Неемі́и 9

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἐν ἡμέρᾳ εἰκοστῇ καὶ τετάρτῃ τοῦ μηνὸς τούτου συνήχθησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐν νηστείᾳ καὶ ἐν σάκκοις. 1Въ де́нь же два́десѧть четве́ртый мцⷭ҇а сегѡ̀ собра́шасѧ сы́нове і҆и҃лєвы въ постѣ̀ и҆ во вре́тищихъ, и҆ пе́рсть на глава́хъ и҆́хъ.
2καὶ ἐχωρίσθησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἀπὸ παντὸς υἱοῦ ἀλλοτρίου καὶ ἔστησαν καὶ ἐξηγόρευσαν τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν καὶ τὰς ἀνομίας τῶν πατέρων αὐτῶν. 2И҆ ѿлꙋчи́шасѧ сы́нове і҆и҃лєвы ѿ всѧ́кагѡ сы́на чꙋ́жда, и҆ и҆сповѣ́дахꙋ грѣхѝ своѧ̑ и҆ беззакѡ́нїѧ ѻ҆тє́цъ свои́хъ.
3καὶ ἔστησαν ἐπὶ στάσει αὐτῶν καὶ ἀνέγνωσαν ἐν βιβλίῳ νόμου κυρίου θεοῦ αὐτῶν καὶ ἦσαν ἐξαγορεύοντες τῷ κυρίῳ καὶ προσκυνοῦντες τῷ κυρίῳ θεῷ αὐτῶν. 3И҆ ста́ша на стоѧ́нїи свое́мъ и҆ что́ша въ кни́зѣ зако́на гдⷭ҇а бг҃а своегѡ̀ четвери́цею въ де́нь, и҆ бѧ́хꙋ и҆сповѣ́дающесѧ гдⷭ҇еви и҆ покланѧ́ющесѧ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ своемꙋ̀.
4καὶ ἔστη ἐπὶ ἀναβάσει τῶν Λευιτῶν Ἰησοῦς καὶ υἱοὶ Καδμιηλ, Σαχανια υἱὸς Σαραβια υἱοὶ Χανανι καὶ ἐβόησαν φωνῇ μεγάλῃ πρὸς κύριον τὸν θεὸν αὐτῶν. 4И҆ ста́ша на степе́ни леѵі́тѡвъ і҆исꙋ́съ и҆ сы́нове кадмїи̑ли, сахані́а сы́нъ сараві́инъ, сы́нове хана̑ни, и҆ возопи́ша гла́сомъ вели́кимъ ко гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ своемꙋ̀,
5καὶ εἴποσαν οἱ Λευῖται Ἰησοῦς καὶ Καδμιηλ Ἀνάστητε εὐλογεῖτε τὸν κύριον θεὸν ὑμῶν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος, καὶ εὐλογήσουσιν ὄνομα δόξης σου καὶ ὑψώσουσιν ἐπὶ πάσῃ εὐλογίᾳ καὶ αἰνέσει. 5и҆ реко́ша леѵі́ти, і҆исꙋ́съ и҆ кадмїи́лъ: воста́ните, благослови́те гдⷭ҇а бг҃а на́шего ѿ вѣ́ка да́же до вѣ́ка: и҆ благословѧ́тъ и҆́мѧ сла́вы твоеѧ̀, и҆ вознесꙋ́тъ во всѧ́цѣмъ благослове́нїи и҆ хвалѣ̀.
6καὶ εἶπεν Εσδρας Σὺ εἶ αὐτὸς κύριος μόνος· σὺ ἐποίησας τὸν οὐρανὸν καὶ τὸν οὐρανὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πᾶσαν τὴν στάσιν αὐτῶν, τὴν γῆν καὶ πάντα, ὅσα ἐστὶν ἐν αὐτῇ, τὰς θαλάσσας καὶ πάντα τὰ ἐν αὐταῖς, καὶ σὺ ζωοποιεῖς τὰ πάντα, καὶ σοὶ προσκυνοῦσιν αἱ στρατιαὶ τῶν οὐρανῶν. 6И҆ речѐ є҆́здра: ты̀ є҆сѝ са́мъ гдⷭ҇ь є҆ди́нъ, ты̀ сотвори́лъ є҆сѝ нб҃о и҆ нб҃о нб҃сѐ и҆ всѧ̑ во́и и҆́хъ, зе́млю и҆ всѧ̑, є҆ли̑ка на не́й сꙋ́ть, морѧ̀ и҆ всѧ̑, ꙗ҆̀же въ ни́хъ, и҆ ты̀ ѡ҆живлѧ́еши всѧ̑, и҆ во́и нбⷭ҇нїи покланѧ́ютсѧ тебѣ̀:
7σὺ εἶ κύριος θεός· σὺ ἐξελέξω ἐν Αβραμ καὶ ἐξήγαγες αὐτὸν ἐκ τῆς χώρας τῶν Χαλδαίων καὶ ἐπέθηκας αὐτῷ ὄνομα Αβρααμ· 7ты̀ є҆сѝ гдⷭ҇ь бг҃ъ, ты̀ и҆збра́лъ є҆сѝ а҆вра́ма и҆ и҆зве́лъ є҆сѝ є҆го̀ ѿ страны̀ халде́йскїѧ, и҆ положи́лъ є҆сѝ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ а҆враа́мъ,
8καὶ εὗρες τὴν καρδίαν αὐτοῦ πιστὴν ἐνώπιόν σου καὶ διέθου πρὸς αὐτὸν διαθήκην δοῦναι αὐτῷ τὴν γῆν τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Αμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Ιεβουσαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ· καὶ ἔστησας τοὺς λόγους σου, ὅτι δίκαιος σύ. 8и҆ ѡ҆брѣ́лъ є҆сѝ се́рдце є҆гѡ̀ вѣ́рно пред̾ тобо́ю, и҆ завѣща́лъ є҆сѝ съ ни́мъ завѣ́тъ да́ти є҆мꙋ̀ зе́млю ханане́йскꙋ и҆ хетте́йскꙋ, и҆ а҆морре́йскꙋ и҆ ферезе́йскꙋ, и҆ і҆евꙋсе́йскꙋ и҆ гергесе́йскꙋ, и҆ сѣ́мени є҆гѡ̀: и҆ ᲂу҆тверди́лъ є҆сѝ словеса̀ твоѧ̑, ꙗ҆́кѡ првⷣнъ є҆сѝ:
9καὶ εἶδες τὴν ταπείνωσιν τῶν πατέρων ἡμῶν ἐν Αἰγύπτῳ καὶ τὴν κραυγὴν αὐτῶν ἤκουσας ἐπὶ θάλασσαν ἐρυθράν. 9и҆ ви́дѣлъ є҆сѝ ѡ҆ѕлобле́нїе ѻ҆тє́цъ на́шихъ во є҆гѵ́птѣ, и҆ во́пль и҆́хъ ᲂу҆слы́шалъ є҆сѝ на мо́ри чермнѣ́мъ,
10καὶ ἔδωκας σημεῖα ἐν Αἰγύπτῳ ἐν Φαραω καὶ ἐν πᾶσιν τοῖς παισὶν αὐτοῦ καὶ ἐν παντὶ τῷ λαῷ τῆς γῆς αὐτοῦ, ὅτι ἔγνως ὅτι ὑπερηφάνησαν ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐποίησας σεαυτῷ ὄνομα ὡς ἡμέρα αὕτη. 10и҆ да́лъ є҆сѝ зна́мєнїѧ и҆ чꙋдеса̀ во є҆гѵ́птѣ на фараѡ́на и҆ на всѧ̑ рабы̑ є҆гѡ̀ и҆ на всѧ̑ лю́ди землѝ є҆гѡ̀: позна́лъ бо є҆сѝ, ꙗ҆́кѡ возгордѣ́шасѧ на ни́хъ, и҆ сотвори́лъ є҆сѝ себѣ̀ и҆́мѧ, ꙗ҆́коже де́нь се́й:
11καὶ τὴν θάλασσαν ἔρρηξας ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ παρήλθοσαν ἐν μέσῳ τῆς θαλάσσης ἐν ξηρασίᾳ, καὶ τοὺς καταδιώξαντας αὐτοὺς ἔρριψας εἰς βυθὸν ὡσεὶ λίθον ἐν ὕδατι σφοδρῷ. 11и҆ мо́ре расто́рглъ є҆сѝ пред̾ ни́ми, и҆ проидо́ша посредѣ̀ мо́рѧ по сꙋ́хꙋ, и҆ гони́тєли и҆́хъ вве́рглъ є҆сѝ въ глꙋбинꙋ̀, ꙗ҆́кѡ ка́мень въ водѣ̀ ѕѣ́льнѣй:
12καὶ ἐν στύλῳ νεφέλης ὡδήγησας αὐτοὺς ἡμέρας καὶ ἐν στύλῳ πυρὸς τὴν νύκτα τοῦ φωτίσαι αὐτοῖς τὴν ὁδόν, ἐν πορεύσονται ἐν αὐτῇ. 12и҆ въ столпѣ̀ ѡ҆́блачнѣ води́лъ є҆сѝ и҆̀хъ во днѝ и҆ въ столпѣ̀ ѻ҆́гненнѣ въ нощѝ, є҆́же ѡ҆свѣти́ти и҆̀мъ пꙋ́ть, по немꙋ́же и҆до́ша:
13καὶ ἐπὶ ὄρος Σινα κατέβης καὶ ἐλάλησας πρὸς αὐτοὺς ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἔδωκας αὐτοῖς κρίματα εὐθέα καὶ νόμους ἀληθείας, προστάγματα καὶ ἐντολὰς ἀγαθάς. 13и҆ на го́рꙋ сїна́йскꙋю сше́лъ є҆сѝ, и҆ гл҃алъ є҆сѝ къ ни̑мъ съ нб҃сѐ, и҆ да́лъ є҆сѝ и҆̀мъ сꙋдьбы̑ пра̑вы и҆ зако́нъ и҆́стинный, повєлѣ́нїѧ и҆ за́пѡвѣди бл҃ги:
14καὶ τὸ σάββατόν σου τὸ ἅγιον ἐγνώρισας αὐτοῖς, ἐντολὰς καὶ προστάγματα καὶ νόμον ἐνετείλω αὐτοῖς ἐν χειρὶ Μωυσῆ δούλου σου. 14и҆ сꙋббѡ́тꙋ ст҃ꙋ́ю твою̀ ꙗ҆ви́лъ є҆сѝ и҆̀мъ, за́пѡвѣди, повелѣ̑нїѧ и҆ зако́нъ повелѣ́лъ є҆сѝ и҆̀мъ рꙋко́ю мѡѷсе́а раба̀ твоегѡ̀:
15καὶ ἄρτον ἐξ οὐρανοῦ ἔδωκας αὐτοῖς εἰς σιτοδείαν αὐτῶν καὶ ὕδωρ ἐκ πέτρας ἐξήνεγκας αὐτοῖς εἰς δίψαν αὐτῶν. καὶ εἶπας αὐτοῖς εἰσελθεῖν κληρονομῆσαι τὴν γῆν, ἐφ᾿ ἣν ἐξέτεινας τὴν χεῖρά σου δοῦναι αὐτοῖς. 15хлѣ́бъ же съ небесѐ да́лъ є҆сѝ и҆̀мъ во а҆́лчбѣ и҆́хъ въ пи́щꙋ и҆̀мъ, и҆ во́дꙋ и҆з̾ ка́мене и҆зве́лъ є҆сѝ и҆̀мъ въ жа́жди и҆́хъ, и҆ ре́клъ є҆сѝ и҆̀мъ, да вни́дꙋтъ и҆ наслѣ́дѧтъ зе́млю, на ню́же просте́рлъ є҆сѝ рꙋ́кꙋ твою̀ да́ти и҆̀мъ:
16καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν ὑπερηφανεύσαντο καὶ ἐσκλήρυναν τὸν τράχηλον αὐτῶν καὶ οὐκ ἤκουσαν τῶν ἐντολῶν σου· 16ті́и же и҆ ѻ҆тцы̀ на́ши возгордѣ́шасѧ и҆ ѡ҆жесточи́ша вы̑ѧ своѧ̑ и҆ не послꙋ́шаша за́повѣдїй твои́хъ,
17καὶ ἀνένευσαν τοῦ εἰσακοῦσαι καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν τῶν θαυμασίων σου, ὧν ἐποίησας μετ᾿ αὐτῶν, καὶ ἐσκλήρυναν τὸν τράχηλον αὐτῶν καὶ ἔδωκαν ἀρχὴν ἐπιστρέψαι εἰς δουλείαν αὐτῶν ἐν Αἰγύπτῳ. καὶ σὺ θεὸς ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος, καὶ οὐκ ἐγκατέλιπες αὐτούς. 17и҆ не восхотѣ́ша слы́шати, и҆ не воспомѧнꙋ́ша чꙋде́съ твои́хъ, ꙗ҆̀же сотвори́лъ є҆сѝ и҆̀мъ: и҆ ѡ҆жесточи́ша вы́ю свою̀, и҆ да́ша нача́ло возврати́тисѧ на рабо́тꙋ свою̀ во є҆гѵ́петъ: ты́ же, бж҃е, млⷭ҇тивъ и҆ ще́дръ, долготерпѣли́въ и҆ многомлⷭ҇тивъ, и҆ не ѡ҆ста́вилъ є҆сѝ и҆̀хъ:
18ἔτι δὲ καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς μόσχον χωνευτὸν καὶ εἶπαν Οὗτοι οἱ θεοὶ οἱ ἐξαγαγόντες ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου· καὶ ἐποίησαν παροργισμοὺς μεγάλους. 18є҆ще́ же сотвори́ша себѣ̀ и҆ тельца̀ слїѧ́на и҆ реко́ша: сі́и бо́зи и҆зведо́ша на́съ и҆з̾ є҆гѵ́пта: и҆ сотвори́ша раздражє́нїѧ вє́лїѧ:
19καὶ σὺ ἐν οἰκτιρμοῖς σου τοῖς πολλοῖς οὐκ ἐγκατέλιπες αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ· τὸν στῦλον τῆς νεφέλης οὐκ ἐξέκλινας ἀπ᾿ αὐτῶν ἡμέρας ὁδηγῆσαι αὐτοὺς ἐν τῇ ὁδῷ καὶ τὸν στῦλον τοῦ πυρὸς τὴν νύκτα φωτίζειν αὐτοῖς τὴν ὁδόν, ἐν πορεύσονται ἐν αὐτῇ. 19ты́ же въ щедро́тахъ твои́хъ мно́гихъ не ѡ҆ста́вилъ є҆сѝ и҆́хъ въ пꙋсты́ни, сто́лпъ ѡ҆́блачный не ᲂу҆клони́лъ є҆сѝ ѿ ни́хъ во днѝ, є҆́же наста́вити и҆̀хъ на пꙋ́ть, и҆ сто́лпъ ѻ҆́гненный въ нощѝ, є҆́же ѡ҆свѣти́ти и҆̀мъ пꙋ́ть по немꙋ́же и҆до́ша,
20καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ἔδωκας συνετίσαι αὐτοὺς καὶ τὸ μαννα σοῦ οὐκ ἀφυστέρησας ἀπὸ στόματος αὐτῶν καὶ ὕδωρ ἔδωκας αὐτοῖς τῷ δίψει αὐτῶν. 20и҆ дх҃ъ тво́й бл҃гі́й да́лъ є҆сѝ, є҆́же наꙋчи́ти и҆̀хъ, и҆ ма́нны твоеѧ̀ не лиши́лъ є҆сѝ ѿ ᲂу҆́стъ и҆́хъ, и҆ во́дꙋ да́лъ є҆сѝ и҆̀мъ въ жа́жди и҆́хъ,
21καὶ τεσσαράκοντα ἔτη διέθρεψας αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὐχ ὑστέρησαν· ἱμάτια αὐτῶν οὐκ ἐπαλαιώθησαν, καὶ πόδες αὐτῶν οὐ διερράγησαν. 21и҆ четы́редесѧть лѣ́тъ препита́лъ є҆сѝ и҆̀хъ въ пꙋсты́ни, ничто́же и҆̀мъ ѡ҆скꙋдѣ̀: ѡ҆дѣѧ̑нїѧ и҆̀хъ не состарѣ́шасѧ, и҆ сапозѝ и҆́хъ не раздра́шасѧ:
22καὶ ἔδωκας αὐτοῖς βασιλείας καὶ λαοὺς καὶ διεμέρισας αὐτοῖς, καὶ ἐκληρονόμησαν τὴν γῆν Σηων βασιλέως Εσεβων καὶ τὴν γῆν Ωγ βασιλέως τοῦ Βασαν. 22и҆ да́лъ є҆сѝ и҆̀мъ ца̑рства, и҆ лю́ди раздѣли́лъ є҆сѝ и҆̀мъ, и҆ наслѣ́диша зе́млю сиѡ́на царѧ̀ є҆севѡ́нска и҆ зе́млю ѡ҆́га царѧ̀ васа́нска:
23καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτῶν ἐπλήθυνας ὡς τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰσήγαγες αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν, ἣν εἶπας τοῖς πατράσιν αὐτῶν, καὶ ἐκληρονόμησαν αὐτήν. 23и҆ ᲂу҆мно́жилъ є҆сѝ сы́ны и҆́хъ ꙗ҆́кѡ ѕвѣ́зды небє́сныѧ, и҆ вве́лъ є҆сѝ и҆̀хъ въ зе́млю, ѡ҆ не́йже гл҃алъ є҆сѝ ѻ҆тцє́мъ и҆́хъ вни́ти и҆ наслѣ́дити ю҆̀:
24καὶ ἐξέτριψας ἐνώπιον αὐτῶν τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν τῶν Χαναναίων καὶ ἔδωκας αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν καὶ τοὺς λαοὺς τῆς γῆς ποιῆσαι αὐτοῖς ὡς ἀρεστὸν ἐνώπιον αὐτῶν. 24(и҆ внидо́ша сы́нове и҆́хъ) и҆ наслѣ́диша зе́млю: и҆ сокрꙋши́лъ є҆сѝ пред̾ ни́ми ѡ҆бита́ющихъ въ землѝ ханане́йстѣй, и҆ да́лъ є҆сѝ и҆̀хъ въ рꙋ́кꙋ и҆́хъ, и҆ цари̑ и҆́хъ и҆ лю́ди землѝ, да сотворѧ́тъ и҆̀мъ ꙗ҆́коже ᲂу҆го́дно пред̾ ни́ми:
25καὶ κατελάβοσαν πόλεις ὑψηλὰς καὶ ἐκληρονόμησαν οἰκίας πλήρεις πάντων ἀγαθῶν, λάκκους λελατομημένους, ἀμπελῶνας καὶ ἐλαιῶνας καὶ πᾶν ξύλον βρώσιμον εἰς πλῆθος· καὶ ἐφάγοσαν καὶ ἐνεπλήσθησαν καὶ ἐλιπάνθησαν καὶ ἐτρύφησαν ἐν ἀγαθωσύνῃ σου τῇ μεγάλῃ. 25и҆ взѧ́ша гра́ды высѡ́кїѧ, и҆ ѡ҆держа́ша до́мы пѡ́лны всѣ́хъ благи́хъ, кла̑дѧзи ѡ҆граждє́ны ка́менїемъ, вїногра́ды и҆ ма̑слины и҆ всѧ́ко дре́во снѣ́дное во мно́жество, и҆ ꙗ҆до́ша и҆ насы́тишасѧ, и҆ ᲂу҆толстѣ́ша и҆ разшири́шасѧ во бл҃гости твое́й вели́цѣй:
26καὶ ἤλλαξαν καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ σοῦ καὶ ἔρριψαν τὸν νόμον σου ὀπίσω σώματος αὐτῶν καὶ τοὺς προφήτας σου ἀπέκτειναν, οἳ διεμαρτύραντο ἐν αὐτοῖς ἐπιστρέψαι αὐτοὺς πρὸς σέ, καὶ ἐποίησαν παροργισμοὺς μεγάλους. 26и҆ и҆змѣни́шасѧ и҆ ѿстꙋпи́ша ѿ тебє̀, и҆ поверго́ша зако́нъ тво́й созадѝ пло́ти своеѧ̀, и҆ прⷪ҇ро́ки твоѧ̑ и҆зби́ша, и҆̀же засвидѣ́тельствовахꙋ и҆̀мъ, да ѡ҆братѧ́тсѧ къ тебѣ̀, и҆ сотвори́ша хꙋлы̑ вели̑ки:
27καὶ ἔδωκας αὐτοὺς ἐν χειρὶ θλιβόντων αὐτούς, καὶ ἔθλιψαν αὐτούς· καὶ ἀνεβόησαν πρὸς σὲ ἐν καιρῷ θλίψεως αὐτῶν, καὶ σὺ ἐξ οὐρανοῦ σου ἤκουσας καὶ ἐν οἰκτιρμοῖς σου τοῖς μεγάλοις ἔδωκας αὐτοῖς σωτῆρας καὶ ἔσωσας αὐτοὺς ἐκ χειρὸς θλιβόντων αὐτούς. 27и҆ да́лъ є҆сѝ и҆̀хъ въ рꙋ́кꙋ ѡ҆скорблѧ́ющихъ ѧ҆̀, и҆ ѡ҆ѕло́биша и҆̀хъ: и҆ во бре́мѧ печа́ли своеѧ̀ возопи́ша къ тебѣ̀, и҆ ты̀ съ нб҃сѐ твоегѡ̀ ᲂу҆слы́шалъ є҆сѝ, и҆ по щедро́тамъ твои̑мъ мнѡ́гимъ да́лъ є҆сѝ и҆̀мъ спаси́телей, и҆ спⷭ҇лъ є҆сѝ и҆̀хъ ѿ рꙋ́къ вра̑гъ и҆́хъ:
28καὶ ὡς ἀνεπαύσαντο, ἐπέστρεψαν ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου· καὶ ἐγκατέλιπες αὐτοὺς εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ κατῆρξαν ἐν αὐτοῖς. καὶ πάλιν ἀνεβόησαν πρὸς σέ, καὶ σὺ ἐξ οὐρανοῦ εἰσήκουσας καὶ ἐρρύσω αὐτοὺς ἐν οἰκτιρμοῖς σου πολλοῖς. 28и҆ є҆гда̀ ᲂу҆поко́ишасѧ, возврати́шасѧ сотвори́ти лꙋка́вое пред̾ тобо́ю: и҆ ѡ҆ста́вилъ є҆сѝ и҆̀хъ въ рꙋка́хъ вра̑гъ и҆́хъ, и҆ ѡ҆блада́ша и҆́ми: и҆ па́ки возопи́ша къ тебѣ̀, ты́ же ѿ нб҃сѐ ᲂу҆слы́шалъ є҆сѝ, и҆ и҆зба́вилъ є҆сѝ и҆̀хъ въ щедро́тахъ твои́хъ мно́зѣхъ,
29καὶ ἐπεμαρτύρω αὐτοῖς ἐπιστρέψαι αὐτοὺς εἰς τὸν νόμον σου, καὶ οὐκ ἤκουσαν, ἀλλὰ ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου καὶ ἐν τοῖς κρίμασί σου ἡμάρτοσαν, ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς· καὶ ἔδωκαν νῶτον ἀπειθοῦντα καὶ τράχηλον αὐτῶν ἐσκλήρυναν καὶ οὐκ ἤκουσαν. 29и҆ засвидѣ́тельствовалъ є҆сѝ и҆̀мъ, да ѡ҆братѧ́тсѧ къ зако́нꙋ твоемꙋ̀: ѻ҆ни́ же возгордѣ́шасѧ и҆ не послꙋ́шаша, но въ за́повѣдехъ твои́хъ и҆ въ сꙋдьба́хъ твои́хъ согрѣши́ша, ꙗ҆̀же сотвори́въ человѣ́къ жи́въ бꙋ́детъ въ ни́хъ: и҆ да́ша плещы̀ непокѡри́выѧ, и҆ вы́ю свою̀ ѡ҆жесточи́ша, и҆ не послꙋ́шаша:
30καὶ εἵλκυσας ἐπ᾿ αὐτοὺς ἔτη πολλὰ καὶ ἐπεμαρτύρω αὐτοῖς ἐν πνεύματί σου ἐν χειρὶ προφητῶν σου· καὶ οὐκ ἠνωτίσαντο, καὶ ἔδωκας αὐτοὺς ἐν χειρὶ λαῶν τῆς γῆς. 30и҆ продолжи́лъ є҆сѝ на ни́хъ лѣ̑та мнѡ́га, и҆ засвидѣ́тельствовалъ є҆сѝ и҆̀мъ дх҃омъ твои́мъ и҆ рꙋко́ю прⷪ҇рѡ́къ твои́хъ, и҆ не внѧ́ша, и҆ пре́далъ є҆сѝ и҆̀хъ въ рꙋ́кꙋ люді́й земны́хъ:
31καὶ σὺ ἐν οἰκτιρμοῖς σου τοῖς πολλοῖς οὐκ ἐποίησας αὐτοὺς συντέλειαν καὶ οὐκ ἐγκατέλιπες αὐτούς, ὅτι ἰσχυρὸς εἶ καὶ ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων. 31въ млⷭ҇рдїихъ же твои́хъ мно́гихъ не сотвори́лъ є҆сѝ и҆̀хъ въ сконча́нїе, нижѐ ѡ҆ста́вилъ є҆сѝ и҆̀хъ, ꙗ҆́кѡ бг҃ъ си́ленъ є҆сѝ и҆ млⷭ҇тивъ и҆ ще́дръ:
32καὶ νῦν, θεὸς ἡμῶν ἰσχυρὸς μέγας κραταιὸς καὶ φοβερὸς φυλάσσων τὴν διαθήκην σου καὶ τὸ ἔλεός σου, μὴ ὀλιγωθήτω ἐνώπιόν σου πᾶς μόχθος, ὃς εὗρεν ἡμᾶς καὶ τοὺς βασιλεῖς ἡμῶν καὶ τοὺς ἄρχοντας ἡμῶν καὶ τοὺς ἱερεῖς ἡμῶν καὶ τοὺς προφήτας ἡμῶν καὶ τοὺς πατέρας ἡμῶν καὶ ἐν παντὶ τῷ λαῷ σου ἀπὸ ἡμερῶν βασιλέων Ασσουρ καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. 32и҆ нн҃ѣ, бж҃е на́шъ крѣ́пкїй, вели́кїй, держа́вный и҆ стра́шный, хранѧ́й завѣ́тъ тво́й и҆ млⷭть твою̀, да не ꙗ҆ви́тсѧ ма́лъ пред̾ тобо́ю всѧ́къ трꙋ́дъ, и҆́же ѡ҆брѣ́те на́съ и҆ цари̑ на́шѧ, и҆ нача́льники на́шѧ и҆ свѧще́нники на́шѧ, и҆ прⷪ҇ро́ки на́шѧ и҆ ѻ҆тцы̀ на́шѧ и҆ всѧ̑ лю́ди твоѧ̑, ѿ дні́й царе́й а҆ссꙋ́рскихъ и҆ да́же до днѐ сегѡ̀:
33καὶ σὺ δίκαιος ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐρχομένοις ἐφ᾿ ἡμᾶς, ὅτι ἀλήθειαν ἐποίησας, καὶ ἡμεῖς ἐξημάρτομεν. 33и҆ ты̀ првⷣнъ во всѣ́хъ, ꙗ҆̀же прїидо́ша на на́съ, ꙗ҆́кѡ и҆́стинꙋ сотвори́лъ є҆сѝ, мы́ же согрѣши́хомъ:
34καὶ οἱ βασιλεῖς ἡμῶν καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν καὶ οἱ ἱερεῖς ἡμῶν καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν οὐκ ἐποίησαν τὸν νόμον σου καὶ οὐ προσέσχον τῶν ἐντολῶν σου καὶ τὰ μαρτύριά σου, διεμαρτύρω αὐτοῖς. 34и҆ ца́рїе на́ши и҆ нача̑льницы на́ши, и҆ свѧще́нницы на́ши и҆ ѻ҆тцы̀ на́ши не сотвори́ша зако́на твоегѡ̀ и҆ не внима́ша повелѣ́нїємъ твои̑мъ и҆ свидѣ́нїємъ твои̑мъ, и҆́миже засвидѣ́тельствовалъ є҆сѝ и҆̀мъ,
35καὶ αὐτοὶ ἐν βασιλείᾳ σου καὶ ἐν ἀγαθωσύνῃ σου τῇ πολλῇ, ἔδωκας αὐτοῖς, καὶ ἐν τῇ γῇ τῇ πλατείᾳ καὶ λιπαρᾷ, ἔδωκας ἐνώπιον αὐτῶν, οὐκ ἐδούλευσάν σοι καὶ οὐκ ἀπέστρεψαν ἀπὸ ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν τῶν πονηρῶν. 35и҆ ті́и во црⷭ҇твїи твое́мъ и҆ во бл҃госты́ни твое́й мно́зѣ, ю҆́же да́лъ є҆сѝ и҆̀мъ, и҆ въ землѝ широ́цѣй и҆ тꙋ́чнѣй, ю҆́же да́лъ є҆сѝ пред̾ ни́ми, не послꙋжи́ша тебѣ̀ и҆ не ѿврати́шасѧ ѿ начина́нїй свои́хъ лꙋка́выхъ:
36ἰδού ἐσμεν σήμερον δοῦλοι, καὶ γῆ, ἣν ἔδωκας τοῖς πατράσιν ἡμῶν φαγεῖν τὸν καρπὸν αὐτῆς, 36сѐ, мы̀ дне́сь є҆смы̀ рабѝ, и҆ землѧ̀, ю҆́же да́лъ є҆сѝ ѻ҆тцє́мъ на́шымъ ꙗ҆́сти пло́дъ є҆ѧ̀ и҆ блага̑ѧ є҆ѧ̀, сѐ, є҆смы̀ рабѝ на не́й:
37τοῖς βασιλεῦσιν, οἷς ἔδωκας ἐφ᾿ ἡμᾶς ἐν ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ ἐπὶ τὰ σώματα ἡμῶν ἐξουσιάζουσιν καὶ ἐν κτήνεσιν ἡμῶν ὡς ἀρεστὸν αὐτοῖς, καὶ ἐν θλίψει μεγάλῃ ἐσμέν. 37и҆ плоды̀ є҆ѧ̀ мно́зи царє́мъ, и҆̀мже пре́далъ є҆сѝ на́съ за грѣхѝ на́шѧ, и҆ тѣлесы̀ на́шими влады́чествꙋютъ и҆ скѡты̀ на́шими, ꙗ҆́коже ᲂу҆го́дно и҆̀мъ, и҆ въ печа́ли вели́цѣй є҆смы̀:
38и҆ во всѣ́хъ си́хъ мы̀ полага́емъ завѣ́тъ вѣ́ренъ и҆ пи́шемъ, и҆ печа́таютъ всѝ нача̑льницы на́ши, леѵі́ти на́ши и҆ свѧще́нницы на́ши.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms