жесточи́въ свою̀ вы́ю и҆ се́рдце своѐ, престꙋпѝ закѡ́ннаѧ гдⷭ҇а бг҃а і҆и҃лева. |
| 49αὐτοὶ δὲ ἐξεμυκτήρισαν ἐν τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ, καὶ ᾗ ἡμέρᾳ ἐλάλησεν κύριος, ἦσαν ἐκπαίζοντες τοὺς προφήτας αὐτοῦ ἕως τοῦ θυμωθέντα αὐτὸν ἐπὶ τῷ ἔθνει αὐτοῦ διὰ τὰ δυσσεβήματα προστάξαι ἀναβιβάσαι ἐπ᾿ αὐτοὺς τοὺς βασιλεῖς τῶν Χαλδαίων. | 49И҆ кнѧ́зїе люді́й и҆ свѧще́нникѡвъ мнѡ́гаѧ беззакѡ́нїѧ сотвори́ша, и҆ престꙋпи́ша па́че всѣ́хъ нечисто́тъ всѣ́хъ ꙗ҆зы́кѡвъ, и҆ ѡ҆скверни́ша до́мъ гдⷭ҇ень ѡ҆свѧще́нный во і҆ерⷭ҇ли́мѣ. |
| 50οὗτοι ἀπέκτειναν τοὺς νεανίσκους αὐτῶν ἐν ῥομφαίᾳ περικύκλῳ τοῦ ἁγίου αὐτῶν ἱεροῦ καὶ οὐκ ἐφείσαντο νεανίσκου καὶ παρθένου καὶ πρεσβύτου καὶ νεωτέρου, ἀλλὰ πάντας παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν. | 50И҆ посла̀ бг҃ъ ѻ҆те́цъ и҆̀хъ чрез̾ а҆́гг҃ла своего̀ призва́ти и҆́хъ, ꙗ҆́кѡ щадѧ́ше и҆ и҆ жили́ще своѐ: |
| 51καὶ πάντα τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ κυρίου τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρὰ καὶ τὰς κιβωτοὺς τοῦ κυρίου καὶ τὰς βασιλικὰς ἀποθήκας ἀναλαβόντες ἀπήνεγκαν εἰς Βαβυλῶνα. | 51ті́и же порꙋга́шасѧ пѡ́сланнымъ є҆гѡ̀: и҆ во́ньже де́нь гл҃а гдⷭь, бѧ́хꙋ рꙋга́ющесѧ прⷪ҇ро́кѡмъ є҆гѡ̀, |
| 52καὶ ἐνεπύρισαν τὸν οἶκον τοῦ κυρίου καὶ ἔλυσαν τὰ τείχα Ιεροσολύμων καὶ τοὺς πύργους αὐτῶν ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ | 52до́ндеже прогнѣ́ванъ то́й на ꙗ҆зы́къ сво́й за ѕлочє́стїѧ, повелѣ̀ и҆зы́ти на ни́хъ царє́мъ халдє́йскимъ: |
| 53καὶ συνετέλεσαν πάντα τὰ ἔνδοξα αὐτῆς ἀχρεῶσαι· καὶ τοὺς ἐπιλοίπους ἀπήγαγεν μετὰ ῥομφαίας εἰς Βαβυλῶνα. | 53ті́и ᲂу҆би́ша ю҆́ношъ и҆̀хъ мече́мъ ѡ҆́крестъ ст҃а́гѡ до́мꙋ и҆̀хъ: и҆ не пощадѣ́ша ю҆́ноши и҆ дѣ́вы, и҆ ста́рца и҆ младє́нца, |
| 54καὶ ἦσαν παῖδες αὐτῷ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ μέχρι τοῦ βασιλεῦσαι Πέρσας εἰς ἀναπλήρωσιν τοῦ ῥήματος τοῦ κυρίου ἐν στόματι Ιερεμιου | 54но всѣ́хъ предадѐ въ рꙋ́ки и҆́хъ: и҆ всѧ̑ свѧщє́нныѧ сосꙋ́ды гдⷭ҇ни ма̑лыѧ и҆ вели̑кїѧ, и҆ сосꙋ́ды кївѡ́та гдⷭ҇нѧ, и҆ ца̑рскїѧ ковче́ги взе́мше принесо́ша въ вавѷлѡ́нъ: |
| 55Ἕως τοῦ εὐδοκῆσαι τὴν γῆν τὰ σάββατα αὐτῆς, πάντα τὸν χρόνον τῆς ἐρημώσεως αὐτῆς, σαββατιεῖ εἰς συμπλήρωσιν ἐτῶν ἑβδομήκοντα. | 55и҆ сожго́ша до́мъ гдⷭ҇ень, и҆ разори́ша стѣ́ны і҆ерⷭ҇ли́ма, и҆ столпы̀ є҆гѡ̀ сожго́ша ѻ҆гне́мъ, |
| 56и҆ сконча́ша всѧ̑ честнѣ̑йшаѧ є҆гѡ̀ въ ничто́же, и҆ ѡ҆ста́вшихсѧ ѿ меча̀ ѿведо́ша и҆ вавѷлѡ́нъ: | |
| 57и҆ бѣ́ша рабѝ є҆мꙋ̀ и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀ да́же до ца́рства пе́рсскагѡ, во и҆сполне́нїе слове́съ гдⷭ҇нихъ ѿ ᲂу҆́стъ і҆еремі́иныхъ: | |
| 58до́ндеже благоизво́литъ землѧ̀ сꙋббѡ̑ты своѧ̑, во всѐ вре́мѧ ѡ҆пꙋстѣ́нїѧ своегѡ̀ сꙋббѡ́тствовати бꙋ́детъ во и҆сполне́нїе лѣ́тъ седми́десѧти. |