І҆ꙋді́ѳ 8

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ ἤκουσεν ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις Ιουδιθ θυγάτηρ Μεραρι υἱοῦ Ωξ υἱοῦ Ιωσηφ υἱοῦ Οζιηλ υἱοῦ Ελκια υἱοῦ Ανανιου υἱοῦ Γεδεων υἱοῦ Ραφαιν υἱοῦ Αχιτωβ υἱοῦ Ηλιου υἱοῦ Χελκιου υἱοῦ Ελιαβ υἱοῦ Ναθαναηλ υἱοῦ Σαλαμιηλ υἱοῦ Σαρασαδαι υἱοῦ Ισραηλ. 1И҆ ᲂу҆слы́ша во дне́хъ ѻ҆́нѣхъ і҆ꙋді́ѳъ дще́рь мерарі́и, сы́на ѡ҆́ѯова, сы́на і҆ѡ́сифова, сы́на ѻ҆зїи́лева, сы́на є҆лкі́ева, сы́на а҆нані́ева, сы́на гедеѡ́нова, сы́на рафаі́нова, сы́на а҆кїѳѡ́нова, сы́на и҆лі́ева, сы́на є҆лїа́вова, сы́на наѳанаи́лева, сы́на саламїи́лева, сы́на саласадаі́ева, сы́на і҆еи́лева.
2καὶ ἀνὴρ αὐτῆς Μανασσης τῆς φυλῆς αὐτῆς καὶ τῆς πατριᾶς αὐτῆς· καὶ ἀπέθανεν ἐν ἡμέραις θερισμοῦ κριθῶν· 2И҆ мꙋ́жъ є҆ѧ̀ манассі́а, ѿ пле́мене є҆ѧ̀ и҆ ѻ҆те́чества є҆ѧ̀, и҆ ᲂу҆́мре во дне́хъ жа́твы ꙗ҆чме́нѧ:
3ἐπέστη γὰρ ἐπὶ τοὺς δεσμεύοντας τὰ δράγματα ἐν τῷ πεδίῳ, καὶ καύσων ἦλθεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν κλίνην αὐτοῦ καὶ ἐτελεύτησεν ἐν Βαιτυλουα τῇ πόλει αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν τῷ ἀγρῷ τῷ ἀνὰ μέσον Δωθαιμ καὶ Βαλαμων. 3настоѧ́ше бо над̾ вѧ́жꙋщими снопы̀ на по́ли, и҆ зно́й прїи́де на главꙋ̀ є҆гѡ̀, и҆ падѐ на ѻ҆́дръ и҆ сконча́сѧ во ветѷлꙋ́и гра́дѣ свое́мъ: и҆ погребо́ша є҆го̀ со ѻ҆тцы̑ є҆гѡ̀ на селѣ̀ сꙋ́щемъ посредѣ̀ дѡѳаі́ма и҆ валамѡ́на.
4καὶ ἦν Ιουδιθ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτῆς χηρεύουσα ἔτη τρία καὶ μῆνας τέσσαρας. 4И҆ бѣ̀ і҆ꙋді́ѳъ въ домꙋ̀ свое́мъ вдо́вствꙋющи лѣ̑та трѝ и҆ мцⷭ҇ы четы́ри.
5καὶ ἐποίησεν ἑαυτῇ σκηνὴν ἐπὶ τοῦ δώματος τοῦ οἴκου αὐτῆς καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν ὀσφὺν αὐτῆς σάκκον, καὶ ἦν ἐπ᾿ αὐτῆς τὰ ἱμάτια τῆς χηρεύσεως αὐτῆς. 5И҆ сотворѝ себѣ̀ жили́ще на кро́вѣ до́мꙋ своегѡ̀ и҆ возложѝ на чре́сло своѐ вре́тище, и҆ бѧ́хꙋ на не́й ри̑зы вдовства̀ є҆ѧ̀:
6καὶ ἐνήστευε πάσας τὰς ἡμέρας τῆς χηρεύσεως αὐτῆς χωρὶς προσαββάτων καὶ σαββάτων καὶ προνουμηνιῶν καὶ νουμηνιῶν καὶ ἑορτῶν καὶ χαρμοσυνῶν οἴκου Ισραηλ. 6и҆ постѧ́шесѧ всѧ̑ дни̑ вдовства̀ своегѡ̀ кромѣ̀ предсꙋббѡ́тїй и҆ сꙋббѡ́тъ, и҆ предновомⷭ҇чїй и҆ новомⷭ҇чїй, и҆ пра́здникѡвъ и҆ ра́дованїй до́мꙋ і҆и҃лева:
7καὶ ἦν καλὴ τῷ εἴδει καὶ ὡραία τῇ ὄψει σφόδρα· καὶ ὑπελίπετο αὐτῇ Μανασσης ἀνὴρ αὐτῆς χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας καὶ κτήνη καὶ ἀγρούς, καὶ ἔμενεν ἐπ᾿ αὐτῶν. 7и҆ бѣ̀ добра̀ ви́домъ и҆ красна̀ взо́ромъ ѕѣлѡ̀: и҆ ѡ҆ста́ви є҆́й манассі́а мꙋ́жъ є҆ѧ̀ сребро̀ и҆ зла́то, и҆ ѻ҆́троки и҆ ѻ҆трокѡви́цы, и҆ скоты̀ и҆ се́ла, и҆ пребыва́ше над̾ ни́ми:
8καὶ οὐκ ἦν ὃς ἐπήνεγκεν αὐτῇ ῥῆμα πονηρόν, ὅτι ἐφοβεῖτο τὸν θεὸν σφόδρα.– 8и҆ не бѣ̀, и҆́же бы нане́слъ є҆́й глаго́лъ ѕлы́й поне́же боѧ́шесѧ бг҃а ѕѣлѡ̀.
9καὶ ἤκουσεν τὰ ῥήματα τοῦ λαοῦ τὰ πονηρὰ ἐπὶ τὸν ἄρχοντα, ὅτι ὠλιγοψύχησαν ἐν τῇ σπάνει τῶν ὑδάτων, καὶ ἤκουσεν πάντας τοὺς λόγους Ιουδιθ, οὓς ἐλάλησεν πρὸς αὐτοὺς Οζιας, ὡς ὤμοσεν αὐτοῖς παραδώσειν τὴν πόλιν μετὰ ἡμέρας πέντε τοῖς Ἀσσυρίοις· 9И҆ ᲂу҆слы́ша глаго́лы люді́й ѕлы̑ѧ на нача́льника, ꙗ҆́кѡ возмалодꙋ́шествоваша ѡ҆ скꙋ́дости во́дъ: и҆ слы́ша всѧ̑ словеса̀ і҆ꙋді́ѳъ, ꙗ҆̀же глаго́лаше къ ни̑мъ ѻ҆зі́а, ꙗ҆́кѡ клѧ́тсѧ и҆̀мъ преда́ти гра́дъ по пѧтѝ дне́хъ а҆ссѷрі́ѡмъ:
10καὶ ἀποστείλασα τὴν ἅβραν αὐτῆς τὴν ἐφεστῶσαν πᾶσιν τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτῆς ἐκάλεσεν Χαβριν καὶ Χαρμιν τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως αὐτῆς, 10и҆ посла́вши рабы́ню свою̀, приста́вницꙋ всемꙋ̀ и҆мѣ́нїю є҆ѧ̀, призва̀ ѻ҆зі́ю и҆ хаврі́на и҆ хармі́на, старѣ́йшинъ гра́да своегѡ̀.
11καὶ ἦλθον πρὸς αὐτήν, καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Ἀκούσατε δή μου, ἄρχοντες τῶν κατοικούντων ἐν Βαιτυλουα· ὅτι οὐκ εὐθὴς λόγος ὑμῶν, ὃν ἐλαλήσατε ἐναντίον τοῦ λαοῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ καὶ ἐστήσατε τὸν ὅρκον τοῦτον, ὃν ἐλαλήσατε ἀνὰ μέσον τοῦ θεοῦ καὶ ὑμῶν καὶ εἴπατε ἐκδώσειν τὴν πόλιν τοῖς ἐχθροῖς ἡμῶν, ἐὰν μὴ ἐν αὐταῖς ἐπιστρέψῃ κύριος βοήθειαν ὑμῖν. 11И҆ прїидо́ша къ не́й, и҆ речѐ къ ни̑мъ: послꙋ́шайте ᲂу҆̀бо менѐ, нача̑льницы живꙋ́щихъ во ветѷлꙋ́и, ꙗ҆́кѡ непра́во сло́во ва́ше, є҆́же глаго́ласте пред̾ людьмѝ въ де́нь се́й, и҆ ᲂу҆ста́висте клѧ́твꙋ, ю҆́же глаго́ласте междꙋ̀ бг҃омъ и҆ ва́ми, и҆ рѣ́сте преда́ти гра́дъ врагѡ́мъ на́шымъ, а҆́ще не въ ты̑ѧ ѡ҆брати́тсѧ гдⷭ҇ь помощѝ на́мъ:
12καὶ νῦν τίνες ἐστὲ ὑμεῖς, οἳ ἐπειράσατε τὸν θεὸν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ σήμερον καὶ ἵστατε ὑπὲρ τοῦ θεοῦ ἐν μέσῳ υἱῶν ἀνθρώπων; 12и҆ нн҃ѣ кто̀ є҆стѐ вы̀, и҆̀же и҆скꙋси́сте бг҃а во дне́шнїй де́нь, и҆ ᲂу҆ста́висте кромѣ̀ бг҃а посредѣ̀ сынѡ́въ человѣ́ческихъ;
13καὶ νῦν κύριον παντοκράτορα ἐξετάζετε καὶ οὐθὲν ἐπιγνώσεσθε ἕως τοῦ αἰῶνος. 13и҆ нн҃ѣ гдⷭ҇а вседержи́телѧ и҆спытꙋ́ете, и҆ ничто́же позна́ете да́же до вѣ́ка,
14ὅτι βάθος καρδίας ἀνθρώπου οὐχ εὑρήσετε καὶ λόγους τῆς διανοίας αὐτοῦ οὐ διαλήμψεσθε· καὶ πῶς τὸν θεόν, ὃς ἐποίησεν πάντα ταῦτα, ἐρευνήσετε καὶ τὸν νοῦν αὐτοῦ ἐπιγνώσεσθε καὶ τὸν λογισμὸν αὐτοῦ κατανοήσετε; μηδαμῶς, ἀδελφοί, μὴ παροργίζετε κύριον τὸν θεὸν ἡμῶν. 14поне́же глꙋбины̀ се́рдца человѣ́ческагѡ не и҆зслѣ́дите и҆ слове́съ мы́сли є҆гѡ̀ не пости́гнете: и҆ ка́кѡ бг҃а, и҆́же сотворѝ всѧ̑ сїѧ̑, и҆спыта́ете, и҆ ᲂу҆́мъ є҆гѡ̀ ᲂу҆вѣ́даете, и҆ мы́сль є҆гѡ̀ позна́ете; ника́коже, бра́тїѧ, не прогнѣвлѧ́йте гдⷭ҇а бг҃а на́шегѡ:
15ὅτι ἐὰν μὴ βούληται ἐν ταῖς πέντε ἡμέραις βοηθῆσαι ἡμῖν, αὐτὸς ἔχει τὴν ἐξουσίαν ἐν αἷς θέλει σκεπάσαι ἡμέραις καὶ ὀλεθρεῦσαι ἡμᾶς πρὸ προσώπου τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. 15занѐ а҆́ще не восхо́щетъ въ пѧтѝ дне́хъ помощѝ на́мъ, то́й и҆́мать вла́сть въ кі́ихъ хо́щетъ покры́ти дне́хъ, и҆лѝ и҆ и҆стреби́ти на́съ пред̾ лице́мъ врагѡ́въ на́шихъ:
16ὑμεῖς δὲ μὴ ἐνεχυράζετε τὰς βουλὰς κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν, ὅτι οὐχ ὡς ἄνθρωπος θεὸς ἀπειληθῆναι οὐδ᾿ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου διαιτηθῆναι. 16вы́ же не ѡ҆должа́йте совѣ́тами гдⷭ҇а бг҃а на́шего, занѐ не ꙗ҆́кѡ человѣ́кꙋ бг҃ꙋ прети́ти, нижѐ ꙗ҆́кѡ сы́на человѣ́ча сꙋди́ти:
17διόπερ ἀναμένοντες τὴν παρ᾿ αὐτοῦ σωτηρίαν ἐπικαλεσώμεθα αὐτὸν εἰς βοήθειαν ἡμῶν, καὶ εἰσακούσεται τῆς φωνῆς ἡμῶν, ἐὰν αὐτῷ ἀρεστόν. 17сегѡ̀ ра́ди ѡ҆жида́юще ѿ негѡ̀ спⷭ҇нїѧ, призове́мъ є҆го̀ на по́мощь на́шꙋ, и҆ послꙋ́шаетъ гла́са на́шегѡ, а҆́ще бꙋ́детъ є҆мꙋ̀ ᲂу҆го́дно:
18ὅτι οὐκ ἀνέστη ἐν ταῖς γενεαῖς ἡμῶν οὐδέ ἐστιν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ σήμερον οὔτε φυλὴ οὔτε πατριὰ οὔτε δῆμος οὔτε πόλις ἐξ ἡμῶν, οἳ προσκυνοῦσι θεοῖς χειροποιήτοις, καθάπερ ἐγένετο ἐν ταῖς πρότερον ἡμέραις· 18и҆́бо не воста̀ въ ро́дѣхъ на́шихъ, нижѐ є҆́сть во дне́шнїй де́нь, нижѐ пле́мѧ, нижѐ ѻ҆те́чество, нижѐ со́нмъ, нижѐ гра́дъ ѿ на́съ, и҆̀же покланѧ́ютсѧ богѡ́мъ рꙋкотворє́ннымъ, ꙗ҆́коже бы́сть въ пе́рвыхъ дне́хъ,
19ὧν χάριν ἐδόθησαν εἰς ῥομφαίαν καὶ εἰς διαρπαγὴν οἱ πατέρες ἡμῶν καὶ ἔπεσον πτῶμα μέγα ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. 19и҆́хже ра́ди пре́дани бы́ша под̾ ме́чь и҆ на расхище́нїе ѻ҆тцы̀ на́ши и҆ падо́ша паде́нїемъ вели́кимъ пред̾ врага́ми на́шими:
20ἡμεῖς δὲ ἕτερον θεὸν οὐκ ἔγνωμεν πλὴν αὐτοῦ· ὅθεν ἐλπίζομεν ὅτι οὐχ ὑπερόψεται ἡμᾶς οὐδ᾿ ἀπὸ τοῦ γένους ἡμῶν. 20мы́ же и҆на́гѡ бг҃а не позна́хомъ ра́звѣ є҆гѡ̀, тѣ́мже ᲂу҆пова́емъ, ꙗ҆́кѡ не пре́зритъ на́съ, нижѐ ѿ ро́да на́шегѡ:
21ὅτι ἐν τῷ λημφθῆναι ἡμᾶς οὕτως καὶ λημφθήσεται πᾶσα Ιουδαία, καὶ προνομευθήσεται τὰ ἅγια ἡμῶν, καὶ ἐκζητήσει τὴν βεβήλωσιν αὐτῶν ἐκ τοῦ αἵματος ἡμῶν 21поне́же, внегда̀ взѧ̑тымъ бы́ти на́мъ, та́кѡ сѧ́детъ всѧ̀ і҆ꙋде́а, и҆ расхищє́на бꙋ́дꙋтъ свѧта̑ѧ на̑ша, и҆ взы́щетъ ѡ҆скверне́нїѧ и҆́хъ ѿ ᲂу҆́стъ на́шихъ,
22καὶ τὸν φόνον τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν καὶ τὴν αἰχμαλωσίαν τῆς γῆς καὶ τὴν ἐρήμωσιν τῆς κληρονομίας ἡμῶν ἐπιστρέψει εἰς κεφαλὴν ἡμῶν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, οὗ ἐὰν δουλεύσωμεν ἐκεῖ, καὶ ἐσόμεθα εἰς πρόσκομμα καὶ εἰς ὄνειδος ἐναντίον τῶν κτωμένων ἡμᾶς. 22и҆ ᲂу҆бїє́нїѧ бра́тїи на́шеѧ и҆ плѣне́нїе землѝ и҆ ѡ҆пꙋстѣ́нїе наслѣ́дїѧ на́шегѡ ѡ҆брати́тъ на главꙋ̀ на́шꙋ во ꙗ҆зы́цѣхъ, и҆дѣ́же а҆́ще порабо́таемъ та́мѡ, и҆ бꙋ́демъ въ собла́знъ и҆ въ поноше́нїе пред̾ стѧжа́вшими на́съ,
23ὅτι οὐ κατευθυνθήσεται δουλεία ἡμῶν εἰς χάριν, ἀλλ᾿ εἰς ἀτιμίαν θήσει αὐτὴν κύριος θεὸς ἡμῶν. 23и҆́бо не и҆спра́витсѧ слꙋ́жба на́ша въ благода́ть, но въ безче́стїе положи́тъ ю҆̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ на́шъ:
24καὶ νῦν, ἀδελφοί, ἐπιδειξώμεθα τοῖς ἀδελφοῖς ἡμῶν, ὅτι ἐξ ἡμῶν κρέμαται ψυχὴ αὐτῶν, καὶ τὰ ἅγια καὶ οἶκος καὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπεστήρισται ἐφ᾿ ἡμῖν. 24и҆ нн҃ѣ, бра́тїѧ, пока́жемъ бра́тїи на́шей, ꙗ҆́кѡ ѿ на́съ зави́ситъ дꙋша̀ и҆́хъ, и҆ свѧта̑ѧ и҆ до́мъ и҆ ѻ҆лта́рь ᲂу҆твержда́етсѧ на на́съ:
25παρὰ ταῦτα πάντα εὐχαριστήσωμεν κυρίῳ τῷ θεῷ ἡμῶν, ὃς πειράζει ἡμᾶς καθὰ καὶ τοὺς πατέρας ἡμῶν. 25кромѣ̀ си́хъ всѣ́хъ возблагодари́мъ гдⷭ҇еви бг҃ꙋ на́шемꙋ, и҆́же и҆скꙋша́етъ на́съ, ꙗ҆́коже и҆ ѻ҆тцє́въ на́шихъ:
26μνήσθητε ὅσα ἐποίησεν μετὰ Αβρααμ καὶ ὅσα ἐπείρασεν τὸν Ισαακ καὶ ὅσα ἐγένετο τῷ Ιακωβ ἐν Μεσοποταμίᾳ τῆς Συρίας ποιμαίνοντι τὰ πρόβατα Λαβαν τοῦ ἀδελφοῦ τῆς μητρὸς αὐτοῦ. 26помѧни́те, є҆ли̑ка сотворѝ со а҆враа́момъ, и҆ є҆ли́кими и҆скꙋша́ше і҆саа́ка, и҆ є҆ли̑ка бы́ша і҆а́кѡвꙋ въ месопота́мїи сѵ́рстѣй, пасꙋ́щꙋ ѻ҆́вцы лава́на бра́та ма́тере своеѧ̀,
27ὅτι οὐ καθὼς ἐκείνους ἐπύρωσεν εἰς ἐτασμὸν τῆς καρδίας αὐτῶν, καὶ ἡμᾶς οὐκ ἐξεδίκησεν, ἀλλ᾿ εἰς νουθέτησιν μαστιγοῖ κύριος τοὺς ἐγγίζοντας αὐτῷ.– 27занѐ не ꙗ҆́коже ѻ҆́ныхъ и҆скꙋсѝ во и҆стѧза́нїи се́рдца и҆́хъ, и҆ на́съ не ѡ҆би́дѣ, но въ наꙋче́нїе наказꙋ́етъ гдⷭ҇ь приближа́ющихсѧ є҆мꙋ̀.
28καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν Οζιας Πάντα, ὅσα εἶπας, ἐν ἀγαθῇ καρδίᾳ ἐλάλησας, καὶ οὐκ ἔστιν ὃς ἀντιστήσεται τοῖς λόγοις σου· 28И҆ речѐ къ не́й ѻ҆зі́а: всѧ̑, є҆ли̑ка рекла̀ є҆сѝ, благи́мъ сре́дцемъ глаго́лала є҆сѝ, и҆ нѣ́сть, и҆́же бы противоста́лъ словесє́мъ твои̑мъ,
29ὅτι οὐκ ἐν τῇ σήμερον σοφία σου πρόδηλός ἐστιν, ἀλλ᾿ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἡμερῶν σου ἔγνω πᾶς λαὸς τὴν σύνεσίν σου, καθότι ἀγαθόν ἐστιν τὸ πλάσμα τῆς καρδίας σου. 29поне́же не нн҃ѣ мꙋ́дрость твоѧ̀ ꙗ҆́вна є҆́сть, но ѿ нача́ла дні́й твои́хъ вѣ́даютъ всѝ лю́дїе ра́зꙋмъ тво́й, ка́кѡ бла́го є҆́сть смышле́нїе се́рдца твоегѡ̀:
30ἀλλὰ λαὸς δεδίψηκεν σφόδρα καὶ ἠνάγκασαν ἡμᾶς ποιῆσαι καθὰ ἐλαλήσαμεν αὐτοῖς καὶ ἐπαγαγεῖν ἐφ᾿ ἡμᾶς ὅρκον, ὃν οὐ παραβησόμεθα. 30но лю́дїе жажда́хꙋ ѕѣлѡ̀ и҆ принꙋ́диша сотвори́ти на́съ, ꙗ҆́коже глаго́лахомъ и҆̀мъ, и҆ навестѝ клѧ́твꙋ на на́съ, є҆ѧ́же не престꙋ́пимъ:
31καὶ νῦν δεήθητι περὶ ἡμῶν, ὅτι γυνὴ εὐσεβὴς εἶ, καὶ ἀποστελεῖ κύριος τὸν ὑετὸν εἰς πλήρωσιν τῶν λάκκων ἡμῶν, καὶ οὐκ ἐκλείψομεν ἔτι. 31и҆ нн҃ѣ моли́сѧ ѡ҆ на́съ, и҆́бо жена̀ благочести́ва є҆сѝ, и҆ по́слетъ гдⷭ҇ь до́ждь во и҆сполне́нїе рвѡ́въ на́шихъ, и҆ ѡ҆скꙋдѣва́ти не бꙋ́демъ ктомꙋ̀.
32καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Ιουδιθ Ἀκούσατέ μου, καὶ ποιήσω πρᾶγμα ἀφίξεται εἰς γενεὰς γενεῶν υἱοῖς τοῦ γένους ἡμῶν. 32И҆ речѐ къ ни̑мъ і҆ꙋді́ѳъ: послꙋ́шайте менѐ, и҆ сотворю̀ дѣ́ло, є҆́же простре́тсѧ въ ро́ды родѡ́въ сынѡ́мъ ро́да на́шегѡ:
33ὑμεῖς στήσεσθε ἐπὶ τῆς πύλης τὴν νύκτα ταύτην, καὶ ἐξελεύσομαι ἐγὼ μετὰ τῆς ἅβρας μου, καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις, μεθ᾿ ἃς εἴπατε παραδώσειν τὴν πόλιν τοῖς ἐχθροῖς ἡμῶν, ἐπισκέψεται κύριος τὸν Ισραηλ ἐν χειρί μου· 33вы̀ ста́нете при вратѣ́хъ въ но́щь сїю̀, и҆ и҆зы́дꙋ а҆́зъ съ рабы́нею мое́ю, и҆ во дне́хъ, по ни́хже рѣ́сте преда́ти гра́дъ врагѡ́мъ на́шымъ, посѣти́тъ гдⷭ҇ь і҆и҃лѧ рꙋко́ю мое́ю:
34ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐξερευνήσετε τὴν πρᾶξίν μου, οὐ γὰρ ἐρῶ ὑμῖν ἕως τοῦ τελεσθῆναι ἐγὼ ποιῶ. 34вы́ же не и҆спытꙋ́йте дѣ́ла моегѡ̀, не бо̀ рекꙋ̀ ва́мъ, до́ндеже соверша́тсѧ, ꙗ҆̀же а҆́зъ творю̀.
35καὶ εἶπεν Οζιας καὶ οἱ ἄρχοντες πρὸς αὐτήν Πορεύου εἰς εἰρήνην, καὶ κύριος θεὸς ἔμπροσθέν σου εἰς ἐκδίκησιν τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. 35И҆ речѐ ѻ҆зі́а и҆ нача̑льницы къ не́й: и҆дѝ съ ми́ромъ, и҆ гдⷭ҇ь бг҃ъ пред̾ тобо́ю на ѿмще́нїе врагѡ́въ на́шихъ.
36καὶ ἀποστρέψαντες ἐκ τῆς σκηνῆς ἐπορεύθησαν ἐπὶ τὰς διατάξεις αὐτῶν. 36И҆ возвра́щьшесѧ ѿ жили́ща, и҆до́ша ко ѡ҆полче́нїємъ свои̑мъ.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms